Spelbeschrijving

In Bloqs proberen alle spelers met tetris-achtige blokken een perfecte kubus te maken. Hiervoor zal je kubusdelen verzamelen, maar ook stelen en/of ruilen! Lukt het niet om een kubus te maken zonder gaten of uitsteeksels? Probeer dan alvast zo hoog mogelijk te bouwen en zo veel mogelijk lagen te vervolledigen.

Als je aan de beurt bent dobbel je de dobbelsteen en beweeg je jouw pion verder rond het bord. Draai de schijf om (als dat nog nodig is) en voer de bijhorende actie uit. In de meeste gevallen is dat een kubusschijf, je mag de bijhorende vorm nemen en in je eigen bouwplaats bouwen. Als dat bepaalde kubusdeel niet meer beschikbaar is heb je pech. Er zijn ook twee schijven waarmee je een kubusdeel van een tegenstander naar keuze kan stelen en twee schijven waarmee je een vorm naar keuze mag bouwen. Als je na de dobbelsteenworp terechtkomt op een plaats waar een tegenstander staat, moet je eerst ruilen! De speler die aan beurt is bepaald welke vorm hij weggeeft en welke hij daarvoor in de plaats wilt, maar uiteraard mag het wegnemen van die blok geen verschuiving of instorting veroorzaken. Na deze (verplichte) ruilactie mag je de actie van een kubusschijf niet meer uitvoeren.

Het spel eindigt wanneer een speler een perfecte kubus van 3 bij 3 bij 3 heeft gebouwd, deze speler is de winnaar. Het spel eindigt ook wanneer alle schijven rond het bord zijn omgedraaid of wanneer alle kubusdelen zijn uitgeput, in deze situaties wint de speler die de meeste complete lagen heeft gevormd. Als het daarna gelijkstand is wint de speler die de meeste blokjes in de incomplete laag heeft gebouwd.

Het spel bevat ook twee varianten. In de variant Bloqs Turn 2 kan je na de dobbelsteenworp beslissen welke richting je je pion wilt bewegen en in de variant Bloqs Maestro worden er kaarten aan het spel toegevoegd. Zo kan je je dobbelsteenworp zelf bepalen, je pion verwisselen met een pion van een tegenstander of een kubusdeel naar keuze nemen als je op de bijhorende kubusschijf komt te staan. Met de verdedigingskaart kan je bovendien acties van je tegenstanders (zoals ruilen en stelen) blokkeren.

Onze mening

Bloqs is in zijn categorie een heel leuk spel. Het is uiteraard een eenvoudig familiespel, wat ook staat aangegeven op de doos. In de basisvariant heb je weinig in de hand, maar uiteraard zal je wel het ruimtelijke inzicht nodig hebben om de kubus te bouwen. Het gebeurd in deze variant relatief weinig dat spelers samen komen te staan waardoor het ruilen niet vaak aan bod komt. De variant waarbij je zelf bepaald welke richting je kan uitgaan is al veel interessanter, zeker naarmate het spel vordert en meerdere schijven komen open te liggen, dan kan je namelijk kiezen welke schijf beter in je kubus past. Bloqs Maestro vonden wij dan weer de leukste variant, de kaarten zorgen voor meer strategie. Je bouwt nu niet zomaar een kubus maar je probeert ook je tegenstanders op heel wat manieren dwars te zitten! Het ruilen/stelen kan in je eigen voordeel zijn, maar kan ook dienen om te voorkomen dat je tegenstander een kubus kan maken. Het aantal kubusdelen is beperkt tot 4 per vorm, je kan dus ook een kubusdeel nemen dat je tegenstander(s) nodig hebben, want ook daarmee kan je hen dwarszitten!

Bloqs is een eenvoudig en kleurrijk spel dat ideaal is om met kinderen te spelen. Met de varianten kan je het dan aanpassen naar het niveau van het kind. Wij speelden het ook met mensen met een mentale handicap, het spel was ideaal voor die doelgroep. Het is kleurrijk zonder dat het er kinderachtig uit ziet, en zonder de kaarten uit de variant konden ze het spel goed spelen. Het ruimtelijke inzicht om die kubus te bouwen is alvast een hele uitdaging. Het strategische hadden ze dan wel niet door, maar het was hartverwarmend om te zien hoeveel plezier ze beleefden aan dit spel. Zelf vonden we het ook wel eens leuk, maar uiteraard is dit niet het type spel dat op tafel zal verschijnen bij veelspelers.

Het materiaal is heel leuk om mee te spelen, erg kwalitatieve kubusdelen! Op de schijven staan de kubusdelen in het grijs afgebeeld, dat hadden we persoonlijk liever in dezelfde kleuren als de kubusdelen gezien, dat maakt het zoeken naar de juiste blok gemakkelijker.

Met dank aan PLAYthisONE!

Conclusie: Bloqs is ideaal om kinderen te leren omgaan met ruimtelijk inzicht!

Bloqs

Auteur: Hyo-Jong You & Patrick Zuidhof
Uitgeverij: Playthisone
Aantal spelers : 2 – 4
Tijdsduur: ± 30 min.
Vanaf 8 jaar

Spelbeschrijving

In dit spel voor 3 tot 8 spelers gaan alle spelers op zoek naar de koeken. Je vindt overal kruimels, maar wie heeft die koeken nu toch verstopt?

Afhankelijk van het aantal spelers wordt bepaald hoeveel koeken er in het spel worden gebruikt: tot en met 6 spelers zijn dat er twee, bij 7 of 8 spelers zijn dat er drie, alle andere kaarten die meedoen in het spel zijn kruimels. Elke speler krijgt twee kaarten voor zich te liggen waarvan hij slechts één van de twee mag bekijken, er liggen ook twee kaarten in het midden van de tafel.

Als je aan de beurt bent heb je 4 opties. Je kan één kaart van je tegenspelers of van het midden van de tafel bekijken, je kan twee kaarten wisselen van plaats of naar één van je eigen kaarten kijken. Als je naar je eigen kaarten wilt kijken moet je wel eerst vragen of één van je tegenstanders deze wilt schudden, je weet dus nooit zeker of je die kaart al eerder gezien hebt of niet. Als laatste mogelijkheid kan je bekendmaken waar de twee/drie koeken volgens jou zijn, maar je moet wel rekening houden met een paar regels. Zo mogen er geen koeken bij jezelf of in het midden van de tafel liggen, tenzij dat de twee koeken samen op die plaats liggen. Als één koek dus bij iemand anders ligt en de andere bij jezelf zal je eerst moeten ruilen, want in deze situatie kan jij die niet bekend maken. Als je juist geraden hebt win je het spel, als je fout was leg je de kaarten terug en doe je dit spel niet meer mee. De kaarten die je voor je had liggen worden omgedraaid en zijn vanaf nu voor iedereen zichtbaar.

Onze mening

“Who Stole the Cookie?” is een deductie-spel, dat soort spellen speelt meestal beter naarmate er meer spelers deelnemen. Helaas konden we het voorlopig niet testen met meer dan 5 spelers, maar als dat gebeurd zullen we hier zeker iets aan toevoegen. Het idee en de spelregels van dit spel zijn heel eenvoudig, maar het is daarom nog niet eenvoudig om het spel te spelen. Er liggen heel wat kaarten op tafel, zeker met veel spelers, en na een tijdje weet je niet meer welke kaart je nu wel of niet gezien hebt. Zeker wanneer andere spelers dan ook nog eens met de kaarten beginnen wisselen moet je alles goed in de gaten houden. Er zitten meer technieken in dan je in het begin zou denken, zo kan het wel eens interessant zijn om je eigen kaarten te laten schudden zodat jij er één kan zien, want als je dan één van de koeken had weet opeens niemand van je tegenstanders nog waar de koek is. Naarmate je het spel meer en meer gespeeld hebt begin je meer mogelijkheden te zien en wordt het spel zeker interessanter, maar dan krijgen beginners het moeilijk om van jou te winnen.

Het is een leuk party-spel op voorwaarde dat iedereen zijn gedachten er bij kan houden. In één van onze spellen met 3 spelers zat het spel echt vast omdat de 3de persoon niet door had waar de koeken lagen, terwijl de andere twee dat al een hele tijd wisten. Deze twee spelers wilden met gevolg vermijden dat de andere kon raden, waardoor de kaarten à volonté verwisseld werden om zo elkaar te blokkeren. In onze andere potjes hebben we dat probleem gelukkig nooit gehad.

De verpakking van het spel versterkt het ‘party-game’-gevoel, een kleinere verpakking voor een kaartspel is haast niet mogelijk. Het is wel creatief en leuk opgelost: een kartonnetje geplooid rond de kaarten met daarop de spelregels, en dat past samen perfect in een sleeve. Ideaal om in je binnenzak mee te nemen naar een feestje! De (druk)kwaliteit van de kaarten was dan weer minder, zo hebben sommige kaarten een witte rand, wat niet zou mogen in dit soort spellen. Na een paar potjes weet iedereen wel dat die kaarten met een witte rand gewoon kruimels zijn. Aangezien dat ‘maar’ bij 3 kaarten het geval was konden we die gewoon weglaten omdat we met minder spelers waren, maar bij 8 spelers zitten alle kaarten in het spel en kan dat dus niet!

Conclusie: “Who Stole the Cookie?” is een leuk deductiespel voor op feestjes.

Opmerking: Victory Point Games heeft ons laten weten dat de drukfout (witte rand) enkel gebeurd is bij sommige test exemplaren, maar dat dit werd rechtgezet in de uiteindelijke productie!

Met dank aan Victory Point Games!

Who Stole the Cookie?

Auteur: Chris Castagnetto
Uitgeverij: Victory Point Games
Aantal spelers: 3 – 8
Tijdsduur: ± 10 min.
Vanaf 13 jaar

Spelbeschrijving

In Continental Express verzamelen alle spelers wagons met de bedoeling een waardevolle trein op te bouwen. Elk onderdeel van je trein zal je punten opleveren op basis van hun zeldzaamheid. Daarnaast staan er ons ook enkele gebeurtenissen te verwachten, een stationsbrand kan bijvoorbeeld heel je plannetje in het water gooien…

In je beurt kan je maximum twee acties uitvoeren. Tijdens de eerste, verplichte actie moet je één van de beschikbare kleine kaarten aankopen. De kaarten in de meest rechtse kolom zijn gratis, die in de middelste kolom kosten 1000 Amerikaanse dollar (= 1 biljet), de meest linkse kaarten 2000 dollar. Deze kleine kaarten zijn meestal wagons, maar ook geldbiljetten (allemaal van 1000 dollar) en personages. Je aangekochte wagon- en geldkaarten leg je zichtbaar voor je neer, de personages moet je onmiddellijk uitvoeren. Daarmee kan je o.a. geld van tegenstanders stelen, wagonkaarten ruilen, bedrijfsfiches nemen,… Daarna schuiven alle kaarten in die rij naar rechts en komt er een nieuwe kaart bij. Als tweede actie mag je één van de drie beschikbare treingedeeltes aankopen, daarvoor moet je de nodige wagonkaarten inleveren. Op al deze treingedeeltes staat een puntenaantal en een bedrijfsfiche afgebeeld. De vermelde punten krijg je aan het einde van het spel, het bedrijfsfiche kan je helpen om je geheim contract te vervullen.

Aan het begin van het spel krijgt iedereen 2 stationskaarten met achteraan een geheime contract, je kiest er één om het spel mee te spelen. Al deze contracten hebben te maken met de bedrijfsfiches, zo geven sommige je 2 punten per fiche van een bepaalde kleur of 3 punten per paar van twee dezelfde fiches, andere contracten geven je 5 punten voor 3 verschillende fiches,… Het spel eindigt wanneer één speler zijn 4de treingedeelte heeft aangeschaft, de andere spelers krijgen daarna elk nog één beurt.

Onze mening

Continental Express is een eenvoudig tussendoortje met meer diepgang dan je op het eerste zicht zou denken. Sommige treinen zijn erg zeldzaam, maar leveren meer punten op. Andere kan je dan makkelijker halen maar leveren je minder punten op… als je daarmee het spel sneller kan doen eindigen maak je zeker nog een grote kans om het spel te winnen. Anderzijds wil je ook rekening houden met je contract, je wilt misschien wel treingedeeltes met veel punten, maar op zo’n makkelijke staat nu juist het bedrijfsfiche dat jij nodig hebt… De contracten zijn allemaal haalbaar, maar zeker niet eenvoudig, je zal dus goed moeten afwegen wat je wilt doen. Vergeet niet dat je slechts 4 treingedeeltes kan aanschaffen in het spel, dat maakt de keuzes nog belangrijker! Daarnaast komt nog het feit dat de kaarten opschuiven, en als jij een kaart koopt wordt de volgende kaart dus goedkoper voor de volgende speler. Je ziet openlijk wie welke wagonkaarten heeft en je kan vast vermoeden voor welk treingedeelte je medespelers gaan, aarzel dus niet om een beetje tegen te werken.

Continental Express is kort, eenvoudig, interactief en heeft voldoende diepgang voor een spel van die tijdsduur. We vinden amper negatieve dingen dat we kunnen zeggen, los van het feit dat het spel moeilijk verkrijgbaar is. Een klein minpuntje is dat er in het mooie, tinnen doosje geen plaats voorzien is voor de bedrijfsfiches, terwijl de kaarten er verder perfect in passen. De heel mooie illustraties (vooral dan van de personages) zijn ook nog het vermelden waard!

Conclusie: Continental Express is een filler dat hier zeker in de smaak valt en nog vaak op tafel mag komen!

Met dank aan Asmodee België!

Continental Express

Auteur: Charles Chevallier
Uitgeverij: Bombyx
Aantal spelers: 2 – 4
Tijdsduur: ± 20 min.
Vanaf 8 jaar

Spelbeschrijving

De spelers proberen een machtig koninkrijk te stichten, ze willen vruchtbare velden en hebben uiteraard boeren nodig om de velden te onderhouden. Anders zal je geen winst maken, maar verlies doen. Dit alles op de motor van een slagenspel, en je speelt UGO!

De startspeler komt uit met één van de tien kaarten die hij op hand heeft, daarna moeten alle andere spelers om beurt één kaart spelen. Als je kaarten in dezelfde kleur op hand hebt ben je verplicht de kleur te volgen, als dat niet het geval is mag je een kaart in een andere kleur spelen. De speler die de hoogste waarde heeft gespeeld wint de slag en krijgt al de gespeelde kaarten, die moet hij per kleur sorteren in zijn koninkrijk. Bij gelijke stand wint diegene die in de slagenkleur speelde. Diegene die de slag gewonnen heeft moet nu uitkomen, en zo speel je 10 slagen tot wanneer alle handkaarten zijn uitgespeeld. Als je een kleur kaarten krijgt die je reeds in je koninkrijk hebt liggen van een vorige slag ben je verplicht de nieuwe kaarten daar bovenop te leggen. Als je een slag wint ontvang je niet alleen de kaarten maar win je ook het aantal boeren die vermeld staan op de kaart waarmee je de slag won, dat kan van 0 tot 2 gaan. Met de kaarten 1 en 2 kan je boeren verdienen als je de slag verliest, en daarbij is het beter als de slag gewonnen wordt in een andere kleur dan jouw 1 of 2.

Na 10 slagen volgt een puntentelling, daarbij tel je de waarde van de kaarten die bovenaan op je speelbord liggen, op voorwaarde dat er genoeg boeren aanwezig zijn! Als er niet voldoende boeren aanwezig zijn verlies je 5 punten per ontbrekende boer, als er op de drie laatste velden wél voldoende boeren zijn maar je er geen kaarten hebt kunnen leggen krijg je de vermelde punten. De punten worden genoteerd en er worden in totaal vier rondes gespeeld, diegene die na 4 ronden de meeste punten behaalde wint het spel.

Onze mening

UGO! is voor ons een ‘klassiek’ slagenspel in een modern jasje. Slagenspellen zijn er in alle soorten en maten, maar deze springt er wel echt bovenuit. Het is niet ‘zomaar’ een slagenspel, soms wil je een slag winnen maar andere keren juist niet! Daarnaast ben je ook erg bezig met het verzamelen van boeren, want dat is misschien wel het meest belangrijke in het spel. Als je namelijk niet veel boeren hebt mag je ook niet te veel kleuren winnen, want anders doe je alleen maar minpunten op. Elke ronde en elk spel is dus steeds verschillend, afhankelijk van je handkaarten en de kaarten dat je tegenspelers spelen. Als je zeker bent dat je de slag niet wint kan je een kaart spelen dat nadelig is voor je tegenspelers, maar je wilt uiteraard vermijden dat iemand je een 0 bezorgt terwijl je in die kleur net een 8 bovenaan hebt liggen! Die spanning en interactie maakt het spel natuurlijk juist speciaal en heel leuk. Het spel speelt over 4 ronden, al kan je uiteraard ook beslissen om minder ronden te spelen. Bij ons bleek dat de scores na 4 rondes altijd erg dicht bij elkaar eindigden, het bleef steeds spannend tot de allerlaatste ronde.

De spelregels zijn vrij thematisch geschreven, dat had voor ons niet gemoeten. Het is niet nodig om een thema te plakken op een slagenspel, en zeker niet als het spel uit zichzelf zo goed is als bij UGO! het geval is. Dankzij de vele voorbeelden zijn de spelregels wel heel erg duidelijk en kan er geen twijfel over bestaan. De kaarten zijn voorzien van mooie illustraties en héél kwalitatief gedrukt, we hebben het niet geprobeerd, maar de kaarten lijken zelf waterbestendig. 😉

Hoe meer spelers, hoe moeilijker het is om aan boeren te geraken, maar dat is dan voor iedereen hetzelfde. Met 3 spelers is het even goed als met 4. Met 4 spelers zitten bijna alle kaarten in het spel en kan je gaan redeneren welke kaarten je medespelers nog op hand kunnen hebben. Met twee spelers wordt het spel gereduceerd tot een ‘hoger-lager’ spelletje, een slagenspel met 2 werkt niet voor ons.

Met dank aan PLAYthisONE!

Conclusie: UGO! is een verslavend slagenspel dat uniek is in zijn soort.

UGO!

Auteurs: Ronald Hoekstra, Thomas Jansen & Patrick Zuidhof
Uitgeverij: PLAYTHISONE
Aantal spelers: 2 – 4
Tijdsduur: ± 30 min
Vanaf 9 jaar

Spelbeschrijving

Als jonge piraat wil je jezelf bewijzen aan Madame Ching Shih, de meest beruchte en gevreesde van alle Aziatische piraten. Door nieuwe vaardigheden op te doen en indruk te maken zodat ze de leiding over haar schip China Pearl aan jou zal toevertrouwen, maar tegelijkertijd wil je verre expedities richting Hong Kong leiden en schepen van het keizerlijke vloot tot zinken brengen.

Het spel verloopt over verschillende ronden. Eerst kiezen alle spelers één van de vier navigatiekaarten dat ze op hand hebben en maken deze gelijktijdig bekend. Diegene met de hoogste kaart is als eerste aan beurt, daarna komen de andere spelers aan beurt in volgorde van de waarde op hun kaart, van hoog naar laag. Als je aan de beurt bent zijn er twee mogelijkheden, afhankelijk van het feit of je zonet gespeelde kaart hoger of lager is dan de laatst gespeelde kaart in je expeditie. Als de kaart hoger is gaat je expeditie verder, je legt de kaart op de expeditie en beweegt je schip. Je schip beweegt horizontaal als je nieuwe kaart dezelfde kleur heeft als de vorige, diagonaal als het een andere kaart is. Als je schip over één van de twee bepaalde lijnen beweegt ontvang je een ontmoetingskaart, als je op de velden 49 of 56 aankomt krijg je de kaart Hong Kong ter waarde van 10 punten, want dan heb je een heel moeilijke expeditie achter de rug. Als de kaart lager is eindigt je expeditie en begin je aan een nieuwe. Je kan dan een missietegel kiezen en de daarop afgebeelde ontmoetingskaarten, goudstukken en/of edelstenen nemen als beloning, de keuze uit missietegels wordt groter naarmate je een langere expeditie hebt afgelegd. Na deze actie kan je optioneel een ontmoetingskaart spelen en tenslotte neem je één van de beschikbare kaarten op hand. Aan het begin van de ronde liggen hier even veel kaarten als er spelers zijn, waarvan één kaart gedekt ligt en al de rest zichtbaar is. Hoe later je aan de beurt bent, hoe minder keuze je hebt bij deze kaarten. Met de ontmoetingskaarten kan je bepaalde acties uitvoeren zoals een kaart/edelstenen van een tegenspeler stelen of 3 nieuwe ontmoetingskaarten nemen, met de loodsen kan je zelfs een extra kleur aan je expeditie toevoegen in een poging om in Hong Kong te geraken en de heilige schatten kan je houden tot het einde en zijn 1, 2 of 3 punten waard.

Op de navigatiekaarten vind je niet alleen getallen en kleuren maar soms ook één van de vier verschillende symbolen, elk symbool staat voor één van de vaardigheden. Wanneer je een expeditie volbrengt en je hebt daarin 3 dezelfde symbolen gespeeld krijg je de bijhorende vaardigheid, bij 4 verschillende symbolen krijg je een joker kaart. De vaardigheden kunnen je later in het spel helpen, je kan er bv. een kaart toevoegen aan je expeditie, een extra kaart op hand houden of een kaart met je tegenstander ruilen. Als iemand er in slaagt om de vier verschillende vaardigheden de bemachtigen, al dan niet met het gebruik van jokers krijgt die speler de kaart China Pearl met een waarde van 5 punten. Die ronde wordt bovendien de laatste ronde, daarna volgt de puntentelling. Daarna tellen de spelers de waarde van hun kaarten, goudstukken en edelstenen op, diegene met de meeste punten wint het spel.

Voor twee spelers is er een variant voorzien waarbij elke speler met twee kleuren speelt. Daarbij kiezen de spelers elk twee kaarten, en die kaarten bepalen zoals steeds de beurtvolgorde. Wanneer je aan de beurt bent beslis je bij welk van je twee kleuren je deze kaart speelt, je tweede kaart zal bij het andere schip komen. Er is ook een team variant waarbij je een getrokken navigatiekaart mag doorgeven aan je teamgenoot, die zal dan in zijn eerstvolgende beurt ook een kaart aan jou moeten geven.

Onze mening

Madame Ching is een leuk familiespel met eenvoudige spelregels, het nodige geluk en de nodige diepgang. Het thema wordt strikt doorgevoerd in de spelregels, die trouwens goed geschreven en mooi afgewerkt zijn (én in het Nederlands), maar voel je niet echt tijdens het spelen. Een abstract spel kan je het ook niet noemen, maar je bent wel voortdurend bezig met kleuren en nummers. Je moet best wat keuzes maken in dit spel: ga je voor korte expedities en probeer je je te focussen op de vaardigheden en op die manier het spel snel te laten eindigen? of ga je voor lange expedities om goede missietegels, en bijgevolg waardevolle edelstenen te bemachtigen? of probeer je zelf in Hong Kong te geraken voor de gegeerde 10 punten? Wellicht kies je voor een combinatie en probeer je het beste te maken van je handkaarten, maar het is zeker niet zo dat de kaarten allesbepalend zijn. Die keuzes maken het spel juist leuk, en ook de interactie die je hebt door bepaalde ontmoetings- en vaardigheidskaarten. In Hong Kong geraken is niet eenvoudig en lukt zelden, maar toch zijn er altijd spelers die de reis wagen. Als het lukt kunnen die 10 punten misschien wel de doorslag geven, als het nét niet lukt heb je nog altijd een goede expeditie achter de rug en kan je een goede missietegel nemen.

Madame Ching is een goed spel dat perfect speelbaar is binnen het uur. Het spel speelt op zijn best met 3 en 4 spelers, maar kan ook met 2 spelers, al is dat laatste niet echt overtuigend. De twee-speler variant raden we niet aan als je het spel voor de eerste keer speelt, als je het al met 3/4 spelers gedaan hebt is het heel wat duidelijker om met twee kleuren te spelen. Het zal hier weinig uit de kast komen met twee spelers. Madame Ching is volgens ons een goede instapper waar iedereen plezier in kan vinden, bovendien is het mooi materiaal met mooie illustraties.

Met dank aan Asmodee België!

Conclusie: Madame Ching is een erg leuk familiespel!

Madame Ching

Auteur: Bruno Cathala & Ludovic Maublanc
Uitgeverij: Hurrican Games
Aantal spelers:  2 – 4
Tijdsduur: ± 45 min.
Vanaf 8 jaar

Spelbeschrijving

In Blockers! proberen alle spelers hun tegels op het speelbord te plaatsen, en liefst in één grote aaneengesloten groep, want elke afzonderlijke groep is één strafpunt aan het einde van het spel. De kans is echter groot dat één van je tegenstanders zijn tegels net op dezelfde plaats zal willen leggen, je zal dus ook tegels van je medespeler(s) willen vangen… maar dan ook weer niet té veel, want ook gevangen tegels kunnen strafpunten opleveren!

Elke speler heeft een voorraad van 28 tegels in zijn spelerskleur: 9 symbolen, de getallen van 1 t.e.m 9, de letters A t.e.m H en één joker. Je zet 5 tegels op je rekje en het spel kan beginnen! Elk om beurt leggen de spelers één van hun tegels op het bord volgens deze eenvoudige regels: getallen en letters in de bijhorende rij/kolom, de symbolen op de plaatsen waar dat symbool staat afgebeeld. Een andere mogelijkheid is om een tegel van een tegenstander te vangen om daarna op de vrijgekomen plaats een nieuwe te plaatsen. Het spel gaat op deze manier verder tot de laatste speler zijn laatste blokje uit de voorraad neemt, daarna krijgt iedereen nog één extra beurt. Het spel eindigt dus wanneer alle spelers nog 4 tegels op hun rekje hebben, deze worden niet meer gebruikt.

Daarna volgt de puntentelling, daarbij krijg je één strafpunt per afzonderlijke groep dat je met je tegels vormde op het speelbord. Om een groep te vormen moeten de tegels elkaar met een zijde raken, een aangrenzende hoek is daarvoor niet voldoende. Ook voor gevangen tegels krijg je strafpunten: het aantal tegels van de kleur waar je er het meeste hebt gevangen. Als je dus één tegel in elke kleur hebt gevangen heb je maar één strafpunt, maar als je 4 tegels in dezelfde kleur ving heb je 4 strafpunten. Diegene met de minste strafpunten wint het spel.

De regels voor 2 spelers zijn iets aangepast. Je kan het basisspel spelen zoals hierboven beschreven, of een gevorderde variant waarbij elke speler met 2 kleuren speelt. In deze variant kies je in jouw beurt voor welk van je twee kleuren je een tegel legt, tot wanneer één van je kleuren slechts 4 tegels over heeft, vanaf dan ben je verplicht om met je andere kleur te spelen. Bij de puntentelling tel je de strafpunten van je twee kleuren samen.

Onze mening

Wij waren heel positief verrast door dit leuke, abstracte spel, en dat begon al bij het openen van de doos. Het materiaal is mooi en kwalitatief en nodigt onmiddellijk uit om te beginnen aan het spel. De lay-out is sober en eenvoudig maar past perfect bij het spel. Het enige minpuntje is wellicht dat je de symbolen niet meer kan zien als er veel tegels liggen, maar meestal kan je aan de tegels wel zien waar welk symbool ligt. We hebben dan ook geen idee hoe we dat anders zouden kunnen oplossen. Er zijn verschillende strategieën mogelijk: je kan proberen één grote groep te maken, maar daarvoor zal je regelmatig tegels van je tegenstanders moeten vangen. Je kan ook proberen zo weinig mogelijk tegels te vangen, of misschien gewoon een combinatie van de twee? De geluksfactor in dit spel is aanwezig maar toch zeer klein en zeker niet storend. Merkwaardig is dat het spel met alle mogelijke spelersaantallen leuk is, op de basisversie met twee na, want daar kan je met wat geluk bijna al je tegels neerleggen zonder in het vaarwater van je tegenspeler te komen. De gevorderde versie voor 2 spelers is daarentegen wel leuk en creatief opgelost. Je moet niet zomaar ‘eerst voor je ene kleur’ en ‘daarna voor je andere kleur’ spelen maar je kan elke beurt opnieuw beslissen voor welke kleur je speelt, dat kan een strategische keuze zijn, en uiteindelijk moet je toch voor beide kleuren even veel tegels spelen. Met 4 en 5 spelers worden er uiteraard iets meer tegels gevangen, maar ook in onze 3-speler spellen was het leuk en zaten we elkaar soms best wel dwars, dus interactie was zeker aanwezig.

De spelregels zijn beknopt en kort samengevat, misschien iets té beknopt. Tijdens het lezen kwamen er bepaalde vragen bij ons op die we niet heel duidelijk in de regels terug vonden, vragen die achteraf gezien misschien ‘logisch’ lijken maar waardoor we het een eerste keer toch verkeerd speelden. Het filmpje op de website van de uitgeverij is duidelijker.

Blockers! is een abstract spel, en als je daar niet van houdt is Blockers misschien niets voor jou. Maar als dat wel het geval is kunnen we het zeker aanbevelen, hier zal het zeker nog op tafel verschijnen want zowel bij ons als bij onze medespelers viel het erg in de smaak. Bovendien is dit het eerste spel van deze Belgische uitgeverij, dat smaakt naar meer.

Conclusie: Blockers! is een aanrader voor al diegenen die open staan voor een goed, abstract spel.

Toegevoegd 29/09: Jumping Turtle Games heeft laten weten dat er een tweede druk komt van Blockers! De spelregels zijn aangepast en veel duidelijker. De nieuwe spelregels zullen later ook beschikbaar zijn op hun website.

Met dank aan Jumping Turtle Games en Asmodee België!

Blockers

Auteur: Kory Heath
Uitgeverij: Jumping Turtle Games
Aantal spelers: 2-4
Tijdsduur: ± 35 min.
Vanaf 8 jaar

Spelbeschrijving

In dit dobbelspel kruipt elke speler in de huid van een piraat die zijn schatkisten veilig naar Tortuga wilt verplaatsen, want enkel daar zijn ze veilig en kunnen ze niet gestolen worden door andere piraten. Op het vasteland en op zee moet je waakzaam zijn en je schatkisten zo goed mogelijk proberen te beschermen, en terwijl kan je ook proberen schatkisten van je medespelers te stelen. Je wilt uiteraard ook graag extra schatkisten verkrijgen, extra bemanningsleden inhuren of je schepen upgraden. Tot één iemand er in geslaagd is 6 schatkisten naar Tortuga te brengen, maar dan is het nog steeds de vraag wie de meest waardevolle lading heeft?

Elke speler dobbelt zijn 5 dobbelstenen gelijktijdig achter zijn schermpje en beslist welke dobbelstenen hij daarvan aan de kant wilt houden. Daarbij kan je zoveel dobbelstenen houden als je wilt, zolang ze maar hetzelfde symbool hebben. Je bent echter niet verplicht om alle dobbelstenen van een zelfde symbool te kiezen, de doodshoofden gelden als joker en kan je draaien naar een symbool naar keuze. Daarna maken alle spelers samen bekend welke en hoeveel dobbelstenen ze hebben gekozen, die worden bij de bijhorende acties op je eigen speelbord geplaatst. Bij 3 van de 5 actiemogelijkheden is het aantal dobbelstenen onbeperkt, bij de 2 aanvallende acties wordt het aantal mogelijke dobbelstenen bepaald door de positie van je schip en je bemanningsleden. Er wordt verder gedobbeld tot wanneer iedereen zijn 5 dobbelstenen heeft ingezet, als een speler alle dobbelstenen heeft ingezet terwijl anderen nog moeten dobbelen krijgt die speler een bonusfiche in de plaats. Deze fiche kan hij inzetten op zijn speelbord waardoor de waarde van zijn dobbelstenen bij die actie met één verhoogt wordt. Daarna volgt de actiefase, de 5 acties worden één voor één uitgevoerd door de twee spelers die de hoogste waarde aan dobbelstenen hebben gelegd bij die bepaalde actie. Met de eerste twee acties kan je je schepen verbeteren en nieuwe bemanningsleden inhuren, concreet betekent dit dat je het bijhorende figuurtje één of twee plaatsen naar rechts mag verschuiven waardoor je in volgende beurten meer dobbelstenen kan inzetten om aan te vallen. Met de derde actie kan je schatkisten of schatfiches verzamelen en met de laatste twee acties kan je je medespelers aanvallen en met gevolg schatkisten stelen. Met de kanonnen kan je op zee aanvallen, je kiest daarbij een slachtoffer en steelt een schatkist naar keuze. Het schip van het slachtoffer wordt daarbij ook beschadigd en moet één plaats naar links verplaatst worden, het kan dus gebeuren dat je hierdoor in de volgende beurt minder dobbelstenen met kanonnen zal kunnen inzetten. Als je slachtoffer echter óók kanonnen heeft ingezet zal die hoe dan ook terugvuren en wordt ook jouw schip beschadigd! Als je tweedes bent voor deze actie ben je verplicht een ander slachtoffer te kiezen, verder verloopt de actie hetzelfde met het enige verschil dat de gestolen schatkist niet in jouw voorraad komt maar op het eiland in het midden. Met de laatste actie kan je aanvallen op land, deze actie loopt op dezelfde manier als een aanval op zee, maar dan sneuvelen er bemanningsleden. De tweede die deze actie mag uitvoeren kiest een slachtoffer wiens bemanningsleden hij aanvalt, maar mag geen schatkist stelen, in plaats daarvan neemt hij een schatkist op het middelste eiland, indien beschikbaar.

Aan het einde van de ronde worden alle schatkisten verplaatst richting Tortuga. Elke speler ontvangt een nieuwe schatkist, die samen met eventueel ander verkregen schatkisten op land bij de bemanningsleden wordt gelegd. Schatkisten die hier al lagen worden op ons schip gelegd, en schatkisten die op het schip lagen worden verscheept naar Tortuga. Van zodra iemand minstens 6 schatkisten naar Tortuga heeft verscheept eindigt het spel en volgt de puntentelling, anders volgt er een nieuwe ronde.

Tijdens de puntentelling krijg je punten naar gelang de plaats waar je schatkisten zijn geraakt, zo zijn alle kisten op Tortuga 3 punten waard, die op je schepen 2 en die op land slechts 1. Bovendien krijg je dubbele punten voor de paarse kisten, en kan je 3 bonuspunten verdienen voor elk setje van een blauwe, gele én rode kist op je spelersbord. De witte schatkisten kunnen hiervoor als joker dienen. Ten slotte krijg je ook nog punten voor de positie van je zwarte piraat en je schepen, de speler met de meeste punten wint het spel.

Onze mening

Er zitten heel wat leuke elementen in Tortuga, dat het beste speelt met 4 spelers. Met twee spelers is het niet overtuigend, met drie spelers lijkt het soms niet goed uitgebalanceerd, maar met vier spelers lijkt alles in zijn plooien te vallen. Het is uiteraard een geluksspel en je bent afhankelijk van je dobbelresultaat, los daarvan is het ook belangrijk om de borden van je tegenspeler(s) in de gaten te houden. Zo kan je soms met een mindere worp toch nog iets nuttig doen. Elke dobbelsteen heeft dezelfde symbolen, maar telkens met andere waarden. Op het spelersbordje staat een handige tabel voor de verschillende dobbelstenen, daar kan je je ook op baseren bij het kiezen van je dobbelstenen en vooral wanneer je je jokers wilt gebruiken. Je kan in elk spel vals spelen, maar in Tortuga is dat wel héél eenvoudig aangezien je achter je schermpje kan kiezen welke dobbelstenen je wilt houden. Je zal dus meer dan ooit moeten vertrouwen op de eerlijkheid van je medespelers.

De tijdsduur die op de doos staat klopt bijna exact, en zowel met 2,3 als met 4 spelers kan je het spel perfect binnen de 35 minuten spelen. Door de korte tijdsduur van het spel stoort de geluksfactor niet. Soms bouwen de spelers rustig op door hun schepen te verbeteren en meer bemanningsleden in te huren, andere keren wordt er van in de eerste ronde meteen veel aangevallen. Als één speler begint met aanvallen kunnen de andere spelers op zijn minst proberen ook een dobbelsteen te leggen bij die actie, daardoor wordt de aanvaller ook geraakt. Over het algemeen is Tortuga een leuk en vlot dobbelspel dat tussendoor wel is op tafel kan komen, maar zeker geen uitschieter.

Met dank aan Asmodee België!

Conclusie: Tortuga is een dobbelspel dat op zijn best is met 4 spelers!

Tortuga

Auteurs: Jay Cormier & Sen-Foong Lim
Uitgeverij: Queen Games
Aantal spelers: 2 – 4
Tijdsduur: ± 35 min.
Vanaf 8 jaar

Spelbeschrijving

In Piña Pirata begint elke speler met 8 kaarten met daarop piraten in de gedaante van verschillende dieren. Die piraten vormen je crew, je wilt ze zo snel mogelijk allemaal aan het werk zetten op zoek naar de schat! De speler die er als eerste in slaagt om al zijn handkaarten kwijt te spelen wint de ronde en ontvangt een deel van de schatkaart. Elke volgende ronde komt er één van de 40 nieuwe regels bij.

Op sommige kaarten staan twee verschillende piraten, op andere maar één. Om een kaart te spelen moet je een piraat kunnen afleggen die momenteel zichtbaar is bovenop de aflegstapel, als je niet kan ben je verplicht om een nieuwe kaart te trekken. Aan het begin van het spel worden er 2 avontuurkaarten open gelegd met bijkomende spelregels. Deze mini-regeltjes zijn heel uiteenlopend, zo is er een regel waardoor je met 2 aflegstapels kan spelen en zijn er ook regels waarbij je ‘iets extra’ mag doen bij het spelen van een bepaalde piraat. Enkele voorbeelden: Als je een walrus speelt mag je een extra kaart spelen, als je een krokodil speelt moet de volgende speler zijn beurt overslagen, als je een pinguïn speelt verandert de speelrichting, … Er zijn ook regels waarbij een bepaalde piraat (in sommige situaties) als joker gebruikt kan worden, of waardoor er nog een mogelijkheid bijkomt om de ronde te winnen: vb. als je exact 3 kaarten op hand hebt met daarop minstens 1 krokodil, 1 walrus en 1 octopus win je deze ronde.

De winnaar van deze ronde mag twee avonturenkaarten trekken, hij kiest er één van dat een nieuwe regel wordt tijdens de volgende ronde, de andere houdt hij als deel van de schatkaart. Zo komt er elke ronde een nieuwe regel bij, in de avontuurmodus is het aantal bijkomende regels beperkt tot 6, vanaf dan moet de winnaar kiezen welke regel verdwijnt en welke in de plaats komt.

Er zijn twee verschillende manieren om het spel te spelen. Je kan elke ronde als een apart spel beschouwen waarbij elke ronde een winnaar is. Je kan zoveel rondes spelen als je zelf wilt, diegene die de meeste rondes wint is uiteindelijk de grote overwinnaar. In deze cruise-modus kan je elke ronde een nieuwe regel toevoegen tot het te ingewikkeld wordt. In de avontuurmodus proberen de spelers hun schatkaart te vervolledigen, daar hebben ze 4 tegels voor nodig en moeten ze dus 4 ronden winnen. Diegene dat er als eerste in slaagt zijn schatkaart af te maken wint het spel.

Onze mening

Piña Pirata viel bij ons erg in de smaak als snelle filler. De basisregels zijn super eenvoudig en zijn binnen de 2 minuten uitgelegd, iedereen kan het spel meespelen! Het idee dat er elke ronde een extra regel bijkomt maakt het spel voor ons echt speciaal, en aangezien er 40 verschillende avonturentegels zijn speelt het ook telkens heel anders. Na zo’n 5-tal speelbeurten zijn er nog tegels die we niet gebruikt hebben tijdens het spel! Ook de combinatie van de tegels maakt het spel verschillend: sommige tegels zijn dan wel meerdere keren aan bod gekomen, maar doordat ze telkens in combinatie met andere tegels voorkwamen was het toch elke keer anders. Op die tegels staat uiteraard een stukje tekst, meestal vrij kort, maar wel in het Engels of Frans (afhankelijk van je versie). De tekst is duidelijk en geeft geen problemen, maar het zorgt er wel voor dat we het niet snel met kinderen kunnen spelen. De verschillende regels staan trouwens niet extra uitgelegd in de spelregels, wel een korte samenvatting van vaak gebruikte begrippen. Bij twijfel moet je onderling overeenkomen hoe je de regel interpreteert, maar ze zijn zo duidelijk dat dat bij ons nooit nodig was.

Met 2/3 spelers verkiezen we de avontuurmodus waarbij we doorspelen tot één speler 4 rondes heeft gewonnen, met 4 spelers of meer kan het soms lang duren vooraleer iemand 4 delen van de schatkaart heeft gewonnen. Met 6 spelers moet je in het ‘slechtste’ geval 19 rondes spelen tot er iemand gewonnen heeft, vandaar dat we met meer dan 4 spelers dan ook de zogenaamde cruise-modus verkiezen. Op dit na is het spel zowel met 2 als met meer spelers erg leuk! Met twee spelers heb je het soms iets meer in de hand: als je dan een solitaire piraat speelt waarvan je er nog meer op hand hebt weet je al zeker dat je de volgende beurt kan spelen, want je tegenspeler kan dan uiteraard enkel dat type van piraat spelen. Of het zou moeten zijn dat één van de bijkomende regels daar een stokje voor steekt! Het blijft uiteraard wel een geluksspelletje.

De illustraties zijn echt heel erg mooi, maar door de drukte van de tekeningen is het in je eerste ronde wel eventjes wennen: je moet goed kijken om te zien of je kaart past. De cirkeltjes boven- en onderaan de kaarten zijn daarbij heel nuttig, en na een ronde gaat het al heel wat sneller. De kwaliteit van het spel verdient ook vermeld te worden: mooie kaarten en een speciaal afgewerkt doosje, zoals we van IELLO stilaan gewoon worden. Ook hebben de 40 avontuurtegels allemaal een andere achterkant, erg mooi! Het spel zal wellicht nog vaak op tafel komen als tussendoortje of als afsluiter, ik kijk alvast uit naar het volgende potje!

Met dank aan Asmodee België!

Conclusie: Piña Pirata is een erg leuke en mooie filler!

Piña Pirata

Auteur: Donald X. Vaccarino
Uitgeverij: IELLO
Aantal spelers: 2 – 6
Tijdsduur: ± 30 min.
Vanaf 7 jaar

Spelbeschrijving

In deze middeleeuwse academie worden schildknapen opgeleid tot ware ridders, daarvoor zullen ze verschillende disciplines moeten beheersen. Dappere ridders kunnen altijd extra macht uitoefenen, dat kan helpen bij steekspelen of toernooien. Naast het gewone onderwijs en de spannende zoektochten moet je ook leren hoe je de koning moet dienen en hoe je barmhartig moet zijn. Al deze disciplines worden voorgesteld door 7 verschillende borden waarop je telkens probeert zo ver mogelijk te geraken, want enkel de 1ste, 2de en 3de plaats worden beloond met punten of andere voordelen.

Het spel wordt gespeeld over 6 ronden, op het einde van elke ronde volgt een korte puntentelling. Vier borden worden in het basisspel elke ronde gescoord, een vijfde bord wordt halverwege en op het einde gescoord, de andere twee borden worden enkel op’t einde van het spel gescoord. Aan het begin van elke ronde krijgen alle spelers 5 kaarten op hand, daarna volgt een draftronde. Daarvoor kies je één kaart uit je hand, de overige kaarten geef je door aan de speler links van je, dat wordt herhaald tot wanneer alle spelers 5 kaarten gekozen hebben. Daarna volgt de actiefase, waar alle spelers elk om beurt één van hun kaarten uitspelen. Al deze kaarten hebben een waarde van 2 tot 5 en een kleur dat gelinkt is aan een bijhorend speelbord. Wanneer je een kaart uitspeelt verplaats je je schijfje het aangegeven plaatsen op het bijhorende speelbord. Er worden slechts 4 kaarten uitgespeeld, je zal dus altijd een kaart overhouden die niet wordt uitgespeeld!

Daarna volgt een puntentelling, waarbij enkel de 1ste, 2de en 3de plaats iets krijgen. Op het galanterie bord kunnen de drie beste ridders één van hun andere schijfjes nog wat verplaatsen, op de andere borden worden plus- of minpunten uitgedeeld! Op enkele borden worden pluspunten uitgedeeld aan de beste drie, op andere borden worden minpunten uitgedeeld aan de slechtste drie. Na de derde ronde worden enkele borden terug op nul gezet.

De varianten die in de spelregels beschreven staan zijn eigenlijk een gevorderde versie waarbij de tegels worden omgedraaid en elk bord een extra regel toevoegt aan het spel. Zo moet je voor het galanterie bord aan het begin van de ronde bepalen op welk bord je vooruit wilt gaan als je bij de top drie hoort aan het einde van de ronde, of wordt één bepaald bord gescoord van zodra iemand de rol perkament heeft bereikt. Op een ander bord moet de winnaar puntenfiches ruilen met de verliezer, waarbij de winnaar negatieve punten mag weggeven terwijl de verliezer verplicht is een positief fiche af te geven. De twee lichtblauwe borden hangen nu samen, er beweegt een trofee van het ene naar het andere bord naar gelang op welk bord een ridder verplaatst wordt, afhankelijk van de plaats van de trofee wordt aan het eind van de ronde beslist welk van beide borden het beste scoort.

Er zijn ook twee varianten voor 2 spelers. In één variant speelt een imaginaire 3de speler het spel mee: elke ronde kiest één van de spelers de kaarten voor deze speler tijdens de draft fase. In de andere variant speelt elke speler met 2 kleuren, de punten van je twee kleuren worden op het einde samengeteld. De draft fase verloopt op een andere manier. Je krijgt nu 6 kaarten op hand en moet deze verdelen in twee stapeltjes van 3 kaarten: één van deze stapels mag je tegenstander kiezen, het andere mag je zelf houden. Het spel wordt gespeeld met de 6 kaarten dat je dan hebt: 3 daarvan voor je ene kleur, de andere 3 voor je andere kleur.

Promo verkrijgbaar bij aankoop

Om te vieren dat Blue Cocker Games zijn eerste spel uitbrengt krijg je de komende weken een 8ste speelbord bij aankoop van het spel. Dit bord kan je op twee manieren gebruiken. Langs de ene kant is het een vervanging voor het galanterie bord, hier kunnen de 3 beste ridders nu 1 of 2 acties naar keuze kiezen. Met die acties kan je o.a. bepalen wie de nieuwe startspeler wordt, je 5de kaart uitspelen of een schijfje op een ander bord laten vooruitgaan. De andere kant van het bord is het magische bord, dat als 8ste bord wordt gebruikt tijdens het spel. Je kan op dit bord vooruitgaan met eender welke kaart, en als beloning kan je bij de puntentelling een ridder op een ander bord verplaatsen. Het grote verschil met het galanterie bord: het aantal stappen dat je je schijfjes kan verplaatsen kan oplopen tot 8, afhankelijk van hoe ver je ridder op dit bord is geraakt, en bovendien kan je die stappen verdelen over de verschillende speelborden!

Onze mening

De basis spelregels van Medieval Academy zijn erg eenvoudig maar abstract. Het thema dat eraan vast hangt klopt maar voel je niet echt tijdens het spelen, je probeert gewoon op zoveel mogelijk borden bij de top 3 te horen. De eerste keer dat je het spel speelt valt het wel mee, maar springt het er niet uit. Na een 5-tal keer was het enthousiasme minder, de herspeelbaarheid is bij ons niet zo groot. De gevorderde regels maken het spel leuker, we raden gevorderde spelers dan ook aan meteen met deze regels te spelen. Die staan in de spelregels allemaal als aparte varianten vermeld, waardoor je in het begin niet meteen geneigd bent om alle ‘varianten’ te gaan lezen. Dat hadden ze beter gewoon ‘Regels voor gevorderden’ of dergelijke genoemd. Aangezien ze zo als aparte varianten staan vermeld is het dan wel duidelijker dat je deze regels niet allemaal in één keer hoeft toe te passen, je kan de borden naar believen omdraaien en zo spelen met de regels die je zelf verkiest. Er zitten best leuke principes in het spel: ‘wanneer speel je welke kaart?’ met het idee dat de bovenste als eerste wordt beschouwd en je je schijfje dus liefst bovenaan ziet bij een gelijkspel. Er zijn best wel wat keuzes te maken, maar je bent natuurlijk ook erg afhankelijk van de kaarten dat je op hand krijgt.

Het spel valt mee met 3, 4 of 5 spelers, maar de 2-speler varianten hoefde niet voor ons. De variant met een imaginaire 3de speler was niet zo leuk en zorgde voor veel verwarring bij het draften. De variant waarbij je met 2 kleuren speelt is wel iets strategischer en leuker. Je weet welke kaarten je tegenstander heeft, maar je weet niet voor welk van zijn kleuren die gebruikt gaan worden… en je wilt natuurlijk dat jouw twee kleuren de eerste twee plaatsen veroveren. Dat denkwerk is wel eens leuk in deze filler, maar toch kon het spel ons niet volledig overtuigen en zal het wellicht niet zo vaak uit de kast komen. De vermelde tijdsduur van 30 minuten is haalbaar met 2/3 spelers, maar vanaf 4 spelers duurde het bij ons toch gemakkelijk 50 minuten.

De illustraties zijn erg mooi, maar jammer dat de drukkwaliteit niet optimaal is, vooral op de kartonnen fiches. Het spelregelboekje en de speelborden zijn dan wel goed gedrukt. Misschien storend voor mensen met een grafische achtergrond, maar de gemiddelde speler zal het wellicht niet opmerken 😉 Dat hoeft het spelplezier dan ook niet te bederven.

Met dank aan Blue Cocker Games!

Conclusie: De gevorderde variant van Medieval Academy is wel eens leuk voor 3-5 spelers.

Medieval Academy

Auteur: Nicolas Poncin
Uitgeverij: Blue Cocker Games
Aantal spelers: 2 – 4
Tijdsduur: ± 30 min.
Vanaf 8 jaar

Jubileum editie – 10 jarig bestaan

Ticket to Ride bestaat dit jaar 10 jaar en heeft daarom een jubileum editie uitgebracht van het originele spel, inclusief bestemmingscoupouns uit de uitbreidingen USA 1910 en Mystery Train. Deze editie bevat in elke kleur een tinnen doosje met 48 treintjes. De treinen zijn dubbel zo groot als die uit het originele spel en kregen bovendien een volledig nieuwe look/vorm. Ook het speelbord en de kaarten kregen voor de gelegenheid nieuwe en erg mooie illustraties.

Spelbeschrijving

In Ticket to Ride moeten spelers verbindingen maken tussen Amerikaanse steden, daarmee proberen ze de routes op hun bestemmingscoupon(s) te vervolledigen en zo punten te scoren aan het einde van het spel. Hoe langer/moeilijker de route, hoe meer punten die waard is. Aan het begin van het spel krijgt elke speler enkele bestemmingscoupons die je geheim houdt voor je medespelers.

Als je aan de beurt bent kan je kiezen uit drie mogelijke acties: treinwagonkaarten nemen, een route bezetten of nieuwe bestemmingscoupons nemen. Als je ervoor kiest om nieuwe treinwagonkaarten te nemen kan je twee wagonkaarten nemen uit de 5 openliggende kaarten, van de gedekte stapel of een combinatie van de twee. Locomotieven fungeren als jokers en kunnen voor elke kleur gebruikt worden, als je een locomotief op hand neemt (uit de openliggende kaarten) mag je dan ook maar één kaart op hand nemen. Om een route te claimen heb je voldoende treintjes en kaarten nodig. Elke verbinding tussen twee steden vereist een bepaalde kleur en een aantal treinen, om zo’n verbinding te bezetten moet je dan ook even veel kaarten in de gevraagde kleur kunnen afgeven. Daarna mag je de treintjes van jouw kleur op die verbinding plaatsen en ontvang je een aantal punten afhankelijk van de lengte van deze route. Je zal verschillende routes moeten claimen om de twee steden van je bestemmingscoupons te verbinden. De laatst mogelijke actie is het nemen van nieuwe bestemmingscoupons, hierbij neem je drie kaarten op hand waarvan je er minstens één moet houden, de andere mag je terugleggen onder de stapel.

Wanneer een speler minder dan 3 treinen over heeft kondigt hij/zij het einde van het spel aan, iedereen – inclusief deze speler – krijgt nog een laatste beurt, daarna volgt de puntentelling. Tijdens het spel verzamelen spelers al punten door routes te claimen, op het einde komen daar ook de punten van de bestemmingscoupon(s) bij: voor elk bestemmingscoupon dat je hebt volbracht krijg je de vermelde punten, als de twee steden niet verbonden zijn dan verlies je dat aantal punten. Bovendien zijn er nog 10 bonuspunten te winnen voor de speler die de langste aaneenschakeling van routes heeft gevormd!

Onze mening

Ticket to Ride is één van de eerste spellen dat we leerden kennen zo’n 5 jaar terug, en het is een klassieker dat nog steeds regelmatig op tafel komt! Het hoort in onze top-10 met meest gespeelde spellen en zullen een spel nooit weigeren. Ticket to Ride is hét perfecte familiespel, een spel dat je met iedereen kan spelen. Als er niet-spelers op bezoek zijn komt het gemakkelijk op tafel, en werkelijk iedereen kunnen we overtuigen met dit spel. Het is een spel waarbij je niet alles in de hand hebt, soms kan je geluk hebben bij het trekken van bestemmingscoupons of bij het nemen van wagonkaarten, andere keren zit je enkele beurten te wachten tot je de kleur hebt dat je wou… maar het is niet zo dat het geluk bepaalt wie er wint. In Ticket to Ride ben je je medespelers ook geregeld aan’t saboteren, al dan niet bewust. Elke verbinding kan slechts door één speler bezet worden, je zal je planning dus regelmatig moeten wijzigen als een andere speler plots jouw droomverbinding inneemt. Dat maakt het spel interactief en veel leuker!

Met twee/drie spelers zit je elkaar uiteraard minder dwars, waardoor het spel wat aan interactie verliest. Er zijn ook heel wat varianten/uitbreidingen op Ticket to Ride waarvan enkele specifiek voor twee/drie spelers gemaakt zijn, in die situaties kiezen wij dan ook vaak voor een variant. Met 4/5 spelers is het spel echt op zijn best, maar ook voor dit spelersaantal heb je heel wat uitbreidingen en varianten, het Ticket to Ride-gamma is dan ook erg uitgebreid!

Deze jubileum editie is echt de moeite waard voor elke Ticket to Ride fan! Als het aankomt op lay-out en afwerking zijn we soms nogal streng, maar deze versie is écht heel kwalitatief. De doos, het bord, de treinen, … wij en onze medespelers waren erg overdonderd door de treintjes en de kwaliteit van al het materiaal in deze editie. Ook de doos-indeling is heel handig en netjes, zoals we van Days of Wonder gewoon zijn. Voor het grote bord heb je uiteraard ook een grote tafel nodig, het zal moeilijk worden om het spel te spelen op een keukentafel. De nieuwe treinen in hun tinnen doosjes zijn erg leuk en mooi, maar aangezien ze zo groot zijn kan je ze niet combineren met andere varianten/uitbreidingen op het spel. Deze editie is niet goedkoop, maar we durven hierbij zeggen dat het zijn geld zeker waard is.

Conclusie: Ticket to Ride is een topper tussen de familiespellen, deze luxe editie is een must-have voor alle fans!

Met dank aan Asmodee België!

Ticket to Ride – 10 jaar

Auteur: Alan R. Moon
Uitgeverij: Days of Wonder
Aantal spelers: 2 – 5
Tijdsduur: ± 60 min.
Vanaf 8 jaar