Knockout

Spelbeschrijving

In ‘Knockout’ gaan alle spelers samen in de ring en halen ze hun beste slag- en traptechnieken boven. Op de juiste moment de juiste techniek uitvoeren en waar nodig proberen counteren. Hoe zwakker je wordt hoe minder energie je over hebt om nog door te gaan, maar opgeven staat niet in je woordenboek! Wie is de laatste man/vrouw dat overeind blijft?

Elke speler krijgt aan het begin 8 kaarten op hand, je kan daarbij drie verschillende kaartsoorten op hand krijgen: bewegings-, aanval- of verdedigingskaarten. Als je aan de beurt bent kan je één van deze kaarten uitspelen. Je kan zo o.a. je bokser verplaatsen in de ring of je tegenstander aan te vallen met één van de verschillende technieken. Als je tegenspeler bijgevolg aan beurt is moet hij verplicht een verdedigingskaart spelen, afhankelijk van de kracht van de aanval kan hij eventueel meerdere kaarten spelen. Als hij een counter kan uitspelen gaat de aanval weer over naar de andere speler enz. Als een speler niet kan of wil verdedigen verliest hij een levenspunt en wordt hij zwakker, deze speler kan bijgevolg een kaart minder op hand houden. Als een speler geen kaart kan of wilt uitspelen kan hij er voor kiezen om één of twee kaarten bij op hand te nemen.

Van zodra de stapel kaarten is uitgeput eindigt de ronde, de twee speelfiguren worden daarna op hun startpositie geplaatst en beide speler krijgen weer het aantal kaarten dat ze op dat moment nog kunnen vasthouden. De speler die het meest werd toegetakeld krijgt een extra pepkaart, een sterkere kaart waardoor de speler mogelijk de kans krijgt om harder toe te slaan. Van zodra één van de spelers een 5de keer buiten bewustzijn geslagen wordt is deze K.O en eindigt het spel, de andere speler wint het spel.

Het spel met drie spelers verloopt op dezelfde manier, het vier-speler-spel is een teamvariant waarbij er twee tegen twee gespeeld wordt.

Onze mening

We waren zeker enthousiast om te zien dat een spel van een Belgische auteur in het verre Amerika wordt uitgegeven. Het openen van de doos zorgde al meteen voor de eerste verrassing. De doos is best mooi geïllustreerd, al is het gewoon een sleeve dat rond een ordinair postpakketje wordt geschoven. Op dat postpakket staat dan ook geschreven dat ze meer geïnvesteerd hebben in het materiaal zelf, en dat lijkt ook het geval. De kartonnen speelfiguren zijn van heel goede kwaliteit, zo’n stevige figuren hebben we nooit eerder gezien in een spel. De grootste verrassing was dan nog de witte serviette dat helemaal onderaan in de doos zat, nadat je even naar je vingers keek werd meteen duidelijk waar dat voor nodig was, het materiaal kon met die overbodige inkt wel een afstof beurt gebruiken.

Het spel zelf speelt op zijn best met twee spelers, ook thematisch klopt dat het beste. De kaarten hebben net als de doos erg mooie illustraties die goed bij het spel passen. Ook het spel zelf is erg thematisch, met de verschillende technieken op de kaarten kan je je best inleven in het gevecht. Als je tegenstander wat op afstand is kan je even de tijd nemen om op adem te komen en dus wat kaarten bijtrekken, het lijkt wel een korte drankpauze. Het spel speelt bijna van zichzelf en je hebt erg weinig in de hand. Je kan geluk hebben en veel aanvalskaarten op hand hebben, maar als je tegenstander volop aanvalt en jij hebt geen verdedigingskaarten kan het spel al erg snel gedaan zijn. Zo gebeurde het bij ons regelmatig dat iemand volledig K.O was voordat de eerste ronde eindigde, van die pepkaarten hebben we dus maar zelden gebruik kunnen maken. Laat ons zeggen dat het spel gewoon helemaal niet ons ding is, het is waarschijnlijk vooral geliefd bij de boksende gezelschapsspelers 🙂

Conclusie: Knockout is een snel, thematisch geluksspel maar is zeker niets voor ons.

Met dank aan Victory Point Games!

Met dank aan Victory Point Games!

Knockout

Auteur: Fréderic Moyersoen
Uitgeverij: Victory Point Games
Aantal spelers: 2 – 4
Tijdsduur: ± 20 min.
Vanaf 13 jaar

BraveRats

Spelbeschrijving

BraveRatsIn de Schotse hooglanden heerst er een grote strijd tussen de clans van MacBlue en de koninklijke tiran Royal Red. Het beslissende treffen vindt plaats in 1298, wie zal hier het laatste woord hebben? Liefdesperikelen maken de strijd nog ingewikkelder, want de prinsen zijn allebei smoorverliefd op de dochter van de andere prins. Wint de sterkste troep of wordt er een prins verleid door de charmes van de prinses?

Elke speler heeft een set van acht personages met waarden van 0 tot 7 die elk een speciale eigenschap hebben. De spelers zullen allebei een kaart kiezen en gelijktijdig bekend maken, daarna wordt de strijd uitgevochten. Gewoonlijk wint de kaart met de hoogste waarde maar heel vaak verandert dit door de speciale eigenschap van de kaarten. Zo zegt de sluipmoordenaar (waarde 3) dat de laagste waarde die ronde wint en de muzikant (waarde 0) dat de ronde onbeslist eindigt! De prins heeft met 7 de hoogste waarde en wint de ronde altijd, tenzij de andere speler de prinses speelde… want dan kan hij niet weerstaan aan de charmes. De speler met de prinses wint dan niet alleen deze ronde maar meteen het hele spel! Tussen de andere personages heb je ook nog een generaal die de waarde van je volgende personage met twee verhoogt en een raadsheer die zijn gewonnen ronde als twee rondes laat meetellen.  De spion eist dat je tegenspeler in de volgende ronde eerst zijn kaart bekend maakt vooraleer jij moet kiezen en de tovenaar maakt dan weer alle speciale eigenschappen ongeldig. Diegene die de ronde verliest draait zijn kaart een kwartslag zodat je gemakkelijk kan bijhouden hoeveel rondes beide spelers gewonnen hebben, maar soms eindigt een ronde ook onbeslist doordat twee spelers dezelfde kaart gekozen hebben of doordat iemand de muzikant heeft gespeeld. De volgende ronde wordt dan eens zo belangrijk want deze zal ook beslissen wie de vorige (onbesliste) ronde(n) gewonnen heeft!

Het spel eindigt meteen van zodra één speler vier ronden gewonnen heeft, dit is dan ook de winnaar van het spel. Het spel kan ook eerder gedaan zijn als een prins en een prinses op hetzelfde moment gespeeld worden, de speler die de prinses speelde wint dan het spel.

In de spelregels zijn ook heel wat varianten voorzien. Zo kan je vb. een trekstapel vormen van je 8 kaarten en er telkens drie op handen nemen. Je kan de twee sets ook onder mekaar schudden en elke speler willekeurig 8 kaarten geven, of de kaarten verdelen via draften.

Onze mening

BraveRats is een super korte filler, ons kortste sessie duurde ongeveer 10 seconden (we speelden in het begin meteen de prins & de prinses) en onze langste sessie duurde misschien 3 minuten. Het speelt heel vlot en is dan ook wel leuk om voor of na een groter spel te spelen. Wil je Love Letter spelen maar vind je het niet leuk met twee? Dan is BraveRats de oplossing! We speelden nooit eerder zo’n korte filler dat je enkel met twee spelers kan spelen. Bij ons komen er best wel wat fillers op tafel, meestal omdat ze zo verslavend kort zijn dat je meteen revanche wilt. Dat gevoel hebben we bij BraveRats dan weer minder. Leuk om een keer te spelen maar het hoeft geen paar keer onmiddellijk na elkaar op tafel te komen want dan zijn we het al snel beu. Al wilt dat niet zeggen dat het hier niet meer op tafel zal komen. Het spel is ideaal om een startspeler te bepalen, al is het dan wel jammer dat je het niet met meerdere spelers kan spelen.

Zoals bij vele fillers komt ook hier geluk bij kijken, maar als je je tegenstander goed kent kan je soms al wel vermoeden wat hij/zij gaat spelen. Zeker na enkele speelsessies werd het hier wel grappig, we konden bijna zo voorspellen wat de ander zou gaan spelen. De momenten dat er één of meerdere onbesliste rondes zijn wordt het best spannend, de volgende ronde beslist dan ook de winnaar van de vorige ronden! Als je het spel voor de eerste keer speelt voelt het heel anders aan omdat je de kaarten nog niet goed (genoeg) kent. Daarom is het in het begin wel leuk om slechts drie kaarten op hand te hebben, dat maakt de keuze gemakkelijker, al komt er dan nog wat meer geluk bij kijken uiteraard. Met kinderen zullen we sneller deze variant spelen. Ook de andere varianten zijn best leuk, die waarbij de kaarten eerst via draft worden verdeeld behoort zeker tot onze favorieten.

Op de kwaliteit is hier niets aan te merken, integendeel! De kaarten hebben erg mooie en leuke illustraties en zijn bovendien van een goede en stevige kwaliteit! Ook het doosje is van goede kwaliteit en heeft een mooi afgewerkte fluwelen inleg waar de titel van het spel ingedrukt staat, een positieve verrassing bij de aankoop! Wel grappig dat 999 Games er een sticker bijvoegt met het logo van Blue Orange, de uitgever die het spel eerder dit jaar in het Engels en Frans uitbracht. De tekst op de kaarten is duidelijk tijdens het spelen, voor de uitzonderingen raadpleeg je vooraf best even de spelregels.

Conclusie: BraveRats is een snel kaartspel om een gezellige spelavond mee te beginnen!

BraveratsBraveRats

Auteur: Seiji Kanai
Uitgeverij: 999 Games
Aantal spelers: 2
Tijdsduur: ± 5 min.
Vanaf 8 jaar

Trifecta

Spelbeschrijving

Trifecta is een snel en tactisch kaartspel voor twee spelers. De kaarten doen denken aan een gewone kaartenblok: 3 setjes kaarten van 2 tot 10, vergezeld van een boer, vrouw, heer en aas. Elk om beurt zullen de spelers kaarten plaatsen in het speelveld en proberen een geldige rij van 5 kaarten te vormen. Diegene die daar drie keer in slaagt wordt de winnaar!

Het speelveld wordt in twee delen gescheiden door drie kaarten in het midden, een plus, een min en een kaart met de drie symbolen op. Als je aan de beurt bent vul je je hand aan tot drie kaarten, daarna kan je één van deze kaarten uitspelen. Je kan daarbij kiezen of je een kaart in je eigen gedeelte of in dat van je tegenspeler wilt leggen, maar een kaart zal steeds in één van de drie rijen worden gelegd. Alle kaarten onder de plus-kaart zullen steeds moeten stijgen net zoals de kaarten onder de min-kaart steeds moeten dalen, de derde rij kaarten moet bestaan uit allemaal kaarten met hetzelfde symbool. Een aas telt als joker en kan op elk moment in één van de rijen gelegd worden, onafhankelijk van het symbool of de waarden die eraan vooraf gaan. Wanneer je een heer in een rij plaatst wordt de pluskaart naar een min gedraaid, net zoals de min kaart naar de plus zijde kan worden gedraaid als er een twee geplaatst wordt. Als je geen kaart wil of kan uitspelen kan je er ook voor kiezen om je drie kaarten op de aflegstapel te leggen en twee nieuwe te nemen, je beurt is dan wel voorbij.

Als een rij kaarten in één van de gebieden uit 5 kaarten bestaat wordt de waarde van de kaarten opgeteld. De kaarten van 2 tot 10 tellen voor de afgedrukte waarde, de aas kan 1 of 11 waard zijn (naar keuze), de drie figuren zijn slechts één punt waard. De speler kan één overwinningspunt verdienen als die totale waarde hoger dan 20 maar lager dan 27 is. De 5 kaarten worden op de aflegstapel gelegd waarna het spel gewoon verder gaat op dezelfde manier. Diegene die als eerste drie overwinningspunten kan behalen wint het spel.

Onze mening

Onze mening over Trifecta is doorheen de speelsessies zeker verandert. Na ons eerste spel had ik niet meteen zin om het spelletje nog een keer te spelen, het was saai en gewoon wachten tot je de juiste kaart op handen kreeg om een rij te scoren. Om een recensie te kunnen schrijven spelen we een spel altijd meerdere keren, dus ook Trifecta kwam terug op tafel. Els vond het van in het begin al iets beter, de volgende speelsessies waren dan ook al wat interessanter! Het feit dat je ook kaarten in het veld van je tegenstander kan leggen maakt het veel tactischer dan ik aanvankelijk dacht. Je kan er zo voor zorgen dat de waarde van die rij te hoog of te laag is zodat die dus geen overwinningspunt oplevert. Het is meestal spannend afwachten wie de vierde kaart zal leggen, zodat de andere speler de vijfde, beslissende kaart kan leggen. De komende speelsessies werden steeds boeiender en duurden dan ook langer dan het eerste potje.

De illustraties zijn over het algemeen niet onze stijl. Het grootste deel van de kaarten trekt naar ons gevoel niet meteen aan om het spel te spelen. Onze testversie had helaas een drukfout waardoor de randen van sommige kaarten wit waren, maar dit probleem zou opgelost zijn in de uiteindelijke productie. We zijn in elk geval wel fans van de verpakking van dit kaartspel: één kartonnetje (met de spelregels op!) dat rondom de kaarten geplooid wordt en dan in een sleeve geschoven wordt. Geen verlies aan verpakkingsruimte of geen extra kosten voor een te groot doosje dus, maar wel eenvoudig en efficiënt, ideaal om in je binnenzak mee te nemen.

Dit gezegd zijnde zal Trifecta hier wellicht niet/zelden meer op tafel komen na deze recensie. Daarvoor kon het spel ons niet genoeg overtuigen. Het doet een beetje denken aan een combinatie tussen Ballonrace en Crazy Creatures of Dr. Doom, maar de kans is groot dat die laatste twee sneller op tafel zullen verschijnen.

Conclusie: Trifecta is een snel, abstract en tactische kaartspel voor 2 spelers, maar het kon ons niet overtuigen.

Met dank aan Victory Point Games!

Met dank aan Victory Point Games!

Trifecta

Auteur: Zoran Dobrijevic
Uitgeverij: Victory Point Games
Aantal spelers: 2
Tijdsduur: ± 20 min.
Vanaf 8 jaar

Nord

Spelbeschrijving

material_grundspiel_enIn Nord staat elke speler aan de leiding van een stam op één van de eilanden van de zogenaamde Lofoten, een eilandengroep voor de noordkust van Noorwegen. Het bewuste eiland heet Vestvågøy, een eiland met veel gebergten, fjorden en bossen, volledig omringd door de Zwarte Zee. De spelers zetten alsmaar meer arbeiders en vissers in, deze zullen andere vestigingen aanvallen of te vriend maken, maar om te winnen zal je je vestiging ook goed moeten onderhouden. Zo zal je twee keer grondstoffen en twee keer voeding moeten leveren.

Aan het begin van het spel heeft elke speler één jarl (= hoofdman) en een soldaat in één van de vestigingen staan, dit is de basis van waaruit je dit spel zal beginnen. Als je aan de beurt bent kan je slechts kiezen tussen twee mogelijke acties: nieuwe soldaten in het spel brengen of een vreemde jarl ontvoeren. Als je kiest voor de eerste actie kan je aan het begin van je beurt een schatkaart uitspelen met een actie, als je deze niet gebruikt zullen ze aan het einde punten opbrengen. Daarna kan je enkele soldaten inzetten, op land of op zee, zolang ze verbonden zijn met een vestiging waar je minstens één soldaat hebt staan, al kan deze verbinding ook bestaan uit soldaten van een tegenstander. Na het inzetten van je soldaten wordt er gecontroleerd of je hierdoor een verbinding hebt gemaakt met een andere vestiging en of je daarbij aan de voorwaarden voldoet om aan te vallen. Daarvoor moet je een soldaat hebben staan in de vestiging waar je aanval begint, je mag nog geen soldaat hebben staan in de aan te vallen vestiging en de twee vestigingen mogen nog niet verbonden zijn vooraleer je soldaten geplaatst werden. Als er aan één van deze voorwaarde niet voldaan wordt gebeurt er niets en wordt het een vereniging genoemd. Bij een aanval worden alle eigen soldaten op de kortste route tussen beide vestigingen weggenomen en verdeeld volgens aangegeven op een samenvattingskaartje. Hierdoor zullen sommige soldaten sterven maar komen er ook soldaten in beide vestigingen te staan, afhankelijk van de lengte van de verbinding. Daarna gaat het spel gewoon verder. De andere mogelijke actie dat je kan doen is een vreemde jarl ontvoeren, je kan daarbij een hoofdman van een tegenstander of één van de 4 neutrale hoofdmannen ontvoeren. Om deze actie te kunnen uitvoeren moet je ook aan enkele voorwaarden voldoen, zo moet je in die vestiging minstens 2 soldaten hebben staan en bovendien nog eens de meerderheid aan soldaten hebben. Daarnaast moet er een verbinding zijn tussen de vestiging en de kleine drakenboot, zoals steeds kan een verbinding (ook) bestaan uit soldaten van je medespelers. De vreemde jarl komt samen met de gestorven soldaten in de drakenboot en levert 10 tot 20 punten op, hoe meer overleden soldaten er al in de boot staan, hoe meer punten de jarl zal opleveren!

Als de drakenboot vol is of wanneer een speler geen van beide acties kan uitvoeren volgt er een puntentelling. Twee keer is die puntentelling gebaseerd op de grondstoffen die je kan voorzien in al je vestigingen, twee keer krijg je punten naar gelang het aantal soldaten dat je kan voeden in je vestigingen. Om punten te scoren tijdens de eerste puntentelling moet je minstens 1 soldaat in een vestiging hebben staan en mag je niet de minste soldaten hebben. Vervolgens kan je punten verkrijgen als je soldaten die op berg- en bosgebieden verbonden zijn met deze vestiging, en ook hier geldt dat een verbinding (ook) kan bestaan uit soldaten van een tegenspeler. Bij de andere puntentelling wordt er voor elke vestiging gekeken hoeveel voedsel er kan verzameld worden in de omliggende velden. De vestiging zelf, een bezet bosgebied en een vissersboot leveren elk 1 voedsel op. Alle spelers in die vestiging kunnen gebruik maken van het verzamelde voedsel, ook al zorgde een andere speler daarvoor. Het aantal soldaten dat je kan voeden levert punten op in het kwadraat. Soldaten die je niet kan voeden moeten weggehaald worden en tellen uiteraard niet mee bij de puntentelling. Na de vierde puntentelling eindigt het spel en volgt er nog een kleine telling voor het aantal verzamelde schatkaarten.

De schatkaarten kan je gebruiken om een extra actie uit te voeren maar je kan ze ook opsparen voor de puntentelling aan het einde van het spel. Je krijg dan punten voor het aantal verschillende schatten dat je verzamelde, maar ook voor setjes van minstens 3 dezelfde schatten. Je krijgt drie schatten aan het begin van het spel, door soldaten op zandgebieden te plaatsen kan je nieuwe schatten verzamelen. Diegene die na deze puntentelling de meeste punten heeft wint het spel.

Voor gevorderden is er alvast ook een uitbreiding voorzien. Zo kan je bij het samenstellen van het eiland de achterkant van de tegels gebruiken voor een moeilijkere variant en kunnen de neutrale hoofdmannen vervangen worden door bijzondere hoofdmannen. Je kan ze alle vier in één spel gebruiken al wordt er aangeraden om maar 1 of 2 van deze figuren te gebruiken zodat het overzichtelijk blijft. Tussen deze hoofdmannen heb je o.a. Ragnar die tijdens het spel schatkaarten verzamelt telkens zijn vestiging wordt aangevallen, van zodra iemand Ragnar ontvoert worden zijn schatten verdeeld onder diegenen die minstens één soldaat aanwezig hebben in zijn vestiging. Ook Thorstein, Floki en Eirik hebben een bijzondere eigenschap.

Onze mening

Deze preview van Nord is misschien wel de moeilijkste die ik tot hier toe schreef, en dat omwille van de uiteenlopende reacties van onze medespelers. Laat ook duidelijk zijn dat dit een prototype is, vele dingen kunnen nog verandert worden in de uiteindelijke versie.

Nord is een abstract en strategisch spel met heel veel mogelijkheden. De spelregels zijn in principe niet zo erg moeilijk maar door alle voorwaarden en bijkomende regeltjes wordt het toch een hele uitleg, zoals duidelijk te zien is aan de lengte van onze spelbespreking. Ondanks al die regels heb je tijdens het spelen nochtans niet het gevoel dat het moeilijk is, wat een heel groot pluspunt is. In principe komt het erop neer dat je in je beurt ofwel nieuwe soldaten inzet (99% van de gevallen) ofwel een vreemde hoofdman ontvoert, af en toe komt daar dan een aanval uit voort. Het spel is ook voorzien van handige samenvattingskaarten, zowel de mogelijke acties als de beschrijving van een aanval en van de puntentellingen zijn erg duidelijk samengevat met afbeeldingen. Hoe vaker je het spel speelt, hoe meer tactieken en strategieën je ontdekt, het spel wordt er steeds beter op. In het begin denk je al gauw dat je niets nuttig kan doen, maar al gauw blijkt dat je juist heel veel mogelijkheden hebt. Je moet steeds afwegen wat je gaat doen: als je een andere vestiging aanvalt worden je soldaten van het bord genomen, en misschien wil je ze liever nog even laten staan tot na de volgende puntentelling? Het is best wel even wennen dat verbindingen ook door andere spelers kunnen gemaakt worden, soms zal je zelf een verbinding willen maken om te voorkomen dat een tegenspeler kan aanvallen, maar andere keren wil je dat juist niet! Je probeert ook te voorkomen dat een tegenspeler één van de hoofdmannen kan afvoeren, want dat levert meteen heel wat punten op, tegelijkertijd probeer je die uiteraard zélf te ontvoeren, maar dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan. Het zorgt voor grote concurrentie in de vestigingen, want zowel voor het afvoeren van een jarl als voor de grondstof-puntentelling wil je liefst de meerderheid halen (al is het maar om te voorkomen dat je tegenstander punten scoort). De interactie in dit spel is dus zeker aanwezig. Daarnaast is er ook het dilemma van de schatkaarten, de acties die je er mee kan doen zijn leuk, maar misschien niet sterk genoeg in vergelijking met het aantal punten dat ze zan het einde kunnen opbrengen. Je zal dus goed moeten afwegen wat je er mee wilt doen. Tijdens onze speelsessies is het meermaals voorgekomen dat een speler in het spel geen enkele schatkaart gebruikte.

Het eiland wordt groter naarmate het aantal spelers toeneemt, echter waren we niet bij alle spelersaantallen even overtuigd. Met twee spelers vonden we het erg goed: veel mogelijkheden en veel interactie, het eindigt altijd nipt. Ook met drie spelers viel het spel wel in de smaak en waren ook onze medespelers erg enthousiast. Ons 4-spelerspel viel echter helemaal tegen, deze medespelers vonden er niets aan. Lag het aan het feit dat we met vier waren? Deden we iets verkeerd? Geen idee waar het aan lag. Op een gegeven moment leek het spel vast te zitten en hadden sommige spelers echt geen mogelijkheden meer. Jammer, want het spel dat we eerder zo goed vonden leek nu opeens niets meer. We willen het zeker nog een keer met vier spelers spelen om te ontdekken waaraan het lag, want met twee/drie spelers waren we wel overtuigd. Het positieve aan het spel is de interactie en de tactische mogelijkheden (los van die sessie met vier spelers), hetgeen het moeilijkste leek waren de vele voorwaarden zoals wanneer wel/niet aanvallen. Ook een groot pluspunt is het variabele bord, je kan het eiland elke keer anders vormen en de vestigingen op andere plaatsen leggen waardoor het spel elke keer verschillend zal zijn.

Als je aan expertspellen denkt dan denk je al gauw aan een erg lange speelduur. Dat is bij Nord toch niet het geval, het neemt zo ongeveer een uurtje in beslag, wat voor ons toch een groot pluspunt is. Als je het spel eenmaal onder de knie hebt is die kleine uitbreiding erg leuk, het voegt alleen maar leuke dingen toe en het maakt de strijd en de concurrentie alleen nog groter, al raden we wel aan deze uitbreiding bij een eerste speelbeurt weg te laten. Over het materiaal en de illustraties kunnen we nog niet veel zeggen aangezien we een prototype speelden, maar de spelregels zien er alvast mooi en duidelijk uit.

Aanvulling: We hebben het probleem van ons 4-speler-spel voorgelegd aan de auteurs, en aan de hand van de problemen dat we gehad hebben vermoeden zij dat we pech hebben gehad tijdens de opstelling. We hadden namelijk veel bossen en stranden waardoor het spel vast kwam te zitten. Dit is het nadeel van de variabele opstelling. Ze gaan in de spelregels enkele voorbeeldopstellingen toevoegen om dit probleem in de toekomst te vermijden. Daarnaast geven ze ook aan dat het spel met 4 spelers inderdaad heel anders speelt, onze voorkeur voor Nord gaat dus uit naar een spel met 2/3 spelers.

Conclusie: Wij zijn alvast heel benieuwd naar het eindresultaat, het spel heeft zeker potentieel.

Nord


Nord

Auteurs: Johannes & Rolans Goslar
Uitgeverij: Kronberger Spiele
Aantal spelers: 2 – 4
Tijdsduur: ± 30 – 60 min.
Vanaf 12 jaar
Let op: Dit spel is nog NIET verkrijgbaar in de winkel. Je kan het backen op de crowdfunding website Spieleschmiede: Nord op Spieleschmiede

Tafelporselein – deel 2

In deze rubriek schrijven we iets kort over onze meest gespeelde spellen, of meer bepaald over alle spellen dat we minimum 20 keer speelden doorheen de jaren. De titel ‘tafelporselein’ is dan ook gebaseerd op een porseleinen jubileum, wat staat voor 20 jaar. Vaak zullen het fillers zijn, maar er staan zeker ook grotere spellen in het lijstje. Bovendien is er ook een gezonde mix van klassiekers en nieuwere spellen. We zullen geregeld schrijven over de manier waarop we het spel leerden kennen en hoe onze mening over dat spel evolueerde doorheen de speelsessies, maar ook leuke anekdotes zullen de revue passeren! In elk deel van deze rubriek zullen we 4 spellen toelichten.

Can’t Stop

Het verhaal achter Can’t Stop is misschien wel het meest gekke van allemaal. Ik leerde het spel een 10-tal jaar geleden kennen op Brettspielwelt (link), het was daar één van de spellen die ik het meest speelde. Het spel is zo kort en verslavend, zeker de digitale versie. Ik speelde het zo vaak dat ik het bijna als een computerspel beschouwde, het ging zo eenvoudig en snel waardoor ik niet vermoedde dat het gebaseerd was op een bordspel. Toen we in november 2011 op onze eerste spellenbeurs stonden aan te schuiven aan de kassa stond er een man te roepen ‘De laatste dozen, slechts 10 euro!’, dat was Can’t Stop, en ondanks het zien van de titel had ik het toch niet door. We testten nog even wat andere spelletjes die in reclame stonden, maar het had geen zin om Can’t Stop te testen, door die massa volk in dat winkeltje zou het toch al lang uitverkocht zijn tegen dat we daar terug waren. Toen we een paar uurtjes later terug aanschoven om de spellen dat we getest hadden aan te kopen stond de man er nog steeds, deze keer met een veel grotere stapel. Een simpele verkooptruc was het dus, maar wat hadden wij spijt dat we het spel niet getest hadden in tussentijd. In de tweede helft van 2012 gingen we regelmatig naar de spellenclub in Sint-Truiden en op een dag zag ik Can’t Stop op tafel liggen. Opeens herkende ik het spel, het was dat spel van op de beurs en… het spel dat ik zoveel jaren eerder online speelde?! Die dag begon de zoektocht naar Can’t Stop, en wel specifiek naar de editie van Ravensburger aangezien we dat de mooiste vonden, al was die nu bijna niet meer te vinden. Een hele tijd later lazen we op Bordspelmania dat iemand deze versie verkocht, nooit gespeeld en nog in folie. En voila, het werd meteen onze eerste (en enige) ‘tweedehandse’ aankoop, op Zuiderspel 2013! Diezelfde maand speelden we het spel al meteen 20 keer, je zou bijna denken dat we deze rubriek toen al in gedachten hadden! Na die eerste maand kwam het spel minder op tafel, maar af en toe mag die toch nog eens verschijnen, hoor! Als er één filler is waar je niet kan mee stoppen is het deze toch wel, hé?

Regenwormen

regenwormenRegenwormen is, op Boonanza na, één van de meest speciale spellen in onze collectie en werd daarom ook verwerkt in ons logo. De reden daarachter heeft echter niets te maken met het spel, maar alles met het verhaal erachter. Daarvoor moeten we terug naar 24 oktober 2009, we hadden een afspraakje in Leuven. Wetende dat we beide erg graag spelletjes speelden bezochten we elke winkel waar ze gezelschapsspelen zouden verkopen, en in die winkels hadden ze Regenwormen uiteraard ook. Het was vooral de pocket editie dat onze aandacht trok, we waren gefascineerd dat er een spel zou zitten in zo’n klein doosje. Het doosje werd een heel gespreksonderwerp en deed ons beide denken aan zo’n doosje met muntjes, terwijl geen van ons beiden graag muntjes snoept! Fascinerend toch hoe je aan zo’n eenvoudig doosje een heel verhaal kunt breien?

Of het spel nu leuk was of niet, die pocket versie werd min of meer een symbool voor onze eerste dag samen. Twee maand later kreeg ik het mini spelletje als kerstcadeau, maar helaas bleek het incompleet en moesten we het eerst nog gaan ruilen voordat we het spel konden testen! In de winkel hadden ze geen meer dus moesten we ruilen met een ander spel, wat een pech. Gelukkig hadden ze de gewone versie nog wel en kreeg ik die dan als cadeau. We speelden het spel en waren best enthousiast over die filler! We speelden het met veel familieleden en vrienden, en het grootste deel daarvan kocht het spel nadien ook. Het is bovendien ook één van de spellen die ons Bomma graag speelt, maar voor haar zijn het geen wormpjes maar slakskes! 🙂

Een tijdje later kochten we ook de pocket versie. Die was dan wel te klein om echt veel te spelen, maar geef toe… die kon toch niet ontbreken in onze kast, hé?

Boonanza

Ik kende het spel van op de middelbare school, na de leerstof was er wel eens tijd over voor een spelletje Boonanza. Ik kocht het spel meteen en speelde het veel keren met mijn mama, zus en vrienden. Ik kocht enkele uitbreidingen/varianten en speelde het spel ook honderden keren op Brettspielwelt. Op de dag dat ik Els voorstelde aan mijn familie kwam het spel meteen op tafel bij wijze van kennismaking, terwijl zij als enigste het spel niet kende en al de rest aan tafel juist heel goed! Ondanks de zenuwkes had ze de smaak in ieder geval te pakken, we speelden enkele varianten met twee, maar ook met vrienden en familie. Samen wilden we onze Boonanza collectie uitbreiden, en ze ging op zoek naar alle varianten en uitbreidingen dat we nog niet hadden! Bijna twee jaar later ontdekte Els dat er een nieuwe twee persoonsvariant ging verschijnen: Bohn Camillo, die moesten we hebben! We konden het spel oppikken op een spellenbeurs in Broechem: Spel 2011. Het leek ons maar niets, maar we besloten toch eventjes binnen te springen aangezien we die zondag op bezoek waren bij Els haar ouders, dat was er niet zo heel ver vandaan. Was dat eventjes een verrassing, we hadden nooit gedacht dat er zo veel spellen bestonden. We kwamen dan ook thuis met een 5-tal spellen, we hadden het spellenvirus te pakken en de eerste uitzaaiingen waren een feit! Pas een maand later begonnen we onze speelsessies bij te houden en sindsdien kwam Boonanza nog 33 keer op tafel, maar het is zonder twijfel ons meest gespeelde spel ooit!

Boonanza staat na al die jaren nog steeds tussen ons favoriete spellen en de drang om onze collectie te vervolledigen is er nog steeds. Toen ik Els in oktober 2013 ten huwelijk wou vragen kon ik dan ook geen beter manier vinden dan het ontwikkelen van een eigen variant op Boonanza. Dat verhaal kan je hier lezen: Cupiboon

Ticket to Ride

Ticket to Ride speelden we voor het eerst in Oberonn en behoorde tot de eerste spellen die we leerden kennen in de dagen na die eerste spellenbeurs. Ook over dit spel waren we meteen enthousiast, het moest en zou snel in de collectie komen, en elke reden is goed om een spel te kopen hé, niet dan? Ik stopte eventjes in een winkel in Leuven toen ik van Brussel op weg naar huis was en kocht het spel als verrassing: een cadeautje van de Sint! Kwam dat even mooi uit, dat het die dag net Sinterklaas was. Ik kocht de Europa editie zonder te beseffen dat dat een variant was, maar gewoon met het idee dat de kaart van Europa gemakkelijker zou zijn om te spelen. Ticket to Ride blijft voor ons een ideaal instapspel, wat is het toch leuk om het spel op tafel te leggen bij niet-spelers en aan hun reactie te zien dat ze zich toch amuseren met een spel. “Wie had dat gedacht!” De variant Zwitserland kwam bij ons het meeste op tafel, al zijn we ook erg blij dat we het originele spel nu kunnen spelen met de super kwalitatieve jubileum editie.

Mauerhüpfer

Spelbeschrijving

mauerhupferMens erger je niet… wie kent het niet? Schmidt Spiele viert dit jaar het honderdjarig bestaan van het spelletje dat de meeste onder jullie reeds als kind speelden. Ik speelde het als kind alvast honderden keren met mijn meme, en ook nu hebben de meeste doorsnee gezinnen het nog in de kast staan. Niets voor jou? Loop niet weg, want om dit jubileum te vieren bracht Schmidt Spiele een nieuwe variant op de markt: Mauerhüpfer!

De twee grootste ergernissen uit het originele spel hebben ze alvast laten vallen, zo hoef je nu geen zes meer te dobbelen alvorens je mag starten én ben je niet meer verplicht om een speelfiguur van je tegenstanders te pakken als je dat kan. Maar je mag dat uiteraard nog wel doen. Als je aan de beurt bent dobbel je met beide dobbelstenen, je bent vervolgens verplicht om beide dobbelstenen te benutten met éénzelfde speelfiguur. Per dobbelsteen kan je wel bepalen of je dat aantal stappen vooruit, achteruit of door de muur wilt verplaatsen, zo kan je soms een hele weg inkorten. Als je jouw speelfiguur voor beide dobbelstenen in de zelfde richting verplaatst kan je enkel op je eindlocatie een pion vangen, maar als je voor de tweede dobbelsteenworp van richting verandert kan je ook op je tussenstop een speelfiguur vangen. Zo is het in theorie mogelijk dat je in één beurt toch twee speelfiguren kan vangen, deze vliegen net zoals in het originele spel terug naar hun startpositie.

De bedoeling van het spel is om als eerste je vier pionnen aan de andere kant van het bord te krijgen. Door op één van de twee blauwe cirkels te eindigen kan je je speelfiguur onmiddellijk op hun eindpositie plaatsen, maar let op: ook nu moet je beide dobbelsteenworpen gebruiken voor dezelfde pion, je moet er dus exact op eindigen!

Onze mening

Terwijl het oude ‘Mens erger je niet’ hier wellicht nooit meer op tafel zal komen is de kans vrij groot dat Mauerhüpfer dat wel zal doen. De nieuwe variant vraagt iets meer inzicht en strategie en is gewoonweg leuk om eens te spelen. Aangezien je nu vooruit, achteruit en door de muur kan heb je best wel wat mogelijkheden met elke worp: breng je meteen meerdere pionnen in het spel of probeer je ze één voor één naar hun eindpositie te leiden? Er zit veel meer strategie in dan in het originele spel. Het speelbord heeft dezelfde (saaie?) kleuren behouden als het origineel, maar ziet er uiteraard veel leuker uit met die muurtjes. Het materiaal is van een degelijke kwaliteit en de doos heeft een mooie en handige inleg.

Mauerhüpfer is een kort familiespel dat we zeker wel eens kunnen appreciëren. Ook onze mede-testers waren erg enthousiast en wilden het meteen aan de collectie toevoegen. Om met jonge kinderen te spelen is het door de nieuwe mogelijkheden iets moeilijker dan het originele spel, maar als ze de gewone ‘mens erger je niet’ goed onder de knie hebben kunnen ze wel overschakelen naar deze.

Conclusie: Nostalgie gecombineerd met een vleugje strategie: goed recept!

Update: Mauerhüpfer is nu ook te koop in het Nederlands, je vindt het onder de naam ‘Muurtje Springen’.

Met dank aan Schmidt Spiele!

Met dank aan Schmidt Spiele!

Mauerhüpfer

Auteur: Norbert Tauscher
Uitgeverij: Schmidt Spiele
Aantal spelers: 2 – 4
Tijdsduur: ± 30 min.
Vanaf 8 jaar

Interview met Seth Hiatt – Mayday Games

Mayday GamesDe campagne van Dead Man’s Draw is inmiddels achter de rug en kan je op zijn minst geslaagd noemen. Ze hadden $15,000 nodig om het spel te publiceren en haalden maar liefst $77,671 binnen! 1926 mensen over de hele wereld zijn zo enthousiast over het spel dat ze het meteen via Kickstarter gebackt hebben, en dat terwijl een eerdere campagne voor het spel (in november 2013) niet slaagde, een ontzettend groot verschil! Wij stelden alvast enkele vragen aan Seth Hiatt van Mayday Games, hij verklapte ons bovendien enkele nieuwigheden!

Seth, stel jezelf even voor aan onze lezers.

Allereerst heel erg bedankt voor het interview, ik ben erg blij dat ik dit kan doen! Ik ben Seth Hiatt en ben mede oprichter van Mayday Games. Ik ben al zo’n 8 jaar actief in de spellenwereld en heb er al veel plezier aan gehad. Ik ben begonnen met het openen van een kleine winkel met een webshop maar ben eind 2008 als uitgever begonnen met Mayday Games. Mayday heeft zijn oorsprong in Utah (USA), waar het hoofdkantoor nog steeds gevestigd is. In 2011 ben ik met mijn vrouw en drie kinderen naar Suzhou, China, verhuisd om zo wat dichter bij de fabrieken te zijn. Zo kon ik de productie van onze spellen beter in de gaten houden. Ik heb vroeger boekhouden gestudeerd en heb een Bachelor in Accounting,een Master in Bussiness Administration en een CPA licentie. Mayday is stilaan aan het groeien en Kickstarter heeft daar zeker een groot aandeel in.

De eerste campagne voor Dead Man’s Draw (van Stardock) was geen succes. Wat heeft jullie overtuigd om het spel toch op te pikken en een nieuwe campagne te starten?

We hebben al vaak uitgevers gezien die populaire bordspelen herwerken tot een digitale versie, maar we komen er maar niet aan uit hoe zo’n zakelijke beslissing van financieel nut kan zijn. In plaats van een app te maken hebben we besloten om iets anders te proberen en vormen we een populaire app om tot een fysiek spel, juist het omgekeerde dus. Het leek ons een goed idee aangezien de app zo popoulair is en er veel interesse is. Maar wellicht het allerbelangrijkste: we speelden het spel en waren meteen overtuigd van de mechanieken en de illustraties dat Stardock had ontwikkeld. Het kwam er dus gewoon op aan een overeenkomst te vinden waar zowel wij als Stardock achter stonden, we wilden ons uiterste best doen om ervoor te zorgen dat het fysieke kaartspel zou slagen.

Stardock is een veel groter en beter bedrijf dan Mayday in vele zaken, ze doen geweldig veel goede dingen maar toen we hun Kickstarter campagne zagen waren er toch enkele dingen waarvan we dachten dat die beter konden. Daarnaast waren er ook veel dingen dat ze wel goed deden, maar ze hebben het juiste publiek niet kunnen bereiken. Ze hadden een goed product en wij waren er van overtuigd dat we met onze ervaring een geslaagde campagne konden voeren. Nu dat het project achter de rug is kunnen we dan ook bevestigen dat we juist waren.

De campagne was deze keer wel erg succesvol, het project haalde 1926 backers en is voor meer dan 500% gefunded. Had je dit verwacht voor de start van de campagne?

Ik herinner mij de vraag van Daniel Peterson nog heel goed, hij vroeg me hoeveel ik dacht dat de campagne zou halen op het einde. Gebaseerd op mijn ervaring, het product en de prijs vertelde ik hem dat ik zo’n $45,000 verwachtte. We zijn erg opgetogen over de resultaten en hadden nooit verwacht dat we zoveel boven de $45,000 zouden eindigen! Een week voor het einde van de campagne, op 20 augustus hadden we $48,000 gehaald, de week die daarop volgde kwam er bijna $30,000 bij, dit hadden we nooit verwacht!

Je hebt inmiddels al heel wat Kickstarter campagnes georganiseerd. Word je de spanning ondertussen stilaan gewoon of is het nog even spannend als in het begin?

Ik kan mij onze eerste campagne (eind 2011) nog heel goed herinneren. Dat was voor ‘Eaten By Zombies’, een deckbuilder van $25. Ik stond ‘s nachts op om de campagne te checken en te zien hoe ver het ondertussen was gevorderd. Ik was ontzettend blij dat het spel uiteindelijk meer dan $45,000 haalde, het kwam daarmee meteen in de top 10 van bordspellen die het meest hadden gehaald. We zijn nu amper drie jaar later, 45k is amper nog op de radar voor bordspelen, er zijn er enkelen waar zelf een miljoen dollar voor verzameld werd. Het blijft voor mij nog steeds even spannend om een campagne te zien ontwikkelen en eindigen. Toen de campagne van Dead Man’s Draw eindigde zat ik hier in China voor mijn computer gekluisterd, ik zag de seconden aftellen in het midden van de nacht en was heel enthousiast. Ik ben verwonderd dat dit bereikt is door het collectieve van zoveel vreemden op het internet. Wat ik ook heel bijzonder vind is dat we geëindigd zijn met 1926 backers, dat is exact even veel als ons 2de beste project tot hier toe: Walk the Plank. Blijkbaar kunnen we niet meer dan 1926 vinden!

Plannen jullie in de nabije toekomst nog Kickstarter projecten?

Zeker en vast! We zijn volop bezig met de ontwikkeling van enkele nieuwe spellen en projecten, binnenkort zal er namelijk een campagne voor een 2-spelerversie van Coconuts starten. Het spel voor vier spelers was één van ons vorige projecten en was erg populair, daarom zijn we nu heel enthousiast om een goedkopere en compactere variant op Kickstarter te lanceren. Een ander project dat er zit aan te komen is Meteor, een coöperatief spel met een tijdsduur van 5 minuten voor 1 tot 5 spelers. De spelers hebben hier slechts enkele minuten om meteorieten te vernietigen op hun weg naar de aarde. De spelers zullen allemaal samen winnen of verliezen afhankelijk van hoe goed ze hun raketten bouwen en afvuren terwijl de meteorieten steeds dichterbij komen. Het is een geweldig spel en Jeremy Blake (hoofd van onze technische dienst) heeft bovendien heel goed werk geleverd voor het filmpje van dat spel. Daarnaast hebben we ook nog andere projecten in het vooruitzicht, we verwachten dan ook dat we de komende maanden ongeveer één campagne per maand zullen hebben.

Is Mayday Games vertegenwoordigt in Essen? Zoja: zal Dead Man’s Draw daar beschikbaar zijn en/of hebben jullie andere nieuwe releases gepland?

Ja, we hadden de laatste jaren al een stand in Essen en zullen ook dit jaar aanwezig zijn. We zijn niet zeker of Dead Man’s Draw op tijd klaar zal zijn voor Essen of niet. Momenteel zijn we de laatste documenten aan het doorsturen naar de drukkerij, het zal er vanaf hangen hoe snel ze geproduceerd worden. Zelf als het op tijd klaar is zal het spel wellicht nog niet te koop zijn aangezien we het niet willen verkopen voordat onze geweldige backers het ontvangen hebben.

We hebben wel enkele andere releases gepland voor Essen, hopelijk is ook ‘Hold Your Breath’ daar één van, een uniek kaartspel dat een vervolg is op Get Bit en Walk the Plank. Het spel wordt gespeeld over twee ronden: in de eerste ronde duiken de piraten richting de bodem van de oceaan en zien ze hoe diep ze kunnen gaan. De tweede ronde wordt op exact dezelfde manier gespeeld, maar nu proberen de piraten terug naar het oppervlakte te zwemmen zonder dat ze gebrek aan zuurstof krijgen. De speler dat het diepst kon duiken én levend terug boven kwam is de winnaar.

We zullen ook een eenvoudig behendigheidsspel voor 2-3 spelers uitbrengen, Chopstick Mega Dexterity Challenge 3000, gebaseerd op hoe goed je jouw eetstokjes kan vasthouden. Spelers zullen wedijveren om de muntjes van de grote kom in hun kleine kom te leggen en zo punten te scoren. Het is een eenvoudig, snel spel waarvan we hopen dat het een grote hit zal zijn in Essen.

Zal Dead Man’s Draw te koop zijn in België en Nederland?

Zeker weten! We zijn momenteel met verschillende Europese bedrijven aan het onderhandelen om Dead Man’s Draw in verschillende talen uit te brengen, o.a. Duits en Frans. We verwachten dat het ook bij jullie te koop zal zijn, of toch zeker de Engelse versie via één van onze verdelers in Europa. Er staat momenteel nog geen Nederlandstalige versie gepland, maar als iemand dit leest en graag een licentie voor België/Nederland wil, aarzel dan zeker niet om ons te contacteren! Sommige van onze spellen zijn al in verschillende talen beschikbaar, waaronder Get Bit dat ook in het Frans en Duits verdeeld wordt.

DMD

Oink!

Spelbeschrijving

oinkBliksemsnel toeslagen als je twee dezelfde dieren ziet is één ding, maar daarbij nog tellen en het juiste dierengeluid maken is al wat anders. Let daarbij op van het varken, want als het zwijn verschijnt zal je als eerste Oink moeten roepen, ook al is er maar één!

Elke speler krijgt een stapel met even veel kaarten, op de kaarten staan 7 verschillende diersoorten afgebeeld: honden, katten, koeien, ezels, schapen, kuikentjes en varkens. Alle dierkaarten hebben een waarde van 0 tot 6, enkel de varkens hebben een waarde van 7. Als je aan de beurt bent draai je de bovenste kaart van je stapel rechtstreeks op de stapel in het midden, je moet de kaart daarbij zo draaien dat je tegenspelers de kaart eerst zien en je zelf dus geen voordeel hebt aan je eigen beurt. De handenregel zegt dat je met één hand kaarten moet omdraaien en je andere hand plat op tafel moet leggen, enkel die hand mag je gebruiken om op de stapel te slaan.  Wanneer twee dezelfde diersoorten op elkaar komen te liggen proberen alle spelers zo snel mogelijk op de stapel te kloppen en het bijhorende dierengeluid te maken, diegene die dat als eerste correct doet wint de stapel kaarten. Als echter de som van de bovenste twee kaarten zeven is, moet iedereen ook zo snel mogelijk kloppen en Oink roepen! Het varken heeft als enige diersoort een waarde 7, als het varken op de stapel verschijnt moet dan ook onmiddellijk geklopt worden en Oink geroepen worden, onafhankelijk van de voorgaande kaart. Diegene die de stapel gewonnen heeft begint de volgende ronde. Als je geen kaarten meer hebt liggen gaat de ronde gewoon verder, de andere spelers blijven elk om beurt kaarten draaien en jij mag nog steeds mee kloppen. Van zodra de stapel dan door iemand gewonnen is eindigt het spel. De speler die de hoogste stapel kaarten heeft gewonnen wint het spel.

Onze mening

We speelden Oink! eerst met 3 veelspelers en we vonden er niets aan, al heeft het spelletje wel een leuke twist aangezien er zoveel dingen zijn waar je op moet letten. Enerzijds let je op twee dezelfde dieren, anderzijds zit je continu te tellen zodat je kan kloppen als de som van twee kaarten zeven is, dat zorgt er voor dat het spel toch wel anders is dan andere spellen in deze categorie. Daarnaast is dit ook het type spel dat je als veelspeler uit je comfortzone brengt, reactiespellen zijn al niet ons ding, laat staan dat we daar dan plots dierengeluiden moeten bij roepen. Iets later kwamen er niet-spelers op bezoek en kwam het spel weer op tafel, en eerlijk: we hebben ons rot geamuseerd. Er werd ontzettend veel gelachen, het gebeurde meer dan eens dat iemand zich vergistte en het verkeerde geluid maakte. Met de juiste medespelers en op bepaalde gelegenheden kan het dus een erg leuk partyspel zijn. We speelden het meteen enkele keren na elkaar en het is zeker en vast één van de spelmomenten dat we niet snel zullen vergeten. Verrassend hoe je mening over een spel zo snel kan omslaan, gewoon door het te spelen met anderen. Met twee spelers hadden we eerst de indruk dat het telkens diegene is die recht tegenover je zit die als eerste kan kloppen, maar als je er voor zorgt dat je snel genoeg je kaart omdraait is dat toch niet altijd het geval.

Voor kinderen is het best een uitdaging om te tellen en op dezelfde dieren te letten, wellicht ideaal voor lage schoolkinderen. Zoals bij alle reactiespellen is dit dan ook wel een spel dat niet leuk is om als volwassenen tegen een (jong) kind te spelen, je moet je dan heel de tijd inhouden om niet telkens de eerste te zijn.

Conclusie: Oink! is het ideale spel voor kinderen of voor op feestjes!

Met dank aan ABACUSSPIELE!

Met dank aan ABACUSSPIELE!

Oink!

Auteur: Inon Kohn
Uitgeverij: Abacusspiele
Aantal spelers: 2 – 6
Tijdsduur: ± 15 min.
Vanaf 6 jaar

Rococo

Spelbeschrijving

We komen terecht in het tijdperk van de Rococo, waar het ene feest na het andere feest plaatsvind. De baljurken en kostuums zijn haast belangrijker dan het bal zelf, want het is voor de belangrijke mensen in die periode dé manier om indruk te maken. Het is dus een drukke tijd voor de kleermakers van dienst, want ook jouw status heeft er alle baat bij als jouw kledij goed vertegenwoordigd wordt op het bal van de eeuw! Tijd om personeel in dienst te nemen, materiaal aan te kopen en de handen uit de mouwen te steken dus.

Elke speler begint met een deck van 5 kaarten, aan het begin van een ronde kies je drie handkaarten uit je trekstapel, dit zijn de drie kaarten waar je deze ronde mee gaat spelen. Nadat je ze gespeeld hebt komen ze op je aflegstapel te liggen, pas wanneer je trekstapel volledig opgebruikt is wordt je aflegstapel terug omgedraaid en kan je pas een kaart hergebruiken. Met die handkaarten kan je vervolgens elk om beurt één van de zes mogelijke acties uitvoeren. Elke werknemerskaart heeft een bepaalde status, er zijn meesters, knechten en leerlingen. Sommige acties kan iedereen uitvoeren maar voor andere acties zal je een knecht of meester moeten hebben. Eén van de belangrijkste acties in het begin is het aankopen van nieuwe grondstoffen, want om later kledij te maken heb je zowel stof, kant en garen nodig. Als startspeler heb je de beste keuze maar zal je het meeste moeten betalen, als je later aan de beurt komt kan je wellicht genieten van de kortingen! Eens je voldoende materiaal hebt aangekocht kan je een knecht of een meester bevelen om een kledingstuk te maken, nadat je de gevraagde materialen hebt betaald kan je kiezen of je het kledingstuk wilt verkopen of verhuren. Als je verkoopt krijg je onmiddellijk een bom geld, als je het verhuurt kan je kiezen in welke balzaal je het kledingstuk plaatst, het zal dan punten opleveren aan het einde van het spel. Enkele plaatsen in de balzaal leveren bovendien nog extra’s op en sommige zijn voorbehouden voor kledij die door meesters ontworpen zijn, het is dus belangrijk wélke kaart je voor deze actie gebruikt. Daarnaast kunnen meesters ook nieuw personeel in dienst nemen, elke ronde liggen er 4 werknemerskaarten in de arbeidsmarkt, maar ook hier geld: als je eerst aan beurt bent heb je de beste keuze, maar moet je het meeste betalen. Hoe meer werknemers gekocht worden, hoe goedkoper het wordt, maar op is op! Deze werknemerskaarten komen onmiddellijk in je hand en kan je deze ronde al meteen gebruiken om een extra actie uit te voeren. Een andere mogelijke actie is het investeren in de aankleding van het bal, je kan vb. een muzikant inhuren of een plaats voor het vuurwerk reserveren. De plaatsen zijn beperkt maar hebben een hoog kostenplaatje, al leveren ze aan het einde uiteraard ook heel wat punten op. Tenslotte kan je ook om de gunst van de koningin vragen (m.a.w: startspeler worden en vijf geld ontvangen) of een werknemer ontslaan, die kaart wordt dan uit het spel verwijderd en in ruil daardoor krijg je een werknemersbonus afhankelijk van het type werknemer.

Naast de besproken hoofdacties hebben de meeste werknemers nog een bijkomende actie. Zo kan je met sommige kaarten een extra actie uitvoeren, terwijl je met andere kaarten geld of zelfs punten kan verdienen. Nadat elke speler zijn handkaarten heeft uitgespeeld krijgt iedereen zijn inkomen. Dat is standaard 5 Livre, maar door te investeren in de aankleding van het bal en één van je schijfjes op de fontein te leggen is het mogelijk om een hoger inkomen te krijgen. Na 7 rondes eindigt het spel en volgt de puntentelling. In elk van de vijf balzalen én op het balkon worden er punten uitgedeeld aan diegene die de meeste kledij geleverd heeft. Daarna kunnen diegenen die een plaats op het balkon gereserveerd hebben iemand vanop het bovenste verdiep naar het balkon sturen, de punten van de jurken worden hier namelijk verdubbeld, of zelf verdriedubbeld! Tenslotte krijgt iedereen de punten die vermeld staan op de afgewerkte kledij en bij de aankleding van de balzaal met je eigen fiche. Diegene met de meeste punten wint het spel.

Fancy Dresses promo

Bij de eerste paar honderd exemplaren van Rococo krijg je alvast de promo Fancy Dresses. Deze nieuwe jurken/kostuums zijn maar liefst 5 punten waard en zijn dus zeker een leuke extra. Vraag er snel naar in je favoriete winkel!

Onze mening

Rococo is een spel waarin verschillende elementen op een succesvolle manier zijn samengevoegd. Enerzijds heb je het deckbuilden waarin je steeds betere kaarten wilt aankopen en een beter set aan kaarten probeert op te bouwen. De meesters zijn handig omdat zij bepaalde acties kunnen uitvoeren dat je niet kan uitvoeren met knechten of leerlingen, maar die laatste hebben vaak een betere bijkomende actie. Anderzijds is het steeds spannend dat een tegenstander niet gaat lopen met de actie die jij wilt doen, het idee achter een workerplacement zonder dat het echt een workerplacement is. Van alle kaarten is er maar één, de materialen zijn beperkt (al is er ruim genoeg voor iedereen) en ook voor de aankleding in de zaal (en op de fontein) geldt: eerst is eerst. Je zal in dit spel dus erg veel plannen, maar je zal je plannen ook geregeld moeten wijzigen. Het spel klopt thematisch volledig en dat helpt bij het uitleggen en begrijpen van het spel, ook al komen er best wel wat regels bij kijken. Ook een pluspunt is dat het spel heel spannend blijft tot het bittere eind. Tijdens het spel worden er zo goed als geen punten uitgedeeld, de grote puntentelling is pas aan het einde waardoor je moeilijk kan inschatten wie er zal winnen. De eindscores liggen vaak vrij dicht tegen elkaar.

Rococo is dus een erg leuk spel dat bovendien erg mooi geïllustreerd werd. Naarmate het einde van het spel dichterbij komt wordt het bord wel erg druk en onoverzichtelijk, grotendeels doordat de kledij dezelfde kleuren heeft als de schijfjes in de spelerskleuren. Ook het verschil tussen de witte en grijze blokjes (draad en garen) is niet zo heel groot en zorgt soms voor verwarring. Als er één nadeel aan het spel verbonden is is het wellicht de speelduur, al hoeft dat niet altijd een nadeel te zijn en staat dit met 60-120 minuten ook duidelijk vermeld op de doos. Met twee spelers is het zeker te doen op een uurtje, maar daarnaast vonden we het met twee spelers toch niet zo’n leuk spel. De interactie die je met meerdere spelers wel hebt valt hier weg, je kan gemakkelijk veel kaarten aankopen en ook het behalen van de meerderheden in de balzalen is niet zo spannend. Met drie spelers is het spel meteen heel wat beter, een echte topper zelf. Voor 4 en 5 spelers kan je de achterkant van het speelbord gebruiken, we hebben dat tot hiertoe nog niet kunnen proberen maar vermoeden dat dat ook wel erg goed zal zijn. Al is het naar ons goesting misschien wel wat te lang om echt met 5 spelers te spelen.

Conclusie: Rococo is een topper dat in een erg mooi kleedje werd gestoken 🙂

White Goblin Games

Met dank aan White Goblin Games!


Rococo

Auteurs: Matthias Cramer, Louis Malz & Stefan Malz
Uitgeverij: White Goblin Games
Aantal spelers: 2 – 5
Tijdsduur: ± 120 min.
Vanaf 12 jaar

La Isla

Spelbeschrijving

Als ontdekkingsreiziger vliegen we allemaal naar het mysterieuze eiland La Isla, op zoek naar dieren waarvan al een lange tijd gedacht werd dat ze uitgestorven waren! Zo vinden we o.a. een dodo, een gouden pad, een pika en nog veel meer! Plaats je ontdekkingsreizigers dus strategisch op het eiland zodat je zoveel mogelijk dieren kan omcirkelen. Hoeveel punten elk dier waard is zal elke keer anders zijn en wordt bepaald door de spelers zelf!

Aan het begin van elke ronde krijgt elke speler drie kaarten, vervolgens zal je moeten beslissen welke kaart je aan welke actie toewijst door ze gedekt voor de bijhorende actie onder je kaarthouder te leggen. Als iedereen beslist heeft worden de acties één voor één uitgevoerd. Tijdens actie A maakt iedereen de gekozen kaart bekend en schuift deze in de kaarthouder, in het begin is dat nog eenvoudig aangezien je drie lege plaatsen in je kaarthouder hebt. Vanaf de vierde ronde zal je dus moeten beslissen welke kaart je afdekt. Alle kaarten in je kaarthouder blijven van toepassing zolang ze zichtbaar zijn, je kan er o.a. punten of grondstoffen mee verdienen tijdens het uitvoeren van acties B, C of D. Andere kaarten zorgen er voor dat je een extra ontdekkingsreiziger krijgt of zelfs dat je aan het begin van elke ronde vier kaarten kan nemen om uit te kezen! Actie A kan iedereen tegelijk uitvoeren, net als actie B: de kaart die je aan actie B hebt toegewezen bepaalt welke grondstof je deze ronde kan nemen. Tijdens actie C kunnen de spelers elk om beurt één van hun ontdekkingsreizigers op het eiland plaatsen, daarvoor betalen ze twee grondstofblokjes naar gelang de plaats waar het figuur geplaatst wordt. Als je door het plaatsen van deze ontdekkingsreiziger één van de dieren omcirkelt mag je het dier onmiddellijk in beslag nemen en verdien je punten naar gelang het aantal ontdekkingsreizigers dat je daarvoor nodig had. Zo heb je er op sommige locaties slechts twee nodig en voor andere drie of vier. Tenslotte worden bij actie D de paarse markers op het scorebord omhoog geschoven, want dit zal bepalen hoeveel punten elk dier waard is aan het einde. De kaart die je aan actie D hebt toegewezen bepaalt welke marker je omhoog mag schuiven, als je die diersoort al in je bezit hebt krijg je onmiddellijk een punt per dier. Elk dier is aan het begin 0 punten waard en kan maximum 5 punten waard zijn, de som van al deze waarden bepaalt wanneer het spel eindigt (verschillend naar gelang het aantal spelers).

Aan het einde volgt nog een puntentelling. Daarbij krijg je nog een punt voor elke twee resterende grondstofblokjes, en tien punten voor elk set van de vijf verschillende diersoorten! Daarna wordt elk dier in je verzameling nog apart gewaardeerd volgens de waardetabel met de paarse markers. Diegene die daarna de meeste punten heeft wint het spel.

Onze mening

Wij zijn erg enthousiast over deze nieuwe Feld, en het feit dat die op zo’n korte tijd al 5 keer op tafel kwam is daar het bewijs van. Vermoedelijk zal die nog veel vaker op tafel komen! Het spel speelt erg vlot en je moet ontzettend veel keuzes maken. Je gaat op zoek naar combo’s en probeert zo snel mogelijk het eiland in te palmen. La Isla is gemakkelijk te spelen binnen het uur en is elke keer weer heel anders, wat de herspeelbaarheid toch vrij hoog maakt. Het bord is elke keer anders en de dieren worden er willekeurig op gelegd, je zal dus vaak op een andere manier spelen. Soms probeer je van elke diersoort iets te bemachtigen aangezien die setjes veel punten opleveren, maar andere keren wil je je specialiseren op één bepaalde diersoort en kan je ook erg veel scoren door de waarde daarvan omhoog te halen tijdens het spel. Ook de kaarten die je op hand krijgt zullen elke keer anders zijn en deels je spel bepalen. Uiteraard schuilt hier ook een kleine geluksfactor, maar die was bij ons zeker niet storend. Zoals vele spellen van Stefan Feld is ook dit spel voornamelijk een kaartspel, alle kaarten zijn goed en het is dus elke ronde opnieuw een lastige keuze aangezien je maar één van die kaarten kan houden voor actie A, de rest zal je gebruiken om grondstoffen te verzamelen en een dier op te waarderen. Er zijn trouwens twee types kaarten: 120 kaarten met een ‘1’ die bedoelt zijn voor spelers die het spel voor de eerste keer spelen. De 60 kaarten met een ‘2’ maken het nadien alleen maar leuker aangezien dat de leukste/beste kaarten zijn.

De spelregels van La Isla zijn erg snel uit te leggen en eenvoudig te begrijpen. De verschillende acties van de kaartjes staan samengevat op een samenvattingskaartje (engels, frans of duits), maar eens je de symbolen door hebt heb je die niet meer nodig. Een ander pluspunt is dat het zowel met twee als drie spelers erg goed speelt, met vier hebben we het tot hier toe nog niet gespeeld maar zal wellicht ook goed zijn. Met vier spelers heb je wellicht nog meer interactie op het eiland, al is dat soms ook met twee spelers het geval. Wij hadden o.a. een spel met twee spelers waar we continu in elkaars vaarwater zaten, en een spel met drie spelers waar iedereen vaak zijn gangetje kon gaan. De illustraties zijn erg mooi, maar het materiaal is zeker niet overtuigend. De kaarthouders zijn van erg dun karton en het is bovendien niet eenvoudig als je ze goed wilt plooien. De kaarthouders zijn dan ook essentieel in het spel, het zou jammer zijn als je ze meteen verknoeid tijdens een eerste spelvoorbereiding. De ontdekkingsreizigers zijn erg dun en fragiel, maar ze passen wel goed op het eiland, dat wel van stevig materiaal/karton gemaakt is.

Conclusie: La Isla is een korte en verslavende Feld dat hier hopelijk nog vaak op tafel zal verschijnen!

Met dank aan Ravensburger!

Met dank aan Ravensburger!

La Isla

Auteur: Stefan Feld
Uitgeverij: alea / Ravensburger
Aantal spelers: 2 – 4
Tijdsduur: ± 50 min.
Vanaf 10 jaar