SPELLENMOLEN

Amper 10 dagen na het publiceren van het eerste artikel begon Kobe plots op een héél andere manier te spelen. Wij meteen dachten ‘oeps, we hadden beter nog even gewacht’. Tsja wat doe je dan: die leuke herinnering gewoon in het niets laten verdwijnen of het al meteen gaan aanpassen? Ach … We schrijven gewoon een nieuw verslag!

Ik schreef o.a. dat het dobbelen al ‘een beetje’ begon te lukken. Wel: oefening baart kunst. Een dobbelsteen dient niet om zomaar in de lucht of op de grond te gooien, we vonden het al een wonder dat hij dát al begreep. Maar onze veertienmaander doet zijn uiterste best om die dobbelsteen heel zachtjes maar beheerst van zijn kleine handjes te laten rollen.

Kobe (14 mnd)

Uiteindelijk probeerden we het spel gewoon eens écht te spelen, zoals het moest. Mama en Kobe speelden tegen Mammie en tegen Oma. Hij keek maar gek toen hij de dobbelsteen en hengel aan Mammie moest geven na zijn beurt, maar hij had al snel door dat ook wij verzot waren op Visjes Vangen. We werden zelfs getrakteerd op een welverdiend applausje. Hij won zijn eerste echte speelsessie, met alle geluk van de wereld, maar het was verdiend.

Kobe (14 mnd)

Inmiddels heeft hij de volgorde van heel het gebeuren goed begrepen: eerst dobbelen, een visje vangen (soms nog wel eens het verkeerde, maar dat wordt hem nog vergeven) en het speelgoedje in de kaart puzzelen. Dat laatste lukt echter nog niet zonder onze hulp, hij mag dan wel een echte puzzelliefhebber zijn, maar deze puzzel is toch nog een ver-van-zijn-bed-show. Als je het puzzelstukje even klaar legt zal hij het er wel met alle plezier helemaal in duwen en zichzelf belonen met een applaus.

Bravo voor Kobe!

Spelbeschrijving

In 1840 richtte schilder Hokusai een schilderschool op. Zijn bekende werk ‘De grote golf van Kanagawa’ werd de inspiratiebron van vele studenten. Met de penselen in aanslag zijn de spelers klaar om het schilderij van hun leven te maken en zo de grote meester te verbazen.

Het schoolbord wordt open gerold en de eerste lessen komen tevoorschijn. Het is dan aan de startspeler om een keuze te maken: passen of één van de beschikbare kaarten nemen. Daarna worden de kaarten een tweede (en misschien zelfs derde) keer bijgevuld en staan de spelers voor dezelfde keuze. Maar let op: als je de laatst aanwezige student bent ben je verplicht om de overgebleven kolom kaarten te nemen. De verkregen kaart(en) kan je op twee manieren gebruiken: de bruine kant om je studio uit te breiden (een nieuwe voorraad verf aanleggen, nieuwe penselen verkrijgen,…), de andere kant om je schilderij uit te breiden, op voorwaarde dat je de benodigde kleuren verf bezit én je jouw penselen erop kan plaatsen. Elke schilderij kaart hoort bij een bepaald seizoen, voor een harmonieus geheel (en zo veel mogelijk punten) probeer je zo vaak als mogelijk in hetzelfde seizoen verder te schilderen. Regen geldt hierbij als joker; het regent namelijk in elk seizoen wel eens. Vervolgens kan je een diploma tegel verdienen indien je voldoet aan de voorwaarden, maar je mag slechts één diploma per soort krijgen. Je zal dus nu moeten beslissen of je die tegel neemt of toch nog wacht in de hoop later in het spel een betere tegel te verkrijgen. Je kan o.a. diploma’s verdienen door de tekeningen op je schilderij (bomen, dieren, gebouwen, …), maar ook voor het materiaal in je studio (het aantal verfborstels, …).

Het spel eindigt wanneer de voorraad kaarten op is of wanneer één van de spelers een schilderij heeft van minstens 12 delen (incl. het startelement). Naast de afgebeelde punten op hun schilderij en diploma’s krijgen de spelers ook punten voor de lengte van hun schilderij én voor de langste reeks kaarten in hetzelfde seizoen. Tenslotte krijgt de huidige startspeler nog 2 bonuspunten. De speler die daarna de meeste punten heeft wint het spel.

Onze mening

Kanagawa was één van de spellen die ons meteen aansprak op Spiel 2016. We waren zelfs zo nieuwsgierig dat dit het eerste spel was dat de avond van onze thuiskomst nog op tafel kwam. En terecht: het is gewoon een heel leuk en rustgevend spelletje. De spelregels zijn heel eenvoudig en toch komt er meer tactiek bij kijken dan je op het eerste zicht zou denken. Welke kaarten neem je? Gebruik je ze voor in de studio of aan je schilderij? Let je vooral op de seizoenen, of toch meer op de inhoud? Welke diploma’s kan je daarmee behalen, of kan je misschien nét voor de neus van je tegenstanders weggrabbelen? De mooie tekeningen zorgen voor een harmonieus geheel en maken het compleet af. Het enige punt dat als nadeel kan gezien worden: het is soms echt een gepruts met de kaarten aangezien je elke nieuwe kaart onder de vorige kaarten moet schuiven. Op de ene ondergrond gaat dat al beter dan op de andere, de ene speler heeft er ook al meer last van dan de andere, maar hier hoefde dat de pret in ieder geval niet te bederven. Met twee spelers speelt het spel overigens wel heel anders: als één speler stopt is de andere namelijk ook verplicht om te stoppen. Zo krijg je het gevoel dat de startspeler (die trouwens kan veranderen) het spel in handen heeft, al bleek tijdens de puntentelling dat dat niet altijd zo was.

Conclusie: Kanagawa is een eenvoudig en rustgevend familiespel dat wij erg graag nog regelmatig op tafel leggen!

Met dank aan IELLO !

Kanagawa

Auteurs: Bruno Cathala & Charles Chevallier
Uitgever: IELLO
Aantal spelers: 2 – 4
Tijdsduur: ± 45 min.
Vanaf 10 jaar

Visjes Vangen was de allereerste titel in Kobes prille gezelschapsspelen-kast (de kinderspellen die we al in bezit hadden tellen we voor het gemak even niet mee). De kleurrijke doos, maar vooral de kleurrijke inhoud sprak meteen tot zijn verbeelding.

Stap 1: Gezelschapsspelletjes spelen we aan de tafel; dus we nemen er alvast een tafeltje met bijpassend stoeltje bij.

De kartonnen plaatjes met bijhorende speeltjes laten we voor Kobe nog even links liggen, daar heeft hij nog niets aan. Laat ons beginnen met het leren vangen van die mooie kleurrijke vissen in een doos die – helemaal passend – op een mini aquarium lijkt. De eerste keer diende die hengel vooral als lasso, maar als je dat houten blokje eenmaal in je gezicht krijgt besef je al snel dat je het beter op een andere manier aanpakt. De keer daarna ging het al meteen stukken beter. Met volle concentratie houdt hij zijn hendeltje rustig in het aquarium, met het geduld van een ervaren visser. Enfin, dat geduld neem je best met een korrel zout. Eén ding is zeker: zijn eerste spelletje is meteen een mega hit ten huize Spellenmolen!

Kobe (13 mnd) speelt Visjes Vangen

Eens hij het vissen helemaal onder de knie heeft halen we de dobbelsteen erbij.

Rustig dobbelen lukt al een beetje, maar dan is het uiteraard de bedoeling om de vis te vangen in de kleur dat je dobbelsteen aangeeft. Dat vergt nog wat oefening. Maar hey, hij is dan ook nog maar nét over de helft van de aangeraden leeftijd (2+) hé!

Als hij wat groter wordt maken we er pas echt een spel van: als je er in slaagt de juiste vis te vangen verdien je het bijhorende speeltje. De speler die als eerste zijn speelkaart vol heeft wint het spel.

Visjes Vangen, Haba, 1-4 spelers, 5-15 minuten, vanaf 2 jaar

Spelbeschrijving

Brix is de ‘vier op een rij’ uit 2016. Het oorspronkelijke doel, vier op een rij, blijft identiek én we werken alweer in de hoogte. De twee grote verschillen: je kan kiezen of je het spel met symbolen, kleuren of zelfs de twee door elkaar speelt én je helpt je tegenstander bij élke zet een stapje verder! Één blok bestaat namelijk uit twee blokjes die aan elkaar hangen.

Aan het begin kiezen de spelers op welke manier er gespeeld wordt. Of je probeert vier op een rij te maken in dezelfde kleur (oranje/blauw) , óf je doet hetzelfde met één van de symbolen (X/O). Voor een moeilijkere variant kan je beide spellen ook gaan combineren, waarbij de ene speler vb. met blauw speelt en de andere met de X. Tijdens het spel zetten beide spelers elk om beurt één blok neer. Het enige waarop je moet letten: we bouwen een muur van max. 8 vierkantjes lang en elke nieuwe blok moet de bestaande muur raken. Elke blok bevat zowel oranje, blauw, X als O. Dus hoe je het ook draait of keert: je helpt ook je tegenstander een handje verder! Het spel eindigt van zodra één speler vier op een rij gevormd heeft, die speler wint het spel.

Onze mening

Zonder te weten wat we ervan moesten verwachten waren we toch geïntrigeerd door die doos met al die oranje en blauwe ‘dobbelstenen’ (wat we eerst dachten). Maar laten we eerlijk zijn: toen we doorhadden dat het om vier op een rij ging waren we toch een beetje teleurgesteld. Wat niet weg neemt dat Brix wel een heel nieuwe dimensie geeft aan die klassieker! Vooral dan het feit dat je nu ook een blok in de kleur van je tegenstander plaatst is wel vernieuwend en zorgt ervoor dat je het spel vanuit een heel andere hoek bekijkt. Brix behoort niet tot de tweepersoonsspellen die we regelmatig op tafel zullen leggen, maar als ons zoontje binnen enkele jaren vier op een rij leert kennen halen we het graag terug van onder het stof. Want geef nu toe: wie speelde vier op een rij níet als kind? Het blijft een topper om de jeugd wat tactisch inzicht bij te brengen!

Conclusie: Vier op een rij anno 2016!

Met dank aan Blue Orange!

Brix

Auteurs: Charles Chevallier & Thierry Denoual
Uitgever: Blue Orange Games
Aantal spelers: 2
Tijdsduur: ± 10 min.
Vanaf 7 jaar

De aandachtige bezoeker herinnert zich vast nog dat wij een dik jaar geleden trotse mama’s werden van een flinke zoon. Na een jaar vol pampers, flesjes en rammelaars kijken we als geen ander uit naar het moment dat hij mee aan tafel schuift voor een spel.

De interesse is alvast aanwezig, hij was nog geen 10 dagen oud toen hij voor het eerst grote ogen trok naar de kleurrijke dozen die onze gang opvrolijken.

10 september 2015

Zo’n dik jaar later wordt hij dolenthousiast als hij ons een gele doos van Haba uit de kast ziet halen. Amper 13,5 maand oud, maar onze kleine man heeft wel al twee bezoeken aan SPIEL (Essen, Duitsland) – één van de grootste spellenbeurzen ter wereld – op zijn palmares staan. Tijd voor zijn eigen rubriek, dachten we. In deze rubriek zullen we de spelletjes beschrijven die Kobe ontdekt: wat kan hij al, wat moet hij nog leren, wat vindt hij leuk, wat vindt hij niet leuk, …

Hou de website zeker in’t oog, binnenkort bijten we de spits af met Kobe zijn allereerste gezelschapsspel!

Kobe op SPIEL 2016, ook hij kreeg een Spielbox bij de ingang!

Spelbeschrijving

Het spelersbord van Pipe Work deed ons meteen denken aan die computerspelletjes waarbij je regenpijpen moet plaatsen tot je de dingen verbonden hebt die je moest verbinden. Dat is dan ook wat we gaan doen, maar nu in het echt!

Je krijgt elke ronde een nieuwe opdrachtkaart met de plaatsing van de acht fiches. Je mag bijna starten aan een poging om de fiches van dezelfde kleur met elkaar te verbinden, maar eerst moet de startspeler een cijfer tussen één en vier zeggen. Dat is namelijk de manier waarop de ronde gespeeld zal worden: met 3 of met 4 kleuren, met of zonder het kruispunt. Nog twee belangrijke regels: alle vakjes van het bord moeten gevuld worden en je mag uiteraard geen doodlopende uiteinden creëren. Diegene die als eerste klaar is neemt de eerste moersleutel, de volgende de tweede enzovoort. Tenslotte mogen de spelers in diezelfde volgorde een scorekaart kiezen uit de beschikbare kaarten.

Na acht ronden volgt de puntentelling. Elke speler kiest twee van de drie kleuren op de scorekaarten, het totaal van deze twee kleuren is hun eindscore. De speler met de meeste punten wint uiteraard het spel.

Onze mening

Ach, dat kan je toch al voorspellen. Wij zijn zot van zulke korte fillers waarbij je wat logisch moet nadenken en kan puzzelen à volonté. De ene opdracht zie je in één oogopslag, op de andere kan je je gewoon blind staren (terwijl ze aan de overkant van de tafel zitten te lachen omdat ze de oplossing al zien). Het grootste nadeel (of vinden sommigen dat nu net een voordeel?) is dat de beste puzzelaar niet altijd wint. De scorekaarten zijn soms allemaal even goed waardoor het soms helemaal niet uitmaakt of je nu als eerste of als laatste klaar bent met puzzelen. Voor ons mocht het puzzelen dus iets meer doorslag geven bij het bepalen van de winnaar (vb: de eerste krijgt drie punten, de tweede twee punten, …), want nu is de geluksfactor toch wel erg bepalend. Maar ach, je kiest toch gewoon zelf hoeveel ronden je speelt en hoe je de puntentelling doet. Een rondje Pipe Work is gewoon ideaal voor tussendoor!

Conclusie: Pipe Work is een leuke filler voor iedereen die houdt van wat puzzelen en logisch inzicht.

Met dank aan Gemblo, Inc.!

Pipe Work

Auteur: Justin Oh
Uitgever: Gemblo, Inc.
Aantal spelers: 1 – 4
Tijdsduur: ± 20 min.
Vanaf 6 jaar

Spelbeschrijving

Net zoals bij het basisspel Qwixx probeer je het beste te halen uit jouw dobbelresultaat en profiteer je mee van de tegenstander zijn worp. Je gaat voor zoveel mogelijk kruisjes op jouw scoreblaadje, maar dan nu voor dubbel zoveel.  In Qwixx Big Points gaan we voor nog meer punten!

Het spel verloopt net zoals in het basisspel, je gooit de 6 dobbelstenen en vervolgens zeg je luidop de som van de twee witte dobbelstenen.  Dit getal mag elke speler aanduiden op zijn/haar scoreblaadje in een kleur naar keuze.  Daarna mag jijzelf nog een combinatie aanduiden van een witte dobbelsteen en één gekleurde dobbelsteen.  Hierbij is het belangrijk dat we telkens werken van links naar rechts.  Als je een rode 5 hebt aangekruist dan kan je nadien geen rode 4 meer aanduiden.

Hoe gaan we dan in deze variant voor de grotere punten?  Tussen de standaard gekleurde lijnen staat nu een bonus rij dat invloed heeft op de rij erboven en eronder.  Als je in een vorige worp al een rode 5 had aangeduid en je kan op één of andere manier wéér een rode 5 aanduiden, dan kan je ervoor kiezen om de 5 in de bonus rij ook aan te duiden.   Ook bij de twee bonus rijen telt dezelfde regel van links naar rechts. Dit kruisje telt dan extra mee in de telling van de rode rij én bij de gele rij. Op deze manier komen we meteen aan heel wat meer kruisjes en dus ook heel wat meer punten!

Onze mening

Ondertussen haalt Qwixx hier ten huize Spellenmolen bijna de magische grens van 100 speelbeurten.  Ik denk dit al voldoende zegt over hoe graag we het basisspel spelen.  Ondanks dat we iets minder fan waren van de vorige variant (Qwixx Mixx) valt deze variant toch meer in de smaak.  De leuke aspecten vanuit het basisspel blijven behouden. Zo moet je telkens per kleur overwegen of je een bepaald cijfer gaat overslaan of niet, en hierbij komt dat je die overweging dan ook nog eens moet maken voor je bonus rij.  Bij Qwixx Mixx was het juist wat moeilijker om de inschatting te maken omdat de kleuren telkens wisselden, maar bij deze variant blijft het even overzichtelijk als bij het basisspel.  Wat ons wel opviel tijdens de spelsessies was dat het verschil in de eindscores toch wel erg verschillend was.  Maar dat stoorde ons niet. Ondertussen al zin gekregen in een Qwixx’ke ?

Conclusie: Het basisspel is en blijft een top-filler en Big Points is een erg leuke variant ervan!

Qwixx Big Points

Auteur: Steffen Benndorf
Uitgever: White Goblin Games
Aantal spelers: 2 – 5
Tijdsduur: ± 15 min.
Vanaf 8 jaar

Spelbeschrijving

“3, 2, 1 … Balla Balla!”

De speeldoos wordt verfraaid met een hoog karton met heel wat gaten in. Elke speler krijgt vier balletjes die erg veel weghebben van stressballetjes: een klein, twee middelgrote en één groot. Na het startsein gaat iedereen gelijktijdig aan de slag voor een ultieme poging om zijn vier balletjes in de doos te krijgen. Uiteraard niet door gewoon in de doos te werpen, maar door je balletjes op tafel te stuiteren en zo door de gaten van het karton te krijgen. Alle ballen die ernaast of erover vliegen mag je uiteraard zelf gaan halen voor een volgende poging. De speler die als eerst alle ballen in de doos gekregen heeft stopt de ronde voor een eerste puntentelling. Alle ballen in de doos leveren – afhankelijk van de grootte – 1, 2 of 3 punten op. De volgende ronden verlopen op exact dezelfde manier, de speler die na zes ronden de meeste punten heeft verzameld wint het spel.

Onze mening

We hoeven er geen tekeningetjes bij te maken om uit te leggen dat dit een kinderspel is. Toch stoten we al snel op een probleempje: het karton voor in de doos is niet zo stevig en vereist toch wel een volwassene om het goed te plaatsen. Het spel zelf is leuk, maar toch ook niet zo fantastisch als het klinkt. Je hebt geen zin om dit elke keer opnieuw te spelen, en in tegenstelling tot sommige andere (heel goede) kinderspellen zal je deze als volwassene toch niet snel op tafel leggen. Zes ronden na mekaar is meer dan genoeg, voor ons mocht het na één rondje “als eerste alle balletjes in de doos” ook wel afgelopen zijn.

Conclusie: Balla Balla is leuk voor een keertje!

Balla Balla

Met dank aan Noris Spiele !

Auteur: Dennis Kirps & Christian Kruchten
Uitgever: Noris Spiele
Aantal spelers: 2 – 4
Tijdsduur: ± 20 min.
Vanaf 6  jaar

Spelbeschrijving

“3, 2, 1 … Balla Balla!”

De speeldoos wordt verfraaid met een hoog karton met heel wat gaten in. Elke speler krijgt vier balletjes die erg veel weghebben van stressballetjes: een klein, twee middelgrote en één groot. Na het startsein gaat iedereen gelijktijdig aan de slag voor een ultieme poging om zijn vier balletjes in de doos te krijgen. Uiteraard niet door gewoon in de doos te werpen, maar door je balletjes op tafel te stuiteren en zo door de gaten van het karton te krijgen. Alle ballen die ernaast of erover vliegen mag je uiteraard zelf gaan halen voor een volgende poging. De speler die als eerst alle ballen in de doos gekregen heeft stopt de ronde voor een eerste puntentelling. Alle ballen in de doos leveren – afhankelijk van de grootte – 1, 2 of 3 punten op. De volgende ronden verlopen op exact dezelfde manier, de speler die na zes ronden de meeste punten heeft verzameld wint het spel.

Onze mening

We hoeven er geen tekeningetjes bij te maken om uit te leggen dat dit een kinderspel is. Toch stoten we al snel op een probleempje: het karton voor in de doos is niet zo stevig en vereist toch wel een volwassene om het goed te plaatsen. Het spel zelf is leuk, maar toch ook niet zo fantastisch als het klinkt. Je hebt geen zin om dit elke keer opnieuw te spelen, en in tegenstelling tot sommige andere (heel goede) kinderspellen zal je deze als volwassene toch niet snel op tafel leggen. Zes ronden na mekaar is meer dan genoeg, voor ons mocht het na één rondje “als eerste alle balletjes in de doos” ook wel afgelopen zijn.

Conclusie: Balla Balla is leuk voor een keertje!

Balla Balla

Met dank aan Noris Spiele !

Auteur: Dennis Kirps & Christian Kruchten
Uitgever: Noris Spiele
Aantal spelers: 2 – 4
Tijdsduur: ± 20 min.
Vanaf 6  jaar