Het Lichaam van ravensburger

Het lichaam is een spel uit de reeks spelen en leren van Ravensburger. In de doos ontdek je een röntgenapparaat waarmee je door middel van een wit staafje op zoek kan gaan naar lichaamsdelen, spieren of botten. Aan het begin van het spel kies je op welk niveau (lichaamsdelen/spieren/botten) je het spel wilt spelen en leg je de bijhorende fiches in een cirkel op tafel.

Als je aan de beurt bent dobbel je de dobbelsteen en verplaats je de professor 1 tot 6 stappen in eender welke richting. Daarna ga je op zoek naar de juiste plaats van het lichaam. Gevonden? Dan komt het fiche op de proefpersoon te liggen en is de volgende speler aan de beurt.

Toen Kobe dit spel ontdekte was hij vooral heel gefascineerd door het röntgenapparaat. Door het witte staafje lijkt het alsof bepaalde lichaamsdelen oplichten. Het is ongetwijfeld een leuke manier om het lichaam te ontdekken, maar dat is het dan ook. Kobe vond het de eerste dagen leuk om te ontdekken, daarna verdween het in de kast en kwam het er niet meer uit. Een ‘spel’ waar de nadruk zo hard op het educatieve ligt dat de spelvorm, maar vooral het spelplezier, verdwenen is.

Het lichaam, Ravensburger, 2-4 spelers, vanaf 4 jaar

Eind januari werden de nieuwste spellen van HABA (en veel andere uitgevers) voorgesteld op de grote internationale ‘Spielwarenmesse’ in Nürnberg. Samen met Kobe bekeken we foto’s van alle nieuwigheden en bij één spel zei hij meteen “Dat wil ik proberen!”. Het kleine doosje met die nietszeggende tekening sprak hem meteen aan, ‘Onze Seizoenen’ heet het.

De inhoud:  20 seizoenenfiches en een kleurrijke draaischijf met 4 kleefpads. Meer heb je dus niet nodig voor een kort en verslavend spelletje. Zoals we van Haba gewoon zijn is er op de kwaliteit niets aan te merken: de draaischijf is van stevig karton gemaakt en dankzij de kleefpads blijft ze stevig op tafel liggen terwijl je enthousiaste kleuter aan de pijl draait.

Kobe (3j.) speelt ‘Onze Seizoenen’

Als je aan de beurt bent draai je aan de schijf en bekijk je één fiche. Een soort memory, maar dan eenvoudiger. Je gaat op zoek naar een fiche uit hetzelfde seizoen als wat de draaischijf aangeeft. De seizoenen zijn gemakkelijk herkenbaar aan de achtergrondkleur, maar tegelijkertijd leer je o.a. dat een kerstboom bij de winter hoort en dat paaseitjes of vlinders bij de lente horen. De ‘verjaardagsfiche’ fungeert als joker; je kan in eender welk seizoen jarig zijn, maar wel maar één keer per jaar. Je mag dus maar één joker hebben. De speler die als eerste de vier seizoenen heeft verzameld wint het spel.

Maar er is meer! Stel: je hebt al een herfstblaadje, maar de draaischijf stopt wéér bij de herfst. Als je er dan in slaagt om nog een herfstfiche te vinden geef je dat aan één van je medespelers. In ruil daarvoor geeft die speler je een fiche dat je zelf nog ontbreekt. Als je medespeler al een herfstfiche heeft en/of je niets in ruil kan geven gaat de deal uiteraard niet door.

Het basis spelprincipe is zo eenvoudig dat Kobe er meteen mee weg was. Het ruilen brengt dit eenvoudige spelletje naar een hoger niveau, maar met 2 spelers is de kans bijzonder klein dat er geruild kan worden, met 3 of 4 spelers lukt dat iets gemakkelijker. Kobe moest het ruilen een paar keer ‘ondervinden’ voordat hij er echt mee weg was en zelf het inzicht kreeg.

Dit korte spelletje heeft bovendien een heel verslavend karakter, al na de eerste speelbeurt riep Kobe ‘nog een keer’! Het duurt (meestal) maar enkele minuten, het is kleurrijk en spannend. Kobe zou het de hele dag kunnen spelen: in bed, voor school, na school; misschien binnenkort ook op school?

Onze Seizoenen, Haba, 2-4 spelers, 5min, vanaf 4 jaar

Kobe (3j.) speelt Drakenjacht

Drakenjacht werd Kobe zijn eerste échte dobbelspel. Een ‘push-your-luck’ introductie voor kleuters: stoppen en punten scoren, of verder spelen met het risico dat je met een troostprijs naar huis moet. Aan jou de keuze!

Dobbelen met vier dobbelstenen tegelijk is iets nieuws, maar uiteraard super leuk! De zwarte dobbelstenen ben je meteen kwijt aan de waterput, de andere dobbelstenen sorteer je per kleur. Je kan dan één kleur kiezen en op de bijhorende drakenridder leggen, liefst diegene die de meest waardevolle burchtbewoner gevangen houdt. Daarna zal je de eerste keer moeten kiezen: verder spelen of stoppen. Als je bij een volgende worp echter geen keuze meer kan maken (omdat alle dobbelstenen in de waterput vallen en/of je de gedobbelde kleuren al eerder gekozen had) heb je pech. Je krijgt dan slechts een nar met één ster. Als je beslist te stoppen krijg je de burchtbewoner waar de dobbelstenen bij liggen. Als je wat durf en geluk aan jouw kant hebt kan je misschien wel twee of drie burchtbewoners verzamelen in één beurt! De speler die daarna de meeste sterren heeft wint het spel.

Drakenjacht heeft dan wel een leuk verhaal, in praktijk is het toch wel vrij abstract. We dobbelen kleurtjes en verzamelen zoveel mogelijk sterren. We merken dat Kobe zich in dit spel dan ook minder kan inleven dan in de heel thematische spellen. Het vroeg wat tijd vooraleer hij al deze principes door had: éénzelfde kleur geen twee keer mogen kiezen, het risico om kapot te spelen, zwarte dobbelstenen in de waterput,… . Eens hij het volledig onder de knie had vond hij het uiteraard veel leuker. Als hij nog ‘één klein spelletje’ mag kiezen omdat er geen tijd is voor iets langer, dan kiest hij steevast voor Drakenjacht!

Drakenjacht, 2-4 spelers, 15 min., vanaf 4 jaar

Kobe (3j.) speelt Mr. Wolf

In dit coöperatieve 3D-spel proberen de spelers alle dieren terug in hun stal te krijgen voordat de wolf op het erf arriveert. Welk dier in welke stal moet is elke keer anders, naargelang de moeilijkheidsgraad zal je 8 tot 12 dieren moeten verdelen.

Elk om beurt draaien de spelers een bloemetje om. Op de achterzijde staan dieren afgebeeld. Staat dat dier afgebeeld op één van de stallen? Dan mag je het bij in de stal zetten. Maar let op! Probeer te onthouden in welke stal je welk dier hebt geplaatst, zodat alle stallen straks correct gevuld zijn! Als je een wolf omdraait komt de wolf een stap dichterbij, maar dat fiche komt daarna terug in het spel: het is dus aan jullie om te onthouden waar hij lag. Gelukkig is het toegestaan om steeds samen te overleggen.

Mr. Wolf is heel eenvoudig om te spelen, maar je moet er toch de volle aandacht bij houden om te onthouden welke dieren al geplaatst zijn en welke niet. Zeker als een bepaald dier meerdere keren aan bod komt kan het al snel verwarrend worden. Kobe lijkt te bevestigen dat kleuters zo goed zijn in geheugenspellen: hij kan élke keer exact zeggen welke dieren geplaatst zijn en welke ontbreken. Van zodra het laatste dier in de stal zit roept hij dan ook enthousiast: “Alle stallen zijn compleet, we zijn gewonneeuun!”

We hebben Mr. Wolf nog nooit verloren. Als je een beetje oplet geraakt de wolf zelden of nooit tot aan het erf. Je zou natuurlijk ook kunnen verliezen door de verkeerde/dubbele dieren in de stallen te steken, maar ik denk niet dat dat hier kan gebeuren zolang Kobe mee speelt. Mr. Wolf behoort niet tot zijn topfavorieten, maar is leuk genoeg om af en toe op tafel te leggen. Een knipoog naar de klassieke memory!

Mr. Wolf, Blue Orange Games, 1-4 spelers, 15 min., vanaf 4 jaar

Kobe (3j.) speelt Vlotte Geesten Junior

Vlotte Geesten Junior was iets compleet nieuw voor Kobe: een reactiespel. Deze keer zitten we niet rustig met een dobbelsteen te dobbelen, maar met ingehouden adem op het puntje van onze stoel te kijken wélk figuur we mogen grijpen!

Eén speler draait een kaartje om met daarop twee of meerdere figuren. Maar let op: sommige figuren zijn in de verkeerde kleur afgebeeld en mag je niet nemen! De figuren die wel correct zijn afgebeeld wil je zo snel mogelijk inlijven om op die manier zoveel mogelijk punten te verdienen.

Kobe speelt Vlotte Geesten Junior zeer geconcentreerd, je zal hem zelden op een foutje betrappen. Het werd al snel duidelijk dat leeftijd heel belangrijk is in dit soort spellen: een 6-jarige is uiteraard veel sneller dan een 3-jarige. Voor een eerlijke ‘strijd’ komt dit soort spelletjes het beste tot zijn recht in een groepje leeftijdsgenoten, ideaal voor in de klas dus!

Kinderen die het spel inmiddels goed beheersen zijn klaar voor de gevorderde variant: vanaf nu krijgen jullie strafpunten voor elke fout en mag er geen enkel figuur genomen worden als er een zwart spook afgebeeld wordt.

Kobe beleeft keer op keer veel plezier aan Vlotte Geesten, behalve die keren dat hij beseft dat hij kansloos is tegen oudere kindjes.

Vlotte Geesten Junior, 999 Games, 2-6 spelers, vanaf 4 jaar

Kobe (3j.) speelt ‘Da ist der Wurm drin’

Dit ‘wormenspel’ is een echte eye-catcher. De worm verdwijnt onder het bord, komt af en toe eens piepen, en vormt zo een spannende race tot bij de composthoop. Gaandeweg leren de kinderen afstanden inschatten en beredeneerde voorspellingen te maken.

Dat klinkt plots veel moeilijker dan wat het eigenlijk is. In praktijk dobbelen we met de kleurendobbelsteen, zoeken we het juiste lichaampje en schuiven we dat onder het bord. De ene kleur is al wat langer dan de andere, en zo wordt het een super spannende race tot aan de composthoop; je kan namelijk niet zien wie er aan de leiding staat! Op twee plaatsen kan je de worm zien passeren, of beter: kan je zelfs voorspellen wélke worm er eerst zal passeren. Als je er in slaagt om tijdig de juiste voorspelling te maken krijgt jouw worm een extra lichaamsdeel, zo wordt het slot nog spannender. De speler wiens worm als eerste de composthoop bereikt wint het spel.

Vanaf zijn eerste speelsessie was Kobe dol enthousiast over dit spel. Het ziet er heel mooi uit, het speelt vlot, brengt nieuwe principes met zich mee (= voorspellingen maken, een ‘verborgen’ race) én is gewoon heel erg spannend. Afstanden inschatten is duidelijk iets nieuws, je voelt dat hij soms een heel onlogische gok doet, maar al doende leert men! ‘Da ist der Wurm drin’ werd in een mum van tijd één van zijn meeste gespeelde spellen! Het spel heeft dan ook niet voor niets de prijs ‘Kinderspiel des Jahres 2011’ gewonnen.

Jammer genoeg is er ook een groot nadeel: na enkele speelsessies blijft het bord niet meer goed zitten, daardoor lopen de wormen vast en werkt het niet meer naar behoren. Kobe vindt het geen ramp: we leggen er iets op zodat het toe blijft en we kunnen weer verder spelen; maar de mama’s zijn daar iets minder content mee!

Da ist der Wurm drin, Zoch Spiele, 2-4 spelers, vanaf 4 jaar

Kobe (3j.) speelt Curli Kuller

Op Spiel 2018 ging er voor Kobe een nieuwe wereld open. Hij ontdekte er een resem aan nieuwe spelletjes, Curli Kuller was daar één van. Al tijdens die eerste speelsessie spatte het plezier er vanaf! Het is dan ook iets heel anders dan gewoonlijk: geen dobbelsteen, geen pionnen, geen speelbord en geen kaarten. Neen, Curli Kuller is een indoor actiespel! Boer Bertram wil zijn zaailingen beschermen tegen de vogels, maar vergat die lastige slakken!

Door de slak op zo’n manier in het veld te laten rollen proberen de spelers zoveel mogelijk planten van hun eigen spelerskleur om te slaan. Maar pas op: als de vogelverschrikker is omgeslagen krijg je helemaal niets!

Hoe houd je die lanceerbaan vast zodat je slak niet tegen je vingers botst? Maar vooral: leren mikken! Je wilt namelijk zoveel mogelijk zaailingen in jouw kleur omslaan en zo weinig mogelijk van je tegenstanders. Dat is de eerste keer wel wat oefenen, maar voor je het goed en wel beseft zijn ze daar mee weg! De speler die als eerste 8 plantjes verzameld heeft wint het spel.

Curli Kuller komt niet dagelijks op tafel, maar de keren dat we het spelen beleeft Kobe er veel plezier aan!

Curli Kuller, Pegasus Spiele/Selecta, 2-4 spelers, vanaf 4 jaar

Kobe (3j.) speelt Max de Kat!

Max de Kat is een ouwe klassieker die vorig jaar in een nieuw jasje gestoken werd. Kobe zag het 3D-bord en leek het al leuk te vinden nog voor hij de spelregels kende. Die maken het alleen maar spannender: eekhoorn, vogel en muis zijn op weg naar een veilig plekje bij de boom maar worden achtervolgd door een hongerige kater. Slagen jullie erin om de drie dieren gezond en wel naar hun schuilplaats te brengen?

Als je aan de beurt bent dobbel je met de twee dobbelstenen. Voor elke groene bol mag je een klein dier (eekhoorn/vogel/muis) naar keuze verplaatsen, voor elke zwarte bol verplaats je de kat. Stapvoets gaan de dieren richting hun schuilplaats, en af en toe kunnen ze elk hun eigen sluipweg nemen om iets sneller vooruit te gaan. Eenvoudig genoeg om meteen onder de knie te hebben, maar toch: zorg je ervoor dat alle dieren op tijd en stond uit de buurt van de kater blijven? Of neem je het risico om je favoriete dier sneller naar de boom te loodsen? Kobe is van de voorzichtige aard en probeert iedereen steeds in veiligheid te brengen.

Drie keer in het spel kunnen we Max de kat terugroepen voor iets lekkers, Kobe gaat hier volledig in op en zegt dan: “Komkomkom poesje, ik heb lekkere melk voor jou!”. Quasi elke keer is het super spannend tot het bittere eind. We werken allemaal samen, want in dit spel winnen of verliezen we allemaal samen.

Wat Max de Kat zo goed maakt is de combinatie tussen het eenvoudige spelprincipe, het goede thema en de mooie lay-out. En het coöperatieve element is natuurlijk altijd leuk, voor jong en oud. Max de kat is één van Kobe’s favoriete spellen!

Max de kat, Sunnygames, 1-8 spelers, 15min, vanaf 4 jaar

Het is tegenwoordig niet evident om een nieuw spelletje te vinden. Ofwel zijn ze net te moeilijk, ofwel net te gemakkelijk om zijn aandacht erbij te houden. Met De stormloop (het Duitse “Rumpel Ritter”) hebben we toch weer een spannend én interessant dobbelspel ontdekt.

Het 3D kasteel trekt de aandacht van elke kleuter! Als je aan de beurt bent dobbel je de dobbelsteen, daarna moet je 1 of 2 ridder(s) in de toren werpen of mag je de fameuze torenpoort openen. Vervolgens kan je alleen maar hopen dat er zo weinig mogelijk van jouw ridders in de valkuilen terecht komen! Als portier krijg je een kleine bonus: naast de ridders van je eigen kleur krijg je ook van elke andere kleur één ridder. De eerste keer vond Kobe het maar niets als iemand anders ‘zijn’ gele ridder kreeg, maar dat is hij ondertussen alweer gewoon. Op die manier ridders van andere spelers verzamelen vindt hij ondertussen de max!

Kobe (32 mnd.) speelt De Stormloop!

Wanneer je onvoldoende ridders hebt om je dobbelsteen-opdracht uit te voeren eindigt de ronde. Iedere speler telt zijn ridders (zo ontdekten we dat Kobe al goed kan tellen hoeveel ridders elke speler heeft!), diegene met de meeste ridders krijgt een muntje. Om het spel te winnen moet je 2 munten verzamelen. Jammer genoeg kan een ronde ook eindigen voordat de poort is open gegaan, zeker als je maar met 2 spelers speelt.

Kobe zijn spelletjes collectie begint al aardig te groeien, het laatste nieuwe spel is meestal datgene dat hij als eerste uit de kast haalt, dus “het spelletje van de drakenridders” is momenteel deel van het avondritueel. De Stormloop is geen spel dat hij zonder begeleiding met leeftijdsgenootjes kan spelen, bij het verdelen van de ridders kan hij nog wel een beetje assistentie gebruiken. Bovendien zijn de ridders vrij klein en moet je van alle spelers 100% zeker zijn dat ze niets meer in de mond durven steken.

De stormloop, Haba, 2 – 4 spelers, vanaf 4 jaar

Karuba Junior was de grootste uitdaging sinds lang, zowat alles in dit spel was nieuw. Geen dobbelsteen of kaarten, alleen maar tegels die verspreid over de tafel liggen. Het piratenschip trok natuurlijk meteen zijn interesse.

Kobe (30 mnd. speelt KARUBA Junior!

Ik was van plan om het spel gaandeweg uit te leggen, dus ik begin en neem een tegel. Een schatkist, wat een geluk! Ik puzzel de schatkist aan en breng één van de drie speelfiguren naar de schat, als we drie kisten gevonden hebben winnen we het spel. Els neemt een tegel, ook een schatkist. Kobe neemt een tegel en roept “SJATKIST! WIJ ZIJN GEWONNEN!”. Oké, dat lukt geen twee keer na mekaar, maar de bedoeling van het spel was alvast duidelijk.

Tussen de tegels vind je ook piraten met daarop één, twee of drie boten. In dat geval mag je de piraat zoveel aantal stappen laten varen. Die wil je niet te vaak trekken want van zodra het piratenschip het eiland bereikt verliezen we het spel. Naast de vele tegels zitten er ook nog tijgers die de weg kunnen blokkeren. Het principe had hij snel door, maar het puzzelen van de wegen was de eerste keren behoorlijk moeilijk.

Zijn enthousiasme voor Karuba is niet te temmen, hij speelt het liefst de hele dag door! Ongelijk kunnen we hem niet geven, het is dan ook een super spannend spel. Sommige keren win je snel, andere keren bereiken de piraten het eiland en soms blokkeren de tijgers gewoon je laatste weg. En oefening baart kunst, want zo’n 2 weken na zijn eerste speelsessie is hij een kleine held in het puzzelen van de wegen.

Karuba Junior, Haba, 1 – 4 spelers, vanaf 4 jaar