SPELLENMOLEN

Spelbeschrijving

1897, Koningin Victoria zit staat al 60 jaar aan het roer en dat moet gevierd worden. Er wordt veel volk verwacht in de vier resorts! De vier bekendste vakantieverblijven zijn in onderlinge strijd, enkel in het grootste en beste resort zal de Koningin zelf langskomen. Tijd om in actie te schieten, je bent architect in één van die vakantieverblijven. Zorg voor een resort met alles erop en eraan: hotels, monumenten, stations en entertainment. Voor ieder wat wils, een vakantieverblijf heeft namelijk een stedelijk gedeelte, een mooie kuststreek én groene parken.

Als je aan de beurt bent heb je drie mogelijkheden. Één mogelijkheid is om gebouwen/attracties op te richten, elke kaart geeft aan hoeveel kaarten je daarvoor moet betalen én hoeveel punten zo’n gebouw oplevert aan het einde van het spel. Je zal telkens moeten betalen met kaarten van dezelfde soort (hotel, monument, station of entertainment). Met een andere actie kan je bezoekers naar je resort trekken, hoe meer attracties of gebouwen je al bezit, hoe meer bezoekers. De bezoekers staan in een rij op het platform, aan hun valies kan je zien of ze naar ‘t stad, naar zee of naar een park willen. Je zal maar naar één van die gebieden kunnen reizen tijdens deze beurt, dus je neemt alvast de bezoekers mee die terecht kunnen in het stads, zee- of parkgedeelte van jouw resort. Het aantal bezoekers dat in elk gebouw/attractie terecht kunnen staat ook duidelijk weergegeven op de kaart. Bezoekers komen van het platform en/of van de trekstapel en vormen de achterzijde van de gebouwenkaarten. Meestal kan je het soort van gebouw al zien aan de bezoekerszijde, maar de kleur kan je tot hier toe nog niet weten. Met de laatst mogelijke actie kan je kaarten op hand nemen, je neemt dan alle bezoekers uit je volledige resort op hand. Pas dan weet je effectief welke kleur deze kaarten hebben, de kleur bepaalt namelijk in welk gebied van je resort zo’n gebouw staat. Wanneer je deze actie kiest mag je de handlimiet van 12 kaarten niet uit het oog verliezen, overige bezoekers kan je niet op hand nemen en vertrekken terug naar het platform. Als je tijdens de beurt geen van deze drie acties wil of kan uitvoeren kan je ook de bovenste kaart van de aflegstapel op hand nemen.

Het einde van het spel wordt ingeluid van zodra een speler het vereist aantal gebouwplaatsen in zijn resort bezit. Dat aantal is verschillend voor elk resort en wordt aan het begin van het spel bepaald. Tenslotte volgt de puntentelling. Elk gebouw in je resort is het aantal punten waard dat vermeld staat op de kaart, daarnaast krijgen de spelers nog bonuspunten afhankelijk van hun resort. (bv. 2 bonuspunten per gebouw in het stadsgedeelte) Diegene met de meeste punten is de winnaar van Steam Donkey en mag zich aan een visite van de Koningin verwachten!

Het spel voorziet ook een variant voor gevorderde spelers. In deze variant worden enkele rollen/personages toegevoegd, deze kan je tijdens het spel gebruiken om bepaalde voordelen te krijgen. Zo heb je vb. Prinses Royal, zij kan er voor zorgen dat je nieuwe gebouwen gedurende deze beurt wat goedkoper kan aankopen. Als je van haar voordelen geprofiteerd hebt blijft deze kaart gedraaid voor je liggen, je medespelers kunnen in die ronde niet van haar diensten gebruikmaken. Van zodra de kaart terug recht ligt (dus als jij ze tijdens je volgende beurt niet gebruikt) kunnen medespelers die kaart nemen en inruilen met hun personage om van haar diensten te profiteren.

Onze mening

Als je dit artikel gelezen hebt weet je al dat Steam Donkey alvast een positieve indruk op ons heeft nagelaten. We lazen de spelregels – die overigens erg duidelijk zijn – en begonnen zonder verwachtingen aan dit kaartspelletje. Onze eerste speelsessie, met twee spelers, maakte ons meteen enthousiast! Het spel is heel eenvoudig maar bevat veel meer diepgang dan we vermoed hadden. De manier waarop de dubbelzijdige kaarten in dit spel gebruikt worden werkt hier meer dan behoren. Aan het begin van het spel bouw je alvast één of twee gebouwen, liefst gebouwen die je toelaten om veel bezoekers te trekken gedurende je volgende beurten. Later in het spel ga je misschien duurdere gebouwen aankopen, ze trekken dan wel minder bezoekers maar leveren wél meer punten op. Bovendien moet je kaarten in dezelfde kleur en van hetzelfde type op elkaar leggen, wat betekent dat je de voordelen van die vorige kaart op dat moment kwijt bent. Je kan er voor kiezen om ‘snel’ te spelen en veel goedkope maar verschillende kaarten aan te kopen zodat het spel eindigt, in de hoop dat je tegenstanders dan nog volop aan het opbouwen zijn en nog maar weinig kaarten in hun verblijf hebben liggen. Anderzijds kan je ook kiezen om veel kaarten van hetzelfde type te spelen, het levert je meer bonuspunten op en je gaat wellicht ook voor de duurdere gebouwen. Beide tactieken hebben al hun nut bewezen tijdens onze speelsessies, er zijn dus meerdere manieren om het spel te winnen! Ook wanneer je bezoekers trekt moet je beslissingen maken: je ziet enkel het symbool maar niet de kleur, dus welke bezoekers wil je dan gaan halen en welke niet?

We zijn zeer verrast door Steam Donkey, al wilt dat nu niet zeggen dat het plots één van onze favoriete spellen is, maar het is wél een erg goed kaartspel dat we graag nog eens op tafel leggen met iemand die houdt van een goed spel. De bijna-kleurloze lay-out spreekt ons niet meteen aan maar is wel erg functioneel. Alles staat duidelijk op de kaarten vermeld en toch geven de kaarten nog een rustige uitstraling. Het spelersaantal heeft zo goed als geen invloed op het spel waardoor het zowel met 2, 3 als 4 spelers erg leuk is!

Conclusie: Steam Donkey is een verrassend leuk spel met vrij eenvoudige spelregels en voldoende diepgang.

Met dank aan Ragnar Brothers!

Steam Donkey

Auteurs: Gary Dicken, Steve Kendall & Phil Kendall
Uitgever: Ragnar Brothers
Aantal spelers: 2 – 4
Tijdsduur: ± 45 min.
Vanaf 10 jaar

Spelbeschrijving

Zorg ervoor dat je géén paar vormt. Met deze zin kan je de spelregels van Pairs alvast samenvatten. Wie durft risico’s te nemen en wie speelt op veilig en kiest er dus zélf voor om strafpunten te nemen?

Een spelletje Pairs bestaat uit 55 kaarten, je vindt één kaart met waarde 1, 2×2, 3×3, … tot 10 kaarten met waarde 10! De kaarten worden goed geschud en als dichte stapel op tafel gelegd. Als je aan de beurt bent heb je twee opties: een kaart nemen en open voor je neerleggen of opgeven en strafpunten nemen. Wanneer je een kaart neemt loop je het risico om een paar te vormen, in het geval dat er ook al zo’n kaart voor jou op tafel lag. In dat geval zal je één van die kaarten moeten nemen als strafpunten. Het risico dat je 10 strafpunten krijgt als je een 10 voor je hebt liggen is dus vrij groot. Als je het niet aandurft om nog een kaart te trekken kan je het ook gewoon opgeven, je krijgt dan de laagste kaart op tafel als strafpunten. Als je tegenstanders dus een 1 of een 2 liggen hebben is het soms verstandig om die kaart als strafpunten te nemen om te vermijden dat je veel meer strafpunten oploopt!

Van zodra een speler strafpunten krijgt eindigt de ronde, alle spelers leggen hun kaarten op de aflegstapel waarna de volgende ronde op dezelfde manier van start gaat. Op deze manier spelen de spelers verder tot één speler een bepaald aantal strafpunten heeft, wat afhankelijk is van het aantal spelers. Er is in dit spel geen winnaar, enkel een verliezer.

Pairs is via Kickstarter in 11 verschillende en unieke edities uitgebracht. Elke editie heeft een ander thema, andere illustraties en een andere tekenaar. Het is goed mogelijk dat er in de toekomst nog nieuwe decks zullen verschijnen. Elk deck bevat bovendien een eigen variant op het spel.

Onze mening

Pairs is misschien wel het meest eenvoudige spelletje dat we in huis hebben, maar het behoort meteen ook tot de meest verslavende spelletjes! De uitgever plakt er de ondertitel ‘A new classic pub game’ op, waardoor meteen duidelijk wordt dat je het gewoon tussendoor kan spelen, op een feestje of zoals de titel zegt: op café. Het bekende press-your-luck principe is hier zeker van toepassing, je maakt met een tien uiteraard meer kans om een paar te vormen, maar één van ons slaagde er toch maar in om een paar te vormen met twee tweeën. Hoe klein is die kans! Dat onverwachte maakt het spel gewoon leuk. Je bent ook steeds blij als een andere speler strafpunten pakt, want het is dé manier om je kaarten kwijt te spelen zonder strafpunten te halen! Zeker met meerdere spelers probeer je vaak ‘nog één kaart’ te nemen, in de hoop dat een tegenspeler kapot speelt en niet jijzelf! Het feit dat er geen winnaar is vonden we jammer aan dit spel, zélfs voor zo’n filler met hoge geluksfactor hebben we toch graag een winnaar. In onze huisregel bekroonden we diegene met de minste strafpunten gewoon tot winnaar.

Wij zagen slechts 3 decks (Professor Elemental, Pirates & Princess), maar de illustraties waren in elk van deze decks héél mooi. We zijn nog steeds erg benieuwd naar de andere decks! Het is jammer dat het doosje wat te groot is waardoor het zeer vatbaar is voor deuken. De super-eenvoudige spelregels zorgen ervoor dat je dit snelle kaartspel met iedereen kan spelen. Jong of oud, iedereen zal met plezier een spelletje Pairs meespelen! Aangezien er tot 8 spelers kunnen meespelen is het ook ideaal om met iets grotere groepen te spelen. Deze filler kwam ondertussen al 20 keer op tafel, je kan het dus zeker nog verwachten in één van de komende afleveringen van onze reeks Tafelporselein!

Conclusie: Pairs is een verslavende en super eenvoudige filler!

Pairs

Auteur: James Ernest & Paul Peterson
Uitgever: Cheapass Games
Aantal spelers: 2 – 8
Tijdsduur: ± 15 min.

Spelbeschrijving

In Souk gaan alle spelers aan de slag als kruidenhandelaar. Helaas zal er maar één kruidenwinkel kunnen overleven in de drukke economie, enkel de kruidenier die het meeste winst maakt zal daar in slagen. Om een goede kruidenier te worden is het belangrijk dat je kruiden aanbiedt waar veel vraag naar zal zijn. Kies je de juiste kruiden of kan je de vraag van de klanten wat naar je handen zetten?

Aan het begin van een ronde krijgen alle spelers 7 kaarten op hand, daarna kunnen alle spelers één kaart gedekt voor zich neerleggen, dat is alvast één van de kruiden dat ze proberen te verkopen. In de derde en vierde ronde mogen de spelers zelf twee kaarten gedekt neerleggen, daarna wordt de hand steeds aangevuld tot 7 kaarten. Als je aan de beurt bent heb je twee mogelijkheden: een kruidenkaart in één van de winkels spelen of een kaart bij je eigen verkoop leggen. Hoe meer kruidenkaarten er van een soort in de winkels liggen, hoe meer jouw verkoop zal opleveren aan het einde van de ronde! In elke winkel (op het speelbordje) wordt er maar één kruidensoort verkocht, bovendien kunnen er maximum vier kaarten per winkel liggen. Een kaart aan je verkoop toevoegen mag je slechts één keer per ronde, bovendien moet die kaart opengelegd worden. Je medespelers weten vanaf dat moment wat jij probeert te verkopen. De ronde eindigt onmiddellijk van zodra er in zes winkels tenminste één kaart ligt of wanneer twee winkels vier kaarten bevatten. Daarna volgt de puntentelling.

De spelers draaien hun verborgen kaarten om en tellen voor hoeveel ze hun kruiden kunnen verkopen. Hoe meer vraag er is naar een bepaald ingrediënt, hoe meer de kruidenier er voor kan vragen. In deze afbeelding is er dus meer vraag naar koffiebonen dan naar pepers. De waarden van de ingrediënten – dus afhankelijk van de vraag ernaar – staat duidelijk op de kaarten geschreven. Daarnaast ontvangt elke speler een overzichtskaart met het aantal kaarten dat er van elke soort in het spel zit en de verschillende verkoopprijzen, aangezien die voor elke soort kruid verschillend zijn. De verkochte kaarten worden aan de kant gelegd met de juiste verkoopprijs naar boven, iedereen kan dus zien hoeveel je verdient hebt. Na vier rondes eindigt het spel, diegene die de grootste winst heeft gemaakt wint het spel. Bij gelijke stand wint diegene met de meeste kruiden.

Onze mening

We keken er erg naar uit om Souk te spelen, aangezien de twee vorige spelletjes uit deze reeks (Continental Express & Les Batisseurs) bij ons erg in de smaak vielen. Ook Souk is weer een mooi blikken doosje waar het materiaal maar juist in past, en alweer is het materiaal van een goede kwaliteit. De kleurrijke, vierkante kaarten voegen zeker wat charme toe aan het spel. Na het lezen van de spelregels waren we enthousiast, het klonk simpel maar leuk! Een eerste speelsessie gaf ons meteen ook de indruk dat er meer in zit dan je zou vermoeden. Je stelt jezelf continu de vraag “speel ik nog een kaart in de winkel of leg ik toch al een kaart bij mijn verkoop?”. Dat laatste wil je niet te snel doen, je probeert af te wachten tot je weet waar er echt vraag naar is. Bovendien wil je niet dat je medespelers weten wat je verkoopt. Anderzijds moet je het doen met de kaarten die je op hand hebt, enige vorm van geluk kan je daarbij wel gebruiken. Jammer dat die eerste speelsessie op een gelijkstand eindigde, dachten we. Waar het niet dat de komende drie spellen ook allemaal met een gelijke stand eindigde! Het gebeurt meer dan eens dat verschillende spelers dezelfde kruiden verkopen en dus dezelfde winst maken. Als je er in slaagt om zelf een kaart bij je verkoop te leggen en de ronde gedaan te maken alvorens je medespelers dat gedaan hebben zou het wel eens kunnen dat je de overwinning binnen hebt. Een bitter eind voor een filler waar we nét iets meer van verwacht hadden.

Het spel is speelbaar van 3 tot 5 spelers. Met vijf spelers komt er een zevende winkel (en meerdere kruiden) in het spel, om te vermijden dat een ronde té snel gedaan is. De overzichtskaarten zijn dubbelzijdig bedrukt, afhankelijk van het aantal spelers. Het had leuk geweest als ze het speelbord ook dubbelzijdig hadden bedrukt: één kant met zes winkels, de andere kant met zeven. Nu staat er op de achterkant gewoon de (mooie) tekening van op de doos. Het aantal spelers heeft voor de rest niet veel invloed op het spel.

Conclusie: Souk is een mooi en kleurrijke filler dat nogal vaak op gelijkstand uitdraait.

Met dank aan Asmodee België!

Souk

Auteur: Gary Kim
Uitgever: Bombyx
Aantal spelers: 3 – 5
Tijdsduur: ± 15 min.
Vanaf 8 jaar

Spelbeschrijving

Abraca… what? is een deductie spel over toverspreuken. Probeer met wat logica en geluk te ontcijferen welke toverspreuken je kan uitspreken op je medespelers. Probeer de beste tovenaar van het dorp te worden, maar pas op dat je geen verkeerde spreuken probeert uit te voeren, dat is alleen in je eigen nadeel!

Elke speler krijgt 5 blokken met daarin één van de acht verschillende toverspreuken, op het speelbord worden vier blokken op zij gelegd. Je kan zien welke toverspreuken je tegenstanders bezitten maar je weet helaas niet wat er voor je staat. Het enige dat je weet is hoe vaak elke toverspreuk voorkomt in het spel; de spreuk met waarde 1 zit er maar één keer in, die met waarde 2 twee keer enz. Als je aan beurt bent zal je moeten raden welke toverspreuk voor je staat, je denkt logisch na en zegt vervolgens een getal van één tot acht. Je linkerbuur zal je vervolgens vertellen of het al dan niet klopt. Als je de juiste toverspreuk hebt uitgesproken verdwijnt die blok en komt deze op het speelbord te staan, alle spelers kunnen dus steeds controleren hoeveel blokken er al uit het spel zijn. Het effect van de uitgesproken spreuk gaat vervolgens in werking, meestal verliest één van je buren daardoor een leven, soms je twee buren en soms zelf alle andere spelers! Met andere spreuken kan je één of meerdere levens terugwinnen of één van de vier geheime blokken op het bord nemen, enkel jij weet dus wélke blok dat is! De volgende spreuk die je uitvoert moet een gelijke of hogere waarde hebben, wanneer ook die spreuk correct blijkt te zijn wordt het effect uitgevoerd en krijg je nog een kans. Van zodra je een verkeerde spreuk toepast eindigt je beurt, je bent een leven kwijt en je voorraad blokken wordt aangevuld tot vijf.

Het spel gaat op deze manier verder tot één van de spelers erin geslaagd is al zijn spreuken te raden of een andere speler van zijn laatste leven te beroven. Deze winnaar ontvangt drie punten, alle andere spelers met nog minstens één leven ontvangen één punt. Elke blok die je d.m.v. een spreuk voor je op tafel kon leggen is tenslotte nog een extra punt waard. Alle blokken worden daarna geschud en opnieuw verdeeld voor een volgende ronde. Het spel eindigt wanneer één speler minstens acht punten haalde, dat is de beste tovenaar aan tafel!

Onze mening

Abraca… what? stond voor Essen toch al op ons lijstje. Het werd voorgesteld als een nieuwe variant op Hanabi, een spel dat bij ons wel in de smaak valt. Buiten het feit dat je je eigen blokken niet kan zien heeft het echter weinig gemeen met Hanabi. Deductie is een element dat hier wel in de smaak valt, en zeker op de manier waarop het in dit spel verweven zit. Het is een vrij eenvoudige deductie dat zelfs kinderen vanaf 8 jaar kunnen meespelen. Vooral in het begin van het spel is het nog wat gokken, er liggen namelijk nog wat tegels gedekt op tafel waarvan je niets weet. Naarmate het spel vordert kan je alle andere blokken zien, behalve de vier gedekte op het speelbord (tenzij je er in slaagt om zo’n blokken te bemachtigen). Zolang je die blokken niet kent ben je uiteraard nooit 100% zeker, maar dat maakt het eens zo spannend wanneer je probeert uit te spelen. De blokken zelf worden niet door iedereen even handig beschouwd, zeker met meer spelers is het wel eens lastig om de blokken van je medespelers goed te kunnen zien. Je kan je blokken best steeds draaien naar de speler die aan beurt is. Door de dikke rand is het niet altijd even vanzelfsprekend om het getal te lezen. De bijgevoegde kaartjes met de effecten van alle spreuken zijn erg handig.

Het spel speelt op zijn best met 4 of 5 spelers. Met 2 en 3 spelers worden er vooraf al enkele blokken op het speelbord geplaatst om te vermijden dat het begin van het spel één grote gok wordt, dat wordt op die manier mooi opgelost. De effecten van de spreuken hebben met 2/3 spelers hebben minder effect, je wordt (bijna) bij elke spreuk van je tegenstander benadeeld. Zeker met twee spelers worden de begrippen linkerbuur, rechterbuur of alle andere spelers overbodig, het is steeds dezelfde persoon die de dupe is. Uiteraard is dat ook omgekeerd het geval, maar het neemt toch de charmes weg van die leuke spel. Dit korte familiespel hopen wij zeker nog te spelen in de toekomst, maar wellicht enkel als we met 4 of 5 zijn. Het doosje en de blokken zijn daarnaast van een goede kwaliteit.

Conclusie: Abraca… what? is een eenvoudig en leuk deductie spel voor 4 of 5 spelers!

Met dank aan Korea Boardgames!

Abraca… what?

Auteur: Gary Kim
Uitgever: Korea Boardgames
Aantal spelers: 2 – 5
Tijdsduur: ± 30 min.
Vanaf 8 jaar

Na onze succesvolle uitdagingen van de afgelopen twee jaar hebben we besloten om ook dit jaar een nieuwe challenge op te stellen, alweer in dezelfde vorm als de vorige twee jaren, maar dan nét dat stapje moeilijker! Voor onze 15×15-challenge zullen we 225 spellen moeten spelen. Afgaand op de statistieken van 2014 zou dat geen probleem mogen zijn, maar we weten goed genoeg dat niet elk spel binnen de categorieën van een challenge valt, het wordt dus alweer een grote uitdaging! De 15 categorieën klinken als volgt:

1. 15 dobbelspellen
2. 15 kaartspellen
3. 15 coöperatieve spellen
4. 15 tweepersoonsspellen
5. 15 kinderspellen
6. 15 spellen van max. 15 minuten
7. 15 spellen van min. 60 minuten
8. 15 spellen uit de Boonanza familie
9. 15 spellen die beginnen met een verschillende letter
10. 15 spellen die over steden gaan
11. 15 spellen over vervoersmiddelen
12. 15 spellen met meeples
13. 15 spellen met verschillende medespelers
14. 15 spellen die nog niet in onze collectie zaten op 1 januari 2015
15. 15 spellen die pas in 2015 verschijnen

Sommige categorieën bestonden ook in de vorige challenges, al hebben we vorig jaar gemerkt dat dat niet betekent dat er dezelfde spellen gespeeld worden. We zijn alvast benieuwd of dat fenomeen zich in 2015 weer zal voordoen. Vorig jaar probeerden we voor het eerst een categorie rond een bepaald thema, aangezien dat zo in de smaak viel gaan we daar nu op verder met de veelgebruikte thema’s als steden en vervoersmiddelen. In categorie 8 laten we voor het eerst toe dat één spel (of een variant erop) meerdere keren gespeeld wordt, maar dat maakt het er niet gemakkelijker op! 15 keer Boonanza betekent dat we gemiddeld meer dan één keer per maand een Boonanza op tafel moeten leggen, iets wat ons niet meer gelukt is sinds lang! Misschien wordt dat wel de grootste uitdaging van het jaar.

De categorie ‘kinderspellen’ staat nu voor het eerst los van ons oudste neefje. Enerzijds is hij niet (meer) de enigste waar we kinderspellen mee spelen (denk maar aan zijn kleine broer), maar anderzijds speelt hij al regelmatig spellen mee die niet meer onder de noemer kinderspellen vallen. Onze categorie met coöperatieve spellen is er dan weer iets gemakkelijker op geworden, aangezien het woordje ‘win’ daar verdwenen is, maar dat wilt natuurlijk niet zeggen dat we nu plots niet meer willen winnen 🙂

De laatste twee categorieën waren vorig jaar geen enkel probleem, maar toch zijn dat twee categorieën waar we alweer schrik voor hebben. Die categorieën zullen ons helpen om steeds op zoek te blijven gaan naar de allernieuwste spellen, zodat we die met veel plezier aan jullie kunnen voorstellen!

Je kan onze challenge volgen op deze pagina: 15×15-challenge!

2014 is bijna geschiedenis, net als deze aftelreeks. In 14 afleveringen blikten we terug op de afgelopen twaalf maanden. Patchwork, Alchemists, Geister Geister Schatzsuchmeister, Splendor, Ticket to Ride – 10 jaar en Kruiswoord werden bekroond met onze Gouden Molen. Wij zijn alvast benieuwd of de toppers van 2015 hieraan zullen kunnen tippen! We deelden ook heel wat ervaringen en statistieken en hebben de grootste verrassingen en tegenvallers nog eens op een rijtje gezet. Om dit te kunnen schrijven is er veel aan vooraf gegaan, niet alleen het schrijven en enkele keren nalezen van de artikels, maar vooral: het spelen van al die spellen! Dat hebben we uiteraard met héél veel plezier gedaan, maar niet alleen. Als vaste lezer weet je wellicht dat we bijna alle spellen met alle spelersaantallen testen, daar hebben we uiteraard vrienden voor nodig. Tijd om enkele van onze medespelers eens te vermelden.

Als er één iemand is die 90% van al onze spellen mee test is het wel de mama van Ralda. Je hebt ze vast al zien voorbijkomen op onze website of Facebookpagina, op onze uitstap naar Essen was ze natuurlijk van de partij en op onze Facebookpagina is ze bij de eersten om alles te lezen en te liken. De spellenmicrobe moet toch ergens in de familie zitten: ze groeide op in een gezin waar elke week gekaart werd. Ze mocht al vroeg meespelen met ‘de groten’ en zorgde er deels voor dat gezelschapsspelen een deel van ons leven werd. Toen wij écht in het spellenwereldje terechtkwamen sprong ze meteen mee op de kar, wat is het toch leuk om al die spellen met haar te testen!

Eigenlijk kunnen we wel zeggen dat we ons beide families kunnen overtuigen om mee te spelen. Onze papa’s bijvoorbeeld, geen van beide kunnen we een bordspeler noemen, maar toch slagen we er elk jaar in om met hen enkele spellen op tafel te leggen. Carolien en Ben (de zus en schoonbroer van Ralda) staan dan weer open om alle leuke partyspellen en fillers met ons te testen, terwijl Bart en Falke (broer en schoonzus van Els) af en toe mee aanschuiven als we een spelletje spelen met hun zoontje(s). Vroeger was het enkel de oudste, Sebbe. Van zodra hij ons ziet toekomen vraagt hij of we spelletjes mee hebben. Met Kerst zei hij al: “Mij maakt het niet uit welk spelletje jullie meebrengen, ik weet dat jullie toch altijd weer iets leuks hebben.” Maar het gebeurt wel eens dat hij aan telefoon alvast laat weten welke hij terug wilt spelen. Ontcijferen wat hij dan juist wilt is soms iets moeilijker want het klinkt dan als ‘dat spelletje met die professor’ (Crazy Creatures of Dr. Doom) of ‘dat met die helikopter’ (Het Verboden Eiland). Als hij het ‘spel met de huisjes’ vraagt weten we alvast dat we de Kinderen van Catan moeten meebrengen, en als hij wilt puzzelen mogen we ook Ubongo Junior niet vergeten. Deze maand speelde ons kleinste neefje (nog geen 2 jaar!) ook voor het eerst enkele spellen mee, en wat was hij enthousiast toen we op Kerstdag vroegen om een spelletje te spelen. Benieuwd of hij in 2015 vaker zal kunnen meespelen met de kinderspellen!

Heel wat eenvoudige spellen spelen we ook wel eens met personen met een licht mentale handicap, bij Els op’t werk. Als het van hen afhangt dan mogen we elk weekend komen spelletjes spelen, maar zo vaak lukt het ons helaas niet. Toch gaan we steeds met veel plezier met hen spelen want het is echt super leuk om te merken hoe ze volledig in de spellen op gaan en er van genieten!

Voor elk spellengenre weten we wel met wie we het moeten gaan testen, zo staan onze beste vriendinnen An en Tina ook altijd paraat om een goed spel mee te spelen. Dankzij het spellenvirus hebben we ook al enkele mensen ontmoet waar we erg vaak en graag spellen mee spelen. Denk maar aan Arne, dé man achter SpinLi (de club én de blog) die zijn spellenzolder heel regelmatig openstelt om er de laatste nieuwe spellen te spelen. Daar hebben we al veel leuke spelers ontmoet, waaronder Nico. Het lijkt wel alsof hij het hele land af reist voor een goed spel, buiten de spellenzolder in Lille komt hij ook wel eens in Meerhout spelen en op het einde van de maand ontmoeten we elkaar vaak op een clubavond van Prettig gescoord, in Aalst. Aan Bordspelmania hebben we inmiddels ook een (bijna) wekelijkse spellenavond met Cindy (en Waut) te danken!

Vroeger was een gezelschapsspel voor ons enkel iets leuk om de familie samen te brengen: weg van die tv en digitale spellen, samen rond de tafel voor échte quality time. Nu zijn gezelschapsspellen nog veel meer dan dat, ze brengen de familie niet alleen samen maar hebben ons ook al enkele nieuwe vrienden opgeleverd. En dan zijn er vast nog die we hier niet vermelden, anders zijn we in 2015 nog aan dit bericht aan het schrijven. We kijken er alvast naar uit om in 2015 weer vele leuke spelmomenten met jullie allemaal te delen!

Dat was het dan, onze aftelreeks ‘Spellenmolen SPoELt terug 2014’ is achter de rug. Voor de volgende editie zal je moeten wachten tot december 2015, maar in tussentijd zijn we niet van plan om stil te zitten hoor. Ook in 2015 gaan we proberen om elke twee dagen (en soms vaker) een nieuwe recensie te publiceren! Daarnaast kan je volgende maand alweer een nieuwe aflevering van onze reeks ‘Tafelporselein’ verwachten en kan je tussen het feestvieren morgen al komen lezen hoe onze uitdaging voor 2015 eruit ziet. Wellicht zullen er ook nieuwe reeksen ontstaan, zo kunnen we alvast verklappen dat er nog wedstrijden zullen komen waarmee je spellen kan winnen!

Wij wensen jullie allemaal een heel gelukkig en speels 2015 toe!

Els & Esmeralda

Spelbeschrijving

We reizen doorheen het koninkrijk Xidit en nemen onderweg zo veel mogelijk eenheden in dienst. Deze zullen later helpen om de steden te bevrijden van de donkere bedreigingen. Door veel steden te bevrijden word je beloond, je ontvangt geld, macht en eigendommen zodat de toekomstige generaties je nooit zullen vergeten!

Lords of Xidit wordt gespeeld over 12 ronden. Aan het begin van elke ronde kiezen de spelers 6 acties die ze gedurende die ronde gaan uitvoeren, deze worden aangeduid op de spelersborden. Daarbij kan je telkens drie verschillende dingen kiezen: reizen, passen of een actie uitvoeren in een stad. Bij het reizen moet je kiezen langs welke kleurenroute je je reis zal verder zetten, je moet dus in het begin van de ronde al kiezen waar je heen wilt gaan! Door een ronde te passen kan je er soms voor zorgen dat de situatie in een bepaalde stad er beter op wordt, je mag namelijk maar één actie per stad uitvoeren per ronde. Als er in een stad eenheden aanwezig zijn kan je er als actie één mannetje wegnemen. Je kan daarbij niet zomaar kiezen welke kleur je wilt, je bent verplicht om het eerstvolgende te nemen. Vandaar dat je soms een ronde wilt passen, in de hoop dat andere speler(s) in tussentijd de eerste eenheden in de rij wegnemen en jij de zeldzame mannetjes kan krijgen. Andere steden zal je moeten bevrijden, daar moet je de eerder verkregen eenheden weer inleveren. Ook hier mag je de kleuren niet zomaar kiezen, de stad geeft aan welke eenheden vereist zijn. De beloning die je krijgt hangt samen met de zeldzaamheid van de benodigde eenheden. Er staan telkens drie beloningen boven deze tegels, wanneer je een stad bevrijd mag je daar twee beloningen uit kiezen. Je kan als beloning geld en/of macht en/of eigendommen kiezen. Het geld verstop je achter je zichtscherm, de macht wordt afgebeeld door een aantal van jouw machtsfiches op een gebied rond de bevrijde stad te leggen. Voor de eigendommen kan je tenslotte kastelen bouwen in de bijhorende steden, maar slechts één speler kan een kasteel bezitten per stad. Wanneer alle eenheden in een stad genomen zijn en wanneer een stad bevrijd wordt komt er een nieuw stadsfiche van hetzelfde type in het spel, het lege fiche komt op de aflegstapel en wordt later omgedraaid om een trekstapel voor het andere type te maken.

Na de 4de, 8ste en 12de ronde kunnen de spelers bekend maken hoeveel eenheden ze bezitten van elke kleur. Diegene die het meeste eenheden in een kleur toont wordt daarvoor beloond. Aan het einde van het spel worden de rijkdommen van de spelers met elkaar vergeleken in de volgorde dat aan het begin bepaald werd. Als het geldsymbool onder de eerste waarderingskolom ligt betekent het dat dit eerst gewaardeerd wordt. Alle spelers tellen hun geld en leggen hun puntenfiches in de juiste volgorde, diegene met het minste geld valt af en telt niet meer mee in de twee volgende waarderingen. Daarna gebeuren de twee andere waarderingen (macht en eigendommen) op identiek dezelfde manier: diegene met de minste punten valt af. Diegene die daarna overblijft wint het spel. Als er bij één van de waarderingen een gelijke stand is wint diegene met de meest overblijvende eenheden, als er dan nog steeds gelijkstand is wint diegene die het verst van de startspeler zit.

Onze mening

Lords of Xidit was toch wel één van de Essen-titels waar we naar uit keken. De spelregels staan héél duidelijk (en met veel voorbeelden) uitgelegd dus we konden al snel beginnen spelen. De regels zijn vrij eenvoudig om uit te leggen, toch bevat het spel zoveel meer dan je op het eerste zicht zou vermoeden. Je haalt mannetjes op die je op een andere plaats inruilt voor beloningen. De interactie is echter heel belangrijk, als je zeldzame mannetjes wilt verzamelen zal je moeten hopen dat andere spelers daar eerst passeren voor de minder zeldzame eenheden. Je ziet ook steeds welke twee steden de volgende zijn die bevoorraad en bedreigd zullen worden, je kan regelmatig tellen en al vertrekken naar één van die steden. Daarnaast speelt het spel ook héél vlot. Iedereen bepaald gelijktijdig zijn acties, daarna is het maar uitvoeren. De combinatie van dit alles zorgt ervoor dat Lords of Xidit héél leuk speelt: vlot, met veel interactie én met heel wat vooruit denken. Wij waren er alvast erg enthousiast over!

De puntentelling aan het einde is op zijn minst speciaal te noemen. Het systeem vinden we goed gevonden, je moet op elk van de drie beloningstypes goed scoren om te winnen. Al is het natuurlijk pijnlijk als je in de eerste waarderingsronde al uitvalt terwijl je op de volgende twee heel goed gescoord hebt. Maar de volgorde van waarderen wordt in het begin van het spel bepaald, je weet dus heel die tijd waar je naartoe moet. Toch eindigt het spel wel eens met een domper, aangezien die waarderingen aan het einde heel regelmatig met een gelijke stand eindigen. In dat geval geeft het aantal eenheden de doorslag, maar ook dat was soms gelijk! De regel dat diegene die ‘het verst van de startspeler’ zit dan wint geeft dan de doorslag en bepaald dan vaak wie het spel uiteindelijk wint. Een anti-climax voor een spel dat heel leuk speelt. Wij speelden het spel met 3 en 4 spelers en hadden daarbij een lichte voorkeur voor het driepersoonsspel. Aangezien er dan minder spelers op het bord zijn kan je iets beter inschatten wat er allemaal kan gebeuren, met vier spelers kan alles héél snel veranderen. Het materiaal van het spel is trouwens van uitstekende kwaliteit!

Conclusie: Lords of Xidit is een vlot expertspel dat hier wel in de smaak viel!

Met dank aan Asmodee België!

Lords of Xidit

Auteur: Regis Bonnessee
Uitgever: Libellud
Aantal spelers: 3 – 5
Tijdsduur: ± 75 min.
Vanaf 10 jaar

Gouden molen voor de beste filler!

Het nieuwe jaar komt nu wel erg dicht bij. Het wordt dus hoog tijd om onze allerlaatste gouden molen uit te delen. Die zal gaan naar een filler, een kort maar leuk spelletje dat we erg graag spelen tussen alle langere spellen door. Wij hechten best veel belang aan een goede filler. Zo’n kort spel komt niet enkel tussen de lange spellen door op tafel maar is ook ideaal om te spelen met niet-spelers. Fillers vormen dus een belangrijk onderdeel in onze spellencollectie, we telden dit jaar maar liefst 46 fillers die bij deze mini-verkiezing hoorden. Toch waren we het heel snel eens over de winnaar van deze gouden molen: we kozen er voor om Kruiswoord te bekronen tot beste filler dat we in 2014 hebben ontdekt!

In onze recensie over Kruiswoord schreven we al dat we niet zo’n grote fan zijn van woordspelletjes, al komt dat grotendeels door het feit dat er zo weinig goede woordspellen bestaan. Kruiswoord is daar wel degelijk een uitzondering op en heeft alles wat een filler voor ons moet hebben. Het zit in een klein doosje en is eenvoudig mee te nemen, het is gemakkelijk en kort uit te leggen (ook aan niet-spelers) en is bovendien goedkoop. Het spel is leuk voor jong en oud, iedereen kan zijn eigen woordenschat ervoor gebruiken. Het is in dit woordspel niet nodig om moeilijke, lange woorden te vormen met de x of de y, een simpel woordje zoals ‘appel’ kan je al de volle 10 punten opleveren. Wat ons betreft: een must-have!

Een andere filler die indruk op ons heeft nagelaten was Mahé. Het spel ziet er mooi uit en trok ons al aan vooraleer we wisten wat het inhield. Mahé is een heruitgave van een spel genaamd ‘Die heisse Schlacht am kalten Buffet’ uit 1974. Een onaantrekkelijk uiterlijk en een lange titel, maar toch aangeraden door de jury van Spiel des Jahres 1990. De uitgeverij Franjos Spiele heeft dit pareltje wat herwerkt en in een mooi jasje gestoken. Ook Mahé kwam al met verscheidene spelers op tafel en viel telkens in de smaak, al heeft het spelersaantal hier wel een invloed op het spel. Lees daarvoor onze recensie.

Ook Pairs behoort tot de leukere fillers die we dit jaar ontdekten, al staat de recensie ervan momenteel nog niet online. Het is een heel eenvoudig kaartspelletje met een hoge geluksfactor, maar iedereen kan meespelen. De makers noemen het een ‘pub game’: het is verslavend, duurt niet lang, zit in een klein doosje én is goedkoop. We speelden het spelletje voor het eerst op 5 november, maar het kwam sindsdien al 17 keer op tafel. Ideaal om ergens mee naartoe te nemen! Hou onze blog zeker in de gaten, in de loop van januari zal de recensie zeker online verschijnen.

Kruiswoord stond deze keer met kop en schouders bovenaan, daardoor werd het moeilijk om een echte volgorde te bepalen voor de opvolgers. Tsuro is een filler/familiespel dat we al veel langer kenden maar wel dit jaar op onze blog is beschreven, dé hit bij ons in de familie. Blueprints is dan weer een filler dat in de smaak viel bij de veelspelers maar dat we niet spontaan op tafel legden als we niet-spelers op bezoek hadden. Ook Glastonbury is een erg leuk tussendoortje, zeker ook aan te raden met twee spelers. Voor meer spelers hebben we tenslotte nog Linko, ons meest gespeelde spel van het jaar!

Deze reeks loopt nu echt bijna op zijn einde… Binnen twee dagen kan je hier het allerlaatste deel lezen, maar het onderwerp daarvan houden we nog eventjes geheim!

Spelbeschrijving

Sneeuwwitje, Roodkapje en de andere helden verzamelen zich voor een groot avontuur, maar ook de duistere heren bundelen hun krachten in de hoop alle landen te veroveren! Enkel wanneer alle helden goed samenwerken zullen ze er in slagen het plan van de invallers te doen mislukken.

Het basisspel bevat reeds 4 gebieden (realms) met bijhorende volkeren. Afhankelijk van het aantal spelers kan je één tot vier gebieden gaan beschermen. Elke speler kiest een held en krijgt de bijbehorende talentfiches die zullen bepalen hoeveel acties je tijdens je beurt kan doen. Tijdens de opstelling komen er reeds enkele artefacten en schatten in de gebieden te liggen, maar ook de invallers zullen het gebied langzaamaan inpalmen. Tijd om in actie te schieten dus! Als je aan de beurt bent kan je al je talentfiches gebruiken om acties te doen, maar niet alle talentfiches zijn hetzelfde. Zo heb je de vleugels nodig om je held te verplaatsen en heb je andere talenten nodig om eventuele artefacten en schatten op te nemen. Telkens je één van die acties uitvoert verwijder je de bijhorende talentfiches van je bord. Ook als je het opneemt tegen de invallers heb je talenten nodig, hoeveel en welke talenten daarvoor nodig zijn is bij elke invaller verschillend maar staat duidelijk afgebeeld op de fiches. Naast de gewone acties kunnen de spelers hun talentfiches ook gebruiken om stadskaarten te verkrijgen. Hierdoor krijgen ze een bepaald voordeel en/of krijgen ze extra (tijdelijke) talentfiches! Nadat alle spelers hun acties hebben opgebruikt eindigt de ronde. De spelers tellen vervolgens voor elk gebied afzonderlijk hoeveel invallers er nog aanwezig zijn en verplaatsen de zwarte pion dat aantal stappen. Daarna wordt de volgende ronde voorbereid door al de talentfiches terug te nemen én nieuwe invallers in de gebieden te laten arriveren. Van zodra de zwarte pion het veld met nummer 16 heeft bereikt komt de duistere heer in dat gebied tevoorschijn. Om een duistere heer te verslaan moet je niet alleen de nodige talentfiches hebben maar ook de drie artefacten al verzameld hebben. Bovendien moet de speler die de duistere heer verslaat al deze artefacten zélf bezitten, je zal er dus voor moeten zorgen dat die alledrie bij één speler terechtkomen. Als de spelers er in slagen om alle duistere heren te verslaan (één per gebied) winnen ze het spel, maar dan moeten ze er wel voor zorgen dat de zwarte pion niet op 20 geraakt want in dat geval zijn alle spelers verloren!

Het spel kan gespeeld worden op zes verschillende niveaus, variërend van heel gemakkelijk (om met kinderen te spelen) tot heel moeilijk. Het verschil zit hem vooral in het aantal gebieden en duistere heren, maar in de gevorderde varianten komen er nog enkele dingen bij kijken die het nog moeilijker maken.

Onze mening

Alvorens we met ons eerste spelletje 12 realms konden beginnen waren we al erg veel tijd kwijt met het ontcijferen van de spelregels. De spelregels zijn erg ingewikkeld geschreven en zijn voorzien van veel symbolen. De symbolen zijn een vraagteken op zich en vormen in dit spel meer chaos dan wat anders, want zelfs als je het spel kent en enkele keren gespeeld hebt zijn ze nog niet helemaal duidelijk. Gelukkig zijn er al wel enkele filmpjes over het spel te vinden, die hadden we deze keer echt wel nodig om alles goed te begrijpen. Al kan dat natuurlijk ook aan ons liggen. 12 Realms is een coöperatief spel, maar toch heb je regelmatig het gevoel dat je er alleen voor staat. Elke speler begint namelijk in een afzonderlijk gebied en probeert daar ter plaatse zo veel mogelijk onder controle te krijgen. Het is mogelijk om je gebied te verlaten en ergens anders te gaan helpen maar dan is je beurt ten einde en laat je jouw gebied onbeschermd achter terwijl je nog niet weet hoeveel invallers daar tevoorschijn zullen komen in de volgende ronde. Het is dus niet zo vanzelfsprekend om van gebied te verhuizen. Het thema van 12 realms is leuk gevonden en het ziet er op het eerste zicht allemaal erg mooi uit. De doos is dan weer héél onhandig gemaakt, een inleg waar je de helft van het materiaal onder moet verstoppen om het überhaupt in de doos te krijgen. We zijn wellicht niet de eerste die de doos openden en dachten dat we de helft van het materiaal ontbraken. Op die manier voegt zo’n inleg voor ons helemaal niets toe en kan het beter zonder!

Het spel zelf is eigenlijk vrij eenvoudig en kan in 5 minuten uitgelegd worden (ook al heb je die indruk dus niet na het lezen van de spelregels), dankzij de verschillende niveaus kan je het spel zowel met kinderen als met volwassenen spelen. Het is steeds afwegen hoeveel invallers je wel of niet gaat aanvallen. Het heeft geen nut om steeds alle invallers te verwijderen want dan kan je het spel nooit winnen, je moet die zwarte pion namelijk op 16 krijgen alvorens de duistere heer kan arriveren. Vanaf dat moment moet je vermijden dat die zwarte pion op één van de borden op 20 geraakt voor je alle duistere heren hebt verslagen. Helemaal niet zo simpel als het lijkt. Helaas kon het spel ons toch niet voor de volle 100% overtuigen. Sommige speelsessies waren spannend en leuk, anderen werden extreem saai. Het is een coöp waar één speler gerust het voortouw kan nemen en alles dirigeren, een probleem dat in deze categorie vaak om de hoek loert. Ondanks enkele leuke sessies hebben we niet meteen zin om het spel nogmaals op tafel te leggen, de kans is met gevolg ook erg klein dat het nog op tafel komt.

Conclusie: 12 Realms is een spel met eenvoudige spelregels maar kon ons niet overtuigen.

Update: Blijkbaar bezitten wij de eerste/oude editie van 12 Realms. Voor deze versie is er een upgrade kit beschikbaar met alle kaarten, verschillende capaciteiten voor de helden én verbeterde spelregels. Bovendien ontbreken de tokens in sommige exemplaren van deze editie, maar die kan je krijgen door MAGE Company een mail te sturen. In de nieuwe druk is alles aangepast.

Met dank aan MAGE Company!

12 Realms

Auteur: Ignazio Corrao
Uitgever: MAGE Company
Aantal spelers: 1 – 6
Tijdsduur: ± 45 min.
Vanaf 8 jaar

Onze uitdaging voor 2014: de 14×14-challenge

Net zoals vorig jaar hebben we voor 2014 een eigen uitdaging opgesteld, onze 14×14-challenge. Het doel was om dit jaar minstens 196 verschillende spellen te spelen, 14 spellen in 14 verschillende categorieën. Dit waren de categorieën die ons de afgelopen 12 maanden hebben bezig gehouden:

1: Speel 14 spellen die ooit genomineerd werden voor ‘Spiel des Jahres’
2: Speel 14 spellen met ons 5-jarig neefje
3: Speel 14 tweepersoonsspellen
4: Speel 14 spellen die nog niet in onze collectie zaten op 1 januari 2014
5: Speel spellen op 14 verschillende locaties
6: Speel 14 spellen die starten met een verschillende letter
7: Speel spellen met 14 verschillende personen
8: Speel 14 uitbreidingen
9: Speel 14 kaartspellen
10: Speel 14 dobbelspellen
11: Speel 14 spellen die nieuw zijn in 2014
12: Speel 14 spellen die passen in het thema ‘voedsel’
13: Speel 14 spellen die minstens 60 min. duren
14: Win 14 coöperatieve spellen

Onze 13×13-challenge uit 2013 bleek te gemakkelijk aangezien die in april 2013 al vervolledigd was. Dit jaar was dat helemaal niet het geval! Het aantal (196) verschillende spellen was ditmaal niet het probleem, wat je wellicht al kon vermoeden als je vorige week over onze statistieken hebt gelezen. Na enkele maanden was het probleem vooral dat de spellen die we speelden niet tot de overgebleven categorieën behoorden.

Het jaar begon goed, op Nieuwjaarsdag konden we al meteen drie spellen toevoegen. Pas op 15 maart was de eerste categorie compleet, we hebben er maar liefst 365 minuten over gedaan om 14 kaartspelletjes te spelen. Het was vrij opvallend dat deze categorie ook in onze 13×13-challenge voorkwam en we toch maar één spel daarvan hergebruikt hebben. Een fenomeen dat we later ook nog in andere categorieën zouden ontdekken.

Aanvankelijk waren er twee categorieën waarvan we dachten dat het nipt zou worden: spellen die niet in onze collectie zaten en spellen die pas in 2014 zouden verschijnen. Het waren uiteindelijk wel die categorieën die het best vorderden, want één van die twee was de tweede categorie die we vervolledigden, op 30 april. De categorie met 2014-releases volgde op 12 juni.

Andere categorieën gingen traag maar zeker vooruit en leverden geen problemen op. Het enige wat we daarvoor nodig hadden was tijd… en uiteraard ook de medespelers. De categorieën met tweepersoonsspellen, spellen met het thema voedsel, verschillende locaties, verschillende medespelers, dobbelspellen en de lange spellen werden zo ook langzaamaan vervolledigd. Voor categorie 2 moesten we 14 verschillende spellen spelen met ons 5-jarig neefje, al is die ondertussen wel 6 jaar geworden. Het is de categorie waar we de meest leuke herinneringen aan hebben. Zo organiseerden we in de Paasvakantie een heuse spellendag en speelden we zoveel spellen dat de stapel gespeelde spellen aan het eind van de dag bijna hoger was dan hemzelf!

De probleemgevallen kwamen uit onverwachte hoek: spellen die ooit genomineerd werden voor ‘Spiel des Jahres’, uitbreidingen én het winnen van coöperatieve spellen. Het Spiel des Jahres-gegeven was grotendeels onze eigen fout, we plaatsten enkele genomineerden in een andere categorie waardoor we op zoek moesten naar oudere prijswinnaars. Coöperatieve spellen waren in principe geen probleem, het probleem was de titel: “WIN 14 coöperatieve spellen”. Zo speelden we Hanabi een vijftal keer maar slaagden we er geen enkele keer in om 25 punten te behalen. Met behulp van een aantal coöperatieve kinderspellen (én ons neefje) konden we die categorie op 13 december eindelijk tot een goed eind brengen. Tenslotte hadden we nog de categorie met uitbreidingen, een categorie die ons in 2013 geen enkel probleem opleverde. Blijkbaar hadden we dit jaar niet zoveel zin om uitbreidingen te spelen aangezien we pas op tweede Kerstdag het laatste spel speelden om deze categorie – en daarmee ook de volledige challenge – te beëindigen.

De challenge blijft een leuk gegeven dat we ook in 2015 weer willen toepassen, het verplicht ons soms om wat oudere spellen terug uit de kast te halen. Elk jaar opnieuw herontdekken we spellen dankzij die uitdaging! We zijn momenteel nog volop aan het bedenken welke 15 categorieën we voor volgend jaar gaan kiezen. Heb jij een leuk idee? Laat het ons dan zeker weten in een reactie hieronder!

Binnen twee dagen kan je hier de voorlaatste aflevering van deze reeks lezen, kom zeker ontdekken welk spel onze allerlaatste gouden molen verdient!