Het Kleurenmonster is een spel gebaseerd op een prentenboek van Anna Llenas. In dat verhaal is het kleurenmonster wat in de war: hij voelt zich blij, bang, verdrietig, boos en kalm tegelijk. Met de hulp van een meisje probeert hij al zijn emoties een eigen plek te geven. Dat is exact wat we ook in dit spelletje doen: emoties benoemen, herkennen en ordenen. Allemaal samen kruipen we in de huid van Het Kleurenmonster en willen we hem helpen om alles – letterlijk en figuurlijk – op een rij te zetten. Dat doen we door ons Kleurenmonster, met behulp van een dobbelsteen, over het bord te verplaatsen. Daarna proberen we iets over die bepaalde emotie met elkaar te delen. Je wordt uitgedaagd om te vertellen wanneer jij laatst blij, bang of verdrietig was en op die manier je gevoelens te delen met je gezinsleden. Bij jongere kinderen kan je eerder voorbeelden geven over wat boos/kalm/blij juist zijn, of kan je je afvragen waarom Het Kleurenmonster misschien verdrietig is. De leeftijd van de kinderen zal hier heel bepalend zijn over de manier waarop het vertellen verloopt, maar tegelijkertijd kan iedereen op zijn eigen niveau iets vertellen of vragen. Tenslotte draait de speler een pot om in de hoop daar de juiste emotie achter te vinden. Heb je geluk? Dan mag je de zonet besproken emotie in een potje steken en is er alvast één emotie onder controle. Op deze manier proberen we de 5 emoties elk hun eigen plaats te geven. Om het spel iets spannender te maken zijn er ook potten die alle gevoelens door elkaar bevatten, als je die alle vier omdraait hebben jullie het spel helaas verloren. Het is dus een kwestie om (samen) te onthouden welke emoties jullie al ontdekt hebben en welke niet.
Toen ik de spelregels las wist ik niet zo goed wat ik ervan moest verwachten. Qua spelprincipe zit er niet bepaald veel inhoud in: je draait een potje om en dan heb je ofwel pech, ofwel geluk. Dit spel draait natuurlijk niet om ‘het spel’ op zich, maar rond hetgeen er verteld wordt. Kobe is iemand die houdt van orde en structuur en zich zowaar heel erg kan inleven in een personage. Hij vond het dus gemeend erg dat het Kleurenmonstertje een probleem had met zijn gevoelens en wilde niets liever dan hem daarbij te helpen. Eens je aan het spelen bent besef je eens zo veel hoe moeilijk het is om alle gevoelens te benoemen. Vertelde jij al aan je kind wanneer je laatst bang, verdrietig of boos was? Ook andersom kwamen we dingen te weten die hij anders niet specifiek zou gezegd hebben, terwijl het er op dat moment gewoon uit floept.
Dit is niet het spel dat je elke dag op tafel gaat leggen, op den duur heb je niet meer zoveel te zeggen en gaat de magie en de kracht ervan verloren. Toch heeft het spel een indruk nagelaten op Kobe, een week later verteld hij er nog vol enthousiasme over. Laat je vooral niet afschrikken door de 3+ aanduiding. Met dit spel leer je (als ouder en als kind) al spelenderwijs over gevoelens te praten. Om deze reden kunnen wij Het Kleurenmonster alleen maar aanraden aan élk warm gezin met kleuters en/of jonge kinderen. Wij gaan het spel alvast koesteren.
Het Kleurenmonster, Purple Brain Games (Asmodee), 2-5 spelers, vanaf 3 jaar