Imperial Miners is een kaartspel in het universum van Imperial Settlers. Spelers gaan aan de slag als mijnwerkers en bouwen elk een eigen tunnelsysteem onder de grond. Door kaarten op een slimme manier te combineren creëert elke speler een goedwerkende mijn.

Een spelletje Imperial Miners loopt over 10 ronden. Elke rond begint met een gebeurteniskaart, een effect voor alle spelers. Die kaarten zijn best uiteenlopend: sommige hebben een onmiddellijk effect, andere hebben een voordeel tijdens de komende ronde (vb. korting bij de bouw van nieuwe tunnelkaarten) en nog andere hebben invloed op het einde van de ronde. Daarna kunnen de spelers gelijktijdig aan de slag om hun mijn verder te bouwen. Concreet kan je in elke ronde één tunnel graven door een kaart onder je speelbord te leggen. Het level van je kaart moet daarvoor overeenstemmen met het niveau (-1, -2, -3 of -4) van je tunnel en indien nodig moet je een bijhorende kost betalen. Vervolgens kan je de actie uitvoeren van de kaart die je zonet hebt gebouwd. Wat Imperial Miners pas écht bijzonder maakt is niet enkel het uitvoeren van de gespeelde kaart, maar wel het feit dat je na elke ronde terug naar het oppervlakte ‘klimt’ en je daarbij alle acties kan uitvoeren van de kaarten die je onderweg passeert. Op die manier bouw je interessante kettingreacties en strategieën op!

Doorheen die acties zal je goudmunten kunnen verzamelen, die je vervolgens weer kan gebruiken om betere tunnels of zelfs diamanten te kunnen kopen. Sommige actiekaarten leveren voortgang op op één van de verschillende voortgangsborden, die kunnen op hun beurt ook weer mooie combinaties opleveren. Uiteindelijk wil je vooral veel diamanten opgraven, want de speler met de meeste diamanten en schatkisten wint het spel. Schatkisten creëer je door je tunnels mooi te laten aansluiten, diamanten vind je gewoonlijk dieper onder de grond op de iets duurdere tunnelkaarten. Er is een ontzettend groot aanbod aan speelkaarten (en bovendien ook 6 verschillende voortgangsborden; waarvan je er in een spel slechts 3 nodig hebt) wat zorgt voor een immense herspeelbaarheid. Een nadeel is echter dat het spel niet taalonafhankelijk is en alle acties in het Engels op de kaarten beschreven staan. Voor Kobe was dit dan ook het eerste spel met Engelstalige kaarten, maar met wat basiskennis kon hij best zijn plan trekken om dit spel zelfstandig mee te spelen.

De grote herspeelbaarheid is een grote troef van Imperial Miners, maar ook het feit dat je heel wat kan opbouwen op een best korte tijdsduur is heel bijzonder. Aangezien alle spelers gelijktijdig aan het werk gaan is er weinig tot geen downtime, maar helaas ook weinig spelersinteractie; iedereen is vooral met zijn eigen mijn bezig. Het zoeken van goedwerkende combinaties werkt verslavend, je gaat elk spel aan de slag met een nieuwe strategie en zo ontdekt je steeds opnieuw nieuwe mechanismen! Daarom is Imperial Miners een spel dat wij graag nog regelmatig op tafel leggen!

Imperial Miners

Portal Games, 20-60 min., 1-5 spelers, vanaf 10 jaar

Ook Waterfall Park was alomtegenwoordig op Spiel 2023. Een spel met een opvallend leuke en kleurrijke cover, uniek materiaal en één van de leukste thema’s ever: we bouwen een pretpark! Alle spelers bouwen samen aan het meest fantastische pretpark ooit, maar slechts één speler zal uiteindelijk dé beste handelaar blijken en met de overwinning gaan lopen. Om een succesvol uitbater te worden moet je jouw eigendommen succesvol combineren met je attracties, en als dat niet meteen lukt: grondig onderhandelen!

Een spelletje Waterfall Park speelt zich af over amper 4 ronden. Aan het begin van elke ronde krijgen de spelers nieuwe locatiekaarten en attractietegels. Locatietegels worden visueel gemaakt door jouw kleur op de bijhorende locatie te leggen, attractietegels houd je voorlopig nog in je voorraad, want eerst volgt dé belangrijkste fase in dit spel: onderhandelen. In die onderhandelfase mag je alles ruilen met je medespelers, misschien kan jij wel een waanzinnige deal sluiten! Je mag locaties, attractietegels én al je geld inzetten; creativiteit wordt zelfs aangemoedigd. Alles kan en alles mag, maar uiteraard probeer je er altijd nét dat tikkeltje meer voordeel uit te halen dan je tegenspeler. Je uiteindelijke doel is om je locaties wat te groeperen om zo iets grotere attracties te kunnen bouwen. Een bowlingbaal is bijvoorbeeld voltooid als je 5 tegels bij elkaar kan bouwen, terwijl je er voor een souvenirwinkel slechts 3 moet samenbrengen. Als iedereen besluit voldoende onderhandeld te hebben kunnen de attracties gebouwd worden. Tenslotte krijgt elke speler inkomen naar gelang zijn eigendommen, voltooide attracties leveren daarbij aanzienlijk meer op dan onvoltooide attracties. Na vier ronden eindigt het spel en wint de speler met het meeste geld.

De spelregels van Waterfall park zijn zo eenvoudig dat iedereen à la minute kan meespelen! De leeftijdsaanduiding (10+) doet eerder een zwaar spel verwachten en dat is hier toch absoluut niet het geval. Om Waterfall Park te kunnen spelen moet een kind wel vlot de getallen tot 100 kennen en in staat zijn om zelfstandig te (onder)handelen. Ook de aangegeven 45 minuten zijn maar een ruwe schatting, want in dit spel geldt vooral: “De speler maakt het spel”. Dit is zo’n spel dat met de ene spelersgroep de grootste flop ever is, en bij de andere groep tot grote favoriet zal worden uitgeroepen. Onderhandelen is nagenoeg het enige spelmechanisme dat er toe doet, en dat ligt immers niet iedereen even goed. Spelers die graag onderhandelen en steeds het onderste uit de kan willen halen hebben met Waterfall Park absoluut hun ding gevonden; zo zou Waterfall Park wel eens een groot succes kunnen worden bij de gelegenheidsspeler. Het uitdelen van de locatie- en attractietegels kan wel een geluksfactor zijn, maar is in dit spel niet allesbepalend. De vormgeving van de doos lijkt in eerste instantie best knap, maar blijkt uiteindelijk weinig functioneel. Kobe zijn conclusie na de eerste sessie was: “Leuk, maar er had best iets meer mogen in zitten dan alleen dat ruilen.”. Een echt vertegenwoordiger is er aan ons niet verloren gegaan!

Waterfall Park

Repos Production, Asmodee, 45min., 3-5 spelers, vanaf 10 jaar

Cosmoctopus werd op Spiel 2023 voorgesteld door Lucky Duck Games. De ruimte-achtige octopus doet denken aan science fiction, maar de bedoeling van dit spel is best eenvoudig: wees de eerste om 8 tentakels te verzamelen!

De basisprincipes van Cosmoctopus zijn best eenvoudig. Elke beurt opnieuw verplaats je de octopus en speel je een kaart. Het verplaatsen van die octopus is de meest eenvoudige manier om grondstoffen en kaarten te verzamelen, maar het zijn vooral de kaarten die je naar de overwinning zullen helpen! Om zo’n kaart uit te spelen zal je eerst het gevraagde aantal grondstoffen moeten betalen, vervolgens zijn er vier soorten kaarten die elk op een andere manier werken. Zo geven de gele kaarten een voordeel bij bepaalde octopus-acties en leveren de zwarte kaarten korting op bij het uitspelen van toekomstige kaarten. Rode kaarten hebben een onmiddellijk en éénmalig voordeel. Met veel geluk kan je hiermee zelfs een tentakel verzamelen, maar dé manier om tentakels te verzamelen is via de groene kaarten. Als je een volgende keer grondstoffen verzamelt kan je ervoor kiezen om die niet in je voorraad, maar op je groene kaart(en) te leggen. Maar let op: je moet ze ook nog in de juiste volgorde toevoegen, je actie met de octopus wordt er de komende beurten dus steeds belangrijker op! Tenslotte is er nog één zeer gegeerde manier om tentakels te verzamelen, want door 13 grondstoffen van dezelfde soort in te ruilen tegen een ‘Forbidden Knowledge’-fiche verdien je maar liefst twee tentakels in één keer. Om dat voor elkaar te krijgen zal je echter toch wat moeten rekenen en moet je je acties goed op elkaar afstemmen, aangezien je telkens op het einde van je beurt grondstoffen moet afleggen tot wanneer je er maximaal 8 van elke soort overhoudt.

De spelregels van Cosmoctopus zijn over het algemeen heel eenvoudig, waar het niet dat er heel veel kleine regeltjes zijn die best voor wat verwarring zorgen. Met name kaarten die voor één of andere korting of voordeel zorgen moeten goed nagelezen worden in de spelregels, de ene keer is het zus en de andere keer is het zo. Na het lezen van de spelregels had ik niet het gevoel dat dit een lang spel zou worden, maar het opbouwen van een vlot systeem gaat toch trager dan je vooraf zou vermoeden. Dat opbouwen op zich is wel een leuk element in het spel. Het doet wat denken aan Splendor, waar je ook steeds kaarten gaat aankopen die je voordelen geven in de toekomst. Op die manier ga je steeds efficiënter te werk tot je een vlotte machine hebt waarmee je de grotere punten kan binnenhalen. Wie helemaal fan is van Cosmoctopus is bovendien wel eventjes zoet. De spelregels beschrijven naast een hoop varianten in de opstelling namelijk ook een AI-karakter in de vorm van een privé detective. Het materiaal in Cosmoctopus is van een degelijke kwaliteit met leuke tentakels als eye-catchers! Hoewel we van alle elementen in dit spel houden blijven we toch wat op onze honger zitten. Voor een spel van deze tijdsduur (60-90min.) vinden we het spelverloop iets te eentonig. Het geheel voelt aan als een heel abstract spel waarbij het nét te lang duurt tot de motor op volle toeren draait.

Cosmoctopus

Lucky Duck Games, 60-90 min., 1-4 spelers, vanaf 10 jaar

Hickory Dickory is een spel dat ons héél erg was opgevallen in Essen. Dat had alles te maken met het materiaal: prachtige illustraties, een uniek spelbord in de vorm van een koekoeksklok, bewegende wijzers, een resem kleine houten muisjes in allerlei vormen en dan nog felgekleurde keramische tegels. De klok doet meteen denken aan Tzolk’in en de tegels aan Azul, maar de naam “Hickory Dickory” konden we maar niet thuisbrengen. Na wat opzoekwerk blijkt dat een gekend Engelstalig kinderliedje! Opzoeken op eigen risico: onze jongens lopen het nu al 3 weken non-stop te zingen, maar het vat de werking van het spel alvast 100% samen!

In dat liedje, en ook in het spel, klimmen de muizen op de koekoeksklok. Bij elk getal op de klok kunnen ze een specifieke actie uitvoeren. Daarbij hebben de muizen op de grote wijzer steeds voorrang om af te springen en de actie uit te voeren, pas daarna kunnen de aanwezige muisjes beslissen of ze die actie ook willen uitvoeren of toch liever willen opstappen. Op die wijzer is echter maar plaats voor 5 muizen, dus mogelijks verplicht een andere muis/speler je alsnog om die actie toch uit te voeren! Gaandeweg zijn er heel wat mogelijkheden om punten te scoren, zo kan je op verschillende manieren keramische tegels verzamelen om ze later tegen punten te verkopen. Liefst die tegels die ook gevraagd worden op de Quest-kaarten en je kan gebruiken op je jagersbord, om zo combinaties te maken die je heel veel punten opleveren! Terwijl je al die acties uitvoert tikt de tijd genadeloos verder, maar om klokslag middernacht eindigt het spel onherroepelijk. Je zal de tijd dus nuttig moeten gebruiken en je familie feilloos moeten laten samenwerken: elke muis heeft niet alleen zijn eigen draagzak, maar ook zijn eigen kwaliteiten. Zo heeft de spotter een grotere kans om de juiste tegels te bemachtigen, kan de schurk een andere muis soms nét te snel af zijn en heeft de aaseter een extra grote zak om alles mee te smokkelen. Door je muizen op eenzelfde nummer samen te brengen kunnen ze hun materialen aan elkaar doorgeven en zo het onderste uit de kan halen!

Een review als dit is te kort om de volledige speluitleg te omvatten, maar dat voelt dan ook meteen aan zoals het spel: hoewel je ruim anderhalf uur aan het spelen bent lijkt het steeds net te vroeg te stoppen! Je had nog zoveel plannen en er waren nog zoveel opties die je had kunnen doen. Je eindigt het spel alvast met een plan voor een volgende keer, dat is voor ons meteen een kenmerk van een goed spel. Hickory Dickory heeft dus niet alleen prachtig spelmateriaal, maar zit ook kei goed in elkaar! Het is een expertspel met een mix van vele spelmechanismes en daardoor best uniek in de spellenwereld. Zelfs na meerdere (lange) spelletjes gaat Hickory Dickory niet vervelen. Een blocker op de wijzer zorgt ervoor dat het spel zowel met 2, 3 als 4 spelers goed werkt; hoewel het met vier spelers betrekkelijk langer duurt dan met twee. De spelregels zijn (voorlopig?) nog niet in het Nederlands verkrijgbaar, maar aangezien het spelmateriaal taalonafhankelijk is hoeft dat niet meteen een probleem te zijn. Bovendien hebben de uitgevers gezorgd voor tal van uitleg-filmpjes, dus wie niet graag leest kan gewoon de QR-code scannen! Hickory Dickory is een spel dat bij ons een speciaal plaatsje krijgt in de kast en ongetwijfeld nog vaak gespeeld zal worden, wat een topper!

Hickory Dickory

PlaidHatGames, 60-120 min., 1-4 spelers, vanaf 10 jaar

Het was de meest zichtbare (pre-) release op Spiel 2023. Hét spel waar honderden spelliefhebbers al maandenlang naar zaten af te tellen: een legacy-versie van het overbekende Ticket to Ride! Hier vertellen we alles wat je wil weten voor je aan het avontuur begint, maar gaan we geen spoilers prijsgeven.

Wat is dat juist: een legacy game? Dat is een spelmechanisme waarin het spel permanent verandert doorheen de opeenvolgende spellen. In het geval van Ticket to Ride wordt de geschiedenis van de Amerikaanse spoorwegexpansie verteld. Elke speler wordt de eigenaar van een nieuwe spoorwegmaatschappij, 12 spellen lang zal hij dit bedrijf leiden. Doorheen die spellen zullen er zaken gebeuren die het spel permanent veranderen. Nieuwe spelregels, nieuwe speelstukken, nieuwe regio’s, nieuwe opdrachten, maar ook onderdelen die verbannen of gewijzigd worden en nog zoveel meer. Een legacy-game speel je met één spelersgroep, je kan het dus niet elke keer met iemand anders op tafel leggen. Hoewel er in dit spel wel een regel voorzien is voor wie een spel gemist heeft, wil je dit avontuur gewoon graag samen beleven. Kenmerkend aan zo’n legacy-spel is ook dat je dit regelmatig wil spelen. Na verloop van tijd zijn er zoveel extra regeltjes dat je best geen 6 weken wacht tot je volgende speelsessie; want dan ben je alles weer vergeten. Na elk spel heb je één winnaar, maar aan het einde van de campagne zal een eindresultaat berekend worden waarbij één grote overwinnaar zal zijn. Alle voortgang wordt tussendoor netjes bewaard in je persoonlijke bedrijfsbox.

Hoe speelt het spel? Deze Ticket to Ride Legacy houdt inhoudelijk erg trouw aan het originele Ticket to Ride. Aan het begin van de campagne wordt het spel gespeeld op een deel van het speelbord, met alleen een Amerikaans landschap zichtbaar. In je beurt zal je dus ofwel treinkaarten verzamelen, ofwel die treinkaarten gebruiken om routes te claimen, ofwel nieuwe bestemmingskaarten trekken. Verschillend met het basisspel is echter wel dat je geen punten scoort bij het claimen van de routes, doorheen het spel zullen hier andere voor- of nadelen aan verbonden worden. Aan het begin krijg je vb. een extra treinkaart of 2$ voor specifieke routes. Dat is meteen ook waar alles om draait in dit spel: geld verdienen! Zo krijg je aan het einde van het spel nu ook dollars i.p.v. punten voor elke behaalde bestemmingskaart. Uiteraard komen hier doorheen de campagne heel wat spelregels bij, maar daar ga ik nog niets over verklappen. Als je géén TTR-fan bent, hoef je dus niet te hopen dat je het met deze legacy versie opeens wél leuk gaat vinden. Maar als jij net als ons wél houdt van Ticket to Ride en héél graag een avontuur wil beleven met je vaste spelersgroep: loop dan maar gauw naar de winkel!

Waar moet ik nog meer op letten? De prijs is allesbehalve goedkoop, maar de doos is dan ook één van de grootste speldozen die we ooit gezien hebben. Na enkele avonturen kan ik alvast zeggen dat het het geld voor ons waard is: niet alleen is het een onwijs leuk avontuur om samen te beleven, maar ook het materiaal is van een uitzonderlijke kwaliteit. In de doos vind je een heleboel geheime onderdelen die je aan het begin nog niet mag openen en/of bekijken, maar geloof mij: er komen al heel snel leuke verrassingen uit de bus! Sommige legacy-games komen traag op gang, maar deze TTR evolueert vanaf het begin best snel. Wat wel onmisbaar is, is een grote speltafel. De 5 eerste puzzelstukken van het spelbord verklappen al dat het wel eens een héél groot speelbord zou kunnen worden tegen het einde van de campagne. Bovendien ligt er nog heel wat ander spelmateriaal op tafel.

Wie kan er allemaal meespelen? Dit verhaal is ontzettend leuk om samen als gezin, familie of vriendengroep te beleven. Als je jonge kinderen wil laten meespelen is het wel belangrijk dat ze het originele Ticket to Ride kunnen/kennen. Dan bedoelen we niet Mijn eerste reis, maar een grotere versie waarbij ze de bestemmingen zelf kunnen lezen en vinden op het spelbord. Naast deze basisregels moet je voor dit Legacy-spel ook in staat zijn om langere spellen (tot 90 min.) vol te houden én goed kunnen lezen, doorheen het spel kan je namelijk postkaarten ontvangen die je deels aan je medespelers moet voorlezen en deels geheim moet houden. De 10+ wijst er natuurlijk op dat dit niet voor heel jonge kinderen is bedoeld. Kobe en Matteo zijn allebei spel-ervaren genoeg om het hele avontuur mee te beleven, onze nieuwe huisafspraak luidt dan ook: Zondag = Ticket-to-Ride-dag!

En wat daarna? Het is één van de meest gestelde vragen bij een Legacy-game: wat doe je ermee na die 12 speelsessies? Na de volledige campagne zal je speelmateriaal uiteraard niet meer hetzelfde zijn als bij de start van je campagne. Doorverkopen aan spelers die het avontuur niet eerder speelden is dus uiteraard geen optie. De makers hebben echter wél verzekerd dat je het spel ook na de campagne opnieuw en opnieuw zal kunnen blijven spelen. Maar heel eerlijk? Dit spel koop je vooral om dit unieke avontuur te beleven, niet voor de sessies die je er achteraf nog wel of niet mee kan spelen.

Ticket to Ride Legacy: Legendes uit het Westen

Days of Wonder, Asmodee, 20-90 min., 2-5 spelers, vanaf 10 jaar

Halloween was hét perfecte moment om het nieuwe Dr. Frankenstein uit te testen. Dit griezelige spel werd op Spiel 2023 geïntroduceerd door de Poolse uitgeverij Trefl en is op dit moment nog niet in een Nederlandstalige versie beschikbaar. Zoals de cover al laat uitschijnen gaan we balanceren met potjes vol gruwelijke lichaamsdelen. Dat balanceren moet je niet letterlijk nemen, maar het idee helpt je wel vooruit om de spelregels vlot te begrijpen. De tafel ligt namelijk vol met 60 van die potjes, oftewel 6 stapels van 10 potjes!

Elke speler heeft één van zijn opdrachtkaarten vast en probeert de potjes in exact die volgorde bovenop een stapel te krijgen, daarvoor moet je dus wat gaan jongleren met die potjes. Voor één actie kan je een potje vastgrijpen en met alle potjes die daarbovenop staan een kolom verplaatsen, dat kan enkel op gelijke hoogte of in dalende richting. Een opdrachtkaart vervullen kost ook één actie, om een opdrachtkaart te ruilen moet je twee acties spenderen. Telkens je aan de beurt bent mag je drie acties uitvoeren, waarbij je dus constant alle potjes probeert te verschuiven om ze in jouw voordeel te ordenen. Dat klinkt heel logisch, maar je medespelers zijn natuurlijk hetzelfde van plan, met diezelfde potjes! Je probeert uiteraard zoveel mogelijk opdrachten te vervullen om het spel te winnen.

De meningen voor Dr. Frankenstein waren bij ons heel verdeeld. Het komt er op neer om de combinaties te zoeken en dat in zo weinig mogelijk acties te voltooien. Vaak moet je nogal out of the box denken om alsnog je doel te bereiken; dat vond ik er best leuk aan. Kobe daarentegen bleek echt de pech te hebben dat hij telkens opdrachtkaarten had met potjes die onbereikbaar waren en/of zijn plan steeds gedwarsboomd werd door iemand anders. Een spelletje Dr. Frankenstein speelt heel vlot en duurt maar zo’n 10-minuutjes; vaak ben je met het klaarleggen van die 60 potjes bijna even lang bezig! Kobe was wel fan van de manier waarop de tegeltjes getekend zijn en in een stapeltje mooi in mekaar overlopen. Het is zo’n spelletje dat we met Halloween voortaan vast elk jaar zullen uithalen omdat het wel leuk en toch verrassend ‘anders’ is, maar doorheen het jaar zal het hier waarschijnlijk weinig daglicht zien.

Dr. Frankenstein

Trefl, 2-4 spelers, 15 min., vanaf 10 jaar

TIME Collectors is een titel die alvast volledig prijsgeeft wat we in dit spel gaan doen: reizen door de tijd en een heleboel kaarten verzamelen! Het spel bevat Nederlandstalige spelregels en is inmiddels ook verkrijgbaar in de betere speciaalzaken. Het speelbord stelt een groot zakhorloge voor met hier en daar een belangrijk jaartal. Daarnaast heeft elke speler een eigen spelersbord om schatten te bewaren, een afschermkaart en 4 tienzijdige dobbelstenen in de eigen spelerskleur.

We beginnen het spel (en straks ook alle volgende ronden) door stiekem onze vier dobbelstenen te dobbelen en met dat resultaat een jaartal te vormen. Vervolgens zullen de spelers aan de beurt komen in de aflopende volgorde van de gekozen jaartallen. Dat jaartal bepaalt echter niet alleen de spelersvolgorde, maar ook welke schatkaart je zal kunnen bemachtigen! Als je er bovendien in slaagt om één van de belangrijke jaartallen te vormen heb je niet één, maar twee schatkaarten verdiend. Door een jaartal groter dan 8053 te vormen kan je naast een kaart ook tijdskristallen verdienen, die zijn dan weer handig om de waarde van je dobbelstenen aan te passen. Er zijn verschillende types kaarten die je kan verzamelen, die worden elk op een andere manier gescoord. Tuinen leveren bijvoorbeeld goed op als ze verspreid over je spelersbord liggen, terwijl dieren juist wél naast elkaar worden gelegd voor een hogere score. Er zijn 5 types kaarten en tellingen, maar de symboliek is heel duidelijk waardoor je met een korte uitleg wel begrijpt hoe ze gescoord worden.

Het thema in TIME Collectors helpt minimaal om het abstracte spel wat vorm te geven, maar voor ons voelde het toch eerder aan als een “hoger/lager”-spelletje. Ben jij iemand die graag goochelt met getallen? Dan is TIME Collectors absoluut iets voor jou! Dat is namelijk dé truc om de kaarten te verzamelen die jij graag wilt. Misschien leg je eerst een hoog getal om eerst aan beurt te komen, maar gebruik je daarna een tijdskristal om het aan te passen naar het tijdslot van jouw voorkeur? De 10+ op deze doos slaagt dan ook niet op de complexiteit van het spel, maar vooral op de getallenkennis (tot 10.000) die een kind nodig heeft om dit vlot mee te kunnen spelen. TIME Collectors is een spel dat heel snel en vlot speelt. De geluksfactor is zowel bij de kaarten als bij de dobbelstenen aanwezig, maar er zijn toch voldoende tactische mogelijkheden om alles wat naar de hand te zetten. Een klein puntje van kritiek op de spelersfiches; die zijn best klein en hadden misschien beter gefunctioneerd in de vorm van een kleine pion. Kobe houdt enorm van getallen en was ook meteen fan van de manier waarop je hier alles naar je hand probeert te zetten om de beste combinaties bij elkaar te sprokkelen. TIME Collectors is voor ons een laagdrempelig en fijn familiespel, maar een éxtra aanrader voor alle families die houden van getallen!

TIME Collectors

Lubee, Geronimo Games, 30 min., 2-4 spelers, vanaf 10 jaar

Zoals de titel al laat vermoeden gaan we in Gardeners aan de slag als tuinier. Samen nog wel! Met z’n allen werken we op één perceel van 6 op 6. Overleggen is verboden, maar toch heeft één iemand exact in gedachten hoe de tuin er achteraf uit moet zien. Moeilijk (om foutloos te doen)? Wees maar zeker! Gelukkig voorziet Gardeners enkele oefeningen én een beginnersvariant zodat elke beginnende tuinier de tijd krijgt om alle kneepjes van het vak te leren.

Aan het begin van het spel krijgen alle spelers een blind stapeltje met tuintegels. Na het startsignaal kan iedereen vrijblijvend tegels toevoegen aan de tuin, maar zoals we al aangaven is het daarbij verboden om verbaal te communiceren. Om duidelijk te maken dat je het met de plaatsing van bepaalde tegels niet eens bent mag je ook tegels weer weghalen en in het speelgebied van een medespeler leggen. Je mag hem dus niet zélf verleggen zoals je het graag zou willen! Aan het begin van het spel is er slechts één speler die een speciale regelkaart op hand heeft, maar gaandeweg kunnen er ook twee of zelfs drie kaarten gelijktijdig in omloop zijn. Die eisen heb je in verschillende soorten. Sommige kaarten hebben invloed op het tuinpad terwijl andere kaarten dan weer aangeven welke bloemen of planten wel of niet aan elkaar mogen grenzen. Ook de tuinbankjes zijn van belang, want de richting waarin die geplaatst worden kunnen ook belangrijk zijn! Binnen een tijd van 15 minuten probeer je op deze manier aan zoveel mogelijk opdrachten te voldoen om de verschillende scenario’s in het spel te doorlopen.

Hoewel Gardeners geen complex spel is om te spelen, zijn de spelregels dat wel. Die zijn zo ingewikkeld en complex geschreven waardoor je ze vaak moet herlezen voor je iets of wat begrijpt hoe het spel in elkaar steekt. Wij zijn nochtans ervaren spelregel-lezers! Het real-time coöperatief spelen kennen we uit Magic Maze, een spelletje dat we hier allemaal heel leuk vinden. Aangezien Gardeners van dezelfde auteur afkomstig is hadden we op een gelijkaardig succes gehoopt, maar dat bleef een beetje uit. Hoewel er veel kaarten en scenario’s zijn voelt het spel toch eentonig aan. Het kon ons dus helaas weinig motiveren om het opnieuw te blijven spelen.

Gardeners

Geronimo Games, 15 min., 1-4 spelers, vanaf 10 jaar

Dit jaar werd “Edifice” voorgesteld als de nieuwste uitbreiding op 7 Wonders. 7 Wonders Edifice is dan ook niet afzonderlijk te spelen, maar enkel in combinatie met het basisspel. Edifice bevat twee nieuwe wonders, waarvan één ook gespeeld kan worden zonder de andere nieuwigheden in deze uitbreiding. Een nieuw wonder, nieuwe opties, altijd leuk!

Wat écht nieuw is zijn de vijftien nieuwe gebouwkaarten: voor elk tijdperk wordt er voortaan één gebouw voorgesteld als gemeenschappelijk project. Zo’n project kost je best wat geld en bouw je bovendien niet in je ééntje, dus als je wilt profiteren van de winst zal een medespeler mee op de kar moeten springen. Wie echter beslist om NIET mee te werken zal (enkel) beboet worden als het project niet af is tegen het einde van het betreffende tijdperk. De straf is voor elk gebouw verschillend, vaak moet je geld/kaarten/overwinningsfiches verwijderen. Wie de straf niet kan aflossen krijgt bovendien nog extra minpunten!

In praktijk voelt Edifice aan als een heel kleine uitbreiding. Je hebt een extra keuzemogelijkheid op het moment dat je aan je wonder bouwt: werk jij mee aan het project, ja of nee? Edifice heeft geen invloed op het spelmechanisme, noch op de spelduur. Het is niet complex en vraagt iets meer interactie tijdens het spel. Het is een leuke extra, maar persoonlijk zullen we 7 Wonders even graag zonder als met deze uitbreiding spelen.

7 Wonders Edifice, Asmodee, 3-7 spelers, 30 min., vanaf 10 jaar

7 Wonders is al bijna een oldie te noemen, maar absoluut een klassieker binnen het betere bordspelgamma. De eerste editie dateert van 2010 en ik denk dat wij het al ongeveer even lang in onze kast hebben staan, het pré-Spellenmolen-tijdperk, toen er dus nog geen recensies van onze hand verschenen. De tijd ook waarin we steeds gebrek hadden aan een derde speler, en hoewel er een 2-speler-variant was, was 7 Wonders toch vooral leuk met een iets groter groepje.

Ondertussen zijn we dus ruim 10 jaar verder en is Kobe in het 7 Wonders universum getuimeld. Hij ontdekte 2 jaar geleden 7 Wonders Architects was toen al laaiend enthousiast. Tijd voor de gewone 7 Wonders! Zoals de naam zegt heb je ook hier 7 Wonderen, waarvan elke speler er één kan kiezen om het spel te spelen.

Het spel verloopt doorheen drie tijdperken, elk tijdperk start met 7 handkaarten. Je kiest er één en geeft de overige door aan je buur. Als de kaarten op zijn volgt er een conflict tussen spelers vooraleer we verder gaan met het volgende tijdperk. In 7 Wonders heeft bovendien ALLES te maken met je buurman of buurvrouw. Niet alleen krijg je zijn/haar kaarten, maar je kan er ook grondstoffen gaan kopen als je iets ontbreekt. Je zal conflicten met hen voeren, voordelen (door hen) ontvangen en aan het einde misschien zelfs punten door verdienen!

Tussen die beschikbare kaarten vind je grondstofkaarten in verschillende soorten, die zijn belangrijk om andere kaarten (of delen van je wonder) te kunnen bekostigen. Want hoe later in het spel, hoe duurder de kaarten! Sommige kaarten leveren pure overwinningspunten op terwijl andere dan weer de militaire macht geven die je kan helpen zo’n conflict te overwinnen. Al snel ontdek je ook nog andere types kaarten die het spel alleen maar leuker maken.

Samengevat: in 7 Wonders draait alles om keuzes maken. Alles is goed, maar wat is in dit geval het béste? Terwijl je je eigen wonder uitbouwt ben je continu aan het waken over je linker- en rechterbuur. 7 Wonders voelt aan als een ‘groots’ spel, en toch duurt het hooguit 30 minuutjes. Dat allemaal doordat alle speler gelijktijdig nadenken en gelijktijdig spelen. Wij waren 10 jaar geleden al enthousiast en overtuigd, vandaag de dag is ook Kobe hélemaal in de ban van 7 Wonders. Hij speelde het al met vriendjes, en ook zij waren enthousiast. Wat leuk om deze klassieker bij ons (verdiend) te zien heropleven. Al wie 7 Wonders nog niet in huis heeft, maar houdt van snelle, doordachte en vooral héél leuke spelletjes: snel naar de winkel! Oh, en ervaren spelertjes die zorg kunnen dragen voor speelkaarten kunnen ongetwijfeld al vroeger meespelen!

7 Wonders, 3-7 spelers, 30 min., vanaf 10 jaar