Spelbeschrijving

In het oude China heeft de keizer aangekondigd dat hij de provincie komt bezoeken. Daardoor gaan beide spelers aan de slag om imposante pagodes te bouwen. Hoe hoger m’n bouwt, hoe gevaarlijker de werken en dus hoe meer punten je ervoor krijgt. Van zodra er drie pagodes voltooid zijn eindigt het spel en wint diegene met de meeste punten.

Een voltooide pagode bestaat telkens uit 4 verdiepen met daarop een dak. Op één verdiep moeten alle pilaren én de volgende pagodetegel van dezelfde kleur zijn. De pagodetegel die geplaatst wordt bepaald in welke kleur het volgende verdiep zal gebouwd worden. Bovenop het 4de verdiep komt het dak dat bestaat uit een pagodetegel met 2 pilaren op elkaar.

Elke speler heeft 5 kaarten in zijn open gebied en 2 kaarten op hand, je mag al deze kaarten gebruiken om te bouwen en er wordt geen onderscheid gemaakt. Het enige verschil is dat de kaarten in je open gebied zichtbaar zijn voor je tegenspeler. Als je aan de beurt bent ben je verplicht om 1 pilaar te bouwen, maar je mag er maximum 3 bouwen. Daarnaast mag je zoveel pagodetegels bouwen als je zelf wilt, indien mogelijk. Zowel pilaren als pagodetegels kosten 1 kaart in die bepaalde kleur. Afhankelijk van het verdiep waarop je pilaren gebouwd hebt krijg je onmiddellijk punten: 1 punt op het eerste verdiep tot 4 punten op het 4de verdiep. Voor elke pagodetegel ontvang je één punt ongeacht het verdiep, maar je krijgt er wel een speciale vaardigheid bij. Dankzij deze vaardigheden kan je vb. je bouwlimiet van 3 pilaren eenmalig verhogen naar 4 pilaren of 2 kaarten van dezelfde kleur gebruiken om te bouwen in een andere kleur. Als laatste kan je ook een dak bouwen, dat wil zeggen dat je dus één kaart zal moeten spelen voor de pagodetegel en twee kaarten voor de top (= 2 pilaren op elkaar). Het bouwen van een dak is 6 punten waard. Op het einde van je beurt vul je je kaarten in je open gebied aan tot 5 en je handkaarten tot 2.

Van zodra er 3 (of meer) pagodes zijn voltooid wordt de ronde afgespeeld en eindigt het spel. Diegene met de meeste punten is de beste architect en wint het spel!

Onze mening

Pagode is een tactisch bouwspel waarin je heel wat beslissingen moet nemen. Doordat je maximum 3 pilaren mag bouwen kan je nooit een verdiep op je ééntje afwerken, maar je wilt het ook niet te gemakkelijk maken voor je tegenstander… Hoe hoger je pilaren kan bouwen hoe meer punten, je wilt dus vooral de pilaren op de hoogste verdiepingen zélf bouwen en niet aan je tegenstander overlaten. Hiervoor kan het belangrijk zijn dat jij de pagodetegel legt en dus de kleur van het volgende verdiep kan kiezen, want dan kies je gewoon de kleur waar jij veel kaarten van hebt. De vaardigheden die je dankzij de pagodetegels krijgt zijn ook erg handig en wil je zoveel mogelijk gebruiken. Daarvoor moet je natuurlijk wel de juiste kaarten bezitten en daar is wel wat geluk voor nodig.

Er zijn dus heel veel dingen die je wilt doen in dit korte spelletje en je moet elke keer opnieuw kiezen wat je zelf wilt doen en wat je aan je tegenstander overlaat. De kaarten in het open gebied kunnen daar bij helpen, je ziet namelijk grotendeels wat je tegenstander wel/niet zal kunnen doen. Een minpunt aan het spel is dat één mindere beurt, zeker naar het einde toe, je fataal kan zijn. Als je één keer niet de juiste kaarten op hand hebt en dus niets nuttig kan doen is het dé moment dat je tegenspeler kan uitlopen, en dat is in veel situaties niet meer in te halen.

Conclusie: Pagode is een origineel bouwspel met tactische keuzes.

Pagode

Auteur: Arve D. Fühler
Uitgeverij: White Goblin Games
Aantal spelers: 2
Tijdsduur: ± 30 min.
Vanaf 8 jaar

Spelbeschrijving

In deze 2-speler-variant van Agricola kruipt elke speler in de huid van een boer(in). Je hebt 3 knechten die al het werk op de boerderij voor je zullen doen, maar het is aan jou om ze aan het werk te zetten. Laat ze stallen en omheiningen bouwen maar vergeet niet dat je ook dieren op je boerderij wilt onderbrengen. Op het einde zal de boer met de meest rendabele boerderij winnen, dat wil zeggen: massa’s aan dieren en waardevolle gebouwen!

Op het speelbord zijn 16 actievelden beschikbaar, en elk van deze acties kan maar één keer per ronde worden uitgevoerd. Elke boer zet om de beurt één van zijn knechten aan het werk op een actieveld naar keuze. Zo kan je o.a. nieuwe grondstoffen gaan halen die je later kan gebruiken om een omheining te plaatsen of een stalgebouw te plaatsen. Je kan ook varkens, schapen, runderen en paarden halen om onder te brengen op je boerderij, maar daar moet je uiteraard een omheinde wei en/of stallen voor hebben! Daarnaast zijn je knechten ook goed opgeleide bouwvakkers en kunnen ze je woning renoveren tot een echt vakwerkhuis waarin je ook 2 dieren kan houden. Daarnaast kunnen ze ook opslagplaatsen, schuilhokken of lage stalgebouwen bouwen.. Tenslotte kan je een knecht ook inzetten op het actieveld ‘startspeler’ waardoor jij de volgende ronde als eerste mag beginnen.

Het spel eindigt na 8 ronden. Elk dier op je erf is dan een punt waard, en daarnaast krijg je ook nog bonuspunten wanneer je meer dieren hebt dan aangegeven op de doos. Maar let op: als je van een bepaalde diersoort minder dan 3 dieren bezit krijg je 3 minpunten! Als laatste krijg je ook nog een aantal punten voor de gebouwen die op je boerderij staan. De boer met de meeste punten wint het spel!

Onze mening

Dit 2-speler spel van Agricola valt zeker in de smaak bij ons. Het is heel anders en veel lichter dan het originele spel van Agricola. Doordat het thematisch zo goed in elkaar zit is het erg gemakkelijk om uit te leggen en kunnen beginners onmiddellijk meespelen. Het spel speelt erg snel, binnen het half uur staat je boerderij vol met dieren!

We vinden het jammer dat de telling van de bonuspunten enkel op de doos staat. Deze staat op 2 zijkanten van de doos en je moet deze er dus altijd bij houden. Het zou gemakkelijker geweest zijn als deze puntentelling ook in de spelregels vermeld werd of zelf op de scoreblaadjes! Het materiaal is verder wel erg mooi en verzorgd.

Conclusie: Agricola: 2 Spelers is een leuk spel dat de nodige diepgang heeft en toch vlot speelt!

Agricola: 2 Spelers

Auteur: Uwe Rosenberg
Uitgeverij: 999 Games
Aantal Spelers: 2
Tijdsduur: ± 30 min.
Vanaf 10 jaar

Spelbeschrijving

De handelaren in Istanbul zijn druk in de weer, ze zoeken de kortste weg om hun handkarren te vullen met handelswaren die ze dan kunnen leveren in de markt of in het paleis van de Sultan. Ze doen inkopen op de zwarte markt en proberen met het verdiende geld juwelen te kopen bij de juwelier. Gelukkig hebben ze assistenten die kunnen helpen met het vele werk. Alle handelaren hebben maar één doel: zij willen de eerste zijn die 5 robijnen kan bemachtigen op de bazaar van Istanbul!

Elke speler begint aan de fontein met 4 assistenten en daar bovenop zijn handelaar. Wanneer je aan de beurt bent kan je je handelaar op stap sturen en zet hij zijn assistenten aan het werk. Om dit te doen verplaats je je handelaar (mét zijn assistenten) 1 of 2 locaties. Op je bestemming heb je twee opties: je laat één van je assistenten achter om een opdracht uit te voeren of je neemt een assistent die daar nog aanwezig was terug mee. Als je een handelaar van je tegenspelers ontmoet op je eindbestemming moet je hem/haar 2 Lira betalen. Daarna kan je assistent de mogelijke actie van die locatie uitvoeren. Met die acties kan je o.a. je handkar uitbreiden zodat je meer ruimte hebt om handelswaren te bewaren. In de warenhuizen en het postkantoor kan je handelswaren verkrijgen die je dan op de markt weer kan verkopen voor Lira, of je kan ook al gokkend proberen bij te verdienen in het theehuis. In het politiebureau kan je een familielid bevrijden en deze een actie naar keuze laten doen terwijl je in de karavaanserie bonuskaarten kan verkrijgen. Dit alles heeft maar één doel: je wilt je goederen inleveren voor robijnen in het paleis van de sultan of robijnen aankopen bij de juwelier. De enige andere manier om robijnen te verkrijgen is door mee te helpen in de moskeeën door goederen in te leveren tegen een moskeetegel, want als je twee tegels van dezelfde moskee bezit ontvang je eenmalig een robijn.

Om al deze acties te doen zal je je handelaar goed moeten dirigeren: assistenten die je hebt achtergelaten wil je later namelijk terug ophalen aangezien je zonder assistenten geen acties meer kan uitvoeren. Wanneer iemand er in slaagt om 5 robijnen te verzamelen (bij 2 spelers: 6 robijnen) wordt de lopende ronde uitgespeeld en eindigt het spel. Diegene met de meeste robijnen wint, bij gelijkstand is het meeste geld van belang.

Onze mening

Istanbul is een heel leuk spel dat er toch wel bovenuit springt. Je zet je assistenten niet alleen aan het werk maar je moet ook nog eens zien dat je ze achteraf terug kan ophalen… Wanneer je een assistent terug komt ophalen kan je de actie gelukkig nog een keer uitvoeren en zo kan je dus op zoek naar de ideale combo’s. Bij het opzetten van het spel kan je kiezen in welke volgorde je de locaties legt, zo is er een startopstelling waar je met korte routes mooie combo’s kan maken, terwijl er ook een startopstelling ‘lange routes’ in de spelregels staat. Je kan er ook helemaal van afwijken en alle locaties gewoon willekeurig neerleggen waardoor elk spel steeds anders is en je elke keer opnieuw gaat zoeken naar de meest optimale manier om zo snel mogelijk die 5 robijnen te verzamelen! Dit spelprincipe hebben we nog niet eerder gezien en is erg intrigerend.

Het spel speelt heel vlot, is binnen het uur voorbij en is elke keer opnieuw heel spannend. Ook de interactie met je tegenspelers is zeker aanwezig… Elke keer een robijn wordt aangekocht bij de juwelier of in het paleis van de sultan wordt de volgende duurder, je wilt dus heel de tijd nét iets sneller zijn dan je medespelers. Geluk speelt in dit spel weinig/geen rol. Ook de 2-speler variant is erg leuk, hier kan je makkelijker in de gaten houden wat de plannen van je tegenspeler zijn.

Conclusie: Istanbul is één van de beste spellen die we dit jaar al ontdekt hebben! 9/10

Istanbul

Auteur: Rüdiger Dorn
Uitgeverij: White Goblin Games
Aantal spelers: 2 – 5
Tijdsduur: ± 50 min.
Vanaf 10 jaar

Spelbeschrijving

In een drukke jungle met slangen, apen, vleermuizen en andere wilde dieren is het etenstijd: Jungle Brunch! Elke speler probeert het lekkerste eten voor zijn dieren te vinden en tegelijkertijd te ontsnappen van andermans roofdieren. Niet alle dieren willen dezelfde maaltijd, zo eten de sterke olifanten graag noten en de apen graag bananen. De tijger eet daarentegen buffels of apen en een vleermuis verzwakt je herbivoren.. Kortom: in deze jungle is niemand veilig!

Elke speler krijgt een set van 22 dierkaarten in zijn spelerskleur met o.a. buffels, apen, olifanten,… In het midden van de tafel liggen kruiden, bananen en noten die momenteel in de jungle te vinden zijn en dus mogelijke lekkernijen zijn voor je dieren. Op de kaarten met al deze lekkernijen staat telkens een getal, dat is het aantal punten dat je kan verdienen met die kaart! Iedereen heeft bij het begin van een ronde telkens 6 van zijn dierkaarten op hand. Wanneer je aan de beurt bent speel je twee van deze kaarten: één kaart gedekt en een andere kaart zichtbaar voor alle spelers. Wanneer iedereen op deze manier twee kaarten heeft gespeeld kan de maaltijd beginnen!

De grootte/sterkte van de dieren bepaald welke als eerste aan hun maaltijd mogen beginnen. Zo mag een sterke olifant als eerste zijn eten kiezen, maar hij is wel nogal kieskeurig en kiest er liefst de noten uit.. Apen komen pas later aan bod en eten zo goed als alles. De buffels proberen zo snel mogelijk te eten maar zijn zelf een ideale prooi voor de snellere tijgers! Door je dieren in groepen weg te sturen kunnen ze niet worden aangevallen door vleermuizen of slangen, maar ze eten samen slechts één prooi op. Op deze manier worden alle dierkaarten afgehandeld volgens hun krachtnummer. De speler die deze ronde als eerste mocht beginnen eten wordt de startspeler voor de volgende ronde.

Het spel eindigt als er niet genoeg plantkaarten meer zijn om het aanbod in de jungle aan te vullen of na 9 rondes als je stapel met dierkaarten is uitgeput. De punten die vermeld staan op de verzamelde maaltijden worden opgeteld en de speler met de meeste punten wint het spel!

Onze mening

Jungle Brunch is een leuk en grappig tussendoortje. Het idee achter het spel is erg goed gevonden, maar tijdens het spel zelf komt het thema eigenlijk niet volledig naar boven en wordt er vooral gekeken naar de getallen (de krachtwaarde) op de kaarten. Wat wel erg leuk is is het feit dat iedereen telkens één gedekte en één open kaart speelt, daardoor weet je al min of meer wat er gespeeld is maar blijft de helft toch nog spannend tot wanneer iedereen aan de beurt is geweest, het kan dus altijd anders uitdraaien dan verwacht. Je wilt uiteraard de planten met de meeste punten opeten, maar misschien zit er wel ergens een tijger verstopt die één van jouw dieren komt veroveren! Als je de pech hebt dat er geen smakelijke prooien voor je tijger aanwezig zijn kan het zelf gebeuren dat die je eigen dier op eet, dat wil je natuurlijk voorkomen..

Jungle Brunch is volgens de doos speelbaar vanaf 2 spelers, maar dan is er eigenlijk niet erg veel uitdaging aan. Met 3 spelers is het al heel wat leuker en bij dit spel geldt dan ook vooral: hoe meer spelers, hoe leuker! Doordat alles steeds afhangt van de kaarten van je tegenstander is de interactie in dit spel vrij groot. De kleurrijke illustraties en eenvoudige spelregels nodigen vooral uit om dit spel met kinderen te spelen, maar ook als volwassene kan je wel eens plezier beleven aan dit grappig kaartspelletje.

Conclusie: Jungle Brunch is een interactief en grappig kaartspel, ideaal voor met kinderen. 6,5/10

Jungle Brunch

Auteurs: Luca Bellini & Luca Borsa
Uitgeverij: Quantuum Magic
Aantal spelers: 2 – 5
Tijdsduur: ± 20 min.
Vanaf 6 jaar

Dit spel werd gesponsord door Quantuum Magic.

Spelbeschrijving

In Kruiswoord probeer je de langste woorden te maken in een raster van 5 op 5. Probeer alle letters zo goed mogelijk te benutten en zowel horizontaal als verticaal woorden te vormen. Iedereen kan dezelfde letters gebruiken tijdens het spel en toch is ieders resultaat altijd heel verschillend. Een uitdagend woordspel!

Als je aan de beurt bent dobbel je met de 5 gekleurde dobbelstenen. De oranje dobbelsteen bevat enkel klinkers terwijl er op de gele, groene en witte dobbelsteen enkel medeklinkers staan. De zwarte dobbelsteen toont telkens twee kleuren en geeft aan welke dobbelstenen in deze ronde meetellen, de andere doen dus deze ronde niet mee. De letters op deze 2 dobbelstenen mogen deze ronde gekozen worden: alle spelers mogen op dit moment één van deze twee letters kiezen en op een willekeurige plaats in hun raster schrijven. Op de witte dobbelsteen staat ook een vraagteken afgebeeld, dit kan gebruikt worden als joker waardoor je een letter naar keuze kan invullen.

Na 25 beurten staat ieders raster vol en volgt de puntentelling. Voor het langste woord in elke horizontale en verticale rij krijg je punten. Hoe langer, hoe beter! Zo is een woord van 5 letters 10 punten waard terwijl een twee letterwoord slechts 1 punt waard is. De speler met de meeste punten wint het spel!

Onze mening

Woordspellen zijn meestal niet ons ding (op Scrabble na), maar dit is toch één van de betere die de laatste tijd zijn uitgekomen in dit genre. De spelregels zijn heel simpel, en na enkele beurten heb je een paar woorden in gedachten die je ‘zou kunnen’ maken. Maar plots moet je kiezen uit letters die helemaal niet passen in je plaatje… Kan je er nog andere woorden van maken? Of zet je deze letter ergens in een hoekje zodat je er geen last van hebt? Je zal gedurende het hele spel van gedachten veranderen en blijven wachten op die ene letter waardoor je (nog) een 5-letterwoord kan vormen! De lastige letters Q, X & Y zijn in dit spel vermeden waardoor het iets gemakkelijker wordt.

Het nadeel bij een ‘leuk spel met scoreblaadjes’ is dat het scoreblokje nogal snel op is als je het spel vaak speelt. In die zin jammer dat ze de blaadjes niet dubbelzijdig bedrukt hebben zoals bij Qwixx – het kaartspel. Al kan je volgens de website van White Goblin Games wel nieuwe scoreblaadjes aankopen per 2 bloks, of beter: gewoon lamineren en whiteboard markers gebruiken!

Het spel kan alleen gespeeld worden (door te proberen steeds een hogere score te behalen) tot 6 spelers. Of toch: er zitten 6 potloodjes bij in het doosje, maar ze vermelden ook in de spelregels dat dit spel perfect met meer dan 6 spelers gespeeld kan worden.

Conclusie: Kruiswoord is een leuk en verslavend woordspel! 7/10

Kruiswoord

Auteurs: Bernhard Lach & Uwe Rapp
Uitgeverij: White Goblin Games
Aantal spelers: 1 – 6
Tijdsduur: ± 20 min.
Vanaf 8 jaar

Spelbeschrijving

Genius is een eenvoudig spel tot 4 spelers. De spelers plaatsen de domino-achtige tegels op het 6-hoekige speelbord en proberen zo punten te scoren voor elk van de 6 verschillende symbolen/kleuren. Het heeft echter geen nut om veel punten te scoren in één kleur,want het is enkel de kleur waar je de minste punten voor hebt dat telt voor je eindscore!

Elke speler heeft 6 tegels in zijn voorraad, deze kan je rechtzetten in de uitsparingen in het speelbord. Wanneer je aan de beurt bent mag je één van deze tegels op het bord leggen, aangrenzend aan een eerder gelegde tegel (of één van de voorbedrukte symbolen op het bord). Voor elk van de 2 symbolen worden er punten gescoord afhankelijk van het aantal gelijke symbolen in een rechte lijn vanaf de nieuwe tegel. Op je persoonlijk scorebord verplaats je de blokjes van de bijhorende kleuren, al kan het natuurlijk ook gebeuren dat je maar één kleur scoort. Van zodra één van je gekleurde blokjes het laatste (18e) veld bereikt roep je “Genius” en krijg je een extra beurt. Op het einde van je beurt vul je je voorraad opnieuw aan tot 6 tegels.

Het spel eindigt meteen wanneer er geen ruimte meer is om een tegel op het bord te leggen. Nu telt enkel de kleur waarvan je de minste punten hebt, wie daar het meeste scoort is de winnaar van Genius! Bij gelijkstand wordt er gekeken naar de op één na minste kleur, …

Onze mening

Genius is echt een geniaal spel, het heeft zijn ondertitel dus niet gestolen. Het abstracte spel is gebaseerd op heel eenvoudige spelregels en is erg verslavend! Het is een typisch spel waarbij je bij elke tegel afweegt op welke plaats je er nét een puntje meer kan uithalen. In het begin is het nog eenvoudig kiezen maar naarmate het spel vordert worden deze beslissingen alsmaar moeilijker! Je mag vooral niet vergeten dat je alle kleuren moet scoren, aangezien het enkel je ‘slechtste’ kleur is die telt.. Daarnaast kan je ook steeds de scoreborden van je tegenspeler(s) zien en proberen hun slechte kleuren te omringen op het speelbord, zodat zij daar moeilijker (of soms helemaal niet meer) kunnen scoren. Het geluk speelt een kleine factor bij de tegels die je trekt, maar het is zeker niet beslissend in dit spel!

De nieuwste versie van White Goblin Games is wat goedkoper door de besparingen op het materiaal. De tegels zijn van karton maar zijn ideaal om mee te spelen. Het scorebordje vinden we echter wat aan de kleine kant, dit mocht wat groter en steviger voor ons. De verschillende blokjes liggen erg dicht bij elkaar en je moet nogal nauwkeurig zijn om één van je blokjes te verplaatsen. Als wij met ons fijne vingers daar al moeite mee hebben vermoeden we dat anderen dat ook gaan hebben..

Conclusie: Genius is een eenvoudig, snel en verslavend spel! 6/10

Genius

Auteur:  Reiner Knizia
Uitgeverij: White Goblin Games
Speelduur: ± 30 min.
Aantal Spelers: 1 – 4
Vanaf 8 jaar

Spelbeschrijving

In dit duivels spel proberen de spelers zoveel mogelijk chips te verzamelen. Probeer in te schatten hoeveel kolen één enkele speler uit het vuur kan halen zonder zijn vingers te verbranden. Door te veel te wedden zal je verliezen.. Maar je wilt natuurlijk wel meer hebben dan je tegenspelers..

Aan het begin van een ronde maakt elke speler tegelijk bekend hoeveel chips hij inzet. Daarna mag elke speler een kans wagen zoveel mogelijk kolen uit het vuur te halen. Je mag zo veel kool uit het vuur halen als je zelf aandurft, maar pas op: als je een duivel trekt verbrand je je vingers en worden al je eerder gesprokkelde kolen waardeloos! Probeer dus te stoppen voordat het te laat is.. Nadat alle spelers aan beurt zijn geweest wordt er gekeken wie chips gewonnen/verloren heeft.

Als één speler er in geslaagd is om minstens even veel kool uit het vuur te halen als dat jij had gewed mag je je inzet houden en krijg je hetzelfde bedrag erbij van de bank. Als je daarmee nog eens de hoogste inzet van alle spelers had krijg je je bedrag zelfs dubbel betaald van de bank! Als je inzet echter niet uit de kolen werd gehaald verlies je je ingezette bedrag aan de bank.. Daarnaast worden de moedigste spelers onder ons nog beloond met chips ter waarde van 50: de speler die de meeste kolenfiches uit het vuur nam zonder zijn vingers te verbranden en de speler met de hoogste waarde aan kolenfiches. Het kan ook gebeuren dat één speler op deze manier 100 extra chips wint!

Op het einde van de ronde telt elke speler al zijn chips. Dit bedrag wordt niet bekend gemaakt, maar je plaatst wel je pion tussen twee waarden op het speelbord zodat iedereen ‘ongeveer’ een idee heeft hoeveel je bezit. Als je als enige minder dan 50 chips bezit kan je een pact sluiten met de duivel en moet elke speler die zijn vingers verbrand jou 50 chips betalen! Van zodra één of meerdere spelers meer dan de waarde van 1600 aan chips bezitten eindigt het spel, diegene die het meeste heeft wint het spel!

Onze mening

Auf Teufel komm raus is een leuke filler waar meer in zit dan je aanvankelijk zou denken. In de verschillende potjes hebben we al verschillende ‘strategieën’ de revue zien passeren, en het kan allemaal! Sommigen zetten veel in en kunnen zo in één keer een erg groot bedrag binnenhalen, terwijl anderen altijd kleine beetjes inzetten die zo goed als altijd worden gehaald en dus nooit iets verliezen! Daarnaast kan je best wat beslissingen maken wanneer je kolen uit het vuur haalt: hebben je medespelers hun vingers verbrand in een poging hun hoge bedrag te kunnen winnen? Probeer dan net genoeg uit het vuur te halen om jouw inzet te halen, maar toch net te weinig voor je medespelers..

De chips zijn van een erg goede kwaliteit, wat wellicht samen met de houten kolen de vrij hoge prijs voor dit spel bepaald.. Het blijft uiteraard een filler, verwacht geen zware doordenker want dan kan deze serieus tegenvallen. Je hebt uiteindelijk niet erg veel in de hand tijdens dit gokspelletje, maar het heeft een leuke factor in zich dat aanslaat en het leuk maakt om bij bepaalde gelegenheden uit de kast te halen!

Conclusie: Auf Teufel komm raus is een duivels leuk gokspelletje voor tussendoor. 7/10

Auf Teufel komm raus

Auteurs: Tanja & Sara Engel
Uitgeverij: Zoch Verlag
Speelduur: 30 min
Aantal spelers: 2 – 6
Vanaf 10 jaar

Spelbeschrijving

In dit snelle kaartspel probeer je altijd het laatste woord te hebben, of misschien eerder: de laatste kaart!

De plus/min-kaarten bepalen de volgorde waarin je de kaarten in de houders mag spelen. Bij een ‘plus’  is dat vanzelfsprekend in stijgende volgorde, bij een ‘min’ in dalende volgorde. Daarnaast moet ook de kleur behouden blijven (rood/paars), tenzij je een jokerkaart speelt.

Wanneer je een kaart speelt mag je de houder voor je plaatsen, en die blijft staan tot wanneer iemand anders weer een kaart speelt op die houder. Als je géén kaarten kan spelen (vb. omdat je niet hoger/lager kan dan aangegeven in de kaarthouder) moet je een kaart onderaan in een houder bij een tegenstander plaatsen.

Op het einde van een ronde (wanneer iedereen slechts 2 kaarten op hand heeft) zijn de kaarten in de houder voor diegene waar ze op dat moment staan. De zandlopers op de verkregen kaarten zijn de punten. Het spel is afgelopen wanneer de stapel op is. Diegene met de meeste punten wint het spel.

Onze mening

Dit is een snel kaartspelletje dat ideaal is voor tussendoor. Het zijn super eenvoudige spelregels die erg snel uit te leggen zijn. Verwacht geen diepgaand spel met strategie, er zit ook best wat geluk in: de kaarten die je op handen krijgt. Je probeert het beste uit je handkaarten te halen, maar als iemand anders betere kaarten heeft kan je er soms weinig tegen doen.

Wij vinden dit soort spelletjes wel eens leuk voor tussendoor, maar zullen het ook geen 10 keer na elkaar spelen. Het deed ons bovendien wat denken aan ‘Crazy Creatures of Dr. Doom’.

Conclusie: Professor Tempus is een eenvoudig snel spel waar je niet te veel hoeft bij na te denken. 7,5/10

Professor Tempus

Auteurs: W. Lepuschitz & A. Steinwender
Uitgeverij: Gigamic
Speelduur: ± 15 min.
Aantal spelers: 2 – 5
Vanaf  8 jaar

Spelbeschrijving

Nadat we de avonturen uit Het Verboden Eiland hebben overwonnen vertrekt onze helikopter richting het vasteland. Door een hevige zandstorm moet onze helikopter echter een noodlanding maken en komen we terecht in een verlaten woestijn; een nieuw avontuur staat ons te wachten in De Vergeten Stad! Samen trachten we de woestijnstorm te trotseren en alle onderdelen van ons vliegmachine bij elkaar te sprokkelen zodat we onze reis richting huis kunnen verder zetten..

Als je aan de beurt bent heb je 4 acties te besteden. Je kan jouw avonturier bewegen naar één van de aangrenzende tegels of zand weg scheppen zodat je uiteindelijk een bepaalde stadstegel kan uitgraven. Wanneer je een stadstegel uitgraaft wordt deze tegel omgedraaid en krijg je het vermelde voordeel. Zo krijg je vaak werktuigen (die helpen in bepaalde omstandigheden), maar dit is ook de manier om een waterput te ontdekken en je voorraad water aan te vullen: als je geen water meer hebt en de zon brandt zal je het anders niet overleven! Daarnaast vind je ook de coördinaten van onze onderdelen op deze manier. Elk coördinaat zegt telkens op welke horizontale/verticale lijn dat een onderdeel ligt, van zodra we dus beide coördinaten hebben ontdekt weten we waar exact dat onderdeel zich bevindt! Dan rest ons enkel nog dat onderdeel op te pikken en toe te voegen aan ons legendarisch vliegmachine. Op het einde van ieders beurt beweegt het oog van de woestijnstorm over de stad, op deze manier komt er telkens weer zand bij en wordt het steeds moeilijker om onze opdracht te volmaken!

Wanneer de 4 onderdelen van ons vliegmachine zijn gevonden en uitgegraven moeten we ons met heel het team naar het lanceringsplatform begeven, vanwaar we onze reis naar huis kunnen verder zetten en samen de overwinning kunnen vieren! Het spel eindigt ook als de storm te krachtig wordt (= de zandtegels op zijn) of wanneer een speler sterft van de dorst (als de zon brandt tijdens het bewegen van de storm), in deze twee situaties hebben we het spel gezamenlijk verloren.

Onze mening

De Vergeten Stad is een erg spannend, coöperatief spel dat bij ons zeker in de smaak valt. Terwijl zijn voorganger ‘Het Verboden Eiland’ vrij gemakkelijk te winnen was op de verschillende niveaus is dat bij deze minder het geval. Ook hier zijn er verschillende niveaus (Beginner, Normaal, Elite & Legendarisch) waardoor je ook na enige ervaring toch nog uitdaging vindt in dit avontuur. De manier waarop de zandstorm beweegt is erg leuk gevonden (volgens de windroos op de stormkaart), soms heb je geluk omdat de storm richting het Noorden beweegt maar het oog van de storm zich al in het noordelijke deel van de stad bevindt: dan kan de storm geen schade aanrichten. Andere keren kan de storm heel onverwachte wendingen maken, en dat maakt het juist zo spannend!

Door de eenvoudige spelregels is het ook ideaal voor een instapper, je kan meteen alles mee volgen en redeneren hoe we het spel kunnen winnen. Daarnaast is ook al het materiaal van een goede kwaliteit!

Conclusie: De Vergeten Stad is een relatief kort maar erg spannend coöperatief spel! 8/10

De Vergeten Stad

Auteur: Matt Leacock
Uitgeverij: White Goblin Games
Speelduur: ± 45 min.
Aantal spelers: 2 – 5
Vanaf 10 jaar

Spelbeschrijving

In Fleet proberen alle spelers een zo sterk mogelijk vloot op te bouwen om heerser te worden over de Arctische oceaan. Eerst heb je licenties nodig en daarna kan je boten van een bepaald type lanceren. Als je dan ook nog een kapitein inhuurt op je boot kan het vissen beginnen!

Elke ronde begint met een biedfase. Er liggen een aantal licenties beschikbaar in het aanbod. De startspeler kiest één licentie en zegt zijn startbod luidop. Daarna kunnen andere spelers opbieden of passen. De hoogste bieder betaald en ontvangt de licentie. Dit gaat verder tot elke speler één licentie heeft gekocht. De volgende fases van de ronde doet elke speler ongeveer gelijktijdig. Eerst mag iedereen één boot lanceren (van het type waar je een licentie van hebt), daarna mag iedereen een kapitein inhuren op een gelanceerde boot, en als laatste ontvangt elke gelanceerde boot met kapitein één vis. Tenslotte mag elke speler uit twee kaarten kiezen welke hij op hand moet nemen en begint de volgende ronde opnieuw met een biedfase.

Alles wordt gedaan met dezelfde kaarten: Je kan een kaart gebruiken als geld (volgens de genoemde geldwaarde), als boot (door de kost te betalen met andere kaarten) of als kapitein (door de kaart met de rug naar boven op een boot te leggen). Ook levert alles punten op. De licenties en gelanceerde boten zijn het aantal vermelde punten waard terwijl elke gevangen vis ook nog een punt opbrengt.

Daarnaast zijn er nog heel wat bonussen te verdienen met de licentie-kaarten en geldt er telkens: wanneer je meer van dezelfde licenties hebt wordt die bonus steeds beter! Met die bonussen kan je o.a. extra kaarten trekken tijdens de lancerings- en/of kapiteinsfase, of kan je reeds gevangen vissen omzetten in geld/kaarten!

Het spel eindigt op het einde van de ronde waarin de licentiekaarten niet meer kunnen aangevuld worden. Dan volgt de puntentelling en diegene met het machtigste vloot wordt heer en meester over de oceaan!

Onze mening

Fleet is een kaartspel dat er voor ons echt bovenuit steekt.. Dit korte kaartspel vraagt toch wat opbouwen en wat denkwerk. Bieden in een spel is nooit niet echt ons ding, maar hier stoort het ons niet. De keuze die je moet maken is of je verschillende licenties wilt kopen (om van verschillende bonussen te kunnen genieten) of je juist veel licenties van hetzelfde type wilt, want dan wordt die bonus alsmaar beter.. Dit maakt het bieden elke ronde spannender, want je hebt vaak al je ogen laten vallen op één bepaalde licentie en die wil je dan ook kost wat kost binnenhalen! Daarnaast zijn er ook nog de ‚Premium Licenses’ die 10 overwinningspunten waard zijn.. Het minimum startbod voor deze licenties ligt hoger, dus je zal wat moeten sparen als je deze wilt kopen!

Je moet ook telkens opnieuw de keuze maken welke kaarten je wanneer gebruikt. Sommige boten wil je houden om te kunnen lanceren, maar zowel lanceren als licenties kopen kost geld! Daar zal je dus andere boten voor moeten opofferen..

Daarnaast is het materiaal in Fleet ook erg kwalitatief, goede kwaliteit van kaarten en erg mooie illustraties! Alleen een beetje jammer dat het doosje iets te klein is! Inmiddels is er ook een uitbreiding op Fleet (Fleet: Arctic Bounty), daar volgt zeker nog een recensie van!

Conclusie: Fleet is een leuk en spannend kaartspel dat hier graag gespeeld wordt! 8/10

Fleet

Auteur: Matt Riddle & Ben Pinchback
Uitgeverij: Gryphon Games
Aantal spelers: 2 – 4
Tijdsduur: ± 30 min.
Vanaf 10 jaar