Spelbeschrijving

Beeld je eens in: je vergezelt Henry VI op zijn reis doorheen Europa en brengt zo bezoeken aan de vele gebieden die eigendom zijn van de familie Staufer. Je maakt gretig gebruik van deze reis en je helpt je gezanten en edellieden naar de machtsvolle posities in de zes regio’s.  Wie staat er na vijf rondes op de beste positie?

In het midden van het spelbord staan de familieleden van alle deelnemers, deze zullen steeds bepalen wie er aan de beurt is. De speler wiens familielid bovenaan staat is eerst aan de beurt en kan kiezen tussen twee mogelijke acties: nieuwe figuren uit de voorraad halen of figuren op het speelbord plaatsen. Afhankelijk van de gekozen actie plaats je je familielid aan de juiste kant. Om figuren uit de voorraad te halen kies je één van de 4/5 verschillende mogelijkheden (afhankelijk van het spelersaantal): één nobele, twee gezanten, een gezant en een nobele, … Onder elk van deze opties ligt aan het begin ook een schatkist, als die daar nog steeds ligt mag je dus ook die schatkist er bij nemen! De andere optie is om één van je figuren op het speelbord te plaatsen, de kosten die daaraan verbonden zijn moet je ook betalen met figuren. Enerzijds heb je de reiskosten: daar waar Henry VI aanwezig is valt die kost weg, maar hoe verder je uit zijn buurt gaat, hoe meer figuren je zal moeten betalen. Vervolgens heb je ook de plaatsingskost, die aangegeven staat bij elke positie. Die prijs kan oplopen van 3 tot 7, waarbij de duurdere plaatsen doorgaans meer invloed zullen hebben. Alle figuren die betaald moeten worden zullen in een welbepaalde volgorde in de betaalregio’s komen te liggen. Ook wanneer je een figuur op het speelbord zet kan je de schatkist nemen die onder de ingenomen plaats lag. Sommige schatkisten leveren punten op aan het einde van het spel, anderen geven je dan weer voordelen in de vorm van goedkopere reis- of plaatsingskosten. De paarse kisten kan je omruilen tegen een prestigekaart, en die kaarten kunnen in elk spel anders zijn. Nadat elke speler drie keer aan de beurt is geweest eindigt de eerste ronde en volgt er een puntentelling in één of twee steden. Één van die steden werd aan het begin van het spel bepaald, de andere hangt af van verschillende factoren (vb. met de minst overgebleven schatkisten of met de meeste figuren). In elk van deze steden wordt de meerderheid gecontroleerd en ontvangen de betrokken spelers overwinningspunten en eventueel andere voordelen. Daarna verdwijnen de figuren in deze steden weer naar de voorraad. De schatkisten worden aangevuld en Henry VI wordt verplaatst, de figuren in de betaalregio’s die Henry passeert gaan terug naar hun eigenaars. Vervolgens wordt de beurtvolgorde voor de volgende ronde bepaald: eerst komen alle familieleden die in de vorige ronde figuren uit de voorraad hebben gehaald, daarna de anderen.

Na vijf ronden worden de figuren in de gewaardeerde regio’s niet verwijderd, ze zijn echter nog van belang voor de eindtelling. Elke speler kreeg aan het begin van het spel namelijk drie kaarten die hem/haar extra punten kunnen opleveren aan het einde. Één kaart levert je 12 op als je de meerderheid hebt in de vernoemde stad, met een tweede plaats kan je alsnog 6 punten verdienen. De andere kaarten leveren nog bonuspunten op naar gelang de plaats en de kostprijs van de figuren die op dat moment nog op het speelbord staan. Ook de ongebruikte schatkisten leveren nog punten op. De speler die daarna de meeste punten heeft wint het spel.

Onze mening

Die Staufer was een spel waar we al lang naar uit keken, er was voor Spiel 2014 weinig over bekend, maar toch sprak het ons aan. Het lezen en uitleggen van de spelregels ging traag aangezien het gewoon erg veel kleine regeltjes zijn die je moet kennen. Gelukkig zijn de spelregels erg duidelijk geschreven. Het spel zelf speelt dan weer heel vlot, eens je het allemaal door hebt lijkt het spel héél snel te gaan. Je bent dan ook maar 15 keer aan de beurt en het spel is al gedaan. In die 15 beurten heb je het gevoel dat je erg veel kan doen, maar elke keer opnieuw zal je keuzes moeten maken. Er is erg veel interactie en je kan vaak pas tijdens jouw beurt bepalen wat je gaat doen, want misschien heeft je voorganger net die plaats ingenomen die jij op het oog had! De manier waarop de beurtvolgorde wordt bepaald zit ingenieus in elkaar en maakt de beslissing die je neemt soms nog belangrijker: wil je in een volgende ronde als eerste of als laatste aan beurt komen? Als eerste kan soms interessant zijn omdat je dan snel de beste plaatsen kan innemen, maar de laatste speler heeft soms in de hand in welke regio er gewaardeerd zal worden.

Een ander groot voordeel is de herspeelbaarheid: de volgorde waarin de regio’s gewaardeerd worden is elke keer anders, alsook de punten die te winnen zijn. Daarnaast hebben de schatkisten (die ook steeds anders liggen) ook een grote invloed op wat je wilt doen en kan je tijdens elke speelsessie andere prestigekaarten nemen. Ook die maken het spel telkens heel verschillend, waardoor wij het alvast graag nog eens op tafel leggen. Met twee spelers kon het spel ons helaas minder overtuigen, maar met drie en vier spelers was het voor ons echt top. Het materiaal is mooi en door de lichte illustraties geeft het drukke bord toch geen overweldigende indruk.

Conclusie: Die Staufer is een verborgen parel die dreigt te verdwijnen in de massa.

Met dank aan Hans im Glück!

Die Staufer

Auteur: Andreas Steding
Uitgever: Hans im Glück
Aantal spelers: 2 – 5
Tijdsduur: ± 60 min.
Vanaf 10 jaar