Spelbeschrijving

Als je gisteren het interview met Matt Graff gelezen hebt ben je het bizarre thema van dit spel vast nog niet vergeten: het doodrijden van dieren. In dit spel ga je verschillende soorten voertuigen en dieren spotten langs de hoofdweg, met jouw verzameling probeer je zelf een baan te vormen waarop je de dieren raakt. Maar dat is nog niet zo eenvoudig als het lijkt: grote dieren zijn op zich al een gevaar voor hun kleinere soortgenoten en je kleine voertuigen kunnen ook gegrepen worden door grotere trucks. Ben je er klaar voor?

Als je aan de beurt bent heb je vier keuzes, de eerste mogelijkheid is om één van de openliggende kaarten te nemen. Je neemt in deze situatie een voertuig of een dier van de hoofdweg en legt deze in jouw baan. Hierbij moet je rekening houden met het aantal autosleutels op de kaarten, je baan mag namelijk maar drie sleutels bevatten. Hierdoor zal je vaak een keuze moeten maken en kan je niet zomaar “alle” sterke kaarten nemen. Wanneer je een blauwe actiekaart neemt voer je de beschreven actie meteen uit. Op deze manier krijg je soms een extra beurt, maar soms hebben deze kaarten ook een negatief effect op je tegenstanders waardoor zij misschien dieren, voertuigen of zelfs punten verliezen! De tweede mogelijke actie is het doodrijden van een dier op je eigen baan, daarvoor moet je in eerdere beurten minstens één voertuig en één dier verzameld hebben. Als de waarde van je voertuig(en) gelijk of hoger zijn dan de waarde van je dier(en) kan je de betrokken kaarten op je puntenstapel leggen. Deze punten neemt niemand jou nog af! Wat je tegenstanders wél kunnen wegpikken zijn de dieren en voertuigen die nog in je baan liggen. Met de laatste twee acties kan je namelijk een zwakker voertuig of een zwak dier aanvallen met een sterkere kaart in die soort. Het slachtoffer komt op de algemene aflegstapel, de aanvallende kaart blijft gewoon bij de aanvaller liggen.

Het spel eindigt van zodra de trekstapel uitgeput is. Alle kaarten die nog op je baan liggen worden naar je puntenstapel verplaatst, daarna is het enkel nog een kwestie om je punten te tellen. De speler met de meeste punten wint het spel.

Onze mening

Laat ons beginnen met het thema, zoals de auteur in het interview zelf al aangaf is dit op zijn minst ‘gedurfd’ en ‘taboe’ te noemen. Persoonlijk zouden we dit thema – als dierenliefhebbers – nooit kiezen, maar één ding is zeker: juist doordat het thema zo uniek is zal je dit kaartspel niet snel vergeten! De spelregels zijn snel uitgelegd en iedereen kan meteen meespelen, zowel jong als oud. Kaartje nemen, combinaties proberen vormen en terwijl in de gaten houden hoe je je tegenstanders kan boycotten. Een snelle filler met meer mogelijkheden dan je op het eerste zicht zou denken: de kaarten op de hoofdweg zijn voor iedereen beschikbaar. Laat je de goede kaarten voor je tegenstanders liggen? Of probeer je hun verzamelde kaarten weg te jagen met jouw sterke kaarten? Uiteraard is er een geluksfactor aanwezig in dit kaartspel, maar toch heb je het gevoel dat je het nog wel in de hand hebt. In zo’n kort spel stoort zo’n geluksfactor ons trouwens helemaal niet. De illustraties zijn bovendien wel leuk gedaan. Het prototype was alvast van een degelijke kwaliteit, bovendien kregen we drie definitieve kaarten toegestuurd waardoor we jullie kunnen meedelen dat de kaarten aangenaam spelen en van goede kwaliteit zijn!

Conclusie: Een leuke filler met eenvoudige spelregels en veel taboe in een klein doosje.

Roadkill Rivals

Auteur: Matt Graff
Uitgever: Pygmy Giraffe Games
Aantal spelers: 2 – 6
Tijdsduur: ± 20 min.
Vanaf 13 jaar

Roadkill Rivals op Kickstarter

Spelbeschrijving

Res Publica is een kaartspel van de alombekende Reiner Knizia. Heel wat jaren geleden werd het uitgebracht door Queen Games, nu komt Mage Company met een re-make. (Min of meer) hetzelfde spel, maar in een modern jasje en een nieuw thema: ruimte. De bedoeling is nog steeds dezelfde: verzamel kaarten, handel met je tegenstanders en vorm waardevolle setjes.

Als je aan de beurt bent kan je eerst kaarten ruilen met je tegenstander, vervolgens kan je actiekaarten uitspelen om – in een ideale situatie – aan het einde van je beurt een volledige set bij elkaar horende kaarten open te leggen. Daarna kan je één race kaart en maximum twee technologie kaarten trekken. Indien je beslist om kaarten te ruilen met je tegenstanders is er één belangrijke regel: je mag niet gaan onderhandelen. Je kan zeggen welke kaart(en) je graag wilt afgeven OF je kan zeggen welke kaart(en) je graag wilt krijgen, een combinatie van de twee is onmogelijk. Je tegenstanders krijgen vervolgens de kans om een tegenbod op te maken. Nadat alle (geïnteresseerde) spelers een tegenbod hebben gedaan kan jij hier één bod uit kiezen, als er niemand geïnteresseerd was heb je pech en mag je geen tweede voorstel doen. Het is uiteraard verplicht om je aan je woord te houden. Na deze ruilactie kan je eventueel actiekaarten uitspelen, indien je die in je bezit hebt. Tenslotte probeer je een complete set kaarten te verzamelen en open te leggen, een set kaarten kan bijvoorbeeld bestaan uit vijf identieke race kaarten of uit drie identieke Aturians. Afhankelijk van jouw set ontvang je de bijhorende scorekaarten. Naast het verzamelen van deze scorekaarten probeer je ook je eigen planeet op te bouwen. Deze planeet bestaat uit vier puzzelstukjes, door te voldoen aan de vooropgestelde voorwaarden kan je een puzzelstuk bemachtigen. Zo moet je twee ruimtestations hebben gebouwd voor één van die puzzelstukjes, dat puzzelstuk is vanaf dan ook 7 punten waard.

Van zodra de laatste technologie kaart getrokken werd of wanneer een speler er in geslaagd is zijn planeet te vervolledigen eindigt het spel. Na een eindronde worden alle punten opgeteld, de speler met de meeste punten wint het spel.

Onze mening

Eerst en vooral even duidelijk vermelden dat we enkel een prototype hebben gespeeld. Dat prototype bestond uit zwart-wit kaarten en was mede daardoor minder aangenaam om te spelen. Res Publica is in principe erg eenvoudig, je probeert gewoon setjes te vormen. Je kunt wat geluk hebben door de juiste kaarten op hand te krijgen, anders moet je het geluk wat gaan zoeken door de juiste ruilacties te ondernemen. Dat laatste is dan ook hetgeen waar dit kaartspel voornamelijk om draait, alles hangt af van het onderhandelen. Dat is nu net een element waar wij niet zo’n grote fan van zijn. In dat genre zijn er maar weinig spellen die ons kunnen overtuigen, Res Publica 2230AD hoort daar niet meteen bij. Toch is dit allemaal relatief, dit soort spellen valt of staat met de juiste spelersgroep. In de ene groep komt het volledig tot zijn recht, met andere spelers valt er gewoon helemaal niets aan te beleven. We zijn alvast benieuwd om later de échte versie nog een kans te geven met de juiste spelers, de gekleurde kaarten zullen het wellicht al heel wat makkelijker maken. De nieuwe illustraties zijn wat ons betreft geslaagd en passen perfect bij het nieuwe thema. Res Publica 2230AD is momenteel op Kickstarter: https://www.kickstarter.com/projects/magecompany/res-publica-2230ad .

Conclusie: Een kaartspel voor spelers die graag onderhandelen.

Met dank aan Mage Company!

Res Publica 2230AD

Auteur: Reiner Knizia
Uitgever: Mage Company
Aantal spelers: 3 – 5
Tijdsduur: ± 60 min.
Vanaf 10 jaar

Spelbeschrijving

Klaar om door de grot vol hindernissen en aanvallende tegenspelers te vliegen? Bereid je vliegtuig goed voor aan de ingang en koop goede upgrades om je te kunnen verweren. Kies de juiste weg en zorg ervoor dat je zo weinig mogelijk schade opdoet en veilig aan het einde van de grot geraakt. Mayday, mayday … Ben je daar nog?

Aan het begin van het spel krijgen alle spelers een spelersbord met verschillende plaatsen om opwaardeerkaarten te leggen, op deze manier kunnen ze hun vliegtuig doorheen het spel steeds verbeteren. Bovendien krijgt elke speler enkele grotkaarten op hand, de spelers zullen de grot dus zelf moeten samenstellen en proberen zo de beste weg te zoeken. Aan het begin van je beurt leg je dan ook één van deze grotkaarten aan één van de twee zijden van de grot, vanaf nu weet je wat er je te wachten staan en waar je je maar beter kan op voorbereiden. Na het ontvangen van wat inkomsten kan je meteen verder bewegen in de grot en acties uitvoeren. De uitdaging van de grot moet je onmiddellijk aangaan, concreet wilt dat zeggen dat je gewapend moet zijn tegen hetgeen vermeld staat op de kaart, zo zal je op sommige locaties voldoende schilden moeten hebben en op andere dan weer wapens of één van de andere vele opwaarderingen die je aan je vliegtuig kon uitvoeren. Sommige grotten zijn zelfs zo indrukwekkend dat ze ook invloed hebben op je tegenspelers die in de buurt rondzwerven! Door zo’n uitdaging te winnen kan je punten verdienen, maar als je verliest ziet het er niet zo goed uit en wordt je vliegtuig verzwakt. Gelukkig kan je maar vanaf de derde beurt zo’n uitdaging aangaan en kom je op de eerste kaarten enkel het woordje ‘Upgrade’ tegen. Je kan wellicht al vermoeden dat je op deze locaties je vliegtuig kan opwaarderen en voorbereiden op de reis doorheen de grot: kies één of meerdere kaarten uit de grote bazaar, betaal de kostprijs en leg ze op je spelersbord. Op sommige locaties kan je bovendien nog extra booster kaarten kopen, deze kaarten kunnen je in je volgende beurten nog heel wat voordeel opleveren. Vervolgens wordt de bazaar bijgewerkt, kan je bijbetalen voor extra acties, krijg je een nieuwe grotkaart op hand en is de volgende speler aan de beurt. Op deze manier gaan de spelers verder, ze bouwen dus zelf de grot en kiezen vervolgens in welke richting ze verder vliegen.

Afhankelijk van het speltype (kort, standaard of lang) en het aantal spelers zal de grot langer of korter zijn. Op een gegeven moment zijn alle grotkaarten afgelegd en vervalt deze fase tijdens je beurt, je zal voortaan enkel nog vliegen, grotten afhandelen, upgrades uitvoeren en andere acties uitvoeren. De speler die als eerste het einde van de grot bereikt krijgt (afhankelijk van de lengte van de grot) enkele bonuspunten maar is daarom nog niet zeker van de overwinning. Het is minstens even belangrijk om tijdens het spel voldoende punten te verdienen, want enkel de speler die het einde van de grot levend bereikt én de meeste punten scoorde wint het spel.

Onze mening

We ontvingen een netjes afgewerkt prototype voorzien van mooie illustraties, ons enthousiasme werd alvast gewekt. Het lezen van de spelregels was echter een hele karwei, Engelstalige spelregels die ons uren bezig hielden maar geen duidelijkheid schepten. De Nederlandse spelregels op hun website maakten het vervolgens nog ingewikkelder. Logisch, want achteraf bleek dat de auteurs nog volop aan het testen waren en de spelregels (en met gevolg ook de kaarten) online alweer een nieuwe versie waren dan die dat wij hadden gekregen. Het feit dat de auteurs nog zoveel testen en hun spel dus tot in de puntjes willen verfijnen kan alleen maar goed zijn. Een speelsessie met de auteurs schepte eindelijk duidelijkheid. Al bij al zijn het heel eenvoudige regels en een ingenieus spelprincipe die gewoon erg ingewikkeld stonden neergeschreven. Enig denkwerk is tijdens dit spel wel vereist, als je het spel de eerste keren speelt kan het goed gebeuren dat geen enkele speler de helft van de grot bereikt: de volgorde waarin je de grotkaarten legt zijn van groot belang. Je zal een grot moeten bouwen waar je je voldoende kan op voorbereiden en waarvoor je dus upgrades kan kopen in de bazaar. Liefst van al probeer je dan nog de beste upgrades voor jezelf te kopen en met wat geluk kan je tegenstander van dat type niets meer kopen om zich op deze kaart voor te bereiden. Je kan je tegenstander dus min of meer verplichten om een andere weg te kiezen.

Enerzijds zijn we best wel positief over dit spel, met eenvoudige regels creëren ze toch een spel met heel wat diepgang. Bovendien heb je de keuze uit drie verschillende speltypes (kort, standaard of lang), elk type heeft zo een eigen karakter. Een kort spel is ideaal om de spelregels te leren kennen, je hoeft niet al te veel upgrades te doen om het einde van de grot te bereiken. Bij een standaard spel wordt het al wat belangrijker om je goed voor te bereiden en bij een lang spel (dat we niet konden testen) is dat wellicht nog belangrijker. Anderzijds vinden we de geluksfactor in dit spel toch ook meer dan aanwezig, het grote aantal grotkaarten zorgt niet alleen voor variatie maar kan er ook voor zorgen dat je weinig mogelijkheden hebt: als je een grot hebt met weinig upgrade-mogelijkheden kan je onmogelijk nog naar de bazaar om je voor te bereiden op wat er komt. Bovendien is het niet ongewoon als je halverwege het spel al min of meer weet wie er zal winnen en je weinig kan doen om dat te voorkomen. Momenteel heerst bij ons het gevoel dat er in Cave Pilot 55 veel potentieel schuilt maar het ons nog niet helemaal kon overtuigen.

Conclusie: Cave Pilot 55 is voor ons een spel met eenvoudige spelregels, veel diepgang en iets te veel geluk.

Cave Pilot 55

Auteurs: Martijn & Suzanne Weterings
Uitgever: Kwatta Games
Aantal spelers: 1 – 4
Tijdsduur: 10 – 100 min.
Vanaf 14 jaar

Opgelet: deze preview ging over een prototype, de Kickstarter-campagne loopt nog tot 30 april 2015: Cave Pilot 55 on Kickstarter!

Spelbeschrijving

In ‘Between Two Cities’ gaan alle spelers aan de slag als architect in de 19de eeuw, een tijd waarin veel verstedelijkt werd. Voor zo’n immense steden is meer dan één architect vereist, dat kan je nu eenmaal niet in je ééntje oprichten. Je hulp werd ingeroepen voor twee steden in jouw buurt, je zal dus nauw moeten samenwerken met je buren om twee goede steden uit de grond te stampen. Uiteindelijk zal er maar één architect met de roem gaan lopen, het is dus van groot belang om je twee steden zo goed mogelijk te plannen en wie weet ben jij dan wel de beste architect aan tafel!

Het spel bestaat uit drie ronden, waarbij de eerste en de laatste ronde identiek verlopen. Na drie ronden hebben alle spelers links en rechts van hun een stad opgericht en worden al deze steden gewaardeerd, jouw ‘minst goede’ stad zal bepalen hoeveel punten je uiteindelijk krijgt. In de eerste (en laatste) ronde krijgen alle spelers 7 tegels op hand, vervolgens kiezen ze twee tegels en leggen ze de overige 5 tegels onder het stadsfiguur links van hen om aan te geven dat ze klaar zijn met kiezen. Nadat alle spelers hun keuze gemaakt hebben kunnen deze tegels in je steden geplaatst worden, één in de stad links van je, de andere in de stad rechts van je. Je kan daarbij overleggen met de buur waarmee je die bepaalde stad moet bouwen, je kan bijvoorbeeld aangeven waarom je die tegel op een bepaalde plaats legt, je kan een bepaalde strategie bespreken,… Het enige wat je niet mag verklappen is welke tegels die buur de volgende ronde op hand zal krijgen. Bij het aanleggen van tegels zijn er enkele regels waar je rekening moet mee houden, zo moeten alle tegels naast elkaar gebouwd worden en mag je niet plots aan de andere kant beginnen bouwen én moet het uiteindelijk een stad van 4 op 4 tegels worden. Je mag dus geen vijfde tegel aanleggen in een rij of kolom. Daarna gaat het spel gewoon verder, je neemt de 5 tegels die je van je rechterbuur gekregen hebt en kiest er weer twee uit om in je steden te bouwen. De keer erna krijg je nog drie tegels, één voor elke stad en één voor de aflegstapel. Daarna volgt een tweede ronde, waarbij de spelers drie rechthoekige tegels krijgen. Je raadt het al: één tegel voor elke stad en de andere verdwijnt uit het spel. Na deze korte tweede ronde krijgen de spelers weer zeven tegels op hand en gaat de laatste ronde van start. Na deze ronde bestaan alle steden uit 16 tegels en volgt de puntentelling.

Elke gebouwensoort wordt vervolgens op een andere manier gewaardeerd. De winkels leveren punten op als ze in rijen/kolommen naast elkaar liggen, terwijl fabrieken vooral veel opleveren als je stad meer produceert dan andere steden: als jullie de meeste fabrieken bezitten levert élke fabriek 4 punten op. Tavernes heb je in verschillende soorten, hoe meer verschillende soorten je bezit, hoe meer punten je krijgt. Ook bij de kantoren geldt ‘hoe meer hoe beter’, maar als die grenzen aan een taverne leveren ze zelfs nog meer punten op. Een parktegel levert in elk geval twee punten op, maar als je er in slaagt om grotere parken (van minimaal twee tegels) te maken kan je nog meer punten verdienen. Hoe meer verschillende parken (die dus niet aan elkaar grenzen), hoe beter. Tenslotte heb je nog de huizen, je inwoners zijn pas gelukkig als er veel variëteit is in hun stad, een huis wordt dus alsmaar meer punten waard naarmate je meer verschillende gebouwtypes in je stad hebt. Maar let op: bouw geen huis naast een fabriek, want dan zijn je inwoners ontevreden en levert dat huis maar één punt op. Nadat alle huizen gewaardeerd zijn worden de individuele scores bepaald: jouw score is gelijk aan die van je minst goede stad. Bij een gelijke stand wordt er gekeken naar je beste stad.

Onze mening

Het concept van Between Two Cities klinkt alvast speciaal: samenwerken met je buren, draften en slechts één winnaar. Verschillende principes die succesvol zijn samengesmolten tot een goed spel! Vergis je niet, na Viticulture en Euphoria krijgen we dit keer een erg kort spel, een filler die maximum 30 minuten in beslag neemt, uitleg inbegrepen. Ondanks die korte tijdsduur zit er toch erg veel in dit spel, het overleggen met je buren kan tot hilarische situaties leiden en is gewoon erg leuk. Er zit ook een zekere strategie in en je zal samen keuzes moeten maken: gaan jullie voor veel fabrieken, of voor variëteit en veel huizen? Of willen jullie een groene stad en kiezen jullie voor vele stadsparken? Het feit dat elk type gebouw op een andere manier gewaardeerd wordt maakt het zeer interessant, en je moet bovendien ook nog kijken wat er in de andere steden gaande is. Als je ziet dat ze rechts van je allemaal fabrieken aan het bouwen zijn wordt de kans kleiner dat jij er nog veel op hand zal krijgen, of kan je je linkerbuur saboteren en net die tegels achterhouden waar zij op zitten te wachten? Veel mogelijkheden in een kort maar leuk spel. Ondanks het logische achtergrondverhaal voelt het spel wel vrij abstract tijdens het spelen, gelukkig staan de verschillende manieren van puntentelling duidelijk weergegeven op de tegels. Het spel kon ons meteen overtuigen, we speelden het prototype nu enkele keren en kijken er naar uit om het nog meer te spelen. Door het draftprincipe is het spel met alle spelersaantallen even goed. Je zou denken dat het spel vaak op gelijke stand uitdraait, maar dat was bij ons toch niet het geval, en als dat dan wél het geval was gaf de tweede stad altijd uitsluitsel. In de variant voor twee spelers valt het coöperatieve element weg en bouw je helemaal alleen aan twee steden. In plaats van drie zijn er nu vijf ronden, en in plaats van je minst goede stad wordt je score nu bepaald door de som van beide steden. Ook met twee spelers blijft het gewoon een leuk spel, maar een héél leuk element (het samenwerken) valt helemaal weg en maakt het spel toch net iets minder speciaal. Het is ook leuk, maar lijkt een ander spel. De kwaliteit van het materiaal kunnen we helaas nog niet beoordelen, maar afgaande op de vorige spellen van Stonemaier Games en de foto’s die we al gezien hebben vermoeden we dat Jamey Stegmaier ook nu weer voor goede kwaliteit kiest. Als backer van voorgaande Kickstarter campagnes van diezelfde uitgever kunnen we ook zeggen dat hij erg veel aandacht besteed aan de wensen van de backers en kunnen we helemaal niet klagen.

Conclusie: Between Two Cities is een erg leuke filler dat we hier graag nog op tafel leggen!

 Between Two Cities

Auteurs: Ben Rosset & Matthew O’Malley
Uitgever: Stonemaier Games
Aantal spelers: 1 – 7
Tijdsduur: ± 30 min.
Vanaf 8 jaar

Opgelet: Dit spel is nog niet verkrijgbaar in de winkel, er loopt nog tot 16 maart 2015 een Kickstarter-campagne: Between Two Cities op Kickstarter!

Lees ook: Interview met Jamey Stegmaier over Between Two Cities.

Momenteel loopt op Kickstarter een campagne voor Höyük Anatolia, een uitbreiding op Höyük. De recensie van het basisspel staat al een hele tijd online op onze blog, maar nu hebben we ook deze splinternieuwe uitbreiding onder de loep genomen en getest. Lees hier een preview en onze mening over deze nieuwe uitbreiding!

Spelbeschrijving

Aan het begin van het spel kunnen alle spelers twee doelstellingen kiezen door hun evolutie fiche bij de bijhorende opdrachten te leggen. Daarna begint het spel volgens de spelregels van de variant voor gevorderden. Naast de eindconditie uit het basisspel kan het spel nu ook eindigen van zodra een speler zijn twee doelstellingen heeft volbracht, de huidige ronde wordt afgespeeld en het spel is gedaan. Naast de gewone puntentelling scoor je nu ook punten voor je afgewerkte doelstellingen. Hieronder bespreken we de drie doelstellingen.

Watertoevoersysteem: voor deze doelstelling zijn de nieuwe ‘druppels’ nodig. Één van je huisjes moet op een landschapsplaats met water geplaatst worden, van daaruit kan je het toevoersysteem opbouwen. Op dit huisje én op vier andere huizen die hiermee verbonden worden moet je een druppel leggen. Zo’n druppel kan je eenvoudig bouwen in plaats van één van de elementen op je bouwtegel. Van zodra die groep van vijf aaneengesloten huizen voorzien is van alle waterdruppels voldoe je aan deze doelstelling. Een catastrofe kan er voor zorgen dat je watervoorziening wordt vernield waardoor je dus ook niet meer voldoet aan de doelstelling, je zal dus erg waakzaam moeten blijven! Als je aan het einde van het spel een compleet watertoevoersysteem hebt levert dit je 15 punten op.

Valleifeest: de offerkaarten die je in het basisspel gebruikt om punten te scoren heb je nu ook nodig om een leuk feest te bouwen. Verzamel vijf kaarten met verschillende offers, let daarbij wel op dat je de offers spaart die zijn voorgesteld als een offer fiche. Vervolgens kan je die vijf kaarten uitspelen volgens de normale spelregels, maar in de plaats van het bouwen van een element in de bouwfase. Je krijgt deze keer geen punten maar de vijf afgebeelde offer fiches, je doelstelling is daarmee meteen vervolledigd en kan je nooit meer ontnomen worden. Deze doelstelling levert je aan het einde 18 punten op.

Artefacten: in deze laatste doelstelling probeer je twee artefacten op te bouwen. De enige voorwaarde: het artefact moet op een huis met twee verdiepen geplaatst worden. Deze doelstelling is het gemakkelijkste om te behalen, maar ook diegene die je heel gemakkelijk weer kan verliezen. Van zodra een woonblok wordt getroffen verdwijnen alle artefacten in dat woonblok, los van de ramp die de catastrofe veroorzaakt. Daarom krijg je voor deze doelstelling ook al punten als je ze voor de helft vervolledigd: 5 punten voor één artefact, 10 punten voor twee artefacten!

Onze mening

Höyük is niet meteen ons favoriete spel, maar deze uitbreiding brengt duidelijk meer plezier en uitdagingen in het spel! Je bent niet meer doelloos aan het opbouwen in de hoop op zo veel mogelijke plaatsen de meerderheid te behalen, je hebt nu ook werkelijk een doelstelling voor ogen die je zo snel mogelijk probeert te vervolledigen. Deze uitbreiding maakt het spel voor ons dan ook completer, zonder dat er veel extra spelregels bij komen kijken. We speelden dit prototype niet vaak genoeg om met zekerheid te kunnen zeggen dat de drie doelstellingen met elkaar in balans zijn, maar onze testsessie leverde alvast geen noemenswaardige problemen op. In theorie zou je een speler die kiest voor het watertoevoersysteem kunnen boycotten door je huizen in datzelfde blok zo te bouwen dat hij/zij niet kan uitbouwen tot 5 huizen met een druppel, maar dat is dan ook alleen mogelijk met meerdere spelers. Met twee spelers is het onmogelijk om je tegenspeler te blokkeren. Uiteraard hebben de andere spelers ook hun eigen doelstelling voor ogen, of dat soort blokkages dan ook effectief tot stand komt is ons niet duidelijk. De doelstelling met de artefacten is inderdaad gemakkelijk om te halen maar ook heel gemakkelijk om kwijt te spelen, dat zit dus zeker in balans. Het offerfeest kan je nooit meer kwijt geraken eens je alle offer fiches hebt verzameld, van die 18 punten ben je zeker. Maar het zijn wel vijf kaarten die je niet hebt kunnen gebruiken om een ander set uit te spelen, wetende dat een set van 5 dezelfde kaarten je 12 punten kan opleveren. Zo heeft elke doelstelling zo zijn voor- en nadelen. Als Höyük hier in de toekomst op tafel komt is de kans groot dat we de uitbreiding er graag bij nemen!

Conclusie: Höyük: Anatolia is een waardevolle toevoeging aan het basisspel!

Höyük: Anatolia

Auteur: Pierre Canuel
Uitgever: MAGE Company
Aantal spelers: 2 – 5
Tijdsduur: ± 60 min.
Vanaf 10 jaar

Kickstarter-campagne Höyük: Anatolia
Klik hier om een een exemplaar van Höyük te winnen op E&E’s Spellenmolen!

Spelbeschrijving

In Peptide worden we allemaal wetenschappers. Elke speler gaat aan de slag om een zogenaamde peptide-keten te maken, een ketting van aminozuren. Daarvoor moeten we klein beginnen, we gaan organellen verzamelen die we kunnen inzetten om acties uit te voeren. Als we voldoende RNA-kaarten verzameld hebben kunnen we deze omzetten naar een aminozuur. Pas nadat je dat aminozuur hebt kunnen omdraaien zal je ook punten kunnen scoren aan het einde van het spel.

In het begin van elke ronde worden er organel-kaarten opengelegd, waarna de spelers er elk om beurt één mogen nemen tot wanneer elke speler twee organellen bezit. In plaats van zo’n organel te nemen kan je er ook voor kiezen om startspeler te worden. Daarna kunnen alle spelers hun zonet verzamelde kaarten gebruiken voor de bijhorende actie. De vijf verschillende organellen hebben dan ook elk hun eigen effect. Zo kan je met de nucleus een RNA-kaart kiezen en met een mitochondria twee ATP of energiedragers nemen, terwijl je met de vacuole één willekeurige RNA-kaart krijgt en één energiedrager. RNA-kaarten heb je nodig om aminozuren te vormen, maar om te weten wélk aminozuur je moet maken moet je uiteraard eerst zo’n kaart hebben. Daarvoor heb je een ander organel nodig (AminoAcyl) én twee energiedragers. Tenslotte moet je dat aminozuur nog vormen met behulp van een ribosoom én een energiedrager. Deze actie zal je twee keer moeten uitvoeren, de eerste keer om het aminozuur te vormen en later een tweede keer om het te activeren. Pas wanneer een aminozuur geactiveerd is levert het punten op. Nadat elke speler zijn organel-kaarten heeft gebruikt eindigt de ronde en worden er weer nieuwe opengedraaid.

Energiedragers kan je ook gebruiken om een extra actie uit te voeren. Hiermee kan je o.a. de open organel- of RNA-kaarten vernieuwen. Aminozuren heb je ter waarde van 4, 5 of 6 punten, afhankelijk van hoeveel dezelfde RNA-kaarten je nodig hebt om dat te vormen. Voor elk aminozuur dat je gevormd hebt maar nog niet geactiveerd hebt krijg je één strafpunt als het spel eindigt. Het spel eindigt onmiddellijk wanneer een speler de ‘STOP’-kaart trekt tijdens het nemen van nieuwe aminozuur-kaarten. Alle geactiveerde aminozuren en eventuele strafpunten worden samen geteld, de speler met de meeste punten wint het spel.

Onze mening

Wij speelden een prototype van Peptide, een kaartspel dat binnenkort op Kickstarter gelanceerd wordt. De zorg en de kwaliteit van het prototype vertelde ons alvast dat de auteur veel moeite en aandacht gestoken heeft in het spel en de afwerking ervan. Het thema schrikt op het eerste zicht een beetje af, de spelregels bevatten dan ook heel wat termen waar we in het begin helemaal niets van begrepen. Dat vertaalt zich helemaal niet in het spel, het speelt heel vlot en alles wat je doet klinkt gewoon erg logisch. Het spel heeft een kleine geluksfactor maar het strategische aandeel is hier zeker belangrijk. In de eerste fase kan je kaarten kiezen, het is zeker een voordeel als je op deze moment startspeler bent zodat jij als eerste kan kiezen. Je gaat dus regelmatig overwegen om maar één kaart te nemen en startspeler te kiezen. Al de rest spreekt voor zich, je gaat RNA-kaarten, energiedragers en aminozuren verzamelen die je dan met een ribosoom wilt omzetten. De ribosomen zijn op een gegeven moment dan ook het meest gegeerd, je hebt deze maar liefst twee keer nodig om een aminozuur helemaal af te werken, meestal zijn alle spelers ongeveer tegelijkertijd aan het wachten op een ribosoom. We merkten dat het spel zowel in de smaak viel bij spelers die meer over het thema kenden als bij spelers die er niets van kenden.

Over de kwaliteit en lay-out kunnen we nog niet veel zeggen aangezien dit een prototype was, maar de illustraties e.d. waren voor ons toch al zeer geslaagd! We merkten dat het spel met twee spelers niet zo leuk was als met meerdere spelers en hebben onze ideeën daarover gedeeld met de auteur. Hierdoor zijn er reeds enkele aanpassingen doorgevoerd en is hij momenteel nog volop bezig met een variant voor twee spelers waarin het spel even goed werkt als met meerdere spelers. Hij staat zeker open voor ieders mening en is bereid om aanpassingen te doen om het spel zo goed mogelijk te maken. Het is voor ons dan ook een kaartspel met heel wat potentieel en we zijn alvast heel benieuwd naar het uiteindelijke resultaat ervan.

Met dank aan Genius Games!

Peptide: A Proteïn Building Game

Auteur: John Coveyou
Uitgever: Genius Games
Aantal spelers: 2 – 6
Tijdsduur: ± 40 min.
Vanaf 10 jaar

Opgelet: Dit spel is NIET verkrijgbaar in de winkel, maar je kan het nog tot 12 november 2014 backen op Kickstarter: Peptide: A Protein Building Game op Kickstarter.

Spelbeschrijving

In Nord staat elke speler aan de leiding van een stam op één van de eilanden van de zogenaamde Lofoten, een eilandengroep voor de noordkust van Noorwegen. Het bewuste eiland heet Vestvågøy, een eiland met veel gebergten, fjorden en bossen, volledig omringd door de Zwarte Zee. De spelers zetten alsmaar meer arbeiders en vissers in, deze zullen andere vestigingen aanvallen of te vriend maken, maar om te winnen zal je je vestiging ook goed moeten onderhouden. Zo zal je twee keer grondstoffen en twee keer voeding moeten leveren.

Aan het begin van het spel heeft elke speler één jarl (= hoofdman) en een soldaat in één van de vestigingen staan, dit is de basis van waaruit je dit spel zal beginnen. Als je aan de beurt bent kan je slechts kiezen tussen twee mogelijke acties: nieuwe soldaten in het spel brengen of een vreemde jarl ontvoeren. Als je kiest voor de eerste actie kan je aan het begin van je beurt een schatkaart uitspelen met een actie, als je deze niet gebruikt zullen ze aan het einde punten opbrengen. Daarna kan je enkele soldaten inzetten, op land of op zee, zolang ze verbonden zijn met een vestiging waar je minstens één soldaat hebt staan, al kan deze verbinding ook bestaan uit soldaten van een tegenstander. Na het inzetten van je soldaten wordt er gecontroleerd of je hierdoor een verbinding hebt gemaakt met een andere vestiging en of je daarbij aan de voorwaarden voldoet om aan te vallen. Daarvoor moet je een soldaat hebben staan in de vestiging waar je aanval begint, je mag nog geen soldaat hebben staan in de aan te vallen vestiging en de twee vestigingen mogen nog niet verbonden zijn vooraleer je soldaten geplaatst werden. Als er aan één van deze voorwaarde niet voldaan wordt gebeurt er niets en wordt het een vereniging genoemd. Bij een aanval worden alle eigen soldaten op de kortste route tussen beide vestigingen weggenomen en verdeeld volgens aangegeven op een samenvattingskaartje. Hierdoor zullen sommige soldaten sterven maar komen er ook soldaten in beide vestigingen te staan, afhankelijk van de lengte van de verbinding. Daarna gaat het spel gewoon verder. De andere mogelijke actie dat je kan doen is een vreemde jarl ontvoeren, je kan daarbij een hoofdman van een tegenstander of één van de 4 neutrale hoofdmannen ontvoeren. Om deze actie te kunnen uitvoeren moet je ook aan enkele voorwaarden voldoen, zo moet je in die vestiging minstens 2 soldaten hebben staan en bovendien nog eens de meerderheid aan soldaten hebben. Daarnaast moet er een verbinding zijn tussen de vestiging en de kleine drakenboot, zoals steeds kan een verbinding (ook) bestaan uit soldaten van je medespelers. De vreemde jarl komt samen met de gestorven soldaten in de drakenboot en levert 10 tot 20 punten op, hoe meer overleden soldaten er al in de boot staan, hoe meer punten de jarl zal opleveren!

Als de drakenboot vol is of wanneer een speler geen van beide acties kan uitvoeren volgt er een puntentelling. Twee keer is die puntentelling gebaseerd op de grondstoffen die je kan voorzien in al je vestigingen, twee keer krijg je punten naar gelang het aantal soldaten dat je kan voeden in je vestigingen. Om punten te scoren tijdens de eerste puntentelling moet je minstens 1 soldaat in een vestiging hebben staan en mag je niet de minste soldaten hebben. Vervolgens kan je punten verkrijgen als je soldaten die op berg- en bosgebieden verbonden zijn met deze vestiging, en ook hier geldt dat een verbinding (ook) kan bestaan uit soldaten van een tegenspeler. Bij de andere puntentelling wordt er voor elke vestiging gekeken hoeveel voedsel er kan verzameld worden in de omliggende velden. De vestiging zelf, een bezet bosgebied en een vissersboot leveren elk 1 voedsel op. Alle spelers in die vestiging kunnen gebruik maken van het verzamelde voedsel, ook al zorgde een andere speler daarvoor. Het aantal soldaten dat je kan voeden levert punten op in het kwadraat. Soldaten die je niet kan voeden moeten weggehaald worden en tellen uiteraard niet mee bij de puntentelling. Na de vierde puntentelling eindigt het spel en volgt er nog een kleine telling voor het aantal verzamelde schatkaarten.

De schatkaarten kan je gebruiken om een extra actie uit te voeren maar je kan ze ook opsparen voor de puntentelling aan het einde van het spel. Je krijg dan punten voor het aantal verschillende schatten dat je verzamelde, maar ook voor setjes van minstens 3 dezelfde schatten. Je krijgt drie schatten aan het begin van het spel, door soldaten op zandgebieden te plaatsen kan je nieuwe schatten verzamelen. Diegene die na deze puntentelling de meeste punten heeft wint het spel.

Voor gevorderden is er alvast ook een uitbreiding voorzien. Zo kan je bij het samenstellen van het eiland de achterkant van de tegels gebruiken voor een moeilijkere variant en kunnen de neutrale hoofdmannen vervangen worden door bijzondere hoofdmannen. Je kan ze alle vier in één spel gebruiken al wordt er aangeraden om maar 1 of 2 van deze figuren te gebruiken zodat het overzichtelijk blijft. Tussen deze hoofdmannen heb je o.a. Ragnar die tijdens het spel schatkaarten verzamelt telkens zijn vestiging wordt aangevallen, van zodra iemand Ragnar ontvoert worden zijn schatten verdeeld onder diegenen die minstens één soldaat aanwezig hebben in zijn vestiging. Ook Thorstein, Floki en Eirik hebben een bijzondere eigenschap.

Onze mening

Deze preview van Nord is misschien wel de moeilijkste die ik tot hier toe schreef, en dat omwille van de uiteenlopende reacties van onze medespelers. Laat ook duidelijk zijn dat dit een prototype is, vele dingen kunnen nog verandert worden in de uiteindelijke versie.

Nord is een abstract en strategisch spel met heel veel mogelijkheden. De spelregels zijn in principe niet zo erg moeilijk maar door alle voorwaarden en bijkomende regeltjes wordt het toch een hele uitleg, zoals duidelijk te zien is aan de lengte van onze spelbespreking. Ondanks al die regels heb je tijdens het spelen nochtans niet het gevoel dat het moeilijk is, wat een heel groot pluspunt is. In principe komt het erop neer dat je in je beurt ofwel nieuwe soldaten inzet (99% van de gevallen) ofwel een vreemde hoofdman ontvoert, af en toe komt daar dan een aanval uit voort. Het spel is ook voorzien van handige samenvattingskaarten, zowel de mogelijke acties als de beschrijving van een aanval en van de puntentellingen zijn erg duidelijk samengevat met afbeeldingen. Hoe vaker je het spel speelt, hoe meer tactieken en strategieën je ontdekt, het spel wordt er steeds beter op. In het begin denk je al gauw dat je niets nuttig kan doen, maar al gauw blijkt dat je juist heel veel mogelijkheden hebt. Je moet steeds afwegen wat je gaat doen: als je een andere vestiging aanvalt worden je soldaten van het bord genomen, en misschien wil je ze liever nog even laten staan tot na de volgende puntentelling? Het is best wel even wennen dat verbindingen ook door andere spelers kunnen gemaakt worden, soms zal je zelf een verbinding willen maken om te voorkomen dat een tegenspeler kan aanvallen, maar andere keren wil je dat juist niet! Je probeert ook te voorkomen dat een tegenspeler één van de hoofdmannen kan afvoeren, want dat levert meteen heel wat punten op, tegelijkertijd probeer je die uiteraard zélf te ontvoeren, maar dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan. Het zorgt voor grote concurrentie in de vestigingen, want zowel voor het afvoeren van een jarl als voor de grondstof-puntentelling wil je liefst de meerderheid halen (al is het maar om te voorkomen dat je tegenstander punten scoort). De interactie in dit spel is dus zeker aanwezig. Daarnaast is er ook het dilemma van de schatkaarten, de acties die je er mee kan doen zijn leuk, maar misschien niet sterk genoeg in vergelijking met het aantal punten dat ze zan het einde kunnen opbrengen. Je zal dus goed moeten afwegen wat je er mee wilt doen. Tijdens onze speelsessies is het meermaals voorgekomen dat een speler in het spel geen enkele schatkaart gebruikte.

Het eiland wordt groter naarmate het aantal spelers toeneemt, echter waren we niet bij alle spelersaantallen even overtuigd. Met twee spelers vonden we het erg goed: veel mogelijkheden en veel interactie, het eindigt altijd nipt. Ook met drie spelers viel het spel wel in de smaak en waren ook onze medespelers erg enthousiast. Ons 4-spelerspel viel echter helemaal tegen, deze medespelers vonden er niets aan. Lag het aan het feit dat we met vier waren? Deden we iets verkeerd? Geen idee waar het aan lag. Op een gegeven moment leek het spel vast te zitten en hadden sommige spelers echt geen mogelijkheden meer. Jammer, want het spel dat we eerder zo goed vonden leek nu opeens niets meer. We willen het zeker nog een keer met vier spelers spelen om te ontdekken waaraan het lag, want met twee/drie spelers waren we wel overtuigd. Het positieve aan het spel is de interactie en de tactische mogelijkheden (los van die sessie met vier spelers), hetgeen het moeilijkste leek waren de vele voorwaarden zoals wanneer wel/niet aanvallen. Ook een groot pluspunt is het variabele bord, je kan het eiland elke keer anders vormen en de vestigingen op andere plaatsen leggen waardoor het spel elke keer verschillend zal zijn.

Als je aan expertspellen denkt dan denk je al gauw aan een erg lange speelduur. Dat is bij Nord toch niet het geval, het neemt zo ongeveer een uurtje in beslag, wat voor ons toch een groot pluspunt is. Als je het spel eenmaal onder de knie hebt is die kleine uitbreiding erg leuk, het voegt alleen maar leuke dingen toe en het maakt de strijd en de concurrentie alleen nog groter, al raden we wel aan deze uitbreiding bij een eerste speelbeurt weg te laten. Over het materiaal en de illustraties kunnen we nog niet veel zeggen aangezien we een prototype speelden, maar de spelregels zien er alvast mooi en duidelijk uit.

Aanvulling: We hebben het probleem van ons 4-speler-spel voorgelegd aan de auteurs, en aan de hand van de problemen dat we gehad hebben vermoeden zij dat we pech hebben gehad tijdens de opstelling. We hadden namelijk veel bossen en stranden waardoor het spel vast kwam te zitten. Dit is het nadeel van de variabele opstelling. Ze gaan in de spelregels enkele voorbeeldopstellingen toevoegen om dit probleem in de toekomst te vermijden. Daarnaast geven ze ook aan dat het spel met 4 spelers inderdaad heel anders speelt, onze voorkeur voor Nord gaat dus uit naar een spel met 2/3 spelers.

Conclusie: Wij zijn alvast heel benieuwd naar het eindresultaat, het spel heeft zeker potentieel.

Nord
Auteurs: Johannes & Rolans Goslar
Uitgeverij: Kronberger Spiele
Aantal spelers: 2 – 4
Tijdsduur: ± 30 – 60 min.
Vanaf 12 jaar
Let op: Dit spel is nog NIET verkrijgbaar in de winkel. Je kan het backen op de crowdfunding website Spieleschmiede: Nord op Spieleschmiede

Spelbeschrijving

In Dead Man’s Draw probeer je de grootste buit te vergaren, maar als je te gulzig bent riskeer je alles te verliezen! Elk om beurt zullen de spelers kaarten trekken in de hoop zoveel mogelijk verschillende schatten te verzamelen zonder twee keer dezelfde te nemen. Dat is uiteraard nog niet alles, want elke gevonden schat heeft een unieke eigenschap. Daarnaast kruipt elke speler in de huid van één van de 17 personages, elk personage heeft zijn eigen unieke vaardigheid.

De trekstapel bestaat uit 50 kaarten: 10 verschillende kleuren, elk met een waarde van 3 t.e.m. 7 (op de groene na). De 9 kaarten met waarde twee en de groene 4 liggen op de (gedekte) aflegstapel. Als je aan de beurt bent trek je een kaart van de stapel, leg je deze open op tafel en voer je de bijhorende actie uit. Daarna beslis je of je verder speelt of stopt, maar pas op: als je twee keer dezelfde kleur trekt is je beurt voorbij. Je bent verplicht om de bijhorende actie uit te voeren indien mogelijk, ook al zorgt die actie ervoor dat je beurt eindigt. Met het anker bescherm je eerder gespeelde kaarten zodat je ze niet verliest als je beurt over is, met het kanon verwijder je een kaart van je tegenstander en met het zwaard neem je een kaart van je tegenspeler om zelf te spelen. Het orakel zorgt ervoor dat je de volgende kaart van de stapel kan bekijken voor je beslist om verder te spelen, de landkaart laat je toe een kaart te zoeken uit de bovenste drie kaarten van de aflegstapel en met de haak moet je een kaart uit je eigen voorraad terug spelen. De zeemeerminnen hebben geen speciale actie maar hebben waardes van 4 t.e.m. 9, de kraken verplichten je om twee extra kaarten te trekken en als je zowel de schatkist als de sleutel verkrijgt worden je kaarten verdubbelt als je stopt! Als je beslist te stoppen neem je alle kaarten en sorteer je ze in je voorraad per kleur, waarbij de hoogste waarde telkens bovenaan ligt. Het spel eindigt zodra de kaarten uitgeput zijn, daarna tellen de spelers de waarde van hun zichtbare kaarten, de hoogste waarde van elke kleur dus. Diegene met de meeste punten wint het spel, bij gelijke stand wint diegene met de meeste kaarten.

Elke speler kan aan het begin ook uit twee personages kiezen, deze hebben allemaal een voordeel dat enkel jij gedurende het spel kan benutten. Zo mag de navigator steeds uit de volledige aflegstapel kiezen als hij een schatkaart trekt, mag de casanova de zeemeerminnen onmiddellijk in zijn voorraad leggen en kan de visser hetzelfde doen met de krakens. De mystieke kan na een orakelkaart de komende drie kaarten bekijken i.p.v. één en de schatzoeker kan het aantal kaarten met drie vermenigvuldigen als hij een schatkist en sleutel verzamelt, …

Onze mening

Wij kenden Dead Man’s Draw om te beginnen via de app, dat we beiden ontzettend veel keren speelden (en nog steeds spelen). We waren dan ook heel geïnteresseerd in het kaartspel (dat gebaseerd is op de app), en ook dat viel in de smaak! Het is een heel leuke en verslavende filler. Het is uiteraard een geluksspelletje, maar het push-your-luck gedeelte is in dit spel toch spannender dan anders. Bovendien zorgen de bijkomende acties voor meer dynamiek, je twijfelt niet alleen of je nog een kaart zou nemen, maar je wilt nog graag die ene kleur… of misschien wil je de sleutel aangezien je al een schatkist hebt getrokken, want het is wel erg leuk als je kaarten verdubbeld worden. Ook zit er wel wat logica in en hebben we niet het gevoel dat het geluk volledig bepaald wie het spel wint, er zijn zeker combo’s te vinden: met mijn haak neem ik eerst een zwaard zodat ik een kaart van een tegenspeler kan spelen, als ik dan een kanon van een tegenspeler neem kan ik bovendien nog een kaart van de tegenstander verwijderen! En zo zal je wellicht nog wel leuke combo’s ontdekken in het spelletje. Het heeft bij ons een heel hoog ‘nog eens’-gehalte, en dat moet een goede filler toch hebben. Je kan het spel perfect spelen zonder de personages, om vb. met kinderen te spelen, maar de personages zorgen er wel voor dat het spel elke keer anders aanvoelt. Alle 17 vaardigheden zijn leuk en zorgen ervoor dat je het spel telkens op een andere manier gaat beleven. Als je medespelers het spel nog niet kennen zijn de samenvattingskaarten (stretch goal $35,000) erg handig, maar de kans is wel heel erg groot dat deze er bij zullen zitten.

Het echte kaartspel heeft een paar kleine verschilpunten met de app. Het grootste verschil is dat de app als tweepersoonsspel gemaakt is, het kaartspel kan je ook met 3 en 4 spelen. Als je twee spellen hebt kan het zelf van 5 tot 8 spelers, maar dat hebben we niet kunnen proberen. Het spel werkt erg goed met 2 spelers, maar ook met 3 en 4 spelers viel het zeker in de smaak als filler. Doordat je alle kaarten in je voorraad per kleur moet sorteren heb je best wel wat plaats nodig om die 10 stapeltjes te leggen, het is dus geen filler dat je snel op een kleine salontafel zal spelen.

Conclusie: Dead Man’s Draw is voor ons een erg spannende en verslavende filler!

Dead Man’s Draw

Uitgeverij: Mayday Games
Aantal spelers: 2 – 4
Tijdsduur: ± 15 min.
Vanaf 13 jaar

Let op: Dit spel is nog NIET verkrijgbaar in de winkel. Je kan het nog tot 27 augustus backen op Kickstarter: Dead Man’s Draw op Kickstarter

Spelbeschrijving

New York, 1920. Je vindt een briefje in je binnenzak met daarop een plaats en tijdstip, een nieuwe opdracht? Geen idee, je zal het moeten uitvinden, want je hebt al toegezegd. Enkele andere professionals hebben echter hetzelfde aanbod gekregen, uiteraard wil jij de enige zijn die op de bestemming geraakt. Je zit op de trein van New York richting Staten Island samen met enkele van die professionals. 27 unieke personages zullen diezelfde trein nemen, maar heel wat passagiers hebben geen idee van wat er gaande is terwijl ze gewoon rustig in- en uitstappen. Terwijl de trein alsmaar verder reist ga je op onderzoek en smeed je sluwe plannen, maar vergeet niet dat je tegenstanders ook op zoek zijn naar jou! Je zal dus af en toe de tijd moeten nemen om jezelf te vermommen. Op het juist moment sla je toe: je vermoordt één van je tegenstanders! Maar let op! Vermoord een onschuldig slachtoffer, en je ligt er zelf uit…

Alle passagiers hebben een unieke combinatie van 3 kenmerken: de geur, de looks en de stem. Aan het begin van het spel ontvangt elke speler één kaart met daarop zijn personage. Elke ronde begint met een stationsfase waarin de trein halt houdt in het eerstvolgende station. Een vooraf bepaald aantal passagiers verlaat de trein, deze kaarten komen samen op een eerste veld te liggen. Kaarten die hier lagen van een vorige ronde schuiven door naar het volgende vakje. Pas na de 3de ronde komen die passagiers open op de aflegstapel en kan iedereen zien en aanduiden op zijn blaadje wie de trein verlaten heeft en dus onschuldig is. In deze fase wordt ook een gebeurteniskaart open gedraaid die enkel voor deze ronde geldig is.

Daarna volgt de reisfase. Elke speler kiest één van zijn actiekaarten en legt deze gedekt voor zich neer, daarna worden de acties van 1 t.e.m. 4 afgehandeld. Je maakt pas bekend welke actiekaart je gekozen hebt op het moment dat die bepaalde actie wordt uitgevoerd. Met de eerste actie kan je op onderzoek gaan naar een specifiek kenmerk van één van je tegenstanders. Neem daarvoor de drie kaarten van één van de kenmerken (geur – looks – stem) en geef deze aan een speler naar keuze, deze toont je welk van deze drie kaarten van toepassing is op zijn personage. Deze actie kan geblokkeerd worden met de 4de actiekaart (misleiding) of met een vermommingskaart. Als er onderzoek naar jou wordt gedaan terwijl je de actiekaart ‘misleiding’ voor je hebt liggen draai je deze om en gaat het onderzoek niet door, in de plaats daarvan steelt deze misleider een vermommingskaart van de onderzoeker. Vermommingskaarten kan je uitspelen als iemand onderzoek doet en kosten geen actie, maar afhankelijk van de kaart is er slechts één kenmerk dat je kan verstoppen: je geur, je stem of je looks. Met de tweede actie kan je een personage vermoorden, je noemt daarbij één van de 27 personages. Als dat personage aan tafel zit moet hij/zij zich bekend maken en is deze speler uitgeschakeld voor de rest van het spel, als dat personage niet aan tafel zit heb je een onschuldige vermoord en ben je zelf uitgeschakeld. Dankzij de derde actie kan je nieuwe plannen smeden, je kijkt naar de personages die zonet van de trein zijn afgestapt én naar het bovenste personage van de treinstapel. Daarna kan je bepalen of je dat laatste personage boven- of onderaan de stapel terug legt. De 4de en laatste actie is eerder een verdedigingskaart om een onderzoek te voorkomen. Als je deze gekozen hebt en er is geen onderzoek naar je gevoerd mag je toch nog twee vermommingskaarten van de stapel nemen om daar één van te kiezen. In het geval dat twee of meer spelers dezelfde actie gekozen hebben bepaald de initiatiefkaart die je aan het begin krijgt in welke volgorde de acties mogen uitgevoerd worden. Daarna kunnen deze initiatiefkaarten verwisseld worden. Bij de moordacties worden deze initiatiefkaarten niet gebruikt, iedereen schrijft dan op zijn blaadje wie hij vermoord, deze actie gebeurt gelijktijdig. Bovendien heeft elke speler twee vaardigheidskaarten die je een bepaald voordeel geven bij één van de acties. Je kan deze kaarten slechts één keer gebruiken.

Het spel eindigt als de trein zijn laatste halte bereikt heeft. Op het einde van deze ronde mogen alle overblijvende één moordactie uitvoeren, diegene die dit overleeft is de winnaar van het spel. Het spel kan ook vroeger eindigen als er nog maar één speler in leven is.

Onze mening

27th Passenger is een deductie spel, het genre van het alom bekende Cluedo. Als deductie spellen niets voor jou zijn, zal ook dit spel wellicht niet in de smaak vallen. Het is nu eenmaal een genre dat niet bij iedereen geliefd is, dan mag het spel nog zo goed zijn. Wij spelen wel graag eens een (goed) deductie spel en waren daarom ook blij dat we deze konden testen.

Het spel is zeer thematisch, en net als in het echt kunnen we zeggen: je moet op de juiste moment op de juiste plaats zijn. Je kan het nodige geluk gebruiken in dit spel, maar je zal op de juiste moment de juiste keuze moeten maken. Elke ronde opnieuw moet je de keuze maken: ga je op onderzoek, of wil je liever een aantal onschuldige passagiers kunnen uitsluiten? Of denk je dat je tegenspelers een onderzoek op jou plannen en speel je liever op veilig? Je zal op het juiste moment de juiste actie moeten kiezen om zo met wat geluk enkele spelers te kunnen elimineren. De spanning en interactie is zeker aanwezig in dit spel. Het is wel jammer dat het spel onbeslist kan eindigen. Als je aan het einde van de laatste ronde met twee (of meer) overblijft moet iedereen nog een laatste moordactie doen: als iedereen juist gokt is iedereen dood en dus niemand gewonnen, als iedereen fout gokt is ook iedereen dood en niemand gewonnen. Enkel in een situatie waarbij één speler juist en de andere fout gokt is er effectief een winnaar. Uiteraard kan er ook al eerder in het spel een winnaar zijn, en dan doet het probleem zich niet voor.

De spelregels zijn erg thematisch maar ingewikkeld geschreven, we hadden dan ook enkele leesbeurten nodig voordat we het spel volledig begrepen. Na een eerste ronde heb je meteen door dat de spelregels helemaal niet zo moeilijk zijn en best binnen 5 à 10 minuten uit te leggen zijn. De 27 personages zijn erg leuk gevonden en hebben ook erg passende eigenschappen, zo heb je een formeel geklede non met een neutrale geur en een zachte stem, een geparfumeerde barman met een diepe stem en casual kledij, en nog veel meer. Bovendien zijn de illustraties van deze personages ook erg passend, wat het leuk maakt om dit spel te spelen. Een nadeel is dan weer dat er in het basisspel geen schermpje inbegrepen is, je moet je notitieblaadje dus heel de tijd omdraaien of ergens verstoppen. Deze schermpjes vormen een stretchgoal in de kickstarter campagne maar zijn voor ons toch een echte must-have. Mede door het ontbreken van deze schermen is het een heel gedoe met de kaarten: je hebt actiekaarten, vermommingskaarten, vaardigheidskaarten, een initiatiefkaart én je personage op hand. Best veel kaarten om het overzicht te bewaren dus. Sommige dingen (zoals de initiatiefkaarten) hadden we vb. liever gezien als een kartonnen fiche. Uiteraard kunnen we over het materiaal en de kwaliteit hiervan nog niet oordelen, we speelden dan ook een prototype en daar kan nog veel aan veranderen tegen de productie.

Conclusie: 27th Passenger is een heel thematisch en spannend deductie spel!

27th Passenger: A Hunt on Rails

Auteur: C. Giannakoulas & M. Zachariadis
Uitgever: Purple Games
Aantal spelers: 3 – 6
Tijdsduur: ± 40 min.
Vanaf 10 jaar

Opgelet: Dit spel is NIET verkrijgbaar in de winkel, maar je kan het momenteel backen op Kickstarter: 27th Passenger: A Hunt on Rails – Kickstarter.

Spelbeschrijving

In ESSEN: The Game kruip je in de huid van één van de vele geeks die elk jaar in oktober afzakken naar hét grootste evenement in de wereld der gezelschapsspelen: SPIEL. Elke speler begint het avontuur met €300 en zoekt zijn weg tussen een massa volk naar de stands van zijn favoriete uitgevers. Je probeert de spellen aan te kopen die op je verlanglijst staan, maar ook die spellen die momenteel populair blijken te zijn op BoardGameGeek. Veel spellen aankopen heeft echter ook z’n nadelen: je moet meer sleuren en je zal je moeilijker kunnen verplaatsen door de hallen. Er is maar één oplossing: terug naar de parking, alles in de koffer, eventueel wat extra geld afhalen en terug naar binnen! Gelukkig kan je af en toe terug op krachten komen door in de verbindingsgang iets te eten..

Wanneer je aan de beurt bent kan je een aantal acties uitvoeren, afhankelijk van het aantal spellen dat je op dat moment in je zakken meesleurt. Er zijn slechts 3 mogelijke acties: verplaatsen, spellen aankopen of spellen testen. Bij het verplaatsen kan je jouw figuur naar een horizontaal, verticaal of diagonaal aangrenzende plaats verzetten. Elke ronde staan er andere spellen in de belangstelling, dat wilt zeggen dat ook die massa volk zich zal verplaatsen! In de hallen waar de massa zich bevindt zal het dus moeilijker zijn en kost elke verplaatsing je 2 acties. Op elke stand kan je ook een spel aankopen: dezelfde spellen dat zijn verschenen op SPIEL 2013, aan dezelfde prijzen! Je betaalt het juiste bedrag, ontvangt punten afhankelijk van de populariteit van dat spel en legt het spel op het laatst beschikbare actieveld op je tableau. Vanaf dan heb je dus één actieveld minder ter beschikking. Als laatste kan je ook spellen testen, hierdoor leer je nieuwe spellen kennen en wordt je verlanglijstje wat uitgebreider: neem 2 kaarten en kies hiervan één dat bij op je verlanglijst komt. Wanneer je op de parking bent kan je al je aankopen uitladen in je koffer en creëer je dus vrije actievelden die je meteen weer kan gebruiken! Bovendien kan je ook extra geld afhalen, al moet je daar wel punten voor inleveren: 2 punten voor elke €50.

Wanneer alle spelers hun acties hebben uitgevoerd is de ronde gedaan… Elke ronde worden er 6 nieuwe spellen in de hallen geleverd en wordt de volgende levering alvast open gelegd op de paletten. Hierdoor kan je inschatten wat er de volgende ronde in het spel zal komen. Afhankelijk van de nieuwe spellen die op de paletten komen wordt er bepaald welk type van spellen wel of niet populair zijn, hierdoor veranderen de bonuspunten die je krijgt bij het aankopen van spellen én wordt de massa-figuur verplaatst. Diegene die de minste spellen in zijn zakken heeft wordt de startspeler voor de volgende ronde. Na de 3de en laatste (7e) ronde volgt er een waardering: je vergelijkt de types van je aangekochte spellen met diegene die populair zijn op BoardGameGeek, Trictrac & Fairplay, als die overeen komen krijg je een aantal bonuspunten. Op het einde van het spel worden je aankopen ook vergeleken met de spellen op je verlanglijst: hoe meer spellen je kocht die op je lijstje stonden: hoe meer punten! Voor overgebleven geld krijg je uiteraard geen punten: wie vertrekt nu vanuit Essen mét geld op zak?!

Onze mening

Wij waren vanaf het eerste spel meteen enthousiast! Het is haast niet te geloven hoe je het ‘Essen-gevoel’ kunt nabootsen in een spel. Gedurende 60 min. heb je echt het gevoel dat je rondloopt op dé grote beurs waar iedereen naar uitkijkt, op zoek naar de nieuwste pareltjes. Niet alleen zijn de prijzen en de spellen dezelfde als op Spiel 2013, maar ook de locatie van de verschillende uitgevers klopt! Thematisch zit het heel erg goed in elkaar wat het gevoel zo compleet maakt.

In de verschillende sessies dat wij het spel gespeeld hebben won er altijd iemand met een heel andere strategie, wat wilt zeggen dat er verschillende mogelijkheden zijn en er niet één strategie is waar je ‘altijd’ mee wint. Zo kan je je focussen op je verlanglijst om zo veel punten te scoren op het einde, of door spellen te kopen die populair zijn en gedurende het spel veel punten opleveren. Door de ranking op BGG e.d. in de gaten te houden kan je ook veel punten scoren na de 3de en laatste ronde, wat ook een winnende strategie kan zijn. We hebben ook al mensen weten winnen die op alles letten (verlanglijst, populariteit en  de ranking).. Alles is dus mogelijk! Het spel is ook elke keer verschillend: niet alle spellen zijn aan het begin van het spel beschikbaar in de hallen en je zal dus elke keer opnieuw op zoek gaan naar een ideale weg. Het is wel erg belangrijk om regelmatig terug naar de parking te gaan: het creëert extra acties én verhoogt de kans om startspeler te zijn als je minder spellen op zak hebt! Startspeler zijn kan een voordeel zijn in dit spel omdat je dan als eerste bij de net verschenen spellen kan geraken..

Daarnaast heeft het spel een groot doelpubliek. Als trouwe SPIEL-bezoeker is het leuk om een spel te spelen dat je hetzelfde gevoel geeft als het bezoeken van de beurs, maar ook als je nog nooit naar SPIEL geweest bent is het gewoon een erg leuk spel.. De spelregels zijn heel eenvoudig uit te leggen en het spel heeft toch voldoende diepgang. Het heeft in dit spel geen voordeel als je het al vaak gespeeld hebt, vooral doordat de levering van spellen altijd anders verloopt. Zelfs Etienne Espreman is nog verslaanbaar door een ‘newbie’, ondanks dat hij het spel al ongeveer 100 keer gespeeld heeft.

Conclusie: ESSEN The Game is een erg verslavend spel, heeft een leuk thema en speelt heel vlot.

Edit 29/11/’14: Deze preview was gebaseerd op het prototype. Ons verdict over het uiteindelijke resultaat vind je hier: Essen The Game – het verdict.

ESSEN The Game: SPIEL 2013

Auteurs: Frédéric Delporte, Etienne Espreman & Fabrice Beghin
Aantal spelers: 2 – 4
Tijdsduur: ± 60 min.
Vanaf 10 jaar