Nieuw in de familie ‘herwerkte klassiekers’: DREBO! Er zijn de laatste jaren al heel wat succesvolle klassiekers herwerkt, deze keer was Bingo aan de beurt. Je kent het wel: elke speler heeft een eigen briefje vol getallen, van zodra je een volledige rij of kolom hebt aangeduid heb je Bingo. Dat is het achterliggende idee, maar dan nu helemaal van deze tijd.

Het briefje met getallen is grotendeels behouden, maar je vindt er deze keer de getallen van 1 t.e.m. 6 in vijf verschillende kleuren. Elke kleur staat gelijk aan een bepaalde vorm, wat Drebo meteen ook toegankelijker maakt voor iemand die kleurenblind is. Het loterij-principe heeft wél een heel nieuwe vorm gekregen en heeft daarbij een groot deel van de geluksfactor achterwege gelaten. We hebben nu namelijk één dobbelsteen en een kleurenbord, en tegen al je verwachtingen in wordt die dobbelsteen na de start van het spel niet meer gedobbeld! Die dobbelsteen zal vanaf nu enkel gekanteld worden in de richting dat hij beweegt. Zo zal hij naar links kantelen als hij naar links beweegt, naar achter kantelen als hij naar achter beweegt enz. Afhankelijk van de positie op het speelbord heb je bij elke beurt 2 tot 4 opties waaruit je kan kiezen. Het gekozen eindresultaat (vb. Groen 5) mag door alle spelers worden aangeduid. Je doel: 5 kruisjes op een rij of alle getallen van éénzelfde kleur aankruisen. De speler die als eerste drie keer DREBO kan behalen wint het spel!

Dan zijn er nog enkele extra regeltjes die Drebo helemaal afmaken. Zo kan je op vakjes met een witte stippellijn het getal kiezen en in het middelste veld de kleur kiezen. Op de achterzijde van het speelbord zijn er ook opties om de dobbelsteen te verschuiven of alsnog opnieuw te dobbelen. Door deze manieren van spelen is de geluksfactor een pak kleiner dan in het ouderwetse Bingo, en om die factor nog verder te verdringen zijn ook de speciale acties ontwikkeld. Als je tijdens het spel even geen getal wil of kan aanduiden kan je dat kruisje gebruiken om één van de twee speciale acties te activeren. Die kan je dan later in het spel gebruiken om de dobbelsteen schuin te verschuiven of eerst een kwartslag te draaien voor je je kantelbeweging uitvoert!

Binnen de categorie ‘fillers’ (korte spelletjes voor tussendoor) is Drebo heel anders dan de rest. Een moderne variant op Bingo hadden we nog niet eerder in de collectie en ook het kantelen van de dobbelsteen is leuk gevonden. Een op-en-top geluksspel wordt nu getransformeerd naar een kort spel waar je hier en daar tactische keuzes kan maken. Het dubbelzijdige bord heeft bovendien als voordeel dat de verschillende sessies best wel wat diversiteit met zich meebrengen. Een nadeel aan Drebo is voor ons het spelersaantal. Hoe minder spelers, hoe meer je het spel ‘in de hand’ hebt; hoe meer spelers, hoe groter de geluksfactor. Aan de andere kant is zo’n eenvoudig spel als Drebo/Bingo ook iets dat je graag wil delen in een grotere groep, maar met een maximum van 4 spelers is dat niet mogelijk. We speelden het spel met zowel kinderen als volwassenen. We waren allemaal blij verrast door de unieke twist die Drebo met zich meebrengt, maar of het écht een blijvertje zal worden valt moeilijk te voorspellen.

DREBO

Geronimo Games, 15 min., 2-4 spelers, vanaf 7 jaar

Zag jij ze ook al passeren? De waaier aan Railroad Ink-spelletjes? Er zijn inmiddels 4 basisspellen en een hele resem aan uitbreidingen beschikbaar. Voor de échte Railroad Ink-kenner gaan we hier weinig nieuws kunnen melden, want wij zijn gewoon begonnen met één van die basisspellen. Maar ben jij net zo benieuwd als wij waren? Lees dan gauw verder!

Wij hebben de diepblauwe versie onder de loep genomen. Ik heb me laten vertellen dat deze net zoals de rode versie een basisversie is die je t.e.m. 6 spelers kan spelen. De gele en de groene versies zijn iets uitdagender en kunnen met maximum 4 spelers gespeeld worden. Het idee is echter overal hetzelfde: we gaan allemaal een netwerk aan treinroutes tekenen op basis van dezelfde dobbelresultaten! Elke ronde worden namelijk de 4 witte dobbelstenen gedobbeld, het resultaat daarvan moet elke speler gelijktijdig op zijn bordje tekenen. Er zijn lage en hoge routes, die je mooi in elkaar wil laten overlopen. Je probeert daarbij zoveel mogelijk uitgangen met elkaar te verbinden, lange spoorlijnen te maken én het centrale plein te bereiken voor een mooie score. Vier keer kan je gedurende het spel een dobbelsteen vervangen door één van de bonus-figuren die op je bord getekend staan. Wat al de basisspellen van elkaar onderscheid zijn de mini-uitbreidingen die hieraan toegevoegd zijn. Voor deze blauwe versie zijn dat rivieren en meren. Je kan één van deze uitbreidingen aan het spel toevoegen en zo met 6 dobbelstenen spelen voor nog meer variatie en uitdaging!

In tegenstelling tot andere roll & writes is de geluksfactor in Railroad Ink eerder beperkt. Dat is vooral omdat iedereen het met hetzelfde dobbelresultaat moet doen: het gaat er dus meer om wie de beste keuzes heeft gemaakt doorheen het spel. Of je nu met 2 of met 6 speelt, downtime is er in dit spel niet, je speelt namelijk allemaal gelijktijdig. Interactie is er (althans in deze versie) echter niet, want je bent vooral met je eigen spel bezig. Railroad Ink is heel geschikt voor mensen die houden van wat ruimtelijk inzicht en puzzelen. Het is heel luchtig, snel uitgelegd en al even snel gespeeld. Want na amper 7 ronden eindigt het spelletje al, op een moment dat je vaak nog héél wat plannen voor de boeg had! Na enkele potjes word je zienderogen beter in het puzzelen van Railroad Ink, maar anderzijds heeft het ook net te weinig mogelijkheden voor een oneindige herspeelbaarheid. De twee mini uitbreidingen geven dat al wel een kleine boost, dus mogelijks kan je met de waaier aan Railroad Ink-uitbreidingen die al op de markt is wél helemaal verslaafd blijven aan deze treinroutes. Een laatste opmerking toch graag over het motorische. Want hoewel Railroad Ink helemaal niet moeilijk is om te begrijpen, vraagt het wel behoorlijk wat fijne motoriek om dit mooi en netjes te tekenen. De stiftjes zijn aan de dikke kant en als je ergens per ongeluk wat weg veegt heb je een probleem. Om die reden is het niet altijd evident om dit met jongere kinderen op tafel te leggen.

Railroad ink – diepblauwe versie

White Goblin Games/ Horrible Guild, 20 min., 1-6 spelers, vanaf 8 jaar

Takamachi, een nieuw spelletje van FlexiQ! Takamachi is (voorlopig) hun enigste dobbelspel, maar ook hier wordt vooral ingezet op het reactievermogen van de spelers. De manier waarop is best vernieuwend: de dobbelstenen worden verdeeld onder het aantal spelers om dan allemaal gelijktijdig te dobbelen. Verder ga je snel observeren. Je ziet figuren, je ziet kleuren, maar wat zie je het meest? Zie jij het meeste rode dobbelstenen? Of de meeste zonnetjes? …

Wie het antwoord denkt te weten grijpt snél naar de zandloper terwijl hij zijn antwoord roept. Andere spelers hebben dan nog 10 seconden de tijd om een beter antwoord te vinden, en met zo’n gamma aan mogelijkheden is die kans best reëel! Vooral door de extra FlexiQ-spelregel die ook dit spelletje weer naar een hoger niveau tilt: Zie jij een exacte combinatie van dezelfde kleur én figuur? Dan roep je niet de meerderheid, maar TAKAMACHI! Dat vraagt een manier van omdenken, want aanvankelijk ga je natuurlijk altijd op zoek naar een meerderheid, maar mag je die Takamachi dus nooit uit het oog verliezen. Wie als eerste het juiste antwoord (binnen de tijd!) riep mag als beloning een dobbelsteen aan de kant leggen, wie als eerste al zijn dobbelstenen heeft kwijtgespeeld wint het spel!

Reactiespelletjes zijn altijd wel geinig, maar vaak is het zo dat je steeds dezelfde winnaars en dezelfde verliezers hebt. Of dat is toch bij ons het geval. Bij Takamachi lijkt dat niet meteen het geval, omdat het hier niet alléén draait om het snel zijn maar je bovendien de kans hebt om de snelste speler nog te verbeteren. De Takamachi-regel maakt het bovendien helemaal af, want die wordt wel eens over het hoofd gezien. Bovendien duurt het maar 5 minuutjes, dus ideaal om nog snel even tussendoor te spelen. Takamachi heeft ook een mooie groeimarge. De leeftijdsaanduiding (5+) geeft aan dat je al jong mee kan spelen, ook al zien veel jonge spelers het antwoordt nog niet in één oogopslag. Door vaak Takamachi te spelen zullen ze steeds sneller en flexibeler gaan denken. Matteo haalde het al verschillende keren uit de kast en wil het binnenkort ook heel graag spelen met was klasgenootjes! Takamachi is een luchtig en eenvoudig reactiespel met zo nét dat tikkeltje meer. Absoluut een aanrader voor alle fans van dit genre!

Takamachi, FlexiQ Games, Asmodee, 2-4 spelers, 5 min., vanaf 5 jaar

Een spelletje dat dit najaar meteen onze aandacht trok was Dice Cup. Wij houden wel van snelle dobbelspelletjes, en dit bekertje met gekleurde dobbelstenen vraagt om een nauwkeurige blik. Het is afkomstig van de Duitse uitgeverij “Drei Hasen in der Abondsonne”, opgericht door dezelfde persoon als het alomgekende “Drei Magier Spiele”.

In Dice Cup krijgen alle spelers dezelfde kansen: dezelfde keuzes, dezelfde dobbelresultaten en dezelfde tijd. En toch hebben na 12 ronden slechts één winnaar: de speler die op het juiste moment de juiste keuzes maakte! De spelregels zijn in 2 tellen uitgelegd: iemand dobbelt alle dobbelsteentjes en laat ze welgeteld 3 seconden zien aan alle spelers, daarna kruist elke speler de categorie aan waarmee hij denkt het meeste punten te kunnen scoren. Die categorieën zijn best uiteenlopend, maar toch heel duidelijk (vb. een bepaalde kleur, een bepaald getal, paartjes, …).

Als iedereen een categorie heeft aangeduid wordt het dobbelresultaat terug getoond en kan iedereen zijn scores berekenen. Dit doen we 12 keer na mekaar, waarin je alle verschillende categorieën exact één keer kan gebruiken. Daarna tellen we alle punten op en wint de speler met de meeste punten.

Kobe was meteen dolenthousiast over Dice Cup. Hij noemde het zelfs “het leukste dobbelspel ooit”! Dice Cup is geen doordenker, maar het is wel gewoon plezant om te spelen. Soms heb jij iets gezien dat je tegenstanders niet zagen, maar een andere keer heb je je op de verkeerde dingen gefocust en moet je een gokje wagen. Het scoreblaadje zouden we persoonlijk van een andere lay-out voorzien hebben (geen 6 spelletjes per blad en op een formaat dat je niet hoeft te buigen om in de doos te krijgen), maar dat doet verder geen inbreuk op het feit dat Dice Cup gewoon een leuk tussendoortje is. Hier gaat Dice Cup ongetwijfeld nog veel op tafel komen met heel wat verschillende spelers, welke Nederlandstalige uitgeverij brengt dit spelletje snel naar ons taalgebied?

Dice Cup, Drei Hasen in der Abondsonne, 2-6 spelers, 15 min., vanaf 8 jaar

Helvetiq bracht dit jaar ook een serie ‘Dice Trip’ op de markt. Een rol- en schrijfspel waarmee je door een bepaalt land reist. De serie, telkens hetzelfde spel, werd uitgevoerd in 4 edities: Zwitserland, Frankrijk, België en Duitsland. Wij namen uiteraard de Belgische editie onder de loep.

Dice Trip is een uniek dobbelspel. Niet alleen schrijf je de getallen op een landkaart, maar bovendien gebruik je de dobbelstenen deze keer niet om te tellen. Met een 1 en een 6 kan je 16 of 61 maken, je legt ze dus gewoon naast elkaar. Alleen zijn er niet 2 dobbelstenen, maar 4. Hierdoor kan je dus elke keer best wat combinaties maken. Niet alleen jij, maar ook je tegenstander maakt gebruik van je dobbelstenen om getallen te vormen. De keuze van je getallen maak je echter wel strategisch: bepaalde combinaties en/of kleuren van dobbelstenen leveren je extra punten op. Ook de locatie op je landkaart speelt een belangrijke rol: kan jij je getallen zo schrijven dat je een lange verbinding maakt van aaneengesloten steden die mekaar opvolgen op de getallenlijn?

Het aantal regeltjes om punten te scoren was in het begin wel even wennen. Er zijn verschillende opties en uitzonderingen, en de manier van getallen vormen was (althans voor ons) best vernieuwend tegenover andere dobbelspellen. Geografie is iets wat steeds Kobe zijn interesse trekt, dat vond hij dan ook hét interessantste deel van het spel. Wij als mama’s waren best enthousiast over Dice Trip Belgium, Kobe was niet meteen verkocht. Misschien komt dat nog in de toekomst!

Dice Trip Belgium, Helvetiq & Geronimo Games, 2-5 spelers, 20min., vanaf 8 jaar

Drakenjacht werd Kobe zijn eerste échte dobbelspel. Een ‘push-your-luck’ introductie voor kleuters: stoppen en punten scoren, of verder spelen met het risico dat je met een troostprijs naar huis moet. Aan jou de keuze!

Dobbelen met vier dobbelstenen tegelijk is iets nieuws, maar uiteraard super leuk! De zwarte dobbelstenen ben je meteen kwijt aan de waterput, de andere dobbelstenen sorteer je per kleur. Je kan dan één kleur kiezen en op de bijhorende drakenridder leggen, liefst diegene die de meest waardevolle burchtbewoner gevangen houdt. Daarna zal je de eerste keer moeten kiezen: verder spelen of stoppen. Als je bij een volgende worp echter geen keuze meer kan maken (omdat alle dobbelstenen in de waterput vallen en/of je de gedobbelde kleuren al eerder gekozen had) heb je pech. Je krijgt dan slechts een nar met één ster. Als je beslist te stoppen krijg je de burchtbewoner waar de dobbelstenen bij liggen. Als je wat durf en geluk aan jouw kant hebt kan je misschien wel twee of drie burchtbewoners verzamelen in één beurt! De speler die daarna de meeste sterren heeft wint het spel.

Drakenjacht heeft dan wel een leuk verhaal, in praktijk is het toch wel vrij abstract. We dobbelen kleurtjes en verzamelen zoveel mogelijk sterren. We merken dat Kobe zich in dit spel dan ook minder kan inleven dan in de heel thematische spellen. Het vroeg wat tijd vooraleer hij al deze principes door had: éénzelfde kleur geen twee keer mogen kiezen, het risico om kapot te spelen, zwarte dobbelstenen in de waterput,… . Eens hij het volledig onder de knie had vond hij het uiteraard veel leuker. Als hij nog ‘één klein spelletje’ mag kiezen omdat er geen tijd is voor iets langer, dan kiest hij steevast voor Drakenjacht!

 

Drakenjacht, 2-4 spelers, 15 min., vanaf 4 jaar

Spelbeschrijving

Tijdens twenty one gaan de spelers zowel tijdens hun eigen beurt als tijdens de beurt van hun medespelers trachten hun (verschillend) scoreblad zo goed mogelijk in te vullen. De getallen zijn op alle scorebladen hetzelfde, de kleuren verschillen echter per rij. De eerste basisregel: je mag enkel iets aanduiden in de bovenste rij, pas wanneer deze rij volledig werd ingevuld kan je in een volgende beurt aan de volgende rij beginnen.

De startspeler werpt alle dobbelstenen, vervolgens moet hij beslissen of hij al dan niet opnieuw zal gooien. Als je opnieuw wilt dobbelen, werp je alle dobbelstenen behalve diegenen die 1 oog tonen opnieuw. Daarna moet iedere speler ten minste één getal aanduiden in zijn/haar actieve rij. Je mag alleen een getal noteren als het gelijk is aan of lager is dan het aantal ogen dat aangegeven staat in het veld. Als het getal precies overeenkomt mag je ook het vakje daarnaast aankruisen, dat is een voltreffer! Als je niets wil of kan invullen moet je een veld doorstrepen.

Van zodra een rij vervolledigd werd maak je de som van alle genoteerde getallen, hoe meer voltreffers, hoe meer bonuspunten. Het spel eindigt meteen van zodra een speler zijn laatste rij heeft gewaardeerd.

Onze mening

Iedereen weet ondertussen wel dat wij grote fans zijn van een goede filler. Na Qwixx en Träxx zou dit wel eens de volgende kunnen zijn die in een mum van tijd richting de 100 speelsessies vliegt. Het is in één minuut uitgelegd en eenvoudig genoeg zodat iedereen kan meespelen, maar opgelet: wij waarschuwen alvast voor een nieuwe verslaving! Het blijft een dobbelspel en de geluksfactor is uiteraard niet weg te denken, maar die push-your-luck maakt het nu net helemaal af. Een klein nadeel aan zo’n verslavend spel: de scoreblok is niet dubbelzijdig bedrukt en helaas ook niet oneindig. Het wordt dus lamineren, of scoreblokjes bijkopen! Het aantal spelers maakt écht niet uit hier, aangezien je gewoon tijdens iedereen zijn beurt iets moet doen.

Conclusie: Twenty one wordt de komende tijd alvast onze nieuwe topper der fillers!

twenty one

Auteurs: Steffen Benndorf & Richard Staupe
Uitgever: White Goblin Games
Aantal spelers: 2 – 6
Tijdsduur: ± 15 min.
Vanaf 8 jaar

Spelbeschrijving

Dice Stars brengt ons 14 gekleurde dobbelstenen, een (dubbelzijdig bedrukt) scoreblok en een mooi zakje. Om te beginnen dobbel je één tot drie dobbelstenen en voeg je deze toe aan de reserve. Vervolgens heb je drie mogelijke keuzes: alle dobbelstenen met eenzelfde waarde, alle dobbelstenen met eenzelfde kleur OF alle sterren nemen. Tenslotte noteer je alles op je scoreblaadje.

Wanneer je alle dobbelstenen met eenzelfde waarde koos noteer je even veel vakjes in de rij met die waarde. In het laatste ingevulde vakje noteer je de som van je dobbelstenen, in de vorige vakjes zet je een kruisje. Een concreet voorbeeld: als je vier dobbelstenen nam met waarde 5, dan zet je eerst drie kruisjes en vervolgens “20”. Als je een kleur kiest werkt het op exact dezelfde manier, maar uiteraard in de kolom van die bepaalde kleur. Tenslotte kon je ook voor sterren kiezen, daarbij kan je voor élke ster een ster op je scoreblaadje aankruisen. Deze zijn van groot belang bij de puntentelling.

De dobbelstenen die je niet gekozen hebt blijven in de reserve liggen voor de volgende speler, de overige dobbelstenen worden aan de kant gelegd. Pas nadat de laatste dobbelsteen uit de zak werd gehaald OF iemand alle sterren koos wordt de zak weer aangevuld. Het spel eindigt van zodra iemand alle witte vakjes heeft ingevuld, of aan het einde van de ronde waarin iemand geen dobbelstenen kon kiezen en dus strafpunten heeft moeten nemen. Tijdens de puntentelling worden alle waarden per rij opgeteld. Als de sterren in die rij allemaal aangekruist zijn wordt die waarde verdubbeld, maar als er kruisjes werden gezet zonder dat de rij vervolledigd werd is de rij 0 punten waard. De speler met de meeste punten wint.

Onze mening

De spelregels van Dice Stars zijn op enkele minuten uitgelegd, al heb je toch even een klik nodig om er goed mee weg te zijn.. De eerste speelsessies is het best verwarrend; wat is nu het beste? Ga je voor hoge waarden? Of wil je toch zo weinig mogelijk kruisjes? En wat met die sterren; durf ik het aan om aan die lange rij te beginnen, of speel ik toch maar op safe? Ik moet toegeven, zelfs na x-aantal sessies heb ik nog geen winnende strategie ontdekt. Het blijft uiteraard een dobbelspel met een grote geluksfactor maar hier en daar moet je toch even nadenken over de juiste keuze op het juiste moment. Het feit dat de blaadjes dubbelzijdig bedrukt werden kunnen we alleen maar toejuichen. Het wordt wellicht niet onze meest gespeelde filler van het jaar, daarvoor ontbreekt het zo nét dat tikkeltje ‘magie’.

Conclusie: Dice Stars is voor ons geen topper, maar wel een leuke filler.

Dice Stars

Auteurs: Bruno Cathala & Ludovic Maublanc
Uitgever: Matagot
Aantal spelers: 1 – 4
Tijdsduur: ± 20 min.
Vanaf 10 jaar

Spelbeschrijving

Net zoals bij het basisspel Qwixx probeer je het beste te halen uit jouw dobbelresultaat en profiteer je mee van de tegenstander zijn worp. Je gaat voor zoveel mogelijk kruisjes op jouw scoreblaadje, maar dan nu voor dubbel zoveel.  In Qwixx Big Points gaan we voor nog meer punten!

Het spel verloopt net zoals in het basisspel, je gooit de 6 dobbelstenen en vervolgens zeg je luidop de som van de twee witte dobbelstenen.  Dit getal mag elke speler aanduiden op zijn/haar scoreblaadje in een kleur naar keuze.  Daarna mag jijzelf nog een combinatie aanduiden van een witte dobbelsteen en één gekleurde dobbelsteen.  Hierbij is het belangrijk dat we telkens werken van links naar rechts.  Als je een rode 5 hebt aangekruist dan kan je nadien geen rode 4 meer aanduiden.

Hoe gaan we dan in deze variant voor de grotere punten?  Tussen de standaard gekleurde lijnen staat nu een bonus rij dat invloed heeft op de rij erboven en eronder.  Als je in een vorige worp al een rode 5 had aangeduid en je kan op één of andere manier wéér een rode 5 aanduiden, dan kan je ervoor kiezen om de 5 in de bonus rij ook aan te duiden.   Ook bij de twee bonus rijen telt dezelfde regel van links naar rechts. Dit kruisje telt dan extra mee in de telling van de rode rij én bij de gele rij. Op deze manier komen we meteen aan heel wat meer kruisjes en dus ook heel wat meer punten!

Onze mening

Ondertussen haalt Qwixx hier ten huize Spellenmolen bijna de magische grens van 100 speelbeurten.  Ik denk dit al voldoende zegt over hoe graag we het basisspel spelen.  Ondanks dat we iets minder fan waren van de vorige variant (Qwixx Mixx) valt deze variant toch meer in de smaak.  De leuke aspecten vanuit het basisspel blijven behouden. Zo moet je telkens per kleur overwegen of je een bepaald cijfer gaat overslaan of niet, en hierbij komt dat je die overweging dan ook nog eens moet maken voor je bonus rij.  Bij Qwixx Mixx was het juist wat moeilijker om de inschatting te maken omdat de kleuren telkens wisselden, maar bij deze variant blijft het even overzichtelijk als bij het basisspel.  Wat ons wel opviel tijdens de spelsessies was dat het verschil in de eindscores toch wel erg verschillend was.  Maar dat stoorde ons niet. Ondertussen al zin gekregen in een Qwixx’ke ?

Conclusie: Het basisspel is en blijft een top-filler en Big Points is een erg leuke variant ervan!

Qwixx Big Points

Auteur: Steffen Benndorf
Uitgever: White Goblin Games
Aantal spelers: 2 – 5
Tijdsduur: ± 15 min.
Vanaf 8 jaar

Spelbeschrijving

Grand Austria Hotel speelt zich af in Wenen, in het begin van de 20ste eeuw. Je waagt je kans als hotel uitbater, de concurrentie is niet min maar er zijn vast genoeg gasten om te overleven in deze branche. Kan jij jouw kleine hostel ombouwen tot een waardevol hotel? Één ding is zeker: je zal hard moeten werken, misschien wat personeel in dienst moeten nemen, kamers opmaken, drank en hapjes voorzien, …

Het spel bestaat uit 7 ronden, in elke ronde kom je twee keer aan de beurt. De startspeler rolt alle dobbelstenen en sorteert ze volgens hun waarde. Als je aan de beurt bent mag je één van de beschikbare gasten in je restaurant inviteren (en indien nodig betalen), daarna neem je een dobbelsteen en voer je de bijhorende actie uit. Met de waarden 1 en 2 kan je voedsel en drank verkrijgen, met een 3 laat je één of meerdere kamers opmaken tegen een kleine vergoeding. Met de hogere waarden kan je personeel, geld en/of keizerlijke punten verzamelen, die laatste zijn van belang aan het einde van de oneven ronden (op de eerste na). Het aantal beschikbare dobbelstenen van een bepaalde waarde bepaalt steeds hoe vaak je de actie kan doen en hoeveel je ervoor krijgt. Het is ook toegelaten om te passen, waarbij je één dobbelsteen in de vuilbak legt. Nadat iedereen twee keer aan de beurt is geweest worden de overige dobbelstenen opnieuw gedobbeld en krijgen alle spelers die gepast hebben de mogelijkheid alsnog een actie uit te voeren.

Voedsel en drank kan je meteen voorschotelen aan je huidige klanten of bewaren in je keuken, in dat laatste geval zal je later nog moeten betalen om op te dienen. Een tevreden klant (die z’n bestelde menu ontvangen heeft) kan je vervolgens naar één van de opgemaakte kamers leiden. Die klant levert je niet alleen overwinningspunten maar ook een mooi extraatje op, verschillend van klant tot klant. Dat kunnen extra keizerlijke punten zijn, maar ook geld, personeel, nieuwe klanten, punten, voedsel of drank enz. Na de 3de, 5de en 7de ronde komt de keizer langs en moet je hotel voldoende keizerlijke punten behaald hebben. Als je aan zijn strenge eisen voldoet krijg je een bonus, in het andere geval word je gestraft. De wijze waarop hij beloont/straft is tijdens elke speelsessie anders. Tenslotte zijn er ook nog de politieke kaarten, drie opdrachten waarmee je een heleboel extra punten mee kan scoren, vooral als je er in slaagt om de opdracht als eerste te volbrengen. Na 7 ronden volgt de puntentelling. Hoe meer bezette kamers, hoe meer punten, maar ook personeelsleden en keukenrestjes leveren nog iets op. Ontevreden gasten in je restaurant wil je liever niet, ze kosten je aan het einde vijf minpunten. De speler met de meeste punten wint het spel.

Onze mening

De lay-out en het materiaal deed ons alvast watertanden, dit is meestal het type spellen dat we zeer goed kunnen appreciëren. En dat was het ook! Een eerste speelsessie smaakte meteen naar meer. Het principe van ‘ik kies een dobbelsteen en voer de bijhorende actie uit’ kennen we uiteraard van Yspahan, het feit dat het aantal dobbelstenen met die waarde nu ook invloed heeft op de actie zelf is dan weer bijzonder. Thematisch klopt het verhaal helemaal, alles zit zo logisch in elkaar dat de verschillende acties gewoon een logische opeenvolging zijn. Je inviteert klanten, serveert ze iets lekkers, maakt een mooie kamer op en hopla, de centjes rollen binnen! De keuze zit eerder in de kleine dingen: Wélke klanten inviteer je in je restaurant? De ene levert meer punten op, de andere misschien een betere actie… Wélke hotelkamers ga je opmaken? Hoe hoger in je hotel, hoe duurder, maar hoe meer punten aan het einde. Door bepaalde compartimenten volzet te krijgen verdien je ook vaak iets extra, maar dan speelt de kleur van je klanten weer een belangrijke rol, … Grand Austria Hotel klasseren wij als licht expertspel, het is nét iets te uitgebreid om voor te schotelen aan een gelegenheidsspeler, maar een gedreven expertspeler vindt het vast te eenvoudig. Ook de herspeelbaarheid is een voordeel: de politieke opdrachten en de effecten van de keizer zijn steeds verschillend en hebben zeker invloed op het spelverloop. Bij ons viel het met alle spelersaantallen in de smaak.

Conclusie: Grand Austria Hotel krijgt van ons vijf sterren!

Grand Austria Hotel

Auteurs: Virginio Gigli & Simone Luciani
Uitgever: Mayfair Games
Aantal spelers: 2 – 4
Tijdsduur: ± 60 min.
Vanaf 12 jaar