Op Spiel ’22 maakten we kennis met het nieuwe (Belgische!) FlexiQ, en na drie dagen met ontelbaar veel spelletjes noemde Kobe Orbito als zijn favoriete nieuwe ontdekking, dat wilt al wat zeggen. De maanden die volgden is hij Orbito niet vergeten, maar bleken de spelletjes van FlexiQ nog niet te verkrijgen in België. Asmodee heeft daar nu verandering in gebracht, Kobe zijn enthousiasme was dan ook ongekend toen hij dat te weten kwam!

De spelregels was hij na al die maanden nog niet vergeten, ze zijn dan ook heel eenvoudig: leg een knikker op het spelbord, druk op de knop en maak vier op een rij. Eenvoudig om uit te leggen, maar helemaal niet zo eenvoudig om te winnen! Door een druk op de knop verplaatsen namelijk alle knikkers van plaats, en exact daar vind je hét FlexiQ-element in dit abstracte spel: Kan jij je aanpassen en voldoende vooruit denken om dit spel te winnen? Het klinkt eenvoudiger dan in praktijk blijkt!

Dat Orbito nog steeds een succes is voor ons, en bij íedereen die hier over de vloer komt, bewijst ons spelersboekje: op enkele dagen tijd kwam Orbito al meer dan 30 keer op tafel. Orbito heeft alles in zich om op termijn ons meest gespeelde spel ooit te worden. Een spelletje duurt natuurlijk maar enkele minuten, maar toch zegt het genoeg over de verslavende factor ervan. Wie verliest, wilt revanche, en oefening baart kunst! De allereerste keer moesten we even zoeken om het spelbord klaar te maken voor gebruik, het knopje lijkt fragiel en ik had schrik om het te breken. Maar misschien zegt dat meer over onze voorzichtige aard dan over het spel, want ondertussen lukt dat zonder problemen. Orbito is een abstract, strategisch en kort spel. Wat ons betreft: een must-have voor elk gezin!

Orbito, 2 spelers, FlexiQ, Asmodee, 10 min., vanaf 7 jaar

Spelbeschrijving

In Agricola begin je met een houten huisje met twee kamers en twee familieleden. Door je familieleden nuttig aan het werk te zetten bouw je langzaam maar zeker een heuse boerderij op. Je kweekt dieren, oogst graan enz. Eén belangrijke zaak mag je echter niet over het hoofd zien: je familieleden op tijd van het nodige voedsel voorzien!

Aan het begin heb je twee familieleden en kan je dus twee acties uitvoeren. Elk om beurt zet je één familielid op een plaats en voer je de bijhorende actie uit. Tijdens deze acties kan je o.a. voedsel en grondstoffen verzamelen, waarmee je dan later weer weiden, ovens, extra kamers en meer kunt aankopen. In je weiden kan je dan weer dieren houden. Door akkers te bouwen en graan te verzamelen kan je ook graan planten, wat je later in het spel dan weer kan gebruiken om brood te bakken. Je kan één van je familieleden ook inzetten om de volgende ronde startspeler te worden. Van zodra alle spelers al hun familieleden aan het werk hebben gezet eindigt de ronde, komen alle familieleden terug naar huis en worden de grondstoffen/dieren op het speelbord aangevuld. Elke ronde komt er een extra actieplaats beschikbaar. Zo kan je later in het spel je huis renoveren, extra familieleden kweken, verschillende diersoorten verkrijgen en een paar investeringen doen. De 5 beschikbare investeringen laten je tijdens elke voedingsfase toe om grondstoffen om te zetten in voedsel, op het einde van het spel zijn bepaalde grondstoffen hiermee extra punten waard.

Na de 4^de ronde vind de eerste oogstfase plaats: iedereen die graan op z’n akkers heeft kan één graan per akker oogsten. Vervolgens moeten alle familieleden voedsel krijgen, naast het beschikbare voedsel kan je nu ook dieren slachten en/of brood bakken om te voorkomen dat je moet gaan bedelen. Tenslotte kweken alle diersoorten waarvan je minstens 2 dieren in je weiden hebt staan. De oogstfases volgen elkaar steeds sneller op doorheen het spel. Na de 14^de ronde volgt de puntentelling.

Onze mening

Agricola was één van de eerste expertspellen die wij heel wat jaren terug leerden kennen, we waren meteen verkocht! Het originele spel kwam wel 50 keer op tafel. Nu is er dus ook een familieversie van deze klassieker: alles in een gestroomlijnd jasje. De mooie lay-out werd gelukkig behouden, inclusief de leukste details: zo spelen ze in de kamers nu niet alleen Agricola en Boonanza, maar nu ook Patchwork! Deze familieversie is ideaal als instapper: je wilt graag wat betere spellen ontdekken maar hebt nog niet zoveel ervaring? Dan is dit hét perfecte spel. Je leert er de beginselen van workerplacement (= familieleden aan het werk zetten) en je hebt een heleboel keuzes te maken. Het thema blijft leuk en alles wat je in het spel kan doen klopt gewoon in het totale plaatje. Dat maakt het uiteraard ook eenvoudiger om de spelregels te begrijpen. Het speelt heel vlot en is – net als het origineel – met alle spelers aantallen zeer leuk. De herspeelbaarheid is voor ons ook zeer hoog, je wilt keer op keer een betere boerderij bouwen. Het enige wat we in deze familieversie missen is toch wel het ‘oude’ spelersbordje waarop je je boerderij kon bouwen, maar ook dat is hier eenvoudiger geworden.

Conclusie: Agricola is en blijft een topper, ook in deze familieversie!

Agricola Family Edition

Auteur: Uwe Rosenberg
Uitgever: Mayfair Games
Aantal spelers: 1 – 4
Tijdsduur: ± 45 min.
Vanaf 8 jaar

Spelbeschrijving

Enkele kolonisten ontdekten onlangs een groot gebied rijk aan grondstoffen en mogelijkheden. Dit nieuws klinkt als goud in de oren van enkele wereldleiders, dus sturen ze elk hun manschappen op weg om hun territorium uit te breiden. Elk volk heeft zijn unieke eigenschappen en begint op zijn manier aan het uitbouwen van hun economie. Tijdens het spel kan je punten verzamelen door bepaalde acties te nuttigen in je eigen rijk, aan het einde van het spel leveren al je gebouwen en locaties nog eens extra punten op. Bouw jij het grootste rijk en eindig je daardoor als wereldleider?

Het spel bestaat uit vijf ronden, elk van die ronden begint op zijn beurt met het ontvangen van nieuwe kaarten. Je krijgt telkens één kaart van je eigen volk, daarnaast krijgen alle spelers nog twee algemene kaarten via een open draft fase. Vervolgens krijgen alle spelers de grondstoffen die door hun volk worden geproduceerd: vrij weinig aan het begin van het spel maar steeds meer van zodra je productiegebouwen aan je rijk toevoegt. De actiefase is de belangrijkste fase van het spel, je bouwt er o.a. locaties mee in je eigen speelgebied. Productiegebouwen leveren aan het begin van de volgende rondes extra grondstoffen op, voordeel locaties geven jou een uniek voordeel doorheen het hele spel en actie locaties zijn extra acties die enkel jij kan nuttigen. Gebouwen van je eigen volk vereisen meestal iets meer grondstoffen, bovendien vragen ze vaak om één van je bestaande gebouwen (of ruïnes) te verwijderen. Een andere mogelijke actie is het sluiten van handelsverdragen: jij levert voedsel in voor de afgebeelde grondstof, ook op deze manier kan je je inkomsten tijdens de volgende productiefase omhoog krikken. Met de plunderactie kan je grondstoffen van je eigen kaarten of van de gebouwen van je tegenstander plunderen, al is een plunder actie bij een tegenstander eens zo duur. Het geplunderde gebouw kan later niet meer gebruikt worden, de kaart wordt dan ook weggelegd en gebouwen veranderen in ruïnes. Gelukkig kan je met behulp van een verdedigingsfiche elke ronde één van je locaties beter beschermen tegen de plunder actie. Tenslotte kan je ook de afgebeelde acties in je rijk nuttigen, meestal zal je met deze acties goederen omruilen of punten vergaren.

Alle spelers kunnen, elk om beurt, zo veel acties uitvoeren als ze willen. Van zodra alle spelers gepast hebben eindigt de ronde en worden alle ongebruikte grondstoffen weggelegd. Na vijf ronden eindigt het spel en krijgen alle spelers twee punten per volkslocatie en één punt per algemene locatie.

Onze mening

Imperial Settlers is één van de spellen die op SPIEL 2014 alvast veel naam maakte, we waren dan ook erg benieuwd van zodra we ontdekten dat White Goblin Games een Nederlandse versie op de markt zou brengen. Met hoge verwachtingen begonnen we aan het eerste spel, maar we werden helaas teleurgesteld. Even nuanceren: elke speler bouwt zijn eigen rijk en het is best leuk om een bepaald volk te ontdekken en uit te bouwen. Hetgeen ons vooral stoorde was het feit dat je zo weinig weet hebt van hetgeen je tegenstanders aan het doen zijn. De tekst op de kaarten is zodanig klein dat het moeilijk is om de kaarten (en vooral de eigenschappen ervan) van je tegenstander steeds opnieuw te controleren, zelfs de kaarten in het midden van de tafel zijn moeilijk te lezen. En dat terwijl er op de meeste kaarten toch wel de ruimte is voor een iets groter lettertype. Het plunderen is zo goed als het enige interactieve in het spel, maar elkaar boycotten is nu net iets wat wij meestal niet zo graag doen in een spel. Gelukkig is zo’n plunderactie niet altijd negatief te noemen, aangezien de ruïne die hierdoor gecreëerd wordt gelukkig nog gebruikt kan worden voor het bouwen van een eigen volkslocatie. De verschillende volkeren hebben elk hun eigen eigenschappen, wij vonden het best leuk om alle volkeren eens uit te proberen en merkten dat het spel zo steeds anders aanvoelde, bovendien zijn de verschillende volkeren naar ons gevoel goed uitgebalanceerd. De komende speelsessies bevestigden ons eerste gevoel: het heeft wel iets, maar het kon ons niet overtuigen. De voornaamste reden was het gevoel dat ieders zijn eigen spel speelde en enkel eens bij de tegenspelers ging kijken als hij/zij wou plunderen.

Conclusie: Imperial Settlers is een expertspel met heel wat mogelijkheden waarbij iedereen zijn eigen gangetje gaat.

Imperial Settlers

Auteur: Ignacy Trzewiczek
Uitgever: White Goblin Games
Aantal spelers: 2 – 4
Tijdsduur: ± 60 min.
Vanaf 10 jaar

Spelbeschrijving

La Granja… de titel brengt je al meteen in de juiste sfeer. Je bent de eigenaar van een kleine boerderij nabij Esporles, Mallorca. Je wilt je eigendom uiteraard zo veel mogelijk laten opbrengen en tot een échte “Granja” omvormen. Vul je marktkarren om goederen te leveren aan de stad of lever aan ambachtsgebouwen voor nog meer voordelen.

Het spel loopt over zes ronden, elke ronde bestaat op zijn beurt uit vier fases. In de eerste fase gaan we een erfkaart kiezen om ons eigendom uit te breiden. Je kan een kaart gebruiken als akker (waar in de toekomst olijven, graan of druiven zullen groeien), maar ook als stal voor je varkens, als marktkar of voor de speciale eigenschap. Het doel waarvoor je de kaart gebruikt zal bepalen of de kaart links, rechts, boven- of onderaan je eigen spelersbord komt te liggen. Vervolgens krijg je ook inkomsten en kan je een dakfiche aankopen voor nog meer goeds. In de tweede fase, de opbrengstfase, wordt het spel echt gespeeld. De startspeler dobbelt alle dobbelstenen en legt deze bij de bijbehorende acties. Vanaf nu kunnen alle spelers elk om beurt één dobbelsteen/actie kiezen. Dit gebeurd twee keer, de overblijvende dobbelsteen bepaald tenslotte welke actie alle spelers als derde actie kunnen uitvoeren. Met sommige acties kan je o.a. varkens, oogstproducten of munten verkrijgen. Met andere acties kan je dan weer een extra erfkaart uitspelen, je oogst omzetten naar veredelde producten, vooruitgaan op het siëstaspoor of zelfs een ezel nuttigen om goederen te leveren! Al wat je tijdens deze (en de vorige) fase verzameld hebt kan je in de transportfase gaan leveren, maar eerst kiest elke speler één transportfiche. Dat transportfiche zal bepalen hoeveel goederen je mag leveren én hoeveel stappen je vooruit mag op het siëstaspoor. Het siëstaspoor bepaalt niet alleen de nieuwe spelersvolgorde maar levert je aan het einde van de ronde ook punten op. Tijdens het leveren kan je zowel aan je persoonlijke marktkarren als aan de zes openbare ambachtsgebouwen leveren.

Van zodra een levering aan een ambachtsgebouw compleet is krijg je het bijhorende ambachtsfiche. Hoe later in het spel je een levering vervolledigd, hoe meer punten je zal ontvangen. Anderzijds: hoe vroeger je levert, hoe langer je van het ambachtsfiche gebruik kan maken! Wanneer je levering aan een marktkar volledig is ontvang je een extra handelswaar én mag je één van jouw markeerstenen op een bijhorend veld op het speelbord plaatsen. In de laatste en vierde fase van elke ronde ontvang je één punt per markeersteen op het bord. Pittig detail: bij het plaatsen van je markeersteen worden alle aangrenzende stenen met een lagere waarde (en van de andere spelers) van het bord verwijderd. Ook de volgende ronden verlopen op dezelfde wijze. Je kan tijdens het spel punten verdienen bij de aankoop van dakfiches, bij het leveren aan ambachtsgebouwen en/of marktkarren, afhankelijk van het aantal markeerstenen aan het einde van elke ronde én via het siëstaspoor. Na de laatste ronde kunnen de spelers alle goederen in hun stallen verkopen, want elke vijf munten leveren namelijk nog één punt op. De speler die daarna de meeste punten heeft verzameld wint het spel!

Onze mening

De verwachtingen voor La Granja waren hoog, al sinds Essen 2014 stond deze titel hoog op onze radar. Het spel was het wachten meer dan waard, bovendien is het nu ook in het Nederlands verkrijgbaar, wat met de teksten op de kaarten toch wel een groot pluspunt is. Een eerste speelsessie kon ons nog geen 100% overtuigen, maar alle twijfels werden weggewerkt tijdens de volgende speelsessies. Daarin werd bewezen dat elk spel steeds heel verschillend kan uitdraaien, het is telkens anders en heeft dus een erg grote herspeelbaarheid. Dat is enerzijds te danken aan de grote hoeveelheid kaarten (en het kleine aantal kaarten dat je tijdens een spel op hand krijgt), anderzijds aan het gesloten zijn van verschillende ambachtsgebouwen aan het begin van het spel én door het resultaat van de dobbelstenen (= de beschikbare acties). De strategieën die wijzelf én onze medespelers toepasten waren steeds verschillend. Opvallend was dat we tijdens onze eerste spellen zeer weinig kaarten gebruikten voor de speciale actie onder aan het spelersbord, tijdens de volgende speelsessies kwamen die steeds vaker in het spel. We speelden La Granja inmiddels ook met alle spelersaantallen (op de solovariant na), alle aantallen vielen even goed mee. Op het bord is er met twee spelers uiteraard minder concurrentie bij het vervolledigen van de marktkarren, maar aangezien iedereen zo’n verschillende strategieën toepast kan dat ook gebeuren met drie of zelfs met vier spelers. Wij hebben dit dus zeker niet als een nadeel ervaren. La Granja is een spel met heel veel mogelijkheden en is toch weer heel anders dan de rest in onze collectie. Bovendien is het erg leuk dat de kaarten op eender welke locatie perfect aan je spelersbord passen. We leggen het dan ook heel graag nog vele keren op tafel!

Conclusie: La Granja is een topper met vele mogelijkheden!

La Granja

Auteur: Michael Keller & Andreas Odendahl
Uitgever: 999 Games
Aantal spelers: 1 – 4
Tijdsduur: 120 min.
Vanaf 12 jaar

Spelbeschrijving

Om het te maken in deze magische wereld zal je voortdurend van gedaante moeten verwisselen. Er zijn 10 rollen die je kan gebruiken, waaronder verzamelaars, heksen en druïden. Telkens je van gedaante bent veranderd zal je moeten beslissen of je de moedige of de laffe actie uitvoert. Het spreekt voor zich dat het eerste vaak beter is maar meer risico inhoudt, de kans bestaat namelijk dat je met lege handen achterblijft!

Aan het begin van elke ronde kiezen de spelers vier rollenkaarten, daarna komt de startspeler uit met één van deze kaarten. Hij moet daarbij bepalen of hij die rol moedig of laf wilt spelen: als je laf bent dan voer je de minst goede actie op de kaart meteen uit, niemand kan dit van je afpakken. Als je moedig bent en voorspelt de enige persoon in die rol te zijn moet je even afwachten of niemand van je tegenspelers moediger is dan jou. Alle andere spelers zijn nu verplicht om deze kaart open te leggen (als dit één van hun vier handkaarten is), ook zij beslissen daarbij of ze moedig of laf zijn. Enkel de laatste moedige speler kan de actie uitvoeren, dit is meteen de speler dat de volgende ronde als eerste een nieuwe rol zal uitspelen. Op deze manier wordt er verder gespeeld tot alle spelers hun vier rollenkaarten hebben uitgespeeld, daarna wordt er een nieuwe gebeurtenis voorgelezen en kiezen de spelers nieuwe rollen voor de volgende ronde.

Er zijn vier types van rollenkaarten: verzamelaars, heksen, druïden en de fee. Met een verzamelaar zal je oranje, groene of paarse toverdrankjes en soms ook toverstafjes kunnen verzamelen. Met de heks kan je naar aangrenzende gebieden vliegen en in het beste geval (als je moedig bent) ook toverdranken afleveren in ruil voor overwinningspunten. Ook met de druïden kan je toverdrankjes inleveren, als je die moedig kan uitvoeren krijg je er meteen twee punten bovenop. Tenslotte heb je de fee die met haar toverstafjes de wolken weg kan toveren, bewaar ze goed, want ze zullen op het einde nog punten opleveren!

Na 7 ronden eindigt het spel en volgt er een puntentelling. Met de bliksems op de verzamelde wolken kan je nog tot 30 punten verdienen, overgebleven grondstoffen kan je in een set van 3 of 4 verschillende nu ook omruilen tegen punten.

Onze mening

De verwachtingen voor Broom service waren hoog, een spel wordt namelijk niet zomaar genomineerd voor ‘Kennerspiel des Jahres’. Broom service is enkel in het Duits of in het Engels beschikbaar, maar de Nederlandse spelregels zijn online beschikbaar voor het grote publiek. De tekst op de kaarten vormt echter geen enkel probleem en had even goed achterwege kunnen blijven: de symbolen op de kaarten zijn zo duidelijk dat je niet eens moeite hoeft te doen om de tekst te lezen. Zelfs een 11-jarige speelde onze Duitse versie zonder problemen mee. Enkel de tekst op de gebeurteniskaart kan soms van belang zijn, maar met een overzicht bij de hand hoeft ook dat geen obstakel te zijn. Broom service is gewoon erg goed: trachten te voorspellen wat je tegenspelers willen doen en terwijl proberen optimaal te profiteren. Welke kaart speel je op welk moment, ben je moedig of ben je laf,… Allemaal keuzes die je zal moeten maken en toch zal het zelden langer duren dan 60 minuten! Wanneer je met minder dan vijf spelers aan tafel zit worden er één of meerdere rollen opengedraaid, een eenvoudige extra regel waardoor het spel met alle spelersaantallen even goed werkt, en dus zeker ook met twee spelers. Het basisspel op zich kan eerder als familiespel beschouwd worden, dankzij de extra varianten komt er steeds meer bij kijken en zal je meer keuzes moeten maken. Broom service werd hier ook zonder die extra mogelijkheden erg geapprecieerd, maar het is leuk dat de optie er is.

Conclusie: Broom service viel hier zeker in de smaak en mag nog vaak op tafel komen!

Broom Service

Auteurs: A. Pelikan & A. Pfister
Uitgever: Ravensburger
Aantal spelers: 2 – 5
Tijdsduur: ± 60 min.
Vanaf 10 jaar

Spelbeschrijving

0100 … Nee, je hoeft helemaal geen binaire codes te verstaan om een spelletje One Zero One mee te spelen! Voor je het weet bevind je je in de computer-programmatie-wereld met alleen maar nullen en ééntjes. Alvorens we beginnen zetten we even de basis van ons programma klaar: we hebben 5 lijnen (van 10 tot 50), het getal aan het begin van elke rij geeft aan hoeveel punten er te verdienen zijn.

Beide spelers kiezen een binair getal, één speler speelt met de 0, de andere met de 1. Daarna krijgen ze elk een identiek deck van 16 kaarten, daar zullen ze het moeten mee doen! Als je aan de beurt bent is de opdracht simpel: speel één van je drie handkaarten in het programma. Die kaart leg je (uiteraard) steeds met jouw getal naar boven, en dat op de eerst vrije plaats in één van de programmalijnen. Aan het begin van het spel mag er in de eerste twee lijnen gespeeld worden, van zodra hier telkens drie kaarten liggen mag ook in de lijn met waarde “30” gespeeld worden. De lijnen 40 en 50 worden op dezelfde manier ontgrendeld. Het spel eindigt meteen van zodra de derde kaart in lijn 50 geplaatst werd of wanneer één van de spelers aan het einde van zijn beurt zijn handkaarten niet kan aanvullen tot drie. In elk van de lijnen wordt er nu gecontroleerd wie de meerderheid heeft en de vermelde punten krijgt, de speler die in het totaal de hoogste score heeft wint het spel.

Uiteraard is dit niet alles, 10 kaarten uit je deck hebben immers een speciaal commando! Het (basis)spel voorziet vijf verschillende commando’s: enter, delete, if…then…., print en save. Elk van deze commando’s heeft een speciale eigenschap. Zo kan je met een ‘enter’ kaart een eerder gespeelde kaart (van jezelf of van je tegenstander) naar een volgende lijn duwen of kan je met de delete-functie een kaart uit het spel verwijderen. Met het if…then…-commando kan je een aangrenzende kaart van getal (1 of 0) veranderen en via print kan je meteen een extra kaart spelen. Tenslotte kan je met de save-kaart niet alleen die kaart maar ook een aangrenzende kaart beveiligen voor andere commando’s. Bij elk van deze commando’s kan je niet zomaar kiezen op welke kaart het effect geldig is, dat is afhankelijk van de plaats van het commando op je kaart. Als het woordje ‘ENTER’ aan de bovenkant van je kaart staat heeft dit dus effect op de kaart boven deze kaart, maar je kan er dan uiteraard ook voor kiezen om de kaart om te draaien zodat ook het effect verandert. Als je het spel beter kent kan je ook één (of meerdere) van de zes andere commando’s aan je deck toevoegen, zolang het totaal aantal commando-kaarten niet groter is dan tien. Bij die commando’s heb je o.a. nog een cut & paste-functie waarbij je kaarten kan ‘kopiëren’ om later terug in het spel te ‘plakken’, of een SYNTAX ERROR-kaart die alle getallen in de richting van het woord verandert van waarde.

Onze mening

Op één of andere manier fascineerde dit tweepersoonsspelletje ons al tijdens de Kickstarter-campagne in augustus, toen de auteur de tijd nam om mee te werken aan een interview op onze website. We keken er dus erg naar uit om dit korte kaartspel eindelijk te spelen en we werden helemaal niet teleurgesteld, het spel voldeed volledig aan wat we hadden verwacht. Heel eenvoudige spelregels: je legt één van je drie handkaarten op één van de beschikbare plaatsen, in het beste geval (aan het einde van het spel) zijn dat vijf plaatsen. Daarmee probeer je iets wat je in héél veel spellen terug vindt: de meerderheid te behalen. En toch is dit spel anders, de commando’s maken het spel niet alleen thematisch maar ook extra strategisch. De kaarten zijn dubbelzijdig bedrukt, je kan dus steeds zien welke kaart je tegenstander de volgende beurt op hand krijgt. Je kan daar op anticiperen, al is dat gemakkelijker gezegd dan gedaan. Het feit dat er meerdere commando’s beschikbaar zijn en je aan het begin samen kan overleggen welke commando’s in je deck komen brengt ook meteen variatie in het spel, elke speelsessie zal hierdoor anders verlopen. De lay-out en de kaarten passen perfect bij het thema, al is het doosje misschien aan de grote kant voor 64 kaarten.

Conclusie: Een leuk, kort, eenvoudig en strategisch kaartspel voor twee spelers.

One Zero One

Auteur: David Harding
Uitgever: Grail Games
Aantal spelers: 2
Tijdsduur: ± 10 min.
Vanaf 8 jaar

Spelbeschrijving

Het gras is altijd groener aan de overkant, een zinnetje op het lijf geschreven van dit abstracte spel. Probeer je tegenstanders in de val te lokken en al het groene gras voor jezelf te houden. Maak strategische beslissingen, verdeel je kudde over de grote wei en blokkeer je tegenstanders.

Aan het begin van het spel zullen de spelers het speelbord zelf opbouwen, iedereen krijgt vier tegels om elk om beurt één daarvan neer te leggen. Op deze manier heb je de opbouw van het speelbord min of meer zelf in de hand en is de grootte ervan afhankelijk van het aantal spelers! Daarna plaatsen de spelers hun kudde van 16 schapen aan de rand van de weide en kan het spel écht beginnen. De opdracht is simpel, als je aan de beurt bent verplaats je een deel van je kudde naar een andere locatie. Hoeveel schapen je van je stapel neemt mag je zelf kiezen, zolang je er maar minstens één laat staan. Welke richting je uit gaat mag je ook kiezen, maar je zal in de gekozen richting zover moeten lopen als je kan. De volgende keer kan je dan kiezen welk van je stapels schapen je gaat splitsen enzovoort. Van zodra je geen enkele geldige beweging meer kan maken eindigt het spel voor jou, de anderen spelen verder tot niemand nog een geldige beweging kan maken. Daarna volgt de puntentelling: elk schaapje (of stapel met schapen) levert één punt op. Diegene die de meeste schapen heeft kunnen plaatsen wint het spel, bij gelijke stand is het belangrijk dat je schapen aan elkaar grenzen, diegene met de grootste cluster van schapen gaat er dan met de overwinning van door.

Onze mening

Battle Sheep is een kort spelletje met heel eenvoudige spelregels en toch heel wat tactiek. Het is een abstract spel waar een willekeurig thema is opgeplakt, maar dat thema is dan ook mooi uitgewerkt. Alle schaapjes zijn nét iets anders, het ene kijkt boos, het andere lief, … De leuke, mooie illustraties en het sublieme materiaal maakt dit abstracte spelletje alleen maar leuker om te spelen. Je moet steeds vooruit kijken, proberen te vermijden dat je grote kudde opgesloten geraakt en tevens proberen je tegenstanders in te sluiten. We speelden het spel zowel met twee, drie als vier spelers en we vonden dat allemaal even goed, al is het met twee misschien nét iets tactischer. Het is niets voor een veelspeler die niet houdt van abstracte spellen, maar het viel bij ons steevast in de smaak bij de familiespelers en kinderen. Je kan het speelveld uiteraard elke keer anders gaan opstellen, maar heel groot is de variatie natuurlijk niet. De herspeelbaarheid is dan misschien ook niet super groot, maar toch is het een spel dat wij graag op tafel leggen.

Conclusie: Battle Sheep is een kort, eenvoudig, tactisch en abstract spelletje!

Battle Sheep

Auteur: Francesco Rotta
Uitgever: Blue Orange Games
Tijdsduur: ± 15 min.
Aantal spelers: 2 – 4
Vanaf 7 jaar

Spelbeschrijving

Sluip rond met je spion en blokkeer de juiste steegjes in een ultieme poging om je tegenstander dwars te zitten. Van zodra je tegenstander nergens heen kan aan het begin van zijn beurt eindigt het spel en ben jij de verdiende overwinnaar!

Als je aan beurt bent staan je twee dingen te wachten: om te beginnen verplaats je jouw spion zover je zelf wilt, zolang je geen geblokkeerde bruggen oversteekt is alles toegelaten, daarna mag je eender welke doorgang blokkeren. Vervolgens is je tegenstander aan de beurt, ook hij zal zijn pion verplaatsen en een doorgang blokkeren. Het spel gaat op deze manier verder tot wanneer één van de spelers aan het begin van zijn/haar beurt niet meer kan bewegen. Dat kan zijn doordat alle doorgangen geblokkeerd zijn met de blokkages, maar het kan ook gebeuren dat je niet kan passeren omdat je tegenstander in de weg staat!

Onze mening

Dit tweepersoonsspelletje is kort, strategisch en abstract. Er zijn best wel wat mogelijkheden, probeer je tegenstander in de val te lokken zonder dat hij het doorheeft… maar voor je het weet kan je zelf geen kant meer uit! Een speelsessie neemt hoogstens 10 minuutjes in beslag, het spel heeft een hoog vier-op-een-rij gehalte. Het materiaal ziet er niet ontzettend mooi uit maar is wel erg functioneel.

Conclusie: Geen topper, maar zeker degelijk genoeg voor even tussendoor.

Nowhere to Go

Auteur: Hank Atkins
Uitgever: Educational Insights
Aantal spelers: 2
Tijdsduur: ± 10 min.
Vanaf 8 jaar

Spelbeschrijving

Dit tweepersoonsspel is genoemd naar een fokkerij Long Horn, die op zijn beurt de naam kreeg van een koe afkomstig uit Mexico. Het spel draait echter niet om het houden van een boerderij, want de boeren worden belaagd door vee-dieven. De spelers kruipen in de rol van twee gevreesde boeven: Eagle Perkins en Jessie Artist Byrd. Wat je moet doen? Vee stelen en zien dat je rijk wordt, tiens! Of misschien kan je er gewoon voor zorgen dat je tegenstander gevangen genomen wordt door de Sheriff, dan kan jij rustig je gangetje gaan en win je het spel meteen.

Aan het begin van je beurt ligt de boevenmunt met jouw rol naar boven in één van de 12 grondgebieden. Je neemt al het vee in één bepaalde kleur en waarna je de boevenmunt evenveel stappen verzet als het aantal koeien dat je zonet genomen hebt. Als je drie koeien steelt zal je de munt dus ook drie stappen moeten verplaatsen. Om je beurt te eindigen draai je de boevenmunt om waardoor de spelersfiguur van je tegenstander nu omhoog ligt. Wanneer je het laatste vee op jouw locatie hebt genomen moet je ook het actiekaartje van die locatie uitvoeren, zo’n actie kan zowel positief als negatief uitdraaien. Je kan er bijvoorbeeld puur goud (= punten) mee verdienen, epidemieën mee veroorzaken (waardoor één ras volledig wordt uitgeroeid), hinderlagen vormen en daarmee goud of vee stelen van je tegenspeler. Met een smakelijk elixir kan je nog een beurt uitvoeren maar door de ratelslang zal je enkele van je zuurverdiende koeien weer moeten afgeven. Tenslotte heb je nog het actiekaartje met het symbool van de Sheriff, als er één kaartje is dat je niet wilt nemen, is het dit wel! Van zodra je verplicht bent om dit kaartje te nemen eindigt het spel en wint je tegenspeler.

Slechts 12 van de 19 actiekaartjes doen mee tijdens het spel, het kan dus perfect gebeuren dat je een sessie speelt zonder het actiekaartje van de sheriff, want naast het nemen van de sheriff zijn er ook nog twee andere mogelijkheden om het spel te eindigen. Wanneer een speler er in slaagt om alle 9 koeien uit dezelfde kudde (=kleur) te verzamelen eindigt het spel meteen en is dit de winnaar, maar ook wanneer een speler na het nemen van vee geen geldige verplaatsing meer kan doen (omdat de bestemming al leeggeroofd is) eindigt het spel, dan volgt er een korte puntentelling: de waarde van je gevangen vee hangt af van hetgeen er nog op de boerderij aanwezig is. Als er bv. nog twee witte koeien in Long Horn zijn, dan zijn al jouw witte koeien 200$ waard. Als die kleur niet meer op het erf aanwezig is levert dit vee je helaas ook geen punten op. Daar tel je de verzamelde schatkisten (actiekaartjes) bij op, de speler die daarna het meeste geld verzameld heeft wint het spel.

Onze mening

Een tweepersoonsspel dat ons na de eerste leessessie al intrigeerde en na de eerste speelsessie meteen overtuigde. Heel eenvoudige spelregels en toch zoveel om over na te denken. Je hebt aan het begin zoveel mogelijkheden, probeer je alle koeien van eenzelfde kleur te verzamelen of ga je voor alle kleuren? Hoe meer koeien van het erf gestolen zijn, hoe minder ze dus ook zullen opleveren. Of probeer je je tegenstander in de val te lokken en bij de sheriff te laten eindigen? Het spel is ook elke keer anders: de gebieden kunnen in een andere volgorde liggen en die bepalen hoeveel koeien er op de locaties gelegd worden, er zitten altijd verschillende actiekaartjes in het spel en bovendien liggen die ook steeds op een andere plaats. Na enkele speelsessies zijn we het nog lang niet beu gespeeld, de kans is groot dat het nog vaker op tafel zal komen. De illustraties zijn erg mooi en ook het materiaal is van goede kwaliteit!

Conclusie: Een top spel voor twee spelers verpakt in een compact doosje!

Longhorn

Auteur: Bruno Cathala
Uitgever: Blue Orange Games
Aantal spelers: 2
Tijdsduur: ± 15 min.
Vanaf 8 jaar

Spelbeschrijving

Vier op een rij voor gevorderden, slaag jij er in om vier stukken met éénzelfde eigenschap op rij te plaatsen? Dan is de kans groot dat je met de overwinning naar huis gaat. Één klein detail: je kiest niet zelf welke stukken je op het bord plaatst, dat zal je tegenstander wel voor jou kiezen!

Als je aan de beurt bent neem je één van de 16 speelstukken en geef je deze aan je tegenspeler, die mag het stuk vervolgens op een plaats naar keuze op het speelbord zetten. Vervolgens kiest deze speler een speelstuk voor jou, … Zo gaat het spel verder. Je hebt geen eigen spelerskleur, je mag dus zowel de rode als de witte stukken doorgeven. Bovendien maakt het ook niet uit wie de stukken op het bord zet, als jij maar diegene bent die het vierde stuk van de rij plaatst. Je kan vier op een rij maken door vier rode of vier witte stukken naast elkaar te plaatsen (verticaal, horizontaal of diagonaal), maar ook door vier stukken die vierkant, rond, klein, hoog of hol zijn! Er zijn dus heel wat zaken waar je aandachtig moet voor zijn.

Roep ‘QUARTO’ van zodra je vier op een rij gevormd hebt en je wint het spel meteen. Heeft je tegenstander – dankzij het door jou gekozen speelstuk – een rij gevormd zonder dat hij/zij het gezien heeft? Dan heb je geluk: op het moment dat de speler jou een nieuw speelstuk geeft kan jij meteen QUARTO roepen en win je het spel. Als niemand de gevormde rij heeft gezien gaat de waarde van de rij verloren en spelen jullie gewoon verder tot er wél een winnaar bekend is.

Onze mening

De pocket-versie van dit abstracte spel ziet er alvast erg leuk uit: een stevig doosje dat je gemakkelijk mee op reis kan nemen zonder dat je schrik moet hebben dat je speelstukken verliest onderweg. Pas als je het speelbord open klikt kan je de twee schuifjes met speelstukken er uitschuiven. Alle speelstukken worden bovendien steeds vastgeklikt op het speelbord, ideaal om op de trein te spelen! Het spel zelf is uiteraard zeer abstract, maar best leuk. Enerzijds heb je de verschillende elementen, er zijn zoveel zaken waar je op wilt letten: de kleur, de vorm, de grootte, … Voor je het goed beseft staat er vier op een rij op het speelbord! Anderzijds heb je het feit dat jij de speelstukken kiest voor je tegenstander, let goed op dat je de overwinning niet weggeeft. En als je dat dan toch doet? Dan maar hopen dat je tegenspeler het niet gezien heeft zodat jij met de pluimen kan gaan lopen. Voor ons is dit een ideaal reisspel, leuk genoeg om te spelen als je onderweg bent, je kan het gerust enkele keren na elkaar spelen want je wordt er steeds beter in. Thuis zal het wellicht niet vaak op tafel komen, daarvoor springt het er niet genoeg uit tegenover het goede aanbod, ook al spelen wij best wel graag abstracte spellen.

Conclusie: Deze vier op een rij voor gevorderden is leuk om mee te nemen op reis.

Quarto Pocket

Auteur: Blaise Muller
Uitgever: Gigamic
Aantal spelers: 2
Tijdsduur: ± 15 min.
Vanaf 8 jaar