Spelbeschrijving

Koning Fedoor, koning van het wondermooie Arkadia, organiseert een toernooi en schenkt de troon aan de moedigste avonturier van het koninkrijk. De vijf finalisten zullen zeven werelden vol verrassingen moeten bewandelen om hun doel te bereiken. Dit wordt al spelend vertaald in een tekenspel, waarbij de spelers goed zullen moeten inschatten hoe ze alle obstakels kunnen vermijden terwijl ze hun doelen trachten te bereiken.

Aan het begin van het spel kiezen de spelers gezamenlijk welke van de 7 werelden ze deze ronde willen spelen. Het is aan te raden om te beginnen met de eerste wereld, het wordt gaandeweg uiteraard moeilijker. Elke speler krijgt een witte ondergrond, een doorzichtig beeldscherm om op te tekenen en een uitwisbare stift. Nadat de eerste opdracht in de doos gelegd werd kan het spel beginnen. Elk level geeft duidelijk aan wat de bedoeling is. Zo moet je de ene keer een lijn tekenen van één locatie naar een andere, onderweg moet je bepaalde dingen aanraken en wil je andere dingen absoluut vermijden. Een andere keer moet je cirkels tekenen of stippen zetten. In de moeilijkste werelden heb je soms maar 30 seconden om een opdracht te vervolledigen.

Als iedereen klaar is met tekenen leggen de spelers elk om beurt hun doorzichtig beeldscherm op de opdrachtplaat om zo te controleren hoeveel punten ze gescoord hebben. Voor alle muntjes (en soms andere objecten) die je geraakt hebt ontvang je punten, maar andere dingen leveren dan weer minpunten op. Je kan ook fiches verzamelen door deze te raken met je lijn. De bonusfiches leveren extra voordelen op, of je kan er een tegenstander mee boycotten. De bommen wil je liefst vermijden, want ze geven je telkens een nadeel voor de volgende ronde. Misschien moet je wel met een gestrekte arm, met je andere hand, of met één oog toe tekenen? De speler die na 6 levels de meeste punten heeft behaald wint het spel.

Onze mening

Loony Quest was één van de spellen die we al heel lang wilden proberen. Het ziet er mooi en leuk uit, we houden van een goede filler én we tekenen graag. Bovendien had het spel eerder dit jaar al een prijs gewonnen, slecht kon het dus niet zijn. Al snel bleek dat Loony Quest ook erg leuk is om te spelen. De opdrachten zijn erg uitdagend, zeker de laatste 3 à 4 werelden. De eerste twee werelden zijn eerder gemakkelijk te noemen, maar zelfs dan is het zeer moeilijk (of zelfs onmogelijk?) om een perfecte score te behalen. Eens je alle werelden gespeeld hebt en het nieuwe er af is komt Loony Quest helaas niet zo veel meer op tafel. Eens je die wereld gedaan hebt hadden wij niet meer de behoefte om eenzelfde wereld opnieuw te spelen, en al onze medespelers waren het daarover eens. Jammer, want ergens verwacht je van een goede filler dat je dat toch meer dan 7 keer wilt spelen. Laat daar nu een aantal weken/maanden tussen, dan komt Loony Quest misschien nog wel eens op tafel, maar niet meteen. Het materiaal is van goede kwaliteit, al zie je na zo’n 10-tal speelsessies wel al gebruikssporen op de plastieken beeldschermen waar je op tekent.

Conclusie: Loony Quest is een uitdagend tekenspel maar heeft een beperkte herspeelbaarheid.

Loony Quest

Auteurs: L. Escoffier & D. Franck
Uitgever: Libellud
Aantal spelers: 2 – 5
Tijdsduur: ± 20 min.
Vanaf 8 jaar

Spelbeschrijving

Zo’n 30 jaar geleden kwam een mannelijke dienstbode ongelukkig om het leven. De politie klasseerde het voorval al snel tot een ongeval, maar de vele geruchten doen toch stof opwaaien. Bovendien lijkt het er sterk op dat de geest ons meer kan vertellen over de gebeurtenis, maar die is helaas niet sterk genoeg om veel informatie te geven. We krijgen enkele beelden voorgeschoteld, hoe later het wordt, hoe concreter ons beeld. Slagen we er samen in om te achterhalen wie de moordenaar was, waar het gebeurd is en welk wapen daarvoor gebruikt werd?

Één speler zal tijdens het spel in de huid van de geest kruipen en tips geven aan zijn/haar medespelers. De andere spelers (ook wel mediums genoemd) zullen al deze visioenen moeten ontcijferen. Elk medium zal in een bepaalde richting gestuurd worden, waardoor ze na x-aantal ronden een eigen dossier met verdachten hebben. De geest kan deze dossiers zien achter zijn speelscherm. Tijdens de eerste ronde geeft hij één of meerdere visioenen aan één van de mediums, in de hoop dat dit medium daarmee het bedoelde personage zal beschuldigen. Nadat alle spelers één of meerdere visioenen gekregen hebben wordt de zandloper omgedraaid: ze hebben nu 2 minuten de tijd om een personage in verdenking te stellen. De mediums mogen uiteraard met elkaar overleggen, ze mogen bovendien intuïtiefiches gebruiken om een stelling van een medespeler al dan niet te bevestigen. Als later blijkt dat ze een juiste intuïtie hadden verdienen ze hier punten mee die aan het einde van belang kunnen zijn!

Daarna maakt de geest bekend welke verdenkingen correct waren en welke niet. Bij een correcte keuze krijgen deze mediums de personagekaart voor in hun persoonlijk dossier, zij krijgen tijdens de volgende ronde visioenen om de locatie te bepalen. Alle anderen krijgen tijdens de volgende ronde extra visioenen voorgeschoteld om hun verdachte personage te vinden. De mediums hebben maximaal 7 ronden de tijd om op deze manier hun personage, locatie en moordwapen te identificeren. Als ze daarin geslaagd zijn volgt de tweede fase: de bekendmaking van de dader.

Elke speler heeft inmiddels een eigen dossier opgebouwd, één van deze dossiers bevat de ware dader. Alle verdachten worden dus (met hun locatie en wapen) open op tafel gelegd, elk dossier krijgt een nummer en de geest komt eindelijk te weten wie de echte dader is. Afhankelijk van hun stand op het helderziendheidsniveau (punten die je kon verdienen met je intuïties) krijgen de mediums 1, 2 of 3 visioenen te zien alvorens ze hun stem – anoniem – moeten uitbrengen. Nadat iedereen zijn stem heeft uitgebracht worden de stemmen geteld, het dossier met de meeste stemmen wordt gekozen als dader. De geest zal tenslotte bekendmaken of de echte dader gevat werd of niet. In dat laatste geval zal je moeten wachten tot de volgende Halloween-avond om het mysterie te ontrafelen!

Onze mening

Mysterium trok al lang onze aandacht, we keken er dan ook erg naar uit om het eindelijk te proberen. De doos doet enerzijds vermoeden dat het een wat zwaarder spel is, maar niets is minder waar: Mysterium hoort volledig thuis in de categorie (deftige) partyspellen! Het is aan te raden dat de geest het spel al eerder gespeeld heeft, maar met een goede uitleg kan iedereen gewoon mee aanschuiven. Het thema zorgt er wellicht voor dat de leeftijdsaanduiding 10+ op de doos verscheen, maar tijdens één van onze speelsessies schoof een vijfjarige gewoon mee aan om het spel vervolgens perfect mee te spelen als één van de mediums. Je volgt gewoon je intuïtie, je ziet een prentje en probeert dan te denken over welk personage die tip gaat… dat kan een kind even goed (of soms zelfs beter) als een volwassene. Het feit dat iedereen kan meespelen is goed, want Mysterium wordt er alleen maar beter op met meerdere spelers. Met 2 of 3 spelers speelt elke speler twee mediums, wat volledig af te raden is voor een eerste speelsessie. Bovendien zijn we niet zo’n voorstanders van varianten waarbij je voor twee spelers moet spelen. Met 4 en 5 spelers wordt het alsmaar beter. Met 6 en 7 hebben we helaas nog niet kunnen testen, maar we vermoeden dat het dan minstens even goed moet zijn! De intuïtiefiches mogen niet onderschat worden, het is een groot voordeel als je tijdens de laatste stemming meer dan één visioen te zien krijgt. Mysterium bevat erg mooie illustraties en heel kwalitatief materiaal. Het enige wat we jammer vinden aan de Nederlandse versie: het is eigenlijk een Engelstalige versie met onderaan een blad opgeplakt. Het blad is gerimpeld (door de lijm?) en/of komt los… dat oogt gewoon niet zo mooi. Aan de binnenkant is er gelukkig niets te merken, het spel bevat een mooi, volledig en duidelijk regelboek met Nederlandstalige spelregels.

Conclusie: Mysterium is een leuk partyspel dat je met iedereen kan spelen!

Met dank aan Asmodee België!

Mysterium

Auteurs: O. Nevskiy & O. Sidorenko
Uitgever: Libellud
Aantal spelers: 2 – 7
Tijdsduur: 42 min.
Vanaf 10 jaar

Spelbeschrijving

We zijn uitgenodigd op een verjaardagsfeestje, op het grasveld staat een mooie piñata te blinken… wie doet er mee? Haal die blinddoeken maar boven en sla erop los tot de piñata breekt en een stortvloed van kleurrijke snoepjes je overvalt! Welke oogjes beginnen er niet te blinken bij het zien van dit mooie tafereel? Sla je slag en probeer zo veel mogelijk snoepjes te verzamelen. Wie heeft aan het einde de lekkerste verzameling?
Aan het begin van het spel worden er willekeurig 2 bewegingskaarten en één scorekaart getrokken. Deze kaarten zullen bepalen hoe het spel deze keer zal verlopen. Als je aan de beurt bent doe je beide bewegingen in de hoop zo veel mogelijk snoepjes te verzamelen. Je bent verplicht om de twee bewegingskaarten te gebruiken, als je na je tweede beweging een groep met snoepjes van dezelfde kleur hebt gevormd mag je deze snoepjes aan je persoonlijke collectie toevoegen. Er zijn 10 verschillende bewegingskaarten, toch zal je slechts twee bewegingen per spel kunnen gebruiken. Zo kan je met de jacht in een rechte lijn vooruit, en kan je al hinkelend over een ander snoepje springen. Met de doolhof kaart kan je drie korte bewegingen na mekaar uitvoeren, met de trein kan je dan weer meerdere snoepjes vooruit duwen. Sommige bewegingskaarten laten je zelfs toe om snoepjes te stapelen! Het spel eindigt als alle spelers na elkaar gepast hebben omdat ze geen mogelijkheden meer zien. De gekozen scorekaart zal vervolgens bepalen hoe de puntentelling verloopt. Soms krijg je simpelweg een aantal punten naar gelang het aantal snoepjes dat je hebt verzameld, andere keren wordt de waarde van de snoepjes bepaald naargelang hetgeen er nog op het speelbord ligt en bij de laatste kaart worden de punten verdeeld volgens de meerderheden. De speler met de meeste punten wint het spel. De makers hebben ook een variant voor jongere snoepliefhebbers voorzien. Voor deze variant gebruiken we de andere zijde van het speelbord en komen er minder snoepjes op het bord te liggen. Het is deze keer niet verplicht om beide bewegingsacties uit te voeren en bovendien werd er een speciale beweging- en scorekaart voorzien.

Onze mening

De kleurrijke doos en het thema doen vermoeden dat het een spel voor kinderen is, bovendien zijn ook de spelregels zo eenvoudig dat je meteen van start kunt gaan. Maar niets is minder waar! Vanaf je eerste beurt besef je dat het allemaal veel eenvoudiger klinkt dan het eigenlijk is. Het thema is erg leuk en kleurrijk uitgewerkt, maar dat komt tijdens het spel (helaas?) niet naar boven, Piñata Party is een erg abstract spel. Het enige wat je bezig houdt zijn die twee mogelijke bewegingen en de vraag hoe je daarmee zoveel snoepjes kan verzamelen. Onze vaste lezers weten dat wij een goed abstract spel zeker kunnen appreciëren, en dat is ook nu weer het geval. Het is gewoon leuk hoe je met twee bewegingen de beste wegen naar succes kan zoeken. Het aantal beweging- en scorekaarten zorgt er voor dat er best wel wat variatie in het spel is. De combinatie van bewegingen bepaalt het spel volledig, zo voelden alle speelsessies heel anders aan. Vooral de bewegingskaarten waarbij je kan stapelen geven een andere dimensie aan het spel, letterlijk en figuurlijk. Het feit dat ook de puntentelling steeds anders verloopt maakt het plaatje compleet. Piñata Party is een spel dat wij in de toekomst graag nog op tafel leggen. Het aantal spelers heeft op dit spel weinig invloed, alleen wordt de downtime met meerdere spelers wel groter. Je kan namelijk maar beginnen nadenken wanneer je aan de beurt bent.

Conclusie: Piñata Party is een goed, abstract en tactisch spel dat moeilijker is dan het laat uitschijnen!

Met dank aan A-Games!

Piñata Party

Auteur: Hegedus Csaba
Uitgever: A-Games
Aantal spelers: 2 – 4
Tijdsduur: ± 30 min.
Vanaf 8 jaar