Spelbeschrijving

Het is tijd voor een lekkere sushi-lunch. Terwijl we aan de lopende band zitten nemen we het ene na het andere sushi gerecht, in een ultieme poging om de lekkerste menu samen te stellen! Een lekkere nigiri – liefst gedompeld in wat wasabi -, een set sashimi en graag veel dumplings en maki rolls. Vergeet niet om je menu af te sluiten met een heerlijk toetje, de pudding!

Afhankelijk van het aantal spelers krijgt iedereen 7 tot 10 kaarten op hand, vervolgens kiezen alle spelers één kaart en maken ze die gelijktijdig bekend. De overige handkaarten worden doorgegeven aan je linkerbuur. Met de verkregen kaarten doe je daarna weer hetzelfde: één kaart kiezen, gelijktijdig bekendmaken en de resterende kaarten doorgeven. Een wasabi kaart levert op zich geen punten op maar is in vele situaties wel interessant om te nemen. De volgende nigiri die je zal nemen moet je namelijk op die wasabi kaart leggen, waardoor de puntenwaarde van die nigiri verdrievoudigd wordt. Een inktvis zal zo dus 9 punten waard zijn in plaats van de gebruikelijke drie. Ook de eetstokjes leveren geen punten op, maar je kan ze in een volgende beurt inruilen om twee kaarten tegelijkertijd te kiezen. De stokjes komen vervolgens weer in het spel en kunnen mogelijk nog door andere spelers gebruikt worden. Na het doorgeven van de laatste overgebleven kaart leg je de ontvangen kaart bij je andere verzamelde kaarten, dit is het einde van de eerste ronde. Tijd voor een puntentelling. Elke soort sushi scoort op een andere manier. Nigiri kaarten leveren het vermelde aantal punten op (1 tot 3), gedompeld in wasabi wordt die score dus verdrievoudigd. Voor andere sushi gerechten moet je sets maken, zo krijg je 5 punten voor een set van twee tempura kaarten en 10 punten voor een set van drie sashimi kaarten. Dumplings zijn ook zeer geliefd, daarbij geldt: hoe meer, hoe beter. Afhankelijk van het aantal dumplings in je bezit kan je er 1 tot 15 punten mee verdienen! Tenslotte wordt er vergeleken wie de meeste maki rolls heeft, die speler krijgt 6 punten. De speler met de tweede meeste krijgt nog een troostprijs van drie punten.

Na de puntentelling worden alle sushi’s op de aflegstapel gelegd, enkel de kaarten met pudding blijven voor de spelers liggen. Op deze manier wordt er ook een tweede en een derde ronde gespeeld. Je kan er eventueel voor kiezen om de kaarten in de tweede ronde in de andere richting door te geven. Pas tijdens de laatste puntentelling worden ook punten uitgedeeld voor de pudding kaarten. De speler met de meeste pudding ontvangt 6 punten maar diegene met de minste pudding verliest 6 punten! Bij een gelijke stand worden de (min)punten verdeeld. Diegene die daarna de meeste punten heeft behaald wint het spel.

Onze mening

Je wordt al meteen vrolijk van de leuke en schattige illustraties, alweer een tinnen doosje van White Goblin dat er erg goed uit ziet. De spelregels zijn erg duidelijk geschreven, met een handig overzichtje achteraan om alles even op te frissen. Ondanks de eenvoud van de spelregels staat alles toch duidelijk beschreven zodat ook niet-spelers meteen aan de slag kunnen. De punten dat je met elk type sushi kan scoren staat ook op de kaart, je hoeft dus niet steeds terug te grijpen naar de spelregels. Deze filler is ideaal om mensen kennis te laten maken met het draft principe en is bovendien een ideaal tussendoortje voor iedereen die graag eens een spel op tafel legt. Het is eenvoudig en snel, maar toch heb je de nodige diepgang. Je probeert zelf uiteraard de beste menu samen te stellen, maar je houdt uiteraard ook in de gaten wat je buren aan het opbouwen zijn. Misschien kan je daar wel een stokje voor steken door ervoor te zorgen dat die geen set meer kan vormen? Of kies je toch je eigen weg? Het toetje, de pudding, zorgt hier wel degelijk voor de kers op de taart. Het levert dan wel geen punten op na de eerste en de tweede ronde, maar het is echt wel nuttig om aan het einde de meeste pudding te hebben. Of toch om er voor te zorgen dat je niet overblijft met de minste pudding, je wilt kost wat kost vermijden dat je 6 punten moet inleveren! Het zorgt dus voor een rode draad doorheen de drie rondes.

Een draft spel is in de meeste situaties leuk vanaf 3 spelers, maar Sushi Go kon ons zeker ook overtuigen met twee spelers! Het voegt een aantal elementen toe die je niet hebt met grotere spelersaantallen, je kan namelijk redeneren welke kaarten terug bij jou zullen komen. Er is ook een variant voorzien met een fictieve derde speler waarbij de spelers elk om beurt een kaart voor de dummy speler zullen moeten kiezen, zowel de variant als het basisspel hebben hun charmes. Deze filler zal bij ons (onafhankelijk van het aantal spelers) wellicht nog vaak op tafel verschijnen!

Conclusie: Sushi Go is een eenvoudige, snelle en vooral super leuke filler!

Met dank aan White Goblin Games!

Sushi Go!

Auteur: Phil Walker-Harding
Uitgever: White Goblin Games
Aantal spelers: 2 – 5
Tijdsduur: ± 15 min.
Vanaf 8 jaar

Spelbeschrijving

1897, Koningin Victoria zit staat al 60 jaar aan het roer en dat moet gevierd worden. Er wordt veel volk verwacht in de vier resorts! De vier bekendste vakantieverblijven zijn in onderlinge strijd, enkel in het grootste en beste resort zal de Koningin zelf langskomen. Tijd om in actie te schieten, je bent architect in één van die vakantieverblijven. Zorg voor een resort met alles erop en eraan: hotels, monumenten, stations en entertainment. Voor ieder wat wils, een vakantieverblijf heeft namelijk een stedelijk gedeelte, een mooie kuststreek én groene parken.

Als je aan de beurt bent heb je drie mogelijkheden. Één mogelijkheid is om gebouwen/attracties op te richten, elke kaart geeft aan hoeveel kaarten je daarvoor moet betalen én hoeveel punten zo’n gebouw oplevert aan het einde van het spel. Je zal telkens moeten betalen met kaarten van dezelfde soort (hotel, monument, station of entertainment). Met een andere actie kan je bezoekers naar je resort trekken, hoe meer attracties of gebouwen je al bezit, hoe meer bezoekers. De bezoekers staan in een rij op het platform, aan hun valies kan je zien of ze naar ‘t stad, naar zee of naar een park willen. Je zal maar naar één van die gebieden kunnen reizen tijdens deze beurt, dus je neemt alvast de bezoekers mee die terecht kunnen in het stads, zee- of parkgedeelte van jouw resort. Het aantal bezoekers dat in elk gebouw/attractie terecht kunnen staat ook duidelijk weergegeven op de kaart. Bezoekers komen van het platform en/of van de trekstapel en vormen de achterzijde van de gebouwenkaarten. Meestal kan je het soort van gebouw al zien aan de bezoekerszijde, maar de kleur kan je tot hier toe nog niet weten. Met de laatst mogelijke actie kan je kaarten op hand nemen, je neemt dan alle bezoekers uit je volledige resort op hand. Pas dan weet je effectief welke kleur deze kaarten hebben, de kleur bepaalt namelijk in welk gebied van je resort zo’n gebouw staat. Wanneer je deze actie kiest mag je de handlimiet van 12 kaarten niet uit het oog verliezen, overige bezoekers kan je niet op hand nemen en vertrekken terug naar het platform. Als je tijdens de beurt geen van deze drie acties wil of kan uitvoeren kan je ook de bovenste kaart van de aflegstapel op hand nemen.

Het einde van het spel wordt ingeluid van zodra een speler het vereist aantal gebouwplaatsen in zijn resort bezit. Dat aantal is verschillend voor elk resort en wordt aan het begin van het spel bepaald. Tenslotte volgt de puntentelling. Elk gebouw in je resort is het aantal punten waard dat vermeld staat op de kaart, daarnaast krijgen de spelers nog bonuspunten afhankelijk van hun resort. (bv. 2 bonuspunten per gebouw in het stadsgedeelte) Diegene met de meeste punten is de winnaar van Steam Donkey en mag zich aan een visite van de Koningin verwachten!

Het spel voorziet ook een variant voor gevorderde spelers. In deze variant worden enkele rollen/personages toegevoegd, deze kan je tijdens het spel gebruiken om bepaalde voordelen te krijgen. Zo heb je vb. Prinses Royal, zij kan er voor zorgen dat je nieuwe gebouwen gedurende deze beurt wat goedkoper kan aankopen. Als je van haar voordelen geprofiteerd hebt blijft deze kaart gedraaid voor je liggen, je medespelers kunnen in die ronde niet van haar diensten gebruikmaken. Van zodra de kaart terug recht ligt (dus als jij ze tijdens je volgende beurt niet gebruikt) kunnen medespelers die kaart nemen en inruilen met hun personage om van haar diensten te profiteren.

Onze mening

Als je dit artikel gelezen hebt weet je al dat Steam Donkey alvast een positieve indruk op ons heeft nagelaten. We lazen de spelregels – die overigens erg duidelijk zijn – en begonnen zonder verwachtingen aan dit kaartspelletje. Onze eerste speelsessie, met twee spelers, maakte ons meteen enthousiast! Het spel is heel eenvoudig maar bevat veel meer diepgang dan we vermoed hadden. De manier waarop de dubbelzijdige kaarten in dit spel gebruikt worden werkt hier meer dan behoren. Aan het begin van het spel bouw je alvast één of twee gebouwen, liefst gebouwen die je toelaten om veel bezoekers te trekken gedurende je volgende beurten. Later in het spel ga je misschien duurdere gebouwen aankopen, ze trekken dan wel minder bezoekers maar leveren wél meer punten op. Bovendien moet je kaarten in dezelfde kleur en van hetzelfde type op elkaar leggen, wat betekent dat je de voordelen van die vorige kaart op dat moment kwijt bent. Je kan er voor kiezen om ‘snel’ te spelen en veel goedkope maar verschillende kaarten aan te kopen zodat het spel eindigt, in de hoop dat je tegenstanders dan nog volop aan het opbouwen zijn en nog maar weinig kaarten in hun verblijf hebben liggen. Anderzijds kan je ook kiezen om veel kaarten van hetzelfde type te spelen, het levert je meer bonuspunten op en je gaat wellicht ook voor de duurdere gebouwen. Beide tactieken hebben al hun nut bewezen tijdens onze speelsessies, er zijn dus meerdere manieren om het spel te winnen! Ook wanneer je bezoekers trekt moet je beslissingen maken: je ziet enkel het symbool maar niet de kleur, dus welke bezoekers wil je dan gaan halen en welke niet?

We zijn zeer verrast door Steam Donkey, al wilt dat nu niet zeggen dat het plots één van onze favoriete spellen is, maar het is wél een erg goed kaartspel dat we graag nog eens op tafel leggen met iemand die houdt van een goed spel. De bijna-kleurloze lay-out spreekt ons niet meteen aan maar is wel erg functioneel. Alles staat duidelijk op de kaarten vermeld en toch geven de kaarten nog een rustige uitstraling. Het spelersaantal heeft zo goed als geen invloed op het spel waardoor het zowel met 2, 3 als 4 spelers erg leuk is!

Conclusie: Steam Donkey is een verrassend leuk spel met vrij eenvoudige spelregels en voldoende diepgang.

Met dank aan Ragnar Brothers!

Steam Donkey

Auteurs: Gary Dicken, Steve Kendall & Phil Kendall
Uitgever: Ragnar Brothers
Aantal spelers: 2 – 4
Tijdsduur: ± 45 min.
Vanaf 10 jaar

Spelbeschrijving

Zorg ervoor dat je géén paar vormt. Met deze zin kan je de spelregels van Pairs alvast samenvatten. Wie durft risico’s te nemen en wie speelt op veilig en kiest er dus zélf voor om strafpunten te nemen?

Een spelletje Pairs bestaat uit 55 kaarten, je vindt één kaart met waarde 1, 2×2, 3×3, … tot 10 kaarten met waarde 10! De kaarten worden goed geschud en als dichte stapel op tafel gelegd. Als je aan de beurt bent heb je twee opties: een kaart nemen en open voor je neerleggen of opgeven en strafpunten nemen. Wanneer je een kaart neemt loop je het risico om een paar te vormen, in het geval dat er ook al zo’n kaart voor jou op tafel lag. In dat geval zal je één van die kaarten moeten nemen als strafpunten. Het risico dat je 10 strafpunten krijgt als je een 10 voor je hebt liggen is dus vrij groot. Als je het niet aandurft om nog een kaart te trekken kan je het ook gewoon opgeven, je krijgt dan de laagste kaart op tafel als strafpunten. Als je tegenstanders dus een 1 of een 2 liggen hebben is het soms verstandig om die kaart als strafpunten te nemen om te vermijden dat je veel meer strafpunten oploopt!

Van zodra een speler strafpunten krijgt eindigt de ronde, alle spelers leggen hun kaarten op de aflegstapel waarna de volgende ronde op dezelfde manier van start gaat. Op deze manier spelen de spelers verder tot één speler een bepaald aantal strafpunten heeft, wat afhankelijk is van het aantal spelers. Er is in dit spel geen winnaar, enkel een verliezer.

Pairs is via Kickstarter in 11 verschillende en unieke edities uitgebracht. Elke editie heeft een ander thema, andere illustraties en een andere tekenaar. Het is goed mogelijk dat er in de toekomst nog nieuwe decks zullen verschijnen. Elk deck bevat bovendien een eigen variant op het spel.

Onze mening

Pairs is misschien wel het meest eenvoudige spelletje dat we in huis hebben, maar het behoort meteen ook tot de meest verslavende spelletjes! De uitgever plakt er de ondertitel ‘A new classic pub game’ op, waardoor meteen duidelijk wordt dat je het gewoon tussendoor kan spelen, op een feestje of zoals de titel zegt: op café. Het bekende press-your-luck principe is hier zeker van toepassing, je maakt met een tien uiteraard meer kans om een paar te vormen, maar één van ons slaagde er toch maar in om een paar te vormen met twee tweeën. Hoe klein is die kans! Dat onverwachte maakt het spel gewoon leuk. Je bent ook steeds blij als een andere speler strafpunten pakt, want het is dé manier om je kaarten kwijt te spelen zonder strafpunten te halen! Zeker met meerdere spelers probeer je vaak ‘nog één kaart’ te nemen, in de hoop dat een tegenspeler kapot speelt en niet jijzelf! Het feit dat er geen winnaar is vonden we jammer aan dit spel, zélfs voor zo’n filler met hoge geluksfactor hebben we toch graag een winnaar. In onze huisregel bekroonden we diegene met de minste strafpunten gewoon tot winnaar.

Wij zagen slechts 3 decks (Professor Elemental, Pirates & Princess), maar de illustraties waren in elk van deze decks héél mooi. We zijn nog steeds erg benieuwd naar de andere decks! Het is jammer dat het doosje wat te groot is waardoor het zeer vatbaar is voor deuken. De super-eenvoudige spelregels zorgen ervoor dat je dit snelle kaartspel met iedereen kan spelen. Jong of oud, iedereen zal met plezier een spelletje Pairs meespelen! Aangezien er tot 8 spelers kunnen meespelen is het ook ideaal om met iets grotere groepen te spelen. Deze filler kwam ondertussen al 20 keer op tafel, je kan het dus zeker nog verwachten in één van de komende afleveringen van onze reeks Tafelporselein!

Conclusie: Pairs is een verslavende en super eenvoudige filler!

Pairs

Auteur: James Ernest & Paul Peterson
Uitgever: Cheapass Games
Aantal spelers: 2 – 8
Tijdsduur: ± 15 min.

Spelbeschrijving

In Souk gaan alle spelers aan de slag als kruidenhandelaar. Helaas zal er maar één kruidenwinkel kunnen overleven in de drukke economie, enkel de kruidenier die het meeste winst maakt zal daar in slagen. Om een goede kruidenier te worden is het belangrijk dat je kruiden aanbiedt waar veel vraag naar zal zijn. Kies je de juiste kruiden of kan je de vraag van de klanten wat naar je handen zetten?

Aan het begin van een ronde krijgen alle spelers 7 kaarten op hand, daarna kunnen alle spelers één kaart gedekt voor zich neerleggen, dat is alvast één van de kruiden dat ze proberen te verkopen. In de derde en vierde ronde mogen de spelers zelf twee kaarten gedekt neerleggen, daarna wordt de hand steeds aangevuld tot 7 kaarten. Als je aan de beurt bent heb je twee mogelijkheden: een kruidenkaart in één van de winkels spelen of een kaart bij je eigen verkoop leggen. Hoe meer kruidenkaarten er van een soort in de winkels liggen, hoe meer jouw verkoop zal opleveren aan het einde van de ronde! In elke winkel (op het speelbordje) wordt er maar één kruidensoort verkocht, bovendien kunnen er maximum vier kaarten per winkel liggen. Een kaart aan je verkoop toevoegen mag je slechts één keer per ronde, bovendien moet die kaart opengelegd worden. Je medespelers weten vanaf dat moment wat jij probeert te verkopen. De ronde eindigt onmiddellijk van zodra er in zes winkels tenminste één kaart ligt of wanneer twee winkels vier kaarten bevatten. Daarna volgt de puntentelling.

De spelers draaien hun verborgen kaarten om en tellen voor hoeveel ze hun kruiden kunnen verkopen. Hoe meer vraag er is naar een bepaald ingrediënt, hoe meer de kruidenier er voor kan vragen. In deze afbeelding is er dus meer vraag naar koffiebonen dan naar pepers. De waarden van de ingrediënten – dus afhankelijk van de vraag ernaar – staat duidelijk op de kaarten geschreven. Daarnaast ontvangt elke speler een overzichtskaart met het aantal kaarten dat er van elke soort in het spel zit en de verschillende verkoopprijzen, aangezien die voor elke soort kruid verschillend zijn. De verkochte kaarten worden aan de kant gelegd met de juiste verkoopprijs naar boven, iedereen kan dus zien hoeveel je verdient hebt. Na vier rondes eindigt het spel, diegene die de grootste winst heeft gemaakt wint het spel. Bij gelijke stand wint diegene met de meeste kruiden.

Onze mening

We keken er erg naar uit om Souk te spelen, aangezien de twee vorige spelletjes uit deze reeks (Continental Express & Les Batisseurs) bij ons erg in de smaak vielen. Ook Souk is weer een mooi blikken doosje waar het materiaal maar juist in past, en alweer is het materiaal van een goede kwaliteit. De kleurrijke, vierkante kaarten voegen zeker wat charme toe aan het spel. Na het lezen van de spelregels waren we enthousiast, het klonk simpel maar leuk! Een eerste speelsessie gaf ons meteen ook de indruk dat er meer in zit dan je zou vermoeden. Je stelt jezelf continu de vraag “speel ik nog een kaart in de winkel of leg ik toch al een kaart bij mijn verkoop?”. Dat laatste wil je niet te snel doen, je probeert af te wachten tot je weet waar er echt vraag naar is. Bovendien wil je niet dat je medespelers weten wat je verkoopt. Anderzijds moet je het doen met de kaarten die je op hand hebt, enige vorm van geluk kan je daarbij wel gebruiken. Jammer dat die eerste speelsessie op een gelijkstand eindigde, dachten we. Waar het niet dat de komende drie spellen ook allemaal met een gelijke stand eindigde! Het gebeurt meer dan eens dat verschillende spelers dezelfde kruiden verkopen en dus dezelfde winst maken. Als je er in slaagt om zelf een kaart bij je verkoop te leggen en de ronde gedaan te maken alvorens je medespelers dat gedaan hebben zou het wel eens kunnen dat je de overwinning binnen hebt. Een bitter eind voor een filler waar we nét iets meer van verwacht hadden.

Het spel is speelbaar van 3 tot 5 spelers. Met vijf spelers komt er een zevende winkel (en meerdere kruiden) in het spel, om te vermijden dat een ronde té snel gedaan is. De overzichtskaarten zijn dubbelzijdig bedrukt, afhankelijk van het aantal spelers. Het had leuk geweest als ze het speelbord ook dubbelzijdig hadden bedrukt: één kant met zes winkels, de andere kant met zeven. Nu staat er op de achterkant gewoon de (mooie) tekening van op de doos. Het aantal spelers heeft voor de rest niet veel invloed op het spel.

Conclusie: Souk is een mooi en kleurrijke filler dat nogal vaak op gelijkstand uitdraait.

Met dank aan Asmodee België!

Souk

Auteur: Gary Kim
Uitgever: Bombyx
Aantal spelers: 3 – 5
Tijdsduur: ± 15 min.
Vanaf 8 jaar

Spelbeschrijving

In Linkage gaan alle spelers aan de slag om een correcte vertaling te maken van een DNA-ketting, met behulp van hun handkaarten en enkele basis acties bouwen ze elk hun eigen RNA-ketting. Diegene die aan het einde de meest accurate vertaling heeft gemaakt wordt beloond met de meeste punten.

Het spel bestaat uit vier ronden, elke ronde wordt er een DNA-ketting ontwikkeld die wij in het labo proberen te vertalen naar RNA. Elke DNA-kaart geeft aan welke RNA-kaart erbij hoort. Concreet kunnen spelers tijdens hun beurt één van de vier mogelijke acties uitvoeren. De meest gekozen actie is het toevoegen van een RNA-kaart, je kiest één van je handkaarten en legt die voor je neer om je persoonlijke RNA-ketting te beginnen of verlengen. Als je geen correcte kaart kan/wil neerleggen kan je een kaart ook met de rugzijde naar boven plaatsen, deze levert geen punten op maar vormt wel een correcte aansluiting voor eventuele bonuspunten. Je kan er ook voor kiezen om een kaart in je ketting te verbeteren of te veranderen, uiteraard kan dit niet zomaar met alle kaarten maar enkel met diegenen die daarvoor het correcte symbool hebben. Tenslotte zitten er 2 mutatie-kaarten in het spel waarmee je de opdracht (het DNA) kan aanpassen. Optioneel kan je ook RNA-kaarten ruilen of betalen voor nog een extra actie. Nadat iedereen één actie heeft uitgevoerd wordt er een nieuwe DNA-kaart opengelegd en wordt de ketting dus langer.

Het spel gaat op deze manier door tot wanneer de kaart ‘TERMINATOR’ getrokken wordt, de ronde eindigt onmiddellijk en er volgt een tussentijdse puntentelling. Je krijgt vervolgens 2 punten per kaart die correct aansluit aan de DNA-ketting. Als je drie of vier correcte aansluitingen naast elkaar hebt krijg je nog bonuspunten. Er worden 4 ronden gespeeld, daarna eindigt het spel en wint diegene met de meeste punten.

Onze mening

We zijn over Linkage helaas niet zo enthousiast als we waren over het nieuwere Peptide. De spelregels zijn eenvoudig te begrijpen en je kan het met iedereen spelen. De DNA-kaarten tonen enkel onderaan aan welke RNA-kaart daar bij hoort, voor diegenen die recht voor de DNA-ketting zitten is het dus erg makkelijk om zien, maar diegenen die aan de andere kant van tafel zitten zijn soms wel eens gedesoriënteerd. Los daarvan houdt het spel niet veel in, als je de juiste kaart op handen hebt dan is dat meestal je enige actie. Met wat geluk haal je in een ronde het maximaal aantal punten. Je kan je tegenstanders dwarszitten met een mutatiekaart, maar dan moet je weer het geluk hebben dat je die kaarten op hand hebt. Er zijn extra mogelijkheden die het spel interessanter kunnen maken (de extra acties, het verbeteren van je eigen ketting of het veranderen van een ander zijn ketting), maar vaak werden die toch niet gebruikt. Waarom zou je een ander nog meer boycotten als je zelf de juiste kaarten hebt om voor het maximum aantal punten te gaan? De extra mogelijkheden zijn niet sterk genoeg om af te wijken van je eigen RNA-ketting. Een ronde is ook heel kort, soms verschijnen er maar een 5-tal DNA-kaarten. Erg veel mogelijkheden heb je dus ook al niet om een andere actie uit te voeren.

Het aantal spelers maakt in dit spel niet zo veel verschil, al is de kans dat je mekaar kan gaan dwarszitten door het DNA te muteren of iemands RNA-ketting te saboteren met vier spelers uiteraard groter. Op dat vlak is het dan ook weer voordelig om als laatste aan beurt te komen, als eerste speler kan je niet anders dan je eigen ketting te starten en te hopen dat niemand die daarna komt afbreken.

Conclusie: Linkage is een snel kaartspel over DNA dat ons niet echt aansprak.

Met dank aan Genius Games!

Linkage

Auteur: John Coveyou
Uitgeverij: Genius Games
Aantal spelers: 2 – 4
Tijdsduur: ± 10 min.
Vanaf 10 jaar

De Duitse uitgeverij ‘Nürnberger-Spielkarten-Verlag’ stelde op Spiel 2014 drie nieuwe, kleine spellen voor: Kuhlorado, Kuh Vadis en Zum Kuhkuck. Drie fillers voor twee spelers met hetzelfde thema (de koe!). Zum Kuhkuck is de eerste uit die reeks dat we hier bespreken.

Spelbeschrijving

In Zum Kuhkuck zullen beide spelers kaarten verzamelen, hoe meer hoe beter! Maar wees voorzichtig, als je te hebberig bent kan je wel eens geëlektrocuteerd worden en alles weer verliezen. Wie durft risico’s nemen, verzamelt de meeste kaarten en scoort de meeste punten?

Aan het begin worden alle kaarten gedekt en door elkaar op tafel gelegd. Vervolgens nemen de spelers elk om beurt een kaart op hand, maar voorzichtig! Als je een stroomkaart neemt dan verlies je alle eerder genomen kaarten en kan je opnieuw beginnen verzamelen. Van zodra je vijf handkaarten hebt kan je kiezen: ofwel neem je het risico en neem je nog een kaart op hand ofwel ga je punten scoren in één van de vijf kleuren. Hoe meer kaarten je op hand hebt, hoe meer punten. Zo krijg je slechts 4 punten als je 5 handkaarten hebt, maar krijg je bij 20 kaarten maar liefst 55 punten! Daarnaast kies je één van de vijf kleuren, per kaart in die kleur tel je 2 punten. De som van dit alles noteer je op het scoreblaadje bij de gekozen kleur. Daarna leg je je handkaarten op de aflegstapel en kan je opnieuw beginnen verzamelen. Van zodra er slechts twee kaarten op tafel liggen komen de kaarten van de aflegstapel terug in het spel.

Het spel eindigt meteen van zodra één speler in elk van de vijf kleuren punten heeft gescoord. Daarna volgt de puntentelling. Voor elke kleur waar beide spelers punten in gescoord hebben krijgt diegene met de meeste punten tien bonuspunten. De speler die in het totaal de meeste punten heeft gescoord wint Zum Kuhkuck.

Onze mening

We wisten aanvankelijk niet wat we van deze reeks moesten verwachten. Aangezien we zo vaak met ons twee spelen en ook wel eens graag een filler spelen waren we wel benieuwd. Zum Kuhkuck heeft heel eenvoudige spelregels: een kaart nemen of punten scoren. Simpel, maar toch heel spannend. Er zitten 5 stroomkaarten in en je kan dus perfect onthouden hoeveel er uit het spel zijn en hoe groot de kans is dat je riskeert al je kaarten kwijt te spelen. Als je daar voortdurend op gaat letten is er niet veel aan. Dit snelle kaartspel is puur geluk, het bekende press-your-luck principe. Maar dat wilt niet zeggen dat niet leuk kan zijn! Zum Kuhkuck speelt snel, vlot en is gewoon spannend en leuk! Wie durft het grootste risico nemen? Bekoop je dat risico of ben je de grootste geluksvogel aan tafel? Of speel je liever op safe en probeer je snel te scoren in elk van de vijf kleuren? Het spel bevat een handige overzichtskaart met een puntentabel waardoor je gemakkelijk kan zien hoeveel punten je krijgt voor elk aantal kaarten. Verwonderlijk is dat de puntenkaart meertalig is, met aan de ene kant Duits en aan de andere kant Engels. De spelregels zijn daarentegen alleen in het Duits. Zum Kuhkuck zal niet meteen één van onze favoriete fillers worden, maar het mag er best zijn. Onze interesse naar de andere twee spellen uit de reeks is alvast gewekt!

Conclusie: Zum Kuhkuck is een spannend geluksspel voor twee spelers!

Met dank aan NSV!

Zum Kuhkuck

Auteur: Reinhard Staupe
Uitgeverij: Nürnberger Spielkarten Verlag
Aantal spelers: 2
Tijdsduur: ± 5 min.
Vanaf 8 jaar

Spelbeschrijving

In deze sensationele show proberen alle spelers de beste circusacts samen te stellen. Hoe mooier en indrukwekkender de act, hoe meer applaus, daar gaat het toch om in een circus, hé! Verzamel clowns, jongleurs, apen en andere artiesten en steek een mooie act in elkaar, eventueel zelfs in combinatie met een trapeze-act. Wie durft het aan om de tijgers een act te laten opvoeren? Als het lukt dan kan het je een ontzettend groot applaus opleveren, maar als het mislukt dan zit je met die loslopende tijgers in je circus… dat kan wel eens voor (grote) problemen zorgen!

Als je aan de beurt bent kan je eerst kaarten verzamelen en daarna eventueel een circusact neerleggen. Het verzamelen van kaarten kan op drie manieren, ten eerste kan je één van de vier openliggende kaarten nemen. Als er nog andere kaarten openliggen met dezelfde kleur moet je die er meteen bijnemen, in het beste geval kan je dus vier kaarten in dezelfde kleur verzamelen in één beurt. Je kan ook één kaart trekken van de dichte stapel of uit de hand van een tegenspeler. Circusacts worden neergelegd in een piramide. De kleinste piramide bestaat uit drie kaarten, maar grotere piramides (van 6 tot 28 kaarten) zullen uiteraard meer punten opleveren. Bij het maken van zo’n piramide moeten de dieren op de onderste rij een voetstuk hebben en alle andere niet, je mag de piramide later niet meer uitbreiden dus je zal de beslissing moeten nemen op de moment dat je de circusact opstelt. Telkens er een superartiest wordt opengedraaid wordt deze geveild, diegene die de meest waardevolle selectie aan artiesten afgeeft krijgt de superartiest. De superartiest kan gebruikt worden als joker en geeft je een mogelijkheid om je tijgers kwijt te spelen. Ze zijn voor deze transactie weliswaar niets waard, maar soms ben je ze beter kwijt dan rijk!

Er zijn twee puntentellingen tijdens het spel: één wanneer de superartiest met het applaussymbool tevoorschijn komt en één wanneer de circusdirectrice aankomt (willekeurig geschud tussen de laatste 11 kaarten). Alle openliggende circusacts leveren dan punten op: hoe groter de piramide, hoe indrukwekkender de show en dus hoe meer punten! Daarnaast is ook de artiest van belang, zo zal een circusact met 6 olifanten meer punten opleveren dan één met 6 aapjes. De circusacts met tijgers leveren de meeste punten op, maar aan het einde van het spel heb je met loslopende tijgers alleen maar last. Als je nog tijgers op hand hebt moet je voor elke tijger één van je gespeelde circusacts verwijderen. Tenslotte is het ook niet goed om het spel te eindigen met veel artiesten op hand, vanaf je 6e kaart krijg je één minpunt per kaart. Diegene die daarna de meeste punten heeft is de winnaar in dit circus!

Onze mening

Circus is een kort spelletje voor 2 tot 5 spelers. Aanvankelijk was het slechts speelbaar vanaf drie spelers, maar de ontwerpers hebben inmiddels ook een versie voor twee spelers beschikbaar gesteld op hun website. Het spel bevat leuke elementen, vooral het idee met de tijgers is erg leuk gevonden. Tijdens het spelen zal je moeten beslissen: neem je het risico om die act met tijgers op poten te zetten of toch niet? Op elke kaart staat vermeld hoe vaak die in het spel zit, het is in zekere zin dus een berekend risico, al weet je uiteraard niet wat je tegenstanders allemaal op hand hebben! Anderzijds kon het spel ons toch niet helemaal overtuigen tijdens het spelen, het wordt al snel repetitief en je hebt weinig zelf in de hand in deze filler. Het overgrote deel van het spel ben je gewoon kaarten aan het verzamelen, zeker als je voor grote circusacts van 10 of 15 kaarten wilt gaan. Je kan zelf een act van 28 kaarten maken, maar dan moet je wel het geluk hebben om alle apen te verzamelen. De grote acts leveren uiteraard veel punten op, maar ook met de kleine kan je geluk hebben. Je weet namelijk niet wanneer die eerste applauskaart zal verschenen, als jij op dat moment al één of meerdere circusacts hebt liggen worden deze al gescoord, maar als je dan nog aan het sparen bent heb je uiteraard pech!

Het spel bevat twee kleine briefjes met daarop een puntentabel voor de verschillende acts. Goed dat je daarvoor niet steeds naar de spelregels moet grijpen, maar anderzijds mocht het lettertype op die briefjes toch iets groter zijn. Een kleurrijke kaart per persoon zou leuker zijn dan zo’n zwart-wit briefje. Je hebt best wel wat plaats nodig voor deze filler, elke speler bouwt tijdens een spel toch enkele acts en die vragen allemaal hun plaats op tafel. De variant voor twee spelers bevat enkele kleine wijzigingen (vooral bij de voorbereiding van het spel) maar is geslaagd, het spel voelt net aan als met meerdere spelers. De spelregels zijn goed om volledig te lezen voor je eerste speelsessie, maar zijn niet overzichtelijk als je snel een klein detail wilt opzoeken.

Conclusie: Circus is een filler waarin je voortdurend kaarten verzamelt in de hoop de meest indrukwekkende acts te bouwen!

Met dank aan Spellènko!

Circus!

Auteurs: Henk Jan Gerrits & Jaap de Graaf
Uitgever: Spellènko
Aantal spelers: 2 – 5
Tijdsduur: ± 20 min.
Vanaf 8 jaar

Spelbeschrijving

Elke speler staat aan het hoofd van een eigen kroeg, als goede kroegbaas proberen ze veel bier op te slaan in hun kelder. Als het even kan willen ze zoveel mogelijk bier tappen van dezelfde soort, dat maakt de kroeg namelijk gezellig en lokt veel stieren. Beslis telkens hoeveel bier je wilt tappen en denk daarbij goed na! Je zal genoeg moeten tappen om stieren te lokken, maar alles wat getapt is en niet geserveerd kan worden ben je kwijt en verdwijnt door de gootsteen.

Aan het begin van elke ronde worden er twee of drie stieren open gelegd, afhankelijk van het aantal spelers. Er zijn vier verschillende soorten stieren: Pietje Pils, Bennie Blond, Bruno De Bruyne en Ozzy Oerstier. Elke stier lust slechts één soort bier (pils, witbier, bruinbier of oerbier). Afhankelijk van hoe zwaar het bier is zijn de stieren sneller tevreden. Vervolgens krijgen alle spelers zes bierkaarten op hand. Twee daarvan zullen ze gedekt in hun bierkelder bewaren, de andere vier kaarten worden doorgegeven aan hun linkerbuur. Dit proces wordt nogmaals herhaald waardoor je elke ronde 4 kaarten aan je bierkelder kan toevoegen. De kaarten in je bierkelder worden op elkaar gelegd, maar helaas kan je maar vijf kaarten opslaan in je kelder. Als je in de komende ronde nog bier wilt bewaren komen die in je open biervoorraad en zijn die kaarten voor iedereen zichtbaar. Daarna begint de bierbaas (startspeler) met het tappen van bier, hij zal in zijn beurt moeten beslissen hoeveel bier hij wilt tappen en kan dit achteraf niet meer wijzigen! Om bier te tappen leg je de bovenste kaart uit je biervoorraad open, wat je laatst hebt toegevoegd zal dus eerst over de toonbank gaan. Je mag daarbij steeds kijken naar de eerstvolgende bierkaart in zijn kelder. Nadat ook alle andere spelers bier getapt hebben wordt er gecontroleerd wie het meeste bier in dezelfde biersoort heeft geserveerd, die speler wordt bierbaas in de volgende ronde en mag als eerste één van de openliggende stieren kiezen. Wanneer verschillende spelers evenveel bier getapt hebben wordt de rangorde belangrijk: oerbier verzadigt het meest, gevolgd door bruinbier, witbier en pils. Als het dan nog steeds gelijkspel is wint diegene die het dichtst bij de huidige bierbaas zit. Vervolgens kunnen ook de spelers die daarna het meest getapt hebben een stier kiezen. Om de ronde te beëindigen kunnen alle spelers één bierkaart serveren aan elke stier in hun kroeg, dus niet enkel de zonet verkregen stier maar ook de stieren die al langer in je kroeg verblijven. Je kan twee stieren ook samen laten drinken door een nieuwe stier bij een eerder verkregen stier te schuiven. Deze stieren moeten uiteraard hetzelfde bier lusten, maar leveren je wel dubbele punten op aan het einde van het spel!

Op deze manier worden er 7 rondes gespeeld, daarna volgt nog een korte bonusronde waarbij spelers het bier dat nog in hun kelder schuilt serveren aan hun vaste klanten. Maar ook hier geldt nog dat je maximum één bierkaart per stier mag serveren. Daarna volgt de puntentelling. Elke stier levert punten op afhankelijk van hoeveel bier je hem hebt kunnen serveren tijdens het spel. Diegene die daarna de meeste punten heeft is de beste kroegbaas en wint het spel!

Onze mening

Stier zoekt bier is een leuk kaartspel dat ons positief heeft verrast. Ten eerste is het spel vrij thematisch, alles klopt en zit heel logisch in elkaar. Je slaagt bier op in je kelder en probeert veel klanten binnen te halen die je vervolgens veel bier serveert, alles wat teveel getapt is verdwijnt door de gootsteen en kan je niet meer gebruiken. Hoe meer tevreden klanten, hoe meer punten! Alcohol en bier kunnen ons niet boeien, maar dit kaartspel wel. Het thema zal daarnaast nog helpen om veel, volwassen niet-spelers toch rond tafel te krijgen voor dit eenvoudige maar tactische spelletje. Toch willen we Stier zoekt Bier niet enkel bestempelen als een spel voor beginners, het bevat namelijk meer diepgang dan je op het eerste zicht zou verwachten. Dat begint al bij het opslaan van bier, je bent uiteraard afhankelijk van de kaarten die je op hand krijgt, maar toch: in welke volgorde ga je de bierkaarten leggen? Spaar je allemaal bier van dezelfde soort of ga je voor verschillende biersoorten om ook je eerder verkregen stieren te kunnen serveren? Ook bij het tappen van bieren moet je weer beslissingen maken. Als bierbaas (startspeler) kan je niet goed inschatten hoeveel je tegenstanders gaan tappen, tenzij er veel bier in hun open voorraad ligt, maar dan nog. Tap je veel of neem je geen risico dat er teveel verkwist wordt? De laatste speler weet dan wel wat er in de andere kroegen wordt aangeboden, maar je bent dan uiteraard wat afhankelijk van het bier in je kelder. Vervolgens probeer je de beste stieren eruit te kiezen, stieren die je denkt veel te kunnen serveren.

Het viel ons wel op dat Stier zoekt Bier anders aanvoelt naar gelang het aantal spelers, zo kwam het met drie spelers veel beter tot zijn recht dan met vier spelers. Met vier spelers worden er slechts twee stieren open gelegd, waardoor er telkens twee spelers geen stier ontvangen. Soms heb je gewoon de verkeerde beslissing gemaakt, maar je kan ook gewoon pech hebben dat je niet de juiste bierkaarten op handen krijgt en dus niet genoeg van hetzelfde bier kan tappen om een stier te bemachtigen. Het spelletje ging wat slepen en sommige spelers konden niets nuttig doen. Aangezien ze niet de juiste kaarten op hand kregen konden ze geen nieuwe stier aantrekken én geen bier serveren aan hun huidige klanten. Na enkele rondes was het zo dat al onze huidige klanten verzadigd waren en je hen niets meer kon serveren, als je op dat moment niet de juiste bierkaarten krijgt om nieuwe stieren aan te trekken wordt het spel een beetje doelloos. Een wereld van verschil met ons spel met drie spelers, waar ook twee stieren werden open gelegd. Iedereen had meteen meer mogelijkheden, als je dan geen nieuwe stier kon aantrekken kon je toch nog iets nuttig doen door je andere stieren iets te serveren. Het spel verliep véél vlotter en was aangenamer om te spelen. We konden het helaas nog niet testen met vijf spelers, in dat geval liggen er drie stierkaarten open. Daarnaast willen we ook de leuke illustraties nog even vermelden, de stieren zijn erg mooi getekend en de bijhorende namen zijn ontzettend leuk!

Conclusie: Stier zoekt Bier is een leuk en eenvoudig kaartspel met een lage instapdrempel en toch de nodige diepgang!

Met dank aan The Game Master!

Stier zoekt Bier

Auteur: Hans van Tol
Uitgeverij: The Game Master
Aantal spelers: 3 – 5
Tijdsduur: ± 45 min.
Vanaf 8 jaar

Spelbeschrijving

Vanavond vindt het zoveelste feestje in de nachtclub ‘Beasty Bar’ plaats. Deze feestjes zijn legendarisch en ‘the place to be’ voor alle dieren, groot of klein! Helaas is het aantal bezoekers beperkt, enkel de eersten in de rij zullen het geluk hebben binnen te mogen. Sommige dieren schuiven geduldig aan, andere gebruiken smerige trucs in de hoop sneller vooraan in de rij te komen. De speler die het meest aantal dieren in zijn spelerskleur binnen hielp wordt de winnaar van Beasty Bar.

In het midden van de tafel zal een file aan dieren komen te liggen, als je aan de beurt bent plaats je één van je vier handkaarten rechts in de rij. Van zodra de file bestaat uit 5 dieren gaan de deuren naar de legendarische nachtclub open, de eerste twee dieren mogen naar binnen, de laatste in de rij geeft het op en de twee overblijvers gaan nu vooraan aanschuiven. Vervolgens neem je een nieuwe kaart op hand. Elk dier heeft een unieke eigenschap waardoor de rij steeds zal veranderen! De leeuw kan zich als grootste van het gezelschap meteen vooraan plaatsen terwijl een nijlpaard elke beurt opnieuw alle dieren die kleiner zijn zal voorbijsteken. De krokodil staat een trapje lager, zij steekt de kleinere dieren niet alleen voorbij maar eet ze ook nog op, alle dieren met een waarde lager dan 10 worden dus uit de rij verwijderd. Een slang zal de volgorde helemaal omgooien en rangschikt iedereen van groot naar klein, terwijl een giraf elke beurt opnieuw een klein dier kan voorbijsteken. De zebra’s nemen het op voor de kleine dieren en beschermen hun (kleine) voorgangers tegen het brute geweld van de krokodil en het nijlpaard. De zeehond lijkt wel de slimste uit het gezelschap en zorgt ervoor dat de ingang plots aan de andere kant staat, wat een kameleon dan weer kan nadoen aangezien die in de huid van elk ander dier op tafel kan kruipen. Apen zijn alleen sterk van zodra ze met twee of meer zijn, kangoeroes springen bij aankomst meteen één of twee dieren voorbij en de papegaai werkt zo op de zenuwen dat één dier naar keuze uit de rij zal gaan lopen. Tenslotte heb je het stinkdier dat de twee grootste diersoorten wegjaagt met zijn vervelende geur.

Elke speler heeft van elke diersoort één dier in zijn spelerskleur: vier handkaarten en acht kaarten in zijn gedekte trekstapel. Nadat alle kaarten gespeeld zijn eindigt het spel. Diegene die de meeste dieren in de Beasty Bar kreeg wint het spel, bij gelijke stand wint diegene die het kleinste dier binnen liet gaan.

Het spel bevat ook een variant voor gevorderden. In deze variant verwijderen alle spelers vier dieren voor de start van het spel, zonder elkaar te vertellen wélke dieren! Aan het einde is het niet het aantal dieren dat telt, maar wel de waarde. De kleine dieren vinden moeilijker hun weg richting de ingang en zullen met gevolg dus ook meer punten opleveren dan de grotere dieren als leeuwen en nijlpaarden.

Onze mening

We waren erg benieuwd om Beasty Bar te proberen. De tekeningen op het doosje sprongen meteen in’t oog, het verhaal/de spelregels klonken leuk en passend, en het zag er bovendien mooi uit. Grote kaarten van een goede kwaliteit met erg duidelijke symbolen. Alle dieren hebben een unieke eigenschap, maar na een korte uitlegronde was iedereen er snel mee weg dankzij die symbolen. Het spel voorziet ook een overzichtskaartjes met een samenvatting van alle dieren en hun functies, maar zo vind je er maar één in elke taal. We speelden het spel eerst met twee en dat viel tegen, het kwam niet echt tot zijn recht en we dachten dat het beter zou zijn met meerdere spelers. Een volgend potje, met vier spelers, viel helaas ook tegen. Telkens je denkt een goede kaart te spelen werd je dier terug verwijderd door één van de volgende spelers. Je hebt helemaal niets in de hand, en de kans dat een tegenspeler je plannetje verknoeid is uiteraard groter dan met twee spelers. Het spel met drie spelers kwam uiteindelijk het beste tot zijn recht, maar nog steeds hadden we het gevoel dat er ‘iets’ ontbrak. De variant voor gevorderden is spannender aangezien je niet weet welke dieren nog in het spel zitten en welke niet. Je kan niet zomaar voorspellen of er nog een zeeleeuw op komst is om de ingang te veranderen e.d., maar als je het vaak met dezelfde mensen speelt dan weet je na een tijdje wel wie welke dieren het liefst verwijdert. De puntentelling aan het einde maakte bij ons geen verschil, het was toch diegene met de meeste dieren die het spel won.

Conclusie: Beasty Bar heeft een leuke verhaallijn en mooie lay-out, maar het spel zelf kon ons niet overtuigen.

Met dank aan Zoch Verlag!

Beasty Bar

Auteur: Stefan Kloß
Uitgeverij: Zoch Verlag
Aantal spelers: 2 – 4
Tijdsduur: ± 20 min.
Vanaf 8 jaar

Beasty Bar werd in het Nederlands uitgegeven door 999 Games

Spelbeschrijving

We zitten aan tafel met een stelletje inbrekers, maar wie is de meest sluwe en laat zich niet oppakken door de politie? Probeer de grootste buit te verzamelen en zonder opgepakt te worden, de speler die uit de gevangenis kan blijven wordt de winnaar van Alarm!

Als je aan beurt bent neem je telkens de bovenste kaart van de stapel en je geeft ze aan een speler naar keuze, je gaat op deze manier verder tot je elke speler (inclusief jezelf) een kaart hebt gegeven. In die stapel kaarten vind je vier verschillende soorten hinderniskaarten: de politie, een waakhond, een deurketting en een hangslot. Als je een bepaald aantal van deze hinderniskaarten bezit dan word je opgepakt en vlieg je de gevangenis in. Dat aantal is afhankelijk van de soort hindernis, zo word je bij 2 politiekaarten al opgepakt terwijl je 4 deurkettingen kan verzamelen vooraleer dat gebeurd. Ook wanneer je 2 waakhonden, 2 deurkettingen en 2 hangsloten bezit wordt je gevat door de politie. Wanneer je de eerste keer opgepakt wordt kan je je advocaat inroepen en je laatst gekregen kaart verwijderen, maar onthoud dat die advocaat je maar één keer zal komen helpen! Gelukkig zitten er ook uitrustingskaarten in de stapel, zo kan je met een kniptang een deurketting verwijderen en kan je met een bot de waakhond afleiden. Als je een uitrustingskaart krijgt maar geen bijhorende hindernis hebt kan je deze uitrusting gewoon bewaren, deze wordt dan automatisch gebruikt om je eerstvolgende hindernis te verwijderen. Met een klavertje vier kan je dan weer twee hindernissen verwijderen terwijl iedereen bij de ‘Paniek kaart’ een kaart zal moeten doorgeven aan zijn/haar buur. Uiteraard zal je in de stapel kaarten ook een grote buit aan geldkaarten vinden. Iedereen wilt een zo groot mogelijke buit, want in de finale – als er slechts twee spelers over blijven – zal je elke beurt opnieuw tijd moeten kopen om in het spel te blijven en mee te mogen spelen. Als je geen geld meer kan betalen dan lig je er uit en wint de overblijver! Anderzijds moet je wel voorzichtig zijn dat je niet té veel geld op zak hebt, want als je 5 geldkaarten bezit word je ook opgepakt door de politie! Diegene die als laatste overblijft en dus niet in de gevangenis werd opgesloten wint het spel.

Alarm nu ook als app!

Sinds vorige maand is Alarm nu ook beschikbaar als app voor Android en iOS! De app werkt volledig naar behoren. Je kan de snelheid aanpassen naar je eigen wensen. Wat wij wel misten in de app is een tutorial. De spelregels staan dan wel uitgelegd, maar als alles tijdens een eerste spelletje wordt getoond via een eenvoudige tutorial zijn de meeste spelers er sneller mee weg. Dat gaat dan niet alleen over de spelregels maar ook over de bediening: moet je een kaart slepen of gewoon tikken, wat moet je doen bij de kaart paniek, … Eens je weet hoe alles werkt is dat uiteraard geen probleem meer en kan je gewoon genieten van dit leuk en verslavend spelletje. Het is ook dé ideale manier om te testen of het spelletje iets voor jou is alvorens je het echte kaartspel zou aankopen, en het voordeel van de app is dat je het ook alleen kan spelen. Maar uiteraard gaat niets boven een écht kaartspel!

Onze mening

We wisten aanvankelijk niet goed wat te verwachten van Alarm, maar dit kort kaartspelletje heeft ons positief verrast! Alarm is een korte filler met heel eenvoudige spelregels en toch de nodige spanning. Het is in een paar minuten uitgelegd en iedereen kan meteen meespelen. Toch is het niet ‘zomaar’ een geluksspelletje, maar zit er meer in dan je zou verwachten bij de uitleg. Aan wie geef je welke kaart? En vooral: wanneer neem je een kaart voor jezelf? Hoe langer je wacht om zelf een kaart te nemen, hoe groter de kans dat het een slechte kaart is. Soms ben je genoodzaakt een goede kaart aan een tegenspeler te geven, andere keren ben je genoodzaakt een tegenspeler naar de gevangenis te sturen. Het is een spelletje waar je elkaar niet moet sparen. Daarnaast is Alarm gewoon een verslavende filler, het is vaak nét niet en dan wil je graag revanche.

Naarmate er meer spelers deelnemen wordt het spel alleen maar leuker, maar in zekere zin ook verwarrend. Je moet er echt de aandacht bijhouden want anders komt al snel de vraag “wie heb ik nu al een kaart gegeven en wie niet?”. Ook de kaart ‘paniek’ zorgt letterlijk wel eens voor chaos, iedereen geeft elk om beurt een kaart door, maar daarna wordt er wel eens vergeten wie nu nog een kaart moest krijgen. Dat wilt uiteraard niet zeggen dat het een verwarrend spel is, maar wel dat het geen spel is om te spelen terwijl iedereen ook nog volop aan het praten is en de aandacht er niet bij kan houden. Aangezien het spel helemaal niet lang duurt is het ook niet storend dat sommige spelers al eerder uit het spel vallen. Het thema klopt, de spelregels zijn duidelijk geschreven, de lay-out past perfect bij het spel en het speelt gewoon heel leuk. Alarm heeft ons dus zeker kunnen overtuigen!

Conclusie: Alarm is een leuk, snel en verslavende filler!

Met dank aan SandTimer!

Alarm

Auteurs: Sander Vernyns & Tim De Rycke
Uitgeverij: SandTimer
Aantal spelers: 3 – 6
Tijdsduur: ± 15 min.
Vanaf 8 jaar