Spelbeschrijving

Ooit gehoord van een Sugar Glider? Deze “suikereekhoorn” steelt alle show in dit nieuwe spel, het is een buideldier dat zomaar door de lucht kan zweven. Ze zijn op zoek naar voedsel, hoe zoeter, hoe beter! Hoe meer voedsel ze krijgen, hoe verder ze kunnen vliegen… al moeten ze af en toe ook wel eens rusten. Probeer zoveel mogelijk fruit te verzamelen en zo het spel te winnen.

Aan het begin van het spel zetten alle spelers hun sugar glider op een voedseltegel met waarde 1. Vanaf dan kunnen ze elke beurt kiezen om te springen of te rusten. Als je springt dan spring je exact zover als de waarde van de voedseltegel waar je nu op staat. Je springt uiteraard in een rechte lijn. De tegel vanwaar je net vertrokken bent voeg je toe aan je persoonlijke voorraad. Wanneer je sugar glider op een veld zonder tegel staat zal je je persoonlijke voorraad moeten aanspreken om te kunnen springen! Kies één van je voedseltegels om exact dat aantal plaatsen te springen. Ook wanneer je op het middelste veld van het bord staat zal je je persoonlijke voorraad moeten aanspreken, maar hier kan je – onafhankelijk van de ingeleverde voedseltegel – naar een veld naar keuze springen! Af en toe wil of kan je niet springen, dan kan je er ook voor kiezen om te rusten. Als je op dat moment op een voedseltegel staat mag je deze tegel aan je voorraad toevoegen, anders gebeurd er niets.

Het spel eindigt van zodra alle spelers na elkaar gekozen hebben om te rusten of wanneer alle tegels van het bord zijn. De spelers tellen vervolgens de waarden van hun voedseltegels, de speler met de zoetste voorraad wint het spel!

Onze mening

Bij het lezen van de spelregels komen veel dingen je bekend voor. Het zijn erg eenvoudige spelregels die je iedereen kan aanleren. Een eerste speelsessie bewees meteen dat het spel ook zeer tactisch gespeeld kan worden. Het dubbelzijdige bord zorgt ervoor dat het met alle spelersaantallen goed tot zijn recht komt. Vooral met twee spelers wordt Sugar Gliders hier graag gespeeld, een kort en strategisch spelletje. Ook met drie en vier is het uiteraard leuk, al wordt het dan al moeilijker om in te schatten wat de andere spelers zullen doen. De voedseltegels liggen uiteraard steeds anders bij aanvang van het spel, daardoor is elke speelsessie ook steeds verschillend. Of dat voldoende uitdaging biedt om het spel keer na keer op tafel te leggen is wellicht bij iedereen verschillend. Het is voor ons geen spel dat we drie keer na elkaar zullen spelen maar wel een familiespel dat zo af en toe eens uit de kast mag komen. Ideaal als filler met veelspelers of met de familie die graag iets eenvoudig speelt. Het spel is bovendien voorzien van erg mooie illustraties (al hadden we van Dennis Lohausen niets anders verwacht) en op de kwaliteit valt helemaal niets aan te merken.

Conclusie: Sugar Gliders is een leuk, eenvoudig en tactisch familiespel!

Met dank aan White Goblin Games!

Sugar Gliders

Auteur: Néstor Romeral Andrés
Uitgever: White Goblin Games
Aantal spelers: 2 – 4
Tijdsduur: ± 30 min.
Vanaf 8 jaar

Spelbeschrijving

Wolkenkrabbers worden steeds hoger, de skyline van New York City bereikt duizelingwekkende hoogtes, die fascinatie lijkt maar niet voorbij te gaan! Bovendien hebben de vele ondernemers maar één doel: meer eer en status bereiken door hogere gebouwen op te trekken. Via je oom heb je een klein perceel in Lower Manhattan geërfd, je kan dus samen met alle andere ondernemers meehelpen aan de groei van de grootste metropool ter wereld.

Als je aan de beurt bent heb je twee opties. Je kan via een perceelkaart uit de open markt een nieuwe eigendom innemen, indien je wenst kan je dat perceel vervolgens meteen gebruiken om een wolkenkrabber op te richten. Maar misschien wil je eerst nog wat aangrenzende percelen aankopen om later in het spel een grotere wolkenkrabber te bouwen? De andere optie is het afbreken van gebouwen, je kan uiteraard enkel je eigen gebouwen afbreken. Daarna ben je verplicht om een nieuwe wolkenkrabber op te richten, die moet bovendien van een hogere categorie zijn. Je hebt namelijk bronzen, zilveren, gouden en monumentale wolkenkrabbers. Aan het begin van het spel kan je enkel bronzen wolkenkrabbers bouwen, van zodra je de nodige punten hebt verdiend kan je ook zilveren en later gouden wolkenkrabbers oprichten. Vanaf dan kan je ook een monumentale wolkenkrabber bouwen, dit zijn de hoogste pieken in de skyline en deze zijn beperkt tot één per speler. Op elke wolkenkrabber staat het aantal punten vermeld dat je ontvangt tijdens het bouwen, die punten kan je niet meer verliezen wanneer je zo’n wolkenkrabber weer afbreekt om een hogere te bouwen. Naast deze twee opties krijgt elke speler ook nog drie actiekaarten die ze één keer in het spel kunnen benutten. Met het bouwhuis kan je twee gebouwen in één beurt oprichten, met de veranderde markt kan je de perceelkaarten in de open markt vernieuwen en als landroof kan je twee percelen in één beurt innemen.

Het spel eindigt van zodra één speler nog maar 4 ongebouwde wolkenkrabbers over heeft of wanneer de open markt niet meer kan aangevuld worden met perceelkaarten. Daarna volgt de eindtelling, die steeds anders is afhankelijk van de bonuskaarten die aan het begin van het spel getrokken zijn. Per spel zijn er namelijk drie straten waar je liefst het meeste gebouwen wilt bezitten, aangezien enkel de speler met de meeste wolkenkrabbers daar 5 bonuspunten voor krijgt. Voor de andere bonuskaart kan je punten scoren afhankelijk van het aantal van jouw bronzen wolkenkrabbers op het speelbord, of afhankelijk van het aantal wijken waarin jij hebt gebouwd. Maar voor hetzelfde geld probeer je setjes van bronzen, zilveren en gouden wolkenkrabbers te bouwen!

Onze mening

New York 1901 is het eerste “grotere” spel van Blue Orange Games, het komt pas in het najaar van 2015 op de markt. De versie die wij speelden was al definitief, op de spelregels na. Bij het lezen van de spelregels viel al meteen op dat de Nederlandstalige versie veel fouten bevat, niet enkel schrijffouten, maar zelfs speltechnische fouten. Gelukkige hadden we de Engelse en Duitse versie ook ter beschikking om duidelijkheid te scheppen. Dat er bovendien ook een Nederlandstalige schrijffout op de doos staat is al helemaal jammer, maar dat kan hopelijk nog rechtgezet worden tegen de eindproductie. Het spel zelf is eerder een heel eenvoudig familiespel. Voor veelspelers biedt het – althans hier – veel te weinig uitdaging: gebouwen zetten om later weer af te breken en nieuwe te bouwen. Als je merkt dat je tegenstanders een monumentale wolkenkrabber willen oprichten probeer je dat wel eens dwars te bomen door het stuk grond dat hij daarvoor nodig heeft voor zijn neus weg te snoepen, maar het is niet dat je daar zelf beter van wordt. Het spel blijft dan maar gewoon zijn – saaie – gangetje gaan. Bekijk het als een familiespel met eenvoudige spelregels dat binnen het uurtje gespeeld is, en het krijgt plots een heel ander aanzicht. Ook dan wordt het geen hoogvlieger, maar dan kan het er alvast mee door. Het materiaal is van goede kwaliteit, leuke (en bijpassende) miniaturen om je percelen te bezetten en kwalitatieve tegels voor de gebouwen. De illustraties op de doos vinden we zeer geslaagd, het speelbord is eerder sober gehouden, al is dat wellicht de beste keuze om het niet te druk te maken tijdens het spelen.

Conclusie: New York 1901 is een doorsnee familiespel met eenvoudige spelregels.

Met dank aan Blue Orange!

New York 1901

Auteur: Chenier La Salle
Uitgever: Blue Orange Games
Aantal spelers: 2 – 4
Tijdsduur: ± 45 min.
Vanaf 8 jaar

Spelbeschrijving

Alieneeples, zo noemen de figuurtjes die gelukkig leven op de planeet waar dit spel om draait. Of toch: tot gisteren… de planeet die tot voor kort een droomparadijs was staat nu op ontploffen. Er is maar één oplossing: ontsnappen. Verplaats je alieneeples naar de lanceerplatformen en probeer aan de voorwaarden te voldoen zodat de raketten vertrekken en je alieneeples naar een veilige plek in het heelal brengen. Je wint het spel door als eerste al je alieneeples in veiligheid te brengen, maar liefst voordat de planeet ook effectief ontploft!

Als je aan de beurt bent trek je om te beginnen twee nieuwe kaarten. Vervolgens kan je verschillende acties uitvoeren, daarbij kan je maximaal twee bewegingsacties doen. Of je daarbij twee verschillende alieneeple verplaatst of één alieneeple twee plaatsen verder zet maakt niet uit. Van zodra één van je alieneeples nabij een lanceerplatform staat kan je de aangegeven plaatsingskost betalen met de kaarten, die kost is verschillend voor elk lanceerplatform en heeft bovendien soms te maken met de stand van de maan. Sommige lanceerplatformen zijn duurder bij volle maan, andere dan weer met nieuwe maan. De lanceerplatformen zijn ook tijdens elk spel verschillend, van de 10 verschillende platformen worden er maar 4 gebruikt tijdens een spel. Wanneer een platform voldoet aan de lanceringsvoorwaarden worden alle alieneeples (van alle spelers) meteen gelanceerd. Ook deze voorwaarden zijn weer verschillend voor elk platform, soms heeft dat te maken met de stand van de maan, andere keren met het aantal alieneeples op het platform of soms enkel met het gereedschap dat ervoor betaald wordt.

Om je beurt te beëindigen wordt de stand van de maan één plaats vooruitgeschoven. Na acht beurten staat de maan terug op het sterretje en begint de volgende dag, afhankelijk van het aantal spelers hebben de spelers vier tot zeven dagen tijd om hun alieneeples in veiligheid te brengen. Diegene die daar als eerste in slaagt wint het spel, anders wint de speler die na x-aantal ronden de meeste alieneeples heeft gered. Het spel voorziet ook een familie-, team-, extra uitdagende en snelle variant.

Onze mening

Sinds het interview met de auteur in augustus 2013 was onze interesse voor Lift Off gewekt. Het spel heeft dan ook heel wat leuke ideeën: de verschillende lanceerplatformen waardoor elk spel weer anders is, het semi-coöperatieve element waarbij je regelmatig moet samenwerken met je tegenstanders om je alieneeples te lanceren. Maar toch komen die elementen niet genoeg uit de verf en blijft het min of meer bij ‘een leuk idee’. De lanceerplatformen verschillen inderdaad van elkaar, de illustraties zijn duidelijk genoeg zodat je elk platform meteen begrijpt en niet steeds naar de spelregels moet teruggrijpen. Anderzijds zijn ze niet allemaal even goed of leuk. Het semi-coöperatieve element kwam maar zelden tot uiting, vele lanceerplatformen kan je wel alleen de baas door er helemaal op te gaan spelen, waardoor vele speelsessies uitdraaien met elke speler die een eigen platform gebruikt en heel af en toe eens gebruik maakt van het werk van een ander. Daardoor wordt het na enig tijdje vooral saai, en dat was dan ook onze conclusie na elke speelsessie. Een leuk idee dat, althans bij ons en bij onze medespelers, niet werkt. Jammer! Het zijn heel eenvoudige spelregels, een familiespel (met een redelijke geluksfactor) dat gemakkelijk met kinderen op tafel kan komen… al kan de Engelse tekst op de kaartjes dan roet in het eten gooien. Los van het spelconcept vinden we de illustraties nog steeds erg leuk, en vooral heel apart tegenover andere spellen. Het materiaal is van goede kwaliteit, met leuke alieneeples en een modulair bord.

Conclusie: Een leuk idee dat helaas niet helemaal uit de verf komt.

Met dank aan Pencil First Games!

Lift Off!

Auteur: Eduardo Baraf
Uitgever: Pencil First Games
Aantal spelers: 2 – 5
Tijdsduur: ± 45 min.
Vanaf 8 jaar

Spelbeschrijving

In Bania zullen de spelers grondstoffen verzamelen om vele en kleurrijke tenten op te bouwen in de grote woestijn. Denk strategisch na over de locatie van je tent, de ene zal wellicht wat meer punten opleveren terwijl de andere plaats je dan weer nieuwe grondstoffen kan opleveren. Of wil je liever je tegenstander dwarszitten in een poging zijn/haar grote bron van inkomsten af te nemen?

Als je aan de beurt bent heb je twee opties, je kan dobbelen voor grondstoffen of tenten bouwen. Als je wilt dobbelen krijg je drie kansen om de dobbelstenen te werpen op de grondstoffen die je graag aan je hand toevoegt, je beurt is daarmee onmiddellijk gedaan. Als je voldoende grondstoffen hebt verzameld kan je één of meerdere van je vier tenten op het bord plaatsen, je betaalt daarvoor de nodige grondstoffen. Door je tenten naast eerder gebouwde tenten te plaatsen krijg je korting, maar die tent levert je dan wel maar één overwinningspunt op in tegenstelling tot de gebruikelijke drie punten. Als je jouw olifantenfiguur nog in het bezit hebt kan je deze op één van de zonet gebouwde tenten plaatsen, die levert jou aan het begin van je volgende beurt meteen grondstoffen op. Hoe meer verschillende kleuren in het gebied van je olifant, hoe meer grondstofkaarten je zal krijgen, maar let op: van zodra dat gebied zeven tenten bevat moeten alle olifanten weer naar huis! Op zoek naar een nieuwe bron van inkomsten dan maar.

Het spel eindigt van zodra er geen tenten meer op het bord geplaatst kunnen worden. Naast de punten die je kreeg voor het bouwen van tenten worden er ook nog bonussen uitgedeeld aan de speler die de laatste tent kon bouwen én aan de speler(s) die de meeste grondstofkaarten over hebben. De speler die daarna de meeste punten heeft behaald wint het spel.

Onze mening

Bania liet bij ons gemengde gevoelens achter, het is zeker niet slecht maar behoort ook zeker niet tot de betere spellen in onze collectie. Het is een familiespel met heel eenvoudige spelregels, je kan het dus ook met niet-spelers op tafel leggen. Toch heb je verschillende keuzes te maken: je probeert een gebied op te bouwen waarbij je elke ronde opnieuw grondstoffen binnen krijgt en je dus geen beurten hoeft te verliezen om te dobbelen, in een ideale situatie bouw je dus vier verschillende tenten en begin je daarna andere gebieden om meer punten te sprokkelen. De vraag is of je tegenstander(s) dat zomaar laten gebeuren, of plaatsen ze hun olifant in hetzelfde gebied en profiteren ze mee van jouw werk? Het kan allemaal! Er zijn net genoeg mogelijkheden om het spel boeiend te maken tot het einde, maar het biedt helaas niet genoeg variatie/uitdagingen om het keer na keer weer op tafel te leggen. Qua materiaal en illustraties valt er helemaal niets op aan te merken, vooral de olifanten zijn erg leuk.

Conclusie: Bania is een eenvoudig familiespel dat weinig variatie kan bieden.

Met dank aan Mattel!

Bania

Auteur: Brian Yu
Uitgever: Mattel
Aantal spelers: 2 – 4
Tijdsduur: ± 30 min.
Vanaf 10 jaar

Spelbeschrijving

Het gras is altijd groener aan de overkant, een zinnetje op het lijf geschreven van dit abstracte spel. Probeer je tegenstanders in de val te lokken en al het groene gras voor jezelf te houden. Maak strategische beslissingen, verdeel je kudde over de grote wei en blokkeer je tegenstanders.

Aan het begin van het spel zullen de spelers het speelbord zelf opbouwen, iedereen krijgt vier tegels om elk om beurt één daarvan neer te leggen. Op deze manier heb je de opbouw van het speelbord min of meer zelf in de hand en is de grootte ervan afhankelijk van het aantal spelers! Daarna plaatsen de spelers hun kudde van 16 schapen aan de rand van de weide en kan het spel écht beginnen. De opdracht is simpel, als je aan de beurt bent verplaats je een deel van je kudde naar een andere locatie. Hoeveel schapen je van je stapel neemt mag je zelf kiezen, zolang je er maar minstens één laat staan. Welke richting je uit gaat mag je ook kiezen, maar je zal in de gekozen richting zover moeten lopen als je kan. De volgende keer kan je dan kiezen welk van je stapels schapen je gaat splitsen enzovoort. Van zodra je geen enkele geldige beweging meer kan maken eindigt het spel voor jou, de anderen spelen verder tot niemand nog een geldige beweging kan maken. Daarna volgt de puntentelling: elk schaapje (of stapel met schapen) levert één punt op. Diegene die de meeste schapen heeft kunnen plaatsen wint het spel, bij gelijke stand is het belangrijk dat je schapen aan elkaar grenzen, diegene met de grootste cluster van schapen gaat er dan met de overwinning van door.

Onze mening

Battle Sheep is een kort spelletje met heel eenvoudige spelregels en toch heel wat tactiek. Het is een abstract spel waar een willekeurig thema is opgeplakt, maar dat thema is dan ook mooi uitgewerkt. Alle schaapjes zijn nét iets anders, het ene kijkt boos, het andere lief, … De leuke, mooie illustraties en het sublieme materiaal maakt dit abstracte spelletje alleen maar leuker om te spelen. Je moet steeds vooruit kijken, proberen te vermijden dat je grote kudde opgesloten geraakt en tevens proberen je tegenstanders in te sluiten. We speelden het spel zowel met twee, drie als vier spelers en we vonden dat allemaal even goed, al is het met twee misschien nét iets tactischer. Het is niets voor een veelspeler die niet houdt van abstracte spellen, maar het viel bij ons steevast in de smaak bij de familiespelers en kinderen. Je kan het speelveld uiteraard elke keer anders gaan opstellen, maar heel groot is de variatie natuurlijk niet. De herspeelbaarheid is dan misschien ook niet super groot, maar toch is het een spel dat wij graag op tafel leggen.

Conclusie: Battle Sheep is een kort, eenvoudig, tactisch en abstract spelletje!

Met dank aan BlackRock Games!

Battle Sheep

Auteur: Francesco Rotta
Uitgever: Blue Orange Games
Tijdsduur: ± 15 min.
Aantal spelers: 2 – 4
Vanaf 7 jaar

Spelbeschrijving

Schip ahoi, piraten! Wie plundert er mee op zoek naar de beste elementen om jouw piratenschip uit te bouwen? Verzamel de beste boegtegels en verfraai je schip met vlaggen, piraten en nog veel meer! Je kan echter niet al het werk door je bemanningsleden laten opknappen, de overige elementen in de schatkist worden per opbod van de hand gedaan, het is aan jou om te beslissen hoeveel dubloenen je daaraan wilt spenderen. Maar pas op: gelijke aantallen annuleren elkaar, misschien heb je dus helemaal niets? Leg gauw de onderdelen van je piratenschip klaar, zo kunnen we aan het spel beginnen!

Tijdens een potje Piratoons worden er 8 rondes gespeeld, aan het begin van elke ronde wordt de schatkist bevoorraad zonder dat de spelers kunnen zien wat er in zit: er worden steeds 3 scheepstegels en 6 uitrustingstegels gedekt in de kist gelegd. Vervolgens gaat de kist toe, wordt ze omgedraaid en is het aan de startspeler om de kist te openen. Zo’n schatkist is helemaal niet zo gemakkelijk te openen, dus leg ze waar je wilt, desnoods op je knieën! Nadat de zandloper wordt omgedraaid kunnen de spelers tegelijkertijd hun bemanningsleden naar de schatkist sturen, zet jouw meeples op de tegels die je graag wilt binnenhalen. Maar pas op, misschien hebben je tegenstanders het wel op dezelfde tegels gemunt? Eens je bemanningslid geplaatst is mag je het niet meer verzetten! « STOOOOP! » Oeps, de tijd is om, want één van je collega-piraten heeft stop geroepen. De zandloper geldt daarbij enkel als minimumtijd, jullie mogen zolang met de plundering doorgaan tot één van jullie stop roept. Voor elk bemanningslid dat je nog niet hebt ingezet (en ook niet in je handen hebt) krijg je één dubloen, daarna wordt de buit gedeeld. Gelijke aantallen van bemanningsleden annuleren elkaar, als rood en blauw dus elk twee bemanningsleden hebben ingezet kan groen er met één bemanningslid mee gaan lopen. Als twee honden vechten om een been …

Daarna volgt de opbod fase, alles wat tijdens de plundering is blijven liggen én de uitrustingstegels die vorige ronde niet gekocht werden worden te koop aangeboden. Elke speler kiest in het geheim hoeveel dubloenen hij/zij daaraan wilt geven, hun bod wordt gelijktijdig bekend gemaakt. Alweer: gelijke hoeveelheden annuleren elkaar, als alle spelers 2 dubloenen hebben geboden kan niemand een tegel kopen! Deze spelers kunnen niets kopen, de andere spelers kiezen elk om beurt een tegel uit de schatkist, beginnend met die speler die het meeste heeft betaald. Als je betaald hebt zal je een tegel moeten nemen, ook al had je die tegel liever niet gehad, als er geen tegels meer over zijn mag je je dubloenen gewoon houden. Daarna worden alle overige tegels overboord gegooid, de scheepstegels zinken onmiddellijk en worden uit het spel gehaald, de uitrustingstegels blijven drijven en kunnen in het begin van de volgende opbod fase terug aangekocht worden. Vervolgens puzzelt iedere speler de verkregen tegels aan zijn/haar schip: scheepstegels maken je schip groter, de uitrustingstegels verfraaien je schip. De vlaggen komen uiteraard aan vlaggenmasten en piraten komen op het brugdek, schietgat tegels komen zo op een gesloten schietgat en ook voor patrijspoorten en kwartierposities zijn tegels voorzien.

Op deze manier worden er 8 rondes gespeeld, daarna volgt de puntentelling. De spelers met de meeste vlaggen, dubloenen en tonnen (= het grootste schip) worden beloond met bompenningen, vervolgens krijg je ook twee punten voor elke correcte connectie (= als je schip correct gemonteerd werd), als je verkeerde connecties hebt gemaakt zal je helaas minpunten krijgen. Ook als je nog veel lege plaatsen in je schip hebt krijg je minpunten, en dat voor zowel de brugdekposities, de schietgaten, de kwartieren en de patrijspoorten! Tenslotte vallen er nog heel wat punten te verdienen met setjes, heb jij drie identieke uitrustingstegels kunnen bemachtigen? Dan krijg je 5 bompenningen per reeks! Drie verschillende tegels van hetzelfde type leveren 4 punten op, twee identieke leveren slechts 2 punten op. De speler die daarna de meeste bompenningen heeft verzameld wint het spel.

Onze mening

De spelregels zijn alvast duidelijk en heel thematisch geschreven, elk regeltje wordt verduidelijkt met een leuk piratencitaat. Tijdens het spelen hebben wij enkele regels niet toegepast: volgens de spelregels mag je de schatkist op je schoot openen, iets wat het voor je tegenspelers aan de overkant van de tafel alleen maar minder leuk maakt. Hierdoor kunnen er ook bemanningsleden van de kist vallen, die mogen volgens de spelregels niet meer gebruikt worden. Als je daarbij bemanningsleden van je tegenstander van de kist duwt mag je zelf niet meer meespelen tijdens deze plunderfase. Allemaal mini-regeltjes die niet van toepassing zijn als je de schatkist gewoon in het midden van de tafel legt. Wij vonden het leuker zo en voor de kinderen kan je op deze manier ruzies vermijden, maar uiteraard kiest iedereen zelf hoe hij dit speelt! Het spel zelf was verder een hele verrassing en werd na enkele speelsessies steeds leuker. Het plunderen op het schip begint al leuk, met twee spelers heb je uiteraard minder concurrentie en kan je gemakkelijker nemen wat je wilt, met vier spelers kan het wel eens gebeuren dat je helemaal niets krijgt, maar dat is dan voor iedereen hetzelfde. De spelregel waarbij gelijke aantallen elkaar annuleren maakt deze fase toch wel uniek en spannend. Ook bij de opbod fase is dat het geval, het is moeilijk in te schatten hoeveel je tegenstanders zullen bieden. Soms frustrerend, maar eigenlijk wel hét element dat Piratoons voor ons bijzonder leuk maakt. Het behalen van (veel) punten is niet vanzelfsprekend, je wilt setjes verzamelen, maar je tegenstanders willen dat ook! Je weet wat je wilt, maar soms zal je een tegel moeten nemen die toch niet binnen je planning past. Het materiaal is voorzien van heel mooie illustraties, dat komt het speelplezier alleen maar ten goede. Jammer genoeg zijn er te weinig bompenningen voorzien, zowel met drie als vier spelers kwamen we bompenningen te kort om iedereen punten te geven. Bovendien zijn de kleine bompenningen dubbelzijdig, de ene zijde leveren ze 2 punten op, de andere zijde één minpunt. Wij hadden liever aparte fiches gezien voor de 2 punten en de minpunten, je krijgt een bompenning en voor je het weet heb je enkele penningen per ongeluk omgedraaid… en bij kinderen die niet zo goed tegen hun verlies kunnen gebeurd het misschien niet per ongeluk! Klein minpuntje aan dit spel dat verder goed in de smaak viel.

Conclusie: Een leuk en eenvoudig party- of familiespel!

Met dank aan BlackRock Games!

Piratoons

Auteur: O. Grégoire & T. Quintens
Uitgever: Black Rock Editions
Aantal spelers: 2 – 4
Tijdsduur: ± 30 min.
Vanaf 8 jaar

Spelbeschrijving

Naar verluidt zijn er onder de grond ontzettend veel kristallen te vinden, tijd om onze dwergen de mijn in te sturen op zoek naar al deze kristallen. Op bevel van de dwergenkoning trekt iedereen de mijn in, gewapend met een plattegrond van de mijnengangen en een schatkaart met de te vinden kristallen. De dwergen gaan op zoek naar de kristallen en zijn bovendien aandachtig dat ze geen ongedierte mee naar boven brengen, want dat is alleen maar nadelig voor hun puntensaldo… of brengen ze juist wat extra zilver of goudblokken mee naar boven? “OUT OF MINE!” – Het is tijd om weer naar boven te komen, want blijkbaar is één van de andere dwergen inmiddels klaar met zoeken.

Elke speler krijgt een mijnengang en legt deze voor zich op tafel, vervolgens krijgen ze een gedekte schatkaart. Op bevel van de dwergenkoning mogen alle spelers deze kaart gelijktijdig omdraaien, daarop zullen ze zien welke kristallen in hun mijnengang te vinden zijn. Het is nu aan jou om de vermelde kristalblokken in je mijnengang te puzzelen, je kan maar beter snel in gang schieten want van zodra één speler alle blokken correct in zijn of haar mijnengang heeft gepuzzeld moet iedereen stoppen! Na de puzzelfase controleren alle spelers of ze de correcte puzzelblokken gebruikt hebben en worden de punten geteld: elke spelers krijgt 10 punten maar verliest één strafpunt per leeg veld in zijn mijnengang. De speler die als eerste klaar was krijgt bovendien twee bonuspunten, maar voor elke verkeerde blok moet je terug 2 punten aftrekken. Nadat de scores opgeschreven zijn kan de volgende ronde van start gaan, de spelers nemen een nieuwe mijnengang en een nieuwe schatkaart.

Het spel voorziet ook een versie voor experts waarbij je nog meer punten kan scoren… of verliezen! Op elke mijnengang staan drie elfen in één van de vijf kleuren afgebeeld. Als jij er in slaagt om op het veld naast dat elfje een kristal in dezelfde kleur te leggen kan je een extra bonuspunt verdienen. Bovendien worden er extra elementen toegevoegd, op je schatkaart staat aangegeven welke elementen voor jou positief of negatief zijn. Zo kan het zijn dat alle hongerige ratten je minpunten opleveren, bij de keuze van je puzzelblokken kan je dan maar beter zien dat je niet te veel ratten in je mijn puzzelt! Gelukkig kan je ook pluspunten verdienen, maar dan met zilver of met goud, zoals aangegeven op je schatkaart. Na 7 ronden eindigt het spel, de speler die daarna de meeste punten scoorde wordt uitgeroepen tot de nieuwe dwergenkoning!

Onze mening

Wij speelden Out of Mine vooral in de expertversie, dan wordt het écht wel een puzzelspel voor gevorderden. Deze keer probeer je niet zomaar de aangegeven blokjes in je mijnengang te puzzelen, maar je moet ook nog goed kiezen wélke blokjes je gebruikt. De kleur werd aangegeven op je schatkaart, maar niet alle rode blokken hebben dezelfde vorm, en hetzelfde geldt ook voor de groene en de witte. Alles past? Goed zo, maar heb je dan ook op de ratten of de houtwormen gelet? Die extra elementen maken Out of Mine toch net iets specialer dan andere puzzelspellen, vooral tijdens de eerste speelsessie waren we erg enthousiast. We konden ons niet van de indruk ontdoen dat de extra elementen op de schatkaarten ook een zekere vorm van geluk in het spel brengen. Met een schatkaart die je twee bonuspunten per goudelement oplevert kan je vrij gemakkelijk hoge scores halen, terwijl iemand anders misschien maar één extra punt krijgt per zilver element. Bij die eerste kaart krijg je dan wel twee strafpunten per rat, maar het is – voor volwassen spelers – dan ook vrij eenvoudig om te voorkomen dat je ratten op je bord legt.

Enerzijds zijn we enthousiast over dit gevarieerde puzzelspel, anderzijds gaat het ook snel vervelen. Dit soort reactiespellen wordt vaak door dezelfde persoon gewonnen en moet je bovendien niet tegen (jonge) kinderen spelen want dan maken ze geen schijn van kans. Zeven ronden vonden wij en onze medespelers helaas iets te veel van het goede, maar iedereen bepaalt uiteraard vrij hoeveel of hoe weinig ronden er gespeeld worden. Of je het spel nu met twee, drie of vier speelt is niet van belang, het is altijd even leuk. Bovendien is het spelmateriaal voorzien van erg leuke en mooie illustraties!

Conclusie: Een puzzelspel waar zowel de jeugd als de volwassenen plezier aan beleven!

Met dank aan The Game Master!

Out of Mine!

Auteur: Martin Nedergaard Andersen
Uitgever: HUCH! & Friends
Aantal spelers: 2 – 4
Tijdsduur: ± 20 min.
Vanaf 10 jaar

Spelbeschrijving

In het koninkrijk van deze wonderlijke wereld leven zes machtige families, ze hebben elk hun eigen regio ter beschikking en leven onder het goedkeurend oog van de koning. Om zijn appreciatie te uiten ontwikkelde de koning zes magische bollen, één voor elke baron. Jaloezie en hebzucht bracht één van de baronnen er toe om de bol met slechte bedoelingen te gebruiken, maar hij had pech: de bol verkruimelde in zijn handen. Twee andere baronnen hadden ook slechte bedoelingen, waardoor niet enkel hun magische bol maar ook hun landschappen veranderden in woestijnen! De macht was doorbroken en het eens zo wonderlijke koninkrijk verloor al zijn glorie. Kan jij de macht van drie magische bollen combineren en dit koninkrijk weer bij elkaar brengen?

Om het spel te winnen zal je het kasteel van de koning moeten betreden met wel erg goed nieuws, er zijn slechts drie mogelijkheden om het eenheidsgevoel van het koninkrijk weer op te roepen: door de macht van de drie magische bollen te combineren, door te bewijzen dat je drie machtige monsters hebt kunnen verslaan of door de opdracht van de koning tot een goed einde te brengen! Aan het begin van de ronde krijgen alle spelers een inkomen van magische punten, hoe meer macht (= vestigingen, magische bollen of overgangen) je hebt, hoe groter je inkomen. Daarna kiezen alle spelers gelijktijdig één van hun drie verplaatsingskaarten, het getal op deze kaart zal de beurtvolgorde bepalen tijdens deze ronde, de gekleurde schijfjes worden in deze volgorde op het bord gelegd. Vervolgens moeten alle spelers – beginnend met de speler die de laagste waarde speelde – een magische kaart uitspelen. Deze kaarten geven steeds iets extra, zo kan je met de heteluchtballon sneller bewegen en kan je met de bliksem toch nog verandering brengen in de spelersvolgorde. Met andere kaarten kan je extra verplaatsingspunten krijgen of je tegenstanders verplaatsingspunten afnemen, in de hoop dat ze jouw kaart niet deblokkeren met het magische schild. Vervolgens mogen alle speler, maar nu in de tegenovergestelde volgorde, hun verplaatsingskaarten uitspelen en het aangegeven aantal stappen verplaatsen. Kom je daarbij op een veld met een torenfiche? Dan kan je één magisch punt betalen om die torenfiche te ontdekken, want daar schuilt misschien wel iets goeds achter! Sommige tegels worden meteen gebruikt, je krijgt er dan een extra kaart voor. Achter deze tegels zitten ook de magische bollen verstopt, met wat geluk vind je zo een magische bol en wordt je inkomen aan het begin van de ronde wat hoger, maar vergeet niet dat er ook vervloekte bollen in het spel zijn die het tegenovergestelde effect hebben. Een magisch drankje kan je later in het spel omruilen voor een fiche, vanaf dat moment heb je bij elk gevecht of bij elke verplaatsing een voordeel! Ook de ridder levert je twee extra punten op tijdens een gevecht, die zijn erg handig als je achter zo’n torenfiche plots een monster ontdekt. Weglopen is dan geen optie, je zal het gevecht moeten aangaan! Tel je huidige krachtpunten (op je magische kaarten, je eventuele bonus- en ridderfiches) op bij het dobbelresultaat en laat een tegenstander dobbelen voor het monster. Als je gewonnen hebt wordt je beloond met het monsterfiche en een extra kaart/bonusfiche, als je verloren hebt vlieg je helemaal terug naar je huis! In dat opzicht kan het misschien wel interessant zijn om tijdens het spel nieuwe forten op te bouwen, het kost je uiteraard magische punten maar je kan dan ook hier terecht na het verlies van zo’n gevecht. Bij een magische bron kan je ook nog nieuwe kaarten aankopen en bij een runesteen kan je – mits betaling van magische punten – de schijven van het bordspel verdraaien in jouw voordeel… of in het nadeel van een tegenstander! Nadat iedereen zijn verplaatsingsacties heeft gedaan eindigt de ronde en begint de volgende ronde met de ontvangst van de magische punten.

Op deze manier gaat het spel verder tot één van de spelers het kasteel heeft bereikt én voldoet aan één van de voorwaarden. De opdracht van de koning is steeds anders, die kan te maken hebben met het aantal gebouwde forten, maar ook met het aantal torentegels dat je hebt ontdekt of met het aantal magische punten dat je hebt verzameld.

Onze mening

Aanvankelijk wisten we niet wat we moesten verwachten van Realm of Wonder, het zag er wel mooi en leuk uit, het feit dat er ook nog eens Nederlandse spelregels in zaten leek alleen maar een pluspunt. Die spelregels vormden later nog een groot obstakel, we kwamen zelden spelregels tegen die zo ingewikkeld geschreven zijn als deze, bovendien waren de spelregels in de andere talen al even erg. We hadden allebei heel wat leessessies nodig om het spel te begrijpen, uiteindelijk werd het pas duidelijk na een eerste speelsessie met het boekje ernaast, en dat terwijl de spelregels eigenlijk best eenvoudig zijn. Realm of Wonder zien we eerder onder de categorie familiespel, maar de spelregels vormen hier ongetwijfeld hét obstakel waardoor weinig familiemensen effectief aan het spelen zullen toekomen. Eens je alles onder de knie hebt speelt het best vlot, maar is de geluksfactor (de ligging van de torenfiches) net iets te groot voor een geoefende veelspeler. De doos vermeld 2 tot 6 spelers, maar ze hadden die “2 tot” even goed kunnen weglaten. Met twee spelers is er helemaal niets aan, je hoopt om de goede torenfiches tegen te komen en diegene die het meeste geluk heeft komt als eerste toe bij de koning, je kan dan ook niets doen om je tegenstander iets in de weg te zitten. Met vier spelers ging dat al iets anders, maar ook in die situatie hadden we de indruk dat het bord te groot was en je elkaar niet genoeg in de weg kon zitten. De blauwe fiches (voor de zesde speler) ontbraken in onze doos, maar los daarvan is zes wellicht het ideale spelersaantal om dit spel te spelen. Het materiaal en de illustraties zien er overigens heel goed uit, maar de doos is wel erg licht gemaakt om al dat materiaal in te bewaren!

Conclusie: Een eenvoudig familiespel dat verstopt zit achter erg onduidelijke en ingewikkelde spelregels.

Realm of Wonder

Auteurs: P. Jantunen, M. Punakallio, S. Tuominen, M. Wilkström
Uitgever: Mindwarrior Games

Met dank aan Mindwarrior Games

Aantal spelers: 2 – 6
Tijdsduur: ± 45 min.
Vanaf 10 jaar

Spelbeschrijving

We laten het vasteland achter ons en trekken samen naar de exotische wereld met het goddelijke fruit. Elke speler staat aan het hoofd van een stam die naam en roem wilt vergaren met de handel van cacaobonen. Verzamel cacaobonen en verkoop ze met zo veel mogelijk winst, maar met wat geluk kan je je stamleden ook goud laten sprokkelen in één van de goudmijnen. Vergeet ook niet om waterdragers op te leiden om je cacaobonen te transporteren én af en toe een stamlid naar een tempel te sturen, als oppermachtige handelaar is het belangrijk om af en toe eens onder het volk te komen!

Aan het begin van het spel liggen er twee jungle-tegels op tafel, tijdens het spel zullen de spelers een zeker dambord patroon maken waarbij de jungle-tegels afgewisseld worden met de persoonlijke stamtegels van de verschillende spelers. Elke speler heeft drie tegels op hand, als je aan de beurt bent leg je één van deze tegels aan. Als je daarbij een open plaats creëert voor een jungle-tegel (= tussen twee stamtegels), mag je één van de twee beschikbare jungle-tegels kiezen om op deze plaats te leggen. Het aantal meeples op je stamtegel bepaalt vervolgens hoeveel acties je mag doen, wélke acties je mag doen wordt dan weer bepaald door de aangrenzende jungle-tegel. Als de twee meeples op jouw stamtegel bvb. grenzen aan een veld met een cacaoboon, dan mag je die actie twee keer uitvoeren: in dit geval krijg je dus twee cacaobonen. Op deze manier worden alle acties afgehandeld en kan je die dus één, twee of drie keer uitvoeren, naar gelang het aantal meeples aan die zijde van je stamtegel. Grenst er (nog) geen jungle-tegel aan de andere kant van je stamtegel? Dan kan je dat stamlid nog niet gebruiken, als er  later in het spel een jungle-tegel wordt aangelegd kan je die actie op dat moment meteen uitvoeren.

Met de verschillende acties kan je o.a. cacaobonen gaan oogsten die je dan met een andere actie weer kan verkopen. Uiteraard heb je dan liefst het marktkraam waar je vier goudmunten krijgt voor een cacaoboon, en als het even kan wil je ook het beste cacaoveld waarbij je twee cacaobonen krijgt per actie! In een goudmijn kan je gewoon één of twee goudmunten per actie nemen en op een andere tegel kan je dan weer een zonnefiche nemen. Zo’n fiche laat je toe om later in het spel een tegel op één van je eerder gelegde tegels te leggen en bepaalde acties dus nog een keer uit te voeren, als je de fiche niet gebruikt levert hij aan het einde van het spel één punt op. Tenslotte heb je nog de tegels met het water en de tempels. De watertegels laten je toe om de meeple op je persoonlijk spelersbordje één of meerdere plaatsen verder te zetten. Als je dat niet doet heb je aan het einde 16 minpunten, maar als je meeple ver gevorderd is kan dat oplopen tot 16 bonuspunten! De tempeltegels zijn de enige tegels die geen effect hebben tijdens het spel, aan het einde kan je hier 6 punten verdienen als je een meerderheid aan stamleden hebt die grenzen aan zo’n tegel, voor de tweede plaats zijn er nog 3 punten voorzien. Het spel eindigt nadat alle spelers hun tegels hebben neergelegd. De punten (= goudmunten) die je tijdens het spel hebt verzameld worden opgeteld bij eventuele min- of bonuspunten van je waterdrager en de punten die je in de tempels verzamelde. De speler met de meeste punten wint het spel.

Onze mening

Cacao is een spel dat ons van de eerste sessie meteen kon overtuigen, de speelsessies die daarop volgden konden dat alleen maar bevestigen. De spelregels zijn heel eenvoudig, enkele minuten uitleg en het spel kan meteen beginnen. Ondanks de eenvoudige spelregels zit er toch net genoeg diepgang in het spel om het interessant te maken voor veelspelers: je wilt de beste acties inpalmen! Enerzijds wil je cacaobonen verzamelen en die tegen een hoge prijs weer verkopen, maar niet iedereen heeft het geluk/de kans om aan dat goede marktkraam aan te schuiven. De water-actie mag zeker niet over het hoofd gezien worden, net als de tempels. Je wilt zowat overal op spelen, maar je hebt slechts een beperkt aantal tegels en je zal dus goed moeten afwegen welke tegel je voor welke actie(s) wilt gebruiken. Het aantal tegels in het spel wordt bepaald naargelang het aantal spelers, een kleine aanpassing die weinig moeite kost maar er meteen voor zorgt dat het spel met alle mogelijke spelersaantallen erg leuk blijft. Met twee spelers zou je bijna denken dat het speciaal voor twee spelers ontwikkeld is, want het is wel heel goed uitgebalanceerd. Maar daar is niets van waar want met drie en vier spelers speelt het eens zo goed!

Het materiaal en de illustraties zien er weer prachtig uit, net als de inleg van de doos. Als we dan één kleine opmerking moeten geven, gaat die toch ook wel over diezelfde doos: alles past er netjes in, maar als je wilt dat al het materiaal mooi blijft zitten én je spelregels niet krom komen te staan kan je maar beter je lege stansramen in de doos laten zitten na je eerste speelsessie. Na een 5-tal speelsessie zijn wij Cacao nog lang niet beu en kijken we er al naar uit om het nog vaker op tafel te leggen, de toekomst zal uitwijzen of dat ook effectief zal gebeuren.

Conclusie: Cacao is een kort en eenvoudig familiespel met voldoende diepgang!

Met dank aan ABACUSSPIELE!

Cacao

Auteur: Phil Walker-Harding
Uitgever: Abacusspiele
Aantal spelers: 2 – 4
Tijdsduur: ± 45 min.
Vanaf 8 jaar

Spelbeschrijving

Ook voor de piraten komt er een dag dat ze stoppen met plunderen, maar wat doen ze op hun oude dag? Grog Island is een eiland waar alle piraten op pensioen hun kapitaal hebben geïnvesteerd in nieuwe zaken en hun oude bemanningsleden aan het werk zetten. Je kan er speciale investeringen doen, denk maar aan een voodoo workshop of een studio van kapitein éénoog, of misschien wil jij wel de eigenaar worden van de fameuze ‘Grog kroeg’? Doe mee tijdens de veilingen maar ook passen kan je mooie beloningen opleveren.

In Grog Island draait alles rond het vernieuwende biedsysteem. De dobbelstenen worden gedobbeld en op de bijhorend gekleurde vakjes gelegd, deze zal je moeten gebruiken om te bieden! Wil je “4” bieden? Dan kan je één dobbelsteen van 4 kiezen, of twee van twee. Je kan uiteraard enkel kiezen uit de waarden die deze ronde gedobbeld zijn, maar je mag verschillende dobbelstenen combineren om zo de waarde te vormen dat jij wilt bieden. De volgende speler heeft de keuze: hij kan passen of het bod verhogen. Als hij het bod gaat verhogen mag hij de combinatie van de dobbelstenen aanpassen en veranderen, zolang het uiteindelijke bod maar hoger is dan het bod van de vorige speler. Bij het passen krijg je grondstoffen: hoe meer dobbelstenen de speler voor jou voor zijn bod heeft gebruikt, hoe meer goederen! Voor elke dobbelsteen waarmee geboden werd krijg jij namelijk het goed in de bijhorende kleur! Vervolgens moet je een handelsschip kiezen waar je wilt gaan handelen. Je kan je goederen omruilen tegen geld, schatkaarten, piratenkaarten of doelkaarten. Schatkaarten vormen je geheim kapitaal, je hebt dus vaak net iets meer geld dan hetgeen je tegenstanders kunnen zien. De piratenkaarten laten je tijdens de biedfase toe om de waarde van een dobbelsteen te veranderen en de doelkaarten geven aan waarmee je op het einde punten kan scoren. Op het handelsschip kan je ook steeds vier dezelfde goederen gebruiken om een eigendom in het bijhorende gebied aan te kopen. Hierdoor ontvang je meteen een inkomen, al hangt dat af van de populariteit van je vestiging en verdien je niet overal even veel.

Nadat iedereen gepast heeft betaald de winnende speler zijn laatste bod, vervolgens mag hij acties uitvoeren. Hoeveel acties? Dat wordt bepaald door het aantal dobbelstenen dat je hebt gebruikt bij je bod. Bij de eerste twee acties mag je een gratis eigendom innemen, zolang je maar niet twee eigendommen van hetzelfde type inpalmt tijdens dezelfde beurt. Bovendien kan je niet vrij kiezen in welk gebied je zo’n eigendom inneemt, dat wordt bepaald door de kleur van de dobbelstenen waarmee je geboden hebt! Met de laatste drie acties kan je punten verdienen of een gebouw op het speelbord blokkeren. Daarna wordt het bord voorbereid voor een nieuwe ronde. Wanneer één van de spelers zijn laatste bemanningslid op het speelbord heeft geplaatst eindigt het spel aan het einde van de ronde. Tijdens de eindtelling krijgen de spelers nog één overwinningspunt voor elke schatkaart en elke 5 dubloenen, maar de doelkaarten zijn uiteraard de belangrijkste bron van punten. Sommige doelkaarten leveren punten op naargelang de grondstoffen die je nog in je bezit hebt, voor andere kaarten moet je bepaalde eigendommen hebben. Soms is daarvoor het type van belang, andere keren moet je de meerderheid bezitten op één van de vijf gebieden.

Onze mening

Grog Island sprak ons al een hele tijd aan, we waren dan ook erg blij deze te kunnen testen de afgelopen weken. Het lezen van de spelregels beloofde al vast veel goeds. Over het algemeen zijn we geen grote liefhebbers van spellen waarbij er veel geboden wordt, maar daar is Grog Island zeker een uitzondering op. Het is veel meer dan alleen maar bieden. Dankzij de dobbelstenen kan je ook gerichter beslissen hoeveel je wilt bieden, maar naast het totale bedrag is nu ook het aantal dobbelstenen van belang! Enerzijds wil je veel dobbelstenen gebruiken, als je wint wil je graag zoveel mogelijk acties kunnen uitvoeren. Anderzijds wil je je tegenspelers niet zomaar alles cadeau doen, hoe meer dobbelstenen jij gebruikt om te bieden, hoe meer goederen ze krijgen als ze op dat moment passen. Een keuze die je gedurende het hele spel achtervolgt. Een ander element wat dit biedspel anders maakt dan de rest is dat je ook een interessante beurt kan hebben als je past. Het is namelijk de enige manier om aan goederen te geraken én je kan ze gaan omruilen voor geld of andere zaken, op die manier doe je een zekere voorraad op dat je later weer kan gaan inzetten om hoger te kunnen bieden. Naar het einde van het spel wil je misschien liever passen dan aan beurt zijn, je moet dan wel goederen betalen om een eigendom aan te kopen, maar je bent dan ook eerder aan de beurt dan de speler die de biedfase uiteindelijk wint. Als winnaar van de biedfase kan je twee gratis eigendommen innemen, uiteraard blijft ook dit zeer belangrijk. Je zal een goede balans moeten vinden tussen het passen en het winnen van de biedfase.

Biedspellen zijn meestal niet geschikt voor twee spelers, maar ook daarin verschil Grog Island van zijn soortgenoten. Ook hier blijft het belangrijk om af te wegen hoeveel je bied en hoeveel dobbelstenen je daarvoor gebruikt, dat is met twee spelers net zo interessant als met drie of vier. Bovendien is er een extra schip met zogenaamde geesten, de speler die past mag na de beurt van de winnende speler één geest op het speelbord zetten. Tijdens het behalen van meerderheden is ook deze derde spelerskleur van belang! Een eenvoudige variant die het niet ingewikkelder maakt maar toch belangrijk is voor het evenwicht. Wij leggen Grog Island dus zowel met twee, drie als vier spelers graag op tafel! Als we één minpunt moeten opsommen dan zijn het de doelkaarten, daar komt toch wel wat geluk bij kijken. Tot het bittere eind heb je meestal geen idee wie het spel zal winnen, de punten die je tijdens het spel kan verdienen zijn erg schaars en de doelkaarten zijn allesbepalend. Grog Island is een typisch familiespel, met eenvoudige spelregels en een aangename speelduur. Je kan het met beginnende spelers op tafel leggen en het speelt altijd vlot, maar het feit dat er pas aan het einde gescoord wordt maakt het voor sommige beginners dan weer moeilijker.

Conclusie: Grog Island is een leuk familiespel dat we graag nog op tafel leggen!

Met dank aan Pegasus Spiele!

Grog Island

Auteur: Michael Rieneck
Uitgever: Pegasus Spiele
Aantal spelers: 2 – 4
Tijdsduur: ± 60 min.
Vanaf 10 jaar