SPELLENMOLEN

Het einde van onze vijfwekenlange quiz komt nu wel heel dichtbij, want de vijfde – en dus laatste – opdracht staat inmiddels online. Je hebt nog een dikke week om alle antwoorden van deze en de voorgaande opdrachten in te vullen, gewoon voor het plezier of in de hoop één van onze mooie prijzen te winnen. Voor de laatste opdracht gaan we een heel andere toer op. Je kan ze printen en overal mee naartoe nemen op zoek naar de 15 antwoorden. Kijk snel: Opdracht 5!

Zoals jullie al kunnen vermoeden werd ook de voorlopige tussenstand voor de laatste keer aangepast. Volgende week zondag komt er niets online, jullie krijgen ditmaal één dag extra. Op maandag 16 maart bestaat onze website exact één jaar: de perfecte dag om de antwoorden, de eindstand en de winnaars van deze quiz bekend te maken.

Antwoorden kunnen ingestuurd worden tot 15 maart 2015 23u59.

Veel succes!

Spelbeschrijving

Na het populaire Qwixx komen dezelfde auteur en uitgever met een nieuwe filler, samen met coauteur Reinhard Staupe ontwikkelden ze Träxx. Van de naam alleen al kan je afleiden dat het van dezelfde makers komt, alweer een vijfletterwoord dat eindigt op -xx. De spelregels zijn alvast even simpel, maar de dobbelstenen hebben ze achterwege gelaten. Benieuwd?

Elke speler krijgt – net als in de deluxe uitgave van Qwixx – een eigen spelersbordje en een stift. Alle bordjes zijn dezelfde, maar de stip (= startpositie) is voor iedereen verschillend, iedereen zal dus op een andere manier aan het spel beginnen! De spelers zullen doorheen de verschillende ronden een lange lijn tekenen op dit bord: elke keer wanneer er een kaart wordt open gedraaid zijn er maximum 5 gekleurde vakjes waarover je lijn getekend mag worden. Je mag tijdens je beurt echter maar langs één uiteinde van je lijn verdergaan en het is verboden om je lijn te splitsen. Elke ronde wordt er één kaart opengedraaid en mogen alle spelers gelijktijdig verder tekenen aan één van de twee uitersten van hun lijn. Als je daarbij getallen aankruist moet je dit – nadat iedereen klaar is met tekenen – luidop zeggen: jij krijgt de volledige punten (2 – 10), de spelers die datzelfde getal pas in een volgende ronde aanduiden krijgen slechts de helft van de punten. Als meerdere spelers hetzelfde getal in dezelfde ronde hebben aangeduid krijgen ze allemaal de volledige punten. Nadat alle 15 kaarten omgedraaid zijn eindigt het spel en volgt de puntentelling. Alle spelers tellen de punten op van alle getallen die ze tijdens het spel hebben aangeduid, vervolgens krijgen ze 1 minpunt voor elk vakje dat ze niet hebben kunnen aanduiden! Wie daarna nog de meeste punten heeft wint het spel.

Onze mening

Na onze eerste speelsessie waren we meteen verkocht: abstract, wat logisch denken, een portie geluk en vooral veel plezier… dat zijn de ingrediënten voor een leuk spelletje Träxx. Ondanks dat het spelverloop heel anders is dan dat van Qwixx ga je ze toch met elkaar vergelijken. Net als Qwixx is dit weer een heel verslavende filler die wij erg vaak op tafel zullen leggen. Ook bij Träxx heb je geen moment om stil te zitten, iedereen is tegelijkertijd aan beurt en het wordt geen seconde saai. Het is soms wel verwarrend wanneer een speler enthousiast roept “Ik heb de 10!”, terwijl anderen nog aan het denken waren en dan misschien toch ook nog langs die 10 willen om toch maar die volle punten mee te sprokkelen. In de spelregels staat dan ook de tip om pas aan het einde van je beurt te zeggen welke getallen je hebt bereikt, maar het enthousiasme beslist daar soms toch anders over. Niet echt een minpunt, maar toch iets wat je misschien aan het begin van het spel kan afspreken. Het feit dat Träxx vrij abstract is maakt dat niet iedereen even enthousiast is zoals bij Qwixx, je zit heel de tijd te zoeken naar de beste weg: grote getallen en vooral zo weinig mogelijk open velden aan het einde. Een zoektocht dat niet iedereen even leuk vindt maar waar wij maar niet genoeg van krijgen. Aangezien het startpunt op elke bordje op een andere plaats staat en de kaarten altijd in een andere volgorde komen is het spelverloop altijd anders, je lijn zal er nooit twee keer hetzelfde uit zien. Anderzijds probeer je in het begin wel richting de grootste getallen te gaan, je wilt liefst de volledige 10 punten, en als het even kan ook de 9 en de 8. Na een aantal speelsessies begin je dus wel te merken dat je steeds dezelfde richting op wilt, maar het lot van de kaarten beslist er toch anders over. De herspeelbaarheid is dus groot en het verslavende element doet ook goed zijn werk: op vrij korte tijd kwam het spel hier al meer dan 10 keer op de speltafel. Of die herspeelbaarheid zal blijven en hoe het bordje er uit zal zien na x-aantal speelsessies is uiteraard nog de vraag, maar de kans is vrij groot dat je deze ooit ziet terugkeren in onze reeks Tafelporselein.

Conclusie: Träxx is een waardige opvolger van Qwixx, een super filler!

Met dank aan Nürnberger Spielkarten Verlag

Träxx

Auteur: Steffen Benndorf & Reinhard Staupe
Uitgever: Nürnberger Spieleverlag/White Goblin Games
Aantal spelers: 1 – 4
Tijdsduur: ± 15 min.
Vanaf 8 jaar

Spelbeschrijving

Het verhaal vindt plaats in het Vikingtijdperk, 900 n.C. De scheepstimmerlieden concurreren met elkaar en proberen elk het grootste en meest invloedrijke vloot op te bouwen. Daarvoor zullen ze eerst hout, wol en ijzer moeten verzamelen en mogen ze niet vergeten enkele ambachtsmannen aan boord te halen. Goud is uiteraard ook zeer belangrijk en mag niet zomaar door ramen en deuren naar buiten vliegen. Je raadt het al, niet alle stedelingen zijn even behulpzaam. Soms kom je wel eens karakters tegen met slechte bedoelingen, je kan maar beter hopen dat ze aan jouw kant staan!

Elke ronde begint met een ochtendfase, de fase waarin elke speler drie kaarten ontvangt. Dat gebeurd via drafting, waarbij de eerste speler één kaart meer neemt dan het aantal spelers, er één uitkiest en de overigen vervolgens doorgeeft aan de speler naast hem. Ook de tweede en derde kaart worden op exact dezelfde manier verdeeld. Daarna volgt de middagfase, waarbij alle spelers hun drie kaarten zullen uitspelen. Je kan een kaart op elk moment verwijderen om één van de drie grondstoftypes aan de achterkant te vergaren, je betaalt daarvoor één goud of één werker. Afhankelijk van de voorzijde van je kaart kan je de kaart ook op een andere manier uitspelen. Zo heb je bepaalde werktuigen die je kan aankopen met goud, die zullen er voor zorgen dat jij voor je volgende schip minder grondstoffen moet betalen. Let wel op: je kan maar één werktuig tegelijkertijd bezitten, nadat het gebruikt is wordt het terug verwijderd. Andere kaarten bevatten ambachtslieden of stedelingen. Je kan maximum vier ambachtslieden in dienst nemen, zij helpen je bij het bouwen van schepen, stedelingen speel je meteen uit en laten je een bepaalde actie toe. Dat kan zijn om bepaalde grondstoffen te krijgen, maar ook om schepen of ambachtslieden van je tegenstanders te verwijderen of te stelen! De belangrijkste kaarten zijn ongetwijfeld de schepen, je kan maximum twee schepen in je bouwplaatsen stallen, dat doe je door de kaart op je persoonlijk spelersbord te leggen. Als je op een gegeven moment genoeg benodigdheden hebt om je schip af te maken (grondstoffen, goud en ambachtslieden) betaal je al het nodige en leg je je schip bij je afgewerkte schepen. Tenslotte heb je ook nog gebouwen, de enige soort kaarten waarvan je er tot 7 kunt bouwen, op voorwaarde dat het allemaal verschillende gebouwen zijn. Je betaald de kostprijs en je krijgt er punten voor aan het einde van het spel. Hoeveel punten je krijgt hangt vaak af van wat je gepresteerd hebt, bijvoorbeeld afhankelijk van je goudkapitaal of van de schepen die je gebouwd hebt.

Nadat iedereen al zijn kaarten heeft uitgespeeld volgt de avondfase waarin de spelers goud en werkers ontvangen voor de volgende ronde. Bovendien moet er gecontroleerd worden of ze alle grondstoffen kunnen stockeren, want elke speler heeft aan het begin een maximum capaciteit van 8 elementen. Deze capaciteit kan later veranderen afhankelijk van je gebouwde schepen. De startspeler figuur schuift door en de volgende ochtendfase kan beginnen. Op deze manier spelen we verder tot wanneer één speler er in geslaagd is om 4 schepen te bouwen. Aan het eind van die ronde volgt de puntentelling. Spelers krijgen de punten die aangegeven staan op de schepen en de gebouwen, daarnaast krijgen diegenen met het sterkste leger (rode getallen op de schepen) nog 3 bonuspunten.

Onze mening

Shipwrights of the North Sea trok al onze aandacht toen het een jaar geleden op Kickstarter verscheen. Na het lezen van de spelregels waren we erg benieuwd, de eerste speelsessie begon dan ook veelbelovend. Het enige nadeel dat we aan het begin merkten was de down time. Als laatste speler in de ronde zit je best een tijd te wachten tot alle spelers voor jou een kaart hebben gekozen, wanneer je je kaarten dan hebt ontvangen/gekozen kan je weer een hele tijd wachten tot wanneer iedereen zijn drie acties heeft uitgevoerd. Aangezien de stedelingen zo’n invloed hebben op de andere spelers is de beurtvolgorde belangrijk en het wachten noodzakelijk. Dat probleem was met 2 spelers uiteraard veel minder dan met 4 spelers, en met vijf spelers willen we er liever niet aan beginnen. Met twee spelers komen sommige kaarten dan weer niet volledig tot zijn recht, bijvoorbeeld de kaart om startspeler te worden of diegene waarbij je twee goudmunten krijgt voor elke speler die deze ronde voor jou aan beurt kwam. Het aantal spelers heeft dus zeker invloed op het verloop van het spel. Anderzijds heb je de stedelingen die het werk van je tegenspelers saboteren, ook deze kunnen het spel behoorlijk vertragen. Als je net alle grondstoffen hebt verzameld en een tegenspeler komt je schip voor je neus weghalen dan is het wachten tot je weer een schip op handen krijgt waar je je grondstoffen ook voor kan gebruiken. Ook omgekeerd kan gebeuren, dat je ambachtslieden en grondstoffen worden weggekaapt en je opnieuw moet gaan verzamelen. Het wachten op de juiste kaarten kan dan wel vrij lang duren en in tussentijd speel je nog andere stedelingen die het werk van je tegenspelers saboteren waardoor het spel ontzettend lang wordt, langer dan de 60min. die je op de doos leest. Het spel begon erg leuk maar werd al snel langdradig, tot je op een punt komt waar je enkel nog zit te wachten op kaarten waar je iets mee kan aanvangen, jammer. In onze sessie met twee spelers viel alles beter mee dan met 4 spelers, enerzijds door de kortere down time en anderzijds doordat er minder gesaboteerd werd. Wat de verschillende sessies wel gemeen hadden was dat de scores aan het einde vrij dicht tegen elkaar liggen, diegene die tijdens het spel aan kop leek te staan won aan het einde net niet. Het materiaal is overigens wel erg mooi geïllustreerd en is zelfs voorzien van een boekje met meer uitleg over de illustraties en de schepen!

Conclusie: Shipwrights of the North Sea is een leuk spel maar wordt snel te langdradig.

Met dank aan Garphill Games

Shipwrights of the North Sea

Auteur: Shem Philips
Uitgever: Garphill Games
Aantal spelers: 2 – 5
Tijdsduur: ± 75 min.
Vanaf 10 jaar

Spelbeschrijving

Klaar om de wereld te veroveren als tovenaar? Begin dan alvast met dit spelletje, je zal snel ondervinden dat de wereld kleiner is dan je dacht en de magische wereld slechts bestaat uit enkele magische lijnen en velden. Er zijn vier grenzen, één voor elk van de vier oerelementen: aarde, vuur, water en lucht. De locaties waar deze lijnen elkaar kruisen zijn de meest invloedrijke punten op aarde, dat zijn de plaatsen waar jij je geesten zal moeten oproepen!

Het speelbord van Dicke Dämonen is variabel en wordt aan het begin van het spel bepaald door de vier touwen die de vier elementen voorstellen, de touwen worden zo op tafel gelegd dat elke lijn 2 of 3 andere lijnen kruist. Vervolgens nemen alle spelers 5 figuren uit de zak zonder deze aan hun medespelers te tonen. Als je aan beurt bent moet je één van deze figuren in het speelbord zetten. De geesten (beschikbaar in de kleuren rood, blauw, geel en groen) kunnen geplaatst worden in de hoeken waar twee lijnen elkaar kruisen, één van die lijnen moet de kleur van je figuur zijn. De plaatsingsregels voor de witte figuren, de zogenaamde demonen zijn iets anders: deze worden in het midden van een veld geplaatst en zorgen er vervolgens voor dat er in dat veld géén andere geesten/demonen meer geplaatst mogen worden. Daarna neem je een figuur uit de zak om je voorraad aan te vullen tot vijf. Op een gegeven moment kan je beslissen om naast het plaatsen van een figuur ook een kleur te bepalen, dat wordt dan de kleur waar jij aan het einde punten mee wil scoren. Daarvoor plaats je deze figuur voor je neer zodat iedereen duidelijk kan zien welke kleur jij gekozen hebt. Vanaf dan heb je echter geen keuze meer in je volgende beurten: je moet op dat moment namelijk al je figuren in de zak doen en je kan in je volgende beurt enkel die pion plaatsen die je op hand hebt… zo geef je je tegenstanders misschien wel ongewild punten! Het spel eindigt als de actieve speler geen figuur in het spel kan plaatsen, daarna volgt de puntentelling.

In elk veld wordt er gecontroleerd welke kleur de meerderheid heeft, bij een gelijke stand krijgen beide kleuren de punten. De waarde van dat veld wordt bepaald door het aantal hoeken en/of knopen, elk daarvan is één punt waard. Uiteraard is het ook mogelijk dat iemand de kleur wit heeft gekozen, deze puntentelling loopt op een iets andere manier: elke witte figuur op het veld is één punt waard. De speler met de meeste punten wint het spel.

Onze mening

Een klein doosje waar het materiaal nipt in past, maar niet meteen de indruk geeft dat je er veel van moet verwachten. Dat het iets heel abstract zou zijn dat was meteen duidelijk, maar na een eerste speelsessie ontdekten we dat het best wel tactisch en leuk kon zijn! Er zit dus meer in dan we aanvankelijk hadden verwacht: je plaatst figuren en je probeert meerderheden te behalen, maar je weet aan het begin nog niet in wélke kleur dat je die meerderheden juist wilt! Het is soms nadelig om al vroeg in het spel een kleur te bepalen, vanaf dan heb je minder in de hand omdat je slechts één figuur op hand hebt. Als je te lang wacht om een kleur te bepalen zijn je tegenstanders misschien al met de meest waardevolle kleuren gaan lopen of eindigt het spel misschien sneller als je tegenspelers geen figuur meer kunnen plaatsen, dat wil je uiteraard voorkomen. Eens je weet wie voor welke kleur gekozen heeft barst de strijd helemaal los, je begint te tellen en te redeneren hoe je kunt voorkomen dat je tegenstanders het spel zomaar winnen. Dankzij de touwen kan je steeds zien waar welke pionnen kunnen geplaatst worden, de witte demonen zijn dan weer erg interessant om te voorkomen dat er nog iets aan de huidige situatie veranderd! Wij vonden het best leuk om dit spel te kunnen spelen, al weten we dat we dat niet bij al onze medespelers op tafel moeten leggen: dit soort abstracte spelletjes valt gewoon niet bij iedereen in de smaak. Het is jammer dat er geen zichtschermen bij horen want het is niet eenvoudig om die 5 figuren op hand te houden zonder dat je medespelers de kleuren kunnen zien. De herspeelbaarheid is niet zo erg groot, je kan de touwen natuurlijk altijd anders leggen waardoor het spel steeds dat tikkeltje anders is, maar het is geen spel dat je gaat blijven spelen. Met twee spelers heb je iets meer in de hand dan met 3 of 4 spelers, maar al bij al heeft het spelersaantal niet zoveel invloed op het verloop van het spel.

Conclusie: Dicke Dämonen was een leuke, abstracte verrassing.

Met dank aan Edition Erlkönig!

Dicke Dämonen

Auteur: Heinrich Glumpler
Uitgever: Edition Erlkönig
Aantal spelers: 1 – 4
Tijdsduur: ± 20 min.
Vanaf 10 jaar

Het einde van onze grote spellenquiz komt stilaan in zicht… de vierde en dus voorlaatste opdracht staat online. We zoeken nog even verder naar het materiaal in onze speldozen, op zoek naar alles op de afbeelding: opdracht 4!

Er zijn nog steeds 17 mensen met 45/45, maar de scores liggen niet ver uit elkaar dus alles is nog mogelijk. De voorlopige tussenstand werd ook weer geüpdatet, je kan dus alweer controleren waar je staat op de ranking!

Als je onze quiz nu pas ontdekt kan je uiteraard ook nog deelnemen, de antwoorden van opdracht 1, opdracht 2 en opdracht 3 kan je nog t.e.m. 15 maart 2015 insturen en/of aanvullen. Meer info over onze quiz vind je op deze pagina.

Veel plezier!

Spelbeschrijving

De stadsmuur van het Heilige Jeruzalem werd vernietigd en de inwoners en hun tempels zijn niet langer veilig. Toen dit nieuws tot bij Nehemiah geraakte, reisde hij van Babylonië naar Jerusalem om de belangrijke muur terug op te bouwen. In dit spel nemen de spelers een belangrijke rol op zich: ze worden leider van een Israëlitische stam! Gebruik je grondstoffen nuttig en zend je werkkrachten naar de plaatsen waar nodig is: je hebt mensen nodig om de stadsmuur herop te bouwen, mensen om de stad te verdedigen én mensen om offers te brengen in de tempels. Als je er dan ook nog in slaagt om mee te werken aan de immense stadspoorten ligt de weg naar de overwinning voor je open.

Het speelbord bestaat uit 4/5 kolommen van telkens 4 kaarten, dit zijn de locaties waar je je werkers zal kunnen inzetten. Als je aan beurt bent heb je twee opties: werkers inzetten of eerder geplaatste werkers activeren. Bij het inzetten kan je niet zomaar kiezen uit alle openliggende kaarten, je bent verplicht om de bovenste beschikbare kaart in een kolom naar keuze te nemen. Aan het begin kan je dus enkel een werker plaatsen op de bovenste rij kaarten, van zodra dat er een werker op een kaart staat wordt de onderliggende kaart beschikbaar. Om een werker te activeren kies je willekeurig één van jouw werkers op het veld en leg je deze neer om aan te duiden dat je de actie gedaan hebt. Als er in dezelfde kolom, boven jouw werker andere werkers neerliggen kan je er voor kiezen om ook die acties uit te voeren. Je betaald daarvoor één munt aan de eigenaar van deze werker, of aan de bank als deze van jezelf is. Met die acties kan je o.a. geld of hout verzamelen, maar uiteraard kan je nu ook mensen naar bepaalde regio’s sturen. Zo kan je bijvoorbeeld één van je inwoners aan de stadsmuur laten werken door twee hout te betalen en een blokje op de stadsmuur te leggen. Met andere actiekaarten kan je op een gelijkaardige manier inwoners inzetten om je stad te verdedigen, om offers naar de tempels te brengen of om een immense stadspoort te bouwen.

Nadat de onderste kaart in een kolom geactiveerd werd verdwijnt de hele kolom kaarten onmiddellijk, ook al zijn nog niet alle werkers op de bovenstaande kaarten geactiveerd. De werkers gaan terug naar hun eigenaars en de rij kaarten wordt vervangen door nieuwe kaarten. Wanneer je zo’n rij moet vervangen en er geen kaarten uit het eerste tijdperk meer aanwezig zijn volgt er een korte, tussentijdse telling. Op de drie locaties waar blokjes liggen (de muur, het verdedigen en het offeren aan de tempels) wordt er gecontroleerd welke spelers daar de meerderheid heeft. De spelers met de meeste en tweede meeste blokjes worden daarvoor beloond met puntenfiches. De speler die de meerderheid had moet vervolgens één van zijn blokjes verwijderen op die locatie. Vervolgens worden de kaarten uit het tweede tijdperk gebruikt om de kolom aan te vullen. Later volgt er een identieke puntentelling alvorens de kaarten uit het derde tijdperk gebruikt worden én als alle kaarten op zijn. Na deze laatste telling eindigt het spel en worden alle punten opgeteld: punten die verdiend werden door de tussentijdse tellingen, punten op de verworven stadspoorten en punten voor overgebleven grondstoffen. De speler met de meeste punten wint het spel! Tenslotte is er nog een variant met leider-kaarten, kaarten waar je in het begin van een tijdperk op kan bieden die je dan een bepaald voordeel geven tijdens dat bepaalde tijdperk.

Onze mening

Onze verwachtingen voor Nehemiah waren niet heel groot, maar in zekere zin heeft het spel ons wel verbaasd. Het heeft veel goede elementen. Workerplacement op een variabel bord, zeker aangezien je slechts de eerst beschikbare kaart mag bezetten maakt het spel vrij tactisch. De locatie die jij kiest is niet enkel in je eigen voordeel maar maakt dus ook een andere locatie beschikbaar voor de volgende speler. Is dat wel wat je wilt? Ook het feit dat je werkers van andere spelers kan heractiveren is erg interessant, misschien neem je wel een kaart die je tegenstanders willen, in de hoop daar zelf nog wat aan te verdienen? De meerderheden op de drie locaties zijn steeds spannend, het feit dat er achteraf één blokje verdwijnt brengt alles vaak terug in balans waardoor alles mogelijk blijft. Een spel met verrassend veel potentieel dus, waar het niet dat er ook elementen in zitten die er voor kunnen zorgen dat het spel helemaal niet meer leuk is. Zo mag je dus niet het risico nemen om al je goud op te doen, want dan zou het wel eens kunnen dat je voor de rest van het spel niets nuttig meer kan doen. De kaarten om goud te krijgen zijn vrij zeldzaam, aangezien er maar 4/5 kaarten (afhankelijk van het aantal spelers) beschikbaar zijn moet je al wat geluk hebben om net die kaart te kunnen inpalmen als jij aan de beurt bent, zeker in een spel met 3 of 4 spelers. Een kaart van een tegenstander activeren om goud te verdienen dan maar? Vergeet het maar, want je hebt geen goud om hen te betalen! Het enige wat je dan nog rest is het verzamelen van hout en dat hout vervolgens betalen om mensen naar de stadsmuur te sturen of om stadspoorten te bouwen, maar de kans dat je het spel nog zal winnen wordt beduidend kleiner. Jammer, want dit nadeel maakt het spel opeens heel wat minder interessant en het is een nadeel dat misschien wel vermeden kon worden door een eenvoudige bijkomende regel. (dat je vb. ook hout mag betalen om een gebruikte werker van een tegenstander te activeren).

Het spel bevat ook een variant voor twee spelers, en die is best goed gevonden! Beide spelers spelen nu met twee kleuren, maar één van die kleuren dient enkel en alleen om locaties op het veld te ‘blokkeren’. Telkens wanneer je een werker inzet zal je nu ook een werker in je andere kleur moeten neerleggen op een beschikbaar veld. Zo hoef je niet echt met twee kleuren te spelen maar heb je toch het gevoel dat het bord vrij vol geraakt. Ook de variant met leiderkaarten is leuk, al moet je wel opletten dat je niet te veel geld biedt, anders kan je dus in de problemen komen. De tekenstijl is niet helemaal ons ding maar past wel goed bij het thema, de doos had wel veel kleiner gekund.

Conclusie: Nehemiah is een spel met veel potentieel maar met een groot minpunt!

Met dank aan Gry Leonardo!

Nehemiah

Auteur: Lukasz Wozniak
Uitgever: Gry Leonardo
Aantal spelers: 2 – 4
Tijdsduur: ± 45 min.
Vanaf 10 jaar

Spelbeschrijving

In ‘Between Two Cities’ gaan alle spelers aan de slag als architect in de 19de eeuw, een tijd waarin veel verstedelijkt werd. Voor zo’n immense steden is meer dan één architect vereist, dat kan je nu eenmaal niet in je ééntje oprichten. Je hulp werd ingeroepen voor twee steden in jouw buurt, je zal dus nauw moeten samenwerken met je buren om twee goede steden uit de grond te stampen. Uiteindelijk zal er maar één architect met de roem gaan lopen, het is dus van groot belang om je twee steden zo goed mogelijk te plannen en wie weet ben jij dan wel de beste architect aan tafel!

Het spel bestaat uit drie ronden, waarbij de eerste en de laatste ronde identiek verlopen. Na drie ronden hebben alle spelers links en rechts van hun een stad opgericht en worden al deze steden gewaardeerd, jouw ‘minst goede’ stad zal bepalen hoeveel punten je uiteindelijk krijgt. In de eerste (en laatste) ronde krijgen alle spelers 7 tegels op hand, vervolgens kiezen ze twee tegels en leggen ze de overige 5 tegels onder het stadsfiguur links van hen om aan te geven dat ze klaar zijn met kiezen. Nadat alle spelers hun keuze gemaakt hebben kunnen deze tegels in je steden geplaatst worden, één in de stad links van je, de andere in de stad rechts van je. Je kan daarbij overleggen met de buur waarmee je die bepaalde stad moet bouwen, je kan bijvoorbeeld aangeven waarom je die tegel op een bepaalde plaats legt, je kan een bepaalde strategie bespreken,… Het enige wat je niet mag verklappen is welke tegels die buur de volgende ronde op hand zal krijgen. Bij het aanleggen van tegels zijn er enkele regels waar je rekening moet mee houden, zo moeten alle tegels naast elkaar gebouwd worden en mag je niet plots aan de andere kant beginnen bouwen én moet het uiteindelijk een stad van 4 op 4 tegels worden. Je mag dus geen vijfde tegel aanleggen in een rij of kolom. Daarna gaat het spel gewoon verder, je neemt de 5 tegels die je van je rechterbuur gekregen hebt en kiest er weer twee uit om in je steden te bouwen. De keer erna krijg je nog drie tegels, één voor elke stad en één voor de aflegstapel. Daarna volgt een tweede ronde, waarbij de spelers drie rechthoekige tegels krijgen. Je raadt het al: één tegel voor elke stad en de andere verdwijnt uit het spel. Na deze korte tweede ronde krijgen de spelers weer zeven tegels op hand en gaat de laatste ronde van start. Na deze ronde bestaan alle steden uit 16 tegels en volgt de puntentelling.

Elke gebouwensoort wordt vervolgens op een andere manier gewaardeerd. De winkels leveren punten op als ze in rijen/kolommen naast elkaar liggen, terwijl fabrieken vooral veel opleveren als je stad meer produceert dan andere steden: als jullie de meeste fabrieken bezitten levert élke fabriek 4 punten op. Tavernes heb je in verschillende soorten, hoe meer verschillende soorten je bezit, hoe meer punten je krijgt. Ook bij de kantoren geldt ‘hoe meer hoe beter’, maar als die grenzen aan een taverne leveren ze zelfs nog meer punten op. Een parktegel levert in elk geval twee punten op, maar als je er in slaagt om grotere parken (van minimaal twee tegels) te maken kan je nog meer punten verdienen. Hoe meer verschillende parken (die dus niet aan elkaar grenzen), hoe beter. Tenslotte heb je nog de huizen, je inwoners zijn pas gelukkig als er veel variëteit is in hun stad, een huis wordt dus alsmaar meer punten waard naarmate je meer verschillende gebouwtypes in je stad hebt. Maar let op: bouw geen huis naast een fabriek, want dan zijn je inwoners ontevreden en levert dat huis maar één punt op. Nadat alle huizen gewaardeerd zijn worden de individuele scores bepaald: jouw score is gelijk aan die van je minst goede stad. Bij een gelijke stand wordt er gekeken naar je beste stad.

Onze mening

Het concept van Between Two Cities klinkt alvast speciaal: samenwerken met je buren, draften en slechts één winnaar. Verschillende principes die succesvol zijn samengesmolten tot een goed spel! Vergis je niet, na Viticulture en Euphoria krijgen we dit keer een erg kort spel, een filler die maximum 30 minuten in beslag neemt, uitleg inbegrepen. Ondanks die korte tijdsduur zit er toch erg veel in dit spel, het overleggen met je buren kan tot hilarische situaties leiden en is gewoon erg leuk. Er zit ook een zekere strategie in en je zal samen keuzes moeten maken: gaan jullie voor veel fabrieken, of voor variëteit en veel huizen? Of willen jullie een groene stad en kiezen jullie voor vele stadsparken? Het feit dat elk type gebouw op een andere manier gewaardeerd wordt maakt het zeer interessant, en je moet bovendien ook nog kijken wat er in de andere steden gaande is. Als je ziet dat ze rechts van je allemaal fabrieken aan het bouwen zijn wordt de kans kleiner dat jij er nog veel op hand zal krijgen, of kan je je linkerbuur saboteren en net die tegels achterhouden waar zij op zitten te wachten? Veel mogelijkheden in een kort maar leuk spel. Ondanks het logische achtergrondverhaal voelt het spel wel vrij abstract tijdens het spelen, gelukkig staan de verschillende manieren van puntentelling duidelijk weergegeven op de tegels. Het spel kon ons meteen overtuigen, we speelden het prototype nu enkele keren en kijken er naar uit om het nog meer te spelen. Door het draftprincipe is het spel met alle spelersaantallen even goed. Je zou denken dat het spel vaak op gelijke stand uitdraait, maar dat was bij ons toch niet het geval, en als dat dan wél het geval was gaf de tweede stad altijd uitsluitsel. In de variant voor twee spelers valt het coöperatieve element weg en bouw je helemaal alleen aan twee steden. In plaats van drie zijn er nu vijf ronden, en in plaats van je minst goede stad wordt je score nu bepaald door de som van beide steden. Ook met twee spelers blijft het gewoon een leuk spel, maar een héél leuk element (het samenwerken) valt helemaal weg en maakt het spel toch net iets minder speciaal. Het is ook leuk, maar lijkt een ander spel. De kwaliteit van het materiaal kunnen we helaas nog niet beoordelen, maar afgaande op de vorige spellen van Stonemaier Games en de foto’s die we al gezien hebben vermoeden we dat Jamey Stegmaier ook nu weer voor goede kwaliteit kiest. Als backer van voorgaande Kickstarter campagnes van diezelfde uitgever kunnen we ook zeggen dat hij erg veel aandacht besteed aan de wensen van de backers en kunnen we helemaal niet klagen.

Conclusie: Between Two Cities is een erg leuke filler dat we hier graag nog op tafel leggen!

 Between Two Cities

Auteurs: Ben Rosset & Matthew O’Malley
Uitgever: Stonemaier Games
Aantal spelers: 1 – 7
Tijdsduur: ± 30 min.
Vanaf 8 jaar

Opgelet: Dit spel is nog niet verkrijgbaar in de winkel, er loopt nog tot 16 maart 2015 een Kickstarter-campagne: Between Two Cities op Kickstarter!

Lees ook: Interview met Jamey Stegmaier over Between Two Cities.

Momenteel loopt op Kickstarter de campagne voor Between Two Cities, het nieuwste spel van Stonemaier Games! Na de hits Viticulture en Euphoria was onze interesse voor hun nieuw spel uiteraard aanwezig. Between Two Cities is het eerste spel dat Jamey Stegmaier niet zelf heeft ontworpen maar toch publiceert. We zijn erg blij dat Jamey de tijd heeft genomen om onze vragen te beantwoorden, lees gerust mee wat hij ons allemaal liet weten!

Jamey, stel jezelf even voor aan onze lezers.

Ik ben Jamey Stegmaier, manager en mede-oprichter van Stonemaier Games. Ik woon in St. Louis, Missouri, Amerika. Ik ben de hoofdontwerper van Viticulture, Euphoria en Tuscany en kijk er heel erg naar uit om nu het eerste spel van andere ontwerpers te publiceren: Between Two Cities.

Speel je zelf vaak bordspellen? Zoja, wat is je favoriete spel?

Ja hoor! Ik organiseer een wekelijkse spelavond en speel gewoonlijk ook één keer per week ergens anders. Ik zou zeggen dat mijn favoriete spel Terra Mystica is. Ik hou van de volgorde van alle acties, de verschillende rassen zorgen ervoor dat elk spel anders aanvoelt en elke zet zorgt ervoor dat je je slim voelt.

Between Two Cities is het eerste spel dat gepubliceerd wordt door Stonemaier Games dat je niet zelf ontworpen hebt. Hoe voelt dit? Heeft het de auteurs veel moeite gekost om jou te overtuigen?

Het voelt geweldig! Het was een heel ander proces dan bij de voorgaande spellen. We staan al een hele tijd open voor nieuwe voorstellen, we zochten iets dat goed bij ons bedrijf paste: iets vernieuwend en minder complex dan mijn ontwerpen. Ik heb het geluk gehad om Between Two Cities op het juiste moment te spelen. Ik kwam Ben Rosset (één van de ontwerpers) tegen op Gen Con 2014 en hij vertelde dat hij een spel aan het testen was dat hij samen met Matthew O’Malley had ontwikkeld. Ik vroeg of ik het ook mocht testen en ik was meteen verkocht. Ik belde een hoop vrienden op en we speelden het allemaal samen. Enkele vrienden zeiden achteraf dat ik dit spel moest publiceren en daar was ik het volledig mee eens. Het was voor de ontwerpers dus helemaal niet moeilijk om mij te overtuigen, integendeel: ik moest hen overtuigen om het te mogen publiceren! 🙂

Kende je de ontwerpers (Matthew O’Malley & Ben Rosset) al voor dit spel?

Ik had Ben al eens ontmoet op Geekway to the West, een beurs in St. Louis begin 2014, maar Matthew had ik nog niet eerder ontmoet.

Is er veel aan het spel veranderd sinds de dag dat je het prototype voor het eerste speelde? Heb jij dingen aan het spel veranderd of toegevoegd?

Ben en Matthew hebben heel goed werk geleverd, toen het aan mij werd voorgesteld was het al ontzettend veel getest en verfijnd, maar sindsdien is het nog door een hele ontwikkeling gegaan. De tweede draft ronde met rechthoekige tegels hebben we later toegevoegd, ook de puntentelling voor elke tegel hebben we verfijnd (en soms zelfs volledig veranderd) om elke beslissing leuk en interessant te maken. Het basisprincipe – het samenwerken met je buren maar met slechts één winnaar – is doorheen het hele proces gebleven.

Hoe lang heeft de ontwikkeling van Between Two Cities geduurd?

Ik denk dat Ben en Matthew de hele zomer aan het spel hebben gewerkt vooraleer ze het meebrachten naar Gen Con. Dat was in augustus 2014, het is nu eind februari; dus een goede 6 maanden in ontwikkeling plus 2 à 3 maand voor het ontwerp. Het is een kort spel dat gemakkelijk aan te leren is, het is dus niet moeilijk om op tafel te krijgen met veel verschillende testspelers.

Wat was er eerst: het thema of het mechanisme? Bijvoorbeeld: wist je van in het begin dat het over steden zou gaan, of was het semi-coöperatieve element er eerst?

Het coöperatieve element was er eerst, samen met het draft principe. We hebben heel wat verschillende thema’s overwogen, toen het spel aan mij werd voorgesteld waren we buurten aan het bouwen, geen steden. Ik vond het aantrekkelijker om een stad te bouwen in plaats van een wijk, daarom hebben we het veranderd (al was dat nu niet zo’n grote verandering).

Er zijn twee verschillende versies van het spel: een versie die later in de winkel verschijnt ($29) en een speciale editie ($39). Waarom hebben jullie besloten om twee versies te maken en wat is het verschil tussen de twee?

Voor al mijn Kickstarter campagnes heb ik graag een standaard editie en een luxe versie om verschillende types backers aan te trekken én om mijn backers iets speciaals te kunnen geven, de luxe editie is namelijk gelimiteerd. Zo’n luxe editie geeft ons de kans om leuke extra’s aan het spel toe te voegen die niet noodzakelijk zijn voor het spel, zoals 14 extra stadsfiguren. Deze figuren vertegenwoordigen de steden maar hebben geen impact op het spel, ze zien er gewoon mooi uit (het zijn allemaal houten figuren). De luxe editie heeft bovendien reliëf van bladgoud, zal genummerd zijn en bevat nu ook Frans- en Duitstalige spelregels (het basisspel heeft enkel Engelstalige spelregels).

 Waarom zouden we het spel moeten backen via Kickstarter?

Daar zijn veel redenen voor! Onze Kickstarter campagnes zijn niet zomaar pre-orders, het zijn speciale ervaringen voor iedereen die betrokken is. Zoals ik hierboven al zei zijn de speciale edities gelimiteerd en afhankelijk van het aantal backers. Bovendien krijgen alle backers onze geld-terug-garantie. Tijdens de campange hebben we altijd enkele polls zodat de backers invloed hebben op het product, we hebben zelfs een speciaal element in het spel dat door de backers zal ontworpen worden tijdens de campagne. Daarnaast hebben we ook goede verzendmethodes waardoor onze spellen vanuit verschillende sorteercentra over de wereld worden verzonden, daardoor kunnen we de verzendkosten goed drukken en zit je niet opgescheept met die dure, internationale verzendkosten. Bovendien krijgen de backers hun spellen vooraleer de spellen in de winkel te koop zijn.

Zal Between Two Cities achteraf te koop zijn in België/Nederland?

Ja, onze spellen zijn beschikbaar voor alle grote distributeurs. Als je er naar vraagt in je lokale spellenwinkel is het voor hen mogelijk om je een exemplaar te bezorgen. Als ze daarbij problemen hebben kunnen ze mij altijd contacteren en zullen we zeker helpen.

De Kickstarter-campagne loopt nog tot 16 maart 2015: Between Two Cities op Kickstarter!

Spelbeschrijving

Je staat aan het hoofd van een klein koninkrijk met veel ambitie. Je wilt je populatie uitbreiden via verschillende rassen, je machtige toverkunsten aanleren en imposante torens. Het enige probleem is dat de naburige koninkrijken hetzelfde idee hebben. Toch kan er maar één koninkrijk de beste zijn, aan jou om te bewijzen dat je de capaciteiten hebt om je ambities waar te maken!

Aan het begin van het spel kiest elke speler één van de 13 verschillende rassen en een eigendom. Elk ras heeft verschillende eigenschappen. Als je aan beurt bent kies je één van de zes mogelijkheden op de actiekaart en leg je daar een schild bij. Vervolgens kan niet alleen jij, maar kunnen ook je medespelers deze actie uitvoeren! Jij hebt niet veel keuze: je doet de gekozen actie of niets. Je medespelers kunnen er ook voor kiezen om grondstoffen te verzamelen in plaats van de door jou gekozen actie uit te voeren. Hoe meer meeples op eigendom kaarten, hoe meer grondstoffen je kan verzamelen: per meeple op een verschillend landschap krijg je één grondstof, welke grondstof je krijgt hangt uiteraard af van het landschapstype. De eerste twee mogelijke acties zijn bewegingsacties, waarbij je met de Patrol-actie een meeple naar een aangrenzend gebied binnen eenzelfde eigendomkaart kan verplaatsen en de Quest-actie je toelaat een meeple naar een andere eigendomskaart te verplaatsen. Door dergelijke verplaatsacties kan het gebeuren dat je meeple in eenzelfde landschap als een tegenstander terechtkomt, dan volgt er dus een korte battle. Tijdens zo’n battle beslissen beide spelers hoeveel grondstoffen ze willen opofferen om hun strijd te winnen, waarbij mana en erts respectievelijk 2 en 1 punten waard zijn. Voedsel levert in deze strijd helaas niets op. De spelers maken dit gelijktijdig bekend door hun dobbelsteen op de juiste waarde te draaien. Beide spelers zijn de ingezette grondstoffen kwijt en de speler die verloren heeft kan bovendien zijn boeltje pakken, enkel de winnaar blijft over! Het is ook mogelijk om om een alliantie te sluiten, als beide spelers voor het witte vlagje op de dobbelsteen kiezen. In dat geval zullen de twee spelers het landschap delen en profiteren ze beide van de voordelen, zoals de grondstofopbrengst en/of de punten. Eens je echter met één tegenspeler een alliantie hebt blijven jullie aan elkaar verbonden. Als het later in een ander gebied ook tot een confrontatie komt tussen jullie meeples zijn jullie nog steeds met elkaar in alliantie. Als één van beide spelers dan toch voor een battle kiest en geen vlagje toont dan zullen alle allianties in de andere gebieden ook verbroken worden en kan je in één slag veel meeples verliezen. Gelukkig kan je met een andere acties ook weer meeples in het spel brengen, al kost deze actie je wel voedsel. Met de bouw-actie kan je verder bouwen aan je imposante toren, hoe hoger die toren wordt hoe meer erts het zal kosten maar hoe meer punten die je zal opleveren aan het einde! Een ander mogelijke actie is het aanleren van toverkunsten, wat betaald moet worden met mana, maar ook dit zal steeds meer kosten. De toverkunsten zijn verschillend van ras tot ras, zo helpen sommige rassen je om gemakkelijker grondstoffen te halen en worden anderen sterker bij confrontaties. Nog andere rassen zijn dan weer interessant om een alliantie mee te sluiten en anderen kunnen zelfs punten opleveren als je aan bepaalde condities voldoet. Tenslotte heb je nog de ruil-actie waarmee je grondstoffen kan inruilen tegen andere grondstoffen.

Als er vijf schilden op het actiebord liggen heeft de volgende speler geluk: alle schilden worden van het bord gehaald en de volgende speler kan vrij kiezen welk van de 6 acties hij/zij wilt uitvoeren. Op deze manier gaat het spel verder tot er aan één van volgende voorwaarden voldaan is: een speler heeft 7 meeples in het spel gebracht, bereikt het 6de level van de toren of het 5de level van zijn toverkunsten. Daarna volgt de puntentelling. Elke meeple op het speelbord is één punt waard, hoofdsteden (bepaalde landschapstypes) leveren twee punten op (of één per speler in het geval van een alliantie), één punt per bereikt niveau van de toverkunsten en de punten die vermeld staan bij het level van de gebouwde toren. De speler met de meeste punten wint het spel.

Onze mening

Tiny Epic Kingdoms was vorig jaar een grote hit op Kickstarter en haalde bijna 9000 backers, tijd om ook maar eens te proberen, dachten we. Het doosje en het materiaal voorspelde alvast veel goeds: mooie kwaliteit en een mooie tekening in de binnenkant van het deksel dat elke speler verbaast bij het openen van de doos. Ook het materiaal ziet er erg mooi uit en is voorzien van mooie illustraties, al is het boek (symbool om het level van de toverkunsten aan te duiden) niet zo goed herkenbaar. Vrij veel materiaal in een klein doosje, het “tiny” gedeelte uit de titel blijkt dus alvast te kloppen. Het spel zelf kon ons helaas minder overtuigen, nochtans zijn er veel leuke elementen in het spel. De verschillende rassen bijvoorbeeld, elke speelsessie is anders aangezien de toverkunsten van al de verschillende rassen toch een redelijke invloed hebben op het spel, ook de eigendomskaarten zijn steeds verschillend. Aan variatie geen gebrek dus. Wij vonden te weinig diepgang in het spel, of misschien ligt het aan het feit dat we niet zo ‘oorlogsgezind’ zijn. Vaak bleven we ‘te braaf’, en als je in dit spel niet gaat aanvallen is de fun er ook af. Het kiezen van de acties is interessant, je probeert een actie te kiezen die jou goed uitkomt en waar je tegenspelers liefst zo weinig mogelijk van kunnen profiteren, kies bijvoorbeeld de bouwactie als je ziet dat je tegenspelers net te weinig erts hebben om te kunnen bouwen. Soms kan je geen actie kiezen die je kan gebruiken en ben je verplicht een actie te kiezen en vervolgens niets te doen, een situatie dat je niet te vaak wilt meemaken. De score aan het einde is meestal vrij nipt, daardoor blijft het spelletje steeds spannend tot het einde. Na een eerste speelsessie bleven we op onze honger zitten en hoopten we dat volgende sessies ons meer zouden overtuigen, maar het kwam helaas niet. De variant voor twee spelers vonden we al helemaal niets, waarbij je geen allianties met mekaar mag aangaan en je het kan opnemen tegen vreemde volkeren, maar dan moet jij het (met je eigen grondstoffen) opnemen voor het vreemde volk als je tegenstander gaat aanvallen. Met andere spelersaantallen kwam het spel beter tot zijn recht.

Conclusie: Tiny Epic Kingdoms heeft veel positieve elementen maar kon ons toch niet over de streep trekken.

Met dank aan Gamelyn Games!

Tiny Epic Kingdoms

Auteur: Scott Almes
Uitgever: Gamelyn Games
Aantal spelers: 2 – 5
Tijdsduur: ± 30 min.
Vanaf 13 jaar

Spelbeschrijving

Castle Crush kan je op drie verschillende manieren spelen, in de spelregels staat een standaard, een snelle en een bouwvariant. Wij bespreken hier voornamelijk de standaard variant. Dit is de langste variant, voorzien voor 2 tot 4 spelers waarin de spelers waardevolle kastelen zullen bouwen en die van hun tegenstanders willen afbreken.

De standaard variant bestaat uit drie verschillende ronden, in elk ronde heb je een bouwfase, twee aanvalsfasen en een slotfase. De naam zegt het al, in de bouwfase moeten alle spelers de blokken die ze hebben (in het begin hebben alle spelers 5 verschillende blokken) gebruiken om een kasteel te bouwen op hun fundering. Het aantal ramen/deuren op een blok bepaalt hoeveel punten die oplevert als de blok rechtstreeks op de fundering staat, als die blok op minstens één andere blok staat worden die punten verdubbeld, als de blok op twee andere blokken staat worden de punten zelf verdrievoudigd. Naast de blokken moeten alle spelers ook hun twee figuren veilig plaatsen: de koning moet op een andere blok staan/liggen, de generaal moet op de fundering staan. Iedereen telt zijn totaalscore op en duidt deze aan op het scorebord, de speler met de laagste punten mag de aanvalsfase beginnen. In het midden tussen alle kastelen staat een basis van waar de spelers de houten hamer mogen laten vallen, en liefst zo dat die op één van de kastelen van je tegenstanders valt! Elke blok dat hierdoor van de fundering valt levert je even veel punten op als er ramen/deuren op staan. Als de generaal valt krijg je 5 punten, de koning levert zelfs 7 punten op. Nadat alle spelers één aanvalsfase achter de rug hebben volgt er een tweede aanvalsfase. In de slotfase kan je nog punten verdienen op voorwaarde dat jouw generaal en/of koning NIET van je fundering gevallen zijn, ook hier zijn de figuren respectievelijk 5 of 7 punten waard.

Alle blokken die tijdens de vorige ronde van de funderingen gevallen zijn komen in de algemene voorraad, aan het begin van de tweede en derde ronde kunnen alle spelers hier 3 blokken uit kiezen. Na drie ronden eindigt het spel, de speler met de meeste punten is de winnaar. In de snelle variant spelen 2 of 3 spelers tot ze een vooraf bepaald puntenaantal hebben bereikt, de bouwvariant is voor één speler die probeert een zo groot mogelijk kasteel te bouwen.

Onze mening

We begonnen met heel wat twijfels aan onze eerste speelsessie. Die eerste sessie verbaasde ons echter: er zit best wel wat in! Enerzijds wil je veel punten scoren tijdens de bouwfase, maar een kasteel dat veel punten oplevert is niet altijd hetzelfde als een stabiel kasteel… Je wilt voorkomen dat je tegenstanders je generaal en/of koning omgooien, want samen zijn ze je nog 12 punten waard! Sommige gaan toch voor veel punten tijdens de bouwfase, anderen kiezen voor een stevig kasteel. De aanvalsfase is gewoon leuk en zorgt elke speelsessie opnieuw voor veel plezier. Het is een spel dat met kinderen kan gespeeld worden, maar ook wij vonden het wel eens een leuke filler. Ideaal om een spelavond af te sluiten of te beginnen! De herspeelbaarheid is zeker niet oneindig. Er zijn wel verschillende mogelijkheden om te bouwen en je kan verschillende dingen uitproberen, maar na een aantal speelsessies heb je toch de neiging om steeds op dezelfde manier te werk te gaan. Het aantal spelers maakt weinig verschil, wij vonden het zowel met 2 als met 3 spelers leuk. De set blokken voorzien voor de afwezige spelers blijven dan gewoon in de doos. De snelle variant hebben we niet gespeeld omdat we daar geen behoefte aan hadden, wij vonden de standaardmodus niet te lang. Al het materiaal zit veilig opgeborgen in de doos, de makers hebben de ‘kleine’ doos optimaal benut om alles er mooi in te krijgen.

Conclusie: Castle Crush is leuker dan verwacht.

Met dank aan Soso studio!

Castle Crush!

Auteur: Tsai Huei-Chiang
Uitgever: Soso Studio
Aantal spelers: 1 – 4
Tijdsduur: ± 15 min.
Vanaf 8 jaar