SPELLENMOLEN

Spelbeschrijving

We gaan op zoek naar de juiste kleur en het juiste lichaamsdeel. Maar let goed op, want de hoofdclown maakt het je niet gemakkelijk, hij toont drie kaarten met verschillende afbeeldingen, in de hoop dat iedereen zo verward geraakt. De derde kaart is de juiste en zal aangeven op welke kaarten de andere clowns hun handen moeten leggen. Heb je het goed gezien of heb je je laten vangen?

De hoofdclown draait steeds drie kaarten om van de (dubbelzijdig bedrukte) stapel, enkel de derde kaart toont de nieuwe opgave. Elke kaart heeft een bepaalde kleur en een lichaamsdeel. Alle clowns proberen als eerste hun handen op de juiste combinatie te leggen: het correcte lichaamsdeel én de correcte kleur. Als er een clown op het kaartje staat moet je ook de kleur van zijn hoedje aanduiden. Als jij er in slaagt om als eerste de juiste combinatie aan te duiden krijg je deze drie kaarten als beloning én word je de nieuwe hoofdclown. Onthoud wel dat je als hoofdman niet mag deelnemen, de enige manier om als hoofdclown punten te verdienen is door je medespelers héél goed te verwarren. Elke clown die namelijk een verkeerde combinatie aanduidde zal jou een eerder verworven kaart moeten geven.

Het spel eindigt als de trekstapel uitgeput is. De speler met de meeste kaarten wint het spel.

Onze mening

De leeftijdsaanduiding 4+ maakt ons al meteen duidelijk dat Clown Face vooral voor kinderen bedoeld is. Het spel heeft veel elementen uit andere spellen, het doet ons ook denken aan Gloobz. Toch zijn er een aantal kleine elementen die Clown Face toch nog anders maken: dat de hoofdclown niet mag deelnemen, het verwarrings-element met de drie kaarten, … De kinderen waar wij geregeld mee spelen krijgen maar geen genoeg van dit soort reactiespellen, vaak kunnen ze het ook veel beter dan je aanvankelijk zou denken. We speelden Clown Face ook met een groep volwassenen met een mentale handicap, ook zij waren heel enthousiast over dit gekke spelletje. Als volwassenen is de herspeelbaarheid niet zo groot en kinderen wisselen natuurlijk graag af van spelletje, toch is Clown Face een spel waar ze regelmatig naar zullen vragen.

Conclusie: Een klein doosje, mooie illustraties en eenvoudige spelregels: meer moet dat niet zijn!

Clown Face

Met dank aan White Goblin Games!

Auteur: Inon Kohn
Uitgever: White Goblin Games
Aantal spelers: 3 – 6
Tijdsduur: ± 10 min.
Vanaf 4 jaar

Spelbeschrijving

Ben jij behendig en snel, en kan je tellen tot 8? Kom dan mee rond de tafel zitten, we spelen een spelletje Rings Up! In plaats van één ring rond je ringvinger schuiven we meerdere ringen rond onze duim. Je mag niet zomaar kiezen welke ringen, de volgorde en de kleur is van groot belang. En haast je, want enkel de eerste speler krijgt de kaart als overwinningspunt!

Eén van de spelers draait een opdrachtkaart om, waarna alle spelers gelijktijdig de ringen rond hun duim schuiven. Op de kaart zie je verschillende kleuren met telkens een getal in, dat is de volgorde waarin je de ringen om je duim moet schuiven. Als je klaar bent steek je je duim op en roep je ‘OK’! De speler die daar als eerste in slaagt neemt de opdrachtkaart. Deze speler moet de volgende opdracht omdraaien. Van zodra één speler er in geslaagd is om 7 opdrachtkaarten te verzamelen eindigt het spel, dit is de winnaar.

Er zijn ook enkele varianten voorzien, zo kan je de ringen vb. per kleur rond je vingers schuiven i.p.v. op tafel te leggen. Je moet de ringen dan zo snel mogelijk rond één vinger, in de juiste volgorde krijgen, zonder tussendoor ringen neer te leggen. Je kan er ook voor kiezen om alle ringen op een hoopje op tafel te leggen, i.p.v. een stapeltje per speler. Je kan het ook moeilijker maken door bij het omdraaien een getal te roepen dat je tijdens de komende ronde moet negeren.

Onze mening

Rings Up! is een kinderspel dat meteen in het oog springt, het is kleurrijk en heeft mooie illustraties. Ook de ringen trekken de aandacht van elk kind, want elk kind wilt wel eens graag een ring dragen, al is het één van papier! Een snelheidsspel is altijd moeilijk als de kinderen onderling van leeftijd verschillen, bij zo’n spellen zie je regelmatig dat het steeds dezelfde is die zal winnen. Dat maakt dat de verliezers het spelletje al snel beu gespeeld zijn, terwijl de winnaars er dol op zijn. Een fenomeen dat we bij dit soort spelletjes niet kunnen vermijden en dus ook deze keer weer het geval is. Rings Up is een leuk spel in zijn categorie, zonder daarbij uit de boot te vallen of er bovenuit te springen. Het aantal (7) kaarten dat je moet halen om te winnen is oké als je met 2 of 3 spelers bent, al mocht het voor ons een lager getal zijn, om te voorkomen dat je eindeloos lang met die plastic ringen zit te spelen.

Conclusie: Alle (kleine) duimpjes omhoog voor dit snelle spel met kleuren en getallen!

Met dank aan Blue Orange!

Rings Up!

Auteur: Alexandre Droit
Uitgever: Blue Orange Games
Aantal spelers: 2 – 6
Tijdsduur: ± 10 min.
Vanaf 6 jaar

Spelbeschrijving

Je staat aan het hoofd van een vierkoppig team avonturiers, net als de andere teams heb je maar één doel voor ogen: als eerste de Noordpool bereiken! Dit gaat niet zomaar zonder slag of stoot, de storm en je medespelers hebben geen medelijden. Het speelbord (met in het midden de noordpool) ziet er elke keer anders uit!

Afhankelijk van het aantal spelers moet je nog 2 tot 4 teamleden naar de Noordpool zien te krijgen. Aan het begin van je beurt plaats je één van je overige expeditieleden op het bord, daarna kies je één van de kaarten die momenteel voor jou op het bord liggen als actie. Met deze actie kan je bewegen en/of tegenstanders van het bord slaan in een bepaalde richting. Vervolgens wordt deze kaart op de stormstapel gelegd en controleer je onmiddellijk of het aantal punten op de kaart reeds een storm veroorzaakt. Wanneer je dat aantal hebt bereikt (verschillend naar gelang het aantal spelers) bepaalt de bovenste kaart op de stormstapel in welke richting het bord beweegt. Je expeditieleden staan misschien wel aan de andere kant van het bord! Tenslotte worden de kaarten voor jou aangevuld tot drie, al kan het gebeuren dat dit door de storm niet nodig is en één van je tegenstanders plots een kaart minder heeft… pech!

Elk team start met twee uitrustingen die van pas kunnen komen op je reis. Met een Husky kan je een extra kaart spelen terwijl je met sneeuwschoenen die lastige barsten in het ijs kan negeren. Een iglo beschermt je voor tegenstanders en een pikhouweel laat je de Noordpool langs eender welke kant beklimmen in plaats van die ene beschikbare kant. Tenslotte is er ook nog een rugzak om een kaart te bewaren en het kompas dat je toelaat de positie van de Noordpool te veranderen. Je kan extra uitrustingen verdienen door tegenstanders te slaan of door ze te vinden in de hoeken van het speelbord. Helaas kan ook dit negatief uitdraaien: misschien heb je pech en wordt er hierdoor wel een extra storm veroorzaakt? Een risico dat je zal moeten nemen! De speler die als eerste zijn 4de expeditielid naar de Noordpool gebracht heeft wint het spel!

Onze mening

Race to the North Pole heeft best een indrukwekkend bord voor zo’n eenvoudig spel te zijn. Dankzij de plexiplaatjes in de bovenste laag verandert het bord bij elke storm. Het spel voorziet heel wat verschillende teams, daarnaast zijn er ook kaarten voorzien om nog een eigen team te tekenen. Je vindt ook blanco actiekaarten en uitrustingsfiches in de doos, creatievelingen: ga je gang! Wij speelden het basisspel eerst met een groepje veelspelers, dat draaide op niets uit. Geen enkele positieve opmerking, het werd teniet gedaan als een ordinair, saai spel. Een nieuwe kans, met de juiste doelgroep, leverde een heel ander resultaat op. Race to the North Pole moet je zien als een kinderspel, een heel eenvoudig familiespel. Dan wordt het pas leuk en uitdagend. Het wordt een te gekke race waarbij je ongetwijfeld een gezonde portie geluk bij kan gebruiken. Soms kan je van die storm nuttig gebruik maken en brengt hij jouw teamleden wel een stapje dichter bij de Noordpool. De storm kan er ook voor zorgen dat je plots beter handkaarten krijgt en je teamleden plots met jouw stomme kaarten opgescheept zitten, of misschien heb je zelfs helemaal géén kaarten meer aan het begin van je beurt? Ik weet zeker dat de kinderen hier later nog veel plezier aan gaan beleven, de mogelijkheid tot het personaliseren van je teams zal daar zeker toe bijdragen. De herspeelbaarheid is voor een volwassene niet groot, voor kinderen dan weer wel. Het grootste nadeel aan dit spel is de spelregelboek: alles (maar dan écht alles!) wordt uitgelegd aan de hand van een (Engelstalig) stripverhaal. Kinderen lezen graag stripverhalen, maar als je spelregels wilt lezen of als je tussendoor vlug iets wilt opzoeken dan is dat allesbehalve handig.

Conclusie: Race to the North Pole is een heel leuk familiespel voor (jonge) kinderen!

Met dank aan Playmore Games!

Race to the North Pole

Auteurs: Jouni Jussila & Tomi Vainikka
Uitgever: Playmore Games
Aantal spelers: 2 – 4
Tijdsduur: ± 45 min.
Vanaf 7 jaar

Spelbeschrijving

Ben jij behendig en snel, en kan je tellen tot 8? Kom dan mee rond de tafel zitten, we spelen een spelletje Rings Up! In plaats van één ring rond je ringvinger schuiven we meerdere ringen rond onze duim. Je mag niet zomaar kiezen welke ringen, de volgorde en de kleur is van groot belang. En haast je, want enkel de eerste speler krijgt de kaart als overwinningspunt!

Eén van de spelers draait een opdrachtkaart om, waarna alle spelers gelijktijdig de ringen rond hun duim schuiven. Op de kaart zie je verschillende kleuren met telkens een getal in, dat is de volgorde waarin je de ringen om je duim moet schuiven. Als je klaar bent steek je je duim op en roep je ‘OK’! De speler die daar als eerste in slaagt neemt de opdrachtkaart. Deze speler moet de volgende opdracht omdraaien. Van zodra één speler er in geslaagd is om 7 opdrachtkaarten te verzamelen eindigt het spel, dit is de winnaar.

Er zijn ook enkele varianten voorzien, zo kan je de ringen vb. per kleur rond je vingers schuiven i.p.v. op tafel te leggen. Je moet de ringen dan zo snel mogelijk rond één vinger, in de juiste volgorde krijgen, zonder tussendoor ringen neer te leggen. Je kan er ook voor kiezen om alle ringen op een hoopje op tafel te leggen, i.p.v. een stapeltje per speler. Je kan het ook moeilijker maken door bij het omdraaien een getal te roepen dat je tijdens de komende ronde moet negeren.

Onze mening

Rings Up! is een kinderspel dat meteen in het oog springt, het is kleurrijk en heeft mooie illustraties. Ook de ringen trekken de aandacht van elk kind, want elk kind wilt wel eens graag een ring dragen, al is het één van papier! Een snelheidsspel is altijd moeilijk als de kinderen onderling van leeftijd verschillen, bij zo’n spellen zie je regelmatig dat het steeds dezelfde is die zal winnen. Dat maakt dat de verliezers het spelletje al snel beu gespeeld zijn, terwijl de winnaars er dol op zijn. Een fenomeen dat we bij dit soort spelletjes niet kunnen vermijden en dus ook deze keer weer het geval is. Rings Up is een leuk spel in zijn categorie, zonder daarbij uit de boot te vallen of er bovenuit te springen. Het aantal (7) kaarten dat je moet halen om te winnen is oké als je met 2 of 3 spelers bent, al mocht het voor ons een lager getal zijn, om te voorkomen dat je eindeloos lang met die plastic ringen zit te spelen.

Conclusie: Alle (kleine) duimpjes omhoog voor dit snelle spel met kleuren en getallen!

Met dank aan Blue Orange!

Rings Up!

Auteur: Alexandre Droit
Uitgever: Blue Orange Games
Aantal spelers: 2 – 6
Tijdsduur: ± 10 min.
Vanaf 6 jaar

Spelbeschrijving

Ubongo is één van de meest bekende puzzelspellen. Ook deze keer gaan we het vlak op onze puzzelkaart weer zo snel mogelijk bedekken met tegels, na amper 8 ronden is de winnaar reeds bekend.

Aan het begin van elk spel wordt er afgesproken of er met de gemakkelijke of de moeilijke opdrachten wordt gespeeld. Je kan ook afspreken dat niet alle spelers dezelfde soort opdrachten gebruiken. Vervolgens nemen alle spelers een opdrachtkaart. In tegenstelling tot de andere spellen in de Ubongo-familie weet je deze keer niet wélke puzzelstukjes je zal moeten gebruiken. Diegene die er als eerste in slaagt om het puzzelvlak correct te vullen begint luidop tot 20 te tellen.

Alle spelers die er in die tijd in slagen om hun puzzelkaart ook te vervolledigen mogen de kaart houden als overwinningspunt, alle anderen geven hun kaart aan de speler die als eerste klaar was (en dus luidop geteld heeft). Na acht ronden eindigt het spel, de speler met de meeste kaarten is de winnaar.

Onze mening

Ubongo was één van de eerste spellen toen we heel wat jaren geleden met deze hobby. Het komt niet meer zo vaak op tafel, maar het blijft een spel dat hier nog steeds populair is! Vooral de familieleden (met de kinderen op kop!) gaan steeds weer op zoek naar de oranje puzzeldoos in onze spellenkast. Deze Fun & Go is zeker een waardige (reis)variant op het originele spel. Aanvankelijk hadden we gemengde gevoelens over dat luidop tellen: de ene speler telt sneller dan de andere. Uiteindelijk bleek dat toch geen probleem, integendeel, dat tellen zorgt juist voor wat meer stress dan een zandloper die vaak over het hoofd wordt gezien. We hebben het (nog) niet met kinderen getest, maar iets in me zegt dat zij wellicht extra snel zullen tellen. Daar moet je dan maar tegen kunnen. Als je van puzzelen houdt is de herspeelbaarheid best groot door de vele verschillende opdrachten, het aantal spelers heeft weinig invloed op het spelverloop. Met twee spelers vonden wij het in ieder geval ook leuk, al is de kans op meerdere kaartjes wel groter met een groter spelers aantal.

Conclusie: Ubongo Fun & Go is een leuk en snel puzzelspel!

Met dank aan White Goblin Games!

Ubongo Fun & Go

Auteur: Grzegorz Rejchtman
Uitgever: White Goblin Games
Aantal spelers: 1 – 4
Tijdsduur: ± 10 min.
Vanaf 7 jaar

Spelbeschrijving

Flick’em Up! is niet zomaar een gezelschapsspel. Vergeet dat stilletjes rond de tafel zitten en eindeloos wachten tot het terug aan jou is, Flick’em Up speel je niet vanop je luie stoel! Vorm alvast twee teams en zoek een grote tafel met een gladde ondergrond. Nadat je één van de 10 scenario’s gekozen hebt kan je de opstelling van in het scenario-boek nabootsen.

Elk scenario heeft uiteraard een ander verhaal. Soms moet je alle leden van de andere bende vermoorden, andere keren heb je het enkel op de Sheriff gemunt. Het kan even goed zijn dat er helemaal niets te moorden valt, maar dat je goud moet verbergen of de dochter van je tegenstanders moet ontvoeren. De basisregels blijven in elk scenario gelden, daarnaast komen er in bepaalde scenario’s extra regels bij.

De grote klok op het stadhuis bepaalt het aantal ronden dat er gespeeld zal worden. Tijdens elke ronde komen alle cowboys van beide teams één keer aan bod. Als je aan de beurt bent kies je één van jullie beschikbare cowboys en kan je tot twee acties uitvoeren. De meest gebruikte acties zijn bewegen en schieten. Om te bewegen leg je de grote schijf op de plaats van je cowboy en flick je deze weg, op de plaats waar de schijf eindigt plaats je je cowboy terug. Tijdens deze beweging mag je geen andere cowboys, voorwerpen of gebouwen aanraken, anders wordt de beweging ongeldig verklaard. Na elke beweging is het belangrijk om de richting van je cowboy te bepalen, dat is namelijk ook de richting waarin hij kan schieten! Om te schieten leg je aan elke arm een grijze kogel die je vervolgens op dezelfde manier kan wegschieten. Als één van de cowboys van je tegenstander hierdoor omver valt verliest deze een levenspunt. De getroffen cowboy blijft neerliggen en wordt pas terug rechtgezet bij zijn volgende beurt.

Onze mening

Flick’em Up sprak ons in eerste instantie helemaal niet aan, het lijkt wel een kinderspel en als je als volwassene een spel speelt heb je niet meteen zin om met cowboys te schieten. Het enthousiasme van een aantal vrienden zette ons er toe om het spel toch een kans te geven en we moeten eerlijk toegeven dat we helemaal fout zaten. Flick’em Up is gewoon leuk, punt. Je gaat helemaal op in het verhaal en het is elke keer opnieuw spannend. Het is helemaal geen probleem om een paar keer hetzelfde scenario te spelen, maar het is uiteraard nog veel leuker dat je kan afwisselen en elke keer een totaal ander verhaal speelt. Het materiaal is van goede kwaliteit, toch zie je na een aantal speelsessies wel gebruikssporen. Bij ons blijft de klok van het stadhuis niet altijd even gemakkelijk op het juiste cijfer staan, ook de hoedjes (waarmee je aanduidt of een cowboys reeds aan de beurt is geweest of niet) zien wel af. Als we een avond gepland hebben om met vrienden te spelen dan zal Flick’em Up niet op tafel komen, toch zijn er heel wat momenten waar het gewoon het ideale spel is. Ik denk aan familiefeestjes: een grote groep (tot 10 spelers) is geen enkel probleem, bovendien kan zowel jong als oud perfect meespelen. De spelregels zijn zo eenvoudig dat je meteen aan de slag kan zonder veel uitleg. Flick’ em Up zal bij ons nog veel op tafel komen bij dergelijke gelegenheden, we kijken er al naar uit om het binnen een aantal jaren met ons eigen zoontje te spelen! Ook met 2 spelers komt het spel heel goed tot z’n recht, maar in die situatie zijn er heel wat andere spellen die de weg naar onze tafel sneller zullen vinden. Het enige nadeel: je hebt er heel wat plaats voor nodig, dat is op een familiefeestje niet altijd het geval.

Conclusie: Flick’em Up is een ideale partyspel!

Flick ’em Up!

Met dank aan Bergsala Enigma!

Auteur: Jean Yves Monpertuis & Gaëtan Beaujannot
Uitgever: Pretzel Games
Aantal spelers: 2 – 10
Tijdsduur: ± 30 min.
Vanaf 7 jaar

Spelbeschrijving

In dit snelle dobbelspel proberen de spelers als eerste 5 sterren op rij of 12 sterren in het totaal te verzamelen. Sterren kan je verdienen door tijdens de ronde voldoende knopen te verzamelen. Daarbij is niet alleen het aantal knopen, maar vooral ook de kleur van de knopen van groot belang! Ben jij iemand die eerder op veilig speelt, of ga je het lot uitdagen en riskeer je het om met lege handen naar huis te gaan?

Aan het begin van de ronde kan de startspeler steeds met zes dobbelstenen rollen, waaronder één witte en één zwarte met gouden bolletjes. Het resultaat van de speciale dobbelstenen zegt hij vervolgens luidop:op die combinatie mogen namelijk alle spelers een knoop plaatsen als ze dat wensen. Als actieve speler ben je niet verplicht om die combinatie te gebruiken maar kan je een combinatie kiezen uit alle dobbelstenen. De witte dobbelsteen staat daarbij voor één bepaalde rij, de zwarte dobbelstenen staan voor de kolom. Bij het leggen van een knoop is er verder maar één belangrijke spelregel die men niet mag vergeten: knopen mogen nooit horizontaal of verticaal naast elkaar liggen. Daarna is de volgende speler aan de beurt.

Kan je geen knoop meer leggen? Dan heb je pech: je doet deze ronde niet meer mee én je verliest al je knopen. Om aan te geven dat je niet meer mee speelt leg je één van de zwarte dobbelstenen op je spelersbord, je tegenstanders hebben vanaf nu één dobbelsteen minder om te spelen. Je kan er uiteraard ook voor kiezen om vrijwillig te passen, in dat geval neem je gewoon een dobbelsteen om op je spelersbord te leggen. Nadat iedereen een dobbelsteen op z’n spelersbord heeft liggen eindigt de ronde en volgt de puntentelling. Als je vrijwillig gepast hebt krijg je in elk geval één ster, voor elk set van minstens 3 knopen op éénzelfde kleur ontvang je een bijkomende ster. Door een set te vormen in je persoonlijke spelerskleur (elke ronde anders) kan je zelfs een extra knoop verdienen. Alle sterren worden gelegd op plaatsen waar je deze ronde een knoop gelegd had. Ze vormen een obstakel voor de volgende ronde aangezien hier geen knoop bovenop kan komen te liggen, uiteraard mogen nieuwe knopen voortaan wel grenzen aan zo’n ster.

Als een speler er aan het einde van de ronde in geslaagd is om 5 sterren op rij of 12 sterren in totaal te verzamelen eindigt het spel meteen. Bij een gelijke stand wint de speler met 5 sterren op een rij.

Onze mening

Buttons viel ons vorig jaar in Essen op door de cover van de speciale Spielbox-editie. Buttons is één van de zovele fillers, maar net dat genre van filler dat wij zo graag (en zo vaak!) op tafel leggen. Press your luck, hoe ver kan je gaan? Waag je nog één keer of is het risico te groot? De ene keer heb je alle geluk van de wereld, de andere keer heb je al bij je 2de of 3de worp gewoon brute pech. Toch komt er bij Buttons meer kijken dan die geluksfactor. Waar leg je je knopen en vooral op welke kleur? Je probeert telkens rekening te houden met je eigen spelerskleur in de hoop een extra ster binnen te halen. Bij het leggen van een knoop denk je alvast vooruit, aangezien je alle aangrenzende plaatsen op dat moment ook blokkeert voor de rest van de huidige ronde. Bovendien wil je je knopen ook zo plaatsen dat je zo snel mogelijk vijf sterren op een rij kan leggen. De laatste jaren werd al vaker bewezen dat het bij een filler erg leuk is als je ook tijdens de beurt van je tegenspelers kan mee profiteren, een succes formule dat ook hier weer tot z’n recht komt. Voor twee en drie spelers is er een kleine aanpassing voorzien waardoor het spel bij alle spelersaantallen even goed tot z’n recht komt, de herspeelbaarheid is bij zo’n verslaafde filler uiteraard heel hoog.

Conclusie: Buttons is één van de vele fillers die het echt waard is om steeds opnieuw uit de kast te komen!

Buttons

Met dank aan Noris Spiele !

Auteur: Benjamin Schwer
Uitgever: Noris Spiele
Aantal spelers: 2 – 4
Tijdsduur: ± 25 min.
Vanaf 8 jaar

Spelbeschrijving

In dit korte spelletje krijgen alle spelers in het geheim een rol toegewezen. Je bent daarbij een dorpeling of een weerwolf, in elke soort zijn er meerdere karakters. Als je het spel wilt winnen als dorpeling zit er maar één ding op: je moet trachten te ontcijferen wie de weerwolven zijn en er minstens één van vermoorden! Als weerwolf kan je het spel enkel winnen als je het weerwolventeam goed beschermd en er dus geen enkele weerwolf vermoord wordt. Tot zover komt dit overeen met het klassieke “Weerwolven”, in deze versie vinden we niet alleen nieuwe rollen, maar spelen we slechts één nacht en wordt er slechts één iemand vermoord. Nog beter zelfs: door de nieuwe app is een spelleider vanaf nu helemaal overbodig!

Nadat iedereen stiekem de verkregen rollenkaart bekeken en voor zich gelegd heeft kan het spel beginnen. De Nederlandstalige app (of de omroeper, indien er zonder app wordt gespeeld) vraagt vervolgens iedereen om de ogen te sluiten bij het begin van de nacht. Vervolgens zullen alle rollen worden opgeroepen om even wakker te worden en een bepaalde actie uit te voeren. De app zegt duidelijk wie op welk moment zijn ogen mag openen en welke actie je op dat moment mag uitvoeren. Zo leren de weerwolven elkaar eerst en vooral kennen. De mystieke wolf mag vb. net zoals de leerling ziener en de onderzoeker een kaart van een andere speler bekijken, waarbij de onderzoeker dan wel riskeert om te veranderen in een weerwolf of een Looier. De heks en de dorpsgek creëren chaos door de karakterkaarten te verwisselen, misschien gedraag jij je wel als een dorpeling terwijl je ondertussen getransformeerd bent tot weerwolf? Tenslotte zijn er ook twee karakters die gedurende de hele nacht niet ontwaken: de bodyguard en de droomwolf. Alle weerwolven weten wie de droomwolf is zonder dat de droomwolf het beseft, de bodyguard moet goed op zijn hoede zijn en probeert aan het einde een dorpeling onsterfelijk te maken.

Na de nacht volgt een discussie-moment, waarbij je al je ervaringen van de afgelopen nacht met elkaar kan delen. Wat heb je gehoord, gezien of gedaan? Spreek jij wel de waarheid of maak je mij wat wijs? Na een aantal minuten volgt de ultieme stemming. “3, 2, 1, STEM!”, iedereen wijst een medespeler aan. Die met de meeste stemmen wordt onherroepelijk vermoord. Daarna worden alle karakters bekend gemaakt. Als er een weerwolf gestorven is wint het dorpsteam en omgekeerd.

Onze mening

Weerwolven was één van de fillers waar we zo’n haat-liefde-gevoel bij hadden. Enerzijds is het gewoon zo’n leuk en eenvoudig concept. Je hebt er weinig plaats voor nodig en iedereen kan meespelen dankzij de eenvoudige spelregels. Het kwam op meerdere verjaardagsfeestjes op tafel, toch had het spel voor ons een paar grote nadelen: de discussies konden soms eindeloos lang duren, het was een afvalrace en één speler kon niet meedoen omdat er een spelleider nodig was. Als je als eerste werd vermoord dan kon je nog een hele tijd zitten wachten tot ook de anderen klaar waren met spelen.  Nadelen die in “1 Nacht Weerwolven & Waaghalzen” compleet van de baan zijn! Je kan op voorhand een maximale tijdsduur instellen voor de discussieronde en de app vervangt de omroeper. Ook de afvalrace is verleden tijd: we spelen gewoon één nacht, één iemand wordt vermoord en de winnaars zijn meteen gekend. Nog een groot voordeel: Weerwolven is nu ook perfect speelbaar met minder spelers. Waar het vroeger pas interessant werd met 6/7 spelers, is deze versie uiterst geschikt voor 3 tot 7 spelers. De verschillende (en nieuwe) rollen bieden voldoende afwisseling. 1 Nacht Weerwolven & Waaghalzen Dageraad kan zelfstandig gespeeld worden maar kan ook gecombineerd worden met de 12 rollen uit het basisspel.

Conclusie: Deze versie van Weerwolven zal hier nog vaak op tafel verschijnen!

1 Nacht Weerwolven & Waaghalzen: Dageraad

Met dank aan White Goblin Games!

Auteur: Ted Alspach, Akihisa Okui
Uitgever: White Goblin Games
Aantal spelers: 3 – 7
Tijdsduur: ± 10 min.
Vanaf 8 jaar

Spelbeschrijving

Pandemic Legacy is gebaseerd op het originele Pandemie. In tegenstelling tot het origineel bestaat deze versie uit een reeks spellen waarin élke beslissing invloed heeft op een volgende speelsessie. Spelers zullen doorheen het verhaal heel wat meemaken: bepaalde steden waar – na een uitbraak – heel wat paniek heerst of die zelfs zullen instorten, personages die gewond – of zelfs vermist – geraken, … Gelukkig zijn er ook positieve gebeurtenissen, zo kan je aan het eind van elk spel een opwaardering kiezen dat een voordeel zal zijn voor de komende sessies. Je hoort het al: de wijzigingen zijn definitief, je kan dit hele verhaal dan ook slechts één keer spelen met jouw exemplaar.

Een kort overzicht van het basisspel

Het originele spel kan je uiteraard ook met deze legacy-versie spelen, ook nadat je het hele legacy-gebeuren hebt uitgespeeld. In Pandemie proberen twee tot vijf spelers de wereld te redden van vier levensbedreigende ziekten. In hun beurt kunnen spelers zich over de wereldkaart verplaatsen en op hun weg ziektekiemen te lijf gaan. Af en toe houden ze halt om een onderzoekstation op te richten, dat is niet alleen handig om te reizen maar ook de plaats waar je medicijnen kan ontwikkelen. Daarvoor heb je uiteraard wel eerst de correcte kaarten nodig, je krijgt er twee aan het einde van je beurt en kan onder bepaalde omstandigheden ruilen met je medespelers. Helaas staat de wereld in tussentijd ook niet stil: er raken steeds meer steden besmet en in de ergste situaties ontstaat er zelfs een uitbraak waarbij ook aangrenzende steden besmet worden. De tijd dringt, slagen jullie er in om alle medicijnen te vinden voor het te laat is?

Pandemic LEGACY

[Er worden geen elementen/gebeurtenissen beschreven die de fun kunnen wegnemen van spelers die dit avontuur nog moeten beleven. Daarom beschrijven we enkel de grote lijn/werking van deze versie.]

Pandemic LEGACY bestaat in een blauwe en een rode doos. Beide exemplaren zijn identiek hetzelfde en hebben helemaal dezelfde inhoud, maar als je het éénmaal hebt uitgespeeld kan je dus een tweede exemplaar kopen om het hele verhaal opnieuw te herbeleven. Het eerste spelletje is quasi identiek aan het origineel, alleen zullen vele gebeurtenissen nu vereeuwigd worden op het speelbord. Zo zal je bij elke uitbraak een sticker bij de getroffen stad moeten kleven om zo aan te geven dat deze stad een hogere paniekstatus heeft. Na één uitbraak zijn er nog geen gevolgen, maar het verbaast je wellicht niets dat dat roze verhaaltje niet kan blijven duren. Na vijf uitbraken is de stad volledig ingestort en heel moeilijk bereikbaar, personages die op het moment van de uitbraak aanwezig zijn raken vermist voor de rest van het verhaal. Er worden 12 maanden gespeeld. Als de spelers de eerste maand succesvol afronden mogen ze meteen de volgende maand spelen, in het andere geval moeten ze eerst een keertje herkansen. De Legacy-stapel is de rode draad doorheen het spel. De bovenste kaart zegt telkens wanneer de volgende kaart van de stapel mag getrokken worden (vb. na het uitvoeren van een bepaalde opdracht, voor de voorbereiding van het spel, na een overwinning,… ). Op deze manier komen er extra spelregels, karakters en stickers in het spel. Af en toe mag je een geheim dossier openen, sommige van die stickers moet je in het regelboek plakken om een goed overzicht te houden van de bijkomende spelregels, anderen dienen dan weer om tijdens het spel te gebruiken. Ook in de 8 zwarte pakketten zitten geheime elementen en speelstukken die na enkele maanden in het spel komen.

Onze mening

Pandemie zit al heel wat jaren in onze collectie en is nog steeds een spel dat we graag op tafel leggen. Het is zo’n type spel waarmee je iedereen kan overtuigen dat een modern gezelschapsspel meer is dan monopoly of levensweg, iedereen kan het en iedereen vindt het (althans hier) goed. Deze LEGACY klonk ons dus als goud in de oren, al hadden we meteen schrik voor het feit waarbij je je bord moet aanpassen en kaarten moet verscheuren. Twee voorzichtige spelertjes bij elkaar die plots stickers op een speelbord moesten plakken? Het was toch even wennen. Het spijtige is natuurlijk dat je het verhaal niet opnieuw kan spelen met dezelfde doos, maar vooraleer het uit is heb je er minstens 12 speelsessies op zitten, en hoogstwaarschijnlijk zijn het er heel wat meer. Op dat moment is het spel zijn geld al waard, deze spannende gebeurtenissen maken het zo uniek dat geen enkel ander spel kan evenaren! Alle bijkomende spelregels en elementen hebben ook zo hun nadelen. Als je het spel een 3-tal weken aan de kant laat liggen om vervolgens verder te willen spelen ben je haast de helft van die nieuwe – en vaak ook kleine – regeltjes vergeten. Er komt soms zoveel bij kijken dat je na een pauze van een aantal weken soms geen zin meer hebt om verder te spelen omdat je dan quasi het hele spelregelboek opnieuw moet doornemen en uitleggen. Toch is dit voor ons maar een klein nadeel, de avonturen die je beleefd zijn gewoon zo spannend en uniek dat we het aan elke spel- (en Pandemie-) liefhebber zouden aanraden. Hou je van avontuur en zit je er niets mee in om het spel (liefst op een korte tijd) heel wat keren te spelen? Dan is deze verrassingsdoos zeker iets voor jou!

Met dank aan Bergsala Enigma!

Pandemic LEGACY

Auteur: Rob Daviau & Matt Leacock
Uitgever: Z – Man Games (Bergsala Enigma)
Aantal spelers: 2 – 4
Tijdsduur: ± 60 min.
Vanaf 13 jaar

Spelbeschrijving

Ohh… Bah.. Wie heeft die stinkende scheet gelaten? Wat prijzen we ons gelukkig dat kinderspelen de dag van vandaag nog steeds zonder geuren werken, want dit is wel degelijk het thema van dit nieuwe spel! Kan jij het goed verstoppen als je een scheetje laat? Kan je je lach inhouden? De andere spelers zijn alerter dan ooit, probeer elkaar te misleiden en maak een grote sprong richting winst.

Elke speler krijgt een eigen scheetkussen en verstopt dit onder tafel. Nadat we hebben aangegeven welke spelerskleuren meedoen drukken we opnieuw op de startknop en begint het spel. Na enkele seconden zal op één van de scheetkussens een lampje gaan branden, maar pas op: je medespelers mogen dat niet zien! Brandt het lampje op jouw kussen? Druk dan op de knop om een grappig scheetgeluid te maken. Iedereen gaat meteen aan de slag: “wie heeft dat scheetje gelaten?” Observeer de houding en gezichten van je tegenstanders en probeer te raden wie het was, richt je neus naar de juiste persoon! Als schetenlater doe je uiteraard gewoon mee, alsof je van niets weet.. Lach maar mee, of probeer serieus te blijven, en richt je neus vooral naar één van de andere spelers!

Nadat iedereen zijn neus gericht heeft wordt de schetenlater bekend gemaakt: voor elke speler dat hij voor de gek heeft gehouden ontvangt hij één punt, daarnaast ontvangen alle spelers die correct gekozen hebben ook een punt. De speler die als eerste het eindpunt bereikt wint het spel!

Onze mening

Het lijkt wel alsof er elk jaar een kinderspel met een ‘vies thema’ op de markt moet komen, maar toch blijven de kinderen zich onnozel lachen met dit soort spellen. Het materiaal van Schetenjacht is best van goede kwaliteit, het ziet er meteen leuk uit! Het idee is leuk, in dit spel leren kinderen bluffen en observeren. Iets wat veel gemakkelijker klinkt als dat het lijkt. De meeste kinderen beginnen al te blozen als ze het lichtje zien branden, het duwen op de knop lukt dan al helemaal niet meer ongemerkt. Je merkt dat ze er doorheen het spel steeds beter in worden. De leeftijdsaanduiding (5+) mocht van ons iets hoger zijn, aangezien zo jonge kinderen het vaak nog te moeilijk hebben om zo te bluffen. Het spel duurt net iets te lang om aandachtig te blijven tot het bittere eind, misschien had het eindpunt beter wat dichterbij geweest, afhankelijk van het aantal spelers. Het bord is mooi, maar niet zo handig als je met meerdere figuren op dezelfde plaats staat. Schetenjacht viel goed in de smaak bij de kids, maar de herspeelbaarheid bleek niet zo groot. Dit vooral omdat je je medespelers stilaan leert kennen, na enkele sessies (of soms na één sessie aangezien die zolang duurt) weet je wel hoe je medespelers reageren op een brandend lichtje. Schetenjacht blijft het leukste als je het steeds met andere mensen kan spelen, maar dat is in de meeste situaties niet het geval.

Conclusie: Schetenjacht zorgt voor veel plezier maar overtuigt net niet genoeg om steeds opnieuw te spelen!

Schetenjacht

Met dank aan Goliath!

Uitgever: Goliath Games
Aantal spelers: 3 – 4
Tijdsduur: ± 15 min.
Vanaf 5 jaar