SPELLENMOLEN

Wegens het succes van de vorige aflevering ‘achter de schermen’ besloten we nogmaals een uitgever op te zoeken en eventjes te kijken hoe alles er daar aan toe gaat. Ditmaal was Ravensburger aan de beurt! We vonden hen in Brussel, aan de voet van het imposante Atomium, in de Brussels Trade Mart. Dave Vonk, Marketing & Product Manager voor België én Nederland stond ons te woord.

Het werd ons al snel duidelijk dat Ravensburger België en Nederland nauw samenwerken. In België wordt er vanuit de showroom gewerkt, waar je meestal twee dames kan vinden. Één van hen is verantwoordelijk voor de verkoop, de andere dame zorgt voor de service wanneer er klachten over het materiaal e.d. binnenkomen, daarnaast doet zij ook een gedeelte marketingondersteuning. Verder werken er ook nog twee vertegenwoordigers voor Ravensburger België en is er één Sales Manager die daarboven staat. Dave is verantwoordelijk voor de twee landen en werkt daarbij vooral vanuit Nederland, met e-mail en internet is dat geen enkel probleem, al probeert hij toch minstens één keer per week naar Brussel af te zakken. De financiële en logistieke afdeling vind je in Nederland, het magazijn en de productie zit in Ravensburg, Duitsland.

Dit inmiddels grote bedrijf werd in 1883 opgericht door Otto Maier en zette Ravensburg op de kaart door deze stadsnaam te ontlenen. Helaas is Ravensburg nét iets te ver van onze deur, anders zouden we het Ravensburg-museum maar al te graag eens bezoeken. Neem zeker eens een kijkje als je in de buurt op vakantie bent. Het bedrijf is inmiddels ook 52 jaar actief in Nederland en bijna 30 jaar in België.

Een tiptoi-rally in het Ravensburger-museum

Oké, het magazijn en de productie ligt nog steeds in Duitsland. Dat wilt dus zeggen dat hier in België geen spellen ontwikkeld worden, maar wat als Jantje uit Gent morgen een prototype komt voorstellen? Daar staan ze in Brussel uiteraard voor open, al moet je er rekening mee houden dat er honderden ideeën binnenkomen en die zeker niet allemaal even goed zijn. Als ze in Brussel erg overtuigd zijn van een nieuw concept is dat nog niet voldoende, dan gaat het idee mee naar Duitsland en wordt daar gekeken of dat spel internationaal kan werken of niet. Het redactie team in Duitsland weet perfect wat werkt en wat niet, maar vooral: wat écht bij Ravensburger past. Elk nieuw spel moet uiteraard in de lijn en de filosofie van Ravensburger passen, ze zijn geen productiehuis dat zomaar alle spellen die kant-en-klaar worden aangeboden produceert.

Ravensburger focust zich niet alleen op gezelschapsspellen maar heeft vier grote pijlers. Vroeger hadden de puzzels, de spellen en het hobbymateriaal elk een even groot aandeel binnen het bedrijf, sinds een tijdje is de hele tiptoi-afdeling daarbij gekomen. Hier enkele afbeeldingen uit de showroom:

De Puzzelcollectie

Collectie aan spellen, mét het segment van alea

Het hobby-gedeelte

De nieuwste pijler: de collectie tiptoi, met boeken, spellen en dieren!

Ben je benieuwd naar het meest verkochte spel van Ravensburger en wil je graag meer weten over de band met Alea? Kom dan binnen twee dagen terug voor deel 2!

Spelbeschrijving

Tuscany is een uitbreiding op Viticulture, waarover we een hele tijd geleden al een (korte) recensie schreven. Tuscany kunnen we echter niet zomaar een uitbreiding noemen, het bevat maar liefst 12 uitbreidingen én een solovariant. De auteur raadt aan om al het materiaal gesloten in de doos te laten en niet meteen alles aan het spel toe te voegen. Zo vermijd je niet alleen een onoverzichtelijk geheel aan nieuwe dingen maar creëer je meteen een hele ontdekkingstocht. Laat je verrassen en voeg elke keer een nieuwe uitbreiding toe!

De 12 uitbreidingen zijn verdeeld onder drie grotere delen, waarbij het aan te raden is om eerst alle uitbreidingen uit deel 1 toe te voegen (in een willekeurige volgorde). Dit is belangrijk aangezien sommige uitbreidingen gebaseerd zijn op een voorgaande uitbreiding. Één van de eerste (mini-)uitbreidingen zijn de mama en papa kaarten. Elke speler krijgt nu zo’n koppel toegewezen en begint daardoor met een andere achtergrond. Terwijl de ene speler meer geld krijgt krijgt de andere misschien al een structuur om te beginnen! Met de eigendommen kan je dan weer beslissen om één (of meerdere) velden te gaan verkopen om plots een hele som geld ter beschikking te krijgen. Je kan er later uiteraard voor kiezen om die velden terug te kopen indien je ze toch wenst te gebruiken. De patronage kaarten geven je een opdrachtkaart waarmee je aan het einde nog extra punten kan verdienen als je vb. een bepaald aantal structuren gebouwd hebt, al moet je die kaart dan wel eerst activeren door jouw patroon een willekeurige wijn van 5 jaar oud te leveren. Tenslotte heb je in deel één nog gevorderde bezoekerskaarten die het geluk van de kaarten grotendeels wegnemen, aangezien die nieuwe kaarten altijd goed zijn: zowel aan het begin als aan het einde van het spel.

In deel twee worden er nog nieuwe bezoekerskaarten aan het spel toegevoegd, deze keer met volledig nieuwe regels. Deze kaarten zetten deuren open voor strategieën die in het originele spel onmogelijk waren. De gele en blauwe bezoekerskaarten kunnen nu ook weggelaten worden. Een volgende grote verandering is het nieuwe speelbord waarbij nu niet enkel in de zomer en de winter maar ook in de lente en de herfst werkers worden geplaatst! Alle seizoenen worden nu actief gespeeld. Wanneer je naar het volgende seizoen past krijg je – afhankelijk van het uur dat je opstaat – nieuwe kaarten of andere leuke extra’s (vb. dat je druiven extra rijpen!). De volgorde van passen wordt vanaf nu ook belangrijk: je werkers worden meteen van het bord gehaald waardoor je plots interessante plaatsen creëert voor je tegenstanders, maar anderzijds kan je nu als eerste kiezen wanneer jij volgende keer aan de beurt komt. De nieuwe seizoenen creëren uiteraard ook nieuwe acties, zoals een landkaart waarop je kaarten kan verdienen en aan het einde graag meerderheden hebt om extra punten binnen te sprokkelen. Er is voortaan ook nog een manier om je wijn (en zelfs je kaarten) rechtstreeks te verkopen voor punten, zo is vanaf nu ook je overschot nog iets waard. Tenslotte is het scorespoor verlengt, eindigt het pas bij 25 punten en is er geen maximumlimiet meer wat de punten betreft. Een andere uitbreiding voegt dan weer speciale werkers toe. Niemand is uniek, toch? Een chef kan zomaar iemand anders van zijn plaats duwen om een actieveld te gebruiken, terwijl de politicus in ruil voor 1 lire nogmaals de bonus kan benutten. De verkoper laat je toe om een extra kaart te trekken, de reiziger kan je inzetten in voorbije seizoenen en de postman kan je in een toekomstig seizoen inzetten. Zo zijn er maar liefst 11 nieuwe werkers met elk hun eigen eigenschap, maar let op: er doen er slechts 2 mee per speelsessie. Tenslotte heb je in dit tweede deel ook nog nieuwe structuren in de vorm van kaarten, deze kunnen je bepaalde voordelen geven tijdens het spel, een nieuwe actieplaats die enkel jij kan benutten of extra inkomen (of punten) aan het einde van elk jaar.

In het derde deel komt de maffia opdagen, alle spelers krijgen een goed waarin de maffia handelt. Telkens wanneer jouw grote werker aan het werk wordt gezet zal je al dan niet moeten ruilen. Van zodra er een tegenstander in de buurt is ben je verplicht om te ruilen, anders kan je daar voor kiezen. Wie aan het einde het meest waardevolle goed heeft krijg 2 bonuspunten, het slechtste goed is één punt waard. Met de arboriculture uitbreiding kan je nu ook wat bijverdienen met de verkoop van ketchup en olijfolie. Je werkers zijn echter niet altijd blij met dat extra werk en hun humeur zakt, met alle gevolgen van dien. Maar wees gerust: af en toe een appeltje serveren doet wonderen. De allerlaatste uitbreiding laat je toe om ook kaas te verkopen. Hoe meer koeien op je erf, hoe meer kaas je kan produceren. Net zoals je wijn zal ook je kaas rijpen aan het einde van het jaar, maar pas op: niet té lang, anders wordt die rot! Hoe beter je kaas, hoe meer punten je zal verdienen wanneer je dit kan aanbieden aan een geïnteresseerde koper.

Onze mening

Viticulture was al een goed spel, nadat we de uitbreiding ontvingen voegden we al meteen een eerste mini-uitbreiding toe. We kregen al snel de commentaar van medespelers: “Is dat alles? Zo’n grote, dure doos voor iets dat nauwelijks verandering brengt?” Nee hoor, dat is dus helemaal niet alles! Die papa en mama kaartjes voegen weinig toe maar zijn voor ons (bijna) onmisbaar geworden. Het is gewoon zo’n leuk extraatje dat iedereen met een andere basis begint, zonder daarbij het gevoel te hebben dat de ene beter af is dan de andere. Dat geldt zowat voor alle uitbreidingen in het eerste deel, ze zijn leuk maar brengen geen grote verandering aan het spel. Het zorgt ervoor dat je het spel alleen maar beter leert kennen en je steeds meer zin krijgt om nieuwe uitbreidingen toe te voegen. De opdrachtkaartjes zijn leuk in die zin dat je punten kan verdienen door een willekeurige wijn te leveren, maar voor de opdracht zelf ben je soms ook wat afhankelijk van je tegenspelers. De grote veranderingen komen pas in het tweede deel, met name met het nieuwe bord. Het is ongeveer tijdens die speelsessies dat Viticulture evolueerde van een ‘heel goed’ spel naar mijn absolute nummer één van het moment. Er zijn nu zoveel (extra) mogelijkheden, verschillende strategieën, … Ik denk maar aan de nieuwe bezoekerskaarten, maar ook de volgorde van het passen of de nieuwe structuren. De speciale werkers zijn ook telkens heel leuk, aangezien je er slechts twee per speelsessie kan toevoegen wordt de herspeelbaarheid alleen maar groter: je wilt ze toch allemaal is gebruikt hebben, niet? Terwijl het tweede deel grote veranderingen aan het spel brengt voegt het derde deel alleen maar extra’s toe. Je kan tijd investeren in het maken van extra ketchup en/of olijfolie, maar het is helemaal geen noodzaak om een goed draaiend wijnbedrijf te runnen. We speelden het inmiddels heel wat keren, er staan ons nog twee speelsessies te wachten: de maffia en de kaasboeren moeten we nog spelen. Maar één ding staat vast, ook na die sessies zal Viticulture + Tuscany nog vaak op tafel verschijnen. Met zo’n geweldige uitbreiding zou je bijna het materiaal vergeten benoemen, maar ook dat is een extra woordje waard. Alle speciale werkers zijn unieke figuurtjes geworden en het ziet er allemaal weer heel leuk uit. Bovendien is de doos handig verdeeld zodat elke uitbreiding een apart plaatsje krijgt.

Conclusie: Viticulture was al goed, maar met Tuscany wordt het een waar avontuur!

Tuscany – Expand the world of Viticulture

Auteur: Jamey Stegmaier
Uitgever: Stonemaier Games
Aantal spelers: 1 – 6
Tijdsduur: ± 120 min.
Vanaf 14 jaar

Korte spelbeschrijving: The Builders of Blankenburg

The Builders of Blankenburg is een spel waar alles draait rond bieden en bouwen. Je doel is om de meeste prestigepunten te verzamelen door structuren op te richten. Om die structuren te kunnen betalen heb je uiteraard grondstoffen nodig, en daarvoor zal je inkomen moeten verkrijgen via de populaire gebouwen in de stad. Elke ronde bestaat uit vier verschillende fases: bieden, bouwen, inkomen vergaren en naar de markt gaan. Tijdens de biedfase zullen alle spelers grondstoffen vergaren terwijl ze tijdens de bouwfase structuren kunnen optrekken volgens hun eigen plannen, zolang ze daar voldoende grondstoffen voor hebben. Tenslotte krijgt iedereen inkomen naar gelang zijn eigendommen en hebben de spelers de kans om nieuwe plannen aan te kopen. Daarnaast zijn er nog evenementen en bezoekers die een (positieve of negatieve) impact hebben op alle spelers. Aan het eind van elke ronde wordt er één stedeling aan het spel toegevoegd, het spel eindigt als er geen plaats meer is voor een stedeling of voor een structuur. De speler met de meeste prestigepunten wint het spel.

Peter Schultz, stel je even voor aan onze lezers.

Graag! Ik ben momenteel 36 jaar oud, ben getrouwd met een schat van een vrouw genaamd Kristin en heb twee mooie dochters van 8 en 4 jaar oud. Overdag ben ik directeur in de financiële wereld, ‘s nachts wordt ik getransformeerd tot spelontwerper. Ik heb al heel mijn leven een goed geheugen voor nummers en waarschijnlijkheden, wat in de spellenwereld alleen maar van pas komt. Het is gemakkelijk om dat over het hoofd te zien met goede thema’s en mooie illustraties, maar alle goede strategische spellen zijn uiteindelijk pure wiskunde. Ik beschouw mezelf als half Nederlands en half Duitser, maar met een Amerikaanse manier van denken. Jullie Europeanen zullen mij wellicht voor de volle 100 procent als Amerikaan bekijken, maar als immigrant denk ik ook aan mijn familiegeschiedenis. Mijn grootouders (langs beide kanten) zijn op heel vroege leeftijd naar Amerika gekomen: mijn vaders kant komt vanuit Duitsland (kort voor de oorlog), mijn moeders kant is afkomstig uit Nederland (na de oorlog). Mijn grootvader stond in het Nederlandse front tijdens de oorlog toen hij gevangen werd door de nazi’s, de rest van de oorlog heeft hij in een concentratiekamp doorgebracht. Later is hij met mijn grootmoeder getrouwd en hebben ze een heel moeilijke naoorlogse tijd meegemaakt, waarop ze naar Amerika verhuisd zijn. Het is droevig om toe te geven, maar ik heb nooit het geld gehad om terug naar Europa te gaan om al mijn relatieve familieleden te ontmoeten. Gelukkig hebben sommigen onder hen wel al enkele vakanties naar de States ondernomen.

Is dit het eerste spel dat je ontwikkeld hebt?

Ja. Terwijl ik tijdens mijn leven al meerdere spellen heb ontwikkeld is dit het eerste dat ik met andere mensen deel, naast mijn familie en dichte vrienden. Ik herinner me dat ik in de middelbare school een spel gemaakt hebt rond the “O.J. Simpson trial”, wat toen groot nieuws was in Amerika. Ik heb mijn prototype toen naar een TV-show gestuurd in de hoop een doorbraak te maken, maar daar is nooit iets van gekomen. Vandaag de dag bestaat er ook zoiets als crowdfunding. Kickstarter heeft echte nieuwe deuren geopend voor iedereen met grote ideeën en kleine bankrekeningen.

Op Boardgamegeek ontdekten we dat je ook volop bezig bent met een kinderspel, kan je daar wat meer over kwijt?

Inderdaad, ik ben ook bezig met het ontwerpen van een kinderspel, wat in alle opzichten veel moeilijker is! Als ik een spel ontwikkel voor volwassenen staat alles open, maar met een jong publiek moet je steeds opletten dat het niet té ingewikkeld wordt. Het spel zou in 2016 moeten verschijnen en gaat over een animatiefilm. De filmproductie handelt het financiële plaatje af. Het spel zelf zit momenteel nog in een testfase. Mijn dochters kunnen er allebei van genieten en het is erg leuk om mijn vierjarige dochter in die testfase te kunnen betrekken. Ik heb zo ontdekt dat kinderen door andere elementen in het spel aangetrokken worden dan volwassenen.

Speel je regelmatig bordspellen en wat is je favoriete spel?

We proberen elke vrijdagavond als spellenavond te beschouwen met onze familie. Elke keer mag iemand anders de gespeelde spellen kiezen, dat wisselt dus tussen mijn vrouw, mijn oudste dochter en mezelf. 7 Wonders en Small World behoren zeker tot mijn favoriete spellen, maar ik speel zowat alles in onze collectie graag. Één van de nieuwere spellen dat het hier heel goed doet is Splendor, dat we graag als tweepersoonsspel spelen. Mijn vrouw kan er alleen niet zo goed tegen dat ik zeer regelmatig win, waardoor er enkele spellen zijn dat ze weigert met mij te spelen. Enkele keren in de maand komen er vrienden en spelen we met 4 of met 5, maar meestal wordt er dan ook maar één spel gespeeld. Heel af en toe volgt er een goede spelavond met 3 of 4 spellen op een avond.

Hoe kwam je op het idee van “The Builders of Blankenburg”?

Het idee kwam spontaan in me op toen ik aan het denken was over stedelijke bouwspellen, waar de focus steeds op grote gebouwen ligt. Uiteindelijk bouw je volledig onlogische steden met alleen maar impressionante gebouwen. Ik begon na te denken over het fundament van een echte stad, waar veel eenvoudige gebouwen staan aangezien daar ook gewoon mensen wonen en werken. Zo ben ik in een dynamische balans terechtgekomen waarbij het verlangen naar grote, prestigieuze gebouwen wordt gecombineerd met het inkomen dat je verkrijgt door eenvoudige gebouwen. Ik ben altijd al een fan geweest van het middeleeuwse Europa en ben zo op zoek gegaan naar steden die rond die tijd werden opgericht. Zo heb ik Blankenburg ontdekt, waarvan de geschiedenis volledig overeenkwam met mijn idee. De naam van de stad paste perfect bij “The Builders”, dus de titel was een feit.

Hoe lang ben je bezig geweest met de ontwikkeling van dit spel?

Het is ongeveer een jaar geleden dat ik het eerste idee voor dit spel in mijn hoofd had. Een groot gedeelte van het spel zat al meteen in mijn hoofd, met verschillende mogelijke scenario’s. Wanneer ik het ook effectief begon te testen vielen sommige ideeën compleet in het water, maar de kern van het spel werkte naadloos vanaf het begin. Hoe meer ik kon testen, hoe meer mogelijkheden ik zag om het spel te verbeteren en uit te zuiveren alvorens het verder uit te breiden. We hebben de eerste zes maanden met kaartjes gespeeld waar alleen tekst op stond zodanig dat we ons niet konden laten afleiden door de illustraties. De eerste keer dat we echte illustraties gebruikten was wanneer de eerste prototypes werden verstuurd naar enkele reviewers.

Wat was er eerst: het thema of het mechanisme?

Het mechanisme was eerst, maar het thema kwam zeer kort daarna. Het concept waarbij de gebouwen gebaseerd worden op de wensen van de stedelingen zou in elke periode gepast hebben, maar toch is het nooit een optie geweest dat dit een modern of futuristisch spel zou worden. Het originele idee bevatte twee variabelen per stedeling: een woonplaats en een werkplaats. Dat was helaas te complex om een strategie rond te bouwen. Later realiseerde ik dat middeleeuwse families meestal werkten daar waar ze woonden, dat maakte de mechanismes dan weer gestroomlijnder en zorgde het ervoor dat het thema beter bij het spel hoorde.

Waarom zouden we het spel moeten backen op Kickstarter?

Omdat The Builders of Blankenburg nieuwe mechanismes introduceert in dit type van spellen. Vele spellen voegen alleen maar toeters en bellen toe aan bestaande elementen, maar dit spel is volgens mij vanuit de kern heel origineel. Het komt met alle spelersaantallen goed tot uiting zonder dat er elementen van het spel veranderd worden. Het concept achter het spel is logisch waardoor het gemakkelijk uit te leggen is aan nieuwe spelers, ook al zijn dat geen veelspelers. Het verloop van het spel is redelijk eenvoudig maar toch zit er erg veel strategie in. Dankzij de vele stedelingen en je karakter is er heel wat variatie en is de herspeelbaarheid van dit spel vrij hoog. Tenslotte mag ik de mooie illustraties niet vergeten vermelden, aangezien het spel zowat 100 verschillende illustraties bevat van één artiest die voor continuïteit in het spel zorgt. Een andere reden om het spel via Kickstarter aan te schaffen zijn de verschillende stretch goals die enkel aan deze druk zullen toegevoegd worden, het wordt bovendien een gelimiteerde editie.

Zal het spel na de campagne te koop zijn in België en Nederland?

Het spel zal online te koop zijn voor de hele wereld en ik hoop vooral om met een distributeur in verschillende landen te kunnen samenwerken. Aangezien de moderne bordspellen in Europa zijn geboren wil ik zeker proberen mijn spel daar beschikbaar te maken, ik zal dus zeker op zoek gaan naar potentiële partners van zodra de productie tot stand komt.

 The Builders of Blankenburg loopt nog tot 12 juni op Kickstarter: The Builders of Blankenburg op Kickstarter!

Spelbeschrijving

Wolkenkrabbers worden steeds hoger, de skyline van New York City bereikt duizelingwekkende hoogtes, die fascinatie lijkt maar niet voorbij te gaan! Bovendien hebben de vele ondernemers maar één doel: meer eer en status bereiken door hogere gebouwen op te trekken. Via je oom heb je een klein perceel in Lower Manhattan geërfd, je kan dus samen met alle andere ondernemers meehelpen aan de groei van de grootste metropool ter wereld.

Als je aan de beurt bent heb je twee opties. Je kan via een perceelkaart uit de open markt een nieuwe eigendom innemen, indien je wenst kan je dat perceel vervolgens meteen gebruiken om een wolkenkrabber op te richten. Maar misschien wil je eerst nog wat aangrenzende percelen aankopen om later in het spel een grotere wolkenkrabber te bouwen? De andere optie is het afbreken van gebouwen, je kan uiteraard enkel je eigen gebouwen afbreken. Daarna ben je verplicht om een nieuwe wolkenkrabber op te richten, die moet bovendien van een hogere categorie zijn. Je hebt namelijk bronzen, zilveren, gouden en monumentale wolkenkrabbers. Aan het begin van het spel kan je enkel bronzen wolkenkrabbers bouwen, van zodra je de nodige punten hebt verdiend kan je ook zilveren en later gouden wolkenkrabbers oprichten. Vanaf dan kan je ook een monumentale wolkenkrabber bouwen, dit zijn de hoogste pieken in de skyline en deze zijn beperkt tot één per speler. Op elke wolkenkrabber staat het aantal punten vermeld dat je ontvangt tijdens het bouwen, die punten kan je niet meer verliezen wanneer je zo’n wolkenkrabber weer afbreekt om een hogere te bouwen. Naast deze twee opties krijgt elke speler ook nog drie actiekaarten die ze één keer in het spel kunnen benutten. Met het bouwhuis kan je twee gebouwen in één beurt oprichten, met de veranderde markt kan je de perceelkaarten in de open markt vernieuwen en als landroof kan je twee percelen in één beurt innemen.

Het spel eindigt van zodra één speler nog maar 4 ongebouwde wolkenkrabbers over heeft of wanneer de open markt niet meer kan aangevuld worden met perceelkaarten. Daarna volgt de eindtelling, die steeds anders is afhankelijk van de bonuskaarten die aan het begin van het spel getrokken zijn. Per spel zijn er namelijk drie straten waar je liefst het meeste gebouwen wilt bezitten, aangezien enkel de speler met de meeste wolkenkrabbers daar 5 bonuspunten voor krijgt. Voor de andere bonuskaart kan je punten scoren afhankelijk van het aantal van jouw bronzen wolkenkrabbers op het speelbord, of afhankelijk van het aantal wijken waarin jij hebt gebouwd. Maar voor hetzelfde geld probeer je setjes van bronzen, zilveren en gouden wolkenkrabbers te bouwen!

Onze mening

New York 1901 is het eerste “grotere” spel van Blue Orange Games, het komt pas in het najaar van 2015 op de markt. De versie die wij speelden was al definitief, op de spelregels na. Bij het lezen van de spelregels viel al meteen op dat de Nederlandstalige versie veel fouten bevat, niet enkel schrijffouten, maar zelfs speltechnische fouten. Gelukkige hadden we de Engelse en Duitse versie ook ter beschikking om duidelijkheid te scheppen. Dat er bovendien ook een Nederlandstalige schrijffout op de doos staat is al helemaal jammer, maar dat kan hopelijk nog rechtgezet worden tegen de eindproductie. Het spel zelf is eerder een heel eenvoudig familiespel. Voor veelspelers biedt het – althans hier – veel te weinig uitdaging: gebouwen zetten om later weer af te breken en nieuwe te bouwen. Als je merkt dat je tegenstanders een monumentale wolkenkrabber willen oprichten probeer je dat wel eens dwars te bomen door het stuk grond dat hij daarvoor nodig heeft voor zijn neus weg te snoepen, maar het is niet dat je daar zelf beter van wordt. Het spel blijft dan maar gewoon zijn – saaie – gangetje gaan. Bekijk het als een familiespel met eenvoudige spelregels dat binnen het uurtje gespeeld is, en het krijgt plots een heel ander aanzicht. Ook dan wordt het geen hoogvlieger, maar dan kan het er alvast mee door. Het materiaal is van goede kwaliteit, leuke (en bijpassende) miniaturen om je percelen te bezetten en kwalitatieve tegels voor de gebouwen. De illustraties op de doos vinden we zeer geslaagd, het speelbord is eerder sober gehouden, al is dat wellicht de beste keuze om het niet te druk te maken tijdens het spelen.

Conclusie: New York 1901 is een doorsnee familiespel met eenvoudige spelregels.

Met dank aan Blue Orange!

New York 1901

Auteur: Chenier La Salle
Uitgever: Blue Orange Games
Aantal spelers: 2 – 4
Tijdsduur: ± 45 min.
Vanaf 8 jaar

Af en toe ontdekken we eens een leuk spel op Kickstarter en stellen we dat graag voor via een interview met de auteur. Deze keer ontdekten we niet één spel, maar een volledige nieuwe reeks die de komende drie jaar zal verschijnen! De Kickstarter campagne loopt echter bijna ten einde, met nog 19 uur te gaan is vandaag dé laatste dag om deel uit te maken van dit unieke project. Twee van de drie stretch goals zijn bereikt, lukt die laatste ook nog? Ray Wehrs van Calliope Games nam nog snel de tijd om dit interview te verzorgen.

Korte beschrijving van het concept

The Titan Series is een uniek en ambitieus project, het brengt legendarische ontwerpers zoals Richard Garfield (Magic: The Gathering), Jordan Weisman (Shadowrun) en Mike Elliott (Dice Masters) samen om een bibliotheek aan spellen te ontwerpen die ideaal zijn voor spelers van alle niveaus! De serie zal bestaan uit 9 spellen (+ één per bereikte stretch goal) die zullen verschijnen over de loop van drie jaar, elk jaar krijg je dus drie spellen toegestuurd van deze top ontwerpers! Alle spellen zullen geïllustreerd worden door artiesten met heel wat ervaring.

Via Kickstarter krijg je momenteel 50% korting op de volledige serie, bovendien zal je een rol spelen in het ontwikkelproces van de spellen en word je via updates regelmatig op de hoogte gehouden! Sinds kort is het project ook EU-friendly, waardoor er geen extra douane kosten zullen bijkomen.

Ray, stel je even voor aan onze lezers.

Mijn naam is Ray Wehrs en ik ben het hoofd van Calliope Games. Ik ben geboren in Chicago maar woon momenteel in Sammamish, in de noordwestelijke hoek van Amerika. Wanneer ik niet aan het werk ben drink ik graag een glaasje bier, rijd ik met de motor door de bergen of spendeer ik mijn tijd met mijn mooie vrouw en dochters.

Calliope Games is het tweede bedrijf dat ik samen met mijn schoonbroer, Jordan Weisman, heb opgericht. We focussen ons vooral op betaalbare familiespellen die gespeeld kunnen worden op een uur tijd en speciaal ontworpen zijn zodat kinderen en volwassenen goed kunnen samen spelen.

Speel je zelf vaak spellen en heb je een favoriete spel?

Natuurlijk! Samen met mijn familie en vrienden organiseren wij geregeld een spellenavond. Uit de Calliope titels is “Double Double Dominoes” van Seth Jonson mijn favoriet. Daarnaast speel ik Jaipur en Martian Dice heel graag.

Wie is je favoriete ontwerper?

Dit is heel moeilijk om te zeggen, en misschien zelfs gevaarlijk aangezien ik met zoveel ontwerpers samenwerk! Maar ik ben heel trots op mijn neefje, Zach Weisman. Hij is, net zoals zijn vader, een bekwaam ontwerper. Hij heeft samen met zijn vader Jordan een spel ontwikkeld voor deze Titan Series en dat is wat mij betreft zijn beste spel tot nu toe!

Hoe ben je op het idee gekomen om deze serie te maken?

Het spelen van bordspellen is zo’n leuke en bijzondere manier om mensen samen rond de tafel te brengen. Het is een fantastische hobby dat veel te vaak over het hoofd wordt gezien doordat sommige mensen geïntimideerd worden door spellen of zich gewoon niet bewust zijn van het aantal nieuwe spellen dat er op de markt zijn. Begin 2013 kwam ik op het idee van deze Titan Series, aangezien ik een manier aan het bedenken was om nieuwe spelers warm te maken voor onze hobby. Op Nieuwjaarsdag 2014 belde ik James Ernest om 8u30 in de ochtend om te discussiëren over deze reeks (maar ik raad toch aan om James Ernest nooit te bellen op dat uur!). Hij zei me dat ik zot was, maar hij was dolenthousiast en wou heel graag een deel zijn uit deze reeks. De rest is geschiedenis.

Hoe heb je de ontwerpers voor deze reeks gekozen en was het moeilijk om hen te overtuigen van je idee?

Het kiezen van de ontwerpers en grafische vormgevers was het moeilijkste gedeelte van het hele project. Uiteindelijk zijn we heel tevreden met deze reeks van populaire ontwerpers binnen de spellenwereld. Eens wij de selectie gemaakt hadden was het niet moeilijk om hen te overtuigen, de meeste van hen hadden nog nooit eerder de kans gehad om aan een lichter instapspel te werken. Ze waren dus heel enthousiast over deze uitdaging. Anderen hadden dan al meteen een idee, een spel dat ze al in gedachten hadden maar nog niet eerder hadden voorgesteld aan een uitgever.

Heb je al prototypes gezien voor de eerste spellen in deze reeks?

De eerste testsessies zijn begonnen voor de Kickstarter campagne, we hebben daarbij de eerste drie spellen al getest. Ze zijn momenteel in het laatste stadium van ontwikkeling. Van zodra we het gevoel hebben dat ze zijn afgewerkt zullen al onze backers een print ‘n play versie krijgen zodat ze verder kunnen getest worden. Ook voor het thema en de illustraties zullen we beroep doen op de mening van onze backers, dat is voor ons belangrijker dan de spellen zo vlug mogelijk naar de drukker te sturen!

Zullen alle spellen in deze reeks iets gemeenschappelijk hebben?

Alle spellen zullen uiteraard onze typische Calliope-stijl hebben. Elk spel is bedoeld voor volwassenen maar zal als familiespel ook door kinderen vanaf 8 jaar gespeeld kunnen worden. De meeste spellen kunnen met 2 tot 6 spelers gespeeld worden (soms tot acht), duren maximaal 60 minuten en zullen in een doos zoals Tsuro of Tsuro of the Seas verpakt worden. De voorziene prijs van elk spel is 30$.

Waarom zouden we dit project moeten backen?

Daar zijn zoveel redenen voor! Ten eerste is dit gewoon een goede deal. Met het TITAN level krijg je bijna 50% korting op alle spellen, je krijgt 9 spellen voor $145, dat is ongeveer $16 per spel. Bovendien hebben we een paar voordelen waar enkel onze backers van kunnen genieten, zoals bijvoorbeeld exclusieve illustraties en een introductie tot spelontwerpen door onze ontwerpers. Bovendien is het gewoon een unieke kans voor iedereen die graag deel uitmaakt bij het ontwikkelen van een bordspel. Je zal samenwerken met een ervaren uitgever en enkele van de beste ontwerpers ter wereld om een hele bibliotheek aan leuke spellen te ontwikkelen.

Ohja, had ik al gezegd dat het EU-friendly was?

Zullen de spellen uit deze reeks te koop zijn in België/Nederland?

Dat hopen we! We werken samen met Bergsala Enigma en Esdevium, twee Europese distributeurs. Het zal van hen afhangen welke spellen uiteindelijk te koop zullen zijn en welke niet.

 Ga snel kijken op Kickstarter voor meer informatie over deze reeks: The Titan Series op Kickstarter!

Spelbeschrijving

Alieneeples, zo noemen de figuurtjes die gelukkig leven op de planeet waar dit spel om draait. Of toch: tot gisteren… de planeet die tot voor kort een droomparadijs was staat nu op ontploffen. Er is maar één oplossing: ontsnappen. Verplaats je alieneeples naar de lanceerplatformen en probeer aan de voorwaarden te voldoen zodat de raketten vertrekken en je alieneeples naar een veilige plek in het heelal brengen. Je wint het spel door als eerste al je alieneeples in veiligheid te brengen, maar liefst voordat de planeet ook effectief ontploft!

Als je aan de beurt bent trek je om te beginnen twee nieuwe kaarten. Vervolgens kan je verschillende acties uitvoeren, daarbij kan je maximaal twee bewegingsacties doen. Of je daarbij twee verschillende alieneeple verplaatst of één alieneeple twee plaatsen verder zet maakt niet uit. Van zodra één van je alieneeples nabij een lanceerplatform staat kan je de aangegeven plaatsingskost betalen met de kaarten, die kost is verschillend voor elk lanceerplatform en heeft bovendien soms te maken met de stand van de maan. Sommige lanceerplatformen zijn duurder bij volle maan, andere dan weer met nieuwe maan. De lanceerplatformen zijn ook tijdens elk spel verschillend, van de 10 verschillende platformen worden er maar 4 gebruikt tijdens een spel. Wanneer een platform voldoet aan de lanceringsvoorwaarden worden alle alieneeples (van alle spelers) meteen gelanceerd. Ook deze voorwaarden zijn weer verschillend voor elk platform, soms heeft dat te maken met de stand van de maan, andere keren met het aantal alieneeples op het platform of soms enkel met het gereedschap dat ervoor betaald wordt.

Om je beurt te beëindigen wordt de stand van de maan één plaats vooruitgeschoven. Na acht beurten staat de maan terug op het sterretje en begint de volgende dag, afhankelijk van het aantal spelers hebben de spelers vier tot zeven dagen tijd om hun alieneeples in veiligheid te brengen. Diegene die daar als eerste in slaagt wint het spel, anders wint de speler die na x-aantal ronden de meeste alieneeples heeft gered. Het spel voorziet ook een familie-, team-, extra uitdagende en snelle variant.

Onze mening

Sinds het interview met de auteur in augustus 2013 was onze interesse voor Lift Off gewekt. Het spel heeft dan ook heel wat leuke ideeën: de verschillende lanceerplatformen waardoor elk spel weer anders is, het semi-coöperatieve element waarbij je regelmatig moet samenwerken met je tegenstanders om je alieneeples te lanceren. Maar toch komen die elementen niet genoeg uit de verf en blijft het min of meer bij ‘een leuk idee’. De lanceerplatformen verschillen inderdaad van elkaar, de illustraties zijn duidelijk genoeg zodat je elk platform meteen begrijpt en niet steeds naar de spelregels moet teruggrijpen. Anderzijds zijn ze niet allemaal even goed of leuk. Het semi-coöperatieve element kwam maar zelden tot uiting, vele lanceerplatformen kan je wel alleen de baas door er helemaal op te gaan spelen, waardoor vele speelsessies uitdraaien met elke speler die een eigen platform gebruikt en heel af en toe eens gebruik maakt van het werk van een ander. Daardoor wordt het na enig tijdje vooral saai, en dat was dan ook onze conclusie na elke speelsessie. Een leuk idee dat, althans bij ons en bij onze medespelers, niet werkt. Jammer! Het zijn heel eenvoudige spelregels, een familiespel (met een redelijke geluksfactor) dat gemakkelijk met kinderen op tafel kan komen… al kan de Engelse tekst op de kaartjes dan roet in het eten gooien. Los van het spelconcept vinden we de illustraties nog steeds erg leuk, en vooral heel apart tegenover andere spellen. Het materiaal is van goede kwaliteit, met leuke alieneeples en een modulair bord.

Conclusie: Een leuk idee dat helaas niet helemaal uit de verf komt.

Met dank aan Pencil First Games!

Lift Off!

Auteur: Eduardo Baraf
Uitgever: Pencil First Games
Aantal spelers: 2 – 5
Tijdsduur: ± 45 min.
Vanaf 8 jaar

Spelbeschrijving

In dit kaartspel gaan jouw dieren op jacht in een poging de andere dieren weg te jagen. Probeer te voorspellen wat je tegenstanders zullen spelen, maak de juiste keuze en probeer op deze manier een mooie prooi te verzamelen!

Elke speler krijgt aan het begin een set van 16 kaarten met daarin muizen, katten, honden en olifanten met waarden één t.e.m. vier. Elke ronde zullen alle spelers een kaart kiezen die ze gelijktijdig bekend maken, daarna wordt er per diersoort gecontroleerd wie dat de hoogste kaart speelde. Zo krijgt de beste hond de hulpkaart met de zwarte hond en gebeurt hetzelfde voor de muizen, de katten en de olifanten. Bij een gelijke stand gaat de hulpkaart naar de speler met de op één na hoogste waarde, onder het motto “als twee honden vechten om een been, gaat de derde er mee heen”. Alle dieren met de hulpkaart kunnen vervolgens dieren wegjagen: de olifanten jagen de honden weg, de katten gaan lopen van de honden, de muizen hebben schrik van de katten maar jagen op hun beurt de grote olifanten weg. Als jouw dier niet het beste in zijn soort was is het misschien wel meteen een prooi voor één van de andere dieren! Alle dieren die niet werden opgegeten (dus o.a. de ‘winnende’ dieren van deze ronde) blijven als prooi liggen voor de volgende ronde. Na 16 ronden eindigt het spel en telt iedere speler zijn stapel met prooien. De diersoort is daarbij niet van belang maar de opgedrukte waarde wel. De speler met de meest waardevolle prooien wint het spel!

Onze mening

Jumbo & Co is een heruitgave van ‘Mausen’ dat Abacusspiele eerder al in 2004 op de markt bracht. Het spelletje en de kaarten zijn onveranderd, enkel het doosje heeft een andere achtergrondkleur gekregen. Vernieuwend is het spelprincipe dus niet, het doet ons ook denken aan enkele andere spelletjes in onze collectie, waaronder Om Nom Nom. Bij een heruitgave mochten ze de kaarten van ons ook wel in een nieuw jasje steken, ze zien er gewoon ouderwets en saai uit en zijn niet uitnodigend. Een soort slagenspel waarbij je 16 ronden na elkaar een kaart speelt en probeert in te schatten wat je tegenspelers zullen doen. De ene keer lukt dat goed, de andere keer loopt alles heel anders dan je dacht. Zeker geen slecht spel, maar ook zeker geen uitblinker die het kan halen van de vele andere kaartspellen in onze kast. De spelregels zijn erg eenvoudig, maar toch kan het lastig worden om het aan een niet-speler uit te leggen. Net zoals andere spellen in dit genre geldt: hoe meer spelers, hoe leuker. Terwijl het met drie spelers nog iets gemakkelijker is om in te schatten wordt het met zes spelers wellicht heel onvoorspelbaar, maar daarom niet minder leuk.

Conclusie: Jumbo & Co is een snel kaartspel, maar zeker geen uitblinker in zijn categorie.

Met dank aan ABACUSSPIELE!

Jumbo & Co

Auteur: Detlef Wendt
Uitgever: ABACUSSPIELE
Aantal spelers: 3 – 6
Tijdsduur: ± 15 min.
Vanaf 8 jaar

Een jaar geleden zag Zomerspel het levenslicht, amper een jaar later lijkt het alsof ze nooit anders gedaan hebben. De mooie website, de vele evenementen en de actieve Facebook-pagina zijn alvast veelbelovend! Zomerspel wordt dit jaar niet zomaar een spellenbeurs, het wordt een totaalspektakel, een festival voor jong en oud. Het thema hoef je niet ver te zoeken, alles wordt ondergedompeld in een sausje piraterij.

Liefhebbers van bordspellen zullen hun gading vinden in een heuse spellenbibliotheek, maar let op: het is verslavend! Hoe meer mensen we met het spellenvirus kunnen besmetten, hoe leuker. Breng dus al je vrienden en familieleden mee naar de Eskimofabriek in Gent en voor je het weet hebben ze de smaak helemaal te pakken. Van smaak gesproken: er valt nog veel meer te beleven dan alleen die ongelooflijk goede spellen. Je voelt je pas écht op vakantie met barbecue en cocktails, en ook daar heeft de organisatie aan gedacht.

Als je je vrienden uiteindelijk toch niet aan het spelen krijgt is er geen enkel probleem, Zomerspel is meer dan spelen alleen. Voor de kinderen is er nog een springkasteel, een goochelaar en een piratencinema voorzien terwijl de rest van de familie zich ongetwijfeld kan vermaken met de fotobox, de piraten challenge of een optreden van The Lunatics of Compagnie Amai. Als spellenliefhebber kan je bovendien nog gaan rondsnuffelen in het winkeltje van De Spelgezel en Epic Gent, of kan jij je slag slaan op de tweedehandsmarkt? Ohja, hadden wij geen quizliefhebbers onder onze lezers? Wees dan zeker van de partij op zaterdagavond en doe mee aan de spellenquiz.

Wij zullen er zijn, jullie toch ook? Aarzel niet om ons aan te spreken, zoals steeds kijken we er ook deze keer naar uit om onze lezers te ontmoeten!

Spelbeschrijving

Alle spelers treden in de sporen van de bekende ontdekkingsreiziger Marco Polo. Behaal overwinningspunten door contracten te vervolledigen en winstgevende steden te bezoeken. Contracten geven je uiteraard ook nog vele andere voordelen en van zodra je een stad bezocht hebt kan je genieten van hun lokale privileges. Elke speler krijgt bovendien één van de acht rollen toegewezen, zo krijgt Matteo Polo een extra dobbelsteen en elke ronde een nieuw contract, terwijl Berke Khan minder moet betalen en Mercator ex Tabriz mee profiteert van de acties van de tegenspelers.

Aan het begin van elke ronde dobbelen alle spelers hun vijf dobbelstenen, vervolgens kan elke speler om de beurt één van de zes mogelijke hoofdacties uitvoeren. Voor elk van die acties heb je uiteraard één of meerdere dobbelstenen nodig, de waarde van je dobbelsteen zal bepalen hoe vaak je die actie mag doen. Als je grondstoffen gaat halen met waarde 6 zal je uiteraard meer grondstoffen krijgen dan wanneer je diezelfde actie doet met waarde 1. En toch wil je niet voortdurend dobbelstenen met waarde 6, want die kosten je ook meer om in te zetten! Als nog niemand eerder die actie heeft gedaan heb je geluk, maar van zodra één andere speler dezelfde actie heeft gedaan moet jij de waarde van je dobbelsteen aan de bank betalen vooraleer je die actie mag uitvoeren. Naast het behalen van grondstoffen (op twee verschillende locaties) kan je ook geld inzamelen, contracten verkrijgen en reizen. Reizen kost uiteraard ook geld (en afhankelijk van je route misschien ook kamelen), daar waar je je reis eindigt kan je één van jouw handelsposten oprichten. Vanaf dat ogenblik kan je gebruik maken van de privileges in die stad, in sommige steden is dat een extra actieveld, andere steden leveren je aan het begin van elke ronde inkomsten op en in Beijing kan je zelfs tot 10 punten verdienen! Van zodra je je achtste handelspost hebt opgericht krijg je meteen 5 punten, voor je negende/laatste handelspost kan je nog eens 10 punten bij verdienen.

Bovenop de hoofdactie kunnen de spelers ook nog extra acties uitvoeren, zoals het vervolledigen van contracten. Van zodra je een contract en de benodigde grondstoffen bezit kan je deze inruilen, afhankelijk van het contract krijg je daar geld, punten, een gratis reisbeweging en/of een zwarte dobbelsteen voor krijgen. Zo’n zwarte dobbelsteen kan je ook steeds aankopen voor drie kamelen en kan je gebruiken om in je volgende beurt in te zetten voor een actie. Deze laten je toe om bv. twee keer in dezelfde ronde eenzelfde actie te doen, aangezien elke spelerskleur maar één keer op een actieveld mag liggen. De speler die als laatste heeft gereisd wordt de startspeler in de volgende ronde, na vijf ronden eindigt het spel en volgt de eindtelling. Je kan nu nog punten verdienen als je in de verschillende steden op je opdrachtkaarten een handelspost hebt achtergelaten, daarnaast krijg je nog één punt per 10 munten en wordt de speler met de meest vervolledigde contracten beloond met 7 bonuspunten.

Onze mening

Een spel van de makers van Tzolk’in? Onze interesse was meteen gewekt en na de eerste speelsessie waren we meteen verkocht! Marco Polo heeft alles wat je van een expertspel verwacht. Om te beginnen biedt het erg veel variatie en is de herspeelbaarheid dus vrij groot, de (actie-)kaarten in de steden zijn steeds anders, en met zo’n grote hoeveelheid aan kaarten zal je niet gauw dezelfde combinatie hebben. Bovendien ga je steeds anders spelen naargelang je rol en de opdrachtkaarten (om te reizen) die je aan het begin kreeg. Er zijn heel wat mogelijkheden in dit spel, je wilt reizen om van de privileges gebruik te kunnen maken (en om je opdrachten te vervullen!), anderzijds wil je ook graag contracten halen en vervullen. Voor dat alles heb je dan weer geld, grondstoffen en kamelen nodig en ook daarvoor heb je je dobbelstenen nodig. Veel te doen en je komt steeds te kort om alles te doen wat je graag zou willen doen, aan jou om keuzes te maken dus! De geluksfactor is in dit expertspel – ondanks het gebruik van de dobbelstenen – vrij miniem. Als je erg lage dobbelsteenwaarden hebt wordt dat bovendien gecompenseerd met geld of kamelen, die kamelen kan je dan weer gebruiken om te herdobbelen. Alle spelersrollen zijn heel goed en leuk, na een vijftal speelsessies kunnen we bovendien ook zeggen dat ze allemaal uitgebalanceerd zijn. Inmiddels hebben we wel de indruk opgedaan dat het vervullen van contracten niet over het hoofd gezien mag worden, het gebeurde meer dan eens dat een speler won die volledig voor het vervullen van contracten ging. Persoonlijk beviel het spel ons beter met 3 en 4 spelers dan met twee, in dat laatste geval liggen er dan wel drie ‘dummy’-dobbelstenen waardoor je niet naar hartenlust geld/grondstoffen kan verzamelen, maar zelfs dan is er weinig concurrentie en heeft het spel niet dezelfde spanning en uitdaging als met meerdere spelers.

Conclusie: Marco Polo is een nieuwe topper in de wereld der expertspellen!

Met dank aan Hans im Glück!

Marco Polo

Auteurs: S. Luciani & D. Tascini
Uitgever: Hans im Glück, 999 Games
Aantal spelers: 2 – 4
Tijdsduur: ± 80 min.
Vanaf 12 jaar