In augustus 2014 schreven we een preview over Dead Man’s Draw, een kaartspel gebaseerd op de gelijknamige app. Die preview was gebaseerd op een prototype. Inmiddels hebben we ook het echte spel ontvangen én getest, tijd om jullie even mee te delen of er iets veranderd is en wat onze mening is over het resultaat. De speluitleg zelf gaan we hier niet opnieuw schrijven, daarvoor kan je nog steeds onze preview lezen.

De kaarten zitten verpakt in een mooi en stevig doosje dat eigenlijk veel te groot is voor een kaartspel. De kaarten zelf zijn van een heel goede kwaliteit. Aan de spelregels zelf is niets veranderd, al heb je uiteraard wel enkele extra’s die er dankzij de succesvolle Kickstarter campagne zijn bijgekomen. Zo heb je nu o.a. 6 varianten op het spel, die elk staan uitgelegd op een extra kaart. Met de variant “All Hands on Deck” word je bijvoorbeeld gestraft als je aan het einde geen kaarten hebt in een bepaalde kleur en in de variant “Pile O’ Treasure” telt niet enkel de bovenste kaarten maar tellen alle kaarten die je hebt gewonnen. Die varianten zijn leuk, maar of ze effectief vaak gespeeld worden is een andere vraag. Wij leggen Dead Mean’s Draw wel eens graag op tafel, liefst met spelers die het spel kennen dankzij de app, maar de varianten komen er dan niet aan te pas. Maar het zorgt voor variatie als je het spel vele keren speelt. Een ander extraatje dankzij de campagne zijn de overzichtskaarten met uitleg voor alle personages, maar wat is het jammer dat de namen van dat overzicht niet overeenkomen met de namen op de kaarten! Als je het personage “Madam Margot” hebt moet je op het overzicht lezen bij “Davy Jones’ Locker” of bij “Safe Harbor”, terwijl “Sir Lovesword” op het overzicht “Golden Scales” of “Casanova” heet. Elk personage heeft dus twee “traits”, maar aangezien de naam van die trait niet op de kaart staat kan je enkel zoeken door nauwkeurig naar de afbeeldingen te kijken. Achja, het is niet dat het onmogelijk is hoor, maar echt handig is het toch niet.

We leggen deze filler nog steeds graag op tafel maar ondervinden dat die vaker op de iPad wordt gespeeld dan in het echt. Het is nog steeds een leuke en verslavende filler, maar tegelijkertijd ook een filler die toch enige uitleg nodig heeft én waar je veel plaats voor nodig hebt. Elke kleur van kaarten heeft een andere actie, zelfs de spelers die de app goed kennen vergeten nog wel eens wat die actie nu alweer was, het is dan ook niet aangenaam om steeds naar de samenvatting te moeten staren. Al bij al besluiten we dit verdict dus met gemengde gevoelens, een leuke filler met toch enkele nadelen.