SPELLENMOLEN

En plots verscheen het kaartspel MaXimaal in de winkelrekken. Niet van een bekende uitgever, zelfs niet van een bekende spelontwerper. Maar een spel van een 8-jarige Vlaming die het nuttige aan het aangename wilde koppelen. Maxim ontwierp een kaartspel om het aanleren (en onderhouden) van de verplichte maaltafels leuker te maken, zijn familie ondersteunde hem als een volwaardig team met de illustraties, productie en marketing. Wauw!

Kobe zit in het eerste leerjaar en is sinds een paar weken helemaal in de ban van de maaltafels. Hij staat al te popelen om ze – net als zijn vriendjes uit het tweede leerjaar – te ‘mogen’ leren. De ideale moment om MaXimaal boven te halen dus. Je kiest zelf met welke maaltafels je het spel speelt: ga je voor de gemakkelijke tafels, ben je al toe aan het grote werk of maak je een eigen combinatie? Alle spelers krijgen een gelijk aantal kaarten en beginnen de eerste ronde door elk om beurt een maaltafel op te lossen. Gaf je een fout antwoord of weet je het niet? Geen probleem, steek de kaart onderaan je stapel en los de volgende maaltafel op. Je blijft proberen tot je een juist antwoord hebt gegeven, want iets leren gaat voor iedereen met vallen en opstaan. Het vervolg gaat als een slagenspel waarbij diegene met de hoogste kaart de slag wint en met een nieuwe kaart uitkomt.

Het feit dat je blijft doorgaan tot je een juiste oplossing vond is heel leuk gevonden. Dat helpt ook bij het werken aan een groeigerichte mindset (“ik wist het nu nog niet, maar straks vast wel!”) en geeft de kinderen geen slecht gevoel als het niet meteen lukt. Het jammere aan MaXimaal is dat het oplossen van moeilijkere maalsommen geen effect heeft op de winnaar. Het is leuk om te kunnen winnen als je het nog niet goed onder de knie hebt, maar als je vol trots moeilijke tafel (vb. 8×8) hebt opgelost en iemand gaat er dankzij een gemakkelijke kaart (vb. 10×9) mee lopen dan valt dat wel even tegen. Zeker als je weet dat de moeilijke tafels (3 sterren) tijdens de puntentelling ook nog eens extra punten opleveren.

Kobe is dolenthousiast over MaXimaal en zou het gerust 10 keer na mekaar kunnen spelen. Wat hij er zo leuk aan vindt? “Dat hij dan de maaltafels mag leren, want die wilt hij suuuuper graag kennen.” En dat is een mooie samenvatting: MaXimaal koop je niet als gezelschapsspel, maar wel om het leren van de maaltafels een pak aangenamer te maken. Ik zou het aanraden aan élk kind (en elke juf) van het tweede leerjaar, want met MaXimaal wordt het aanleren van de tafels een feest. Wij zijn blij dat we MaXimaal hebben leren kennen en zijn er zeker van dat het spelletje hier de komende jaren nog veel op de tafel zal komen!

maXimaal, zelf uitgegeven door de familie van Maxim, 15 min., 2-6 spelers, vanaf 6 jaar

Mary Magica is een nieuwe titel in de reeks kinderspellen van Pegasus Spiele. Jammer genoeg is de ganse serie (nog?) niet te koop in België, hoewel er écht een paar pareltjes tussen zitten. Mary Magica heeft een groene doos en is dus een spelletje vanaf 3 jaar.

We gaan een klein beetje toveren, want onze heks Mary is haar kleren kwijt! Aan ons om haar te helpen en uit te zoeken wat past en wat niet. Op de tafel liggen alle kledingsstukken door elkaar. Als je aan de beurt bent neem je Mary en kijk je op de stapel kaarten welk kledingsstuk ze op dat moment aan het zoeken is. Een kleedje? Goed, aan jou om te beslissen wélk kleedje je gaat passen met Mary. Passen doe je simpelweg door de magnetische heks op het kleedje te plaatsen: als het blijft hangen past het, anders niet. Je mag slechts één keer proberen, dus let goed op wat je tegenstanders doen en probeer alles te onthouden!

Mary Magica tovert automatisch een glimlach op kleine kleuter-gezichtjes, magnetisme in een spel is zo goed als altijd een succes! Zeker in een spel met (op het eerste zicht) enkel kartonnen en houten onderdelen verwacht je dat niet meteen. De spelregels zijn zo eenvoudig dat veel kindjes het zeker ook vroeger kunnen spelen. Ze leren er mee opletten (heb je wel gezien dat die schoenen niet pasten?), ze leren de namen van kledingsstukken en uiteraard de andere basisprincipes die bij een gezelschapsspelletje passen. Matteo vindt Mary Magica héél erg leuk, maar is het al een beetje ontgroeid waardoor het spel hier vermoedelijk niet meer zo lang gespeeld zal worden. Zo jammer dat deze geen jaartje vroeger is verschenen!

Mary Magica, Pegasus Spiele, 2-4 spelers, 10 min., vanaf 3 jaar

Cóatl behoort voor Kobe tot de categorie ‘grote-mensen-spellen’. Vijf jaar geleden zouden we het als familiespel geïntroduceerd hebben. Cóatl is voorzien van Aziatische illustraties van een draak, op de achterkant van de doos krijg je alvast een blik van de kleurrijke plastic onderdelen in het spel.

Zoals de doos al laat vermoeden gaan we samen gevederde slangen (Cóatl dus!) maken: een kop, een aantal lichaamsdelen en een staart. Dat gaat natuurlijk niet in 1 2 3, want per beurt kan je maar één actie uitvoeren! Daarmee kan je Coatl-delen verzamelen, kaarten nemen of je Coatl (gedeeltelijk) samenstellen. De (Prophecy) kaarten bepalen hoeveel punten je Cóatl aan het einde van het spel zal opbrengen, op voorwaarde dat je aan de eisen voldoet natuurlijk. De meeste opdrachtkaarten zijn afhankelijk van de kleuren van je Cóatl. Wanneer je een Cóatl afwerkt voorzie je ze bovendien van een tempel-kaart die (in het beste geval) ook nog wat punten oplevert. De spelregels zijn uiteraard complexer dan dit, maar dit beschrijft het algemene beeld van Cóatl.

De eerste keer waren we als mama’s best enthousiast, het is een spel dat (voor doorwinterde spelers) relatief eenvoudig uit te leggen is en tegelijkertijd ook wel wat diepgang vraagt. Je moet vooruit denken, organiseren en vooral: je plannen kunnen wijzigen als iemand anders plots iets deed wat jouw strategie in de weg staat. Ondanks ons enthousiasme kregen we Kobe niet overtuigd. Om te beginnen vond hij de illustraties niet mooi, maar ook het spelprincipe kon hem niet bekoren. We speelden het toch nog een tweede en een derde keer, maar dan had hij het écht wel gehad met Cóatl. Het sleept, het gaat traag, het is niet vernieuwend en je hebt het gevoel het spel niet in de hand te hebben. Er is bovendien een strategie waarbij je steeds voor het minimum kan gaan en je het spel extra snel laat stoppen, tot grote frustratie voor die spelers die volop aan het opbouwen zijn en het maximum van punten proberen te behalen.

Qua materiaal valt er op Cóatl niks aan te merken, los van het feit dat het met al die plastic geen milieu-prijs zal winnen. De onderdelen van Coatl zijn bijzonder mooi en stevig, alles past goed in elkaar zoals het hoort. Ook de doos is voorzien van een handige inlay waar alle spelonderdelen mooi in blijven zitten. Hoewel Cóatl ongetwijfeld zijn sterke punten heeft, blijkt het toch niets voor ons te zijn.

Cóatl, Synapses Games, 1-4 spelers, 45min., vanaf 8 jaar

Na 8 weken en meer dan 30 uitgedeelde spelletjes loopt ons Uitgevers-festijn op zijn einde. Maar niet voordat we 2021 op een even enthousiaste manier en vol goede moed inzetten! Als laatste uitgever in de reeks zetten we Ravensburger nog even in de kijker!

Ravensburger is een naam die ruim bekend is, naast spellen hebben ze ook een enorm gamma aan puzzels en nog meer interessant speelgoed (tiptoi, gravitrax, …). La Cucaracha is de laatste jaren aan een grote opmars bezig binnen de spelletjeswereld. De bibberende kakkerlak die in je speeldoos rondloopt vind je naast het originele spel ook al in La CucarachaLoop en La Cucaracula. In 2020 bracht Ravensburger nu ook een eenvoudigere (maar even verslavende) versie op de markt: My First La Cucaracha, voor kleutertjes vanaf 3 jaar.

Deze week zetten we de allerjongste spelers in de spotlight en kunnen we een exemplaar van My First La Cucaracha aan jullie uitdelen!

2020 was me een jaartje, een jaar om nooit meer te vergeten. Door Corona kregen we een hoop extra quality-time cadeau als gezin, nooit eerder zijn we zoveel samen (in ons kot!) geweest. Zoals veel andere gezinnen ontdekten we onze lokale wandel- en fietsstreek en werden we creatief in het verzinnen van 101 binnen- en buitenactiviteiten. Maar toch werden onze gezelschapsspelletjes belangrijker dan ooit. Matteo maakte alweer een grote evolutie door, ik kan mij amper voorstellen dat hij begin dit jaar nog de eenvoudigste 2+ HABA-spelletjes speelde! Nu grijpt hij het meest naar Ramses Junior, Dragomino, Dobble en Kleurenmonster. Ook qua samenspelen maakten de jongens een grote groei, ze zijn op een punt gekomen dat ze ook zonder mama’s regelmatig een spel uit de kast halen en met hun twee kunnen spelen. Hoewel Kobe graag met zijn broer meespeelt is zijn interesse voor spelletjes ook naar een ongekende hoogte geschoten. Hij wilt hoe langer hoe meer grote en uitdagende spellen leren kennen. Zo ontdekte hij dit jaar de wondere wereld van Ticket to Ride, Qwixx, Agricola (Familie editie), Karuba, Magic Maze (on Mars) en nog veel meer. Als lievelingsspelletjes somt hij Ticket to Ride, Bandido en Dobble (360°) op. Hij kijkt er alvast heel erg naar uit dat Matteo deze spellen ook mee kan spelen! Wij zijn alvast benieuwd wat 2021 voor ons in petto heeft.

We speelden dit jaar 767 spellen, waarvan 198 verschillende spelletjes (wow!).

Onze top 10 van meest gespeelde spellen over het jaar heen:

1. Dobble Kids (Asmodee) – 22 keer gespeeld
2. My First La Cucaracha (Ravensburger) – 19 keer gespeeld
3. Boodschappen Doen (HABA) – 19 keer gespeeld
4. Kleine Vogel, Grote Honger (HABA) – 17 keer gespeeld
5. Da ist der Wurm drin (Zoch Spiele) – 16 keer gespeeld
6. Froggit (Smartgames) – 14 keer gespeeld
7. Karuba Junior (HABA) – 14 keer gespeeld
8. Boomgaard (HABA) – 14 keer gespeeld
9. Coconuts (Jumping Turtle Games) – 13 keer gespeeld
10. Magic Maze Kids (SitDown Games) – 13 keer gespeeld

Een terugblik op onze maandelijkse overzichten:

• 2019: Jaaroverzicht
• Januari 2020: Magic Maze Kids (Sit Down)
• Februari 2020: Boomgaard (HABA)
• Maart 2020: Kleine vogel, grote honger (HABA)
• April 2020: Froggit (Smartgames)
• Mei 2020: Karuba en Ubongo junior!
• Juni 2020: Draak Flonkervuur
• Juli 2020: vakantiespelletjes!
• Augustus 2020: Dragomino
• September 2020: Dragomino
• Oktober 2020: Dobble
• November 2020: Bandido
• December 2020: My First La Cucaracha

  104 gespeelde spellen

My First La Cucaracha (19 keer gespeeld)

Crokinole (8 keer gespeeld)

Dobble Kids (6 keer gespeeld)

Ook in december ontdekten we nog heel wat nieuwigheden. My First La Cucaracha. Wat een lange, moeilijke en niet-nederlands-vriendelijke titel voor een kleuter spelletje. Maar het werd met kop en schouder hét spel van de maand. Het is snel, verslavend, spannend, gemakkelijk en leuk. De perfecte mix voor een spel dat je meteen 10 keer na mekaar kan spelen, zowel met als zonder de mama’s. Daarnaast maakte Crokinole een grote her-intrede in ons gezin. Dit grote, houten, vaardigheidsspel bezorgde ons heel wat jaren geleden al leuke kerstfeesten voor de toen-nog-kinderloze familie, nu zijn ook Kobe en Matteo grote fans! We sloten dit bijzondere jaar af met een bijzondere kerstvakantie en meer spellen dan ooit te voren!

Mosquito Show doet ons heel erg denken aan Jurassic Brunch. Dezelfde soort illustraties, een tweepersoonsspel en mooie figuren, deze keer een kameleon en een toekan. De verwachtingen zijn alvast torenhoog!

De mooie figuren zijn om te beginnen al een hit bij Kobe (en Matteo vindt het er ZO leuk uit zien dat hij écht niet blij is dat hij nog niet mee mag spelen). Op het spelbord zien we een raster van struiken met daartussen kleine vijvertjes. In die vijvers liggen waterlelies waaronder muskieten verstopt zitten, het zijn die muskieten die we willen verzamelen. 9 stuks om precies te zijn, en alleen de gouden! De andere muskieten leveren je geen punten op maar wel een bepaald privilege tijdens het spel. Je kameleon en toekan moeten dus zoveel mogelijk muskieten verzamelen en dat doen ze allebei op hun eigen manier. De kameleon plukt ze uit aangrenzende vijvers vooraleer hij zich orthogonaal verplaatst, de toekan pikt ze mee terwijl hij er (diagonaal) overvliegt. Daarnaast zijn er ook nog waterlelies met een bloem waar je de muskieten minder eenvoudig uit kan pikken; ze worden dus een eerste keer ‘bloot’ gelegd en pas de tweede keer opgegeten.

Deze eenvoudige regels zorgen er toch voor dat Mosquito Show heel wat diepgang en strategische mogelijkheden krijgt. Dat is iets dat we hier in huis héél erg weten te appreciëren in een spel, zeker als al de rest (materiaal, illustraties) dan ook van hoge kwaliteit zijn. Kobe zei al na de eerste keer dat hij Mosquito Show NOG leuker vond dan Jurassic Brunch. Beide spelletjes zijn gelijkaardig, maar Mosquito Show biedt nog een tikkeltje meer diepgang. Het enige nadeel is de functie van de gekleurde muskieten: een overzichtskaartje met hun functies hadden we wel handig gevonden. Daar zit maar één ding op: Mosquito Show vaak genoeg spelen zodat je de acties uit het hoofd kent. En daar zitten we hélemaal niks mee in, voor ons is dit een absoluut top spel!

Mosquito Show, The Flying Games/Geronimo, 2 spelers, 15 min., vanaf 8 jaar

Kotakote heeft niet het meest aantrekkelijke doosje en stond daardoor stiekem al een tijdje op onze kast. Het ziet er uit als een educatief spel voor in de kleuterklas, maar dan vanaf 6 jaar. Niet alleen de illustraties, maar ook de doos zelf (een soort schuifje) is best apart voor een gezelschapsspel.

Elke speler krijgt 4 kaarten: aan de ene kant allemaal tekeningen, aan de andere kant enkel vormen. Deze kaarten moet je zo snel mogelijk combineren om een bepaalde afbeelding na te maken. Diegene die daar in slaagt krijgt de opdrachtkaart als overwinningspunt. De speler die als eerste 5 punten heeft wint het spel. Als alle spelers voldoende geoefend hebben kan je beslissen om twee afbeeldingen per ronde te laten maken.

De doos en kaarten zijn van goede kwaliteit. De tekeningen zijn functioneel maar niet bijzonder. Het namaken van de afbeeldingen is vrij gemakkelijk waardoor het niet gaat om het snel ‘zien’ van de nodige kaarten maar over: wie is handig genoeg om snel genoeg de juiste kaarten neer te leggen. Zoals veel behendigheids-/ reactiespellen komt ook Kotakote het beste tot zijn recht als het gespeeld wordt onder leeftijdsgenoten. Hier thuis wordt het geen hoogvlieger.

KOTAKOTE, Djeco, 15 min., 2-6 jaar, vanaf 6 jaar

De titel laat je al vermoeden dat het hier nog om een Duitstalig spelletje gaat. Ook deze Zoch-titel werd dit jaar voorgesteld op spiel.digital. In dit spel staat elke speler symbool voor een trio van allerbeste vrienden: muis, geit en beer. Deze worden voorgesteld als één grote pion met drie gezichten. Waar de ene gaat, gaat de andere en vice versa! Breng jouw top team als eerste bij de finish om het spel te winnen!

Wie de leiding neemt wisselt voortdurend. De muis neemt mini-stapjes in tegenstelling tot de reuze sprongen van de beer, maar die laatste durft al wel eens te blijven staan voor een kakje en vertraagt op die manier zijn hele team! Alsof dit spelidee nog niet vernieuwend genoeg is, beslis je ook nog eens over het spelverloop van je tegenspelers. Je trekt beurt om beurt een actiekaart en geeft die aan een speler naar keuze, wanneer iedereen een kaart heeft worden de acties uitgevoerd. De actiekaarten spreken voor zich. Meestal verandert de leider van je team en rol je de bijhorende dobbelsteen om je pion vooruit te helpen.

Om de spelregels te leren kennen (of voor jongere spelertjes) heeft het spel een eenvoudigere variant voorzien. Je kiest nu geen kaarten voor je tegenspelers maar je draait gewoon aan de draaischijf (die in het normale spel slechts bij bepaalde actiekaarten aan bod komt) en voert de bijhorende actie uit. Wij begonnen met deze variant en waren meteen enthousiast over dit spel. Aangezien je niet moet tellen (enkel een bes/spitskool/maïskolf herkennen) kunnen kleine kinderen dit spel al heel snel meespelen.

Hoewel het altijd een spannende race is, heb je het spel niet in de hand met de draaischijf. En voor een geluksspel duurt het nét iets te lang, waardoor we onlangs overschakelden naar het echte spel met de kaarten. Dat maakt het spel helemaal af. Terwijl Matteo het gewoon ‘leuk’ vindt gaat Kobe helemaal op in de keuzes die hij kan maken: vooral géén goede kaart geven aan de mama’s.

Da bockt der Bär is een zeer interessante titel met veel vernieuwende en leuke spelprincipes. Samen met Dodo voor ons één van de betere (Duitse) releases voor jongere kinderen dit jaar!

Da bockt der Bär, Zoch Spiele, 2-5 spelers, 20 min., vanaf 5 jaar

Drei Magier Spiele introduceerde in 2020 een aantal nieuwe titels. Naast Kugelgeister werd ook Wald der Lichter voorgesteld op spiel.digital. Dit spel is op moment van schrijven nog niet in het Nederlands aangekondigd. De speldoos stelt een donker bos vol waardevolle schatten voor. Je gaat op pad met een zaklamp. Hoe vaker je door het bos wandelt, hoe beter je de weg zult kennen!

Het spelbord bestaat uit een onderliggend doolhof vol zwarte tegels, een doorzichtige film met zwarte symbolen, een vel kalkpapier en het zichtbare deel van het bos. Elke speler krijgt een zaklamp: een witte tegel die de symbolen laat oplichten door er onderdoor te schuiven. Als je aan de beurt bent schuif je jouw zaklamp onder het bord, maar voor je dat doet probeer je te voorspellen welk symbool je zal doen oplichten. Juist geraden? Dan kan je verder het bos in wandelen. Op die manier probeer je als eerste bij het gezamenlijke doel te komen en een punt te scoren. De speler die als eerste 4 punten kan verzamelen wint het spel.

Wat de eerste beurten nog een gok is verandert al snel in een geheugenspel, probeer élk symbool in het bos te onthouden en je bent er in een mum van tijd door. Daarnaast moet je ook rekening houden met de zaklampen van je tegenstanders, want je wilt hén natuurlijk niet naar het doel brengen. Als je denkt dat je na één spel alles kent ben je er aan voor de moeite: de uitgever heeft verschillende films voorzien waardoor de symbolen elke keer anders zitten. Wald der Lichter is een spannend doolhof- en geheugenspel en ligt daarbij heel erg in de lijn van eerdere successen zoals De Betoverde Toren en Het Magische Labyrinth.

Kobe is heel enthousiast over Wald der Lichter. Door de zaklampen heeft het spel een magische factor. Maar het is wel een spel waar je continu de aandacht moet bijhouden en de frustraties om de hoek loeren. Om de symbolen te voorspellen moet je de achterkant van de spelregels gebruiken, dat vonden we best onhandig in gebruik. Een overzicht op de zijkant van de doos of zelfs op een apart overzichtskaartje zou dus zeker een meerwaarde kunnen zijn. Wald der Lichter kan vanaf 5 jaar maar is zeker ook nog interessant voor iets oudere kinderen!

Wald der Lichter, Drei Magier Spiele, 20 min., 2-4 spelers, vanaf 5 jaar