Spelbeschrijving

In Rialto kruipen alle spelers in de rol van Venetiaanse edelen die invloed en macht willen verwerven. Hiervoor wil je zoveel mogelijk raadsheren in de stadswijken onder brengen. De stadswijken met de meest prestigieuze bruggen zijn het belangrijkste en zullen met gevolg ook de meeste punten opleveren.

In elke ronde kan elke speler kiezen uit één van de sets van 6 kaarten die open op tafel liggen, de volgorde wordt bepaald door de volgorde op de dogenspoor. Je mag nog 2 extra kaarten van de stapel nemen en moet daarna één kaart verwijderen, waardoor je nog 7 kaarten over houdt om deze ronde mee te spelen. Daarna worden alle types van kaarten één voor één gespeeld, telkens met hetzelfde principe: voor elke kaart krijg je een bepaald voordeel, als je de meeste kaarten van dit type bezit krijg je een bonus. Er zijn 6 verschillende types van kaarten: Met de Doge-kaarten ga je vooruit op het dogenspoor waardoor je startspeler kan worden én het voordeel krijgt bij elke vorm van gelijkstand. Met de goudkaarten ontvang je uiteraard goud terwijl je met de bouwkaarten nieuwe gebouwen kan aankopen. Deze gebouwen geven je bepaalde voordelen tijdens het spel. De brugkaarten leveren punten op terwijl de gondelkaarten voor nieuwe raadsheren zorgen, diegene die de meeste kaarten heeft van deze kaarten kan resp. een nieuwe brug/gondel plaatsen op een verbinding tussen twee stadswijken. Tenslotte kan je met de blauwe kaarten een raadsheer plaatsen in de actuele stadswijk.

Na 6 ronden eindigt het spel en volgt de puntentelling. Elke stadswijk wordt afzonderlijk gewaardeerd, de waarde van elke stadswijk is gelijk aan de som van de punten die vermeld staan op de aangrenzende bruggen en/of gondels. De speler met de meeste raadsheren ontvangt het totaal aantal punten, de volgende speler ontvangt de helft van de punten enz. Bij gelijkstand wordt telkens gekeken naar de stand op de dogenspoor.

Onze mening

Rialto is best een leuk spel, maar het is nogal abstract. Van het verhaal/thema voel je zo goed als niets tijdens het spelen, het stoort ons niet maar schrikt wel sommige spelers af. Daarnaast is het vooral een kaartspel waarin je heel wat keuzes moet maken. Dit begint al bij de kaart (of later meerdere kaarten) dat je in het begin van de ronde moet verwijderen. Alle acties zijn goed, en liefst van al wil je alle kaarten houden om veel acties te doen.. Als je veel kaarten van hetzelfde type kunt bijhouden levert dit vaak een bonus op, die wil je uiteraard graag krijgen.. Als je van elk type kaarten maar 1 of 2 kaarten bezit zal je van alles iets kunnen doen, maar wellicht maar zelden een bonus verdienen.

De actie die je al snel over het hoofd gaat zien is die van de dogen-kaarten.. Het levert namelijk niets op, alleen bij gelijkstand krijg jij het voordeel. Startspeler zijn is natuurlijk een voordeel omdat je dan als eerste kan kiezen tussen de setjes kaarten die op tafel liggen, maar heb je het er voor over om andere goede kaarten af te leggen om deze te houden?

Ook voor 2 spelers is Rialto best een leuk spel. Dan is er een 3de, imaginaire speler die zorgt voor wat concurrentie bij het behalen van de bonussen maar vooral bij de meerderheden van raadsheren in de stadswijken.

Conclusie: Rialto is een abstract kaartspel dat vrij snel speelt. 7,5/10

Rialto

Auteur: Stefan Feld
Uitgeverij: Pegasus Spiele
Aantal spelers: 2 – 5
Speelduur: ± 45 min
Vanaf 10 jaar