Spelbeschrijving

Imperialism speelt zich af tussen de 15e en de 19e eeuw. De spelers proberen al hun krachten in te zetten en machtige rijken op te richten. Daarvoor zullen ze met vele dingen rekening moeten houden, denk maar aan de economische groei en hun sociale doelen. Een sterk leger, zowel over land als over zee, is al minstens even belangrijk. Oorlog kost niet alleen veel geld, er worden dus ook andere complotten gesmeed om toch maar die landen te veroveren die je graag aan je rijk wilt toevoegen.

Aan het begin van je beurt heb je de optie om tot drie kaarten te verwijderen en vervolgens je hand aan te vullen tot vijf kaarten. Daarna kan je één van de vijf mogelijke acties kiezen, het is daarbij belangrijk dat je nooit twee keer dezelfde actie na elkaar kiest. Om te onthouden welke actie je vorige beurt hebt gekozen leg je steeds een gekleurd blokje op de gekozen actie. Met twee van deze acties kan je geld vergaren, enerzijds door belastingen te innen en één dukaat te nemen per landgebied onder jouw controle, anderzijds door de voordelen op te halen van één van de goederen waar jij in handelt. In dat geval neem je het aantal dukaten dat vermeld staat naast het aantal goederen dat jij bezit, als je de beste handelaar bent in dat type kan je bovendien nog profiteren van enkele voordelen. Met die voordelen kan je o.a. een hogere handlimiet krijgen, prestigepunten verdienen of militairen aanschaffen. Met de actie ‘intrige’ kan je één of twee kaarten uitspelen of van godsdienst veranderen. Het veranderen van godsdienst brengt enkele voordelen met zich mee (in de vorm van nieuwe goederen, prestigepunten en/of militairen) maar maakt dat je op het einde geen recht meer hebt op de 4 bonuspunten voor de katholieken. Met deze actie kan je ook gebeurtenissen uitspelen, of autoriteiten uitspelen die een negatief effect hebben op je tegenstanders of een positief effect hebben op jezelf. Met de actie ‘veroveraar’ kan je nieuwe gebieden veroveren indien je voldoet aan de voorwaarden. Meestal is de grootte van je leger (op land of op zee) daarbij van groot belang en moet je daarbovenop nog dukaten betalen, het verkregen land geeft je onmiddellijk nieuwe voordelen in de vorm van goederen, prestigepunten of nog meer militairen. Tenslotte heb je de actie waarmee je de oorlog verklaart tegen andere spelers. De aanvaller verklaart of hij aanvalt via land of via zee, de verdediger heeft daarna het recht om maximum twee oorlogskaarten te spelen om zichzelf te beschermen. De winnaar krijgt een prestige- en een overwinningspunt, de verliezer verliest een prestigepunt. Na de oorlog kiest de verdediger hoe hij de vrede gaat verklaren: dat kan door geld te betalen, een land af te geven of door prestigepunten af te geven. Indien de actieve speler de oorlog gewonnen heeft, heeft hij bovendien nog recht op een plundering waarmee hij nog extra dukaten kan verdienen.

Naast het uitvoeren van deze acties is het van groot belang om de doelstellingen in de gaten te houden.  Van zodra je voldoet aan de voorwaarden kan (moet) je deze kaart nemen en krijg je onmiddellijk overwinningspunten bij. Indien je voldoet aan meerdere doelstellingen kan je er slechts één nemen per beurt. Aan het begin van het spel zijn deze doelstellingen 1 punt waard, naarmate het spel vordert lopen deze waarden op tot 4 punten. Daarnaast kan je ook overwinningspunten halen door een oorlog te winnen, bepaalde landen te veroveren of door meer dan 10 prestigepunten te behalen. Van zodra één speler 20, 29 of 40 punten behaald (afhankelijk van het aantal spelers) krijgt elke andere speler nog één beurt en volgt de eindtelling. Daarbij wordt er op alle sporen gecontroleerd wie de meerderheid bezit, deze speler ontvangt twee punten. Ook de speler met de meeste landen en kolonies wordt beloond met 2 bonuspunten, de spelers die niet van godsdienst veranderd zijn hebben bovendien nog recht op hun 4 bonuspunten. De speler die daarna de meeste punten heeft vergaard wint het spel.

Onze mening

Het heeft lang geduurd vooraleer Imperialism op tafel verscheen. We hebben de spelregels meerdere keren doorgelezen, maar steeds gaven we het halverwege de spelregels op. De spelregels zijn dan ook zo ingewikkeld, onduidelijk en moeilijk geschreven dat het al een hele opgave was om die onder de knie te krijgen. Na die vele leesbeurten heeft ons eerste en enige speelsessie meer dan 2 uur geduurd, wat helemaal niet onze gewoonte is. De voornaamste reden is dat er nog zoveel dingen waren die onduidelijk zijn, vele kaarten moesten worden opgezocht, zelfs de basisregels over vb. de manier van oorlogvoeren werden ons niet duidelijk. Het gebeurd niet vaak dat we tijdens een speelsessie geen zin hebben om het spel af te maken en voortijdig te stoppen, maar dit is ongetwijfeld een uitzondering daarop. We hebben doorgebeten en het spel uitgespeeld tot het einde, maar zelfs dan vonden we er nog steeds niets aan en waren er nog steeds dingen niet duidelijk. Het is een heel chaotisch spel, moest het allemaal wat duidelijker zijn hadden we misschien nog enkele positieve dingen die we konden benoemen, want het principe waarbij je op al die sporen wilt vooruitgaan om zo landen/doelstellingen te claimen heeft wel potentieel. Anderzijds is het dan weer zo moeilijk om iets op te bouwen, je begint van nul en weet aanvankelijk niet goed hoe je eigenlijk moet beginnen. De lay-out van het bord ziet er voor het grote deel maar saai uit, maar de tekeningen op de kaarten zijn best fraai.

Conclusie: Imperialism is wellicht de grootste tegenvaller van het afgelopen jaar.

Met dank aan G3!

Imperialism: Road to Domination

Auteur: Konrad Perzyna
Uitgever: G3
Aantal spelers: 2 – 4
Tijdsduur: ± 120 min.
Vanaf 12 jaar