De afgelopen werd er zeker nog gespeeld, maar net te weinig om er een ‘Spel van de maand’ aan te koppelen. Deze maand kwam daar opnieuw verandering in, en wel met dat spel waar alles voor ons mee begon: Boonanza! De kindjes maakten kennis met een kaartspel dat voor ons een klassieker is, hét kaartspel dat ons besmette met de zogenaamde spellenmicrobe. Van Boonanza hebben we dan ook ontelbaar veel varianten en uitbreidingen in ons bezit. Nu Kobe en Matteo ook fan zijn was het het ideale moment om enkele van die edities opnieuw op tafel te leggen. Kobe was bovendien zo enthousiast dat hij besloot zijn klas te trakteren op een Franse editie van Boonanza. In het vijfde leerjaar kunnen ze dus voortaan bonen verhandelen in het Frans!
Toen we Snack Match voor het eerst zagen wisten we niet goed wat ervan te verwachten. Het doosje ziet er wel leuk uit, hoewel het er toch niet uitspringt in de massa spelletjes die je in de winkel ziet liggen. Na het lezen van de spelregels hadden we wel meteen een “Hé! Dat is leuk!”-gevoel.
De spelregels zijn zo eenvoudig dat je ze in twee minuten kan uitleggen. Elke speler neemt 2 kaarten: één daarvan hou je zelf, de andere geef je aan de speler links van je. Met die kaarten maak je je eigen picknickdeken. Je mag de kaarten als het ware door mekaar weven en dus (deels) boven of onder andere kaarten leggen. De enige belangrijke voorwaarde is dat je picknickdeken niet groter mag zijn dan 4 op 4. Al na 4 ronden is het spel gedaan en volgt de puntentelling. Tijdens het puzzelen probeer je gebieden te vormen met dezelfde achtergrond en/of dezelfde figuren om punten te scoren. In Snack Match is het niet zozeer de geluksfactor die overweegt, maar is slim puzzelen cruciaal! Wie het basisspel onder de knie heeft kan de bonuskaarten aan het spel toevoegen voor nog meer mogelijkheden om punten te scoren.
Snack Match is verrassend eenvoudig, maar toch super leuk! Wij houden wel van korte en snelle spelletjes, en zeker als dat ook gecombineerd wordt met puzzelen! Kobe nam het spel onmiddellijk mee naar school om met zijn vrienden te spelen. Aangezien iedereen gelijktijdig speelt kan je Snack Match tot en met 9 spelers spelen zonder enig tijdsverlies! Snack Match verdient het om véél meer in de spotlights te staan, want dit kleine kaartspelletje is ideaal voor tussendoor!
Snack Match
Blue Orange Games, 1-9 spelers, 10 min., vanaf 8 jaar
In Color Flush krijgt elke speler 7 gekleurde kaarten om het spel te beginnen. Speciaal daarbij is dat je de achterkant van je kaarten NIET mag bekijken. De bedoeling is heel eenvoudig: zorg ervoor dat alle kaarten in je hand dezelfde kleur hebben (aan de kant die jij kan zien).
Om dat gedaan te krijgen moet je elke beurt 3 acties uitvoeren: een kaart weggeven, een kaart nemen en een kaart omdraaien. De volgorde waarin je die acties doet mag je zelf kiezen, zelfs de persoon en/of stapel waarmee je handelt kan je zelf kiezen. Eenvoudiger kunnen spelregels haast niet zijn, en toch is het een leuk recept voor dit potje plezier! Om goed te renderen kan je Color Flush pas vanaf 3 spelers spelen, maar onze ervaring is vooral: hoe meer spelers, hoe leuker. Het enige nadeel is dat iedereen zijn kaarten goed zichtbaar moet houden; zelf mag je enkel de voorkant van je eigen kaarten zien, maar je moet tegelijkertijd de achterkant van alle anderen hun kaarten kunnen zien.
Color Flush zorgde hier altijd voor veel plezier, maar toch had het ook niet die X-factor waardoor we het keer op keer opnieuw boven haalden en opnieuw wilden spelen.
Color Flush
Blue Orange Games, 3-6 spelers, 10 min., vanaf 7 jaar
Tegenwoordig worden we overspoeld met nieuwe, moderne bordspellen. De koning der bordspellen is in onze ogen echter nog steeds het klassieke schaakspel. Schaken wordt nog (te) vaak geassocieerd met ‘moeilijk’, en daar brengt Het Verhaal van Koning Schaak verandering in. Hiermee kan je kinderen vanaf 3 jaar op een heel leuke en toegankelijke manier de basisprincipes van het schaakspel aanleren. Wat ons als eerste opviel aan de doos was de hoeveelheid van prijzen dat het spel gewonnen heeft, nooit eerder zagen we een speldoos met ZO veel gewonnen prijzen. Dat belooft!
In de doos vind je uiteraard een boek met het verhaal. Een verhaal dat leuk is om voor te lezen aan de allerjongsten (met veel kleurrijke tekeningen erbij), maar zeker ook nog boeiend is om zelf te lezen voor iets oudere kinderen. Elk hoofdstuk brengt het verhaal van één speelstuk uit het schaakspel, gevolgd door een mini-game om de aangeleerde beweging op een speelse manier in te oefenen. Om alles visueel te houden bevat het spel ook kartonnen figuren om aan de schaakstukken te bevestigen, die kan je later (indien gewenst) uiteraard weglaten. De handleiding raadt aan om elke mini-game een 3-tal keer te spelen vooraleer verder te gaan met het volgende spel/verhaal, maar uiteraard is dit heel erg afhankelijk van de leeftijd van het kind. Leren schaken met Koning Schaak is ook zeer geschikt voor ouders zonder voorkennis.
Kobe kon al schaken, hij vond het leuk om het verhaal eens te lezen maar toonde verder weinig interesse in het spel. Matteo kende enkele basisbewegingen en vond Koning Schaak dé ideale manier om alles nu ‘eindelijk’ te kunnen leren. In een mum van tijd was hij er helemaal door en beheerst hij nu de basisprincipes van het spel. Een klein minpunt voor ons was dat de uitleg zeer minimaal is: je leert hier de basisbewegingen van elk figuur, maar verder geen strategieën of gevorderde bewegingen. We hebben ons echter laten vertellen dat er nog een tweede deel in de maak is, wij zijn dus alvast super benieuwd!
Wij raden Het Verhaal van Koning Schaak absoluut aan voor alle (jonge) kinderen die nog geen voorkennis hebben, en graag willen leren schaken!
Het Verhaal van Koning Schaak Megableu, vanaf 3 jaar
Zoals de titel al laat vermoeden gaan we in Gardeners aan de slag als tuinier. Samen nog wel! Met z’n allen werken we op één perceel van 6 op 6. Overleggen is verboden, maar toch heeft één iemand exact in gedachten hoe de tuin er achteraf uit moet zien. Moeilijk (om foutloos te doen)? Wees maar zeker! Gelukkig voorziet Gardeners enkele oefeningen én een beginnersvariant zodat elke beginnende tuinier de tijd krijgt om alle kneepjes van het vak te leren.
Aan het begin van het spel krijgen alle spelers een blind stapeltje met tuintegels. Na het startsignaal kan iedereen vrijblijvend tegels toevoegen aan de tuin, maar zoals we al aangaven is het daarbij verboden om verbaal te communiceren. Om duidelijk te maken dat je het met de plaatsing van bepaalde tegels niet eens bent mag je ook tegels weer weghalen en in het speelgebied van een medespeler leggen. Je mag hem dus niet zélf verleggen zoals je het graag zou willen! Aan het begin van het spel is er slechts één speler die een speciale regelkaart op hand heeft, maar gaandeweg kunnen er ook twee of zelfs drie kaarten gelijktijdig in omloop zijn. Die eisen heb je in verschillende soorten. Sommige kaarten hebben invloed op het tuinpad terwijl andere kaarten dan weer aangeven welke bloemen of planten wel of niet aan elkaar mogen grenzen. Ook de tuinbankjes zijn van belang, want de richting waarin die geplaatst worden kunnen ook belangrijk zijn! Binnen een tijd van 15 minuten probeer je op deze manier aan zoveel mogelijk opdrachten te voldoen om de verschillende scenario’s in het spel te doorlopen.
Hoewel Gardeners geen complex spel is om te spelen, zijn de spelregels dat wel. Die zijn zo ingewikkeld en complex geschreven waardoor je ze vaak moet herlezen voor je iets of wat begrijpt hoe het spel in elkaar steekt. Wij zijn nochtans ervaren spelregel-lezers! Het real-time coöperatief spelen kennen we uit Magic Maze, een spelletje dat we hier allemaal heel leuk vinden. Aangezien Gardeners van dezelfde auteur afkomstig is hadden we op een gelijkaardig succes gehoopt, maar dat bleef een beetje uit. Hoewel er veel kaarten en scenario’s zijn voelt het spel toch eentonig aan. Het kon ons dus helaas weinig motiveren om het opnieuw te blijven spelen.
Gardeners
Geronimo Games, 15 min., 1-4 spelers, vanaf 10 jaar
Een jaar geleden waren we dolenthousiast over het nieuwe roll-and-write spelletje Next Station London. Eén van de favoriete korte spelletjes van Kobe en Matteo, dat nog steeds heel regelmatig op tafel verschijnt! We zijn dan ook super benieuwd naar de eerste opvolger in deze reeks: Next Station Tokyo!
Op het eerste zicht is deze Tokyo-variant heel gelijkend op wat we al kennen. Ook nu spelen we vier ronden waarbij we telkens een metrolijn aanleggen in een andere speelkleur. Eén voor één worden de kaarten met symbolen opengedraaid waardoor alle spelers (gelijktijdig) hun lijn kunnen verlengen naar een station met hetzelfde symbool. Nieuw in deze variant is de kaart die het mogelijk maakt om twee verschillende metrolijnen over éénzelfde stippellijntje te tekenen. Maar net zoals in het originele spel eindigt de ronde van zodra de vier groene kaarten getrokken zijn. Na elke ronde volgt een korte puntentelling. De ligging van de wijken is hier best anders dan in Londen, maar ook hier vermenigvuldig je het aantal wijken met het grootste aantal stations per wijk. Helemaal nieuw is dat je nu ook strategische overstapstations wil creëren! Een station wordt pas een overstapstation van zodra je twee verschillende metrolijnen in één station laat arriveren. Per wijk met een overstapstation verdien je extra punten, afgelegen wijken zijn nu echte goudmijnen! In Tokyo is er ook een vijfde metrolijn die al getekend staat bij het begin van het spel. Een extra opdracht luidt dan ook om jouw metrolijnen aan te sluiten aan deze hoofdstations, want anders word je met minpunten opgezadeld!
Next Station London is één van onze favoriete korte spelletjes, aangezien het spelprincipe niet is veranderd zijn we ook over Next Station Tokyo heel enthousiast! Het is een unieke roll&write met enerzijds een portie geluk en anderzijds toch een paar tactisch te maken keuzes. Deze nieuwe versie heeft een paar mini uitbreidingen of upgrades, maar voelt niet significant anders. Voor ons is het dus geen noodzaak om beide spelletjes naast elkaar te hebben, tenzij je bloc uit het éne spel uitgeput is en je daarna toe bent aan een lichte twist.
Next Station Tokyo
Blue Orange Games, Geronimo, 25 min., 1-4 spelers, vanaf 8 jaar
Orbito was op Spiel 2022 al hét favoriete spel van Kobe, maar nu we het eindelijk in huis hadden betoverde het iedereen. Orbito is een unieke variant op het eenvoudige ‘4 op een rij’, maar met zo’n twist dat iedereen het weer leuk vindt. Een kort spel komt automatisch vaker op tafel, maar Orbito is ook gewoon door iedereen geliefd! Het ging deze maand mee naar school, kwam op tafel met vrienden én met familieleden. Een spel voor jong en oud!
Het snelle Jooky Jooky en Takamachi vervoegt onze top 3. April was dus duidelijk een maand van de snelle spelletjes!
Dit jaar werd “Edifice” voorgesteld als de nieuwste uitbreiding op 7 Wonders. 7 Wonders Edifice is dan ook niet afzonderlijk te spelen, maar enkel in combinatie met het basisspel. Edifice bevat twee nieuwe wonders, waarvan één ook gespeeld kan worden zonder de andere nieuwigheden in deze uitbreiding. Een nieuw wonder, nieuwe opties, altijd leuk!
Wat écht nieuw is zijn de vijftien nieuwe gebouwkaarten: voor elk tijdperk wordt er voortaan één gebouw voorgesteld als gemeenschappelijk project. Zo’n project kost je best wat geld en bouw je bovendien niet in je ééntje, dus als je wilt profiteren van de winst zal een medespeler mee op de kar moeten springen. Wie echter beslist om NIET mee te werken zal (enkel) beboet worden als het project niet af is tegen het einde van het betreffende tijdperk. De straf is voor elk gebouw verschillend, vaak moet je geld/kaarten/overwinningsfiches verwijderen. Wie de straf niet kan aflossen krijgt bovendien nog extra minpunten!
In praktijk voelt Edifice aan als een heel kleine uitbreiding. Je hebt een extra keuzemogelijkheid op het moment dat je aan je wonder bouwt: werk jij mee aan het project, ja of nee? Edifice heeft geen invloed op het spelmechanisme, noch op de spelduur. Het is niet complex en vraagt iets meer interactie tijdens het spel. Het is een leuke extra, maar persoonlijk zullen we 7 Wonders even graag zonder als met deze uitbreiding spelen.
7 Wonders Edifice, Asmodee, 3-7 spelers, 30 min., vanaf 10 jaar
7 Wonders is al bijna een oldie te noemen, maar absoluut een klassieker binnen het betere bordspelgamma. De eerste editie dateert van 2010 en ik denk dat wij het al ongeveer even lang in onze kast hebben staan, het pré-Spellenmolen-tijdperk, toen er dus nog geen recensies van onze hand verschenen. De tijd ook waarin we steeds gebrek hadden aan een derde speler, en hoewel er een 2-speler-variant was, was 7 Wonders toch vooral leuk met een iets groter groepje.
Ondertussen zijn we dus ruim 10 jaar verder en is Kobe in het 7 Wonders universum getuimeld. Hij ontdekte 2 jaar geleden 7 Wonders Architects was toen al laaiend enthousiast. Tijd voor de gewone 7 Wonders! Zoals de naam zegt heb je ook hier 7 Wonderen, waarvan elke speler er één kan kiezen om het spel te spelen.
Het spel verloopt doorheen drie tijdperken, elk tijdperk start met 7 handkaarten. Je kiest er één en geeft de overige door aan je buur. Als de kaarten op zijn volgt er een conflict tussen spelers vooraleer we verder gaan met het volgende tijdperk. In 7 Wonders heeft bovendien ALLES te maken met je buurman of buurvrouw. Niet alleen krijg je zijn/haar kaarten, maar je kan er ook grondstoffen gaan kopen als je iets ontbreekt. Je zal conflicten met hen voeren, voordelen (door hen) ontvangen en aan het einde misschien zelfs punten door verdienen!
Tussen die beschikbare kaarten vind je grondstofkaarten in verschillende soorten, die zijn belangrijk om andere kaarten (of delen van je wonder) te kunnen bekostigen. Want hoe later in het spel, hoe duurder de kaarten! Sommige kaarten leveren pure overwinningspunten op terwijl andere dan weer de militaire macht geven die je kan helpen zo’n conflict te overwinnen. Al snel ontdek je ook nog andere types kaarten die het spel alleen maar leuker maken.
Samengevat: in 7 Wonders draait alles om keuzes maken. Alles is goed, maar wat is in dit geval het béste? Terwijl je je eigen wonder uitbouwt ben je continu aan het waken over je linker- en rechterbuur. 7 Wonders voelt aan als een ‘groots’ spel, en toch duurt het hooguit 30 minuutjes. Dat allemaal doordat alle speler gelijktijdig nadenken en gelijktijdig spelen. Wij waren 10 jaar geleden al enthousiast en overtuigd, vandaag de dag is ook Kobe hélemaal in de ban van 7 Wonders. Hij speelde het al met vriendjes, en ook zij waren enthousiast. Wat leuk om deze klassieker bij ons (verdiend) te zien heropleven. Al wie 7 Wonders nog niet in huis heeft, maar houdt van snelle, doordachte en vooral héél leuke spelletjes: snel naar de winkel! Oh, en ervaren spelertjes die zorg kunnen dragen voor speelkaarten kunnen ongetwijfeld al vroeger meespelen!
Takamachi, een nieuw spelletje van FlexiQ! Takamachi is (voorlopig) hun enigste dobbelspel, maar ook hier wordt vooral ingezet op het reactievermogen van de spelers. De manier waarop is best vernieuwend: de dobbelstenen worden verdeeld onder het aantal spelers om dan allemaal gelijktijdig te dobbelen. Verder ga je snel observeren. Je ziet figuren, je ziet kleuren, maar wat zie je het meest? Zie jij het meeste rode dobbelstenen? Of de meeste zonnetjes? …
Wie het antwoord denkt te weten grijpt snél naar de zandloper terwijl hij zijn antwoord roept. Andere spelers hebben dan nog 10 seconden de tijd om een beter antwoord te vinden, en met zo’n gamma aan mogelijkheden is die kans best reëel! Vooral door de extra FlexiQ-spelregel die ook dit spelletje weer naar een hoger niveau tilt: Zie jij een exacte combinatie van dezelfde kleur én figuur? Dan roep je niet de meerderheid, maar TAKAMACHI! Dat vraagt een manier van omdenken, want aanvankelijk ga je natuurlijk altijd op zoek naar een meerderheid, maar mag je die Takamachi dus nooit uit het oog verliezen. Wie als eerste het juiste antwoord (binnen de tijd!) riep mag als beloning een dobbelsteen aan de kant leggen, wie als eerste al zijn dobbelstenen heeft kwijtgespeeld wint het spel!
Reactiespelletjes zijn altijd wel geinig, maar vaak is het zo dat je steeds dezelfde winnaars en dezelfde verliezers hebt. Of dat is toch bij ons het geval. Bij Takamachi lijkt dat niet meteen het geval, omdat het hier niet alléén draait om het snel zijn maar je bovendien de kans hebt om de snelste speler nog te verbeteren. De Takamachi-regel maakt het bovendien helemaal af, want die wordt wel eens over het hoofd gezien. Bovendien duurt het maar 5 minuutjes, dus ideaal om nog snel even tussendoor te spelen. Takamachi heeft ook een mooie groeimarge. De leeftijdsaanduiding (5+) geeft aan dat je al jong mee kan spelen, ook al zien veel jonge spelers het antwoordt nog niet in één oogopslag. Door vaak Takamachi te spelen zullen ze steeds sneller en flexibeler gaan denken. Matteo haalde het al verschillende keren uit de kast en wil het binnenkort ook heel graag spelen met was klasgenootjes! Takamachi is een luchtig en eenvoudig reactiespel met zo nét dat tikkeltje meer. Absoluut een aanrader voor alle fans van dit genre!
Takamachi, FlexiQ Games, Asmodee, 2-4 spelers, 5 min., vanaf 5 jaar
33 gespeelde spellen
Boonanza (6 keer gespeeld)
Schaak (3 keer gespeeld)
Dodo (2 keer gespeeld)
