Spelbeschrijving

Kapitein Roodbaard heeft een slechte reputatie als piratenkoning, waardoor de andere piraten hun kans zien om te bewijzen dat zij dé ideale koning zouden zijn. Na een indrukwekkende drankproef zijn Jolly en Roger de enige kandidaten die overeind bleven. Een laatste duel zal moeten bepalen wie van hen de winnaar wordt. Tijdens dit duel stuurt elke kandidaat een aantal crewleden naar de vier handelsschepen. Enkel het team met de beste crew kan aan boord gaan en aan de haal gaan met de schatten.

Als je aan de beurt bent neem je vijf piratenkaarten die je vervolgens helemaal naar keuze verdeeld in twee sets. Een set bevat minstens één en maximum vier kaarten. Daarna mag je tegenstander een set kiezen en alle verkregen piratenkaarten uitspelen. Pas daarna krijg je zelf de gelegenheid om de kaarten van het overgebleven setje uit te spelen. Met een piratenkaart heb je twee opties: je crew versterken door het bemanningslid aan wal van het bijhorende handelsschip te leggen of de kaart bewaren als schatkaart. Dat laatste kan je alleen maar doen als jouw crew de meerderheid heeft op het bijhorende handelsschip. De kleur van de piratenkaart bepaald steeds over welk handelsschip het gaat, al kan je de kaart ook met de neutrale zijde bij een schip naar keuze leggen. De waarde van dit bemanningslid wordt dan wel gereduceerd tot 1.

Na 8 ronden eindigt het spel. De schepen gaan elk naar de speler met de beste crew. Diegene die daarna de grootste buit (waarde schepen + schatkaarten) verzamelde wint het spel!

In de gevorderde variant worden drie speciale kaarten geïntroduceerd. Een skelet dat je als joker aan een schip naar keuze kan leggen, een kraken waarmee je een bemanningslid van een tegenstander kan verwijderen of Tortuga waarmee je alle neutrale kaarten aan jouw zijde mag omdraaien.

Onze mening

Een twee-persoonsspelletje testen we uiteraard met alle plezier. De ‘verdeel en heers’-factor van Jolly & Roger maakt gewoon het spel: hoe verdeel je de sets? Welke dénk je dat je tegenstander gaat nemen? Hoe zorg je er voor dat je tegenstander niet met de kaart(en) gaat lopen die jij zo graag wilt? Dat zijn dé vragen waar je zo’n klein halfuurtje mee kampt tijdens dit piratenduel. Achterliggend hou je de meerderheden per schip uiteraard in gedachten, je probeert zelf zo veel mogelijk te innen maar je bent hier en daar verplicht om ook je tegenstander iets te gunnen. Als deze gedachtengang jou als muziek in de oren klinkt dan is Jolly & Roger vast het perfecte spel. Wij vonden echt wel leuk om enkele keren te spelen, maar we werden er niet warm van. Laat ons zeggen dat het geen spel is dat we keer na keer weer uit de kast zouden halen. Er zijn overigens heel weinig spellen voor twee spelers die ons echt voor de volle 100% kunnen bekoren.

 

Conclusie: Verdeel en heers!

Jolly & Roger

Auteur: Shaun Graham, Scott Huntington
Uitgever: Abacusspiele
Aantal spelers:  2
Tijdsduur: ± 20 min.
Vanaf 8 jaar

Spelbeschrijving

Het verhaal vindt plaats in het Vikingtijdperk, 900 n.C. De scheepstimmerlieden concurreren met elkaar en proberen elk het grootste en meest invloedrijke vloot op te bouwen. Daarvoor zullen ze eerst hout, wol en ijzer moeten verzamelen en mogen ze niet vergeten enkele ambachtsmannen aan boord te halen. Goud is uiteraard ook zeer belangrijk en mag niet zomaar door ramen en deuren naar buiten vliegen. Je raadt het al, niet alle stedelingen zijn even behulpzaam. Soms kom je wel eens karakters tegen met slechte bedoelingen, je kan maar beter hopen dat ze aan jouw kant staan!

Elke ronde begint met een ochtendfase, de fase waarin elke speler drie kaarten ontvangt. Dat gebeurd via drafting, waarbij de eerste speler één kaart meer neemt dan het aantal spelers, er één uitkiest en de overigen vervolgens doorgeeft aan de speler naast hem. Ook de tweede en derde kaart worden op exact dezelfde manier verdeeld. Daarna volgt de middagfase, waarbij alle spelers hun drie kaarten zullen uitspelen. Je kan een kaart op elk moment verwijderen om één van de drie grondstoftypes aan de achterkant te vergaren, je betaalt daarvoor één goud of één werker. Afhankelijk van de voorzijde van je kaart kan je de kaart ook op een andere manier uitspelen. Zo heb je bepaalde werktuigen die je kan aankopen met goud, die zullen er voor zorgen dat jij voor je volgende schip minder grondstoffen moet betalen. Let wel op: je kan maar één werktuig tegelijkertijd bezitten, nadat het gebruikt is wordt het terug verwijderd. Andere kaarten bevatten ambachtslieden of stedelingen. Je kan maximum vier ambachtslieden in dienst nemen, zij helpen je bij het bouwen van schepen, stedelingen speel je meteen uit en laten je een bepaalde actie toe. Dat kan zijn om bepaalde grondstoffen te krijgen, maar ook om schepen of ambachtslieden van je tegenstanders te verwijderen of te stelen! De belangrijkste kaarten zijn ongetwijfeld de schepen, je kan maximum twee schepen in je bouwplaatsen stallen, dat doe je door de kaart op je persoonlijk spelersbord te leggen. Als je op een gegeven moment genoeg benodigdheden hebt om je schip af te maken (grondstoffen, goud en ambachtslieden) betaal je al het nodige en leg je je schip bij je afgewerkte schepen. Tenslotte heb je ook nog gebouwen, de enige soort kaarten waarvan je er tot 7 kunt bouwen, op voorwaarde dat het allemaal verschillende gebouwen zijn. Je betaald de kostprijs en je krijgt er punten voor aan het einde van het spel. Hoeveel punten je krijgt hangt vaak af van wat je gepresteerd hebt, bijvoorbeeld afhankelijk van je goudkapitaal of van de schepen die je gebouwd hebt.

Nadat iedereen al zijn kaarten heeft uitgespeeld volgt de avondfase waarin de spelers goud en werkers ontvangen voor de volgende ronde. Bovendien moet er gecontroleerd worden of ze alle grondstoffen kunnen stockeren, want elke speler heeft aan het begin een maximum capaciteit van 8 elementen. Deze capaciteit kan later veranderen afhankelijk van je gebouwde schepen. De startspeler figuur schuift door en de volgende ochtendfase kan beginnen. Op deze manier spelen we verder tot wanneer één speler er in geslaagd is om 4 schepen te bouwen. Aan het eind van die ronde volgt de puntentelling. Spelers krijgen de punten die aangegeven staan op de schepen en de gebouwen, daarnaast krijgen diegenen met het sterkste leger (rode getallen op de schepen) nog 3 bonuspunten.

Onze mening

Shipwrights of the North Sea trok al onze aandacht toen het een jaar geleden op Kickstarter verscheen. Na het lezen van de spelregels waren we erg benieuwd, de eerste speelsessie begon dan ook veelbelovend. Het enige nadeel dat we aan het begin merkten was de down time. Als laatste speler in de ronde zit je best een tijd te wachten tot alle spelers voor jou een kaart hebben gekozen, wanneer je je kaarten dan hebt ontvangen/gekozen kan je weer een hele tijd wachten tot wanneer iedereen zijn drie acties heeft uitgevoerd. Aangezien de stedelingen zo’n invloed hebben op de andere spelers is de beurtvolgorde belangrijk en het wachten noodzakelijk. Dat probleem was met 2 spelers uiteraard veel minder dan met 4 spelers, en met vijf spelers willen we er liever niet aan beginnen. Met twee spelers komen sommige kaarten dan weer niet volledig tot zijn recht, bijvoorbeeld de kaart om startspeler te worden of diegene waarbij je twee goudmunten krijgt voor elke speler die deze ronde voor jou aan beurt kwam. Het aantal spelers heeft dus zeker invloed op het verloop van het spel. Anderzijds heb je de stedelingen die het werk van je tegenspelers saboteren, ook deze kunnen het spel behoorlijk vertragen. Als je net alle grondstoffen hebt verzameld en een tegenspeler komt je schip voor je neus weghalen dan is het wachten tot je weer een schip op handen krijgt waar je je grondstoffen ook voor kan gebruiken. Ook omgekeerd kan gebeuren, dat je ambachtslieden en grondstoffen worden weggekaapt en je opnieuw moet gaan verzamelen. Het wachten op de juiste kaarten kan dan wel vrij lang duren en in tussentijd speel je nog andere stedelingen die het werk van je tegenspelers saboteren waardoor het spel ontzettend lang wordt, langer dan de 60min. die je op de doos leest. Het spel begon erg leuk maar werd al snel langdradig, tot je op een punt komt waar je enkel nog zit te wachten op kaarten waar je iets mee kan aanvangen, jammer. In onze sessie met twee spelers viel alles beter mee dan met 4 spelers, enerzijds door de kortere down time en anderzijds doordat er minder gesaboteerd werd. Wat de verschillende sessies wel gemeen hadden was dat de scores aan het einde vrij dicht tegen elkaar liggen, diegene die tijdens het spel aan kop leek te staan won aan het einde net niet. Het materiaal is overigens wel erg mooi geïllustreerd en is zelfs voorzien van een boekje met meer uitleg over de illustraties en de schepen!

Conclusie: Shipwrights of the North Sea is een leuk spel maar wordt snel te langdradig.

Shipwrights of the North Sea

Auteur: Shem Philips
Uitgever: Garphill Games
Aantal spelers: 2 – 5
Tijdsduur: ± 75 min.
Vanaf 10 jaar

Spelbeschrijving

In Yardmaster Express krijgen de spelers slechts enkele ronden de tijd om een waardevolle trein te construeren. Kies de beste wagons voor jezelf en geef de rest door aan je linkerbuur. Niet alleen de wagons van hoge kwaliteit, maar ook veel wagons in éénzelfde kleur kunnen je punten opleveren. Wie weet kan je tenslotte nog extra punten verdienen door aan de voorwaarde van de ‘Caboose’-kaart te voldoen!

De startspeler krijgt de houten trein en evenveel handkaarten als er spelers zijn, de rest krijgt voorlopig niets. Als je aan de beurt bent (en dus kaarten op hand hebt) neem je één extra kaart op hand, vervolgens koppel je één van deze kaarten aan je trein en tenslotte geef je de overige kaarten door aan je linkerbuur. Om een nieuwe treinkaart aan je trein toe te voegen moet de nieuwe wagon ofwel dezelfde waarde, ofwel dezelfde kleur hebben als de (voorlopig) laatste wagon van je trein. Als je dit niet kan of wilt doen kan je er ook voor kiezen om een treinkaart gedekt aan je trein te koppelen, de waarde van je wagons is dan slechts twee.  Het voordeel van de grijze achterkant is dat je in een volgende beurt eender welke wagonkaart aan je trein kan koppelen, het grijs functioneert namelijk als joker waardoor elke kleur is toegestaan. Op deze manier gaat het spel steeds verder, de kaarten worden rondgegeven en elke speler voegt wagonkaarten toe aan zijn of haar eigen trein. Na 4-7 ronden (afhankelijk van het spelersaantal) eindigt het spel en volgt de puntentelling.

De zichtbare punten op de treinkaarten worden opgeteld, daarnaast krijgt de speler met de meeste aaneensluitende wagons van eenzelfde kleur bonuspunten. Hoe meer wagons in die rij, hoe meer punten. Tenslotte heb je nog de Caboose-uitbreidingen, 16 kaarten waar je elke speelsessie slechts één van gebruikt. Die kaart wordt aan het begin bekend gemaakt en geeft de spelers een extra opdracht om naartoe te werken. Die opdracht kan te maken hebben met de kleuren van de wagons (vb. zo weinig mogelijk verschillende kleuren), maar ook met de waarden (vb. dat je moet eindigen 2, 2, 2, 3, 2) en zelfs met de punten (vb. scoor de minste punten). Het is niet verplicht om aan de opdracht te voldoen, maar als dat wél het geval is kan je extra bonuspunten verdienen en die kunnen zelfs oplopen tot 8 punten! Wie na deze puntentelling de meeste punten heeft wint het spel.

Onze mening

Yardmaster Express is een vlotte filler met heel eenvoudige spelregels en toch dat tikkeltje diepgang dat het zo leuk maakt. De spelregels zijn duidelijk geschreven en snel uitgelegd, de kaart waaruit je trein vertrekt bevat bovendien nog een samenvatting van de spelregels en een duidelijk overzicht van hoeveel rondes er worden gespeeld bij elk spelersaantal. Het is dus niet nodig om steeds terug te grijpen naar de spelregels. Enerzijds denk je aan je eigen trein: ga je voor waardevolle wagons? Dan riskeer je dat het in de volgende ronde moeilijk wordt om een passende wagon aan te koppelen. Het kan ook interessant zijn om veel wagons van eenzelfde kleur na elkaar te plaatsen, die bonuspunten zijn dan mooi meegenomen. Anderzijds wil je wellicht ook wat rekening houden met de opdracht van de caboose-kaart én probeer je ervoor te zorgen dat je de beste kaarten niet doorgeeft aan je tegenstander. Je hebt dus wel wat dingen in de hand, maar er is toch ook wel een geluksfactor, want elke speler neemt één extra kaart op hand en je kan natuurlijk nooit voorspellen welke kaart dat zal zijn. Die geluksfactor stoorde ons helemaal niet. Het spel is leuk met alle spelersaantallen, maar vooral met twee spelers leggen wij het erg graag op tafel. Je hebt dan alles net iets beter in de hand aangezien je nu ook kan redeneren welke kaarten er terug bij jou zullen komen. Zelfs na een tiental speelsessies beleven wij nog steeds veel plezier aan Yardmaster Express, ook grotendeels door de caboose-kaart die steeds anders is. Benieuwd of deze het zal maken tot onze reeks Tafelporselein!

Conclusie: Yardmaster Express is subliem in zijn eenvoud.

Yardmaster Express

Auteur: David Short
Uitgever: Crash Games
Aantal spelers: 2 – 5
Tijdsduur: ± 5 min.
Vanaf 13 jaar

Spelbeschrijving

Het is tijd voor een lekkere sushi-lunch. Terwijl we aan de lopende band zitten nemen we het ene na het andere sushi gerecht, in een ultieme poging om de lekkerste menu samen te stellen! Een lekkere nigiri – liefst gedompeld in wat wasabi -, een set sashimi en graag veel dumplings en maki rolls. Vergeet niet om je menu af te sluiten met een heerlijk toetje, de pudding!

Afhankelijk van het aantal spelers krijgt iedereen 7 tot 10 kaarten op hand, vervolgens kiezen alle spelers één kaart en maken ze die gelijktijdig bekend. De overige handkaarten worden doorgegeven aan je linkerbuur. Met de verkregen kaarten doe je daarna weer hetzelfde: één kaart kiezen, gelijktijdig bekendmaken en de resterende kaarten doorgeven. Een wasabi kaart levert op zich geen punten op maar is in vele situaties wel interessant om te nemen. De volgende nigiri die je zal nemen moet je namelijk op die wasabi kaart leggen, waardoor de puntenwaarde van die nigiri verdrievoudigd wordt. Een inktvis zal zo dus 9 punten waard zijn in plaats van de gebruikelijke drie. Ook de eetstokjes leveren geen punten op, maar je kan ze in een volgende beurt inruilen om twee kaarten tegelijkertijd te kiezen. De stokjes komen vervolgens weer in het spel en kunnen mogelijk nog door andere spelers gebruikt worden. Na het doorgeven van de laatste overgebleven kaart leg je de ontvangen kaart bij je andere verzamelde kaarten, dit is het einde van de eerste ronde. Tijd voor een puntentelling. Elke soort sushi scoort op een andere manier. Nigiri kaarten leveren het vermelde aantal punten op (1 tot 3), gedompeld in wasabi wordt die score dus verdrievoudigd. Voor andere sushi gerechten moet je sets maken, zo krijg je 5 punten voor een set van twee tempura kaarten en 10 punten voor een set van drie sashimi kaarten. Dumplings zijn ook zeer geliefd, daarbij geldt: hoe meer, hoe beter. Afhankelijk van het aantal dumplings in je bezit kan je er 1 tot 15 punten mee verdienen! Tenslotte wordt er vergeleken wie de meeste maki rolls heeft, die speler krijgt 6 punten. De speler met de tweede meeste krijgt nog een troostprijs van drie punten.

Na de puntentelling worden alle sushi’s op de aflegstapel gelegd, enkel de kaarten met pudding blijven voor de spelers liggen. Op deze manier wordt er ook een tweede en een derde ronde gespeeld. Je kan er eventueel voor kiezen om de kaarten in de tweede ronde in de andere richting door te geven. Pas tijdens de laatste puntentelling worden ook punten uitgedeeld voor de pudding kaarten. De speler met de meeste pudding ontvangt 6 punten maar diegene met de minste pudding verliest 6 punten! Bij een gelijke stand worden de (min)punten verdeeld. Diegene die daarna de meeste punten heeft behaald wint het spel.

Onze mening

Je wordt al meteen vrolijk van de leuke en schattige illustraties, alweer een tinnen doosje van White Goblin dat er erg goed uit ziet. De spelregels zijn erg duidelijk geschreven, met een handig overzichtje achteraan om alles even op te frissen. Ondanks de eenvoud van de spelregels staat alles toch duidelijk beschreven zodat ook niet-spelers meteen aan de slag kunnen. De punten dat je met elk type sushi kan scoren staat ook op de kaart, je hoeft dus niet steeds terug te grijpen naar de spelregels. Deze filler is ideaal om mensen kennis te laten maken met het draft principe en is bovendien een ideaal tussendoortje voor iedereen die graag eens een spel op tafel legt. Het is eenvoudig en snel, maar toch heb je de nodige diepgang. Je probeert zelf uiteraard de beste menu samen te stellen, maar je houdt uiteraard ook in de gaten wat je buren aan het opbouwen zijn. Misschien kan je daar wel een stokje voor steken door ervoor te zorgen dat die geen set meer kan vormen? Of kies je toch je eigen weg? Het toetje, de pudding, zorgt hier wel degelijk voor de kers op de taart. Het levert dan wel geen punten op na de eerste en de tweede ronde, maar het is echt wel nuttig om aan het einde de meeste pudding te hebben. Of toch om er voor te zorgen dat je niet overblijft met de minste pudding, je wilt kost wat kost vermijden dat je 6 punten moet inleveren! Het zorgt dus voor een rode draad doorheen de drie rondes.

Een draft spel is in de meeste situaties leuk vanaf 3 spelers, maar Sushi Go kon ons zeker ook overtuigen met twee spelers! Het voegt een aantal elementen toe die je niet hebt met grotere spelersaantallen, je kan namelijk redeneren welke kaarten terug bij jou zullen komen. Er is ook een variant voorzien met een fictieve derde speler waarbij de spelers elk om beurt een kaart voor de dummy speler zullen moeten kiezen, zowel de variant als het basisspel hebben hun charmes. Deze filler zal bij ons (onafhankelijk van het aantal spelers) wellicht nog vaak op tafel verschijnen!

Conclusie: Sushi Go is een eenvoudige, snelle en vooral super leuke filler!

Sushi Go!

Auteur: Phil Walker-Harding
Uitgever: White Goblin Games
Aantal spelers: 2 – 5
Tijdsduur: ± 15 min.
Vanaf 8 jaar

Spelbeschrijving

In Sushi Draft proberen de spelers zoveel mogelijk punten te verkrijgen door veel sushi te verzamelen. Je kan daarvoor veel sushi van dezelfde soort verzamelen, maar ook diegene met de meest verschillende soorten wordt beloond! Dit alles gebeurd op de drijvende motor van het draften, waarbij de spelers hun kaarten steeds zullen doorgeven aan hun linkerbuur.

Aan het begin van een ronde krijgen alle spelers zes kaarten op hand. Iedereen kiest vervolgens één kaart, deze kaarten worden tegelijkertijd bekend gemaakt. Daarna kunnen de spelers één kaart uit hun hand houden, de overige vier kaarten worden doorgegeven aan de linkerbuur. Dit proces wordt herhaald tot de spelers slechts één kaart op hand hebben, dan eindigt de ronde en volgt de eerste puntentelling. Voor elk van de vijf soorten sushi wordt er gecontroleerd wie er de meeste verzamelde, die speler krijgt een willekeurig fiche van de bijhorende soort. Daarna ontvangt de speler met de meest verschillende soorten sushi ook een puntenfiche. Bij een gelijke stand gaat het fiche telkens naar de eerstvolgende speler, onder het motto: “Wanneer twee honden vechten om een been, …”.

Niet alle soorten sushi zitten even vaak in het spel, zo zitten er 8 sushi’s in met tonijn maar slechts 4 met makreel. Het aantal staat duidelijk aangegeven op de kaarten. De puntenfiches zijn dan ook naar gelang, een puntenfiche voor tonijn zal meer waard zijn dan die voor makreel, het is namelijk moeilijker om een meerderheid te behalen met tonijn sushi’s. De fiches van eenzelfde soort zijn bovendien nooit gelijk, met tonijn kan je vb. 3, 4 of 5 punten scoren! Op deze manier worden er drie ronden gespeeld, daarna tellen de spelers al hun puntenfiches op. Diegene met de hoogste score wint het spel!

Het spel bevat ook een variant voor gevorderden. Hierbij tellen jokers maar voor een half punt én is het best om geen sushi’s met een wasabi-symbool te verzamelen. Een set kaarten met minstens één wasabi-symbool telt tijdens de puntentelling maar voor de helft mee!

Onze mening

Het eerste wat opvalt tijdens een spelletje Sushi Draft zijn de ronde kaarten, het is eens wat anders. We hoorden onze medespelers wel eens zeggen dat het niet echt handig is om die op hand te houden, we hadden er zelf niet echt problemen mee, maar het is uiteraard anders dan wat we gewoon zijn. Deze filler is ideaal om het draft principe te leren kennen. Het spel speelt vlot en is erg leuk, je moet op het juiste moment de juiste beslissingen nemen. Soms hadden we echter de indruk dat het geluk toch de uiteindelijke winnaar bepaalt, zélf als je gaat voor de meest waarde volle sushi’s. Drie of vijf maakt op het einde een groot verschil, wetende dat je met de ‘gemakkelijkste’ sushi ook 1, 2 of 3 punten kan verdienen. Als een speler het geluk heeft de grootste fiches te trekken (er valt ook ergens een 6 te verdienen) hoeft die niet eens veel fiches te halen. Een kleine domper, al neemt dat niet weg dat we Sushi Draft met veel plezier gespeeld hebben en dat deze filler wellicht nog op tafel zal komen. De gevorderde variant maakt het spel dan weer net iets uitdagender!

Conclusie: Sushi Draft is een vlotte filler waarbij je een gezonde portie geluk nodig hebt.

Sushi Draft

Auteur: Takahiro
Uitgever: Blue Orange Games
Aantal spelers: 3 – 5
Tijdsduur: ± 15 min.
Vanaf 8 jaar

Spelbeschrijving

In deze middeleeuwse academie worden schildknapen opgeleid tot ware ridders, daarvoor zullen ze verschillende disciplines moeten beheersen. Dappere ridders kunnen altijd extra macht uitoefenen, dat kan helpen bij steekspelen of toernooien. Naast het gewone onderwijs en de spannende zoektochten moet je ook leren hoe je de koning moet dienen en hoe je barmhartig moet zijn. Al deze disciplines worden voorgesteld door 7 verschillende borden waarop je telkens probeert zo ver mogelijk te geraken, want enkel de 1ste, 2de en 3de plaats worden beloond met punten of andere voordelen.

Het spel wordt gespeeld over 6 ronden, op het einde van elke ronde volgt een korte puntentelling. Vier borden worden in het basisspel elke ronde gescoord, een vijfde bord wordt halverwege en op het einde gescoord, de andere twee borden worden enkel op’t einde van het spel gescoord. Aan het begin van elke ronde krijgen alle spelers 5 kaarten op hand, daarna volgt een draftronde. Daarvoor kies je één kaart uit je hand, de overige kaarten geef je door aan de speler links van je, dat wordt herhaald tot wanneer alle spelers 5 kaarten gekozen hebben. Daarna volgt de actiefase, waar alle spelers elk om beurt één van hun kaarten uitspelen. Al deze kaarten hebben een waarde van 2 tot 5 en een kleur dat gelinkt is aan een bijhorend speelbord. Wanneer je een kaart uitspeelt verplaats je je schijfje het aangegeven plaatsen op het bijhorende speelbord. Er worden slechts 4 kaarten uitgespeeld, je zal dus altijd een kaart overhouden die niet wordt uitgespeeld!

Daarna volgt een puntentelling, waarbij enkel de 1ste, 2de en 3de plaats iets krijgen. Op het galanterie bord kunnen de drie beste ridders één van hun andere schijfjes nog wat verplaatsen, op de andere borden worden plus- of minpunten uitgedeeld! Op enkele borden worden pluspunten uitgedeeld aan de beste drie, op andere borden worden minpunten uitgedeeld aan de slechtste drie. Na de derde ronde worden enkele borden terug op nul gezet.

De varianten die in de spelregels beschreven staan zijn eigenlijk een gevorderde versie waarbij de tegels worden omgedraaid en elk bord een extra regel toevoegt aan het spel. Zo moet je voor het galanterie bord aan het begin van de ronde bepalen op welk bord je vooruit wilt gaan als je bij de top drie hoort aan het einde van de ronde, of wordt één bepaald bord gescoord van zodra iemand de rol perkament heeft bereikt. Op een ander bord moet de winnaar puntenfiches ruilen met de verliezer, waarbij de winnaar negatieve punten mag weggeven terwijl de verliezer verplicht is een positief fiche af te geven. De twee lichtblauwe borden hangen nu samen, er beweegt een trofee van het ene naar het andere bord naar gelang op welk bord een ridder verplaatst wordt, afhankelijk van de plaats van de trofee wordt aan het eind van de ronde beslist welk van beide borden het beste scoort.

Er zijn ook twee varianten voor 2 spelers. In één variant speelt een imaginaire 3de speler het spel mee: elke ronde kiest één van de spelers de kaarten voor deze speler tijdens de draft fase. In de andere variant speelt elke speler met 2 kleuren, de punten van je twee kleuren worden op het einde samengeteld. De draft fase verloopt op een andere manier. Je krijgt nu 6 kaarten op hand en moet deze verdelen in twee stapeltjes van 3 kaarten: één van deze stapels mag je tegenstander kiezen, het andere mag je zelf houden. Het spel wordt gespeeld met de 6 kaarten dat je dan hebt: 3 daarvan voor je ene kleur, de andere 3 voor je andere kleur.

Promo verkrijgbaar bij aankoop

Om te vieren dat Blue Cocker Games zijn eerste spel uitbrengt krijg je de komende weken een 8ste speelbord bij aankoop van het spel. Dit bord kan je op twee manieren gebruiken. Langs de ene kant is het een vervanging voor het galanterie bord, hier kunnen de 3 beste ridders nu 1 of 2 acties naar keuze kiezen. Met die acties kan je o.a. bepalen wie de nieuwe startspeler wordt, je 5de kaart uitspelen of een schijfje op een ander bord laten vooruitgaan. De andere kant van het bord is het magische bord, dat als 8ste bord wordt gebruikt tijdens het spel. Je kan op dit bord vooruitgaan met eender welke kaart, en als beloning kan je bij de puntentelling een ridder op een ander bord verplaatsen. Het grote verschil met het galanterie bord: het aantal stappen dat je je schijfjes kan verplaatsen kan oplopen tot 8, afhankelijk van hoe ver je ridder op dit bord is geraakt, en bovendien kan je die stappen verdelen over de verschillende speelborden!

Onze mening

De basis spelregels van Medieval Academy zijn erg eenvoudig maar abstract. Het thema dat eraan vast hangt klopt maar voel je niet echt tijdens het spelen, je probeert gewoon op zoveel mogelijk borden bij de top 3 te horen. De eerste keer dat je het spel speelt valt het wel mee, maar springt het er niet uit. Na een 5-tal keer was het enthousiasme minder, de herspeelbaarheid is bij ons niet zo groot. De gevorderde regels maken het spel leuker, we raden gevorderde spelers dan ook aan meteen met deze regels te spelen. Die staan in de spelregels allemaal als aparte varianten vermeld, waardoor je in het begin niet meteen geneigd bent om alle ‘varianten’ te gaan lezen. Dat hadden ze beter gewoon ‘Regels voor gevorderden’ of dergelijke genoemd. Aangezien ze zo als aparte varianten staan vermeld is het dan wel duidelijker dat je deze regels niet allemaal in één keer hoeft toe te passen, je kan de borden naar believen omdraaien en zo spelen met de regels die je zelf verkiest. Er zitten best leuke principes in het spel: ‘wanneer speel je welke kaart?’ met het idee dat de bovenste als eerste wordt beschouwd en je je schijfje dus liefst bovenaan ziet bij een gelijkspel. Er zijn best wel wat keuzes te maken, maar je bent natuurlijk ook erg afhankelijk van de kaarten dat je op hand krijgt.

Het spel valt mee met 3, 4 of 5 spelers, maar de 2-speler varianten hoefde niet voor ons. De variant met een imaginaire 3de speler was niet zo leuk en zorgde voor veel verwarring bij het draften. De variant waarbij je met 2 kleuren speelt is wel iets strategischer en leuker. Je weet welke kaarten je tegenstander heeft, maar je weet niet voor welk van zijn kleuren die gebruikt gaan worden… en je wilt natuurlijk dat jouw twee kleuren de eerste twee plaatsen veroveren. Dat denkwerk is wel eens leuk in deze filler, maar toch kon het spel ons niet volledig overtuigen en zal het wellicht niet zo vaak uit de kast komen. De vermelde tijdsduur van 30 minuten is haalbaar met 2/3 spelers, maar vanaf 4 spelers duurde het bij ons toch gemakkelijk 50 minuten.

De illustraties zijn erg mooi, maar jammer dat de drukkwaliteit niet optimaal is, vooral op de kartonnen fiches. Het spelregelboekje en de speelborden zijn dan wel goed gedrukt. Misschien storend voor mensen met een grafische achtergrond, maar de gemiddelde speler zal het wellicht niet opmerken 😉 Dat hoeft het spelplezier dan ook niet te bederven.

Conclusie: De gevorderde variant van Medieval Academy is wel eens leuk voor 3-5 spelers.

Medieval Academy

Auteur: Nicolas Poncin
Uitgeverij: Blue Cocker Games
Aantal spelers: 2 – 4
Tijdsduur: ± 30 min.
Vanaf 8 jaar