SPELLENMOLEN

Spelbeschrijving

In Versailles kruipen alle spelers in de huid van een architect. Alle architecten bouwen samen aan één van de beroemdste tuinen uit de geschiedenis, maar slechts één van hen zal uiteindelijk het meeste roem vergaard hebben. Daarvoor zal je je werkers zo goed mogelijk moeten organiseren, breng hen naar de juiste locatie en laat ze voor zover mogelijk goed samenwerken!

Als je aan beurt bent verplaats je één van je werkers volgens de richtingaanwijzers naar een aangrenzende locatie. Je mag daarbij geen twee beurten na mekaar op dezelfde locatie eindigen, met je actieschijf duid je aan waar je geëindigd bent. Op die doellocatie kan je vervolgens al je aanwezige werkers aan het werk zetten. In de architectenvereniging kan je nieuwe paleistegels ophalen. Voor de laatste nieuwe tegels heb je meer werkers nodig, andere kan je al ophalen met één werker. Je kan je werkers ook vragen om bepaalde paleistegels uit de vereniging te verwijderen. Om deze ideeën om te zetten naar echte bouwwerken heb je uiteraard grondstoffen nodig, die kan je ophalen in de marmergroeve, de goudmijn of de timmerhoutmolen. Daar geldt steeds: hoe meer werkers, hoe meer grondstoffen. In de workshop kan je decoratie-elementen laten maken met het gevraagde aantal werkers en grondstoffen. Tenslotte moet je naar de bouwwerf om één van je paleistegels te bouwen, elke paleistegel geeft aan hoeveel werkers, grondstoffen en eventuele decoratie-elementen je daarvoor nodig hebt en hoeveel punten je daarmee verdient. Tenslotte zijn er nog twee locaties: de alchemistenvereniging en de gunst van de koning. In de alchemistenvereniging kan je werkers inzetten om vooruit te gaan op één van de technologiesporen. Daarmee kan je o.a. één grondstof extra krijgen telkens je in de toekomst de bijhorende actie uitvoert. De twee andere sporen zorgen ervoor dat je extra acties kunt uitvoeren tijdens de beurten van je tegenstanders. Als één van je tegenstanders namelijk de bijhorende actie uitvoert en jij hebt op die locatie minstens één werker staan  kan je die actie ook uitvoeren. Op bezoek bij de koning kan je maximum twee nieuwe werkers in dienst nemen én je ‘dubbele beweging’-fiches terug omdraaien. Deze kan je gebruiken om in één beurt twee werkers naar dezelfde locatie te verplaatsen of om één werker twee locaties verder te plaatsen. Telkens iemand bij de koning, Louis XIV, op bezoek gaat komt hij een stapje dichter richting de bouwwerf.

Het spel eindigt wanneer Louis XIV de bouwwerf/tuinen heeft bereikt, wanneer alle paleistegels zijn uitgeput of wanneer de bouwwerf volledig bebouwd is. De meeste punten worden verdiend tijdens het bouwen van paleistegels, aan het einde krijg je nog punten voor overgebleven grondstoffen en decoratie-elementen.

Onze mening

Versailles heeft vrij eenvoudige spelregels maar is toch moeilijk om te spelen. Thematisch klopt alles en dat maakt het gemakkelijk om alles te begrijpen: je hebt grondstoffen en decoratie-elementen nodig om een paleistegel te bouwen. Maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan, de richtingspijltjes moeten gevolgd worden en je geraakt niet altijd in de locatie waar je wilt geraken, laat staan met het aantal werkers dat je zou willen! Je zal dus erg goed moeten plannen welke werker je op welk moment naar welke locatie verplaatst. De ‘dubbele beweging’-fiches zijn erg handig aangezien je het zo iets sneller kunt laten gaan, maar als je jouw beide fiches hebt ingezet moet je eerst terug naar Louis XIV om die terug te activeren! Het technologiespoor in de alchemistenvereniging is heel goed. Je hebt dan wel heel wat werkers nodig als je op al die sporen wilt vooruit gaan, maar achteraf loont het zich de moeite waard: je kan zomaar mee genieten van de acties van je tegenspelers, en die zullen op hun beurt extra moeten nadenken of ze jou dat plezier wel gunnen. Zeker naar het einde toe is het wel eens een race om als eerste in de architectenvereniging te arriveren, jij wilt uiteraard de meest waardevolle paleistegels, of misschien wel die enige paleistegel die nog in de bouwwerf past! Je kan maximum 4 tegels bewaren, maar dan kan je er nog voor kiezen om paleistegels uit de vereniging te verwijderen om je tegenstanders dwars te zitten. Het verzamelen van decoratie-elementen is niet alleen goed voor het bouwen van paleistegels maar het kan ook een tactiek op zich zijn, elk van die tegels is aan het einde namelijk 3 punten waard. We hebben wel eens spelers gezien die zo aan het einde nog erg veel punten vergaren!

De bouwwerf is tenslotte dé locatie waar je je tegenspelers het meest kan saboteren. Je kan openlijk zien welke tegels zij hebben liggen, door jouw tegel op een bepaalde plaats te leggen kan je hun plannetjes wel eens in het water gooien zodat ze niets meer met hun paleistegels kunnen doen! Het nadeel hiervan is dat het spel daarna soms nogal stroef verder verloopt. Vele paleistegels passen niet meer en een aantal spelers zitten er dan maar doelloos bij zonder dat ze nog veel nuttigs kunnen doen. Proberen zoveel mogelijk decoratie-elementen te verzamelen dan maar, maar op dat moment lijkt het spel voor jou voorbij terwijl anderen nog volop aan het denken zijn. Wij speelden het spel nu een aantal keer, die keren dat we elkaar niet bewust hebben gesaboteerd op de bouwwerf bleef het spannend en leuk tot het bittere eind. De keren dat we dat wel deden liep het tegen het einde telkens stroef en leek het wel alsof meerdere spelers zaten te wachten tot het gedaan was. Een bittere nasmaak voor een spel dat ervoor eigenlijk heel erg leuk was. Terug naar de positieve elementen: het spel speelt even goed met alle spelersaantallen. Alles is minutieus uitgeteld, met minder spelers heb je meer werkers en omgekeerd, het is met twee spelers minstens even leuk als met meer. Bovendien ziet het er heel mooi uit: een mooi geïllustreerd speelbord en erg duidelijke spelregels.

Conclusie: Versailles is een leuk, thematisch bordspel dat we met veel plezier nog eens op tafel leggen!

Met dank aan NSKN Games!

Versailles

Auteur: Andrei Novac
Uitgeverij: NSKN Games
Aantal spelers: 2 – 5
Tijdsduur: ± 60-75 min.
Vanaf 12 jaar

Spelbeschrijving

In dit snelle kaartspel zullen de spelers steeds opnieuw een klavertje vormen volgens één heel eenvoudige spelregel: die bepaalde kleur mag op het moment dat je een kaart speelt nog niet open op tafel liggen. De symbolen op de kaarten zorgen voor bijkomende opdrachten of spelregels. Elke speler heeft maar één doel voor ogen: de eerste zijn om al zijn handkaarten uit te spelen!

Elke speler begint het spel met vier handkaarten. Alle kaarten bevatten één blaadje van een klavertje en een gekleurde achtergrond. Door vier kaarten in het midden te leggen wordt een klavertje vier gevormd. De spelers hebben in hun beurt twee opties: een kaart op één van de vier blaadjes van het klavertje leggen (op voorwaarde dat de achtergrondkleur er nog niet lag) of een nieuwe kaart op hand nemen. Op vele kaarten staat een symbool en geldt de volgende regel: zolang dat symbool zichtbaar is moet dit elke ronde opnieuw uitgevoerd worden. Zo’n symbool kan o.a. de spelersvolgorde veranderen, de volgende speler verplichten om een beurt over te slaan of alle spelers verplichten om hun handkaarten open te leggen. Andere symbolen bepalen dan weer op welke plaats de volgende kaart gespeeld moet worden of dat elke speler een kaart (of zelfs alle kaarten!) moet doorgeven aan zijn linker of rechter buur. Tenslotte heb je nog het geluksklavertje, deze kaart kan je beschermen tegen enkele acties zoals ‘beurt overslaan’ of ‘open spelen’ maar kan je ook als joker gebruiken. Van zodra één speler al zijn kaarten heeft uitgespeeld eindigt het spel.

Onze mening

Onze eerste indruk van Clover was positief. Heel eenvoudige spelregels die met behulp van een paar eenvoudige symbolen omgevormd worden tot een leuk, snel en spannend kaartspelletje. We speelden het in Essen met één van de ontwerpers en namen het enkele dagen later mee op weekend. Toen volgde een (kleine) teleurstelling: het spel bevat geen spelregels. Op het doosje staat vermeld dat je de spelregels op internet kan vinden, maar als je ergens op vakantie bent en geen internetverbinding hebt, heb je dus pech. Aan de hand van het overzichtskaartje kan je de spelregels niet helemaal afleiden, gelukkig staan de symbolen wel extra uitgelegd op die kaart. Één extra kaart met de (korte) spelregels had in dit geval geen overbodige luxe geweest.

Het spel zelf is zeker leuk om eens te spelen en zal in vele gezinnen wellicht in de smaak vallen. Het doet ons wat denken aan UNO, niks voor de veelspelers onder ons, maar hét spel dat elk gezin wel eens graag speelt. Het kleine doosje draagt ook zijn steentje bij, het is eenvoudig om mee te nemen. Zit je ergens te wachten? Speel dan gerust een spelletje Clover, veel tijd en plaats heb je er niet voor nodig! De herspeelbaarheid is voor ons helaas niet zo groot. Het ligt nogal voor de hand dat er bij een spel met dit thema een (grote) geluksfactor is, al kan je die soms wel naar je hand zetten. De illustraties zijn eenvoudig gehouden, wat past bij het spel. Maar mits een paar kleine aanpassingen zou de lay-out volgens ons naar een hoger niveau gebracht kunnen worden waardoor het spel meteen veel meer zou aanspreken.

Conclusie: Clover is het ideale reisspel voor een doorsnee gezin!

Met dank aan Rielekst!

Clover

Auteurs: Kees Meis & Dennis Merckx
Uitgeverij: Rielekst
Aantal spelers: 3 – 6
Tijdsduur: ± 15 min.
Vanaf 7 jaar

Spelbeschrijving

In Tactic Elastic gaan alle spelers de elastieken over de verschillende pijlers moeten trekken en draaien. Het zal steeds moeilijker en spannender worden, en dat terwijl je niet wilt dat de elastieken springen! Die drie strafpunten wil je namelijk echt wel vermijden.

Als je aan beurt bent draai je aan de twee wieltjes op het spelbord. Het ene wieltje bepaalt welke elastiek je deze ronde zal moeten plaatsen, het andere bepaalt rond welke pijler je dat moet doen. De paarse kleur telt daarbij als joker. Als je het witte vakje draait kan je een tegenspeler kiezen, deze speler zal een door jou gekozen elastiekje rond de eerder bepaalde pijler moeten draaien. Om dit uit te voeren mag je slechts één hand gebruiken, met je andere hand houd je het bordje tegen. Je poging begint van zodra het elastiekje is aangeraakt. Tijdens het plaatsen kan je strafpunten oplopen doordat een elastiekje losspringt van een pijler waar het eerder rond geplaatst werd of doordat je een elastiekje hebt losgelaten. Als een elastiekje breekt krijg je drie strafpunten. Deze strafpunten worden aangeduid op het bijhorende speelbord. Van zodra een speler 10 strafpunten heeft valt hij af, diegene die als laatste overblijft wint het spel.

Onze mening

Tactic Elastic trok meteen onze aandacht toen we het spel voor de eerste keer zagen. Niet dat het een hoogvlieger is waar je hoge verwachtingen voor moet hebben, maar een spel met elastieken? Het is in elk geval iets speciaal! De leeftijdsaanduiding 5+ geeft aan dat het een kinderspel is, het zal op een doorsnee avond met veelspelers dan ook nooit op tafel komen. Op familiefeestjes is het echter wel leuk, zowel de kinderen als grootouders kunnen zich wel eens amuseren met Tactic Elastic. De kinderen waarmee we het spel hebben getest waren dan ook heel enthousiast en gingen volledig op in de spanning. Hoe streng je bent met het toekennen van strafpunten kan je bepalen aan de hand van je medespelers, met (jonge) kinderen waren wij uiteraard minder streng dan bij de volwassen spelers. Op die manier blijft het voor iedereen leuk! De kleinste kinderen gaven ook aan dat het soms wel ‘een beetje pijn’ doet aan de vingers als de elastieken hard gespannen staan, maar dat weerhield hun toch niet om dit ‘spannende spelletje’ tot het einde uit te spelen. Om het spel niet nodeloos lang te rekken kozen wij ervoor om het spel te eindigen van zodra één speler 10 strafpunten had, diegene die op dat moment het minste strafpunten had won het spel. Je kan het spel dus gerust spelen op je eigen manier. Wellicht vragen jullie zich af hoe het zit met die elastieken, een elastiek die kapot is kan je uiteraard niet meer hergebruiken. Het spel bevat een doosje met heel wat elastieken, ruim voldoende voor veel spelplezier!

Conclusie: Tactic Elastic is een spel met elastieken dat vooral de kinderen een heel spannende tijd bezorgd.

Met dank aan Art of Games!

Tactic Elastic

Auteur: Benoît Remy
Uitgeverij: Art of Games
Aantal spelers: 2 – 4
Tijdsduur: ± 25 min.
Vanaf 5 jaar

Omdat beelden soms meer vertellen dan woorden.

[Best_Wordpress_Gallery id=”4″ gal_title=”Spiel 2014″]

Spelbeschrijving

In Peptide worden we allemaal wetenschappers. Elke speler gaat aan de slag om een zogenaamde peptide-keten te maken, een ketting van aminozuren. Daarvoor moeten we klein beginnen, we gaan organellen verzamelen die we kunnen inzetten om acties uit te voeren. Als we voldoende RNA-kaarten verzameld hebben kunnen we deze omzetten naar een aminozuur. Pas nadat je dat aminozuur hebt kunnen omdraaien zal je ook punten kunnen scoren aan het einde van het spel.

In het begin van elke ronde worden er organel-kaarten opengelegd, waarna de spelers er elk om beurt één mogen nemen tot wanneer elke speler twee organellen bezit. In plaats van zo’n organel te nemen kan je er ook voor kiezen om startspeler te worden. Daarna kunnen alle spelers hun zonet verzamelde kaarten gebruiken voor de bijhorende actie. De vijf verschillende organellen hebben dan ook elk hun eigen effect. Zo kan je met de nucleus een RNA-kaart kiezen en met een mitochondria twee ATP of energiedragers nemen, terwijl je met de vacuole één willekeurige RNA-kaart krijgt en één energiedrager. RNA-kaarten heb je nodig om aminozuren te vormen, maar om te weten wélk aminozuur je moet maken moet je uiteraard eerst zo’n kaart hebben. Daarvoor heb je een ander organel nodig (AminoAcyl) én twee energiedragers. Tenslotte moet je dat aminozuur nog vormen met behulp van een ribosoom én een energiedrager. Deze actie zal je twee keer moeten uitvoeren, de eerste keer om het aminozuur te vormen en later een tweede keer om het te activeren. Pas wanneer een aminozuur geactiveerd is levert het punten op. Nadat elke speler zijn organel-kaarten heeft gebruikt eindigt de ronde en worden er weer nieuwe opengedraaid.

Energiedragers kan je ook gebruiken om een extra actie uit te voeren. Hiermee kan je o.a. de open organel- of RNA-kaarten vernieuwen. Aminozuren heb je ter waarde van 4, 5 of 6 punten, afhankelijk van hoeveel dezelfde RNA-kaarten je nodig hebt om dat te vormen. Voor elk aminozuur dat je gevormd hebt maar nog niet geactiveerd hebt krijg je één strafpunt als het spel eindigt. Het spel eindigt onmiddellijk wanneer een speler de ‘STOP’-kaart trekt tijdens het nemen van nieuwe aminozuur-kaarten. Alle geactiveerde aminozuren en eventuele strafpunten worden samen geteld, de speler met de meeste punten wint het spel.

Onze mening

Wij speelden een prototype van Peptide, een kaartspel dat binnenkort op Kickstarter gelanceerd wordt. De zorg en de kwaliteit van het prototype vertelde ons alvast dat de auteur veel moeite en aandacht gestoken heeft in het spel en de afwerking ervan. Het thema schrikt op het eerste zicht een beetje af, de spelregels bevatten dan ook heel wat termen waar we in het begin helemaal niets van begrepen. Dat vertaalt zich helemaal niet in het spel, het speelt heel vlot en alles wat je doet klinkt gewoon erg logisch. Het spel heeft een kleine geluksfactor maar het strategische aandeel is hier zeker belangrijk. In de eerste fase kan je kaarten kiezen, het is zeker een voordeel als je op deze moment startspeler bent zodat jij als eerste kan kiezen. Je gaat dus regelmatig overwegen om maar één kaart te nemen en startspeler te kiezen. Al de rest spreekt voor zich, je gaat RNA-kaarten, energiedragers en aminozuren verzamelen die je dan met een ribosoom wilt omzetten. De ribosomen zijn op een gegeven moment dan ook het meest gegeerd, je hebt deze maar liefst twee keer nodig om een aminozuur helemaal af te werken, meestal zijn alle spelers ongeveer tegelijkertijd aan het wachten op een ribosoom. We merkten dat het spel zowel in de smaak viel bij spelers die meer over het thema kenden als bij spelers die er niets van kenden.

Over de kwaliteit en lay-out kunnen we nog niet veel zeggen aangezien dit een prototype was, maar de illustraties e.d. waren voor ons toch al zeer geslaagd! We merkten dat het spel met twee spelers niet zo leuk was als met meerdere spelers en hebben onze ideeën daarover gedeeld met de auteur. Hierdoor zijn er reeds enkele aanpassingen doorgevoerd en is hij momenteel nog volop bezig met een variant voor twee spelers waarin het spel even goed werkt als met meerdere spelers. Hij staat zeker open voor ieders mening en is bereid om aanpassingen te doen om het spel zo goed mogelijk te maken. Het is voor ons dan ook een kaartspel met heel wat potentieel en we zijn alvast heel benieuwd naar het uiteindelijke resultaat ervan.

Met dank aan Genius Games!

Peptide: A Proteïn Building Game

Auteur: John Coveyou
Uitgever: Genius Games
Aantal spelers: 2 – 6
Tijdsduur: ± 40 min.
Vanaf 10 jaar

Opgelet: Dit spel is NIET verkrijgbaar in de winkel, maar je kan het nog tot 12 november 2014 backen op Kickstarter: Peptide: A Protein Building Game op Kickstarter.

Spelbeschrijving

De volgende lading containers is gearriveerd, alle spelers komen met een volle portefeuille langs op de veilingen, klaar om de koop van hun leven te doen! Eventjes kijken in de container, goed overwegen hoeveel je wilt uitgeven en we gaan van start. Eenmaal, andermaal? Verkocht!

Gedurende het spel zullen 6 containers worden geveild, elk van die containers bevat 10 voorwerpen. Zes van die voorwerpen zitten in een open doos die je snel kan bekijken, de vier andere zitten in een gesloten doos. Als je die laatste wilt bekijken zal het dus meer tijd kosten! Elke potentiële koper mag 7 tijdspunten besteden om een kijkje te nemen in de container, als je daarbij een gesloten doos wilt openen kost dat 2 punten, een open doos kost maar één punt. Zowel in de open als in de gesloten dozen zitten waardevolle voorwerpen, maar het meest waardevolle (het goud) zal je énkel in een gesloten doos vinden! Naar het einde toe wil je ook setjes verzamelen en een set is pas compleet van zodra je een kaart van 250 ECU (in de juiste kleur) bezit, en uiteraard… ook deze voorwerpen zullen in een gesloten doos zitten. Nadat elke speler een idee heeft van wat er zoal in de container zit begint de veiling. De veilingsmeester van dienst bepaalt of het een open of gesloten veiling wordt. Bij een gesloten veiling zullen alle spelers gelijktijdig een bod opmaken, diegene die het meeste geboden heeft krijgt alle voorwerpen uit die container mee naar huis! Tijdens een open veiling gebeurd alles per opbod, de veilingmeester brengt een startbod uit en iedereen kan in zijn beurt beslissen of hij/zij meer wilt bieden of past. Nadat op één na alle spelers gepast hebben wint de speler met het hoogste bod.

Alle voorwerpen (én je overige geld) bewaar je achter je scherm. Aan het einde van het spel wint de rijkste onderhandelaar, daarbij telt de waarde van je geveilde voorwerpen en het geld dat je hebt overgehouden. Als je bovendien een set van voorwerpen met dezelfde kleur hebt verzameld zijn deze nog meer waard! Als je set uit 3 tegels bestaat en daarbij minstens één voorwerp t.w.v. 250 ECU bevat wordt de waarde van dat set met maar liefst 250 ECU verhoogd.

Onze mening

Boxes spreekt allereerst al aan door het uiterlijk. Het doosje werd in de vorm van een container gemaakt en de lay-out laat duidelijk zien wat je van het spel kan verwachten. Elke speler krijgt een scherm om zijn/haar voorwerpen achter te bewaren, deze schermpjes zijn tegelijkertijd ook de spelregels in vier verschillende talen. Leuk gevonden! Boxes voelt tijdens het spelen heel realistisch, je mag even kijken in die donkere container, maar je weet nooit 100% wat er allemaal in zit. Je kan wel redeneren of je nu meer gesloten of open dozen wilt bekijken, maar toch. Misschien heb jij allemaal waardeloze items gezien maar zit in die ene gesloten doos toch dat goud t.w.v. 500 ECU? Is dat dan de reden dat je tegenstanders zoveel bieden? Of drijven ze gewoon de prijs naar omhoog om jou in de val te lokken? Je hebt uiteraard ook gezien welke dozen je tegenstanders bekeken hebben, je zal moeten afwegen of jij dan dezelfde dozen wilt bekijken of juist niet! Dit soort biedspelletjes is heel erg afhankelijk van de spelers waarmee je speelt. Sommige spelers zullen overdreven veel bieden, bij andere zal er nooit veel geboden worden en houden de spelers aan het einde nog een flinke som geld over! Biedspellen zijn over het algemeen niets voor ons, het is gewoon iets wat we niet graag doen. Desondanks vinden we het concept achter Boxes wel leuk gevonden, maar het zal nooit bij ons favorieten gaan behoren.

Het bieden zelf is met twee spelers iets minder spannend dan met drie of vier spelers, die laatste twee spelersaantallen zijn volgens ons dan ook meer geschikt voor dit spel. Het materiaal van het spel is van goede kwaliteit en over de service van Art of Games kunnen we ook alleen maar tevreden zijn. In onze versie ontbraken toevallig 3 tegeltjes, maar na één mailtje vonden we die een dag later al in onze brievenbus.

Koop het spel in SPIEL 2014 en ontvang een hamer!

Diegenen die Boxes aankopen in Essen krijgen er een echte, houten hamer bij. Hier zijn echter maar 250 stuks van beschikbaar, zorg dus dat je op tijd bent als je graag een exemplaar mee naar huis wilt nemen.

Met dank aan Art of Games!

Boxes

Auteur: Benoît Remy
Uitgeverij: Art of Games
Aantal spelers: 2 – 8
Tijdsduur: ± 30 min.
Vanaf 10 jaar

Morgen is het zover en gaan de deuren van SPIEL 2014 open voor het grote publiek! Iedereen is zijn lijstjes momenteel aan het vervolledigen, sommige spellen komen er last minute nog bij, anderen verdwijnen weer omdat het toch niet was wat je ervan verwacht had enz.

Ook wij zijn uiteraard al bezig geweest met onze lijstjes, en aangezien er best wel wat vraag naar is hebben we besloten om onze lijst met jullie te delen. We hebben geprobeerd om enkel diegene in de lijst te zetten waar we het meeste naar uitkijken, al zijn er ook heel wat andere spellen die we aandacht gaan geven in Essen. Van sommige spellen in deze lijst hebben we de spelregels al gelezen, anderen spreken ons gewoon aan door de auteur/uitgever of het artwork. Onze lijst zou onvolledig zijn als we de spellen die we al gespeeld hebben hier gewoon overslaan. Op de pagina StrESSEN voor Essen vind je een lijst met alle Essen-titels die we al op onze blog besproken hebben, daarvan zijn er een vijftal die we nog eens extra willen benoemen.

De preview van Essen: The Game is al een hele tijd geleden op onze blog verschenen, het prototype kwam in tussentijd niet meer op tafel maar we zijn beide wel heel benieuwd naar het eindresultaat! Essen: The Game is dus zeker één van de spellen waar we erg naar uitkijken!

Ook van Waggle Dance verscheen een tijdje geleden een preview. Het artwork is in tussentijd nog verbeterd en de eerste afbeeldingen zien er alvast erg goed uit. Ook hiervan zijn we erg benieuwd naar het eindresultaat van dit leuk en vrolijke familiespel!

Van alle nieuwigheden die we al getest hebben is Abyss wellicht hét spel dat de beste indruk heeft achtergelaten bij ons. De verwachtingen waren laag maar we zijn en blijven zeer enthousiast. Ook na de recensie kwam het spel nog op tafel en wij hopen dat dat nog vaak gebeurd!

Daarnaast lieten ook Five Tribes, La Isla en 7 Steps een goede indruk na. La Isla is een kort familiespel dat gewoon erg vlot en leuk speelt terwijl Five Tribes een apart mechanisme heeft dat het spel voor ons speciaal maakt. 7 Steps is tenslotte een erg verslavend en abstract spel dat hier wellicht nog vaak op tafel zal verschijnen.

Van de hele lijst met titels die we nog niet gespeeld hebben staan Murano, Alchemists en El Gaucho momenteel bovenaan. De spelregels van Murano hebben we reeds gelezen en klinken erg leuk, bovendien is het spel van de makers van het Dorp (Markus & Inka Brand) dat bij ons ook in de smaak viel. Alchemists klinkt dan weer heel vernieuwend, een deductie waarbij de Game Master vervangen wordt door een app. Het materiaal en artwork ziet er bovendien erg goed uit! Tenslotte staat ook El Gaucho hoog op ons lijstje en dat vooral door het artwork van Dennis Lohausen. Zijn werk valt bij ons altijd in de smaak en bovendien herinnert het ons enkele andere goede spellen (Helios, Terra Mystica, …) waar hij de illustraties verzorgde.

Robin heeft ons enthousiasme gewekt tijdens de persvoorstelling van vorige week, en dat vooral door het mooie artwork en het kwalitatieve materiaal. Colt Express springt in het oog door de 3D-trein terwijl Grog Island, Versailles, Lords of Xidit en Royals ons ook aanspreken na het lezen van de spelbeschrijvingen. Daarnaast zijn we erg benieuwd naar AquaSphere en Fresh Fish, deze spellen zien er niet alleen goed uit maar zijn ook afkomstig van auteurs waar we in het verleden al enthousiast over waren.

Tenslotte willen we ook nog wat extra aandacht besteden aan de twee nieuwe varianten op Pandemie (Pandemic: Contagion en Pandemic: The Cure), Deus, Kanban, ZhanGuo en The Staufer Dynasty.

Ben je benieuwd naar onze avonturen in Essen? Hou dan zeker onze Facebook pagina in het oog, voor zover dat mogelijk is gaan we proberen zoveel mogelijk met onze lezers te delen zodat ook de thuisblijvers mee kunnen genieten! In de loop van volgende week laten we zeker weten wat de buit is en van welke spellen je de komende tijd recensies kan verwachten. Have fun!

Spelbeschrijving

Iedereen kent het wel, tot vervelens toe, het klassieke ‘papier, steen, schaar’! In Rock, Paper, Scissors, BANG! maakt de auteur gebruik van het bekende principe en vormt hij het om tot een strategisch bordspel voor twee tot vier spelers.

Elke speler begint het spel met 12 speelstukken in de gekozen kleur, van elk symbool heb je dus drie exemplaren. Het spel wordt gespeeld over twee ronden. In de eerste ronde plaatsen de spelers elk om beurt één van hun speelstukken op het 5×5-bord. Met twee spelers zullen beide spelers dus al hun 12 speelstukken kunnen plaatsen, met meerdere spelers zetten ze maar 6 of 8 speelstukken in. Wanneer het speelbord vol staat begint de tweede ronde van het spel waarbij de spelers hun speelstukken kunnen verplaatsen. Je kan uiteraard enkel je eigen speelstukken verplaatsen naar een aangrenzend (ook diagonaal!) veld, dat veld mag bovendien niet leeg zijn. Je speelstuk moet tenslotte kunnen winnen in een duel papier, steen, schaar. Op een steen kan dus enkel een speelstuk ‘blad’ geplaatst worden, waarop enkel een schaar geplaatste kan worden enz. Het dynamiet wordt niet gebruikt om stapels te maken maar om af te breken, ook deze kan je verplaatsen naar een aangrenzend veld met één of meerdere speelstukken. Het dynamiet zorgt er voor dat de volledige toren, inclusief het dynamiet, van het speelbord wordt verwijderd.

Het spel eindigt nadat alle spelers gepast hebben. De kleur van de speelstukken bovenop de torens bepaalt wie de punten verdient. Je krijgt vervolgens punten gelijk aan de hoogte van de toren min één. Voor een toren van 5 hoog ontvang je dus 4 punten.

Onze mening

Laat ons zeggen dat het klassieke papier, steen, schaar niet bij ons favoriete spellen hoort, we wisten dus ook niet goed wat we van dit nieuwe (mini-)bordspel moesten verwachten. In dat opzicht was het een positieve verrassing, het spel biedt meer uitdaging dan je zou vermoeden tijdens het lezen van de spelregels. De eerste versie van het spel was enkel bedoeld voor twee spelers, dat is er nog steeds aan te merken want het speelt met twee spelers toch wel op zijn best. Met meerdere spelers kan het ook, maar verliest het een beetje aan strategie. Het plaatsen van de speelstukken lijkt, zeker in het eerste spel, heel abstract en nutteloos, eens je het spel volledig gespeeld hebt zal je meer overzicht krijgen. Maar dan nog blijft het eerste gedeelte van het spel een beetje een gok, tijdens het tweede deel probeer je er dan het meeste uit te halen. Vooral in je eerste paar potjes ben je verrast door de mogelijkheden en het feit dat je toch steeds iets over het hoofd gezien hebt.

Na een aantal spellen was het fijne er wel af, het was leuk om eens te spelen, maar de kans is klein dat het nog op tafel zal komen. Daar is het niet uitdagend en leuk genoeg voor. Ook het uiterlijk van het spel spreekt niet aan, als vrienden uit onze kast een spel mogen kiezen zonder er iets van te kennen zullen er maar weinigen voor dit spel kiezen. Net als Terrain zit het wel verpakt in een zakje dat eenvoudig mee te nemen is, maar ook hier is de kwaliteit van speelstukken niet wat we gewoon zijn. Houten (stevige) speelstukken met een sticker op om het symbool en de kleur weer te geven. Een pluim voor de auteur die 48000 speelstukken met de hand beplakt heeft. Steek dit spel in een heel andere lay-out en het wordt opeens veel aantrekkelijker voor de gelegenheidsspeler.

Conclusie: Dit mini-bordspel fascineert voor de eerste potjes maar verdwijnt al snel terug naar de achtergrond.

Met dank aan North & South Games!

Rock, Paper, Scissors, BANG!

Auteur: Dave Cousins
Uitgeverij: North & South Games
Aantal spelers: 2 – 4
Tijdsduur: ± 15 min.
Vanaf 7 jaar

Spelbeschrijving

In 7 Steps draait alles rond het getal zeven. Zeven velden in zeven kleuren, en elke speler heeft elke ronde zeven schijven ter beschikking om punten te scoren. De torens zullen steeds hoger worden en je zal een ideale trap moeten zoeken om de hoogste torens te bereiken. Maar je raadt het al, een toren kan nooit hoger zijn dan… 7 schijven.

In je beurt ga je schijven op het bord plaatsen, punten scoren en je voorraad terug aanvullen tot zeven. Je mag zoveel schijven in het spel brengen als je wilt, maar je moet rekening houden met enkele regels. Zo moeten alle schijven die je deze ronde plaats een aaneengesloten ‘weg’ vormen, elke schijf zal dus grenzen aan de vorige schijf dat je plaatste. Je moet uiteraard ook rekening houden met de aangegeven kleur, maar ook met de hoogte van de torens. Je bent verplicht om op het bord te beginnen als er nog een vrije plaats in die kleur is, de volgende schijven moeten telkens op de zelfde hoogte of één trap hoger geplaatst worden, maar je mag niet terug dalen. Je eerst schijf plaats je dus op level 1, je volgende misschien op level 2, en zo kan je opbouwen tot level 7. Per geplaatste schijf ontvang je punten naar gelang het level van die schijf, hoe hoger je geraakt, hoe meer punten je dus kan verdienen. Daarna mag je niet-gebruikte tegels indien gewenst omruilen en je voorraad aanvullen tot 7 schijven.

Als je tijdens je beurt 7 of minder punten scoort kan je een blauw of groen kaartje nemen, van elke kleur mag je er maximum één in je bezit hebben. De blauwe kaartjes laten je toe aan bepaalde bouwregels te zondigen tijdens één van je volgende beurten. Zo kan je vb. één level hoger beginnen dan normaal is toegestaan, twee torens wisselen van plaats, een schijf van het bord nemen en nog veel meer. De groene kaartjes leveren extra punten op, je kan hiermee éénmalig een punt extra krijgen per schijf van een verschillende kleur, of twee punten per schijf van dezelfde kleur enz. Als een speler zijn voorraad niet meer tot zeven schijven kan aanvullen wordt de ronde uitgespeeld en eindigt het spel. Diegene met de meeste punten wint het spel.

Het spelbord bestaat uit, hoe toevallig, zeven tegels die in willekeurige volgorde gelegd kunnen worden zodat het spel elke keer weer anders is. De voorzijde van die tegels bevatten allemaal dezelfde kleur, op de achterzijde staan ze wirwar door elkaar (zoals op de afbeelding). De voorkant zorgt voor een gemakkelijker spel met een hogere geluksfactor, de achterzijde brengt meer tactiek in het spel. Om meer variatie in het spel te brengen kan je de tegels in latere spellen ook in een andere vorm leggen.

Onze mening

7 Steps is een abstract spel met veel strategie, diegenen die ons kennen weten al dat wij dat type spellen ten zeerste kunnen appreciëren. 7 Steps is dan ook een erg leuk spel in zijn genre. Plannen is in dit spel zo goed als onmogelijk, je voorganger(s) veranderen het speelbord zodanig dat je pas in jouw beurt kan beginnen nadenken en tellen op welke manier je de meeste punten kan scoren. Soms kies je bewust om een bepaalde ronde weinig punten te scoren zodat je een blauw/groen kaartje kan nemen, want die kunnen echt wel helpen, zeker tegen het einde van het spel. Het uitdokteren van de weg die je het meeste punten oplevert is erg leuk. Je zal je vaak ergeren omdat dat je op level 1 moet beginnen en aan het feit dat je niet terug mag dalen. Tegelijkertijd zijn het die twee regels die het spel goed maken, zonder zou het niets voorstellen. Het komt er steeds op neer om het meeste te halen uit de schijven die je in je voorraad krijgt. Het ruimtelijk inzicht in dit spel is wel van belang, vooral in het begin is het best even wennen aan de manier van spelen. We kunnen ons voorstellen dat 7 Steps helemaal niet gemakkelijk is voor spelers die problemen hebben met ruimtelijk inzicht.

Het spel is met alle spelersaantallen even goed, met meerdere spelers kom je gewoon minder aan beurt. Het spel neemt ongeveer een half uurtje in beslag, ideaal voor dit genre van spellen. Het materiaal is van goede, stevige kwaliteit, al had het ook wel in een kleinere doos gepast. De voorzijde van de tegels, de eenvoudige variant dus, sprak ons niet echt aan. Het geluk is daarbij inderdaad van groter belang. De achterzijde is een grotere uitdaging en gewoon veel beter, we raden dan ook aan om het meteen met de achterzijde te spelen. We zijn alvast benieuwd of dit spel het zal maken tot ons Tafelporselein, het maakt in elk geval wel kans! Speel je graag een abstract spel met veel logica? Dan is 7 Steps zeker iets voor jou.

Conclusie: 7 Steps is een abstract en verslavend spel met veel logica!

Met dank aan KOSMOS!

7 Steps

Auteurs: M. Kiesling & R. Staupe
Uitgeverij: KOSMOS
Aantal spelers: 2 – 4
Tijdsduur: ± 30 min.
Vanaf 10 jaar

Spiel komt stilaan dichterbij en de kriebels beginnen te komen!

Velen zijn inmiddels begonnen met het maken van lijstjes, wat is interessant en wat niet. Welke spellen zijn must-buys, welke wil je eerst eens proberen en welke kan je alvast van je lijstje schrappen? Uiteraard zal je die vraag zelf moeten beantwoorden, maar hier zullen wij alvast een samenvatting bijhouden van alles wat je op onze blog kan vinden over Spiel 2014.

Dit overzicht zullen we regelmatig bijwerken, de nieuwste onderwerpen zullen een rood sterretje krijgen zodat je snel een overzicht hebt. Het overzicht wordt opgedeeld in drie lijsten: previews, recensies en andere weetjes. Onze previews zijn allemaal geschreven aan de hand van een prototype, het uiteindelijke spel kan dus wel nog een beetje verschillen van de versie die wij speelden, ook het materiaal konden we hierbij nog niet beoordelen.

De meeste ESSEN-titels zullen uiteraard pas na de beurs op onze blog verschijnen, maar toch zullen er de komende dagen al heel wat titels verschijnen!

Update 11/10: Recensies toegevoegd gebaseerd op de officiële lijst met releases van Spiel 2014. *

Previews

• 27th Passenger: A Hunt on Rails
• ESSEN The Game: SPIEL 2013
• Waggle Dance

Recensies

• 7 Steps *nieuw*
• Abyss
• Black Fleet
• Canopy Walk 
  
• Five Tribes
• Fleet *
• Fleet: Arctic Bounty
• Fungi *
• Han  *
• La Isla
• Las Vegas: Boulevard
• Limes *
• Linko! *
• Machi Koro
• Madame Ching
• Medieval Academy
• Norderwind *
• Oink! *
• Play Me: Alice in Wonderdice in ZEER beperkte oplage!
• Rock, Paper, Scissors, BANG! *nieuw*
• Terrain *nieuw*
• The Walking Dead: Der Widerstand
• Ticket to Ride: 10 jaar *
• Tortuga *

Weetjes

• Win een exemplaar van Roborama
• De nieuwe spellen van MAGE Company
• De nieuwe spellen van het Österreiches Spiele Museum
• Op stand 3-S106 zal je regelmatig kunnen deelnemen aan een partij, de winnaar ontvangt een exemplaar van Canopy Walk!
• De officiële plannen zijn te downloaden op de website van Spiel: http://www.merz-verlag.com/hallenplaumlne.html *nieuw*
• De nieuwe spellen van Belgische uitgevers/auteurs *nieuw*