Spelbeschrijving

Zo’n 30 jaar geleden kwam een mannelijke dienstbode ongelukkig om het leven. De politie klasseerde het voorval al snel tot een ongeval, maar de vele geruchten doen toch stof opwaaien. Bovendien lijkt het er sterk op dat de geest ons meer kan vertellen over de gebeurtenis, maar die is helaas niet sterk genoeg om veel informatie te geven. We krijgen enkele beelden voorgeschoteld, hoe later het wordt, hoe concreter ons beeld. Slagen we er samen in om te achterhalen wie de moordenaar was, waar het gebeurd is en welk wapen daarvoor gebruikt werd?

Één speler zal tijdens het spel in de huid van de geest kruipen en tips geven aan zijn/haar medespelers. De andere spelers (ook wel mediums genoemd) zullen al deze visioenen moeten ontcijferen. Elk medium zal in een bepaalde richting gestuurd worden, waardoor ze na x-aantal ronden een eigen dossier met verdachten hebben. De geest kan deze dossiers zien achter zijn speelscherm. Tijdens de eerste ronde geeft hij één of meerdere visioenen aan één van de mediums, in de hoop dat dit medium daarmee het bedoelde personage zal beschuldigen. Nadat alle spelers één of meerdere visioenen gekregen hebben wordt de zandloper omgedraaid: ze hebben nu 2 minuten de tijd om een personage in verdenking te stellen. De mediums mogen uiteraard met elkaar overleggen, ze mogen bovendien intuïtiefiches gebruiken om een stelling van een medespeler al dan niet te bevestigen. Als later blijkt dat ze een juiste intuïtie hadden verdienen ze hier punten mee die aan het einde van belang kunnen zijn!

Daarna maakt de geest bekend welke verdenkingen correct waren en welke niet. Bij een correcte keuze krijgen deze mediums de personagekaart voor in hun persoonlijk dossier, zij krijgen tijdens de volgende ronde visioenen om de locatie te bepalen. Alle anderen krijgen tijdens de volgende ronde extra visioenen voorgeschoteld om hun verdachte personage te vinden. De mediums hebben maximaal 7 ronden de tijd om op deze manier hun personage, locatie en moordwapen te identificeren. Als ze daarin geslaagd zijn volgt de tweede fase: de bekendmaking van de dader.

Elke speler heeft inmiddels een eigen dossier opgebouwd, één van deze dossiers bevat de ware dader. Alle verdachten worden dus (met hun locatie en wapen) open op tafel gelegd, elk dossier krijgt een nummer en de geest komt eindelijk te weten wie de echte dader is. Afhankelijk van hun stand op het helderziendheidsniveau (punten die je kon verdienen met je intuïties) krijgen de mediums 1, 2 of 3 visioenen te zien alvorens ze hun stem – anoniem – moeten uitbrengen. Nadat iedereen zijn stem heeft uitgebracht worden de stemmen geteld, het dossier met de meeste stemmen wordt gekozen als dader. De geest zal tenslotte bekendmaken of de echte dader gevat werd of niet. In dat laatste geval zal je moeten wachten tot de volgende Halloween-avond om het mysterie te ontrafelen!

Onze mening

Mysterium trok al lang onze aandacht, we keken er dan ook erg naar uit om het eindelijk te proberen. De doos doet enerzijds vermoeden dat het een wat zwaarder spel is, maar niets is minder waar: Mysterium hoort volledig thuis in de categorie (deftige) partyspellen! Het is aan te raden dat de geest het spel al eerder gespeeld heeft, maar met een goede uitleg kan iedereen gewoon mee aanschuiven. Het thema zorgt er wellicht voor dat de leeftijdsaanduiding 10+ op de doos verscheen, maar tijdens één van onze speelsessies schoof een vijfjarige gewoon mee aan om het spel vervolgens perfect mee te spelen als één van de mediums. Je volgt gewoon je intuïtie, je ziet een prentje en probeert dan te denken over welk personage die tip gaat… dat kan een kind even goed (of soms zelfs beter) als een volwassene. Het feit dat iedereen kan meespelen is goed, want Mysterium wordt er alleen maar beter op met meerdere spelers. Met 2 of 3 spelers speelt elke speler twee mediums, wat volledig af te raden is voor een eerste speelsessie. Bovendien zijn we niet zo’n voorstanders van varianten waarbij je voor twee spelers moet spelen. Met 4 en 5 spelers wordt het alsmaar beter. Met 6 en 7 hebben we helaas nog niet kunnen testen, maar we vermoeden dat het dan minstens even goed moet zijn! De intuïtiefiches mogen niet onderschat worden, het is een groot voordeel als je tijdens de laatste stemming meer dan één visioen te zien krijgt. Mysterium bevat erg mooie illustraties en heel kwalitatief materiaal. Het enige wat we jammer vinden aan de Nederlandse versie: het is eigenlijk een Engelstalige versie met onderaan een blad opgeplakt. Het blad is gerimpeld (door de lijm?) en/of komt los… dat oogt gewoon niet zo mooi. Aan de binnenkant is er gelukkig niets te merken, het spel bevat een mooi, volledig en duidelijk regelboek met Nederlandstalige spelregels.

Conclusie: Mysterium is een leuk partyspel dat je met iedereen kan spelen!

Met dank aan Asmodee België!

Mysterium

Auteurs: O. Nevskiy & O. Sidorenko
Uitgever: Libellud
Aantal spelers: 2 – 7
Tijdsduur: 42 min.
Vanaf 10 jaar

Spelbeschrijving

Game For Fame is een partyspel waarvan in het buitenland al heel veel exemplaren verkocht werden. Nu werd er ook een Nederlandstalige versie van Game for Fame op de markt gebracht, tijd om het spel eens onder de loep te nemen.

Veel spelregels heb je alvast niet te lezen, want het spel wijst zichzelf uit. De spelers worden verdeeld in 2 tot 4 teams, elk team kiest een pion en we zijn klaar voor de start. Het eerste team neemt een zogenaamde MONEY MAKER kaart en leest de opdracht voor. Je zal bepaalde taken moeten uitvoeren in de hoop punten te verzamelen. Op deze manier gaat het spel door tot één team het vakje van  $30 miljoen, de rode loper heeft bereikt. Alle spelers hebben nu een bepaalde waarde naar gelang hoe goed het team heeft gepresteerd, maar ze hebben tijdens het spel ook persoonlijke bankcheques verdient. De speler met het grootste kapitaal wint het spel!

De opdrachten zijn erg gevarieerd. De ene keer moet je bekende liedjes gorgelen en krijg je een punt per liedje dat je teamleden correct kunnen raden, de andere keer moet je gekke dingen uitbeelden. Soms moet je een zin in verschillende dialecten voorlezen in de hoop dat je teamleden het dialect kunnen raden, maar het kan nog gekker: misschien moet jij wel iets tekenen met een potlood in je mond? Voor andere opdrachten moeten teamleden onderling strijden voor een waardevolle bankcheque. Soms zullen jullie objecten in de ruimte zoeken of gedichten moeten schrijven, andere keer moet je een slogan verzinnen of een hilarische foto maken. Tenslotte kan je ook nog roddelkaarten trekken, deze kunnen er voor zorgen dat teams hervormd worden of dat je geheime, persoonlijke opdrachten krijgt.

Onze mening

Onze vaste lezers weten wel dat partyspellen niet echt ons ding zijn, maar dat we ons in het verleden toch al laten verrassen hebben door een aantal goede partyspellen. Na het lezen van de spelregels (voor zover je daar veel moet voor lezen) wisten we meteen dat dit spel niet op tafel zou komen met onze vaste medespelers, maar we hadden best een groepje in gedachten dat steeds open staat voor een goed partyspel. Helaas was de ervaring niet zo leuk als we gehoopt hadden. Het spel is een brouwsel van heel wat stomme opdrachten. De ene opdracht is ontzettend leuk en zorgt voor hilarische momenten, andere opdrachten zijn zo stom dat we ze liever gewoon aan ons lieten voorbijgaan. Het geheel was niet overtuigend genoeg waardoor we amper zin hadden om het spel helemaal tot het einde te spelen. Het idee dat we heel de tijd als team spelen maar af en toe ook tegen onze teamleden moeten spelen vonden we niet zo leuk, een partyspel is net zo leuk als je van begin tot eind een team vormt. Het grootste nadeel is wat ons betreft toch de herspeelbaarheid. Als je het spel een keer gespeeld hebt dan ken je de opdrachten al wel, de volgende keer is het meteen veel eenvoudiger want sommige opdrachten zijn zo speciaal dat je het gewoon niet meer kan vergeten. Het voordeel van Game for Fame is dan weer dat je het met grotere spelersgroepen kan spelen, 16 spelers is perfect mogelijk!

Conclusie: Game For Fame kon ons helaas niet overtuigen.

Game For Fame

Auteurs: Joseph Pitcher & David McGranaghan
Aantal spelers: 2 – 16
Tijdsduur: ± 30 min.
Vanaf 12 jaar

Spelbeschrijving

In dit gloednieuwe spel nemen twee teams het tegen elkaar op. Één spion zal proberen nuttige tips te geven in de hoop dat zijn of haar agenten de juiste woorden zullen aanduiden. Het team dat er als eerste in slaagt om alle correcte woorden te vinden wint het spel, de woorden van je tegenstanders wil je liever niet aanduiden zodat ze de punten niet zomaar cadeau krijgen.

Aan het begin van het spel (met 4 spelers of meer) worden er twee teams bepaald. Elk team kiest vervolgens één spion, beide spionnen gaan samen aan de overkant van de tafel zitten. Daarna worden er 25 kaarten open op tafel gelegd, op elke kaart staat één woord. De spionnen krijgen een sleutelkaart te zien, die kaart bepaalt niet alleen welk team zal moeten beginnen maar ook welke woordkaarten bij welk team behoren! Het team dat mag starten zal 9 woorden moeten raden, het andere team 8. Één van de overgebleven woorden is het slachtoffer (= als iemand dit woord raadt eindigt het spel meteen en is dat team verloren), de andere woorden zijn neutraal.

De spion geeft vervolgens één aanwijzing. Zo’n tip bestaat uit exact één woord, gevolgd door één getal. Het getal geeft aan op hoeveel te raden woorden jouw tip van toepassing is. Stel dat je teamgenoten o.a. de woorden “vliegtuig”, “uil” en “fluit” moeten raden. Je tip zou kunnen zijn: “hoog, 3“. Een vliegtuig en een uil vliegen hoog in de lucht, een fluit produceert hoge muziektonen. De teamgenoten (= agenten) van deze spion mogen nu overleggen en duiden daarna één woord aan. De spion onthult daarna de kleur van dat woord. Indien de agenten een woord in hun spelerskleur hebben geraden mogen ze opnieuw raden, anders eindigt hun beurt en is de spion van het andere team aan de beurt. Het spreekt voor zich dat de spion op geen enkele andere manier contact mag zoeken om zijn/haar teamgenoten te helpen.

Het spel voorziet ook een versie voor twee of drie spelers. In het tweepersoonsspel spelen beide spelers in hetzelfde team en wordt Codenames zowaar omgetoverd tot een coöperatief spel. Één speler is de spion, de andere speler is de agent en zal moeten raden. Telkens wanneer het andere team aan beurt zou zijn moet de spion één van de kaarten van de andere speler afdekken. In een sessie met drie spelers heb je de keuze: je kan ook nu coöperatief spelen waarbij twee agenten samen kunnen overleggen. Je kan ook in twee teams spelen met één gemeenschappelijke spion. De spion geeft dan om de beurt een tip voor het blauwe of het rode team. Het team dat er als eerste in slaagt om alle woorden te vinden wint het spel.

Onze mening

Het enthousiasme over dit gloednieuwe partyspel is erg aanstekelijk, toch begonnen we met gemengde gevoelens aan Codenames. Als we heel eerlijk zijn: we hebben het over het algemeen niet zo voor woordspellen, maar al helemaal niet voor partyspellen. Laat staan een combinatie van beide? Het lezen van de spelregels maakte ons alvast nieuwsgierig en na één beurt hadden we de smaak te pakken. Het spel kwam de eerste dag meteen vijf keer op tafel en iedereen was het er over eens: Codenames is een topper. Een tip vinden die over één woord gaat is vrij gemakkelijk, maar je wilt liefst van al een tip geven waarmee je agenten meerdere woorden kunnen vinden. Het is en blijft een race waarbij je als eerste acht of negen woordjes wilt raden. Je gaat op een andere manier nadenken over woorden. Je denkt al gauw dat er geen mogelijke link is tussen twee woorden, maar even ‘out-of-the-box’ denken doet wonderen. Nadat je Codenames enkele keren gespeeld hebt wordt het er alleen maar beter op en leer je nieuwe strategieën. Dat is meteen ook de reden waarom Codenames zo verslavend werkt: je wilt die ‘race’ niet alleen winnen, het is ook gewoon heel leuk om op zoek te gaan naar goede tips en/of om de tips van je tegenstander te raden. Het spelersaantal bepaalt voornamelijk de sfeer, daarnaast zijn er weinig spellen die zowel met twee als met een grotere groep écht goed zijn. Met twee spelers geniet je gewoon van het concept, met vier spelers doe je exact hetzelfde maar is alles iets meer competitief. Van zodra je team bestaat uit meerdere agenten (vanaf 5 spelers, maar ook in de coöperatieve variant met 3 spelers) krijgt het spel weer een andere dimensie. Je hoort de agenten communiceren en plots denken ze aan woorden die jij als spion helemaal niet in gedachten had. Best grappig om te horen hoe zij over al die tips denken.  Het spreekt voor zich dat de spion op geen enkel ogenblik extra tips mag geven, want dan valt heel de magie van dit spel in het water. De herspeelbaarheid is erg groot, het spel bevat maar liefst 200 kaartjes die dubbelzijdig bedrukt zijn met woorden. Je hebt dus altijd een andere combinatie van 25 woorden open liggen en bovendien is ook de sleutelkaart steeds verschillend. We hopen Codenames toch nog erg vaak te spelen, het is gewoon een heel goed spel. Het speelt snel, is eenvoudig uit te leggen en werkt vooral verslavend. Het zou ons niets verbazen als Codenames een echte hit wordt!

Conclusie: Codenames is het eerste partyspel ooit dat ons zo kon overtuigen, een topper!

Met dank aan Czech Games Edition!

Codenames

Auteur: Vlaada Chvátil
Uitgever: Czech Games Edition, White Goblin Games
Aantal spelers: 2 – 8+
Tijdsduur: ± 15 min.
Vanaf 14 jaar

Spelbeschrijving

Sinds vorig jaar maakt Goliath Turbo-versies van hun alom bekende klassiekers. Na Rummikub en Triominos is nu Woordzoeker aan de beurt. Het basisprincipe blijft hetzelfde: alle spelers gaan tegelijkertijd op zoek naar één van de 10 aangeduide woorden.

Aan het begin van elke zoekronde draait één speler aan het wiel, de kleur van het wiel zal aangeven welk woord we in deze ronde allemaal moeten zoeken. Daarna draait dezelfde speler de bovenste kaart om en gaat iedereen op zoek naar het woord in die kleur. De speler die het woord als eerste vindt grijpt snel naar de totem en krijgt de kaart als teken van overwinning. Van zodra je 3 kaarten hebt verzameld krijg je een overwinningsfiche en eindigt de eerste ronde. De speler die als eerste 3 fiches heeft verzameld wint het spel.

Onze mening

De vorige spellen uit de Turbo-reeks konden ons niet zo bekoren als de klassieke varianten waar ze van afstammen, bij Woordzoeker Turbo was dat alvast niet het geval. Integendeel, we waren het al snel eens dat dit eigenlijk een betere versie is van het concept Woordzoeker. Bij het originele spel was het vaak een probleem dat de totem nooit in het midden kon staan wegens het (grote) zoekbord, er is steeds één speler benadeeld naargelang de plaats van de totem. Dat is bij deze turbo-variant niet het geval: zowel de totem als de kaarten kunnen in het midden van de tafel staan waardoor iedereen de totem binnen handbereik heeft staan en tegelijkertijd goed kan zoeken. Wat de variatie betreft hoeft deze kleinere versie ook niet onder te doen: 30 dubbelzijdige opdrachtkaarten met telkens 10 woorden om te zoeken. Er moet al veel toeval bij komen kijken wil je twee keer hetzelfde woord moeten zoeken! Op andere vlakken blijft de Turbo-versie in de lijn van de vorige edities: ook op deze doos vind je niet met hoeveel spelers je het spel kan spelen. In dit geval word je niet bedrogen, je kan het spel met alle courante spelersaantallen op tafel leggen. Als iedereen knus bij elkaar gaat zitten kan je het zelf met wat grotere groepen op tafel leggen, al raden we aan om het spel dan in te korten tot één spelronde. Met goede zoekers kan het zelfs met vier spelers al een tijdje duren vooraleer iemand drie fiches heeft verzameld, laat staan als je met 6 of 7 rond de tafel zit. Familieleden die wel eens houden van een woordzoeker en zich niet laten afschrikken door een spel waarbij je snel te werk moet gaan kan je voortaan mee aan tafel krijgen voor een spelletje Woordzoeker Turbo. De kans is groot dat wij in dat geval steeds naar de Turbo-versie zullen grijpen en niet meer naar de originele versie.

Met dank aan Goliath!

Woordzoeker Turbo

Uitgever: Goliath Games
Aantal spelers: 2+
Tijdsduur: ± 20 min.
Vanaf 8 jaar

Spelbeschrijving

Ostfriesenlauf is een turbulente race waar iedereen slechts één doel voor ogen heeft: als eerste over de finish passeren! De laatste in de rij speelt als eerste een instructiekaart, maar pas nadat ook alle andere spelers een instructiekaart gespeeld hebben worden ze één voor één afgehandeld. Misschien verandert de positie van de spelers onverwacht, of blijft alles gewoon zoals het was?

Ook wanneer er minder dan vier spelers deelnemen worden alle spelersfiguren gebruikt, op het ogenblik dat een ongebruikte spelerskleur aan beurt is wordt de bovenste kaart van de bijhorende stapel genomen en bij de instructiekaarten van die ronde gelegd. Er zijn vier verschillende stapels, genummerd van 1 tot 4, die hebben altijd invloed op de speler in de vernoemde positie… Die invloed is echter niet altijd positief maar kan de figuur in kwestie ook verplichten om achterwaarts te gaan. Aangezien de positie van de figuren tijdens de ronde wijzigt kan het perfect gebeuren dat een actie anders loopt dan verwacht: stel dat de laatste (rode) pion eerst zes stappen voorwaarts mag doen en daarbij de derde speler voorbij steekt… als de volgende kaart zegt “de derde speler mag zijn figuur net achter de leider zetten” mag de rode pion alwéér vooruit… die is inmiddels derde geworden en met wat geluk staat die nu plots bij de kopgroep!

De opdrachten op de instructiekaarten zijn steeds verschillend: soms moet je de pion in kwestie voor- of achterwaarts verplaatsen, andere keren mag je de positie ruilen met een andere speler of je voorganger plots voorbijsteken. Sommige kaarten laten je zelfs toe om de finishlijn te verplaatsen, maak je de race een beetje langer of wat korter? Van zodra minstens één speler aan het eind van de ronde de finishlijn overschreden heeft eindigt het spel, het kan dus ook gebeuren dat een speler de finishlijn achterwaarts oversteekt! De speler die de finishlijn als eerste oversteekt wint het spel.

Onze mening

Ostfriesenlauf staat al een tijdje onaangeroerd in de kast, de lay-out roept niet meteen om gespeeld te worden. Dit spel uit 2005 werd vorig jaar in Essen opnieuw uitgebracht, het is niet duidelijk of er in vergelijking met de eerste versie verschillen zijn in de lay-out, maar het lijkt nog steeds op een spel uit de jaren stillekes. Jammer, want het spel zelf mag er best wel zijn. Een partyspel waar je weinig in de hand hebt. Wat geluk, inschatten wat je tegenstanders gaan doen en de juiste kaart op het juiste moment spelen. In een losse sfeer en met de juiste medespelers kan dit het perfecte spel zijn, maar daar komt alweer die lay-out om de hoek piepen: geen enkele medespeler voelt zich geroepen om dit spel te spelen bij het zien van de doos en/of het materiaal… en je kan het hen niet kwalijk nemen. Het basisidee is een spel voor vier spelers, maar toch werkt het ook met andere spelersaantallen erg goed.

Conclusie: Een leuk partyspel in een erbarmelijke lay-out.

Met dank aan Clicker Spiele!

Ostfriesenlauf

Auteur: Stephan Riedel
Uitgever: Clicker Spiele
Aantal spelers: 1 – 4
Tijdsduur: ± 15 min.
Vanaf 10 jaar

Spelbeschrijving

“3 … 2 … 1 … HANDEN OMHOOG!” – het startsignaal van dit knotsgekke handenspel. Beeld de symbolen uit die je op je handkaarten gekregen hebt en probeer via deze gebarentaal contact te maken met je tegenspelers. Hoe vaker je contact kan maken met een tegenspeler hoe meer punten je aan het einde zal hebben, maar wees goed op je hoede: af en toe zit er een speler in de groep die met twee handen spreekt. Die kan je maar beter goed volgen om erger te voorkomen.

Afhankelijk van het aantal spelers krijgen alle spelers aan het begin 3 tot 5 kaarten op hand, je ziet meteen heel wat blauwe kaarten met een handgebaar. Na het startsignaal starten alle spelers gelijktijdig met het uitbeelden van één van deze kaarten en kijken ze aandachtig rond om te zien of één van de andere spelers hetzelfde symbool uitbeeldt. Je bent uiteraard vrij om één van de andere symbolen van je handkaarten uit te beelden en zo proberen hetzelfde teken als één van je medespelers te doen. Van zodra twee spelers een combinatie gemaakt hebben en dus elk hetzelfde symbool getoond hebben laten ze de kaart aan elkaar zien om te controleren of het inderdaad om dezelfde kaart gaat, vervolgens leggen ze de kaart voor zich neer, je hebt alvast één punt aan het einde van het spel. Ben jij de derde met dezelfde kaart? Pech, slechts twee spelers kunnen een combinatie vormen. Jij zal dus moeten wachten tot er nog een speler zo’n symbool uitbeeldt. Tussen de 90 kaarten zitten er ook 12 gele kaarten met daarop symbolen dat je met twee handen moet uitbeelden. Je kan maar beter alert zijn en dat symbool meteen na-apen als één van je tegenspelers dit uitbeeldt, want de speler die dit symbool als laatste nadoet krijgt de kaart in zijn puntenstapel en je raadt het al: de gele kaarten leveren minpunten op! Je mag op elk ogenblik kaarten afleggen en nieuwe kaarten op hand nemen, je neemt dan net zoveel kaarten op hand tot het aantal dat je aan het begin van het spel kreeg. Van zodra de stapel uitgeput is en een speler niet voldoende kaarten kan nemen eindigt het spel en volgt de puntentelling: 1 punt voor de blauwe kaarten, één minpunt voor de gele kaarten. Bij een gelijke stand wint diegene onder hen met de minste minpunten.

Onze mening

Na het lezen van de spelregels waren we niet laaiend enthousiast, niet dat het slecht klonk, maar zo staan zwaaien met onze handen is niet meteen het type spel dat we vaak op tafel leggen. Met een groep veelspelers kwam het dan ook niet meteen op tafel. We speelden het eerst met ons kleine neefje en ontdekten dat de leeftijdsaanduiding 8+ toch wel klopt, voor jonge kinderen is het allesbehalve evident om die (eenvoudige) gebaren uit te beelden, laat staan als je dan ook nog op je andere kaarten en je tegenstanders moet letten! Dan testen we het maar op een familiefeestje, en wat bleek: het was geweldig. Drie generaties (ook de niet-spelers) lachten zich te pletter, het spel – en dan vooral de gele kaarten – zorgt voor hilarische situaties. Je denkt dan dat je aandachtig bent op iedereen, maar voor je het weet ben jij volop contact aan het nemen met één van de spelers aan tafel en zitten alle anderen te lachen met hun twee handen in het lucht. Of het volgende keer weer op tafel zal komen is natuurlijk nog de vraag, maar het plezier dat we beleefd hebben is in elk geval onvergetelijk! Na een tweetal speelsessies was het helaas genoeg geweest, niet omdat één van ons het beu was, maar wel omdat de meeste spelers krampen kregen in de handen. Met drie spelers was het niet overtuigend genoeg, deels omdat je dan vijf kaarten op hand hebt en het dan toch iets moeilijker is. Hoe meer spelers, hoe meer ambiance. Wij zijn alvast benieuwd hoeveel familiefeestjes we nog kunnen opvrolijken met deze grappige handjes.

Conclusie: Een partyspel voor de hele familie!

Met dank aan White Goblin Games!

Hands

Auteur: Chislaine Van den Bulk
Uitgever: White Goblin Games
Tijdsduur: ± 20 min.
Aantal spelers: 3 – 8
Vanaf 8 jaar

Spelbeschrijving

In dit snelle Turbo-spel zullen twee spelers het steeds tegen elkaar opnemen. Tegen wie durf je dit duel aan te gaan? In welk thema denk jij beter te zijn dan je tegenstander? Ga je bluffen en je inzet verhogen of speel je toch gewoon op veilig? Pas tegelijkertijd op voor de pestfiches van je tegenstanders, het kan nog knap lastig worden!

Als je aan beurt bent trek je de bovenste kaart van de stapel, je kiest één van de vijf thema’s én een tegenstander waar je dit duel mee wilt aangaan. Het aantal ‘Geen Paniek’-fiches dat naast het thema staat wordt uit de bank gehaald, dit is de inzet van dit duel. Als je veel lef hebt (of wilt bluffen) kan je die inzet nog verhogen met je eigen fiches, je tegenstander zal vervolgens moeten kiezen: of hij verhoogt de inzet met hetzelfde aantal fiches als jij net deed of hij durft het duel niet aan te gaan en geeft je meteen gewonnen. De speler die aan beurt is begint vervolgens met het duel, geeft het eerste antwoord en drukt vervolgens op de timer. De tijd voor de tegenstander gaat nu in, hij heeft 4 seconden de tijd om ook een antwoord te geven. Na dit antwoord drukt deze speler meteen weer op de timer (ook al is die nog niet afgelopen!) waardoor de tijd voor de startspeler weer ingaat. Op deze manier gaan beide spelers verder tot één van de spelers geen antwoord meer kan verzinnen alvorens de 4 seconden zijn afgelopen en de bel gaat. De winnaar van het duel ontvangt de ingezette fiches.

Spelers die niet aan het duel deelnemen kunnen een pestkop-fiche inzetten om het duel nog moeilijker te maken. Je geeft de pestkop-fiche aan een duellerende speler die je graag ziet verliezen, deze speler zal steeds twee antwoorden moeten geven als hij aan de beurt is. Als deze speler het duel effectief verliest dan krijg jij de helft van de winst, onthoud dan wel dat je in één klap twee vijanden hebt gemaakt. Het spel eindigt van zodra de fiches in de bank zijn uitgeput, de speler met de meeste fiches wint het spel.

Onze mening

Geen Paniek! Turbo zorgde hier voor heel tegenstrijdige meningen: sommige medespelers waren er dol op, anderen vonden dit ‘het meest frustrerende spel dat ze ooit speelden’. Dat heeft alles te maken met de trivia en stress-factor van dit spel. Wat die tijdsdruk betreft: sommige spelers houden ervan, anderen niet. Dat was nu wel duidelijk. Het trivia-gedeelte was leuker dan bij vele andere spellen in dat genre. De thema’s die op de kaarten staan zijn zo uiteenlopend dat iedereen wel mee kan spelen, de ene kent niets over tennis maar weet dan weer alles over auto-onderdelen. Je kan geen onderwerp bedenken of het staat wel op één van de vele kaartjes: dieren, landen, voedsel, meubels, sporten, films, werkmateriaal, … Je hoeft dus helemaal niet de slimste van de bende te zijn om dit spel te winnen. Je kan telkens kiezen met welke tegenspeler je een duel aangaat, maar misschien weet die tegenspeler daar wel meer van dan jij dacht! Of ga je meer fiches inzetten om te bluffen? De pestkop-fiches werden bij ons zelden of niet gebruikt, ze maken het spel niet leuker en mogen van ons gerust achterwege blijven.

Als je de speldoos vast hebt heb je het raden naar het aantal spelers waar je dit spel mee kan spelen, ook na het lezen van de spelregels blijft het een raadsel. Het kan met twee (waarbij je steeds tegen elkaar duelleert), maar ook met iets grotere groepen. De website van Goliath Games geeft dan wel ‘2-4 spelers’ aan, maar aangezien er in de spelregels ergens staat ‘vanaf 5 spelers…’ lijkt dit ook niet helemaal te kloppen. Geen Paniek! Turbo is een leuk partyspel, op voorwaarde dat de spelers geen probleem hebben met de tijdsdruk en de daarbij horende stress-factor. Met kinderen zouden we het dan weer minder aanraden. De thema’s zijn dan wel erg uiteenlopend, maar het leeftijdsverschil tussen kinderen onderling (of met de volwassenen) zou hier wel eens de pret kunnen bederven. De tijdsdruk is de reden waarom het in onze vriendenkring en familie toch niet uit de kast zal komen, maar het is het overwegen waard of het zonder de timer ook leuk zou zijn. De timer werkt daarentegen maar amper, de helft van de keren blijft die hangen of gaat hij trager dan hij zou moeten gaan. Met wat geluk heb je 8 seconden de tijd in plaats van de gebruikelijke 4 seconden, maar dat is uiteraard niet echt de bedoeling.

Conclusie: Geen Paniek! Turbo is een trivia-spel voor stressbestendige feestvrienden!

Met dank aan Goliath!

Geen Paniek Turbo

Uitgever: Goliath Games
(Aantal spelers: vermoedelijk 2 – 10)
Tijdsduur: ± 20 min.
Vanaf 8 jaar

Spelbeschrijving

Zorg ervoor dat je géén paar vormt. Met deze zin kan je de spelregels van Pairs alvast samenvatten. Wie durft risico’s te nemen en wie speelt op veilig en kiest er dus zélf voor om strafpunten te nemen?

Een spelletje Pairs bestaat uit 55 kaarten, je vindt één kaart met waarde 1, 2×2, 3×3, … tot 10 kaarten met waarde 10! De kaarten worden goed geschud en als dichte stapel op tafel gelegd. Als je aan de beurt bent heb je twee opties: een kaart nemen en open voor je neerleggen of opgeven en strafpunten nemen. Wanneer je een kaart neemt loop je het risico om een paar te vormen, in het geval dat er ook al zo’n kaart voor jou op tafel lag. In dat geval zal je één van die kaarten moeten nemen als strafpunten. Het risico dat je 10 strafpunten krijgt als je een 10 voor je hebt liggen is dus vrij groot. Als je het niet aandurft om nog een kaart te trekken kan je het ook gewoon opgeven, je krijgt dan de laagste kaart op tafel als strafpunten. Als je tegenstanders dus een 1 of een 2 liggen hebben is het soms verstandig om die kaart als strafpunten te nemen om te vermijden dat je veel meer strafpunten oploopt!

Van zodra een speler strafpunten krijgt eindigt de ronde, alle spelers leggen hun kaarten op de aflegstapel waarna de volgende ronde op dezelfde manier van start gaat. Op deze manier spelen de spelers verder tot één speler een bepaald aantal strafpunten heeft, wat afhankelijk is van het aantal spelers. Er is in dit spel geen winnaar, enkel een verliezer.

Pairs is via Kickstarter in 11 verschillende en unieke edities uitgebracht. Elke editie heeft een ander thema, andere illustraties en een andere tekenaar. Het is goed mogelijk dat er in de toekomst nog nieuwe decks zullen verschijnen. Elk deck bevat bovendien een eigen variant op het spel.

Onze mening

Pairs is misschien wel het meest eenvoudige spelletje dat we in huis hebben, maar het behoort meteen ook tot de meest verslavende spelletjes! De uitgever plakt er de ondertitel ‘A new classic pub game’ op, waardoor meteen duidelijk wordt dat je het gewoon tussendoor kan spelen, op een feestje of zoals de titel zegt: op café. Het bekende press-your-luck principe is hier zeker van toepassing, je maakt met een tien uiteraard meer kans om een paar te vormen, maar één van ons slaagde er toch maar in om een paar te vormen met twee tweeën. Hoe klein is die kans! Dat onverwachte maakt het spel gewoon leuk. Je bent ook steeds blij als een andere speler strafpunten pakt, want het is dé manier om je kaarten kwijt te spelen zonder strafpunten te halen! Zeker met meerdere spelers probeer je vaak ‘nog één kaart’ te nemen, in de hoop dat een tegenspeler kapot speelt en niet jijzelf! Het feit dat er geen winnaar is vonden we jammer aan dit spel, zélfs voor zo’n filler met hoge geluksfactor hebben we toch graag een winnaar. In onze huisregel bekroonden we diegene met de minste strafpunten gewoon tot winnaar.

Wij zagen slechts 3 decks (Professor Elemental, Pirates & Princess), maar de illustraties waren in elk van deze decks héél mooi. We zijn nog steeds erg benieuwd naar de andere decks! Het is jammer dat het doosje wat te groot is waardoor het zeer vatbaar is voor deuken. De super-eenvoudige spelregels zorgen ervoor dat je dit snelle kaartspel met iedereen kan spelen. Jong of oud, iedereen zal met plezier een spelletje Pairs meespelen! Aangezien er tot 8 spelers kunnen meespelen is het ook ideaal om met iets grotere groepen te spelen. Deze filler kwam ondertussen al 20 keer op tafel, je kan het dus zeker nog verwachten in één van de komende afleveringen van onze reeks Tafelporselein!

Conclusie: Pairs is een verslavende en super eenvoudige filler!

Pairs

Auteur: James Ernest & Paul Peterson
Uitgever: Cheapass Games
Aantal spelers: 2 – 8
Tijdsduur: ± 15 min.

Spelbeschrijving

Voor een spelletje Kakelspektakel worden alle deelnemers verdeeld over twee groepen. Elk om beurt zal één speler een woord moeten uitbeelden met behulp van de kip… en dan maar hopen dat je teamgenoten begrijpen wat je uitbeeldt! De groep die er als eerste in slaagt om 10 juiste antwoorden te geven wint dit kakelgekke gebarenspel!

De speler die aan de beurt is neemt een opdrachtenkaart en dobbelt met de dobbelsteen om te bepalen welk woord hij zal moeten uitbeelden. De acteur heeft vervolgens even tijd om na te denken hoe hij dat woord zal uitbeelden, maar hij is verplicht om de piepende kip daarvoor te gebruiken! Van zodra de speler er klaar voor is wordt de zandloper omgedraaid en kan de acteur beginnen uitbeelden. De teamleden hebben vervolgens 10 seconden de tijd om te raden wat er wordt uitgebeeld! Als één van de teamleden het juiste antwoord roept mogen ze het kaartje houden en hebben ze één punt verdiend. Als het juiste antwoord niet geraden is krijgt het andere team één kans om te raden wat het was. Als het juist is kunnen ze hiermee een punt verdienen, anders wordt de kaart aan de kant gelegd. De volgende speler (iemand uit het andere team) is vervolgens aan de beurt. Het spel gaat op deze manier verder tot één van de teams 10 punten heeft verzameld, dit team wint het spel!

Het spel bevat ook een variant voor drie spelers, daarbij spelen alle spelers individueel. Net als in het basisspel dobbelt de speler om te bepalen welk woord hij zal uitbeelden. Van zodra de zandloper wordt omgedraaid kan de acteur beginnen uitbeelden en hebben de twee spelers 10 seconden de tijd om het juiste antwoord te roepen. Diegene die het juiste antwoord zegt binnen de 10 seconden krijgt de kaart en dus één punt, als niemand het juiste antwoord vindt moet de acteur de kaart zelf houden maar zorgt die voor één minpunt. De acteur heeft er dus alle belang bij dat de medespelers het raden! De speler die als eerste 10 punten haalt wint het spel.

Onze mening

Kakelspektakel is een erg leuk spel voor op feestjes met vrienden. Dit gebarenspel hoort zeker bij partyspellen als Pictionary en Taboe. Soms zijn de uit te beelden woorden erg voor de hand liggend, andere keren niet. Het feit dat je alles met een kip moet uitbeelden maakt het spel toch wel speciaal, je weet regelmatig hoe je het kan uitbeelden maar dan is de vraag: hoe doe je dat met die kip?! De uit te beelden dingen zijn soms heel eenvoudig maar andere keren ook vrij moeilijk. Af en toe staan er wel eens woorden op die we niet echt kenden of hier in Vlaanderen niet gebruikelijk zijn, maar we gaven een speler die het woord niet kende dan ook de kans om opnieuw te dobbelen. Wij speelden het op een familiefeestje maar merkten dat niet alle generaties er even enthousiast over waren, het komt op een feestje met vrienden wellicht veel beter tot zijn recht. 10 seconden om het uit te beelden én te antwoorden lijkt soms nogal kort, maar ook daar bepaal je zelf hoe streng je bent.

Conclusie: Kakelspektakel is een leuk gebarenspel voor op feestjes!

Met dank aan Goliath!

Kakelspektakel

Uitgever: Goliath
Aantal spelers: 3 – 12
Tijdsduur: ± 20 min.
Vanaf 8 jaar

Spelbeschrijving

In Coconuts Duo gebruikt elke speler zijn eigen aapje om kokosnoten in de bekertjes te schieten. Verras je tegenspeler met de speciale toverkaarten en verzamel als eerste zes bekertjes om het spel te winnen! Coconuts Duo kan gebruikt worden als uitbreiding voor het basisspel ‘Coconuts’, hierdoor kan je het spel nu ook met 5 of 6 spelers spelen. Je kan Coconuts Duo ook als stand-alone versie spelen, met twee spelers.

Elke speler heeft een eigen aap, een voorraad aan kokosnoten en een bord om de verzamelde bekers te stapelen, tussen de twee spelers staan 7 gele bekers en onder twee van die bekers staat ook nog een rode beker. Elk om beurt mogen de spelers met behulp van hun aapje een kokosnoot wegschieten, in de hoop dat deze kokosnoot in één van de bekers belandt. Schiet je ernaast of springt hij er terug uit? Dan heb je pech! Maar als je kokosnoot in een beker blijft liggen mag je die beker meteen opeisen en op je eigen bord plaatsen. Als je in een rode beker schiet mag je niet alleen die beker nemen maar krijg je meteen ook een extra beurt. Je kan een kokosnoot in een beker op tafel schieten, maar dat kan ook in een beker dat je tegenstander reeds verzameld heeft! In dat geval mag je de beker van je tegenstander nemen en op jouw bord plaatsen. De drie eerste bekers dat je verzamelt zet je naast elkaar, vanaf de vierde beker moet je beginnen stapelen. Als één van de spelers er in slaagt om zes bekers te verzamelen stopt het spel meteen en wordt die speler de winnaar. In het andere geval wordt er verder gespeeld tot alle kokosnoten op zijn, kokosnoten die op tafel beland zijn kunnen opnieuw gebruikt worden, maar ze worden nooit uit de bekers gehaald. In dat geval wint de speler die op dat moment de meeste bekers aan zijn/haar kant heeft.

Het spel bevat ook 10 nieuwe toverkaarten die je kan inzetten om je tegenspeler te hinderen of jezelf meer voordelen te geven. De kaart met de scheidsrechter laat je toe een succesvol schot van je tegenstander ongedaan te verklaren: “De scheidsrechter heeft het niet gezien!”. Met de rode bril maak je alle bekertjes die ronde rood, zolang je raak schiet kan je dus aan beurt blijven! Een andere kaart geeft aan dat je tegenstander zijn vinger heeft bezeerd, hij zal de volgende ronde dus met zijn elleboog moeten schieten! Andere kaarten verplichten je tegenstander blind te schieten, beschermen één van je bekers voor één ronde of laten je toe je tegenstander af te leiden door wind te maken.

Onze mening

Coconuts Duo is wellicht één van de leukste kinderspellen dat we ooit gespeeld hebben! We schrijven wel dat het een kinderspel is, maar eerlijk gezegd hebben we er zelf ook ontzettend veel plezier aan beleefd. Het is gewoon een ontzettend leuk spelletje met zeer mooi en kwalitatief materiaal. De kokosnoten zijn van rubber waardoor ze soms toch nog in een beker kunnen belanden nadat ze op tafel zijn gebotst, maar dat betekent dat ze er uiteraard ook weer kunnen uit springen! De aapjes zijn van goede kwaliteit en de kaarten hebben ontzettend leuke en passende illustraties. Coconuts Duo is een erg leuk spel waar vele kinderen lang plezier zullen aan beleven, ongeacht hun leeftijd! Hou wel rekening met wegspringende kokosnoten, ook hier vloog er wel eens ééntje onder de kast.

Het spel is daarnaast ook heel verslavend, bij ons duurde zo’n spelletje maar enkele minuten (kinderen zullen er wellicht langer over doen), waardoor het al snel opnieuw werd gespeeld. Zo zat het hier in een mum van tijd al aan 10 speelbeurten, het lijkt niet lang te duren alvorens we een nieuw spel hebben om onze reeks Tafelporselein te vervoegen. Het spel is volgens ons geschikt op (familie)feestjes, we hebben al meteen enkele niet-spelers in gedachten die een saai feestje graag nieuw leven zullen inblazen met dit spelletje. Coconuts Duo heeft ons dus overtuigt dat we het spel ook met meerdere spelers willen spelen, de kans dat het basisspel aan onze collectie zal worden toegevoegd is dus zeer realistisch!

Met dank aan Korea Boardgames!

Conclusie: Coconuts Duo is hét spel dat vele kinderen (en volwassenen) een onvergetelijke tijd zal bezorgen!

Coconuts Duo

Auteur: Walter Schneider
Uitgeverij: Korea Boardgames co.
Aantal spelers: 2
Tijdsduur: ± 15 min.
Vanaf 6 jaar