UNO is een klassieker, dat kon niet ontbreken in Kobe zijn collectie! We haalden de kaarten uit en nog voor we iets konden uitleggen riep hij al: “Ikke geel hé!”. Hij wilde zich de gele kaartjes al toe eigenen en was dan ook even in de war wanneer hij vijf random kaarten in de plaats kreeg.
Kaarten mooi en verzorgd in de hand houden is geen simpel kunstje voor een 2-jarige, dus haalden we snel onze kaarthouders boven. UNO junior is net dat tikkeltje gemakkelijker dan de gewone UNO doordat elk cijfer zijn eigen dier heeft. Als je aan de beurt bent kan je ofwel een kaart met hetzelfde dier (cijfer) of met dezelfde kleur afleggen. Kleuren en dieren herkennen is inmiddels een koud kunstje, maar het principe van kaarten afleggen is volledig nieuw. In de meeste spellen moet je namelijk voorwerpen verzamelen, dit is de eerste keer dat het de bedoeling was om alles kwijt te spelen.
De eerste keren vroegen we telkens aan Kobe: “Heb je een rode kaart of een kaart met een olifant?”, waarop hij zelf kon besluiten of hij kon of niet. Als dat niet het geval was moest hij een nieuwe kaart nemen, die hij indien mogelijk nog mag afleggen. De speciale kaarten (kleur veranderen, +2/+4 kaarten, …) laten we er voorlopig nog uit, die maken het wellicht nog wat te ingewikkeld. “UNO” roepen is zo wat het leukste moment van het spel, dat doet hij in alle trots en glorie! Hij is een grote UNO-fan en gaat meteen de kaarthouders uit de kast halen van zodra iemand nog maar aanstalten maakt het spelletje te nemen.
UNO Junior, Mattel, 2-4 spelers, vanaf 3 jaar