SPELLENMOLEN

Spelbeschrijving

Gebaseerd op het klassieke kwartet, maar nu in combinatie met veilen en handelen! Het kaartspelletje Koehandel kreeg in 2009 een herwerkte versie onder de naam Koehandel Master, nu ook met stamboekkaarten en ratten. Probeer zo veel mogelijk kwartetten te maken, liefst diegene met een hoge waarde en mét bijhorende stamboekkaart. De vuile ratten zie je liefst tussen de kaarten van je tegenspelers liggen, want diegene die op het einde het kwartet ratten bezit moet één van zijn dierenkwartetten verwijderen voor de puntentelling.

Elke speler begint het spel met een startkapitaal van 100. Als je aan de beurt bent heb je twee opties: een veiling organiseren of koe-handelen! Als je een veiling wilt organiseren draai je als veilingmeester de bovenste dierenkaart van de stapel, deze kaart kan worden aangekocht door één van je medespelers. Per opbod wordt de kaart geveild, diegene met het hoogste bod koopt de kaart van de veilingmeester. Tenzij die laatste zijn kooprecht gebruikt om zelf die kaart te kopen, in dat geval betaald hij het geboden bedrag aan de bieder. De stamboekkaarten worden niet geveild volgens het bedrag maar volgens het aantal kaarten: de veilingmeester telt van 10 naar 1 tot wanneer een speler zijn hand op de kaart legt en ‘MIJN’ roept, de waarde van de kaarten is hierbij niet van belang. Als er een rat word geveild wordt die rat aan iedereen voorgesteld, spelers kunnen dan kiezen: één geldkaart afgeven of de rat aannemen met het geld dat eerdere spelers erbij hebben gelegd. Alle dierenkaarten worden open voor de spelers gelegd zodat iedereen kan zien wie welke kaarten bezit, stamboekkaarten kunnen niet meer van eigenaar veranderen door koehandel.

Als je voor de actie koehandel kiest dan zeg je op welke kaart je wilt bieden. Zowel de eigenaar van die kaart als jijzelf kiezen in het geheim een bedrag en een aantal kaarten dat ze willen geven voor die kaart. Dat geld wordt in het geheim uitgewisseld tussen beide spelers, diegene die het hoogste bedrag betaalde ontvangt de dierenkaart.

Het spel eindigt wanneer de stapel kaarten helemaal leeg is en de spelers enkel nog complete kwartetten voor zich hebben liggen. Daarna worden de waardes van de kwartetten en bijhorende stamboekkaarten opgeteld en vermenigvuldigd met het aantal kwartetten. Stamboekkaarten waar je geen kwartet van bezit worden er achteraf bijgeteld.

In de variant voor 2 spelers worden er geen veilingen georganiseerd. De geld- en dierkaarten worden geschud tot één stapel en in het midden gelegd. De speler die aan de beurt is mag de bovenste kaart bekijken en beslist dan of hij deze zelf houdt of aan zijn tegenstander geeft, de andere speler mag de volgende kaart nemen zonder te kijken. Koehandel loopt op dezelfde manier als hierboven beschreven.

Onze mening

Koehandel is een spel dat we al heel lang kennen, Koehandel Master maakt het spel alleen maar beter. De ratten en stamboekkaarten zorgen voor een nieuwe manier van veilen en dat brengt op zich meer variatie in het spel. De meeste kwartetten zijn vrij gegeerd en zeker die met de hoge bedragen wil iedereen wel bemachtigen, bij de ratten is dat juist het tegenovergestelde. Het spel draait om handelen en veilen, en dat is over het algemeen niet echt ons ding. We kennen echter wel wat mensen die dat juist wel leuk vinden en om die reden erg enthousiast zijn over het spel, want het is iets voor de echte handelaar! Alle transacties worden in het geheim gevoerd en na een tijdje heb je geen idee meer hoe veel of hoe weinig geld je tegenstanders op hand hebben, dan wordt het pas leuk en spannend! Om die reden wordt het spel leuker naarmate er meer spelers meedoen. Met 3 spelers zullen we het niet snel op tafel leggen, maar met 4, 5 of 6 spelers is het zeker een leuk tussendoortje!

De 2-speler is minder leuk, het zal nooit ons favoriete spel worden voor twee spelers. Het nemen van de kaarten is een beetje geluk hebben, het is alsof de kaarten eerst verdeeld worden en het spelletje daarna pas kan beginnen… met een beetje geluk heb je dan al een paar kwartetten liggen zonder dat je er voor moest handelen!

Conclusie: Koehandel Master is een leuke filler voor 4 tot 6 handelaren!

Met dank aan Ravensburger!

Koehandel Master

Auteur: Rüdiger Koltze
Uitgeverij: Ravensburger
Aantal spelers: 2 – 6
Tijdsduur: ± 45 min.
Vanaf 10 jaar

Spelbeschrijving

Kahuna is een hawaiiaans woord voor magie. Beide spelers kruipen in de huid van een Kahuna-priester en proberen deze magie zo goed mogelijk te beheersen om heerser te worden van de eilanden in de Stille Oceaan. Verbind de verschillende eilanden en plaats een Kahuna-steen op de eilanden waar jij de meeste macht hebt!

Als je aan de beurt bent mag je zoveel kaarten uitspelen als je wilt, maar je mag op het einde van je beurt slechts één kaart bij op hand nemen. Op die kaarten staat telkens één eiland vermeld. Door één kaart te spelen kan je een Kahuna-staafje leggen op een verbinding dat grenst aan het eiland op de kaart, door twee kaarten te spelen kan je een Kahuna-staafje van je tegenstander verwijderen. Daarna controleer je telkens per eiland of je de meerderheid van verbindingen bezit, in dat geval leg je een Kahuna-steen op het eiland. Op het einde van je beurt mag je één nieuwe kaart trekken, daarvoor kan je kiezen tussen 3 open liggende kaarten of de trekstapel.

Als zowel de trekstapel en de openliggende kaarten op zijn eindigt de ronde. Na de eerste ronde volgt er een korte puntentelling waarbij de speler met de meeste Kahuna-stenen 1 punt krijgt. Na de tweede ronde krijg je daarvoor 2 punten en na de derde/laatste ronde ontvang je het aantal punten gelijk aan het verschil van Kahuna-stenen op het bord. Wie na drie rondes de meeste punten behaalde wint het spel.

Onze mening

Kahuna is een abstract spel waar een thema rond gedraaid werd. Het is een vrij kort spel, maar behoort wel tot onze favoriete spellen voor 2 spelers. Het is een tactisch spel met eenvoudige spelregels! Ondanks dat er maar één eiland op een kaart staat heb je vaak toch veel mogelijkheden, aangezien de meeste eilanden toch een 5-tal verbindingen hebben. Het kan soms ook een verstandige keuze zijn om geen kaarten te spelen en zo wat op te sparen voor een volgende beurt, vooral als je dan later een staafje van de tegenstander kan verwijderen en meteen een nieuw staafje op diezelfde plaats kan leggen… dat kan je tegenstander niet zo gemakkelijk ongedaan maken. Een klein beetje geluk kan je in dit spel soms wel helpen, maar aangezien je steeds tussen drie openliggende kaarten kan kiezen heb je het toch wel grotendeels zelf in handen.

De eerste ronde is wat opbouwen: beide spelers leggen staafjes en proberen meerderheden te krijgen zonder veel interactie. Vanaf de tweede ronde worden er al vaker staafjes van de tegenspeler verwijderd, dan komt het spel pas echt op gang. De tweede ronde is daarnaast ook vaak de beslissende ronde aangezien je op het einde van die ronde twee punten krijgt als je de meerderheid bezit. In de derde ronde komt het vaak aan op één Kahuna-steen en wordt er dus maar één punt uitgedeeld. Bij een gelijke stand wint diegene die in de laatste ronde de meerderheid had, dus zo blijft ook die laatste ronde belangrijk!

Conclusie: Kahuna is een snel en tactisch spel voor 2 spelers!

Kahuna

Auteur: Günter Cornett
Uitgeverij: White Goblin Games
Aantal spelers: 2
Tijdsduur: 30 min.
Vanaf 10 jaar

Spelbeschrijving

Las Vegas Boulevard is de eerste uitbreiding op het dobbelspel Las Vegas. De uitbreiding bevat verschillende onderdelen, je kan kiezen of je één of meerdere van die elementen aan het spel toevoegt. Daarnaast is er ook een volledig nieuwe soloversie en een hierop gebaseerd spel voor 2 tot 4 spelers.

Dankzij 3 setjes nieuwe dobbelstenen kan het spel nu ook tot en met 8 spelers gespeeld worden. De paarse dobbelstenen kunnen gebruikt worden als blokkeerstenen: elke speler ontvangt één dobbelsteen die je samen met de dobbelstenen van jouw kleur mag dobbelen. Je kan de paarse dobbelsteen inzetten om een eerder geplaatste dobbelsteen van jezelf of je tegenstander, met dezelfde waarde, uit een casino te halen. Een grotere dobbelsteen in je spelerskleur kan ook worden toegevoegd en telt bij de eindtelling als 2 dobbelstenen. Er zijn nu ook bankbiljetten met waarde 100.000, en tussen de bankbiljetten worden jokerkaarten geschud. Als je zo’n kaart wint mag je de bovenste kaart van de stapel trekken. Daarnaast zijn er nog actiekaarten die je kan inzetten tijdens je beurt, hiermee kan je o.a. een overwinning bij gelijkspel forceren, eerder geplaatste dobbelstenen weer op hand nemen, andere spelers verplichten om op twee casino’s te leggen, … Er is nu ook een 7de casino waar je dobbelstenen van alle waarden mag inleggen (al moet je je wel aan je eigen waarde houden eens je in die casino begonnen bent), het enige verschil bij het waarderen is dat bij gelijkstand nu de hoogste waarde wint. Als laatste zijn er ook nog kaarten die je extra geld opleveren als je de gevraagde bankbiljetten kan winnen aan het einde van de ronde.

De nieuwe versie van het spel verandert het spel volledig. Alle 8 spelerskleuren doen mee. Aan het begin van een ronde worden er 2 dobbelstenen van elke kleur gedobbeld en in de casino’s gelegd. Alle spelers krijgen twee kaarten waarop hun kleuren staan, deze worden geheim gehouden! Als je aan de beurt bent dobbel je met 8 dobbelstenen: van elke kleur één. Net zoals in het basisspel kies je daarna één cijfer waarvan je alle dobbelstenen in de bijhorende casino legt, maar na elke beurt wordt er onmiddellijk gewaardeerd! Als er een meerderheid is voor een bepaalde kleur worden deze dobbelstenen meteen op het gewonnen bankbiljet gelegd. Pas aan het einde van de ronde maken de spelers bekend met welke kleuren zij speelden en nemen ze de gewonnen biljetten. Na twee rondes is het de speler met het meeste geld die wint.

Onze mening

In Las Vegas Boulevard zit voor elk wat wils: de nieuwe variant speelt heel anders en is veel strategischer dan het basisspel, de andere onderdelen voegen ook leuke elementen toe. Wat die onderdelen betreft: sommige onderdelen maken het spel voor ons echt leuker, anderen hoefden er voor ons niet bij te zijn. De opdrachtkaarten vonden we bijvoorbeeld niet leuk… ten eerste zien ze er vrij saai uit met enkele zinnetjes tekst in drie talen, daarnaast lijken die kaarten gewoon niet thuis te horen in een dobbelspel… al zitten er wel leuke acties tussen. Die 7de casino is op zich leuk gevonden maar valt dan weer wat tegen door het materiaal: het kaartje valt niet op tussen de 6 andere kartonnen casino’s. De joker kaarten in de bankbiljetten zijn daarentegen wel erg leuk, zo kan je onverwacht toch nog een groot bedrag binnenhalen. Ook de grote dobbelsteen (die voor twee telt) en de kaarten waarbij je beloond wordt voor de juiste bankbiljetten vinden we leuk. De paarse dobbelstenen waarbij je dobbelstenen van je tegenstander uit de casino’s kan halen vinden wij ook minder leuk, maar we kunnen ons inbeelden dat velen dat juist leuker gaan vinden. Dat is dan ook het leuke aan deze uitbreiding, je kiest zelf wat wel of niet meedoet. Zo speelden wij zonder de paarse dobbelstenen en zonder de opdrachtkaarten, wat voor ons de perfecte uitbreiding is!

De nieuwe variant speelt heel anders, je lijkt plots een ander spel te spelen! Je denkt langer na en het spel duurt meteen ook veel langer. Je wilt je dobbelstenen zo leggen zodat jouw dobbelstenen die bankbiljetten kunnen winnen. Tegelijkertijd wil je niet te veel laten opvallen wat jouw kleuren zijn, zodat andere spelers niet teveel kunnen blokkeren. Je wilt uiteraard ook geen biljetten geven aan andere kleuren, want je weet niet wie van je medespelers je daarmee helpt. Het wordt dus telkens een lastige keuze! Door die vele dobbelstenen is het soms lastig om overzicht te houden, maar het is wel een erg leuke, tactische variant op Las Vegas. Bij 2 of 3 spelers kan je nog geluk hebben, als je om één of andere reden toch bankbiljetten (moet) geven aan een andere kleur kan je hopen dat die kleur gewoon niet in het spel zit en je dus niemand helpt, bij 4 spelers help je altijd één van je tegenstanders.

Conclusie: Las Vegas Boulevard brengt veel variatie aan het basisspel én een volledig nieuwe, iets meer tactische variant!

Met dank aan Ravensburger!

Las Vegas Boulevard

Auteur: Rüdiger Dorn
Uitgeverij: alea / Ravensburger
Aantal spelers: 1 – 8
Tijdsduur: 20 – 60 min.
Vanaf 8 jaar

Spelbeschrijving

In New Haven bouwt elke speler een dorp in de hoop zo veel mogelijk kolonisten aan te trekken op het einde van het spel. De spelers verzamelen eerst grondstoffen op het gemeenschappelijke speelbord en richten daarna gebouwen op in hun eigen dorp, en misschien heb je dan nog wel wat grondstoffen over dat je medespelers willen gebruiken… of niet?

Als je aan de beurt bent plaats je eerst één van je oogsttegels op het speelbord. Je probeert op deze manier grote velden met grondstoffen te maken zodat je zo veel mogelijk grondstoffen kan verzamelen. Het aantal verzamelde grondstoffen wordt aangeduid op het bord waarna je kan beginnen bouwen. Elk soort grondstof laat je toe om een bepaald type gebouwen te bouwen, de waarde van het gebouw bepaalt hoeveel grondstoffen je daarvoor nodig hebt. Bij het bouwen van een gebouw moet je ook rekening houden met enkele regels, zo mag je kiezen waar je het eerste gebouw in een kleur bouwt (zolang de waarde klopt) maar moet je vanaf dan aangrenzend verder bouwen in die kleur. Als je een kleur hebt ingesloten kan je dus niet meer bouwen in diezelfde kleur. Je kan er ook voor kiezen om een gebouw gedekt te leggen zodat de waarde niet hoeft te kloppen. Op het einde van je beurt kunnen je medespelers om beurt kiezen of zij al dan niet een gebouw willen bouwen door gebruik te maken van de overgebleven grondstoffen. Voor elke soort grondstof dat daarna op 0 staat kan je een nieuwe gebouwtegel trekken.

Het spel eindigt wanneer er exact één plaats over is op het gemeenschappelijke bord, daarna volgt de puntentelling. Naast elke rij in je dorp staan een aantal kolonisten, die punten scoor je wanneer de betreffende rij of kolom volledig bebouwd is. Als al die gebouwen open gebouwd werden worden die punten zelf dubbel gescoord. Diegene met de meeste punten wint het spel.

Aan de achterkant van het bord staat een variant waar vijvers gelegd worden, deze vormen obstakels als je grondstoffen verzamelt. Daarnaast komen er ook gebouwen te liggen op bepaalde velden, die gebouwen ontvang je als je op die plaats een oogsttegel legt.

Onze mening

New Haven is een leuk familiespel met een gezonde combinatie geluk en strategie. Het kan gebeuren dat je niet de juiste oogsttegels hebt in combinatie met je gebouwen, dan heb je soms het gevoel dat je het niet in handen hebt. Anderzijds kan je bij het trekken van nieuwe gebouwtegels wel kiezen uit 5 openliggende gebouwen en kan je trachten dat een beetje naar de hand te zetten, daarnaast heb je ook nog één oogsttegel dat je als joker kan gebruiken. Het verzamelen van grondstoffen is in principe eenvoudig, maar toch zijn er veel dingen waar je rekening mee wilt houden. Je wilt niet té veel grondstoffen verkrijgen, want als je ze niet kan spenderen kunnen je medespelers ze gebruiken. Daarnaast wil je op het einde van je beurt ook liefst alle grondstoffen op 0 krijgen zodat je zo veel mogelijk nieuwe gebouwtegels kan trekken! Het is dus elke keer zoeken welk van je kaartjes je op welke plaats wilt leggen. Ook het plaatsen van de gebouwen is belangrijk, niet alle rijen/kolommen zijn even veel punten waard en het is dus belangrijk waar je een gebouw legt… en dan moet je ook nog rekening houden met die kleur! Hoe vaker we het spel speelden, hoe hoger onze punten lagen! 🙂

Naar gelang het aantal spelers wordt het gemeenschappelijke bord al dan niet volledig gebruikt, waardoor er altijd even veel beurten zijn. Twee, drie of vier spelers maakt in dit spel amper verschil, het is telkens even leuk en je hebt steeds hetzelfde gevoel. Er zit erg veel materiaal in voor relatief weinig geld, het lijkt dus echt een koopje! Daarnaast is het materiaal ook kwalitatief en voorzien van mooie illustraties. Er is ook een doosindeling voorzien, maar daar past niets van het materiaal in en is dus vooral verloren ruimte, waardoor de doos erg nipt is voor al dat materiaal.

Conclusie: New Haven is een ideaal familiespel: eenvoudige spelregels, genoeg uitdaging en een vleugje geluk!

New Haven

Auteur: Kevin Worden & Brian Leet
Uitgeverij: R&R Games
Aantal spelers: 2 – 4
Tijdsduur: ± 60 min.
Vanaf 8 jaar

Spelbeschrijving

In dit spel kruipen alle spelers in de huid van een bouwmeester en proberen ze het meest indrukwekkende paleis te bouwen in de stad Sultaniya. Om de aandacht van de sultan te trekken bouwen ze minaretten, mooie poorten en koepeldaken. Diegene die het mooiste paleis bouwt wordt namelijk de Grote Vizier, de rechterhand van de sultan.

Als je aan de beurt bent heb je slechts drie mogelijkheden: bouwen, de hulp inroepen van een djinn of passen en twee saffieren ontvangen. Op tafel liggen 4 stapels met bouwtegels, verdeelt per verdiep. Wanneer je de actie bouwen kiest mag je tot drie tegels openleggen van een stapel naar keuze en daarna één bouwtegel kiezen uit alle openliggende tegels, want misschien liggen er nog tegels open van een vorige speler. De gekozen tegel mag vervolgens aangebouwd worden in het paleis volgens de bouwregels. Zowel door te passen als door het bouwen van sommige tegels kan een speler saffieren verkrijgen, die kan je dan later inzetten om een djinn in te kopen. De ene djinn laat je toe om twee bouw acties na elkaar te doen, een andere laat je een bouwtegel kiezen uit een stapel. Nog een andere zorgt ervoor dat je een eerder gebouwde tegel kan verbouwen en de laatste laat je het huidige aanbod bouwtegels van één verdiep volledig te vernieuwen.

Nadat één speler het bovenste verdiep van zijn paleis heeft afgewerkt krijgen alle spelers nog een laatste beurt, daarna volgt de puntentelling. Die puntentelling is voor elke speler een beetje verschillend, afhankelijk van het personage dat de speler aan het begin kreeg. Zo krijgt de ene speler punten voor poorten of palmbomen, terwijl andere spelers misschien voor minaretten of koepels kunnen scoren. Iedere speler wilt wel zoveel mogelijk krijgers in zijn paleis, want diegene met de meeste krijgers krijgt nog extra punten. Ook de tweede en derde plaats krijgen nog enkele punten. Daarnaast heeft elke speler ook nog twee geheime scorekaarten waar je nog extra punten mee kan scoren. De speler met de meeste punten wint het spel, bij een gelijke stand is het diegene die de meeste saffieren over heeft.

Onze mening

Sultaniya is een spel met eenvoudige spelregels, maar de eerste keer dat je het speelt merk je al snel dat het puzzelen niet zo eenvoudig is als het lijkt. Er zijn enkele zaken waar je rekening moet mee houden bij het bouwen en het spel voelt aan als een puzzel waarbij je de meest waardevolle tegels als eerste wilt bemachtigen. Soms ben je de enige dat die tegels wilt, maar soms ook niet. Daarom staat er bij vier spelers ook aangegeven met welke karakters er best wordt gespeeld voor een evenwichtig spel. Als je niet hetzelfde als je tegenstander(s) moet verzamelen kan je natuurlijk ook een tegel wegnemen die je tegenstander graag wilt, maar daardoor ben je zelf ook weer een plaats kwijt in je paleis.. Vaak is de grootste vraag of je al dan niet tegels wilt openleggen, want daardoor kan je ongewild tegels voor je tegenstander klaar leggen. Elke speler heeft één type voorwerp dat hem 6 punten oplevert, dit moet goed in de gaten geworden houden want als één iemand 3/4 zo’n voorwerpen bezit wordt dat vaak de winnaar.

Het spel speelt leuk met de verschillende mogelijke spelersaantallen, al heb je het met twee spelers iets meer in de hand. Als je een bepaalde bouwtegel op het oog hebt kan je kijken of je tegenstander die in zijn paleis kan aanbouwen, als dat niet het geval is kan je die nog even laten liggen en een andere nemen. De kans dat dit lukt bij vier spelers is uiteraard veel kleiner. Het spel is vrij eenvoudig voor de veelspeler maar zeker een ideaal familiespel. Je hebt in dit spel niet alles in de hand en het geluk speelt ook wel een rol. Er zal maar net een goede bouwtegel open komen te liggen als het aan jou is…

Het materiaal is weer van goede kwaliteit, vooral dan de djinns en de saffieren. Ook de indeling van de doos verdient wel een pluimpje! Een kaartje met een korte samenvatting welke djinn welke actie kan doen en voor hoeveel saffieren had wel handig geweest. Het thema voel je niet tijdens het spel, maar dat vinden we geen probleem.

Met dank aan Asmodee België!

Conclusie: Sultaniya is een spel met eenvoudige spelregels en heel wat puzzelwerk!

Sultaniya

Auteur: Charles Chevallier
Uitgeverij: Asmodee / Bombyx
Aantal spelers: 2 – 4
Tijdsduur: ± 45 min.
Vanaf 8 jaar

Spelbeschrijving

Varkentjes voelen zich pas echt gelukkig als ze in de modder kunnen ploeteren, we willen dus uiteraard dat al onze varkens gelukkig zijn en proberen ze in de modder te zetten. Helaas zijn er ook factoren die het geluk van onze varkens in de weg kunnen staan, zo worden ze terug proper als het regent en zijn er ook jaloerse boeren die je varkens terug komen wassen. Gelukkig bestaat ook hier een oplossing voor: een stal bouwen en de deur op slot. Dan is het alleen nog hopen dat onze stal niet afbrand bij bliksem, of voor de veiligheid toch maar een bliksemafleider op het dak plaatsen!

Elke speler heeft een aantal propere varkens voor zich liggen en probeert de eerste te zijn om er allemaal moddervarkens van te maken. Hiervoor heb je drie actiekaarten op hand, elke keer je aan de beurt bent mag je één van deze kaarten uitspelen. De meest gespeelde actie is de modderkaart waarmee je één van je varkens kan omdraaien en dus in het modder kan zetten. Met de regen kaart begint het overal op het land te regenen en worden alle varkens zonder onderdak weer proper, inclusief die van jezelf! Een stal kan je boven een varken bouwen zodat het beschermd is tegen de regen, maar de boer kan nog steeds binnendringen om het varken te komen wassen. Met de barricade kaart kan je je stal dan weer op slot doen en is je varken weer een stuk veiliger. Het enige wat je dan nog kan overkomen is dat iemand een bliksem kaart speelt en net jouw stal kiest die wordt afgebrand, om dat te voorkomen kan je een kaart met een bliksemafleider op je stal leggen, pas dan is je varken helemaal veilig. Let er wel op dat je de poort van je stal pas op slot doet wanneer je varken vuil is! Nadat je één van deze actiekaarten hebt gespeeld neem je een nieuwe kaart op hand en is het aan de volgende speler.

Het spel eindigt onmiddellijk van zodra één speler allemaal gelukkige moddervarkens bezit.

Onze mening

Voor ons eerste spelletje stonden we nogal sceptisch tegenover Moddervarkens: het doosje en de kaarten zien er echt leuk uit, maar misschien meer gericht op kinderen, ook de leeftijdsaanduiding 7+ wees erop dat het erg eenvoudig was. Na één spelletje waren we blij dat we het spel toch een kans hadden gegeven, en na 20 speelsessies kunnen we wel zeggen dat het kleine spelletje hier wel gesmaakt wordt! Het is niet zozeer alleen een kinderspel want het viel hier zeker al in de smaak bij heel wat bezoekers, zij het meer bij de gelegenheidsspelers dan bij de veelspelers. We hebben het ook al met kinderen gespeeld en ook bij hen valt het wel in de smaak, al is het voor te jonge kinderen soms moeilijk in te schatten dat bij de regen ook hun eigen varkentjes weer proper worden. Het is dus een kort kaartspel dat jong en oud in de smaak valt, een goed teken!

Het is geen strategisch spel, maar een luchtig tussendoortje waarbij je een gezonde portie geluk nodig hebt. Je hebt verschillende mogelijkheden: sommigen winnen het spel door allemaal modderkaarten te spelen zonder hun varkens onderdak te bieden in een stal, anderen bouwen hun spel rustig op door eerst stallen te bouwen en dan alle varkens vuil te maken. Je moet ook steeds overwegen of je een kaart speelt om je tegenstander te boycotten of dat je je eigen weg kiest, al moet je op sommige momenten uiteraard ingrijpen om te voorkomen dat een andere speler wint. Dit alles is uiteraard afhankelijk van de kaarten die je op hand krijgt, want soms valt er niet veel te kiezen. In de spelregels staat er ook een variant waarbij elke speler 4 kaarten op hand krijgt, daardoor heb je het iets meer in de hand. Ondanks dat het geluk een grote rol speelt in dit spel hebben we er toch al talloze keren plezier aan beleefd en voelt het toch elke keer weer spannend of jij al dan niet de eerste gaat zijn met allemaal moddervarkens!

Conclusie: Een leuk en spannend kaartspel voor jong en oud!

Moddervarkens

Auteur: Frank Bebenroth
Uitgeverij: White Goblin Games
Aantal spelers: 2-4
Tijdsduur: ± 10 min.
Vanaf 7 jaar

Spelbeschrijving

De terreur dreigt in Meeplecity, er zijn monsters op komst die maar één doel voor ogen hebben: de stad afbreken en zo veel mogelijke lekkere meeples smullen! Liefst knokken ze daarbij ook nog de andere monsters hun tanden uit zodat die minder kunnen eten, en tegelijkertijd lijken die tanden aan het einde ook nog waardevol! In Rampage kruipen de spelers elk in de huid van één van deze monsters.

Als je aan de beurt bent heb je twee actiepunten te besteden, hiervoor kan je kiezen uit 4 mogelijke acties. Je kan bijvoorbeeld de poten van je monster weg knipperen met je vingers, daar waar de poten eindigen kan je je monsterlichaam terug plaatsen. Let wel op: als je monster van het bord vliegt breek je één van je kostbare tanden af! Als je aan de stoeprand van een flatgebouw staat kan je monster dat gebouw vertrappelen, waarvoor je het lichaam van je monster op dat gebouw laat vallen. Als je in dezelfde wijk als een voertuig staat kan je monster dat voertuig wegslingeren, hiervoor leg je het voertuig op je monster waarna je het voertuig kan weg knipperen. De laatste actiemogelijkheid is dat je je kin op je monster legt en zo veel mogelijk schade probeert aan te richten door je longinhoud leeg te blazen!

Als er door jouw actie verdiepingen zonder meeples komen te liggen eet je monster die op, daarnaast eten ze ook één tand van elk ander monster dat door jouw actie gevallen is. Meeples die uit de stad zijn gevlucht (van het bord zijn gevallen) komen op een apart bordje te liggen, bij een bepaald aantal vluchtelingen volgt er een straf voor het monster dat dit veroorzaakte. Die straf kan inhouden dat je tanden verliest, maar ook dat je eerder gewonnen meeples moet afgeven enz.

Om je beurt te beëindigen eet je monster een aantal meeples op die in dezelfde wijk liggen als het monster zelf. Hoeveel meeples je op deze manier maximum kan op smullen wordt bepaald door het aantal tanden dat je nog hebt: per tand kan je één meeple opeten! Elk monster heeft 2 vaste tanden en 4 tanden die afgebroken kunnen worden. Het spel eindigt wanneer het laatste gebouw volledig met de grond gelijk gemaakt werd of wanneer het bord met vluchtelingen vol ligt. In beide gevallen krijgen alle spelers nog één beurt, daarna volgt de puntentelling. Als het bord met vluchtelingen vol ligt dan is de speler die dit veroorzaakte de grote verliezer, zijn punten worden niet geteld. Je krijgt punten voor elk set van meeples in 6 verschillende kleuren, voor alle verdiepen én voor de tanden van je tegenstander dat je hebt gesmuld.

Elke speler krijgt ook nog 3 kaarten: een kaart die je extra punten oplevert aan het einde van het spel indien je aan de gevraagde voorwaarde voldoet, een extra kracht waar enkel jij gebruik van kunt maken en die geldig is gedurende het hele spel, en tenslotte een geheime superkracht die je één keer in het spel kan benutten.

Onze mening

Na het lezen van de spelregels hadden we schrik dat het wat te kinderachtig zou zijn, maar dat bleek niet het geval en we hebben ons telkens héél goed geamuseerd! Er werd tijdens dit spel héél wat afgelachen en het creëerde een erg leuke sfeer, daarvoor alleen al verdient het spel een pluim! Het is geen spel dat je speelt op een doorsnee spelavond met veelspelers, maar wel het ideale spel met familie of op een feestje. Ook wij als veelspeler konden van dit spel genieten en hopen dat nog vaak te kunnen doen! Het is niet zomaar alles afbreken maar je hebt altijd een doel voor ogen. Je probeert setjes te verzamelen en je wilt dus van alle kleuren enkele meeples verzamelen, daardoor ga je gerichter te werk. Ook je tegenstanders aanvallen kan interessant zijn: je verdient niet alleen een waardevolle tand, maar je zorgt er tegelijkertijd voor dat je tegenstander minder meeples kan eten! Niemand wil het vluchtelingenbord vol met meeples, maar dat is in onze spellen nooit vol geraakt… misschien waren wij te voorzichtig. De kaarten voegen iets leuk toe, iedereen heeft zijn eigen kracht en doel. Zo wilt de ene speler vb. zo veel mogelijk rode meeples en de andere vb. allemaal koppeltjes. Er zijn zoveel kaarten in het spel dat we nog lang niet alle mogelijkheden hebben gezien, maar er zitten best leuke bij! Wat opviel was dat de blaas-actie zelden of zelf niet gebruikt werd tijdens onze spellen, we zagen het nut er niet zo goed van: als je meeples wilt eten wil je ze niet verder weg blazen, je wilt ze juist in jouw wijk laten vallen!

De mooie lay-out en het kwalitatieve spelmateriaal verdienen het ook extra vermeld te worden. Het spel is erg kleurrijk en de illustraties zijn tot in de details afgewerkt en erg mooi! Een klein minpuntje is voor ons dat het maximum aantal spelers 4 is, maar dat is tegelijkertijd een teken dat we het spel erg leuk vinden voor in een familiekring, want minder leuke spellen komen zelden op tafel met 4 of meer spelers. Daarnaast hebben we gemerkt dat het spel met drie spelers iets minder goed werkt dan met 2 of 4. Als 2 spelers elkaar opzoeken of dezelfde kant opgaan dan haalt de derde gemakkelijk meer meeples/punten. Bij de even spelersaantallen lag dat beter in balans.

Met dank aan Asmodee België!

Conclusie: Rampage is een uniek spel dat voor een geweldig leuke sfeer zorgt!

Rampage / Terror in Meeple City

Auteur: Antoine Bauza & Ludovic Maublanc
Uitgeverij: Asmodee / Repos Production
Aantal spelers: 2 – 4
Tijdsduur: ± 45 min.
Vanaf 8 jaar

Van 15 juni tot en met 15 juli houden wij hier op onze blog een kleine enquête waarin we graag te weten komen in welke recensies onze lezers het meest geïnteresseerd zijn en hoe jullie graag verwittigd worden bij het verschijnen van een nieuw artikel. We appreciëren het heel erg als jullie één minuutje de tijd willen nemen om die enquête in te vullen, alvast bedankt!

Enquête juni 2014

Een tijdje geleden plaatsen we al eens een artikel over onze jaarlijkse uitdaging, in 2014 is dat dus onze 14×14-challenge waarin we trachten 14 spellen te spelen in 14 verschillende categorieën, in totaal dus 196 verschillende spellen. Voor meer informatie hierover kan je gerust ons vorig artikel nog eens (her)lezen: Onze 14×14-Challenge. Halfweg 2014 kijken we eens hoe ver we met deze uitdaging staan: is het te gemakkelijk? te moeilijk? of nét haalbaar?

De huidige balans:

8 categorieën zijn compleet
4 categorieën zijn voor meer dan de helft compleet
2 categorieën zijn nog niet halverwege

Onder de categorieën die compleet zijn zaten voor ons enkele verassingen. Zo hebben we reeds 14 verschillende spellen kunnen spelen die in 2014 pas verschenen zijn! In 2013 speelden we slechts 8 spellen die dat jaar gepubliceerd werden, dit leek aanvankelijk dus de moeilijkste uitdaging. Blijkbaar spelen we dit jaar dus veel meer recente spellen, want we hebben enkele 2014-releases zelf al gebruikt in andere categorieën. Onze blog heeft daar zeker iets mee te maken, want over een recent spel schrijven we nu eenmaal sneller een recensie dan een spel dat al jaren in onze spellenkast staat. Ook aan de categorie ’14 spellen met ons 5-jarig neefje’ hebben we leuke herinneringen! Vooral dan aan onze laatste speeldag samen: in de Paasvakantie hadden we met ons drie de uitdaging aangegaan om op één dag zoveel spellen te spelen dat de stapel spellen even groot zou zijn als hemzelf. Hij was dan ook ontzettend gemotiveerd om spellen te spelen en was meer dan trots toen hij op het einde van de dag met onze gespeelde spellen op de foto mocht! We speelden daarnaast ook 1255 minuten voor één categorie: de categorie met spellen die allemaal minimum 60 min. duren. Wat ook opvallend is dat we sommige categorieën (met name dobbel- en kaartspellen) opnieuw kozen nadat die ook vorig jaar in onze challenge zaten, maar dat we in die categorieën amper dezelfde spellen gebruikten als vorig jaar. De categorie met spellen rond het thema voedsel leek in het begin ook stroef te verlopen, maar werd uiteindelijk toch al vrij snel vervolledigd, net als de categorie met spellen die niet in onze collectie zitten.

Er zijn 4 categorieën waar we nog slechts 1, 2 of 3 spellen voor moeten spelen. Daarvoor moeten we o.a. nog 2 spellen spelen die ooit genomineerd werden voor Spiel des Jahres. Na al die jaren is dat al een hele lijst waaruit we kunnen kiezen, maar helaas hebben we veel van die spellen wel al in andere categorieën gebruikt en zullen we dus andere spellen moeten gaan zoeken. Dat zal wellicht geen probleem zijn! We moeten ook nog één twee-speler spel spelen en nog één slachtoffer vinden dat onze categorie ’14 verschillende medespelers’ wilt helpen vervolledigen, uiteraard met een spel dat nog niet eerder gespeeld werd in onze challenge! We zijn ook nog op zoek naar spellen die met verschillende letters beginnen, dat zou geen probleem mogen zijn, maar toch valt het op dat veel spellen met dezelfde letter beginnen en dus niet meer in die categorie passen!

Dan schieten er nog twee categorieën over waar we best wat werk mee hebben: het winnen van coöperatieve spellen én het spelen van uitbreidingen. De categorie uitbreidingen hadden we ook in 2013 en bleek toen één van de eenvoudigste categorieën te zijn, we hebben best wel wat uitbreidingen in de kast staan en toch komen ze blijkbaar zelden op tafel. Het wordt dus hoog tijd om die spellen van onder het stof te halen en opnieuw een kans te geven! De categorie coöperatieve spellen loopt moeilijk omdat we al heel wat spellen gespeeld hebben maar toch niet gewonnen hebben, en dus niet in de challenge kunnen gebruiken. We zijn er dit jaar nog niet in geslaagd om 25 punten te scoren met Hanabi, al weten we dat het mogelijk is! Daarnaast hebben we ook geen 14 verschillende coöperatieve spellen in onze collectie, dus het wordt nog zoeken hoe we dit gaan oplossen!

Conclusie: Wat de cijfers betreft zitten we dus zeker voorbij de helft en lijkt onze uitdaging haalbaar, helaas is het laatste gedeelte van de challenge telkens moeilijker dan het begin. Vooral de uitbreidingen en de coöperatieve spellen zullen nog een uitdaging vormen de komende 6 maanden!

Spelbeschrijving

Hanabi is het Japanse woord voor vuurwerk, en dat is ook meteen de bedoeling van dit coöperatieve kaartspelletje. We proberen samen een perfect vuurwerk te maken waarbij we de kaarten in het midden van de tafel gaan oplopend rangschikken per kleur. We streven er dus naar om 5 stapeltjes van een andere kleur te maken waarbij de kaarten van 1 tot 5 in de juiste volgorde liggen. Een pittig detail is: je weet niet welke kaarten je op handen hebt!

Elke speler heeft een aantal kaarten op hand (afhankelijk van het aantal speler) maar met de rugzijde naar zich toe gekeerd. Je ziet dus wel welke kaarten je medespelers op hand hebben maar je hebt geen flauw idee wat je zelf vast hebt! Als je aan de beurt bent kan je kiezen uit drie acties: een tip geven aan één van je medespelers, een kaart spelen of een kaart op de aflegstapel leggen om zo nieuwe tips te verdienen. Aan het begin van het spel zijn er 7 tips beschikbaar, elke keer wanneer een speler kiest om tijdens zijn beurt een tip te geven wordt één van deze fiches omgedraaid. Wanneer ze allemaal met de zwarte kant naar boven liggen kunnen er dus geen tips meer gegeven worden en moet er eerst één worden verdiend door een kaart op de aflegstapel te leggen.

Als je een tip geeft aan een medespeler kan je dat op twee manieren doen: je zegt iets over de kleuren, of je zegt iets over de getallen. Je kan vb. zeggen hoeveel 2’en of hoeveel groene kaarten een speler op hand heeft, die kaarten duid je ook meteen aan. Daardoor weet de speler al iets meer, maar er zijn minimum 2 tips nodig om exact te weten welke kaart je op handen hebt! Als je denkt of hoopt te weten welke kaarten je op hand hebt kan je ook een kaart op tafel spelen, en dat moet in de juiste volgorde. Elke kleur heeft zijn eigen stapel en de kaart die je zonet speelde moet op één van deze stapels passen. Als je vb. een rode 3 speelt moet je die op de rode 2 kunnen leggen, als de rode 2 echter nog niet op tafel ligt heb je pech en wordt er een bliksemfiche omgedraaid! Na 3 zo’n fouten eindigt het spel. Wanneer je de stapel van een bepaalde kleur tot 5 hebt kunnen vervolledigen heb je in die kleur een perfect vuurwerk en krijg je een extra tip als beloning.

Het spel eindigt wanneer de stapel kaarten op is of wanneer er 3 bliksemfiches gehaald zijn. Daarna tel je per kleur de hoogste punten op, waarbij 25 dus de maximum score is. In dit spel wint/verliest iedereen samen, en uiteraard: hoe hoger de score, hoe beter!

Onze mening

Hanabi is een heel intrigerend kaartspel dat al heel snel onze aandacht trok, het is de eerste keer dat je een kaartspel speelt waarbij je niet weet welke kaarten je op hand hebt. Het voelt in het begin heel gek en dat maakt het spel zo speciaal. Je geeft tips aan je tegenstander en probeert te onthouden welke tips jij al gekregen hebt, maar vroeg of laat zal er toch een kaart zijn dat je vergeten bent terwijl je tegenstander beweert dat hij daar al tips over had gegeven! Het feit dat je in dit spel niet echt verloren of gewonnen bent was wennen in het begin. In andere coöperatieve spellen is vaak iedereen gewonnen of iedereen verloren, maar hier kan je soms 22/23 punten halen en… ben je dan gewonnen? Nee, want 25 is beter.. maar verloren kan je het ook niet noemen, want 22 is volgens de spelregels ‘zeer goed’. De maximumscore van 25 is haalbaar, maar dan moet je echt goed tellen en logisch nadenken. Na 27 spelletjes is het ons nog maar 3 keer gelukt!

Hanabi is niet het type spel dat je onmiddellijk 2 à 3 keer na mekaar wilt spelen, want dan ga je na een tijdje alle getalletjes door elkaar halen. Maar het is wel een spel dat je vaak op tafel wilt brengen omdat je telkens opnieuw de score van je vorig potje wilt verbreken! En dat is het verslavende aan het spel, altijd trachten meer en meer te halen. Je hebt dan ook nog de variant waarbij je een 6de kleur kan toevoegen, de regenboogkleur. Als je een tip geeft telt die voor alle kleuren mee, dus het spel wordt er (nog) moeilijker op. De maximumscore wordt dan uiteraard 30, maar die hebben we nog niet kunnen halen. Hanabi speelt leuk met alle spelersaantallen, maar uit onze ervaring bleek dat het met 2 en met 4 gemakkelijker is dan met 3 en 5 spelers.

Conclusie: Hanabi is een coöperatief kaartspel dat heel leuk en vernieuwend is!

Hanabi

Auteur: Antoine Bauza
Uitgeverij: Abacusspiele / Asmodee
Aantal spelers: 2 – 5
Tijdsduur: ± 25 min.
Vanaf 8 jaar