SPELLENMOLEN

Spelbeschrijving

“3 … 2 … 1 … HANDEN OMHOOG!” – het startsignaal van dit knotsgekke handenspel. Beeld de symbolen uit die je op je handkaarten gekregen hebt en probeer via deze gebarentaal contact te maken met je tegenspelers. Hoe vaker je contact kan maken met een tegenspeler hoe meer punten je aan het einde zal hebben, maar wees goed op je hoede: af en toe zit er een speler in de groep die met twee handen spreekt. Die kan je maar beter goed volgen om erger te voorkomen.

Afhankelijk van het aantal spelers krijgen alle spelers aan het begin 3 tot 5 kaarten op hand, je ziet meteen heel wat blauwe kaarten met een handgebaar. Na het startsignaal starten alle spelers gelijktijdig met het uitbeelden van één van deze kaarten en kijken ze aandachtig rond om te zien of één van de andere spelers hetzelfde symbool uitbeeldt. Je bent uiteraard vrij om één van de andere symbolen van je handkaarten uit te beelden en zo proberen hetzelfde teken als één van je medespelers te doen. Van zodra twee spelers een combinatie gemaakt hebben en dus elk hetzelfde symbool getoond hebben laten ze de kaart aan elkaar zien om te controleren of het inderdaad om dezelfde kaart gaat, vervolgens leggen ze de kaart voor zich neer, je hebt alvast één punt aan het einde van het spel. Ben jij de derde met dezelfde kaart? Pech, slechts twee spelers kunnen een combinatie vormen. Jij zal dus moeten wachten tot er nog een speler zo’n symbool uitbeeldt. Tussen de 90 kaarten zitten er ook 12 gele kaarten met daarop symbolen dat je met twee handen moet uitbeelden. Je kan maar beter alert zijn en dat symbool meteen na-apen als één van je tegenspelers dit uitbeeldt, want de speler die dit symbool als laatste nadoet krijgt de kaart in zijn puntenstapel en je raadt het al: de gele kaarten leveren minpunten op! Je mag op elk ogenblik kaarten afleggen en nieuwe kaarten op hand nemen, je neemt dan net zoveel kaarten op hand tot het aantal dat je aan het begin van het spel kreeg. Van zodra de stapel uitgeput is en een speler niet voldoende kaarten kan nemen eindigt het spel en volgt de puntentelling: 1 punt voor de blauwe kaarten, één minpunt voor de gele kaarten. Bij een gelijke stand wint diegene onder hen met de minste minpunten.

Onze mening

Na het lezen van de spelregels waren we niet laaiend enthousiast, niet dat het slecht klonk, maar zo staan zwaaien met onze handen is niet meteen het type spel dat we vaak op tafel leggen. Met een groep veelspelers kwam het dan ook niet meteen op tafel. We speelden het eerst met ons kleine neefje en ontdekten dat de leeftijdsaanduiding 8+ toch wel klopt, voor jonge kinderen is het allesbehalve evident om die (eenvoudige) gebaren uit te beelden, laat staan als je dan ook nog op je andere kaarten en je tegenstanders moet letten! Dan testen we het maar op een familiefeestje, en wat bleek: het was geweldig. Drie generaties (ook de niet-spelers) lachten zich te pletter, het spel – en dan vooral de gele kaarten – zorgt voor hilarische situaties. Je denkt dan dat je aandachtig bent op iedereen, maar voor je het weet ben jij volop contact aan het nemen met één van de spelers aan tafel en zitten alle anderen te lachen met hun twee handen in het lucht. Of het volgende keer weer op tafel zal komen is natuurlijk nog de vraag, maar het plezier dat we beleefd hebben is in elk geval onvergetelijk! Na een tweetal speelsessies was het helaas genoeg geweest, niet omdat één van ons het beu was, maar wel omdat de meeste spelers krampen kregen in de handen. Met drie spelers was het niet overtuigend genoeg, deels omdat je dan vijf kaarten op hand hebt en het dan toch iets moeilijker is. Hoe meer spelers, hoe meer ambiance. Wij zijn alvast benieuwd hoeveel familiefeestjes we nog kunnen opvrolijken met deze grappige handjes.

Conclusie: Een partyspel voor de hele familie!

Met dank aan White Goblin Games!

Hands

Auteur: Chislaine Van den Bulk
Uitgever: White Goblin Games
Tijdsduur: ± 20 min.
Aantal spelers: 3 – 8
Vanaf 8 jaar

Tabletop Day staat voor de deur en we zijn uiteraard van plan om heel de dag vol te plannen met allerlei leuke spellen. Vanavond beginnen we eraan en zullen we op 24 uur heel wat spellen op tafel leggen, met de nodige slaap- en eetpauzes erbij. Vooraleer we van start gaan blikken we eerst even terug op onze uitdaging voor 2015 die hier op 1 januari werd aangekondigd: de 15×15-challenge!

We zijn niet meer aan ons proefstuk toe wat die challenge betreft, het is inmiddels het derde jaar op rij dat we een dergelijke uitdaging hebben opgesteld. De eerste jaren verplichtte die challenge ons ertoe meer verschillende spellen te spelen, terwijl we in het begin nog vaak dezelfde spellen speelden waren we met onze 13×13-challenge plots verplicht om 169 verschillende spellen te spelen! Het jaar daarop werden dat er plots 196 en nu zijn het er al 225 geworden, al is er inmiddels wel één categorie ingeslopen waar 15 keer hetzelfde spel (of een variant erop) gespeeld mag worden. Het spelen van verschillende spellen was niet alles, ze moesten dan ook nog in één van de 15 categorieën passen. En net dat lijkt dit jaar toch moeilijker dan voorheen, zelfs vroeg in het jaar (en met alle categorieën nog open) speelden we al spellen die in geen enkele categorie thuishoorde en we dus niet konden gebruiken. Iets anders waardoor onze challenge in verhouding met andere jaren moeilijker maakt is de combinatie met onze website, raar maar waar! Elk spel dat gerecenseerd wordt komt zoals jullie weten meerdere keren op tafel, waardoor de verscheidenheid aan spellen die we spelen ook beduidend lager ligt. We speelden tot nu toe al een 90-tal verschillende spellen, de voorbije jaren zaten we rond deze periode aan 150.

Toch zijn we tevreden over de voortgang van de challenge en zitten we min of meer op schema: 38% van onze challenge werd reeds vervolledigd. Het begin gaat gewoonlijk gemakkelijker dan het einde, waardoor het dit jaar wellicht spannend wordt tot het bittere eind, zeker met ons mini-boontje dat ons vanaf eind augustus zal vergezellen!

Alle categorieën vorderen dit jaar ongeveer gelijkmatig, geen enkele categorie is al vervolledigd, maar er is ook geen enkele die nog niet gebruikt werd. De categorie die met 10 spellen het dichtste tegen de 15 spellen aanleunt is die met de spellen die op 1 januari 2015 niet in onze collectie zaten. Ergens ook een ‘gemakkelijke’ categorie, alles wat we bij vrienden of in clubs spelen past er in, alle spellen die we zelf bij aankopen ook. Het zou ons niet verbazen als deze categorie als eerste vervuld zal worden. De categorie met coöperatieve spellen was vorig jaar het pijnpunt van de challenge, zeker omdat we toen verplicht waren al die spellen te winnen. Nu is dat gelukkig niet meer het geval en zitten we inmiddels aan 7 verschillende spellen, afwachten dus. De Boonanza-categorie en de tweepersoonsspellen zijn momenteel de moeilijkste categorieën. Boonanza blijft het meest speciale spel in onze collectie, grotendeels doordat dit bonenspel ons tot de hobby heeft geïntroduceerd, maar nu wordt het pas echt duidelijk hoe weinig het nog effectief op tafel komt en hoeveel moeite we nog gaan moeten doen om te voorkomen dat onze challenge hierdoor faalt. De tweepersoonsspellen staan tot hiertoe ook slechts op 3, maar dat is een kwestie van tijd… dat kan bij wijze van spreken op één dag verholpen worden.

De categorie kinderspellen loopt ook anders dan vorig jaar, ons neefje (inmiddels 6,5 jaar) speelt meer en meer ‘volwassen’ spellen mee, we vinden dan ook dat we die niet meer in die categorie kunnen plaatsen. Gelukkig weten we nog wel wat andere kindjes te vinden voor een leuk spelletje, want daarbij zal ons mini-boontje nog niet meteen kunnen helpen! De categorieën met een thema (vervoersmiddelen, over steden en met meeples) gaan traag vooruit maar schommelen toch allemaal rond de 5 spellen, spannend hoe dat nog zal vorderen.

Na 100 dagen in 2015 kunnen we dus concluderen dat het traag maar regelmatig vordert. Het is nog moeilijk om te voorspellen of het gehaald zal worden en welke categorieën ons het vuur aan de schenen zullen leggen. Doorheen het jaar kan je steeds onze voortgang volgen op deze pagina: 15×15-challenge.

Spelbeschrijving

Naar verluidt zijn er onder de grond ontzettend veel kristallen te vinden, tijd om onze dwergen de mijn in te sturen op zoek naar al deze kristallen. Op bevel van de dwergenkoning trekt iedereen de mijn in, gewapend met een plattegrond van de mijnengangen en een schatkaart met de te vinden kristallen. De dwergen gaan op zoek naar de kristallen en zijn bovendien aandachtig dat ze geen ongedierte mee naar boven brengen, want dat is alleen maar nadelig voor hun puntensaldo… of brengen ze juist wat extra zilver of goudblokken mee naar boven? “OUT OF MINE!” – Het is tijd om weer naar boven te komen, want blijkbaar is één van de andere dwergen inmiddels klaar met zoeken.

Elke speler krijgt een mijnengang en legt deze voor zich op tafel, vervolgens krijgen ze een gedekte schatkaart. Op bevel van de dwergenkoning mogen alle spelers deze kaart gelijktijdig omdraaien, daarop zullen ze zien welke kristallen in hun mijnengang te vinden zijn. Het is nu aan jou om de vermelde kristalblokken in je mijnengang te puzzelen, je kan maar beter snel in gang schieten want van zodra één speler alle blokken correct in zijn of haar mijnengang heeft gepuzzeld moet iedereen stoppen! Na de puzzelfase controleren alle spelers of ze de correcte puzzelblokken gebruikt hebben en worden de punten geteld: elke spelers krijgt 10 punten maar verliest één strafpunt per leeg veld in zijn mijnengang. De speler die als eerste klaar was krijgt bovendien twee bonuspunten, maar voor elke verkeerde blok moet je terug 2 punten aftrekken. Nadat de scores opgeschreven zijn kan de volgende ronde van start gaan, de spelers nemen een nieuwe mijnengang en een nieuwe schatkaart.

Het spel voorziet ook een versie voor experts waarbij je nog meer punten kan scoren… of verliezen! Op elke mijnengang staan drie elfen in één van de vijf kleuren afgebeeld. Als jij er in slaagt om op het veld naast dat elfje een kristal in dezelfde kleur te leggen kan je een extra bonuspunt verdienen. Bovendien worden er extra elementen toegevoegd, op je schatkaart staat aangegeven welke elementen voor jou positief of negatief zijn. Zo kan het zijn dat alle hongerige ratten je minpunten opleveren, bij de keuze van je puzzelblokken kan je dan maar beter zien dat je niet te veel ratten in je mijn puzzelt! Gelukkig kan je ook pluspunten verdienen, maar dan met zilver of met goud, zoals aangegeven op je schatkaart. Na 7 ronden eindigt het spel, de speler die daarna de meeste punten scoorde wordt uitgeroepen tot de nieuwe dwergenkoning!

Onze mening

Wij speelden Out of Mine vooral in de expertversie, dan wordt het écht wel een puzzelspel voor gevorderden. Deze keer probeer je niet zomaar de aangegeven blokjes in je mijnengang te puzzelen, maar je moet ook nog goed kiezen wélke blokjes je gebruikt. De kleur werd aangegeven op je schatkaart, maar niet alle rode blokken hebben dezelfde vorm, en hetzelfde geldt ook voor de groene en de witte. Alles past? Goed zo, maar heb je dan ook op de ratten of de houtwormen gelet? Die extra elementen maken Out of Mine toch net iets specialer dan andere puzzelspellen, vooral tijdens de eerste speelsessie waren we erg enthousiast. We konden ons niet van de indruk ontdoen dat de extra elementen op de schatkaarten ook een zekere vorm van geluk in het spel brengen. Met een schatkaart die je twee bonuspunten per goudelement oplevert kan je vrij gemakkelijk hoge scores halen, terwijl iemand anders misschien maar één extra punt krijgt per zilver element. Bij die eerste kaart krijg je dan wel twee strafpunten per rat, maar het is – voor volwassen spelers – dan ook vrij eenvoudig om te voorkomen dat je ratten op je bord legt.

Enerzijds zijn we enthousiast over dit gevarieerde puzzelspel, anderzijds gaat het ook snel vervelen. Dit soort reactiespellen wordt vaak door dezelfde persoon gewonnen en moet je bovendien niet tegen (jonge) kinderen spelen want dan maken ze geen schijn van kans. Zeven ronden vonden wij en onze medespelers helaas iets te veel van het goede, maar iedereen bepaalt uiteraard vrij hoeveel of hoe weinig ronden er gespeeld worden. Of je het spel nu met twee, drie of vier speelt is niet van belang, het is altijd even leuk. Bovendien is het spelmateriaal voorzien van erg leuke en mooie illustraties!

Conclusie: Een puzzelspel waar zowel de jeugd als de volwassenen plezier aan beleven!

Met dank aan The Game Master!

Out of Mine!

Auteur: Martin Nedergaard Andersen
Uitgever: HUCH! & Friends
Aantal spelers: 2 – 4
Tijdsduur: ± 20 min.
Vanaf 10 jaar

Spelbeschrijving

In het koninkrijk van deze wonderlijke wereld leven zes machtige families, ze hebben elk hun eigen regio ter beschikking en leven onder het goedkeurend oog van de koning. Om zijn appreciatie te uiten ontwikkelde de koning zes magische bollen, één voor elke baron. Jaloezie en hebzucht bracht één van de baronnen er toe om de bol met slechte bedoelingen te gebruiken, maar hij had pech: de bol verkruimelde in zijn handen. Twee andere baronnen hadden ook slechte bedoelingen, waardoor niet enkel hun magische bol maar ook hun landschappen veranderden in woestijnen! De macht was doorbroken en het eens zo wonderlijke koninkrijk verloor al zijn glorie. Kan jij de macht van drie magische bollen combineren en dit koninkrijk weer bij elkaar brengen?

Om het spel te winnen zal je het kasteel van de koning moeten betreden met wel erg goed nieuws, er zijn slechts drie mogelijkheden om het eenheidsgevoel van het koninkrijk weer op te roepen: door de macht van de drie magische bollen te combineren, door te bewijzen dat je drie machtige monsters hebt kunnen verslaan of door de opdracht van de koning tot een goed einde te brengen! Aan het begin van de ronde krijgen alle spelers een inkomen van magische punten, hoe meer macht (= vestigingen, magische bollen of overgangen) je hebt, hoe groter je inkomen. Daarna kiezen alle spelers gelijktijdig één van hun drie verplaatsingskaarten, het getal op deze kaart zal de beurtvolgorde bepalen tijdens deze ronde, de gekleurde schijfjes worden in deze volgorde op het bord gelegd. Vervolgens moeten alle spelers – beginnend met de speler die de laagste waarde speelde – een magische kaart uitspelen. Deze kaarten geven steeds iets extra, zo kan je met de heteluchtballon sneller bewegen en kan je met de bliksem toch nog verandering brengen in de spelersvolgorde. Met andere kaarten kan je extra verplaatsingspunten krijgen of je tegenstanders verplaatsingspunten afnemen, in de hoop dat ze jouw kaart niet deblokkeren met het magische schild. Vervolgens mogen alle speler, maar nu in de tegenovergestelde volgorde, hun verplaatsingskaarten uitspelen en het aangegeven aantal stappen verplaatsen. Kom je daarbij op een veld met een torenfiche? Dan kan je één magisch punt betalen om die torenfiche te ontdekken, want daar schuilt misschien wel iets goeds achter! Sommige tegels worden meteen gebruikt, je krijgt er dan een extra kaart voor. Achter deze tegels zitten ook de magische bollen verstopt, met wat geluk vind je zo een magische bol en wordt je inkomen aan het begin van de ronde wat hoger, maar vergeet niet dat er ook vervloekte bollen in het spel zijn die het tegenovergestelde effect hebben. Een magisch drankje kan je later in het spel omruilen voor een fiche, vanaf dat moment heb je bij elk gevecht of bij elke verplaatsing een voordeel! Ook de ridder levert je twee extra punten op tijdens een gevecht, die zijn erg handig als je achter zo’n torenfiche plots een monster ontdekt. Weglopen is dan geen optie, je zal het gevecht moeten aangaan! Tel je huidige krachtpunten (op je magische kaarten, je eventuele bonus- en ridderfiches) op bij het dobbelresultaat en laat een tegenstander dobbelen voor het monster. Als je gewonnen hebt wordt je beloond met het monsterfiche en een extra kaart/bonusfiche, als je verloren hebt vlieg je helemaal terug naar je huis! In dat opzicht kan het misschien wel interessant zijn om tijdens het spel nieuwe forten op te bouwen, het kost je uiteraard magische punten maar je kan dan ook hier terecht na het verlies van zo’n gevecht. Bij een magische bron kan je ook nog nieuwe kaarten aankopen en bij een runesteen kan je – mits betaling van magische punten – de schijven van het bordspel verdraaien in jouw voordeel… of in het nadeel van een tegenstander! Nadat iedereen zijn verplaatsingsacties heeft gedaan eindigt de ronde en begint de volgende ronde met de ontvangst van de magische punten.

Op deze manier gaat het spel verder tot één van de spelers het kasteel heeft bereikt én voldoet aan één van de voorwaarden. De opdracht van de koning is steeds anders, die kan te maken hebben met het aantal gebouwde forten, maar ook met het aantal torentegels dat je hebt ontdekt of met het aantal magische punten dat je hebt verzameld.

Onze mening

Aanvankelijk wisten we niet wat we moesten verwachten van Realm of Wonder, het zag er wel mooi en leuk uit, het feit dat er ook nog eens Nederlandse spelregels in zaten leek alleen maar een pluspunt. Die spelregels vormden later nog een groot obstakel, we kwamen zelden spelregels tegen die zo ingewikkeld geschreven zijn als deze, bovendien waren de spelregels in de andere talen al even erg. We hadden allebei heel wat leessessies nodig om het spel te begrijpen, uiteindelijk werd het pas duidelijk na een eerste speelsessie met het boekje ernaast, en dat terwijl de spelregels eigenlijk best eenvoudig zijn. Realm of Wonder zien we eerder onder de categorie familiespel, maar de spelregels vormen hier ongetwijfeld hét obstakel waardoor weinig familiemensen effectief aan het spelen zullen toekomen. Eens je alles onder de knie hebt speelt het best vlot, maar is de geluksfactor (de ligging van de torenfiches) net iets te groot voor een geoefende veelspeler. De doos vermeld 2 tot 6 spelers, maar ze hadden die “2 tot” even goed kunnen weglaten. Met twee spelers is er helemaal niets aan, je hoopt om de goede torenfiches tegen te komen en diegene die het meeste geluk heeft komt als eerste toe bij de koning, je kan dan ook niets doen om je tegenstander iets in de weg te zitten. Met vier spelers ging dat al iets anders, maar ook in die situatie hadden we de indruk dat het bord te groot was en je elkaar niet genoeg in de weg kon zitten. De blauwe fiches (voor de zesde speler) ontbraken in onze doos, maar los daarvan is zes wellicht het ideale spelersaantal om dit spel te spelen. Het materiaal en de illustraties zien er overigens heel goed uit, maar de doos is wel erg licht gemaakt om al dat materiaal in te bewaren!

Conclusie: Een eenvoudig familiespel dat verstopt zit achter erg onduidelijke en ingewikkelde spelregels.

Realm of Wonder

Auteurs: P. Jantunen, M. Punakallio, S. Tuominen, M. Wilkström
Uitgever: Mindwarrior Games

Met dank aan Mindwarrior Games

Aantal spelers: 2 – 6
Tijdsduur: ± 45 min.
Vanaf 10 jaar

Spelbeschrijving

We laten het vasteland achter ons en trekken samen naar de exotische wereld met het goddelijke fruit. Elke speler staat aan het hoofd van een stam die naam en roem wilt vergaren met de handel van cacaobonen. Verzamel cacaobonen en verkoop ze met zo veel mogelijk winst, maar met wat geluk kan je je stamleden ook goud laten sprokkelen in één van de goudmijnen. Vergeet ook niet om waterdragers op te leiden om je cacaobonen te transporteren én af en toe een stamlid naar een tempel te sturen, als oppermachtige handelaar is het belangrijk om af en toe eens onder het volk te komen!

Aan het begin van het spel liggen er twee jungle-tegels op tafel, tijdens het spel zullen de spelers een zeker dambord patroon maken waarbij de jungle-tegels afgewisseld worden met de persoonlijke stamtegels van de verschillende spelers. Elke speler heeft drie tegels op hand, als je aan de beurt bent leg je één van deze tegels aan. Als je daarbij een open plaats creëert voor een jungle-tegel (= tussen twee stamtegels), mag je één van de twee beschikbare jungle-tegels kiezen om op deze plaats te leggen. Het aantal meeples op je stamtegel bepaalt vervolgens hoeveel acties je mag doen, wélke acties je mag doen wordt dan weer bepaald door de aangrenzende jungle-tegel. Als de twee meeples op jouw stamtegel bvb. grenzen aan een veld met een cacaoboon, dan mag je die actie twee keer uitvoeren: in dit geval krijg je dus twee cacaobonen. Op deze manier worden alle acties afgehandeld en kan je die dus één, twee of drie keer uitvoeren, naar gelang het aantal meeples aan die zijde van je stamtegel. Grenst er (nog) geen jungle-tegel aan de andere kant van je stamtegel? Dan kan je dat stamlid nog niet gebruiken, als er  later in het spel een jungle-tegel wordt aangelegd kan je die actie op dat moment meteen uitvoeren.

Met de verschillende acties kan je o.a. cacaobonen gaan oogsten die je dan met een andere actie weer kan verkopen. Uiteraard heb je dan liefst het marktkraam waar je vier goudmunten krijgt voor een cacaoboon, en als het even kan wil je ook het beste cacaoveld waarbij je twee cacaobonen krijgt per actie! In een goudmijn kan je gewoon één of twee goudmunten per actie nemen en op een andere tegel kan je dan weer een zonnefiche nemen. Zo’n fiche laat je toe om later in het spel een tegel op één van je eerder gelegde tegels te leggen en bepaalde acties dus nog een keer uit te voeren, als je de fiche niet gebruikt levert hij aan het einde van het spel één punt op. Tenslotte heb je nog de tegels met het water en de tempels. De watertegels laten je toe om de meeple op je persoonlijk spelersbordje één of meerdere plaatsen verder te zetten. Als je dat niet doet heb je aan het einde 16 minpunten, maar als je meeple ver gevorderd is kan dat oplopen tot 16 bonuspunten! De tempeltegels zijn de enige tegels die geen effect hebben tijdens het spel, aan het einde kan je hier 6 punten verdienen als je een meerderheid aan stamleden hebt die grenzen aan zo’n tegel, voor de tweede plaats zijn er nog 3 punten voorzien. Het spel eindigt nadat alle spelers hun tegels hebben neergelegd. De punten (= goudmunten) die je tijdens het spel hebt verzameld worden opgeteld bij eventuele min- of bonuspunten van je waterdrager en de punten die je in de tempels verzamelde. De speler met de meeste punten wint het spel.

Onze mening

Cacao is een spel dat ons van de eerste sessie meteen kon overtuigen, de speelsessies die daarop volgden konden dat alleen maar bevestigen. De spelregels zijn heel eenvoudig, enkele minuten uitleg en het spel kan meteen beginnen. Ondanks de eenvoudige spelregels zit er toch net genoeg diepgang in het spel om het interessant te maken voor veelspelers: je wilt de beste acties inpalmen! Enerzijds wil je cacaobonen verzamelen en die tegen een hoge prijs weer verkopen, maar niet iedereen heeft het geluk/de kans om aan dat goede marktkraam aan te schuiven. De water-actie mag zeker niet over het hoofd gezien worden, net als de tempels. Je wilt zowat overal op spelen, maar je hebt slechts een beperkt aantal tegels en je zal dus goed moeten afwegen welke tegel je voor welke actie(s) wilt gebruiken. Het aantal tegels in het spel wordt bepaald naargelang het aantal spelers, een kleine aanpassing die weinig moeite kost maar er meteen voor zorgt dat het spel met alle mogelijke spelersaantallen erg leuk blijft. Met twee spelers zou je bijna denken dat het speciaal voor twee spelers ontwikkeld is, want het is wel heel goed uitgebalanceerd. Maar daar is niets van waar want met drie en vier spelers speelt het eens zo goed!

Het materiaal en de illustraties zien er weer prachtig uit, net als de inleg van de doos. Als we dan één kleine opmerking moeten geven, gaat die toch ook wel over diezelfde doos: alles past er netjes in, maar als je wilt dat al het materiaal mooi blijft zitten én je spelregels niet krom komen te staan kan je maar beter je lege stansramen in de doos laten zitten na je eerste speelsessie. Na een 5-tal speelsessie zijn wij Cacao nog lang niet beu en kijken we er al naar uit om het nog vaker op tafel te leggen, de toekomst zal uitwijzen of dat ook effectief zal gebeuren.

Conclusie: Cacao is een kort en eenvoudig familiespel met voldoende diepgang!

Met dank aan ABACUSSPIELE!

Cacao

Auteur: Phil Walker-Harding
Uitgever: Abacusspiele
Aantal spelers: 2 – 4
Tijdsduur: ± 45 min.
Vanaf 8 jaar

Spelbeschrijving

Ook voor de piraten komt er een dag dat ze stoppen met plunderen, maar wat doen ze op hun oude dag? Grog Island is een eiland waar alle piraten op pensioen hun kapitaal hebben geïnvesteerd in nieuwe zaken en hun oude bemanningsleden aan het werk zetten. Je kan er speciale investeringen doen, denk maar aan een voodoo workshop of een studio van kapitein éénoog, of misschien wil jij wel de eigenaar worden van de fameuze ‘Grog kroeg’? Doe mee tijdens de veilingen maar ook passen kan je mooie beloningen opleveren.

In Grog Island draait alles rond het vernieuwende biedsysteem. De dobbelstenen worden gedobbeld en op de bijhorend gekleurde vakjes gelegd, deze zal je moeten gebruiken om te bieden! Wil je “4” bieden? Dan kan je één dobbelsteen van 4 kiezen, of twee van twee. Je kan uiteraard enkel kiezen uit de waarden die deze ronde gedobbeld zijn, maar je mag verschillende dobbelstenen combineren om zo de waarde te vormen dat jij wilt bieden. De volgende speler heeft de keuze: hij kan passen of het bod verhogen. Als hij het bod gaat verhogen mag hij de combinatie van de dobbelstenen aanpassen en veranderen, zolang het uiteindelijke bod maar hoger is dan het bod van de vorige speler. Bij het passen krijg je grondstoffen: hoe meer dobbelstenen de speler voor jou voor zijn bod heeft gebruikt, hoe meer goederen! Voor elke dobbelsteen waarmee geboden werd krijg jij namelijk het goed in de bijhorende kleur! Vervolgens moet je een handelsschip kiezen waar je wilt gaan handelen. Je kan je goederen omruilen tegen geld, schatkaarten, piratenkaarten of doelkaarten. Schatkaarten vormen je geheim kapitaal, je hebt dus vaak net iets meer geld dan hetgeen je tegenstanders kunnen zien. De piratenkaarten laten je tijdens de biedfase toe om de waarde van een dobbelsteen te veranderen en de doelkaarten geven aan waarmee je op het einde punten kan scoren. Op het handelsschip kan je ook steeds vier dezelfde goederen gebruiken om een eigendom in het bijhorende gebied aan te kopen. Hierdoor ontvang je meteen een inkomen, al hangt dat af van de populariteit van je vestiging en verdien je niet overal even veel.

Nadat iedereen gepast heeft betaald de winnende speler zijn laatste bod, vervolgens mag hij acties uitvoeren. Hoeveel acties? Dat wordt bepaald door het aantal dobbelstenen dat je hebt gebruikt bij je bod. Bij de eerste twee acties mag je een gratis eigendom innemen, zolang je maar niet twee eigendommen van hetzelfde type inpalmt tijdens dezelfde beurt. Bovendien kan je niet vrij kiezen in welk gebied je zo’n eigendom inneemt, dat wordt bepaald door de kleur van de dobbelstenen waarmee je geboden hebt! Met de laatste drie acties kan je punten verdienen of een gebouw op het speelbord blokkeren. Daarna wordt het bord voorbereid voor een nieuwe ronde. Wanneer één van de spelers zijn laatste bemanningslid op het speelbord heeft geplaatst eindigt het spel aan het einde van de ronde. Tijdens de eindtelling krijgen de spelers nog één overwinningspunt voor elke schatkaart en elke 5 dubloenen, maar de doelkaarten zijn uiteraard de belangrijkste bron van punten. Sommige doelkaarten leveren punten op naargelang de grondstoffen die je nog in je bezit hebt, voor andere kaarten moet je bepaalde eigendommen hebben. Soms is daarvoor het type van belang, andere keren moet je de meerderheid bezitten op één van de vijf gebieden.

Onze mening

Grog Island sprak ons al een hele tijd aan, we waren dan ook erg blij deze te kunnen testen de afgelopen weken. Het lezen van de spelregels beloofde al vast veel goeds. Over het algemeen zijn we geen grote liefhebbers van spellen waarbij er veel geboden wordt, maar daar is Grog Island zeker een uitzondering op. Het is veel meer dan alleen maar bieden. Dankzij de dobbelstenen kan je ook gerichter beslissen hoeveel je wilt bieden, maar naast het totale bedrag is nu ook het aantal dobbelstenen van belang! Enerzijds wil je veel dobbelstenen gebruiken, als je wint wil je graag zoveel mogelijk acties kunnen uitvoeren. Anderzijds wil je je tegenspelers niet zomaar alles cadeau doen, hoe meer dobbelstenen jij gebruikt om te bieden, hoe meer goederen ze krijgen als ze op dat moment passen. Een keuze die je gedurende het hele spel achtervolgt. Een ander element wat dit biedspel anders maakt dan de rest is dat je ook een interessante beurt kan hebben als je past. Het is namelijk de enige manier om aan goederen te geraken én je kan ze gaan omruilen voor geld of andere zaken, op die manier doe je een zekere voorraad op dat je later weer kan gaan inzetten om hoger te kunnen bieden. Naar het einde van het spel wil je misschien liever passen dan aan beurt zijn, je moet dan wel goederen betalen om een eigendom aan te kopen, maar je bent dan ook eerder aan de beurt dan de speler die de biedfase uiteindelijk wint. Als winnaar van de biedfase kan je twee gratis eigendommen innemen, uiteraard blijft ook dit zeer belangrijk. Je zal een goede balans moeten vinden tussen het passen en het winnen van de biedfase.

Biedspellen zijn meestal niet geschikt voor twee spelers, maar ook daarin verschil Grog Island van zijn soortgenoten. Ook hier blijft het belangrijk om af te wegen hoeveel je bied en hoeveel dobbelstenen je daarvoor gebruikt, dat is met twee spelers net zo interessant als met drie of vier. Bovendien is er een extra schip met zogenaamde geesten, de speler die past mag na de beurt van de winnende speler één geest op het speelbord zetten. Tijdens het behalen van meerderheden is ook deze derde spelerskleur van belang! Een eenvoudige variant die het niet ingewikkelder maakt maar toch belangrijk is voor het evenwicht. Wij leggen Grog Island dus zowel met twee, drie als vier spelers graag op tafel! Als we één minpunt moeten opsommen dan zijn het de doelkaarten, daar komt toch wel wat geluk bij kijken. Tot het bittere eind heb je meestal geen idee wie het spel zal winnen, de punten die je tijdens het spel kan verdienen zijn erg schaars en de doelkaarten zijn allesbepalend. Grog Island is een typisch familiespel, met eenvoudige spelregels en een aangename speelduur. Je kan het met beginnende spelers op tafel leggen en het speelt altijd vlot, maar het feit dat er pas aan het einde gescoord wordt maakt het voor sommige beginners dan weer moeilijker.

Conclusie: Grog Island is een leuk familiespel dat we graag nog op tafel leggen!

Met dank aan Pegasus Spiele!

Grog Island

Auteur: Michael Rieneck
Uitgever: Pegasus Spiele
Aantal spelers: 2 – 4
Tijdsduur: ± 60 min.
Vanaf 10 jaar

Spelbeschrijving

Het populaire ‘Spiel des Jahres 2013’ mag hier uiteraard niet ontbreken. Haal het beste uit jouw dobbelresultaat en profiteer mee van de worpen van je tegenstanders, zet zoveel mogelijk kruisjes op jouw blaadje en je staat een stapje dichter bij de overwinning. Ben je er klaar voor?

Als je aan de beurt bent dobbel je zes dobbelstenen, vervolgens zeg je luidop de som van de twee witte dobbelstenen. Dat getal mag iedereen aanduiden op zijn of haar scoreblaadje, in een kleur naar keuze. Vervolgens mag alleen jij nog een extra getal aanduiden, daarvoor combineer je een witte dobbelsteen met één van de gekleurde om vervolgens het getal in die kleur aan te duiden. Als je een rode 2 combineert met een witte 3, mag je dus een rode 5 aanduiden. Als je aan de beurt bent dan ben je ook verplicht om minstens één kruisje te zetten: in fase één (som van de witte dobbelstenen) of in de zonet besproken tweede fase. Wil of kan je dat niet doen? Dan moet je een kruisje zetten bij mislukte worp, maar dat zijn helaas vijf minpunten aan het einde van het spel. Je bent bijna klaar om aan het spel te beginnen, maar er is nog één belangrijke regel die we niet mogen vergeten: de kruisjes moeten steeds van links naar rechts aangeduid worden! De rode en de gele lijn getallen gaan van 2 tot 12, als je meteen de gele 7 aanduid betekent dit dat je de gele 2, 3, 4, 5 en 6 nu niet meer zal mogen aanduiden, je mag enkel rechts van de 7 nog aanduiden in die rij. Hetzelfde geldt uiteraard ook voor de rode, de groene en de blauwe rij, waarbij de twee laatste kleuren van groot naar klein (12 naar 2) gerangschikt staan.

Het laatste getal in de rij (rode/gele 12 of de blauwe/groene 2) mag je pas aanduiden als je in die rij minstens vijf andere kruisjes geplaatst hebt. Hierdoor sluit je deze rij niet alleen af voor jezelf, maar ook voor al je tegenspelers! Van zodra jij dus de blauwe 2 aanduid, mag geen enkele andere speler nog een kruisje zetten in de blauwe rij. De blauwe dobbelsteen wordt uit het spel gehaald en jij krijgt als beloning een extra kruisje op het slot van de blauwe rij. Van zodra er twee kleuren gesloten zijn eindigt het spel meteen, het kan dus gebeuren dat er in fase één van jouw beurt een kleur wordt gesloten en je dus geen tweede kruisje meer mag zetten. Het spel eindigt ook wanneer één speler 4 kruisjes bij mislukte worpen heeft. Alle spelers tellen nu per kleur hoeveel kruisjes ze hebben aangeduid en krijgen daarvoor de punten zoals aangeduid op hun scoreblaadje. Diegene met de meeste punten wint het spel!

Qwixx Mixx

Qwixx Mixx is de naam van een mini-uitbreiding op Qwixx, het brengt je niet zomaar twee nieuwe scoreblokken, maar vooral twee nieuwe varianten! In de eerste variant staan de getallen zoals we gewoon zijn in het basisspel, van laag naar hoog of omgekeerd. De kleuren staan echter niet meer in dezelfde rij, in elke rij vindt je de vier verschillende kleuren! Wanneer een rij gesloten wordt verdwijnt ook nu de bijhorende dobbelsteen uit het spel, maar je kan de getallen in deze kleur in de andere rijen alsnog aanduiden met behulp van de witte dobbelstenen. De andere variant behoudt de vier kleuren maar rangschikt de getallen niet meer in een op- of aflopende volgorde, alles staat nu door elkaar! De basisregel dat je steeds van links naar rechts moet aanduiden blijft uiteraard geldig. Ook voor het afsluiten van een rij (waarbij je minstens 5 andere kruisjes in je rij moet hebben) werkt op dezelfde manier, maar i.p.v. een 2 of een 12, moet de rij nu afgesloten worden met andere getallen.

Onze mening

Toen onze blog het levenslicht zag was Qwixx al één van de meest gespeelde spellen ten huize Spellenmolen, maar aangezien het toen al niet meer zo nieuw was kwam het er nooit van een recensie te plaatsen. Het kaartspel was daarentegen één van onze eerste recensies. Ook in de reeks Tafelporselein kon je al lezen dat Qwixx hier erg in de smaak viel, de 73 speelsessies die we daar vernoemden zijn inmiddels gestegen naar 89, en nu we erover spreken krijgen we al weer zin om Qwixx te spelen. Het is voor ons een uniek dobbelspel, er komt uiteraard wel wat geluk bij kijken, maar je probeert steeds het beste uit je worp te halen. Durf je het aan om die 7 al aan te duiden en daarbij de 5 en de 6 over te slaan? Of wacht je toch nog even af? Soms speelt het in je voordeel, soms in je nadeel. Nog een sterker element in dit spel is dat je ook tijdens de beurt van je tegenspelers steeds aandachtig blijft, af en toe wat kruisjes meepikken tijdens hun beurt kan sterk in je voordeel spelen! De herspeelbaarheid is erg groot, want we leggen Qwixx nog steeds met plezier op tafel. De Qwixx-time is dan wel wat minder dan pakweg twee jaar geleden toen het net verscheen, maar desondanks zijn we nog steeds even enthousiast over Qwixx en behoort het nog steeds tot de beste en leukste fillers die we in huis hebben. Het aantal spelers maakt bij Qwixx echt geen verschil, zowel met 2 als met 5 spelers is het leuk. Het is zelfs mogelijk om met meer dan 5 spelers op tafel te leggen, je komt dan alleen minder vaak aan beurt.

De nieuwe varianten waren een hype in Essen, de zogenaamde ‘Qwixx Gemixxt’-blokjes waren een kwartier na opening reeds uitverkocht! Inmiddels zijn de bloks ook hier verkrijgbaar en kwamen ze bij ons zo’n 7-tal keer op tafel. Of we er even enthousiast over zijn als over het basisspel? Niet meteen. Het is een leuk hebbedingetje, een afwisseling als je Qwixx al vele keren hebt gespeeld. Voor ons was het meteen een must-have, maar achteraf blijkt dat we het spel even graag op tafel blijven leggen zonder die varianten. Beide varianten zijn leuk, sommigen hebben een voorkeur voor variant A, anderen voor variant B. Het enige wat we afraden is om beide varianten meteen na elkaar te spelen, dat maakt het gewoon verwarrend.

Conclusie: Qwixx is een top-filler, Qwixx Mixx zorgt af en toe voor wat afwisseling.

Qwixx & Qwixx Mixx

Auteur: Steffen Benndorf
Uitgever: White Goblin Games
Aantal spelers: 2 – 5
Tijdsduur: ± 15 min.
Vanaf 8 jaar

Spelbeschrijving

Er is een open vacature als dokter, de kans waar je al een hele tijd op zit te wachten! Nu is het belangrijk om te bewijzen wat je in je mars hebt. Ben je een harde werker? Verzorg de binnenkomende patiënten zo goed mogelijk, dien de juiste medicatie toe en toon dat je geïnteresseerd bent om steeds bij te leren. Maar hou ook je medespelers in de gaten: misschien is één van je concurrenten op een illegale manier punten aan het sprokkelen, kan jij hem/haar betrappen en straffen?

Tijdens de eerste fase zullen alle spelers één voor één een actie kiezen en uitvoeren, de kleur van de actie maakt duidelijk of één of meerdere spelers deze actie kunnen kiezen. De belangrijkste actie is wellicht het verzorgen van patiënten, de eerste keer dat je deze actie kiest kan je een patiënt kiezen om onder jouw hoede te nemen. Tijdens de volgende acties kan je jouw patiënt verzorgen, maar wellicht moet je dan eerst wat medicijnen gaan halen bij de apotheker. Door nachtdiensten te draaien verdien je wat extra centjes. Als je als eerste speler voor zo’n nachtdienst kiest krijg je ‘maar’ 2 euro, maar je krijgt er dan wel de startspelerfiguur bij. De volgende spelers zullen met dezelfde actie 3 of 4 euro verdienen! Je kan ook gaan bijstuderen, maar dat kost natuurlijk geld. 3 euro betaald? Dan kan je één van de vier onderwerpen kiezen, een stage op intensieve zorgen zorgt ervoor dat je voortaan wat sneller werkt en jouw patiënt een extra pleister kan geven. Ook de stages in de apotheek of op de financiële dienst zijn erg nuttig. Als je denkt genoeg gestudeerd te hebben kan je ook een eindexamen afleggen, hoe meer stages je hebt afgelegd, hoe meer punten je zal verdienen: dit kan alleen maar in je voordeel spelen! Naast deze keuzemogelijkheden heb je ook de illegale manieren om te werken, met wat sabotage-technieken kan je medicijnen en/of geld van je concurrenten stelen en met wat omkoperij kan je op een illegale manier punten kopen. En dan maar hopen dat je tegenspelers je niet betrappen, want met de laatste overgebleven actie kunnen zij geld verdienen door dit te doen én worden alle spelers die op een illegale manier gewerkt hebben bestraft!

Nadat alle spelers een eerste actie gekozen en uitgevoerd hebben mogen ze ook hun tweede actiesteen op dezelfde manier benutten. In fase 3 worden alle patiënten gecontroleerd, diegenen die genoeg verzorgd zijn leveren punten op en mogen naar huis. De patiënt die al het langst in de wachtrij ligt heeft het helaas niet overleefd en levert de verzorgende dokter geen punten op. Alle andere patiënten schuiven door naar rechts en er komen nieuwe patiënten binnen. Daarna nemen alle spelers hun actiefiches terug en mag de speler met het startspelerfiguur beginnen aan de volgende ronde ronde. Van zodra minstens één speler de 10 punten heeft bereikt eindigt het spel aan het einde van de ronde. De speler met de meeste punten krijgt de felbegeerde job!

Onze mening

Het spel klinkt leuk bij het lezen van de spelregels. Het is een thema waarover we nog niet veel spellen kennen en springt daardoor toch wel in het oog. Ook lijkt het thematisch helemaal te kloppen waardoor dit eenvoudige spel zowaar nog gemakkelijker wordt om uit te leggen en te spelen. Eens we – vol verwachtingen – aan Hospital Rush begonnen verdween ons enthousiasme steeds meer. Het spel heeft te weinig inhoud om ons echt te kunnen boeien, het lijkt alsof het spel zichzelf speelt want je hebt erg weinig in de hand. Het is zo’n type van spel waarbij je er kan voor kiezen om je concurrenten (wellicht de speler die momenteel vooraan staat) serieus dwars te zitten, maar daar staat dan tegenover dat je zelf zo goed als niets kan opbouwen. Je kan die andere speler dan wel boycotten om er dan uiteindelijk voor te zorgen dat een derde speler wint, want zelf zal je het dan niet kunnen halen. Puur theoretisch zit het echter leuk in elkaar, als je vroeg aan de beurt komt kan je de beste acties uitkiezen, als je later aan de beurt komt kan je er van profiteren om de illegale acties uit te voeren met een kleine kans dat iemand je betrapt, of je kan de spelers die dat wél gedaan hebben nu naar hartelust bestraffen en zelf wat geld bijverdienen. Het gevoel na onze eerste speelsessie was bij iedereen hetzelfde: jammer. We gaven het spel achteraf uiteraard nog een kans, maar ook toen bleven we op onze honger zitten. Het was opvallend dat de winnaar telkens diegene was die niet ging bijstuderen, bovendien won die persoon steeds met heel wat voorsprong op de andere spelers. Het was dan zeker niet zo dat de andere speler haar hebben laten winnen, integendeel. Slecht zouden we het niet noemen, maar het is té middelmatig om er nog bovenuit te kunnen springen in deze tijd.

Conclusie: Een rush naar 10 punten die jammer genoeg niet zo leuk is als hij klinkt.

Met dank aan Pegasus Spiele!

Hospital Rush

Auteurs: T. K. Laursen, K. Storgaard & S. Thomsen
Uitgever: Pegasus Spiele
Aantal spelers: 3 – 5
Tijdsduur: ± 45 min.
Vanaf 10 jaar

Momenteel is er op Kickstarter een campagne voor ‘Cave Pilot 55’, een spel met Nederlandse roots! De ontwerpers, Martijn en Suzanne, namen uitgebreid de tijd om onze vragen te beantwoorden voor dit interview. Binnenkort kan je ook een preview van het spel verwachten!

Korte spelbeschrijving

Cave Pilot 55 is een kaartspel waarbij alle spelers samen de grot creëren. De spelers vliegen door de grot langs de bovenkant of langs de onderkant en moeten allerlei gevaren overwinnen. Die gevaren bestaan bijvoorbeeld uit het verslaan van bijvoorbeeld vampiervleermuizen, lazers, hangende mijnen en raketten. Door je eigen vliegtuig op een slimme manier van wapens en onderdelen te voorzien vergroot je de kans om de gevaren te overwinnen.

Martijn en Suzanne, stel jullie even voor aan onze lezers.

Wij zijn man en vrouw en wij hebben elkaar in Groningen tijdens onze studie ontmoet. Toen wij elkaar voor de eerste keer voorstelden aan onze ouders (wij komen allebei uit Brabant) bleek dat onze moeders bij elkaar in de klas hebben gezeten en wij elkaar als baby ook al meerdere malen ontmoet hebben. Liefde op het eerste gezicht???

Alhoewel spellen ontwikkelen en spellen spelen onze grote passie is en we dit graag fulltime zouden willen doen, hebben we allebei een baan. Martijn is docent ecologie op een Hogeschool en Suzanne is adviseur ecologie bij een adviesbureau.

We hebben twee dochters, Jasmijn en Lente van 5 en 2 jaar oud. Onze spellenkast is dus inmiddels uitgebreid met flink wat spellen voor kinderen.

Spelen jullie vaak bordspellen? Wat is momenteel jullie favoriete spel?

Jasmijn en Lente spelen graag spelletjes (en wij spelen mee). Dat hebben ze vast van ons…. Lente vindt vooral het spook van ‘Slot Sidderstein’ reuze interessant en jasmijn blijft het erg spannend vinden om voordat de wekker afgaat het voorbeeld nagebouwd te hebben van de kaartjes uit het spel ‘Make ‘n break’. Naast deze spellen zijn ‘Hoog boven de afgrond’ en ‘Op reis door de jungle’ van Haba erg in trek bij onze meisjes, net als Camelot Jr, Bric a Briques en A la Carte.

Zelf kopen wij met enige regelmaat nieuwe spellen. Veel van deze spellen kopen wij overigens via Kickstartercampagnes. Suzanne geeft de voorkeur aan spellen, zoals Tales of the Arabian night, Villages & Robots on the line. Martijn houdt van: Gangsters, X-wing, A touch of Evil, Boss-Monster, Luchador! Descent, Death angle en nog vele andere spellen.

Is dit het eerste spel dat jullie zelf (samen) ontwikkelen?

Toen Martijn zes jaar oud was, verzon hij al zijn eigen spellen. En dit is hij altijd blijven doen. Er liggen dan ook heel veel geknipte en geplakte spelideeën in onze kast en er staan tientallen uitgeschreven ideeën in onze computer. Bijna te veel om te tellen. Wij zijn al hard aan het nadenken over het volgende spel, mocht Cave Pilot 55 succesvol zijn. We zijn er al bijna aan uit welk spel het gaat worden. Iets nieuws en verrassends, maar we verklappen nu nog niet wat het is.

Waarom juist dit spel?

Terwijl de spel ideeën zich opstapelden, kwam vanuit ons beiden steeds meer het verlangen om ook een volgende stap te zetten en daadwerkelijk iets met een spelidee te doen. Dat wij uiteindelijk voor dit spel gekozen hebben heeft de volgende redenen:

• Het spelmechanisme van het (met spelkaarten) creëren van een grot waar je langs onder of langs boven kunt vliegen is een nieuw en uniek concept.
• Het uiteindelijke thema sprak ons erg aan
• Het spel is niet heel erg complex om te produceren.

Hoe verloopt de samenwerking in de ontwikkeling van dit spel?

Als man en vrouw (en tevens beste maatjes van elkaar) zijn we natuurlijk goed op elkaar ingespeeld. We hebben een jaar lang elke woensdagavond besteed aan het ontwikkelen en testen van het spel. Omdat we zo dichtbij elkaar staan en elkaar veel zien, zijn er veel momenten waarop we over Cave Pilot 55 kunnen praten. Er zijn dagen dat veel van onze gesprekken bijna alleen over ons spel gaan.

Hoe lang zijn jullie reeds bezig aan de ontwikkeling van Cave Pilot 55: van het eerste idee tot nu? Wie van jullie beide kwam op het idee?

Wij zijn nu ruim twee jaar bezig met het ontwikkelen van Cave Pilot 55. Eerst heel intensief samen aan de keukentafel en later hebben we diverse vrienden en spellenverenigingen bezocht om Cave Pilot 55 te testen. Zeker het testen met anderen heeft veel opgeleverd. Naar verloop van tijd zie je bepaalde ‘gekkigheden’ in het spel zelf niet meer zo snel, terwijl een vreemde dit direct opvalt en wij het kunnen aanpassen.

Zo hebben wij inmiddels tien versies van een grotkaart en worden een aantal regels in het spel steeds eenvoudiger en vanzelfsprekender.

Wat was er eerst: het thema of de gebruikte mechanismen?

Het bedenken van een spel begint bij ons met het mechanisme. Dit moet spannend en nieuw zijn en het moet mogelijkheden bieden om een spel ‘omheen te bouwen’. Het thema bedenken wij later.

Waarom zouden we het spel moeten backen op Kickstarter?

We hebben Cave Pilot 55 zelf vaak gespeeld. Heel erg vaak. Maar zelfs na het honderden keren gespeeld te hebben blijft het boeien en telkens weer vliegen wij opnieuw fanatiek de grot in met maar 1 doel; het winnen van het spel. We kennen weinig spellen die, na het vaak gespeeld te hebben, zo leuk blijven. Het spel is iedere keer anders en er zijn eindeloos veel mogelijkheden. Dat maakt het zo leuk. Dit gevoel willen graag delen met iedereen. Met alle spelliefhebbers van de hele wereld.

Willen jullie het spel nadien ook te koop aanbieden in de winkels, of is Kickstarter de enige manier om het spel te bemachtigen? 

Als Kickstarter succesvol is, willen we het spel nadien te koop aanbieden in winkels, maar we willen bijvoorbeeld ook naar de spellenbeurs in Essen gaan. Op Kickstarter worden wel enkele uitbreidingen aangeboden die alleen tijdens de Kickstartercampagne te verkrijgen zijn.

Het is onze grote droom om Cave Pilot 55 te gaan produceren. Wij hopen op jullie steun tijdens onze Kickstartercampagne. Alvast bedankt!

De Kickstarter-campagne loopt nog tot 30 april 2015, neem snel een kijkje: Cave Pilot 55 op Kickstarter.

Spelbeschrijving

Probeer als eerste jouw pion aan de overzijde van het speelbord te krijgen. Stap voor stap, diegene die er eerst in slaagt wint het spel. Simpel? Dat dacht je maar, je tegenstander(s) hebben hetzelfde doel én kunnen je serieus dwarszitten door hekjes op het bord te plaatsen. Soms zal je moeten rondlopen, andere keren hebben ze bijna een doolhof voor jou gevormd. Of heb jij je tegenstander in de maling genomen en is hij diegene die moet rondlopen?

Als je aan de beurt bent heb je twee mogelijkheden: je verplaatst je pion of je zet een hek als obstakel voor je tegenstander(s). Bij het verplaatsen van je pion mag je steeds één stap vooruit, achteruit, naar links of naar rechts. Het spreekt voor zich dat je daarbij niet over de hekjes kan lopen! Over je tegenstanders kan je dan wel weer springen, als je pion tegen een pion van je tegenstander staat kan je achter of naast die pion verder gaan. Bij het plaatsen van de hekjes is maar één spelregel: je mag de doorgang voor je tegenstander(s) niet helemaal afsluiten. Je kan je tegenspelers wel verplichten om omwegen te maken, zolang je dus niets afsluit. Van zodra één speler de tegenoverliggende eindlijn heeft bereikt eindigt het spel onmiddellijk, deze speler wint het spel.

Onze mening

Ook bij Quoridor Pocket zijn we erg enthousiast over het materiaal, alweer een leuke reisversie die je eenvoudig overal mee naartoe kan nemen zonder schrik te hebben dat je pionnen of hekjes zal verliezen. Bovendien ziet het er nog mooi en kwalitatief uit ook! Het spel zelf kon ons echter niet overtuigen, dat heeft voornamelijk te maken met de ‘pestfactor’ in dit abstracte spelletje. Het is wel strategisch, vooral als je het enkele keren gespeeld hebt. Je kan je tegenstanders verplichten om – soms onverwacht – serieuze omwegen te maken, tot vervelens toe. Niet dat we hiermee willen zeggen dat het geen goed spel is, want er zullen zeker liefhebbers zijn van dit soort abstracte, tactische spellen, maar wij zijn over het algemeen niet voor spellen waarbij je de tegenstander voornamelijk probeert dwars te zitten, ook al zijn we liefhebbers van abstracte spellen.

Conclusie: Abstract en compact voor spelers die mekaar wel eens willen dwarszitten.

Met dank aan Gigamic!

Quoridor Pocket

Auteur: Mirko Marchesi
Uitgever: Gigamic
Aantal spelers: 2 of 4
Tijdsduur: ± 15 min.
Vanaf 8 jaar