Akropolis is een spelletje dat wordt uitgegeven door het Franse Gigamic. Voor de beschikbaarheid in België moeten we nog even geduld hebben, maar wij konden het spel alvast uitproberen. We wanen ons in het oude Griekenland en streven naar de titel “Getalenteerd architect”. Alle spelers bouwen gelijktijdig een eigen stad uit, rekening houdend met de voorgeschreven bouwregels.

Om te beginnen krijgt elke speler een starttegel, vanaf dan liggen er voortdurend tegels open (die geregeld worden aangevuld) die je kan aankopen. De eerste in de rij is gratis, daarna worden ze steeds duurder. Op die tegels vind je 3 types: steengroeven, pleinen en districten. Steengroeven leveren je stenen op wanneer deze overbouwd worden, en dit maakt Akropolis meteen uniek in de categorie tegel-leg spellen. Hoger liggende tegels zullen bovendien zwaarder doorwegen in de puntentelling en leveren dus best wat op! Pleinen zijn van groot belang, want zij vormen de coëfficiënt voor de puntentelling in die bepaalde kleur. Als je geen enkel plein hebt is dat dus x 0, terwijl je mits wat opbouwen evenwel x 6 zou kunnen halen. Iets om zéker rekening mee te houden dus! Tenslotte zijn er de districten, die elk hun eigen bouwvoorschriften hebben. Huizen wil je namelijk in groep, terwijl winkels best gespreid worden en het leger aan de rand van je stad moeten waken. Tempels wil je omringen en tuinen wil je overal en vooral zoveel mogelijk!

De spelregels zijn relatief snel uitgelegd en er is een kaartje voorzien dat alles nog eens mooi (in het Engels) samenvat. Akropolis voelt als één grote puzzel, je probeert het beste te halen uit de tegels die je het goedkoopste kan krijgen. Voor pleinen geef je al eens wat meer uit, want die zijn toch wel cruciaal. De combinatie van spelregels maakt Akropolis voor ons heel innovatief binnen zijn categorie. Tegenspelers kunnen ook tactisch spelen door in de gaten te houden welke pleinen je nodig hebt, maar verder is Akropolis een spel met weinig interactie waar je toch hoofdzakelijk met je eigen werk bezig bent. Het speelt aangenaam en vlot. Hoewel het thema nog niet binnen Kobe’s leefwereld ligt vindt hij Akropolis alvast een heel leuk spel, en wij geven hem daar meer dan gelijk in. Akropolis is een licht familiespel dat wij zeker ook met alleen volwassenen op tafel zouden durven leggen! Als laatste nog een compliment voor de doos die netjes georganiseerd is en waar je alles netjes kan in opbergen.

Akropolis, Gigamic, 2-4 spelers, 25 min., vanaf 8 jaar

Anijumble is een klein spelletje van het Franse Djéco. Je zou het haast over het hoofd zien in de winkel, maar het is toch de moeite waard om even te bekijken voor jouw kleuter! Het bevat 45 kaarten waarop de dieren door elkaar gegooid werden. Het lijf van een olifant met de kop van een panter, het kop en het lijf horen nooit bij elkaar! Aan jullie dus om zo snel mogelijk de juiste combinatie te vinden!

Elke beurt wordt er één kaart omgedraaid die kan vergeleken worden met de kaarten die al op tafel liggen. De spelers proberen als eerste een combinatie te vinden die wél past om punten te sprokkelen. Staat er op de net-open-gedraaide kaart bijvoorbeeld een gorillalichaam en zie jij tussen de andere kaarten op tafel de kop van een gorilla liggen? Dan kom je daar meteen voor uit en is de kaart met de gorilla-kop voor jou! Tijdens het spel komen er steeds meer kaarten op tafel te liggen, de hoeveelheid varieert heel erg van moment tot moment.

Hoewel de leeftijds-aanduiding 4+ aanwijst kan dit spel zeker ook voor iets jongere of iets oudere kleuters, aangezien het tempo dan gewoon wat lager of wat hoger ligt. Sommige dieren waren voor ons wel niet heel duidelijk, maar na de eerste spelsessie weet je natuurlijk beter waar je op moet letten. Heb jij een kleuter die van dieren houdt én graag reactiespelletjes speelt? Dan is Anijumble zeker iets voor jullie!

Anijumble, Djéco, 15 min., 2-5 spelers, vanaf 4 jaar

Chipe Cocos is een nieuw spelletje van het Franse Djéco, dat staat alvast synoniem voor kwalitatief en milieuvriendelijk speelmateriaal. We krijgen een dubbelzijdig spelersbord, een hoop kleurrijke houten aapjes en kartonnen fiches die we in het midden van het bord verdelen. Als je aan de buurt bent verplaats je simpelweg één van je houten aapjes. Eindig je daardoor op kokosnoten, dan mag je ze meteen aan je persoonlijke voorraad toevoegen, de eerste punten zijn alvast binnen!

Apen kunnen ook andere apen vangen door erover te springen, daarmee scoor je niet alleen zelf extra punten maar verhinder je vooral je tegenstanders! Tenslotte zijn er ook nog de spring fiches, daardoor kan je nog eens springen en soms mooie combo’s versieren. Op die manier krijgen we weer een spelletje met eenvoudige spelregels, maar wel de mogelijkheden om strategisch te spelen. Dat was wat Matteo ook meteen deed, apen van tegenstanders pakken (en liefst in combinatie met een extra sprong en kokosnoten). Hoewel Chipe Cocos in een mooi thema is gegoten qua uitvoering, is dit toch eerder een abstract spel. Chipe Cocos is (dankzij het dubbelzijdige spelersbord) met alle spelersaantallen leuk en vlot te spelen. Wij speelden het met heel veel plezier maar zijn er niet volledig door gegrepen. De leeftijdsaanduiding 8+ wijst wellicht op het feit dat Chipe Cocos strategisch gespeeld kan worden, maar wij zouden er toch eerder 6/7+ op kleven.

Chipe Cocos, Djéco, 2-4 spelers, 20 min., vanaf 8 jaar

Around the World is een spelletje dat meteen onze aandacht trok op SPIEL 2022. Het speelbord is een soort landkaart en dat vinden Kobe en Matteo altijd heel boeiend. De spelregels doen stiekem een beetje denken aan Ticket to Ride, maar dan met een boot, een vliegtuig én een trein.

Bij Around the World liggen er 2 bestemmingskaarten open, alle spelers proberen tijdens hun beurt naar deze kaarten te reizen om een punt te scoren. Je hebt daarvoor meerdere bewegingsmogelijkheden: je kan zelfstandig naar een aangrenzende locatie reizen of één van de openbare vervoersmiddelen gebruiken om zover te reizen als je wilt (binnen de route van dat middel, uiteraard). Het aantal stappen dat je kan uitvoeren wordt bepaald door de dobbelsteen (1-3).

In Around the World leer je vooral om te optimaliseren. Hoe kan je met 3 stappen toch aan de andere kant van het bord geraken? Het is vrijwel altijd mogelijk, maar niet alle jonge kinderen zien de opties meteen. Het voelt een beetje als een zeer vereenvoudigde versie van Ticket to Ride. Een mooie voorloper, misschien zelfs. Daarom zouden we Around the World vooral aanraden aan de oudste kleuters. Wanneer een kind deze optimalisatie volledig onder de knie heeft is het spel verder nog weinig uitdagend, want dan slaag je er 90% van de keren in om tijdens je beurt één van de twee kaarten te bereiken. In deze fase wint dan niet de speler met het meeste inzicht, maar de speler met het meeste geluk.

Around the World, Djéco, 20 min., 2-4 spelers, vanaf 6 jaar

De recensie van Splendor is al geleden van 2014 (nog voor Kobe überhaupt bestond!), maar toch is Splendor nog stééds één van de meest gespeelde spellen in huis. In 2020 was ook Splendor Marvel een succes, en nu komen de makers met het nieuwe Splendor Duel. Het basisidee is hetzelfde: we gaan opnieuw edelstenen verzamelen waarmee we juweelkaarten kunnen aanschaffen. Die juweelkaarten heb je ook nu weer in verschillende niveaus waarbij je dus zal moeten opbouwen vooraleer je de meest waardevolle schatten kan aanschaffen.

De manier van edelstenen verzamelen is echter compléét verschillend dan in het basisspel. Dat doe je nu via een spelbord, daar kan je maximaal 3 fiches op één rij verzamelen. De andere acties (een kaart reserveren of een juweelkaart kopen) zijn identiek gebleven, maar met bepaalde juweelkaarten verdien je nu ook bepaalde eigenschappen. Dankzij deze eigenschappen kan je bijvoorbeeld een extra beurt verdienen, een edelsteen van je tegenstander stelen of nog veel meer. Hierdoor wordt Splendor Duel al meteen een pak pittiger dan het origineel! Dat is het nog meer als je weet dat je tegenstander wordt beloond als jij invloedrijke acties uitvoert. Als je er bijvoorbeeld voor kiest om tijdens je beurt 3 dezelfde (of de 2 gegeerde parel-fiches) te nemen ontvangt je tegenstander een privilege-rol. Ook als je als optionele actie het spelbord wilt bijvullen profiteert je tegenstander mee met zo’n rol, want die kan hij zomaar inzetten om een (extra) edelsteen van het bord te nemen, zonder dat het hem een actie kost!

Tenslotte is ook de eindoverwinning anders dan het origineel, er zijn nu maar liefst drie manieren om het spel te winnen! Splendor Duel is in alle opzichten nóg beter dan het gewone Splendor. Het is heel wat strategischer en de geluksfactor is bijzonder laag. Veel van wat je doet heeft een invloed op je tegenspeler, en als jullie mekaar niets gunnen wordt het hard tegen hard. Kobe vond Splendor Duel geweldig, maar kan hier op strategisch vlak nog enorm in groeien. Het is bijna jammer dat dit slechts met 2 spelers te spelen is, want het is zo leuk dat je het ongetwijfeld met iedereen wilt delen! Een absolute aanrader, zéker voor diegenen die Splendor al wisten te appreciëren.

Splendor Duel, Space Cowboys, 30 min., 2 spelers, vanaf 10 jaar

Dino Draft is een nieuw kaartspelletje van Franse Djeco, in onze ogen toch één van de grotere uitgevers met spellen voor jongere kinderen. Zoals de titel aangeeft leren we de kinderen hiermee het principe van draften. Oftewel: één van je handkaarten kiezen en de rest doorgeven aan de speler naast jou, en dat tot wanneer iedereen nog maar één kaart over heeft!

In Dino Draft doen we dit in een poging om ons geheime contract na te leven. Dat contract bestaat uit een dino-soort en een achtergrondkleur, bijvoorbeeld rood + triceratops. Aan het einde van de ronde zal je dus 1 punt krijgen voor elke triceratops én 1 punt voor elke rode achtergrond. Meer nog, je probeert ook te achterhalen welke kaarten je linkerbuur verzamelt, want je krijgt niet alleen punten volgens je eigen contract, maar ook volgens dat van je linker buur. Diegene die daarna de meeste punten heeft, wint het spel!

Draften kenden onze kinderen al, en het contract naleven is dan wel érg eenvoudig (een portie geluk komt ook wel van pas). Het ontfutselen van het contract van je linkerbuur is echter heel moeilijk, bij Kobe en Matteo zorgde dat vooral voor heel veel gebluf. Als ze dat goed (en altijd anders) aanpakken dan is dat quasi onmogelijk en wint de grootste geluksvogel dit spelletje. Om die reden zijn wij niet de grootste fans van Dino Draft. De kwaliteit van de kaarten en het doosje zijn wel van een zeer goede kwaliteit, zoals we gewoon zijn van Djéco!

Dino Draft, Djéco, 2-4 spelers, 10 min., vanaf 6 jaar

Yak heeft een kleurrijke cover, een cover waarbij we moeilijk konden inschatten welk type spel we mochten verwachten. De doos weegt opvallend zwaar, met een berg aan houten blokken en 4 prachtige yaks met hun handelskarren. We duiken het Himalaya gebergte in, waar de yaks af en toe het noorden kwijt zijn door de dichte mist. De dorpsoudste vroeg ons om een stenen toren te bouwen, dus we gaan snel aan de slag!

De komende dagen (= speelrondes) gaan we zorgvuldig aan die opdracht besteden. In de ochtend beslissen we wat te doen, in de namiddag voeren we onze plannen uit. Er staat telkens één yak voor ons klaar. Als je de actie bevoorraden koos kan je één voedselsoort uit de handelskar nemen, voor de actie bouwen moet je dan met die voedselfiches betalen. Op die manier koop je stenen om je piramide te bouwen. Elke kar heeft z’n eigen restricties van voedselfiches die niet aanvaard worden, wat het handelen er niet gemakkelijker op maakt! Tenslotte kan je ook naar de markt om maximaal 2 (verschillende) voedselfiches te halen.

In Yak probeer je continu vooruit te kijken. Je weet dat de yaks bij zonsondergang hun tocht verderzetten en welke mogelijkheden dat voor jouw volgende beurt zal meebrengen. Maar af en toe (op onvoorspelbare momenten!) brengt de opkomende mist alles in de war en lopen de yaks plots de andere richting uit. Kan jij snel schakelen, of zat je hier stiekem al op te wachten na jouw berekend risico? Het vormt zeker ook een kleine geluksfactor in het spel, hoewel je toch steeds het gevoel behoudt de touwtjes in handen te hebben. Bij het bouwen van die toren probeer je rekening te houden met de kleur van je bouwstenen; de grootte en het aantal kleuren van je bouwstenen zal bepalend zijn bij de eindscore.

Yak brengt interessante spelprincipes met zich mee, ideaal om kennis te maken met het betere spel. Wij beschouwen Yak dan ook als een licht familiespel, een leuke instapper (zoals bijvoorbeeld Ticket to Ride) en zeer geschikt voor jonge gezinnen! Yak verdient voor ons absoluut een prijs voor het prachtige materiaal: de yaks, de houten stenen, de spelersbordjes, de karren, zélfs het zakje is geweldig! Wij vonden Yak het leukst met 4 spelers, met 2/3 spelers ontbreekt er namelijk één kar waardoor de geluksfactor groter aanvoelde en het plannen vaak stroever verliep. Yak werd bij ons door iedereen positief onthaald en zal dus zeker nog vaker gespeeld worden!

Yak, Asmodee, 45 min., 2-4 spelers, vanaf 8 jaar

Het Duitse Pegasus Spiele brengt dit jaar Happy Hopping op de markt. Een spelletje waarbij kikkers door de lucht springen, op zoek naar de beste locatie in en rond de vijver.

Om jonge kinderen wat te helpen zijn er stokjes voorzien waarmee je de kikkers kan lanceren. Elke ronde wordt er een andere opdracht open gedraaid. De ene keer speel je tegen de tijd (vb. “als eerste je kikker in het vijvergedeelte van je eigen kleur) terwijl je andere keren alle kikkers laat wegspringen om bijvoorbeeld het meeste kikkers in een bepaald veld te krijgen. Na elke ronde krijgt de winnaar mosquito-kaarten. Pas op het einde van het spel wordt er bepaald welke mosquito-kleur de belangrijkste is, en dus wie de winnaar is.

Beide kindjes zijn enthousiast over het laten springen van de kikkers. De opdrachten zijn leuk om gericht te (leren) schieten. Verder zijn we echter weinig enthousiast over het spel, los van het schieten en de inviduele opdrachten voelen we weinig samenhang in het spel. Je verdient mosquito-kaarten door een ronde te winnen, maar dan moet je alsnog wachten op het slot om te weten welke mosquito-kaarten nu voor de overwinning zorgen. Een twist die voor ons overbodig is. Als familie zullen we dit zelden zelf kiezen, maar zoiets is ongetwijfeld leuk met jonge kinderen onder elkaar.

Happy Hopping, Pegasus Spiele, 10 min., 2-4 jaar, vanaf 6 jaar

Kobe en Matteo ontdekten Het Muizenhuis op Spiel 2022, daar konden ze het spelletje proberen op de stand van het Franse Gigamic (onder de titel Peek-a-Mouse). Er stond zelfs een levensgrote versie en de opdracht was simpel: je wandelt door het huis en je observeert alle details. Als je na 30 seconden buiten komt werden er heel vragen op je afgevuurd: “Lagen de Lego blokken in de slaapkamer? Wat lag er in de badkamer? …”.

Thuis bekeken we het spel meer in detail, en wauw, wat een constructie! De manier waarop het 3D-huis wordt nagemaakt in de doos, met muren en zelfs met een lichtje erin, is ronduit indrukwekkend. Bovendien zit het allemaal behoorlijk stevig in mekaar zodat het tegen een stootje kan. Met het lichtje hadden wij persoonlijk wat pech, de inbegrepen batterijtjes waren plat en bleken helemaal niet zo gemakkelijk te vinden (CR1220). Na 5 winkels en dan maar een online bestelling konden we eindelijk beginnen spelen, en dat maakte die frustrerende batterij-zoektocht stiekem meteen goed!

Eén speler dropte de houten voorwerpen in het huis en schudt ze in het rond, en dan kan het spel beginnen! In het bordspel kunnen we uiteraard niet wandelen, maar met een ingebouwde timer op het lichtje krijg je exact 30 seconden tijd om door de raampjes van het huis te piepen. Luidop communiceren (“Ik zie hier de sleutels liggen!”) helpt om later om de vragen op te lossen. Na 30 seconden richten we onze aandacht gezamenlijk op het vragenbord. Dat heb je in 4 moeilijkheidsgraden. Willekeurige fiches zorgen ervoor dat de vragen telkens anders zijn, nu is het aan jullie om als team correcte antwoorden te formuleren, zonder te spieken uiteraard! De vragen gaan zowel over de locatie van de voorwerpen, maar ook over hun relatie onderling en over hun kleur.

Uiteindelijk worden de vragen verbeterd en kan je punten verdienen. Na 4 ronden kan je maximaal 16 punten verdienen, maar vanaf 12 punten wordt het als een overwinning beschouwd. Meestal houden wij niet van zo’n flauwe ‘winst-omschrijvingen’, maar bij het Muizenhuis past dit heel goed. Wij ervaren dit dan ook niet alleen als een coöperatief spel, maar eerder als een soort familiequiz. Zowel Kobe als Matteo willen er steeds voor gaan om de maximale score te behalen, maar dat is heus niet zo eenvoudig als het klinkt! Zeker niet nadat je de moeilijkheidsgraad ook zelf kan bepalen in 4 niveaus. De spelsituatie en de vragen zijn altijd anders, wat de herspeelbaarheid zeker ten goede komt. Onze kindjes letten van nature altijd heel erg op de kleinste details die ze observeren, waardoor Het Muizenhuis ook écht iets voor hen is. Observeren, memoriseren en quiz’en, een geslaagd recept voor een gezellig momentje rond de tafel. Wanneer de kamer licht verduisterd wordt is het overigens nog gezelliger om Het Muizenhuis te spelen!

Het Muizenhuis, Asmodee, 20 min., 2-6 spelers, vanaf 5 jaar
Peek-a-Mouse, Gigamic Spiele

Tempo is een spelletje van de Spaanse uitgever GDM Games. We ontmoetten de ontwerpers op Spiel 2022 en als muzikant zijnde kon ik dit natuurlijk niet laten liggen. Thuis werd al snel duidelijk dat dit soort spelletjes valt of staat met het juiste publiek, nog meer dan eender welk ander spel. In Tempo gaan we namelijk samen muziek maken, of eerder: ritmes opzeggen.

Eén speler is dirigent en deelt alle andere spelers een kaart toe. Daarop staat telkens een ritme uitgeschreven (1, 2, 3 of 4 noten per tel) met bijhorende tekst of gebaren. De rest is eenvoudig: de dirigent geeft het tempo aan en telt, de muzikanten voeren uit. Aan de dirigent om te controleren of iedereen het juist doet. Fouten worden bestraft, wanneer je een ronde (van 4 ritmes) foutloos kan uitvoeren krijg je de moeilijkste kaart als punten.

In plaats van een leeftijdsaanduiding (10+) zou ik hier eerder neigen naar mensen die houden van muziekmaken, op welk niveau dan ook. Sommigen in het thuisfront vonden dit dan ook helemaal niks. Kobe, die ook muzieklessen volgt, vond het wel fijn om een keer te doen, maar zal het nooit als zijn favoriete spel kiezen. Ik speelde het ook met enkele tieners tijdens hun muziekles, zij vonden het dan weer geweldig. Lachen geblazen met de grappigste combinaties zoals Wakawaka – hey – waka – sin! Ook hier hadden we echter wel het gevoel dat het verdelen van de punten niet altijd logisch verloopt, want naast het uitvoeren moet je ook gewoon wat geluk hebben met de kaarten die je toegedeeld krijgt. Winnen of punten staan in dit spel echt niet centraal, het gaat er gewoon om plezier te maken met muziek!

Tempo, GDM Games, 10 min., 2-6 spelers, vanaf 10 jaar