Spelbeschrijving

Het leven in een snackbar: zagende klanten omdat ze te lang op hun eten moeten wachten, klanten die voortdurend van menu veranderen, personeel dat niet vlot genoeg werkt. Er zit niets anders op: sneller werken! Bedien je klanten zo snel mogelijk en blijf hopen dat alles goed komt en ze niet wéér van gedacht veranderen. Waar zijn die frietjes? En is die pizza nu al klaar? Ben jij de eerste chef in het dorp die er in slaagt om 5 toques te halen?

Veel voorbereiding heb je niet nodig voor dit tweepersoonsspel, de stapel met maaltijdkaarten goed schudden en het spel kan beginnen. Beide spelers zijn gelijktijdig aan het spelen, het enige wat je doet tijdens een spelletje Speed Snacks is kaarten van de gemeenschappelijke trekstapel nemen. Je kiest daarna of je de getrokken kaart open in het midden van de tafel of gesloten voor je neer legt. Zowel voor je als midden in de tafel kunnen vijf stapels met kaarten komen te liggen, het spreekt voor zich dat de stapels in het midden gemeenschappelijk zijn. Het kan tijdens dit spel perfect gebeuren dat je tegenstander 5 kaarten heeft neergelegd in de tijd dat jij één kaart hebt gekozen.  Wanneer je een “Hurry up”- kaart trekt heb je geen keuze, deze moet in het midden van de tafel op één van de stapels komen te liggen. Vanaf dat moment mag er geen enkele kaart meer op deze stapel gelegd worden. Van zodra er vier zo’n kaarten getrokken zijn – en dus vier stapels gesloten zijn – eindigt de ronde. De spelers draaien de bovenste kaarten van hun vijf persoonlijke stapels om en tellen de punten. Hoe meer keer jouw maaltijden ook in het midden van de tafel zichtbaar liggen, hoe meer punten ze waard zijn. Als er vb. drie pizza’s in het midden van de tafel liggen zijn al jouw pizza’s drie punten waard enz. Alle spelers tellen op deze manier hun punten, de speler met de meeste punten wint een toque. Daarna begint de volgende ronde. De speler die er als eerste in slaagt om vijf toques te behalen wint het spel.

Het spel voorziet ook vijf varianten. Je kan ze allemaal tegelijk toevoegen, maar ze raden in de spelregels aan om elke variant één voor één toe te voegen en het spel op deze manier uit te breiden. De eerste module voegt sprinkhanen toe aan de stapel maaltijdkaarten, je bent dan ook verplicht deze sprinkhanen in je persoonlijke, gedekte stapels te leggen. Aan het einde van de ronde, maar voor de puntentelling, kies je één stapel van je tegenstander. Elke sprinkhaan in deze stapel levert hem/haar één minpunt op. Een tweede module bevat extra kaarten die aan de kant van de tafel worden gelegd. Tijdens de ronde kan je één van deze kaarten nemen, dat is jouw maaltijd van de dag. Voor elke afgebeelde maaltijd dat je aan het einde bovenaan hebt liggen krijg je nu één extra punt. Met de XXL-module krijg je extra opdrachten: je kan nu ingrediënten op deze opdrachtkaart leggen om 3 extra punten te verdienen. Maar let op: als je opdracht niet compleet is verlies je drie punten! De laatste module voegt menu’s toe op een heel andere manier: de twee afgebeelde ingrediënten moeten aan het einde bovenop je stapels liggen om het menu te vervullen. Vervolledigde menukaarten kan je vanaf dan inzetten tijdens het spel. Zo kan je met één kaart een extra punt verdienen, maar met twee kaarten kan je een maaltijdkaart veranderen! In ruil voor drie menukaarten kan je tenslotte meteen een extra toque nemen.

Onze mening

Laat ons beginnen bij de modules. Speed Snacks heeft heel eenvoudige spelregels, waardoor een geoefende speler zonder problemen alle modules aan zijn eerste speelbeurt kan toevoegen. Toch gaat – volgens ons – dan een deel van de magie verloren. Het gaat niet enkel over ‘moeilijk of gemakkelijk’, maar het is gewoon leuk als een spel op die manier kan groeien. Wij vonden het telkens spannend om tijdens een volgende speelsessie te ontdekken wat er aan het spel zou toegevoegd worden, op die manier speel je het al minstens vijf keer. De modules maken het ook leuker, enkel de laatste module (met de menukaarten) sprak ons niet echt aan. Of het spel daarna nog vaak op tafel komt hangt uiteraard volledig van je smaak af, maar hier zal dat niet zo snel gebeuren. De voornaamste reden is omdat we nog steeds geen fans zijn van reactiespellen. Enerzijds is er een grote geluksfactor in het spel, anderzijds heb je toch ook wel enkele dingen in de hand.  Het voornaamste idee dat wij na élke speelsessie hadden is: het duurt gewoon veel te lang. We kunnen Speed Snacks appreciëren voor enkele ronden, maar het duurt ons te lang vooraleer iemand 5 toques heeft verzameld. In het slechtste geval ben je 9 ronden aan het spelen! De illustraties zijn erg mooi en maken het bovendien leuk om te spelen.

Conclusie: Speed Snacks is ideaal voor snelle duo’s!

Met dank aan Pegasus Spiele!

Speed Snacks

Auteur: Ulrich Blum
Uitgever: Pegasus Spiele
Aantal spelers: 2
Tijdsduur: ± 20 min.
Vanaf 8 jaar

Spelbeschrijving

0100 … Nee, je hoeft helemaal geen binaire codes te verstaan om een spelletje One Zero One mee te spelen! Voor je het weet bevind je je in de computer-programmatie-wereld met alleen maar nullen en ééntjes. Alvorens we beginnen zetten we even de basis van ons programma klaar: we hebben 5 lijnen (van 10 tot 50), het getal aan het begin van elke rij geeft aan hoeveel punten er te verdienen zijn.

Beide spelers kiezen een binair getal, één speler speelt met de 0, de andere met de 1. Daarna krijgen ze elk een identiek deck van 16 kaarten, daar zullen ze het moeten mee doen! Als je aan de beurt bent is de opdracht simpel: speel één van je drie handkaarten in het programma. Die kaart leg je (uiteraard) steeds met jouw getal naar boven, en dat op de eerst vrije plaats in één van de programmalijnen. Aan het begin van het spel mag er in de eerste twee lijnen gespeeld worden, van zodra hier telkens drie kaarten liggen mag ook in de lijn met waarde “30” gespeeld worden. De lijnen 40 en 50 worden op dezelfde manier ontgrendeld. Het spel eindigt meteen van zodra de derde kaart in lijn 50 geplaatst werd of wanneer één van de spelers aan het einde van zijn beurt zijn handkaarten niet kan aanvullen tot drie. In elk van de lijnen wordt er nu gecontroleerd wie de meerderheid heeft en de vermelde punten krijgt, de speler die in het totaal de hoogste score heeft wint het spel.

Uiteraard is dit niet alles, 10 kaarten uit je deck hebben immers een speciaal commando! Het (basis)spel voorziet vijf verschillende commando’s: enter, delete, if…then…., print en save. Elk van deze commando’s heeft een speciale eigenschap. Zo kan je met een ‘enter’ kaart een eerder gespeelde kaart (van jezelf of van je tegenstander) naar een volgende lijn duwen of kan je met de delete-functie een kaart uit het spel verwijderen. Met het if…then…-commando kan je een aangrenzende kaart van getal (1 of 0) veranderen en via print kan je meteen een extra kaart spelen. Tenslotte kan je met de save-kaart niet alleen die kaart maar ook een aangrenzende kaart beveiligen voor andere commando’s. Bij elk van deze commando’s kan je niet zomaar kiezen op welke kaart het effect geldig is, dat is afhankelijk van de plaats van het commando op je kaart. Als het woordje ‘ENTER’ aan de bovenkant van je kaart staat heeft dit dus effect op de kaart boven deze kaart, maar je kan er dan uiteraard ook voor kiezen om de kaart om te draaien zodat ook het effect verandert. Als je het spel beter kent kan je ook één (of meerdere) van de zes andere commando’s aan je deck toevoegen, zolang het totaal aantal commando-kaarten niet groter is dan tien. Bij die commando’s heb je o.a. nog een cut & paste-functie waarbij je kaarten kan ‘kopiëren’ om later terug in het spel te ‘plakken’, of een SYNTAX ERROR-kaart die alle getallen in de richting van het woord verandert van waarde.

Onze mening

Op één of andere manier fascineerde dit tweepersoonsspelletje ons al tijdens de Kickstarter-campagne in augustus, toen de auteur de tijd nam om mee te werken aan een interview op onze website. We keken er dus erg naar uit om dit korte kaartspel eindelijk te spelen en we werden helemaal niet teleurgesteld, het spel voldeed volledig aan wat we hadden verwacht. Heel eenvoudige spelregels: je legt één van je drie handkaarten op één van de beschikbare plaatsen, in het beste geval (aan het einde van het spel) zijn dat vijf plaatsen. Daarmee probeer je iets wat je in héél veel spellen terug vindt: de meerderheid te behalen. En toch is dit spel anders, de commando’s maken het spel niet alleen thematisch maar ook extra strategisch. De kaarten zijn dubbelzijdig bedrukt, je kan dus steeds zien welke kaart je tegenstander de volgende beurt op hand krijgt. Je kan daar op anticiperen, al is dat gemakkelijker gezegd dan gedaan. Het feit dat er meerdere commando’s beschikbaar zijn en je aan het begin samen kan overleggen welke commando’s in je deck komen brengt ook meteen variatie in het spel, elke speelsessie zal hierdoor anders verlopen. De lay-out en de kaarten passen perfect bij het thema, al is het doosje misschien aan de grote kant voor 64 kaarten.

Conclusie: Een leuk, kort, eenvoudig en strategisch kaartspel voor twee spelers.

Met dank aan Grail Games!

One Zero One

Auteur: David Harding
Uitgever: Grail Games
Aantal spelers: 2
Tijdsduur: ± 10 min.
Vanaf 8 jaar

Spelbeschrijving

Sluip rond met je spion en blokkeer de juiste steegjes in een ultieme poging om je tegenstander dwars te zitten. Van zodra je tegenstander nergens heen kan aan het begin van zijn beurt eindigt het spel en ben jij de verdiende overwinnaar!

Als je aan beurt bent staan je twee dingen te wachten: om te beginnen verplaats je jouw spion zover je zelf wilt, zolang je geen geblokkeerde bruggen oversteekt is alles toegelaten, daarna mag je eender welke doorgang blokkeren. Vervolgens is je tegenstander aan de beurt, ook hij zal zijn pion verplaatsen en een doorgang blokkeren. Het spel gaat op deze manier verder tot wanneer één van de spelers aan het begin van zijn/haar beurt niet meer kan bewegen. Dat kan zijn doordat alle doorgangen geblokkeerd zijn met de blokkages, maar het kan ook gebeuren dat je niet kan passeren omdat je tegenstander in de weg staat!

Onze mening

Dit tweepersoonsspelletje is kort, strategisch en abstract. Er zijn best wel wat mogelijkheden, probeer je tegenstander in de val te lokken zonder dat hij het doorheeft… maar voor je het weet kan je zelf geen kant meer uit! Een speelsessie neemt hoogstens 10 minuutjes in beslag, het spel heeft een hoog vier-op-een-rij gehalte. Het materiaal ziet er niet ontzettend mooi uit maar is wel erg functioneel.

Conclusie: Geen topper, maar zeker degelijk genoeg voor even tussendoor.

Met dank aan Morning Players!

Nowhere to Go

Auteur: Hank Atkins
Uitgever: Educational Insights
Aantal spelers: 2
Tijdsduur: ± 10 min.
Vanaf 8 jaar

Spelbeschrijving

Dit tweepersoonsspel is genoemd naar een fokkerij Long Horn, die op zijn beurt de naam kreeg van een koe afkomstig uit Mexico. Het spel draait echter niet om het houden van een boerderij, want de boeren worden belaagd door vee-dieven. De spelers kruipen in de rol van twee gevreesde boeven: Eagle Perkins en Jessie Artist Byrd. Wat je moet doen? Vee stelen en zien dat je rijk wordt, tiens! Of misschien kan je er gewoon voor zorgen dat je tegenstander gevangen genomen wordt door de Sheriff, dan kan jij rustig je gangetje gaan en win je het spel meteen.

Aan het begin van je beurt ligt de boevenmunt met jouw rol naar boven in één van de 12 grondgebieden. Je neemt al het vee in één bepaalde kleur en waarna je de boevenmunt evenveel stappen verzet als het aantal koeien dat je zonet genomen hebt. Als je drie koeien steelt zal je de munt dus ook drie stappen moeten verplaatsen. Om je beurt te eindigen draai je de boevenmunt om waardoor de spelersfiguur van je tegenstander nu omhoog ligt. Wanneer je het laatste vee op jouw locatie hebt genomen moet je ook het actiekaartje van die locatie uitvoeren, zo’n actie kan zowel positief als negatief uitdraaien. Je kan er bijvoorbeeld puur goud (= punten) mee verdienen, epidemieën mee veroorzaken (waardoor één ras volledig wordt uitgeroeid), hinderlagen vormen en daarmee goud of vee stelen van je tegenspeler. Met een smakelijk elixir kan je nog een beurt uitvoeren maar door de ratelslang zal je enkele van je zuurverdiende koeien weer moeten afgeven. Tenslotte heb je nog het actiekaartje met het symbool van de Sheriff, als er één kaartje is dat je niet wilt nemen, is het dit wel! Van zodra je verplicht bent om dit kaartje te nemen eindigt het spel en wint je tegenspeler.

Slechts 12 van de 19 actiekaartjes doen mee tijdens het spel, het kan dus perfect gebeuren dat je een sessie speelt zonder het actiekaartje van de sheriff, want naast het nemen van de sheriff zijn er ook nog twee andere mogelijkheden om het spel te eindigen. Wanneer een speler er in slaagt om alle 9 koeien uit dezelfde kudde (=kleur) te verzamelen eindigt het spel meteen en is dit de winnaar, maar ook wanneer een speler na het nemen van vee geen geldige verplaatsing meer kan doen (omdat de bestemming al leeggeroofd is) eindigt het spel, dan volgt er een korte puntentelling: de waarde van je gevangen vee hangt af van hetgeen er nog op de boerderij aanwezig is. Als er bv. nog twee witte koeien in Long Horn zijn, dan zijn al jouw witte koeien 200$ waard. Als die kleur niet meer op het erf aanwezig is levert dit vee je helaas ook geen punten op. Daar tel je de verzamelde schatkisten (actiekaartjes) bij op, de speler die daarna het meeste geld verzameld heeft wint het spel.

Onze mening

Een tweepersoonsspel dat ons na de eerste leessessie al intrigeerde en na de eerste speelsessie meteen overtuigde. Heel eenvoudige spelregels en toch zoveel om over na te denken. Je hebt aan het begin zoveel mogelijkheden, probeer je alle koeien van eenzelfde kleur te verzamelen of ga je voor alle kleuren? Hoe meer koeien van het erf gestolen zijn, hoe minder ze dus ook zullen opleveren. Of probeer je je tegenstander in de val te lokken en bij de sheriff te laten eindigen? Het spel is ook elke keer anders: de gebieden kunnen in een andere volgorde liggen en die bepalen hoeveel koeien er op de locaties gelegd worden, er zitten altijd verschillende actiekaartjes in het spel en bovendien liggen die ook steeds op een andere plaats. Na enkele speelsessies zijn we het nog lang niet beu gespeeld, de kans is groot dat het nog vaker op tafel zal komen. De illustraties zijn erg mooi en ook het materiaal is van goede kwaliteit!

Conclusie: Een top spel voor twee spelers verpakt in een compact doosje!

Met dank aan Blue Orange!

Longhorn

Auteur: Bruno Cathala
Uitgever: Blue Orange Games
Aantal spelers: 2
Tijdsduur: ± 15 min.
Vanaf 8 jaar

Spelbeschrijving

Vier op een rij voor gevorderden, slaag jij er in om vier stukken met éénzelfde eigenschap op rij te plaatsen? Dan is de kans groot dat je met de overwinning naar huis gaat. Één klein detail: je kiest niet zelf welke stukken je op het bord plaatst, dat zal je tegenstander wel voor jou kiezen!

Als je aan de beurt bent neem je één van de 16 speelstukken en geef je deze aan je tegenspeler, die mag het stuk vervolgens op een plaats naar keuze op het speelbord zetten. Vervolgens kiest deze speler een speelstuk voor jou, … Zo gaat het spel verder. Je hebt geen eigen spelerskleur, je mag dus zowel de rode als de witte stukken doorgeven. Bovendien maakt het ook niet uit wie de stukken op het bord zet, als jij maar diegene bent die het vierde stuk van de rij plaatst. Je kan vier op een rij maken door vier rode of vier witte stukken naast elkaar te plaatsen (verticaal, horizontaal of diagonaal), maar ook door vier stukken die vierkant, rond, klein, hoog of hol zijn! Er zijn dus heel wat zaken waar je aandachtig moet voor zijn.

Roep ‘QUARTO’ van zodra je vier op een rij gevormd hebt en je wint het spel meteen. Heeft je tegenstander – dankzij het door jou gekozen speelstuk – een rij gevormd zonder dat hij/zij het gezien heeft? Dan heb je geluk: op het moment dat de speler jou een nieuw speelstuk geeft kan jij meteen QUARTO roepen en win je het spel. Als niemand de gevormde rij heeft gezien gaat de waarde van de rij verloren en spelen jullie gewoon verder tot er wél een winnaar bekend is.

Onze mening

De pocket-versie van dit abstracte spel ziet er alvast erg leuk uit: een stevig doosje dat je gemakkelijk mee op reis kan nemen zonder dat je schrik moet hebben dat je speelstukken verliest onderweg. Pas als je het speelbord open klikt kan je de twee schuifjes met speelstukken er uitschuiven. Alle speelstukken worden bovendien steeds vastgeklikt op het speelbord, ideaal om op de trein te spelen! Het spel zelf is uiteraard zeer abstract, maar best leuk. Enerzijds heb je de verschillende elementen, er zijn zoveel zaken waar je op wilt letten: de kleur, de vorm, de grootte, … Voor je het goed beseft staat er vier op een rij op het speelbord! Anderzijds heb je het feit dat jij de speelstukken kiest voor je tegenstander, let goed op dat je de overwinning niet weggeeft. En als je dat dan toch doet? Dan maar hopen dat je tegenspeler het niet gezien heeft zodat jij met de pluimen kan gaan lopen. Voor ons is dit een ideaal reisspel, leuk genoeg om te spelen als je onderweg bent, je kan het gerust enkele keren na elkaar spelen want je wordt er steeds beter in. Thuis zal het wellicht niet vaak op tafel komen, daarvoor springt het er niet genoeg uit tegenover het goede aanbod, ook al spelen wij best wel graag abstracte spellen.

Conclusie: Deze vier op een rij voor gevorderden is leuk om mee te nemen op reis.

Met dank aan Gigamic!

Quarto Pocket

Auteur: Blaise Muller
Uitgever: Gigamic
Aantal spelers: 2
Tijdsduur: ± 15 min.
Vanaf 8 jaar

Spelbeschrijving

Het bouwen van indrukwekkende tempels was dé manier om macht en welvaart uit te beelden. Nu ben jij aan de beurt, je bent één van deze heersers en je zal moeten bewijzen dat je de beste bent! Roep de hulp in van verschillende volksstammen en laat hen meewerken aan jouw statige tempels, maar wees voorzichtig… de volkeren van je tegenstander deinzen er niet voor terug om je tempels te vernietigen.

Aan het begin van je beurt neem je drie extra volkerenkaarten op hand, die kan je vervolgens meteen gebruiken om acties uit te voeren. Door een volkerenkaart in een bepaalde kleur te spelen kan je je speelstuk verplaatsen, in dat gedeelte van de stad kan je vervolgens volkerenkaarten neerleggen, zij zullen je later helpen om tempels te bouwen. Aan beide zijden van het speelbord liggen tempelkaarten, de bovenste kaarten zijn steeds beschikbaar om te bouwen. Daarvoor zal je genoeg volkeren moeten bezitten en rekening moeten houden met de etages, je kan namelijk niet meteen het bovenste verdiep bouwen als je de vier anderen nog niet hebt gebouwd! Één keer in je beurt kan je drie volkerenkaarten laten migreren naar een ander gedeelte van de stad en van zodra er drie leden van dezelfde stam bij elkaar liggen kan je één van deze kaarten spenderen om hun speciale eigenschap te benutten. Zo kunnen de Assyriërs een volledige tempel van je tegenstander vernietigen en kunnen de Hettieten een tempelniveau stelen, de Meden en de Soemeriërs hebben invloed op de volkeren van je tegenstander en de perzen laten je toe om een tempelniveau over te slaan bij het bouwen. In plaats van deze speciale eigenschap te gebruiken kan je je tegenstander ook verplichten om de helft van zijn handkaarten af te leggen. Wanneer je geen verdere acties meer wilt/kan uitvoeren trek je twee nieuwe tempelkaarten om in je voorraad te leggen, maar als je meer dan vier volkerenkaarten op hand hebt zal je aan je tegenstander moeten vertellen hoeveel kaarten je hebt!

Elke tempel heeft een waarde die gelijk is aan het tempelniveau, van zodra één speler een totale waarde van 15 of meer heeft en de andere slechts 9 of minder punten haalt eindigt het spel meteen. Als de tweede speler 10 of meer punten heeft komt het spel in de eindfase terecht en wordt er verder gespeeld tot één van de spelers een waarde van 9 of 20 heeft bereikt. De speler met de meeste punten wint het spel.

Onze mening

Onze eerste speelsessie van Babel was vooral verwarrend. De spelregels staan duidelijk uitgelegd, maar toch waren we er niet volledig mee weg, al kan dat uiteraard ook aan ons liggen. Op dat ogenblik kon het spel ons dus ook niet overtuigen. We gaven het nog een kans en moesten onze mening later herzien, het is een spel dat je moet leren waarderen. Eens je goed door hebt hoe het werkt heeft het spel heel wat mogelijkheden. Anderzijds moet je ook wel wat geluk hebben met de kaarten die je op hand krijgt, soms krijg je niet de kleuren die je wilt waardoor je eigenlijk niet verder kan en een nutteloze beurt hebt. Terwijl het spel langs ene kant tactische keuzes biedt hebben we langs het andere kant het gevoel dat het geluk van de kaarten wel eens kan bepalen wie het spel wint, zeker tegen het einde van het spel kan het zijn dat je weinig nuttigs kan doen in je beurt. De eigenschap van de Assyriërs is wel erg drastisch, ze kunnen een tempel met vijf etages zomaar vernietigen waardoor je plots 5 punten minder hebt… en zo’n tempel terug opbouwen is makkelijker gezegd dan gedaan. Je kan maar beter proberen voorkomen dat je tegenstander 3 Assyriërs bij elkaar krijgt, maar heel veel kan je daar niet aan doen. Het materiaal is van goede kwaliteit en de kaarten hebben mooie illustraties.

Conclusie: Babel is een spel met veel mogelijkheden.

Met dank aan White Goblin Games!

Babel

Auteurs: Uwe Rosenberg & Hagen Dorgathen
Uitgever: White Goblin Games
Aantal spelers: 2
Tijdsduur: ± 45 min.
Vanaf 12 jaar

Spelbeschrijving

In Kuhlorado proberen beide spelers de meest gelukkige kudde koeien op te stellen. Aan de rand van de weide hebben ze een goed uitzicht en zijn ze alvast erg gelukkig, maar als ze dan ook nog eens vlakbij een drinkbak staan kan hun geluk niet op. Zet ze dan nog allemaal dicht tegen elkaar en wie weet word jij de winnaar van Kuhlorado!

Als je aan de beurt bent dobbel je met de twee dobbelstenen. Indien gewenst kan je de dobbelstenen (of één ervan) opnieuw werpen, maar je hebt slechts twee kansen! De ene speler speelt met cirkels, de andere met kruizen. Je dobbelresultaat zal aangeven wat jij in deze beurt zal mogen aanduiden. Als je twee koeien hebt gedobbeld mag je twee koeien op het speelveld aanduiden met jouw symbool. Met twee getallen als dobbelresultaat mag je slechts één van die getallen aanduiden, je zal dus moeten kiezen. Dobbel je echter een koe én een getal, dan mag je ze allebei aanduiden, maar wel op voorwaarde dat er exact één veld tussen de twee aangeduide vakjes is.

Het spel eindigt van zodra alle koeien op het veld zijn aangeduid of wanneer er in totaal slechts vijf vrije getallen overschieten, daarna volgt de puntentelling. Voor elk symbool dat je aangeduid hebt aan de donkergroene rand van de weide ontvang je 3 punten. Een symbool naast een drinkbak levert ook nog eens 2 of 4 punten op, afhankelijk van de grootte van die bak. Tenslotte worden er ook punten uitgedeeld naar gelang de grootte van je kudde(s), een kudde van 5 koeien (symbolen) levert 2 punten op, maar dat kan oplopen tot 20 punten als die kudde 20 dieren bevat! Diegene met de meeste punten wint het spel.

Onze mening

Dit dobbelspel heeft erg veel gemeen met Kuh Vadis, een ander spel uit deze reeks. De geluksfactor is hier toch wel wat minder, je kan met elke worp wel iets nuttig aanduiden. Of toch in het begin van het spel. Naar het einde toe zijn de waardevolle plaatsen uiteraard beperkt en wordt de geluksfactor groter. De scores liggen aan het einde altijd erg dicht bij elkaar, met een verschil van amper enkele puntjes. Maar toch maakt dit het spel niet spannender, aangezien je tijdens het spelen niet goed kan inschatten hoeveel punten je zal hebben. Ook bij dit spel geldt: het is leuk om eens gespeeld te hebben, maar helaas niet meer dan dat. Ook hier is de voorkant van de doos weer leuker dan de inhoud, daar komt dan nog eens bij dat het handige score overzicht gewoon het bovenste blaadje van de scoreblok is. Dat mocht voor ons wel iets steviger zijn.

Conclusie: Ook deze Kuhlorado kon ons niet overtuigen.

Met dank aan Nürnberger Spielkarten Verlag

Kuhlorado

Auteur: Reinhard Staupe
Uitgever: Nürnberger Spielkarten Verlag
Aantal spelers: 2
Tijdsduur: ± 15 min.
Vanaf 8 jaar

Spelbeschrijving

In dit dobbelspel proberen beide spelers om hun startsymbolen met elkaar te verbinden. De ene speler speelt met cirkels, de andere met kruizen. Het speelveld is elke keer anders en je dobbelresultaat zal bepalen wat je kan aanduiden, met een goed worp kan je misschien wel twee keer na elkaar.

De speler die aan beurt is dobbelt de vijf dobbelstenen, vervolgens heeft hij 3 keer de kans om bepaalde dobbelstenen opnieuw te gooien. Na de derde worp (of wanneer je eerder beslist om te stoppen) bepaalt het dobbelresultaat wat je deze beurt mag aanduiden. Van zodra je 2 koeien of 3 gelijke getallen dobbelde heb je alvast geluk en kan je respectievelijk een koe of dat bepaalde getal aanduiden met jouw symbool (cirkel of kruis). Hetgeen je aanduidt hoeft niet te grenzen aan een eerder aangeduid veld! Als je er in slaagt om vier gelijke symbolen te dobbelen heb je meer geluk. Hetgeen je aanduidt (alweer: een koe of het gedobbelde getal) moet deze keer wél grenzen aan een eerder aangeduid veld maar je mag daarna meteen opnieuw dobbelen. Zo ben je dus twee keer (of meer) na elkaar aan beurt.

Het spel eindigt van zodra één speler er in geslaagd is om de drie startsymbolen met elkaar te verbinden, deze speler wint het spel.

Onze mening

Het eerste spelletje uit deze reeks (Zum Kuhkuck) viel beter mee dan verwacht, met die ingesteldheid begonnen we dan ook aan deze Kuh Vadis. Helaas viel deze minder in de smaak. Het is leuk om een keertje gespeeld te hebben, als je echt niets anders voor handen hebt kan het best wel eens leuk zijn. Maar daar is dan ook alles mee gezegd. Het lijkt een combinatie tussen een dobbelspel en ‘vier op een rij’: de meest voor de hand liggende wegen worden al snel geblokkeerd door je tegenstander, diegene die er in slaagt om onopgemerkt een weg te zoeken én dan nog eens het geluk aan zijn kant heeft wint. De tekening op de voorkant van de doos ziet er leuker uit dan de inhoud, maar gelukkig hebben ze wel een redelijk dikke scoreblok voorzien. Elke opgave is anders, je kan het dus gerust heel wat keren spelen.

Conclusie: Een abstract dobbelspel dat ons niet kon overtuigen.

Met dank aan Nürnberger Spielkarten Verlag

Kuh Vadis

Auteur: Reinhard Staupe
Uitgever: Nürnberger Spielkarten Verlag
Aantal spelers: 2
Tijdsduur: ± 15 min.
Vanaf 8 jaar

Spelbeschrijving

In Coconuts Duo gebruikt elke speler zijn eigen aapje om kokosnoten in de bekertjes te schieten. Verras je tegenspeler met de speciale toverkaarten en verzamel als eerste zes bekertjes om het spel te winnen! Coconuts Duo kan gebruikt worden als uitbreiding voor het basisspel ‘Coconuts’, hierdoor kan je het spel nu ook met 5 of 6 spelers spelen. Je kan Coconuts Duo ook als stand-alone versie spelen, met twee spelers.

Elke speler heeft een eigen aap, een voorraad aan kokosnoten en een bord om de verzamelde bekers te stapelen, tussen de twee spelers staan 7 gele bekers en onder twee van die bekers staat ook nog een rode beker. Elk om beurt mogen de spelers met behulp van hun aapje een kokosnoot wegschieten, in de hoop dat deze kokosnoot in één van de bekers belandt. Schiet je ernaast of springt hij er terug uit? Dan heb je pech! Maar als je kokosnoot in een beker blijft liggen mag je die beker meteen opeisen en op je eigen bord plaatsen. Als je in een rode beker schiet mag je niet alleen die beker nemen maar krijg je meteen ook een extra beurt. Je kan een kokosnoot in een beker op tafel schieten, maar dat kan ook in een beker dat je tegenstander reeds verzameld heeft! In dat geval mag je de beker van je tegenstander nemen en op jouw bord plaatsen. De drie eerste bekers dat je verzamelt zet je naast elkaar, vanaf de vierde beker moet je beginnen stapelen. Als één van de spelers er in slaagt om zes bekers te verzamelen stopt het spel meteen en wordt die speler de winnaar. In het andere geval wordt er verder gespeeld tot alle kokosnoten op zijn, kokosnoten die op tafel beland zijn kunnen opnieuw gebruikt worden, maar ze worden nooit uit de bekers gehaald. In dat geval wint de speler die op dat moment de meeste bekers aan zijn/haar kant heeft.

Het spel bevat ook 10 nieuwe toverkaarten die je kan inzetten om je tegenspeler te hinderen of jezelf meer voordelen te geven. De kaart met de scheidsrechter laat je toe een succesvol schot van je tegenstander ongedaan te verklaren: “De scheidsrechter heeft het niet gezien!”. Met de rode bril maak je alle bekertjes die ronde rood, zolang je raak schiet kan je dus aan beurt blijven! Een andere kaart geeft aan dat je tegenstander zijn vinger heeft bezeerd, hij zal de volgende ronde dus met zijn elleboog moeten schieten! Andere kaarten verplichten je tegenstander blind te schieten, beschermen één van je bekers voor één ronde of laten je toe je tegenstander af te leiden door wind te maken.

Onze mening

Coconuts Duo is wellicht één van de leukste kinderspellen dat we ooit gespeeld hebben! We schrijven wel dat het een kinderspel is, maar eerlijk gezegd hebben we er zelf ook ontzettend veel plezier aan beleefd. Het is gewoon een ontzettend leuk spelletje met zeer mooi en kwalitatief materiaal. De kokosnoten zijn van rubber waardoor ze soms toch nog in een beker kunnen belanden nadat ze op tafel zijn gebotst, maar dat betekent dat ze er uiteraard ook weer kunnen uit springen! De aapjes zijn van goede kwaliteit en de kaarten hebben ontzettend leuke en passende illustraties. Coconuts Duo is een erg leuk spel waar vele kinderen lang plezier zullen aan beleven, ongeacht hun leeftijd! Hou wel rekening met wegspringende kokosnoten, ook hier vloog er wel eens ééntje onder de kast.

Het spel is daarnaast ook heel verslavend, bij ons duurde zo’n spelletje maar enkele minuten (kinderen zullen er wellicht langer over doen), waardoor het al snel opnieuw werd gespeeld. Zo zat het hier in een mum van tijd al aan 10 speelbeurten, het lijkt niet lang te duren alvorens we een nieuw spel hebben om onze reeks Tafelporselein te vervoegen. Het spel is volgens ons geschikt op (familie)feestjes, we hebben al meteen enkele niet-spelers in gedachten die een saai feestje graag nieuw leven zullen inblazen met dit spelletje. Coconuts Duo heeft ons dus overtuigt dat we het spel ook met meerdere spelers willen spelen, de kans dat het basisspel aan onze collectie zal worden toegevoegd is dus zeer realistisch!

Met dank aan Korea Boardgames!

Conclusie: Coconuts Duo is hét spel dat vele kinderen (en volwassenen) een onvergetelijke tijd zal bezorgen!

Coconuts Duo

Auteur: Walter Schneider
Uitgeverij: Korea Boardgames co.
Aantal spelers: 2
Tijdsduur: ± 15 min.
Vanaf 6 jaar

Spelbeschrijving

In Wakanda staan twee spelers aan het hoofd van een stam, beide stammen bouwen samen indrukwekkende totempalen, maar uiteindelijk zal er toch maar één eigenaar zijn! Diegene die de drie meest prestigieuze totempalen bezit aan het einde van het spel wordt de winnaar van Wakanda.

Aan het begin van het spel worden er zes willekeurige dorpstegels getrokken en op tafel gelegd, de eerste drie zijn aan het begin beschikbaar. Telkens wanneer een totempaal volledig afgewerkt is wordt er een nieuwe dorpstegel beschikbaar. In een spel voor gevorderden kan je er ook voor kiezen om de tegels die nog niet beschikbaar zijn gedekt te leggen waardoor de spelers nog niet kunnen zien wat er volgt. Als je aan beurt bent mag je eerst een totemonderdeel uit het zakje nemen, daarna kan je één onderdeel plaatsen op één van de drie beschikbare dorpstegels. Dat kan het onderdeel zijn dat je zonet uit het zakje genomen hebt, één dat je nog in je bezit hebt van een vorige beurt of één van je eigen versieringen. Van zodra er een versiering op een totempaal gezet wordt kan niemand nog verder bouwen aan die totem, die paal is dan het eigendom van de speler die zijn kopstuk erop plaatste.

Er wordt op deze manier verder gespeeld tot alle totempalen af zijn. Als een speler geen kopstukken meer heeft moet hij dus toch verder spelen en gewone totemonderdelen plaatsen tot het spel ten einde is. Daarna volgt de puntentelling. De dorpstegels geven aan op welke manier de totempalen gescoord worden. Sommige dorpen bepalen dat je punten krijgt afhankelijk van de symbolen op je totempalen, een zeldzame adelaar is daarbij veel meer punten waard dan een tipi. Andere dorpstegels leveren dan weer punten op voor je hoogste totempaal of voor elke verschillende kleur verf dat op je totempalen gebruikt werd. Tenslotte is elke zon op je totempalen een strafpunt waard, tenzij je de dorpstegel met de zon bezit! Dan zijn zonnen geen strafpunten maar leveren ze je juist een punt op! Diegene die daarna de meeste punten heeft wint het spel.

Onze mening

Wakanda is een spel voor twee spelers dat bij ons zeer goed in de smaak viel. Het begon helaas wel met een negatieve toon aangezien de Nederlandse spelregels wel wat fouten bevatten. Wat logisch denkwerk en een kijkje naar de Engelstalige spelregels bracht ons al snel op het goede spoor, maar toch. Het spel is héél eenvoudig: een onderdeel nemen en een onderdeel plaatsen. Toch gaat er zoveel schuil achter deze eenvoudige spelregels. Je zal telkens opnieuw moeten beslissen waar je welk onderdeel plaatst, als je meewerkt aan een waardevolle toren loop je het risico dat je tegenspeler die toren claimt in zijn volgende beurt. Maar die speler staat in zijn volgende beurt uiteraard voor hetzelfde probleem: maak je een totempaal af of wacht je nog even af in de hoop nog betere totempalen te bemachtigen? Soms is het goed om snel een goede totempaal in je bezit te hebben, maar soms ook niet, want dan moet je je tegenspeler misschien wel helpen aan het einde van het spel. De variant voor gevorderden voelt heel anders aan. In het basisspel heb je van in het begin een overzicht over welke dorpstegels beschikbaar zullen worden, je probeert een plannetje te maken en weet dus wat je nog kan bemachtigen. In die gevorderde variant weet je dat niet en is het gokken welke tegels er wel of niet zullen komen.

Het spel ziet er bovendien erg mooi en leuk uit! De doos bevat om te beginnen een mooie lay-out en is van een goede kwaliteit, net als de onderdelen van het spel. Wakanda is voor ons een leuke filler die erg leuk speelt, heel eenvoudige spelregels heeft en toch een klein beetje denkwerk vraagt. We zullen Wakanda met veel plezier opnieuw spelen!

Conclusie: Wakanda is een leuke filler voor twee personen!

Met dank aan Blue Orange Games!

Wakanda

Auteur: Charles Chevallier
Uitgever: Blue Orange Games
Aantal spelers: 2
Tijdsduur: ± 15 min.
Vanaf 8 jaar