Interview met MAGE Company!

board2Één van de uitgevers die regelmatig gebruik maakt van Kickstarter is MAGE Company. In december vond je er nog de succesvolle campagne voor Raid & Trade en onlangs was ook de campagne voor een uitbreiding op 12 Realms (Ghost Town) alweer geslaagd. In tussentijd zitten ze uiteraard niet stil, want ondertussen hebben ze alweer een campagne gelanceerd, deze keer voor een uitbreiding op Höyük waarvan we binnenkort een preview zullen publiceren. Volgende maand plant MAGE Company ook een nieuwe uitbreiding op 12 Realms, het wordt de grootste uitbreiding tot nu toe! Wij stelden alvast enkele vragen aan Alexander Argyropoulos en Michael Andresakis! Alexander beantwoordt de vragen in naam van hun beide.

Alexander, stel jullie eventjes voor.

Mijn partner en ik zijn opgegroeid in Griekenland en kennen elkaar al van kinds af aan. Als grote fans van bordspellen hebben we zo’n 13 jaar geleden beslist om er ons beroep van te maken. We zijn langzaam van start gegaan, stap per stap. Als we er zo over nadenken zouden we kunnen zeggen dat de helft van ons leven bestaat uit bordspellen en komieken.

Wat is jullie taak bij MAGE Company?

Ik hou mij vooral bezig met de Public Relations en alle financiële zaken van MAGE Company. Mike (Michael) werkt vooral aan het grafische en de spelregels, alles wat met kunst te maken heeft. Samen testen we ook veel nieuwe spellen uit, het spelen is uiteraard ook een onderdeel van onze job.

MAGE CompanyKan je ons iets meer vertellen over MAGE Company?

In 2001 hadden we het idee om iets op te starten, sindsdien hebben we aan verschillende projecten gewerkt en hebben we veel bijgeleerd over de spellenwereld. Aangezien we naast het bedrijf ook veel tijd in onze jobs, school en familie staken ging alles op een zeer traag tempo. Eind 2010 zijn we officieel beginnen werken bij MAGE Company, sindsdien publiceren we spellen en proberen we zo snel en ze goed mogelijk te groeien. Onze doelstelling is om veel verschillende soorten spellen te publiceren. We focussen niet op korte of lange spellen, party- of microgames, we doen alles graag! We willen graag een uniek assortiment creëren en niet zomaar dezelfde dozen met verschillende spellen. Maar dat vraagt uiteraard tijd…

Spelen jullie zelf vaak bordspellen? Hebben jullie een grote collectie en een favoriete spel?

Het werk dat we doen vergt heel veel tijd, onze vrije tijd is dan ook zeer beperkt waardoor we niet zo veel ‘andere spellen’ kunnen spellen als we zouden willen. Om de twee weken komen we samen om enkele nieuwe spellen te spelen, om te zien wat er allemaal nieuw is op de markt. Onze favoriete spellen? Dan kiezen we voor Battlestar Galactica, Ghost Stories en Risk. Onze collectie.. ja… die is groot, maar het probleem is dat de ruimte dat niet is. Daardoor moeten we soms wel spellen weggeven.

Zowel Höyük als 12 Realms kwamen in het leven als print&plays en waren populair op Boardgamegeek. Waarom hebben jullie beslist om deze spellen nieuw leven in te blazen en te publiceren?

Gewoon omdat het goede spellen zijn en niemand anders die ooit heeft gepubliceerd. Naast spellen uit onze eigen collectie zoeken we geregeld naar print & plays dat we leuk vinden. 12 Realms en Höyük hebben ons meteen overtuigd.

Tegenover de print&play is de lay-out duidelijk verandert, maar heb je ook inhoudelijke dingen verandert?

Ja hoor … Als we een spel kiezen dan wordt daar hard aan gewerkt. We voegen elementen toe en verwijderen enkele spelregels, soms worden er zelf mechanismen verandert tot het spel een aanvaardbaar niveau heeft bereikt. We zouden een spel nooit zomaar overnemen als we het ontdekken, er valt altijd wel iets te verbeteren.

Wat 12 Realms betreft. Afgaande op de titel wist je al van in het begin dat het 12 realms zouden worden, Waarom kozen jullie dan toch voor een basisspel en verschillende uitbreidingen en ontwierpen jullie niet meteen een ‘compleet’ spel?

12 RealmsWe kozen inderdaad van in het begin voor 3 dozen: 12 Realms, Ancestors legacy en binnenkort Bedtime Stories. We wilden het spel van in het begin opsplitsen in deze delen, wie zou er anders 200$ geven aan één spel? 12 Realms met alle mini’s, kaarten, dobbelstenen en fiches zou dan ongeveer zo’n kostprijs hebben. Dat was één van de grootste redenen van die beslissing die we toen gemaakt hebben. We zien ook niets verkeerd aan deze methode, het is bovendien niet het eerste project op de markt dat op deze manier werkt. Laat mij het even anders stellen. De titel is 12 realms, maar dan heb je ook nog de uitbreiding Ghost Town, dat eigenlijk de 13de realm is. We wisten hoe we het spel wilden splitsen om het aan een goede prijs te kunnen aanbieden, want de prijs is altijd het probleem van een spel, we moeten er steeds over nadenken of die geldprijs het waard is om iets aan onze collectie toe te voegen. De namen van de realms en enkele specifieke mechanismen lagen nog niet vast van in het begin. Zelfs als we meteen een compleet spel hadden uitgegeven: het zou voor de spelers bijna onmogelijk zijn om alle spelregels uit de 3 à 4 spelregel-boeken die we nu hebben op te nemen. Het zou veel te ingewikkeld zijn.

Naast de drie grote dozen heb je ook nog verschillende mini’s, kan je ze even allemaal oplijsten om een goed overzicht te krijgen?

Natuurlijk. Eerst en vooral hebben we het basisspel 12 realms. 12 Realms bevat ook enkele varianten. Dan hebben 12 Realms: Ancestors Legacy, een grote uitbreiding met vier nieuwe realms maar ook met nieuwe verhaallijnen voor de bestaande realms. Hoe meer mini’s, hoe meer materiaal en hoe groter de herspeelbaarheid. Alle verhaallijnen voegen nieuwe spelregels en nieuwe mechanismen toe voor elke realm. Dan hebben we ook nog Ghost Town en Ghost Galleon, twee verschillende mini-uitbreidingen met elk een nieuwe verhaallijn. Uiteindelijk hebben we ook Bedtime Stories dat in maart op Kickstarter geïntroduceerd wordt. Maar we ontwerpen nog vele nieuwe dingen rond het hele project!

Plannen jullie uiteindelijk een big box met het basisspel en alle uitbreidingen?

Nee, of in ieder geval nu nog niet. We zijn wel ‘iets’ van plan maar dat kunnen we momenteel nog niet bekend maken. Laten we zeggen dat het meer een investering wordt voor diegene die het spel voor vele jaren willen hebben. We houden jullie zeker op de hoogte van zodra dat kan.

Waarom gebruiken jullie Kickstarter om al jullie spellen te lanceren?

Waarom niet? Kickstarter geeft ons de mogelijkheid om ons werk voor te stellen én het brengt meer mensen aan onze kant die leren over de spellen terwijl andere bedrijven die kansen niet geven. Vandaag de dag klagen vele mensen over spellen die al goed zijn én al uitgegeven werden door grote bedrijven, en ze hebben gelijk. Zoals je ziet zijn we niet de enigen. Zelfs grote bedrijven grijpen steeds terug naar Kickstarter. Persoonlijk vind ik dat niet eerlijk aangezien ze toch al naam en faam hebben, maar dat is nu eenmaal de markt en iedereen is daar vrij in. We gebruiken trouwens niet alleen Kickstarter, we werken ook samen met Spieleschmiede om onze spellen in Duitsland te vestigen. Binnenkort zullen we wellicht met nog meer bedrijven samenwerken. Het crowdfunding-systeem heeft het volledige marktsysteem veranderd. Of er meer concurrentie is? Ja. Of we harder moeten werken? Ja. Maar we doen ons best om onze spellen goed te behandelen en ze zo goed te promoten als we kunnen.

Hoe voel je je tijdens zo’n Kickstarter campagne?

Nu we hierover spreken: ja er is druk om vele dingen. Hoe de mensen het project zien, of er fouten zijn, of het project zou slagen, hoeveel goals we kunnen halen, of alles perfect werkt en nog zoveel andere zaken. Tegelijkertijd hebben we nog ons dagelijks werk in het bedrijf én moeten we voldoende updates schrijven. We moeten mensen informeren over het spel en tijdig antwoorden op die vele mails. Het lijkt wel alsof de tijd die we hebben niet genoeg is voor alles wat we willen doen. Maar het is uiteraard ook geweldig om te zien hoe de mensen het project volgen, en hoeveel feedback en ideeën ze ons geven. Uiteindelijk genieten we er steeds van.

Waarom zouden we jullie projecten moeten backen?

We proberen voor elk project grote kortingen en gereduceerde verzendingskosten aan te bieden. Sommige pledge levels zijn uniek en je krijgt soms gelimiteerde extra’s voor een spel. Bovendien rekenen we veel op het spel zelf en het werk dat we erin steken. We proberen een unieke mix van illustraties, spelregels en mechanismen te maken zodat het voldoende uitdaging biedt én het spel het waard is om in ieders collectie te blijven. Elk heeft zijn unieke persoonlijkheid, we vertrouwen elk spel dat we maken en dat is dan ook wat we proberen door te geven aan de mensen. We geloven dat een goed spel in combinatie met mooie illustraties, een goede prijs en enkele coole extra’s erg waardevol is. En uiteraard zijn alle spellen en extra’s voldoende getest zodat de spelers er van kunnen genieten.

Momenteel live op Kickstarter: Hoyuk Anatolia

Sushi Go!

Spelbeschrijving

Het is tijd voor een lekkere sushi-lunch. Terwijl we aan de lopende band zitten nemen we het ene na het andere sushi gerecht, in een ultieme poging om de lekkerste menu samen te stellen! Een lekkere nigiri – liefst gedompeld in wat wasabi -, een set sashimi en graag veel dumplings en maki rolls. Vergeet niet om je menu af te sluiten met een heerlijk toetje, de pudding!

Afhankelijk van het aantal spelers krijgt iedereen 7 tot 10 kaarten op hand, vervolgens kiezen alle spelers één kaart en maken ze die gelijktijdig bekend. De overige handkaarten worden doorgegeven aan je linkerbuur. Met de verkregen kaarten doe je daarna weer hetzelfde: één kaart kiezen, gelijktijdig bekendmaken en de resterende kaarten doorgeven. Een wasabi kaart levert op zich geen punten op maar is in vele situaties wel interessant om te nemen. De volgende nigiri die je zal nemen moet je namelijk op die wasabi kaart leggen, waardoor de puntenwaarde van die nigiri verdrievoudigd wordt. Een inktvis zal zo dus 9 punten waard zijn in plaats van de gebruikelijke drie. Ook de eetstokjes leveren geen punten op, maar je kan ze in een volgende beurt inruilen om twee kaarten tegelijkertijd te kiezen. De stokjes komen vervolgens weer in het spel en kunnen mogelijk nog door andere spelers gebruikt worden. Na het doorgeven van de laatste overgebleven kaart leg je de ontvangen kaart bij je andere verzamelde kaarten, dit is het einde van de eerste ronde. Tijd voor een puntentelling. Elke soort sushi scoort op een andere manier. Nigiri kaarten leveren het vermelde aantal punten op (1 tot 3), gedompeld in wasabi wordt die score dus verdrievoudigd. Voor andere sushi gerechten moet je sets maken, zo krijg je 5 punten voor een set van twee tempura kaarten en 10 punten voor een set van drie sashimi kaarten. Dumplings zijn ook zeer geliefd, daarbij geldt: hoe meer, hoe beter. Afhankelijk van het aantal dumplings in je bezit kan je er 1 tot 15 punten mee verdienen! Tenslotte wordt er vergeleken wie de meeste maki rolls heeft, die speler krijgt 6 punten. De speler met de tweede meeste krijgt nog een troostprijs van drie punten.

Na de puntentelling worden alle sushi’s op de aflegstapel gelegd, enkel de kaarten met pudding blijven voor de spelers liggen. Op deze manier wordt er ook een tweede en een derde ronde gespeeld. Je kan er eventueel voor kiezen om de kaarten in de tweede ronde in de andere richting door te geven. Pas tijdens de laatste puntentelling worden ook punten uitgedeeld voor de pudding kaarten. De speler met de meeste pudding ontvangt 6 punten maar diegene met de minste pudding verliest 6 punten! Bij een gelijke stand worden de (min)punten verdeeld. Diegene die daarna de meeste punten heeft behaald wint het spel.

Onze mening

Je wordt al meteen vrolijk van de leuke en schattige illustraties, alweer een tinnen doosje van White Goblin dat er erg goed uit ziet. De spelregels zijn erg duidelijk geschreven, met een handig overzichtje achteraan om alles even op te frissen. Ondanks de eenvoud van de spelregels staat alles toch duidelijk beschreven zodat ook niet-spelers meteen aan de slag kunnen. De punten dat je met elk type sushi kan scoren staat ook op de kaart, je hoeft dus niet steeds terug te grijpen naar de spelregels. Deze filler is ideaal om mensen kennis te laten maken met het draft principe en is bovendien een ideaal tussendoortje voor iedereen die graag eens een spel op tafel legt. Het is eenvoudig en snel, maar toch heb je de nodige diepgang. Je probeert zelf uiteraard de beste menu samen te stellen, maar je houdt uiteraard ook in de gaten wat je buren aan het opbouwen zijn. Misschien kan je daar wel een stokje voor steken door ervoor te zorgen dat die geen set meer kan vormen? Of kies je toch je eigen weg? Het toetje, de pudding, zorgt hier wel degelijk voor de kers op de taart. Het levert dan wel geen punten op na de eerste en de tweede ronde, maar het is echt wel nuttig om aan het einde de meeste pudding te hebben. Of toch om er voor te zorgen dat je niet overblijft met de minste pudding, je wilt kost wat kost vermijden dat je 6 punten moet inleveren! Het zorgt dus voor een rode draad doorheen de drie rondes.

Een draft spel is in de meeste situaties leuk vanaf 3 spelers, maar Sushi Go kon ons zeker ook overtuigen met twee spelers! Het voegt een aantal elementen toe die je niet hebt met grotere spelersaantallen, je kan namelijk redeneren welke kaarten terug bij jou zullen komen. Er is ook een variant voorzien met een fictieve derde speler waarbij de spelers elk om beurt een kaart voor de dummy speler zullen moeten kiezen, zowel de variant als het basisspel hebben hun charmes. Deze filler zal bij ons (onafhankelijk van het aantal spelers) wellicht nog vaak op tafel verschijnen!

Conclusie: Sushi Go is een eenvoudige, snelle en vooral super leuke filler!

Sushi Go!

Met dank aan White Goblin Games!

Met dank aan White Goblin Games!

Sushi Go!

Auteur: Phil Walker-Harding
Uitgever: White Goblin Games
Aantal spelers: 2 – 5
Tijdsduur: ± 15 min.
Vanaf 8 jaar

Geen Paniek! Turbo

Spelbeschrijving

In dit snelle Turbo-spel zullen twee spelers het steeds tegen elkaar opnemen. Tegen wie durf je dit duel aan te gaan? In welk thema denk jij beter te zijn dan je tegenstander? Ga je bluffen en je inzet verhogen of speel je toch gewoon op veilig? Pas tegelijkertijd op voor de pestfiches van je tegenstanders, het kan nog knap lastig worden!

Als je aan beurt bent trek je de bovenste kaart van de stapel, je kiest één van de vijf thema’s én een tegenstander waar je dit duel mee wilt aangaan. Het aantal ‘Geen Paniek’-fiches dat naast het thema staat wordt uit de bank gehaald, dit is de inzet van dit duel. Als je veel lef hebt (of wilt bluffen) kan je die inzet nog verhogen met je eigen fiches, je tegenstander zal vervolgens moeten kiezen: of hij verhoogt de inzet met hetzelfde aantal fiches als jij net deed of hij durft het duel niet aan te gaan en geeft je meteen gewonnen. De speler die aan beurt is begint vervolgens met het duel, geeft het eerste antwoord en drukt vervolgens op de timer. De tijd voor de tegenstander gaat nu in, hij heeft 4 seconden de tijd om ook een antwoord te geven. Na dit antwoord drukt deze speler meteen weer op de timer (ook al is die nog niet afgelopen!) waardoor de tijd voor de startspeler weer ingaat. Op deze manier gaan beide spelers verder tot één van de spelers geen antwoord meer kan verzinnen alvorens de 4 seconden zijn afgelopen en de bel gaat. De winnaar van het duel ontvangt de ingezette fiches.

Spelers die niet aan het duel deelnemen kunnen een pestkop-fiche inzetten om het duel nog moeilijker te maken. Je geeft de pestkop-fiche aan een duellerende speler die je graag ziet verliezen, deze speler zal steeds twee antwoorden moeten geven als hij aan de beurt is. Als deze speler het duel effectief verliest dan krijg jij de helft van de winst, onthoud dan wel dat je in één klap twee vijanden hebt gemaakt. Het spel eindigt van zodra de fiches in de bank zijn uitgeput, de speler met de meeste fiches wint het spel.

Onze mening

Geen Paniek! Turbo zorgde hier voor heel tegenstrijdige meningen: sommige medespelers waren er dol op, anderen vonden dit ‘het meest frustrerende spel dat ze ooit speelden’. Dat heeft alles te maken met de trivia en stress-factor van dit spel. Wat die tijdsdruk betreft: sommige spelers houden ervan, anderen niet. Dat was nu wel duidelijk. Het trivia-gedeelte was leuker dan bij vele andere spellen in dat genre. De thema’s die op de kaarten staan zijn zo uiteenlopend dat iedereen wel mee kan spelen, de ene kent niets over tennis maar weet dan weer alles over auto-onderdelen. Je kan geen onderwerp bedenken of het staat wel op één van de vele kaartjes: dieren, landen, voedsel, meubels, sporten, films, werkmateriaal, … Je hoeft dus helemaal niet de slimste van de bende te zijn om dit spel te winnen. Je kan telkens kiezen met welke tegenspeler je een duel aangaat, maar misschien weet die tegenspeler daar wel meer van dan jij dacht! Of ga je meer fiches inzetten om te bluffen? De pestkop-fiches werden bij ons zelden of niet gebruikt, ze maken het spel niet leuker en mogen van ons gerust achterwege blijven.

Als je de speldoos vast hebt heb je het raden naar het aantal spelers waar je dit spel mee kan spelen, ook na het lezen van de spelregels blijft het een raadsel. Het kan met twee (waarbij je steeds tegen elkaar duelleert), maar ook met iets grotere groepen. De website van Goliath Games geeft dan wel ‘2-4 spelers’ aan, maar aangezien er in de spelregels ergens staat ‘vanaf 5 spelers…’ lijkt dit ook niet helemaal te kloppen. Geen Paniek! Turbo is een leuk partyspel, op voorwaarde dat de spelers geen probleem hebben met de tijdsdruk en de daarbij horende stress-factor. Met kinderen zouden we het dan weer minder aanraden. De thema’s zijn dan wel erg uiteenlopend, maar het leeftijdsverschil tussen kinderen onderling (of met de volwassenen) zou hier wel eens de pret kunnen bederven. De tijdsdruk is de reden waarom het in onze vriendenkring en familie toch niet uit de kast zal komen, maar het is het overwegen waard of het zonder de timer ook leuk zou zijn. De timer werkt daarentegen maar amper, de helft van de keren blijft die hangen of gaat hij trager dan hij zou moeten gaan. Met wat geluk heb je 8 seconden de tijd in plaats van de gebruikelijke 4 seconden, maar dat is uiteraard niet echt de bedoeling.

Conclusie: Geen Paniek! Turbo is een trivia-spel voor stressbestendige feestvrienden!

Met dank aan Goliath!

Met dank aan Goliath!

Geen Paniek Turbo

Uitgever: Goliath Games
(Aantal spelers: vermoedelijk 2 – 10)
Tijdsduur: ± 20 min.
Vanaf 8 jaar

Rummikub (Turbo)

Spelbeschrijving Rummikub

rummikubAan het begin van het spel krijgt elke speler 14 stenen, diegene die er in slaagt om deze stenen als eerste – in geldige groepjes – op tafel te leggen wint het spel. Als je aan beurt bent kan je groepjes stenen op tafel spelen, daar zijn twee geldige manieren voor: een serie van opeenvolgende getallen in eenzelfde kleur of een rij van dezelfde getallen in verschillende kleuren. Elke groep op tafel moet minstens bestaan uit drie stenen. Om het spel te beginnen moet de totale waarde van de stenen die je kunt uitspelen in groepjes minstens 30 punten waard zijn, vanaf je volgende beurt kan je dan ook stenen toevoegen aan bestaande groepjes. Het is ook toegelaten om groepen te hervormen in een poging één of meerdere van jouw stenen uit te spelen. Als dat echter niet lukt wordt je beurt als ongeldig beschouwd, je moet alles terug leggen zoals het lag én je moet drie extra stenen nemen. Het is dan wellicht beter om meteen te passen en één extra steen te nemen.

Als je al je stenen in geldige sets hebt kunnen uitspelen win je het spel. De waarde van de stenen  op de spelersborden van je tegenstanders bepaalt hoeveel punten je scoort. Je kan ook meerdere partijen spelen en op voorhand afspreken hoeveel potjes er gespeeld worden of welke score er gehaald moet worden om het spel te winnen.

Spelbeschrijving Rummikub Turbo

De Turbo-versie van Rummikub is een snel dobbelspel voor twee spelers. Elke speler krijgt 9 dobbelstenen op hand, als je aan de beurt bent dobbel je al deze dobbelstenen en probeer je sets te vormen zoals in het basisspel. Je mag een nieuwe set vormen maar je kan je dobbelstenen ook aanleggen bij bestaande groepjes. Ook in dit dobbelspel is het toegelaten om bestaande sets te manipuleren om zo je dobbelstenen kwijt te spelen, als het niet lukt word je daar deze keer niet voor gestraft. Vanaf de tweede beurt ben je niet verplicht om al je dobbelstenen opnieuw te werpen, het is dus belangrijk dat je je dobbelstenen op tafel laat liggen en pas in de beker doet als je opnieuw aan de beurt bent! Als beide spelers drie beurten na elkaar géén dobbelstenen meer kunnen aanleggen of wanneer een speler al zijn dobbelstenen heeft uitgespeeld is het spel afgelopen en worden de punten geteld. De winnaar krijgt het aantal punten gelijk aan de som van de getallen op overgebleven dobbelstenen van de tegenstander. Diegene die na 6 rondes de meeste punten heeft gescoord wint het spel.

Onze mening

Uit de vele spellen dat we kennen sinds onze kindertijd is Rummikub wellicht het beste. Ook nu we zoveel andere en ‘modernere’ spellen kennen kunnen we nog steeds genieten van een potje Rummikub, het blijft gewoon een goed spel. Het is een spel dat in vele gezinnen in de kast staat, het is dan ook niet te verbazen dat dit spel in vele gezinnen eigen huisregels heeft. Soms zelfs zonder dat de spelers dit beseffen, het is een spel dat door het leven gaat met veel verschillende spelregels. Maar ach, wat maakt het uit, als iedereen dezelfde spelregels toepast spelen we toch gewoon voor het plezier. En dat zoeken en puzzelen om toch maar een extra blokje uit te spelen blijft ook na vele speelsessies leuk, om dan maar te zwijgen over het gebruik van de joker. Ga je hem al uitspelen om zelf meer blokken kwijt te spelen? Maar dan kunnen je medespelers daar misschien wel goed gebruik van maken! Als je hem te lang op je speelbord houdt levert hij dan weer veel strafpunten op aan het einde… moeilijke keuze. Het spel is bovendien van een goede kwaliteit en het werd inmiddels in veel verschillende versies uitgebracht, zo is er inmiddels ook een junior-variant voor kinderen vanaf 4 jaar en zijn er ook verschillende reisedities op de markt. Een luxe-editie mag uiteraard ook niet ontbreken en met de XP-variant kan je het spel nu ook met 6 spelen. Tenslotte is er ook een XXL-versie zodat ouderen en/of slechtzienden ook nog kunnen genieten van een potje Rummikub.

Over de Turbo versie zijn we helaas iets minder enthousiast, de levensduur zal wellicht niet dezelfde zijn als die van de klassieke Rummikub. Het feit dat het een spel is voor twee spelers is misleidend, in tegenstelling tot veel andere spellen staat hier niet duidelijk vermeld dat het enkel met 2 spelers gespeeld kan worden. De aandachtige lezer merkt enkel dat ene kleine zinnetje op ‘Voor 2 spelers vanaf 7 jaar’. Het is een vrij grote doos in verhouding met het materiaal, de dobbelbeker maakt nogal veel lawaai en mocht van ons achterwege blijven. Ook het scoreblokje is maar droevig, met amper 18 velletjes.. Je kan de scores uiteraard ook op een ander blaadje noteren, maar als er dan toch een scoreblok wordt bijgeleverd had het dan ook wel wat dikker mogen zijn. Het goede ‘Rummikub’ element van het zoeken en puzzelen is uiteraard nog steeds aanwezig, maar in veel mindere mate. De mogelijkheden van de dobbelstenen zijn beperkt en het komt niet tot zijn recht zoals in de klassieker. Leuk om eens gespeeld te hebben, maar daar houdt het wellicht ook op.

Conclusie: De nieuwe Rummikub Turbo kan niet op tegen de klasse van de klassieke Rummikub!

Met dank aan Goliath!

Met dank aan Goliath!

Rummikub

Auteur: Ephraim Hertzano
Uitgever: Goliath Games
Aantal spelers: 2 – 4
Tijdsduur: ± 45 min.
Vanaf 8 jaar

Rummikub Turbo

Uitgever: Goliath Games
Aantal spelers: 2
Tijdsduur: ± 15 min.
Vanaf 7 jaar

Triominos (Turbo)

Spelbeschrijving Triominos

TriominosProbeer zoveel mogelijk punten te scoren door je triominos-stenen passend aan te leggen. Als je aan de beurt ben probeer je één van de stenen op je speelbord passend aan te leggen op tafel, als je daarin slaagt scoor je punten gelijk aan de waarde van die steen (de som van de drie getallen). Door bepaalde vormen te maken kan je extra bonuspunten verdienen, zo krijg je maar liefst 40 bonuspunten als je een brug vormt. Een hexagon en een dubbele hexagon zijn zelfs 50 en 60 punten waard! Als je geen steen kunt of wilt aanleggen ben je verplicht om een Triomino aan te kopen. Elke aankoop kost je 5 punten, als je na drie pogingen nog steeds geen steen kan aanleggen moet je als straf nog 10 punten extra betalen. Die ronde verlies je dus 25 punten en heb je drie nieuwe stenen op je bord staan.

Aan het einde van de ronde waarin een speler zijn laatste steen uitspeelde eindigt het spel. De winnaar krijgt de som van de waarden van de stenen van de tegenspeler én 25 bonuspunten. Diegene die daarna de meeste punten heeft wint het spel. Het spel kan ook over meerdere ronden gespeeld worden waarbij er een punten-limiet wordt afgesproken.

Spelbeschrijving Triominos Turbo

In deze nieuwe ‘Turbo’ variant op Triominos wil je jouw Triominos als eerste aanleggen, dat is dan ook de enige manier om het spel te winnen! De spelers beslissen samen hoe snel/traag ze de timer instellen, je kan kiezen tussen 8 of 15 seconden. Vervolgens nemen alle spelers zes Triominos voor zich op tafel, wordt er één steen in het midden gelegd en drukt één van de spelers op de timer als startsignaal van het spel. Als je denkt dat je één van je stenen kan aanleggen druk je gauw op de timer (ook al is die nog niet helemaal afgelopen) en kan je vervolgens proberen of het lukt. Als je jouw steen kan aanleggen kan je meteen daarna weer op de timer drukken om nog een steen aan te leggen, maar misschien is één van je tegenstanders je dan wel voor en wilt hij een steen aanleggen! Als een andere speler op de timer gedrukt heeft moet je wachten tot hij/zij een Triomino heeft aangelegd, pas daarna kan jij weer op de timer drukken.

Pas echter op dat je niet té snel drukt, als later blijkt dat je steen tóch niet past en je kan dus geen steen aanleggen vooraleer de bel gaat word je gestraft en zal je twee extra Triominos stenen moeten nemen. De tijd kan ook voorbij zijn doordat niemand anders de timer opnieuw indrukte, in dat geval nemen alle spelers één nieuwe steen. Het spel eindigt van zodra één speler alle stenen heeft aangelegd, deze speler wint het spel.

Onze mening

De klassieke versie van Triominos stond als kind al in onze spellenkast, of toch bij één van ons. Ik herinnerde mij dat het spel zeer geliefd was en vaak op tafel kwam, maar de puntentelling zei me niets. Na het lezen van de spelregels en een speelsessie werd duidelijk waarom ik er wellicht weinig van wist: dat voegt gewoon niets aan het spel toe. Domino speelden we als kind ook zonder puntentelling, Triominos dus ook. Het leuke aan Triominos is dat je op zoek kan gaan naar passende blokjes, het is moeilijker dan een gewone domino en is voor jonge kinderen zeker een uitdaging. De puntentelling leverde meer frustratie op, dan pas valt het op hoe hoog de geluksfactor in het spel is. Soms heb je gewoon de pech dat je de verkeerde stenen trekt, dan moet je nog punten inleveren (en soms onder 0 gaan) en word je dus dubbel gestraft. Ook aan de waarde van je Triomino kan je niets veranderen, je scoort gewoon de punten die je toevallig trekt. Uiteraard probeer je de stenen met de meeste punten aan te leggen, maar als dat niet gaat… De bonuspunten zijn leuk omdat je probeert moeilijkere vormen te maken, maar ook daar heb je wat geluk voor nodig om nét die steen te trekken die daar nog past. Triominos is gewoon een leuk familiespel en het stimuleert het ruimtelijk inzicht van kinderen, maar je raadt het al: laat die puntentelling maar achterwege. Het is een spel met degelijke kwaliteit van stenen, maar als we even echt kritisch zijn: alles is hier in de vorm van een driehoek (zelfs de doos): waarom de spelregels dan niet? Die moet je krom plooien om er toch maar bij te krijgen.

In de Turbo variant hebben ze die puntentelling alvast achterwege gelaten, een goed begin. Je moet er wel naar raden met hoeveel spelers je het spel kan spelen aangezien dit nergens vermeld staat, niet op de doos en niet in de spelregels. Aangezien het blijkbaar met alle courante spelersaantallen (2-4) werkt is dat niet zo’n onoverkomelijk probleem. De spelregels zijn overigens vrij ingewikkeld geschreven waardoor het ons niet meteen duidelijk was hoe het spel juist gespeeld moest worden. Het zou ons niet verbazen als het spelletje op vele plaatsen verkeerd wordt gespeeld. Net als de klassieke Triominos staat hier de leeftijdsaanduiding 6+, maar de Turbo-variant is duidelijk moeilijker dan de klassieke versie! Je kan/mag niet ‘op je gemak’ zoeken of je Triomino past want pas nadat je op de timer hebt gedrukt kan je proberen. Voor kinderen die iets ouder zijn, al enig ruimtelijk inzicht hebben én graag spelen onder tijdsdruk is Triominos Turbo dan weer erg leuk. De timer lijkt echter niet zo’n lange levensduur te hebben, we merkten dan ook dat die af en toe bleef haperen. De tijdsdruk was niet meteen aan ons besteed, maar dat is een kwestie van smaak.

Conclusie: Met de klassieke en de Turbo-versie van Triominos is er voor elke puzzelaar wat wils!

Met dank aan Goliath!

Met dank aan Goliath!

Triominos

Uitgever: Goliath Games
Aantal spelers: 1 – 4
Tijdsduur: ± 20 min.
Vanaf 6 jaar

Triominos Turbo

Uitgever: Goliath Games
Tijdsduur: ± 10 min.
Vanaf 6 jaar

Tiny Epic Galaxies – Interview

Sinds enkele dagen vind je op Kickstarter het project voor ‘Tiny Epic Galaxies’ (in het vervolg afgekort tot TEG). Na de succesvolle campagnes van de vorige spellen ‘Tiny Epic Kingdoms’ en ‘Tiny Epic Defenders’ komen ze nu dus met een derde microgame in deze reeks. De vorige campagnes waren al indrukwekkend, maar TEG lijkt nu alles te overstijgen. Op enkele dagen tijd – en met nog 25 dagen voor de boeg – overtuigde dit project al 6190 backers, wij zijn alvast benieuwd waar dat gaat eindigen. Hoog tijd om enkele vragen te stellen aan Michael Coe, die aan de leiding staat van Gamelyn Games!

Korte spelbeschrijving

In Tiny Epic Galaxies controleren 2 tot 4 spelers hun eigen melkweg! Hieruit zullen ze elk een eigen rijk ontwikkelen door hun grondstoffen te beheren, hun vloot uit te breiden, planeten te koloniseren én de positie van hun vijanden uit te buiten! Het spel is gebaseerd op een nieuw mechanisme met dobbelstenen; de spelers dobbelen om hun acties te bepalen en beslissen daarna in welke volgorde die worden uitgevoerd. Als je dit dan ook nog kan combineren met de mogelijkheden van je planeet kan je soms heel veel doen in één enkele beurt! Tijdens het spel gebruiken de spelers grondstoffen om hun rijk te versterken of om ongewilde dobbelstenen opnieuw te rollen, maar ook om de acties van je tegenstanders te volgen! Dankzij een uitgebreid rijk en na succesvolle kolonisaties zullen de spelers krachten (overwinningspunten) vergaren, van zodra een speler 21 (of meer) heeft gehaald is het einde van het spel in zicht.

Aantal spelers: 2 – 4 (met een mogelijke solovariant en/of een 5de speler uitbreiding via stretch goals)
Tijdsduur: ± 30 min.
Vanaf 13 jaar

Michael CoeMichael, stel jezelf even voor aan onze lezers.

In het kort: ik ben een vader, een echtgenoot, één van 13 kinderen, een gamer, “een goober” én de oprichter van Gamelyn Games!

Op de foto zie je Michael samen met zijn dochter. Naar eigen zeggen zal de dochter op een dag aan het hoofd staan van Gamelyn Games.

Speel je zelf vaak bordspellen? Zoja, wat is je favoriete spel?

Ik speel elke dag bordspellen! Naast de spellen waar ik rond werk speel ik gemiddeld zo’n 1 à 2 keer per week. Over het algemeen speel ik veel Carcassonne, maar voor het ogenblik speel ik héél vaak Sushi Dice! 😀

Vertel ons iets meer over ‘Gamelyn Games’.

Gamelyn Games werd opgericht in 2011, een uitgeverij in Arizona. Onze eerste publicatie was in 2013 en was Dungeon Heroes, maar we zijn vooral gekend voor onze grote hit op Kickstarter begin vorig jaar: Tiny Epic Kingdoms. Momenteel zijn we deze ‘Tiny Epic’-reeks aan het uitbreiden, ons laatste spel in de reeks is Tiny Epic Galaxies, momenteel op Kickstarter.

Hoe lang zijn jullie bezig geweest met de ontwikkeling van TEG, vanaf het eerste idee tot nu?

Het ontwerp en de ontwikkeling voor Tiny Epic Galaxies zijn juist voor de zomer van start gegaan. Ongeveer zo’n 8 maanden dus.

Op Kickstarter vermeld je 5 mechanismen om een slechte worp te vermijden en je dobbelstenen te manipuleren. Als er zoveel manieren zijn om te manipuleren, waarom dan toch een dobbelspel?

Omdat het geweldig is om te spelen en het één van de grootste behoeften is in deze wereld! Tiny Epic Galaxies is een hit op alle vlakken: een hoge geluksfactor én erg strategisch. Het gaat niet zozeer over het aantal verzachtende omstandigheden, het gaat over de aanwezigheid van de vele en belangrijke beslissingen. Ik heb de 5 mechanismen daar enkel neergeschreven zodat geïnteresseerden het beter zouden begrijpen.

Gamelyn Games

Na Tiny Epic Kingdoms en Tiny Epic Defenders is dit de derde in de reeks. Wat zijn er gelijkenissen en/of verschillen tussen deze spellen?

De gelijkenis zit hem in de grootte en laagdrempeligheid van de spellen. Elk spel in de ‘Tiny Epic’-reeks zal steeds dezelfde grootte en toegankelijkheid hebben. Het verschil is dat elk van deze spellen uniek is, ze hebben elk verschillende mechanismen, verschillende genres en thema’s. Elk van deze spellen speelt anders.

Wist je bij de lancering van Tiny Epic Kingdoms al dat dit het begin zou zijn van een hele reeks? Komt er ook nog een vierde spel?

Er zullen nog vele spellen volgen zolang er geïnteresseerden zijn. Scott en ik hebben nog een lange lijst met ‘Tiny Epic’-ideeën, als de mensen er blijven van houden zoals ze nu doen, dan maken we de hele lijst! Of ik dacht dat dit zou ontstaan na Tiny Epic Kingdoms…? Ik vond dat een leuk idee en ik heb het waargemaakt!

Waarom zouden we TEG moeten backen?

Om een deel uit te maken van iets heel speciaals. Dit spel is op weg om hét Kickstarter-bordspel uit de geschiedenis te worden! Iedereen zou moeten meedoen, daar draait Kickstarter om! Maak dromen waar. Als dit je niet overtuigt heb je nog altijd het geweldige spel dat over de hele wereld getest werd en goedgekeurd werd door vele spelers en critici! Tiny Epic Galaxies werd in 2014 op verschillende beurzen voorgesteld, zelfs op Spiel in Essen. TEG heeft al vele mensen plezier bezorgd, deze hebben hun steun al gegeven door de campagne te backen. Mis het niet!

Het zou potentiële backers in Europa wel eens kunnen afschrikken dat het spel geen label ‘EU-Friendly’ draagt. Waarom niet?

Een project sturen naar Europa zorgt voor veel meer problemen dan enkel de extra kosten, het is ook erg riskant. Er zijn veel meer partijen bij betrokken. Wij dragen de volle verantwoordelijkheid en krijgen het vertrouwen van de backers, daarom kies ik er voor om de verzending te doen van waar ik wil en met mensen waar ik een vertrouwde relatie mee heb. Elk spel in deze Tiny Epic-reeks is bovendien zo klein en goedkoop dat de kans erg klein is dat internationale backers bijkomende kosten zullen hebben bij het bestellen van 1 of 2 exemplaren.

Zal het spel na de campagne te koop zijn in België en Nederland?

Dat weet ik momenteel nog niet.

Link naar het project op Kickstarter: http://kck.st/1Ft6Dlw

Gamelyn Games website: http://www.gamelyngames.com

Facebook: https://www.facebook.com/GamelynGames

Twitter: https://twitter.com/Gamelyn_Games

Dragon Valley

Spelbeschrijving

In een afgelegen vallei woont een kleine drakenfamilie, énkel de tovenaars hebben weet van dit geheime bestaan. De jongste draken spelen iets verderop het spelletje ‘vuurbal’, maar de knorrige tovenaar Razandar kan daar niet mee lachen. Hij vreest dat die hete lava zijn mooie tovenaarstoren zal beschadigen. Hij is op weg naar de toren en zal de kleine draakjes straffen, wij zijn de enigen die de kleine draakjes nog kunnen reden. We zullen er dus alles aan doen om de familie te herenigen in hun verborgen vallei, anders verliezen we gezamenlijk het spel!

Als je aan beurt bent dobbel je met de witte dobbelsteen, het resultaat daarvan zal bepalen welke actie er wordt uitgevoerd. Als je een drakenjong hebt gedobbeld beginnen we aan de magie, trek één van de drakenjongen uit de zwarte zak en zet deze bovenaan op de tovenaarstoren. Elk drakenjong moet door twee spelers verplaatst worden naar de drakenvallei, wélke spelers dat moeten doen werd aan het begin van het spel bepaald d.m.v. gekleurde kaarten. Alle spelers zullen met elk van hun medespelers eens moeten samenwerken. De kleur van het drakenjong bepaalt dus welke spelers het jong zullen moeten redden, deze spelers maken zich dus klaar voor hun toverspreuk en nemen hun toverstok alvast klaar. Door aan twee zijden met de toverstokken tegen het draakje te duwen kunnen de spelers de draak samen opnemen en naar de vallei brengen. Als de twee spelers daar in slagen is de vlucht gelukt en is de volgende speler aan beurt, in het andere geval wordt de zwarte dobbelsteen gegooid en komt Razandar een stapje dichter bij zijn toren. Ook met de witte dobbelsteen kan je pech hebben, als je Razandar dobbelt moet je hem meteen een stap laten naderen. Als je een zon dobbelt heb je geluk en gaat Razandar terug enkele stappen achteruit, hij gaat helemaal terug naar zijn tovenaarshuis! Tenslotte kan je ook nog een drakenjong met een lavasteen dobbelen, dat maakt jouw spreuk eens zo moeilijk, je moet het drakenjong dan namelijk samen met die lavasteen vervoeren! Als de spelers er in geslaagd zijn om alle drakenjongen terug in hun vallei te brengen winnen de spelers samen het spel. Als Razandar echter aan de toren arriveert terwijl er nog jonge draakjes aanwezig zijn verliezen de spelers het spel gezamenlijk.

Voor de jongste spelers zijn grotere toverstokken voorzien, bovendien kan er beslist worden om de toren dan iets dichter bij de vallei te plaatsen. Voor de gevorderde tovenaars is er dan weer een variant waarbij de drakenjongen in het midden van de vallei (tussen de bomen) moeten geplaatst worden, je zal dus zeer accuraat moeten zijn! Bovendien zijn er ook nog tovenaarstegels die het verplaatsen van de drakenjongen nog moeilijker maakt, zo mag je de toverstok vb. maar met twee vingers vasthouden. Ook als je die met je verkeerde hand – of zelfs met twee handen – moet vasthouden is het moeilijker, om dan maar te zwijgen van de kaartjes die je verplichten om de actie blind of met één gesloten oog uit te voeren!

Onze mening

Dragon Valley sprak ons wel aan dankzij de mooie illustraties, bovendien zijn we grote voorstanders van coöperatieve kinderspellen. Na het lezen van de spelregels hadden we onze vragen bij de moeilijkheid, het verplaatsen van die draken is niet zo eenvoudig, laat staan met de leeftijdsaanduiding 6+. Ons zesjarig neefje overtuigde ons echter van het tegendeel, aangezien hij het spelletje graag en goed meespeelde, weliswaar met de toverstokken voor jonge spelers. Het verplaatsen met de kleine toverstokken (voor volwassen spelers) is best moeilijk. Het kan aan ons liggen, maar we kwamen niet aan de variant voor gevorderden spelers met die tovenaarstegels. Dat is wellicht voor iemand met een vaste hand! Het spel is van een mooie kwaliteit, het oogt altijd mooi als een doos op zo’n manier genuttigd wordt. Dragon Valley is dus een leuk kinderspel dat met alle spelersaantallen even goed werkt, maar we hebben wel onze vraag bij de herspeelbaarheid. Het is wel eens leuk om te oefenen, maar naar ons idee gaan kinderen die niet goed zijn in zo’n zaken niet meteen zin hebben om het spel te herspelen. Kinderen die het wel goed kunnen hebben het na enkele keren wellicht ook wel gehad.

Conclusie: Dragon Valley is een spel voor stressbestendige kinderen met een vaste hand!

Dragon Valley

Met dank aan Asmodee België!

Met dank aan Asmodee België!

Dragon Valley

Auteurs: Julien Gupta & Johannes Berger
Uitgever: Queen Games
Aantal spelers: 2 – 4
Tijdsduur: ± 20 min.
Vanaf 6 jaar

Spirits of the Rice Paddy – Interview

In september 2014 stelden we al enkele vragen aan Philip duBarry, een spelauteur die toen het spel Skyway Robbery op Kickstarter aanbood. Hij liet toen al vallen dat hij ook nog andere spellen in ontwikkeling had, waaronder ‘Spirits of the Rice Paddy’. Ondertussen heeft hij niet stil gezeten en vinden we datzelfde spel op Kickstarter, tijd om eens te horen hoe dat spel in elkaar zit!

Korte spelbeschrijving

Spirits of the Rice Paddy is een spel over de rijstteelt in Bali die wat hulp krijgt vanuit de geestenwereld. Het doel is om zo veel mogelijk rijst te produceren gedurende zeven speelronden.

De Balinese mythologie zit in het spel verweven met zogenaamde geestenkaarten en deze zullen twee keer tijdens het spel gedraft worden. In elke ronde zullen de spelers één van deze kaarten spelen, maar ook alle eerder gespeelde kaarten zullen gedurende elke ronde terug uitgevoerd worden. Dit betekent dat je de kaarten die je aan het begin speelt vele keren zult uitspelen! Helaas: hoe beter je kaarten, hoe minder water je ter beschikking hebt.

Water is het belangrijkste element in het spel. De auteur beschrijft het spel als volgt: “A worker allocation game with resource and, specifically, water flow management.” De spelers gebruiken hun werkers en dieren (runderen en eenden) om rijstvelden te bouwen en te onderhouden. Om rijst te laten groeien moeten je rijstvelden ondergelopen zijn, maar het water heb je ook nodig om te wieden. Laat je eenden het ongedierte eten en oogst je rijst!

Rijst is meteen ook het betaalmiddel in dit spel, spelers zullen dus nauwkeurig moeten afmeten hoeveel ze spenderen om extra hulp te krijgen tijdens het produceren. De speler die het meest efficiënt heeft gewerkt zal het spel eindigen met het meeste rijst en wint het spel.

Hoe lang ben je bezig met de ontwikkeling van Spirits of the Rice Paddy en wat was er eerst: het thema of het spel?

In 2010 heb ik veel gelezen over het vele werk dat de rijstteelt vraagt, dat heeft ervoor gezorgd dat ik begonnen ben aan de ontwikkeling van dit spel. Ik vond het intrigerend en wou dit als thema van een nieuw spel, het thema was er dus eerst. De mechanismen in dit spel zijn er stilaan bijgekomen, alles draaide rond het bouwen en onderhouden van rijstvelden.

Het spel wordt gepubliceerd door APE Games. Heb je al eerder samengewerkt met deze uitgever?

Ik heb dit spel in 2012 en 2013 aan enkele andere uitgevers voorgesteld. Op één van deze sessies was een man uit Texas aanwezig, hij had nauwe banden met APE Games en was meteen enthousiast over het spel. Ik stuurde hem alle bestanden en hij maakte zijn eigen prototype. Zijn enthousiasme sloeg over op enkele andere testers van APE Games en samen overtuigden ze Kevin Brusky om dit spel te publiceren, het wordt het meest complexe spel dat ze tot hier toe hebben uitgebracht.

Ik stond versteld van de energie en het werk dat ze gedurende het laatste anderhalf jaar in dit spel hebben gestoken. Ze hebben mijn ‘redelijk goed’ spel omgevormd tot iets heel speciaal. Het was erg leuk om met hen samen te werken en ik kijk dan ook uit naar een succesvolle campagne op Kickstarter!

Brendon Hall heeft iets uitgewerkt waarmee je het spel online kan testen. Kan iedereen dat proberen?

Brendon heeft inderdaad een geweldige tool ontwikkeld om bordspellen online te spelen: Table Top Zen. Wij werden geëerd en zijn één van de eerste bordspellen die daar te spelen zijn. Spelers kunnen communiceren via Skype of Google Hangouts terwijl ze hun speelstukken vrij in de ruimte kunnen bewegen. Alle spelers kunnen alle bewegingen zien, net zoals bij een gewoon bordspel op tafel. De interface kent geen spelregels, daar zijn de spelers dus zelf verantwoordelijk voor, maar het laat je wel toe om kaarten te schudden en in het geheim vast te houden. Het effect is verrassend gelijkaardig met een traditioneel bordspel.

We zijn momenteel demo’s aan het plannen zodat online spelers het spel met mij kunnen testen, wellicht op een basis van ‘eerst komt, eerst maalt’. We zullen ook wat ruimte laten zodat podcasters en reviewers het spel op deze manier kunnen testen. Contacteer Kevin op de Kickstarter pagina als je geïnteresseerd bent. Ik ben niet zeker hoeveel speelsessies we zullen organiseren, dus wees er snel bij als je geïnteresseerd bent!

Het is duidelijk niet je eerste campagne op Kickstarter. Kan je het gevoel tijdens zo’n campagne omschrijven?

2014 was een heel druk jaar, ik was bij maar liefst vier Kickstarter campagnes betrokken en heb ook geholpen bij twee andere projecten. Elke campagne is uniek, je weet nooit hoe het zal aflopen. Ik ben vaak nogal nerveus, wellicht meer dan anderen. De eerste dagen van de campagne bekijk ik die pagina heel regelmatig, dat mindert gewoonlijk naarmate de campagne vordert, of toch als het gehoopte bedrag al vroeg gehaald wordt (wat me nog maar twee keer overkwam). De laatste dag van de campagne is uiteraard behoorlijk zot!

Hoe gaat het met de ontwikkeling van Skyway Robbery?

Van een zotte laatste dag gesproken! Skyway Robbery had aan het begin van die dag nog 20% te kort om het vooropgezette bedrag te halen. De laatste 10 minuten hebben we maar liefst $6,000 gehaald waarmee de campagne op het allerlaatste nippertje toch geslaagd was! Zo haalden we op 10 minuten $2,000 meer dan we de eerste dag hadden verzameld!

Enkele weken geleden hebben we nog enkele kleine verbeteringen uitgevoerd aan het spel, het zou heel binnenkort naar de drukker moeten vertrekken. Ik ben er van overtuigd dat het spel in september helemaal klaar zou moeten zijn.

Van tijd gesproken, Skyway Robbery wordt geleverd in september 2015 terwijl Spirits of the Rice Paddy al in augustus wordt geleverd. Hoe verklaar je dit?

Ik heb weinig inbreng als het gaat over de leverdata. Elke uitgever heeft verschillende schema’s en verwachtingen, Kevin wilt dat dit spel op tijd klaar is voor een release op GenCon. Het zou kunnen dat Game Salute er dan ook al is met Skyway Robbery, maar zij hebben meer projecten dan de meeste uitgevers dus dat zou lastig kunnen worden. Je wilt de backers uiteraard niet teleurstellen dus dat is vaak een hele opgave.

Waarom zouden we Spirits of the Rice Paddy moeten backen op Kickstarter?

Zoals ik hierboven al heb vermeld: Spirits is meer getest dan elk ander spel dat ik al heb ontworpen. Perfectie is er nooit, maar ik ben zeer gelukkig met het uiteindelijke resultaat. Dit spel geeft een unieke ervaring. Spelers zullen vele mechanieken herkennen maar de manier waarop ze samensmelten met het thema is bewonderenswaardig. Het is een complex spel maar we hebben hard gewerkt om de speeltijd te beperken, het vervelende er uit te krijgen zodat het een leuk en gestroomlijnd spel werd. Het resultaat is een ware beleving. Iedereen die geniet van een goede eurogame met veel planning en spannende beslissingen zal genieten van Spitis of the Rice Paddy.

Zal het spel na de Kickstarter campagne te koop zijn in België en Nederland?

Ik ben niet op de hoogte van de distributieplannen van Kevin, dat zal gedeeltelijk afhangen van de manier waarop het spel ontvangen wordt. Ik gok dat het in zekere mate beschikbaar zal zijn maar ik kan dat niet met zekerheid zeggen.

Neem zeker een kijkje op de Kickstarter-pagina van dit unieke spel: Spirits of the Rice Paddy op Kickstarter

The Golden Ages

Spelbeschrijving

Golden AgesIn The Golden Ages staat elke speler aan de leiding van een hele beschaving. Doorheen de vier tijdperken zal je je beschaving ten volle laten ontwikkelen, daarvoor ga je technologieën ontwikkelen, kunstenaars opleiden en gebouwen oprichten. Het belangrijkste mag je echter niet uit het oog verliezen: nieuwe continenten ontdekken en steden oprichten in afgelegen gebieden!

Aan het begin van een tijdperk zullen de spelers elk om beurt een continenttegel op het speelbord leggen, de wereldkaart ziet er steeds groter uit! In het eerste tijdperk plaats je je hoofdstad met drie soldaten op deze tegel, vanaf de volgende ronden kan je kiezen of je jouw hoofdstad al dan niet verplaatst. Daarna voeren alle spelers elk om beurt één van de 8 mogelijke acties uit tot wanneer alle spelers een gouden eeuw gestart zijn. Voor vier van die acties heb je één van je soldaten nodig, zo kan je met de actie ontdekkingsreiziger een soldaat verplaatsen en op je nieuwe locatie een stad oprichten. Je ontwikkelde technologieën bepalen op dat moment hoe ver je soldaat kan reizen. Het grondstofsymbool waar je eindigt neem je op dat moment onder controle, ook hier bepalen je technologieën hoeveel inkomen je daarvoor ontvangt. Met de actie bouwvakker kan je een gebouwkaart nemen en op één van je beschikbare velden leggen. Aan het begin van het spel heb je maar één bouwveld beschikbaar, door technologieën te ontwikkelen kan je tot drie beschikbare bouwvelden bezitten. Tenslotte kan je een soldaat ook opleiden tot kunstenaar en daarvoor drie overwinningspunten in ontvangst nemen of hem laten afreizen naar een gebied dat onder controle staat van een tegenspeler, de aanvaller betaalt hiervoor de aangegeven kostprijs en ontvangt een willekeurig roemfiche.

De technologieën kwamen al vaak aan bod, je kan dus uiteraard ook een nieuwe technologie ontwikkelen door de aangegeven kost te betalen. Voor deze en de drie volgende acties heb je geen beschikbare soldaat nodig. Je kan ook een wonder aanschaffen, de eigenschappen van die wonderen verschillen elke eeuw. Doorgaans geven ze een onmiddellijk effect (voordeel) en/of een effect als je de kaart activeert, maar enkele kaarten geven ook punten aan het einde van het spel. Een andere mogelijke actie is dus het activeren van zo’n kaart, je kan daarmee een wonder of een gebouwkaart activeren en het bijhorende voordeel krijgen. Tenslotte kan je een gouden eeuw starten, wat wilt zeggen dat je in deze ronde niet meer mee speelt. Telkens het jouw beurt is ontvang je nu 2 goud. De eerste speler die een gouden eeuw start mag bovendien een ‘oordeel van de geschiedenis’ kiezen, deze kaart bepaalt hoe de puntentelling aan het einde van de ronde voor alle spelers zal verlopen. Nadat alle spelers een gouden eeuw gestart zijn vindt die puntentelling plaats, waarna alles wordt voorbereid voor een volgend tijdperk. Na vier tijdperken eindigt het spel en ontvangen de spelers nog punten voor hun overige geld, roemfiches en ontwikkelde technologieën. Tenslotte maakt elke speler zijn toekomstige technologie bekend, een doelstelling die je aan het begin van het spel kreeg. Als je hierin geslaagd bent ontvang je 8 bonuspunten. De speler met de meeste punten wint het spel.

Onze mening

Aanvankelijk hadden we geen idee wat we van The Golden Ages moesten verwachten. De spelregels lezen vlot en zijn erg duidelijk geschreven, de speluitleg wordt bovendien erg eenvoudig door de duidelijke illustraties. Alle mogelijke acties staan duidelijk getekend op de spelersborden, de symbolen op de kaarten en/of technologieën staan ook nog eens uitgeschreven op een overzichtsblad. Helaas wilt dit niet zeggen dat de illustraties bij ons in de smaak vallen, maar dat is iets persoonlijk. Het spel zelf speelt heel vlot en heeft veel diepgang. Dankzij de vele mogelijkheden zijn er verschillende wegen die kunnen leiden tot de overwinning, je probeert tijdens elke speelsessie iets anders. Vaak wordt je strategie gedeeltelijk bepaald door je doelstelling en beschavingskaarten, die laatste geven je gedurende elke eeuw een bepaald voordeel. Bovendien kan je dankzij die beschavingskaarten ook bepaalde wonderen aan een goedkopere prijs krijgen, maar die afbeeldingen zijn dan weer erg klein en onduidelijk. Na de actie waarbij je een tegenstander kan aanvallen ontvang je een roemfiche, dat is meteen ook het gedeelte dat we het minst kunnen appreciëren in dit spel: de waarden van die roemfiches gaan van 2 tot 6. Hoe vaker je aanvalt, hoe meer je er moet voor betalen. Het kon dan ook op weinig appreciatie rekenen dat iemand die meerdere keren aanvalt minder of even veel punten kan verdienen dan iemand die slechts één keer aanvalt, het verschil tussen 2 en 6 is wat ons betreft te groot. Het idee van de gouden eeuw is dan weer heel interessant: als je vroeg past kan je nog veel geld verdienen én kiezen hoe de puntentelling die ronde verloopt. Anderzijds kan dat ook in je nadeel spelen, aangezien je tegenspelers dan nog aan beurt komen en er misschien nog wel voor kunnen zorgen dat die puntentelling dan in hun voordeel is!

The Golden Ages is een goed expertspel dat erg leuk en vlot speelt, we hebben het spel steeds met plezier op tafel gelegd en ook onze medespelers waren steeds overtuigd. Toch hebben we niet altijd zin om het spel te spelen, maar dat komt vermoedelijk omdat het niet volledig ons genre van spel is. Het spel is op zijn best met drie of vier spelers, het kan perfect met twee spelers maar is in die situatie iets minder interessant. Met vier spelers komt alles beter tot zijn recht en wordt de wereldkaart veel meer uitgebreid dan met twee spelers.

Conclusie: The Golden Ages is een vlot expertspel.

Quined Games

Met dank aan Quined Games!

The Golden AgesThe Golden Ages

Auteur: Luigi Ferrini
Uitgever: Quined Games
Aantal spelers: 2 – 4
Tijdsduur: ± 75 min.
Vanaf 12 jaar

Tafelporselein – deel 5

In deze rubriek schrijven we iets kort over onze meest gespeelde spellen, of meer bepaald over alle spellen dat we minimum 20 keer speelden doorheen de jaren. De titel ‘tafelporselein’ is dan ook gebaseerd op een porseleinen jubileum, wat staat voor 20 jaar. Vaak zullen het fillers zijn, maar er staan zeker ook grotere spellen in het lijstje. Bovendien is er ook een gezonde mix van klassiekers en nieuwere spellen. We zullen geregeld schrijven over de manier waarop we het spel leerden kennen en hoe onze mening over dat spel evolueerde doorheen de speelsessies, maar ook leuke anekdotes zullen de revue passeren! In elk deel van deze rubriek zullen we 4 spellen toelichten.

 

RummikubRummikub
.
Dé klassieker die vele gezinnen over de hele wereld in de kast staan hebben kwam ook bij ons vaak op tafel! Sinds we ons gespeelde spellen bijhouden (eind 2011) kwam Rummikub nog 26 keer op tafel. De reden dat Rummikub de laatste jaren nog zo vaak op tafel komt ligt eigenlijk bij Meme, mijn grootmoeder. Enkele jaren geleden was dat hun bezigheidstherapie, Meme en Pepe speelde elke dag zo’n 3 uurtjes Rummikub. Telkens we op bezoek kwamen zat er niets anders op dan mee te spelen, het waren telkens heel leuke momenten! Op een dag was het daar ineens gedaan met spelen, Pepe zegt dat hij het niet meer graag doet, Meme zegt dat hij niet tegen zijn verlies kan. Jammer, want sindsdien wordt daar ook niet meer zo vaak gespeeld als wij op bezoek komen.

 

Linko!
.
LinkoDaar is ie dan, ons meest gespeelde spelletje in 2014. Linko kwam al heel snel na het verschijnen in onze collectie, zo vroeg zelfs dat het in vele speciaalzaken nog niet te koop was! Op een dag waren we met ons twee in Center Shop (Mol) en stonden – uiteraard – weer eens naar de rekken vol gezelschapsspellen te kijken. Linko stond er opeens tussen, wat we nog nooit eerder gezien hadden! Toen we die avond thuis kwamen postte Eric Martin plots een video-recensie van datzelfde Linko, met de meertalige naam AbluXXen. Meestal kijken we niet graag naar videorecensies, maar deze keer was dat toch anders. Die recensie was zo overtuigend dat het kaartspel meteen bovenaan op onze verlanglijst stond, al was het helaas nog in geen enkele webshop te vinden. Toen Els de volgende dag in Mol moest passeren stopte ze in de winkel en kocht ze het spel als verrassing, al denk ik dat ze het stiekem zelf ook graag wilde! 🙂 Diezelfde week kwam het al meteen vaak op tafel, enkele weken later was Linko het allereerste spel waar we een recensie over schreven. Misschien heeft dat spel dus wel de doorslag gegeven om met deze blog te beginnen? We zijn nu nog steeds enthousiast over Linko, na elk potje hebben we vaak meteen zin om het nog eens te spelen.

 

Verboden Eiland copyHet Verboden Eiland
.
Het Verboden Eiland was dan weer het allereerste coöperatieve spel dat we ooit speelden. Het is inmiddels ongeveer drie jaar geleden dat we in Oberonn zaten om nieuwe spelletjes te testen. Het Verboden Eiland was een spel met een aantrekkelijke doos en lay-out en wilden we het dus ook meteen testen, over een ‘coöperatief spel’ hadden we nog nooit gehoord. Ik las de spelregels en begreep er niets van. Er stond iets in de trend van ‘je mag met elkaar overleggen wanneer je aan beurt bent’. Ik zei nog luidop: “Waarom zou ik nu aan jou vragen wat ik moet doen??” Het duurde eventjes vooraleer ik het helemaal besefte, maar wanneer ik de spelregels helemaal gelezen had werd het stilaan duidelijk… we moeten dus samen winnen… of samen verliezen. Dat klonk raar in onze oren en kon ons niet meteen overtuigen, maar oké, we gaven het een kans. We speelden het spel en waren meteen laaiend enthousiast, wat leuk! Gelukkig was ik enkele weken later jarig, het coöperatieve spel kwam meteen op het lijstje en was één van de leukste cadeaus dat ik dat jaar kreeg. We beleefden veel plezier aan het spel, maar dat plezier verminderde toch wel naarmate we het spel beter leerden kennen. We stapten later over naar moeilijkere coöperatieve spellen met een grotere uitdaging, maar Het Verboden Eiland behoudt toch een speciaal plaatsje in onze kast. Inmiddels speelden we dit instapspel al enkele keren met ons 6-jarig neefje en ook hij is heel enthousiast. Benieuwd of het aantal speelsessies hierdoor weer in de hoogte zal vliegen!

 

Ghost Stories
.
Ghost StoriesGhost Stories kennen we nog niet zo lang als Het Verboden Eiland maar kwam wel al even vaak op tafel! We speelden het voor de eerste keer in een spellenclub maar het spel kon ons totaal niet bekoren. Inmiddels zijn we erachter gekomen dat het niet met iedereen leuk is om coöperatieve spellen te spelen, dat ligt dan niet altijd aan het spel, maar aan de medespelers. Sommige spelers leiden het volledige spel en dicteren wat iedereen moet doen, anderen zitten er bij zonder enige interesse. In onze eerste speelsessie van Ghost Stories zaten we – voor dat type spel – wellicht bij de verkeerde spelers. Toch bleef het spel nazinderen, een half jaar later wilde ik het toch nog een kans geven en kwam het op ons verlanglijstje voor Kerstmis. Het kerstcadeautje kwam vervolgens erg vaak op tafel, maar heel moeilijk is het niet om aan 20 speelsessies te geraken: we hadden er meer dan 10 nodig vooraleer we het spel voor de eerste keer konden winnen! Inmiddels kunnen we het spel veel meer appreciëren dan na die eerste speelsessie. Het wordt nu stilaan tijd dat we nog eens een poging wagen om de geesten te verjagen!