Kobe houdt enerzijds van heel uitdagende spelletjes en anderzijds van heel creatieve spellen. Een spel als Pictures, waar je heel creatief aan de slag kan, zal hij zo goed als altijd bij zijn favoriete spellen noemen. In deze categorie vind je dus fillers, educatieve-, familie-, creatieve- en expertspellen.
Jooky Jooky sprak de jongens meteen aan bij het zien van de doos. De meppers en de kakkerlak verklappen alvast dat er bij Jooky Jooky veel plezier te beleven valt! Onze ervaring met dat soort spelletjes is echter niet super positief, ze zien er vaak leuk uit maar stellen inhoudelijk meestal niets voor. Benieuwd of Jooky Jooky zich kan onderscheiden van de rest? Wij wel!
Na het lezen van de spelregels waren niet alleen de kids, maar ook wij enthousiast. Eindelijk eens een mep-spelletje mét leuke inhoud! Jooky Jooky is ideaal voor de aandachtige kijkers onder ons, want in 4 verschillende soorten opdrachten komt het er steeds op neer om de opdrachtkaart goed te observeren en simpelweg ja/nee te antwoorden op de vraag. Is het antwoord ja? Dan mep je op de kakkerlak. Maar pas op, want als je fout klopt, verlies je een punt! Tussen die opdrachten vind je doolhoven (Kan Jooky ontsnappen?), zoekprenten (Staat Jooky op deze tekening?), meerderheden (Zijn er meer Jooky’s dan meppers?) en levensvragen (Leeft Jooky nog?).
Jooky Jooky is een kort maar leuk partyspel. Kobe en Matteo gaan dit ongetwijfeld nog met veel vriendjes en familieleden op tafel leggen, en deze keer spelen wij met plezier mee!
Alice Garden was zo’n spel waar we instant verliefd werden op het mooie materiaal. We ontdekten het op Zuiderspel 2022 en zagen voor elke speler een spelersbord in de vorm van een tuin, 5 prachtige fluwelen zakjes met daarin een berg aan tetris-achtige blokfiguren. Dat smaakt naar meer, is het écht zo leuk als het eruit ziet?
Het doel was alvast te voorspellen: leg een tuin aan die voldoet aan de eisen van de Koningin, en scoor op die manier zoveel mogelijk punten! Elke ronde kiest één speler een vorm om blokjes open te leggen op tafel, vervolgens mag elke speler (te beginnen met diegene die de vorm koos) één blok nemen om aan te leggen in zijn tuin. Simpel, toch? Op die vormen vind je alles wat je in een koninklijke tuin kan vinden: rozen, bomen, paddenstoelen en om het helemaal af te maken: schaakstukken! Elke soort kan je punten opleveren, maar daar hebben ze uiteraard allemaal hun eigen voorwaarden voor. Bomen zet je namelijk het liefst in rijtjes terwijl een roos volledig tot zijn recht komt in een vol gebied. Schaakstukken zet je dan weer op het schaakveld en paddenstoelen verdeel je best wat over de hele tuin. Af en toe in tuinmannen investeren kan ook geen kwaad, want teamwork makes the dream work! Een team van tuinmannen levert je namelijk extra bonustegels op, ideaal om de laatste details af te werken aan het einde! Op het einde helpt een scoreblok om alle verschillende soorten tegels te waarderen en zo de winnaar te bepalen.
Voor wie het nog niet door had: Alice’s Garden is dus écht zo leuk als het eruit ziet. Of tenminste voor wie van puzzelspelletjes houdt. Het puzzelen van die blokjes is iets wat wij over het algemeen al heel graag doen, maar in Alice’s garden heb je dat éxtra laagje. Je blokken moeten niet alleen fysiek op je spelersbord (met zo weinig mogelijk onbenutte velden) passen, maar nu ook inhoudelijk samen horen als je veel punten wilt scoren. Alice’s Garden is een spel dat heel snel uitgelegd is en zo zeer toegankelijk is, tegelijkertijd zorgt het toch voor voldoende diepgang om ook ervaren spelers te bekoren. Het artwork en het materiaal maakt het tenslotte helemaal af. Wij hebben Alice’s garden inmiddels een jaar in huis, en we worden het maar niet beu. Het is geliefd bij ons alle vier, maar ook bij heel wat vrienden en familieleden die het hier al kwamen meespelen! Het enige minpunt is misschien het te dunne scoreblokje, al is dat stiekem ook wel te danken aan z’n eigen succes!
Alice’s garden, Happy Meeple Games, 1-4 spelers, 30 min., vanaf 8 jaar
Oneironauts was een spel waar we op slag verliefd op werden. Een super mooie blikken doos, een gedetailleerd houten schaapje en vooral prachtig geïllustreerde grote kaarten! Dat smaakt naar meer! In Oneironauts gaan we coöperatief aan de slag in een oceaan van dromen. Om te winnen zullen we elkaars keuze goed moeten interpreteren en zo 15 schaapjes tellen vooraleer onze elixir op is.
Elke ronde wordt er een kaartje met een thema open gedraaid, waarna alle spelers in het geheim één kaart kiezen die bij dat thema past. Vervolgens wordt er één kaart van de stapel aan toegevoegd en worden de kaarten in een willekeurige volgorde open op tafel gelegd. Alle spelers gokken gelijktijdig welke kaart uit de stapel komt, overleggen is uiteraard niet toegestaan. Hoe meer juiste antwoorden, hoe meer punten! Het woordkaartje wordt vervolgens op de elixir-buisjes gelegd en vormt zo een soort van rondeteller.
Oneironauts is een eenvoudige variant op Dixit, ééntje die vooral heel veel rust uitstraalt. Kobe en Matteo doopten het om tot ons ‘slaapspelletje’. Samen Oneironauts spelen is super gezellig en relaxt waardoor ze het ideaal vonden om vlak voor het slapengaan te spelen. Ook bij vrienden en familie viel Oneironauts absoluut al in de smaak! Winnen is zeker niet evident, maar ook niet onhaalbaar. Een kleine geluksfactor is zeker aanwezig maar geen pretbederver voor ons. Oneironauts is een spelletje dat hier heel erg gewaardeerd wordt en ongetwijfeld nog vaak op tafel zal komen!
Oneironauts, IGames, 2-6 spelers, 15 min., vanaf 8 jaar
Het Oostenrijkse Piatnik kwam op Spiel 2022 met hun nieuwste “80 Days”. In 80 dagen maken we een avontuurlijke reis rond de wereld. We vertrekken in Londen, december 1872 en maken ons klaar voor een heus avontuur. 80 dagen zullen voorgesteld worden door 5 perioden of speelronden. Elke ronde start met een nieuwsbericht, alle avonturiers krijgen hier een som geld die ze die ronde kunnen spenderen tijdens hun acties. Als iedereen gepast heeft (meestal wanneer de spelers blut zijn) wordt alles in gereedheid gebracht voor de volgende speelronde.
Alles wat je in de wereld wilt doen kost uiteraard geld, in 80 days is dat vooral reizen en shoppen! Hoe vaker een bepaalde actie tijdens de ronde gebruikt wordt, hoe duurder die wordt. De eerste speler kan bijvoorbeeld voor 1 munt de trein nemen terwijl de volgende speler daar 2 munten voor zal moeten betalen. In de verschillende steden kan je ook revolvers, paraplus en kleding artikelen aankopen. Die kan je stockeren in je koffer en heb je nodig om tijdens je reis ook avontuurkaarten te volbrengen. Zij vormen de basis van je dagboek en leveren je bonussen en punten op! In het basisspel (het A-bord) kan je als actie ook nog gaan bedelen terwijl je op het B-bord een bepaald voordeel kiest bij het passen.
Je zal minstens 4 avonturen moeten vervolledigen vooraleer je weer welkom bent in Londen. Hoe sneller je hier geraakt, hoe meer punten je verdient! Je laatste beurten spendeer je in de Engelse hoofdstad en kan je je extra focussen op het vervullen van opdrachten. Nadat iedereen heeft gepast eindigt het spel en wint de speler met de meeste punten.
80 Days voelde voor ons aan als een spel dat al jaren bestond, een doorwinterde klassieker met ongetwijfeld een zeer groot doelpubliek. Het bekende verhaal enerzijds, het luchtige spelprincipe anderzijds. Je probeert het beschikbare budget nuttig te besteden en je acties nauwkeurig uit te dokteren. De interactie met medespelers zit vooral in het feit dat ze de kosten voor jouw acties de hoogte in jagen, waardoor je steeds op zoek blijft gaan naar manieren om het toch ‘anders’ aan te pakken dan hen. 80 Days is zeker geen strategische klepper, maar wel een familiespel dat weet te entertainen. Voorlopig is er (nog?) geen sprake over een Nederlandstalige versie, maar dit soort spellen zal het ongetwijfeld goed doen in de massamarkt. Ik zie het al helemaal voor mij tijdens een gezellige avond met familie of vrienden. Kobe was ook heel enthousiast en speelt 80 Days met véél plezier nog enkele keren mee!
80 Days, Piatnik, 2-4 spelers, 60 min., vanaf 10 jaar
Black Friday waaide de laatste jaren over vanuit de VS, maar het is de Poolse uitgever Trefl die het thema voor het eerst omzet in spelvorm. Het bord stelt een grootwarenhuis voor, je vindt er veel rekken vol allerhande koopwaren, 2 bankautomaten en – uiteraard – de kassa. Elke speler heeft zijn eigen winkelkar, een kleine 3D-versie om over het spelbord te verplaatsen en een grotere 2D-variant om je voorwerpen in op te bergen.
Tijdens je beurt mag je 2 acties naar keuze uitvoeren. Zo kan je o.a. je kar verplaatsen, maar ook koopwaren uit de rekken halen of geld afhalen. Je probeert je acties zo goed mogelijk uit te tellen in de hoop alle voorwerpen op je winkellijstje te verzamelen. Belangrijk daarbij is dat alles wat je koopt ook in je winkelkar past! Wanneer je (als actie) langs de kassa gaat betaal je alle voorwerpen in je kar en kan je de voltooide winkellijstjes openleggen. Op het einde van het spel leveren deze punten op, maar je krijgt ook telkens een kortingsbonnetje voor één specifiek koopwaar. Dat bonnetje kan je vervolgens voor een volgende winkellijst inruilen. Je gaat in Black Friday dus op zoek naar mooie combinaties: enerzijds door je locatie in de winkel strategisch te kiezen en anderzijds door je kortingsbonnen nuttig te besteden. Van zodra één speler zijn 7e winkellijstje voltooid eindigt het spel, de speler met de meeste punten wint.
De uitleg van Black Friday klonk heel eenvoudig. Tijdens het spelen viel al snel op dat er toch heel wat dingen zijn om rekening mee te houden. Naast de zoektocht naar mooie combo’s mag je ook je budget niet uit het oog verliezen. De openbare winkellijstjes kunnen door iedereen benut worden maar kunnen dus ook zomaar voor je neus worden weggesnoept. De interactie in Black Friday is beperkt, over het algemeen is iedereen met zijn eigen spel bezig. Het thema ‘shoppen’ is absoluut geslaagd als spel, zeker kinderen houden er wel van om op deze manier met geld te ‘spelen’. Kobe neemt het dan ook meteen mee naar zijn vrienden, waar het zonder twijfel ook een succes zal zijn. Black Friday is voor ons niet de topper die we steeds opnieuw zullen boven halen, maar wel een spel dat onder kinderen en gezinnen ongetwijfeld een groot publiek zal vinden.
Black Friday, Trefl, 45 min., 2-4 spelers, vanaf 10 jaar
Op Maui is de handdoeken oorlog pas écht begonnen. We bevinden ons op een prachtig en zonnig strand nabij de oceaan. De opdracht: leg je handdoeken strategisch neer en ga op zoek naar de beste posities. Dichtbij het water en onder een parasol zijn de beste locaties, maar té dicht wil je nu ook weer niet komen. Als je aan de beurt bent kan je munten of een handdoek van de markt nemen. Die handdoek leg je op de volgende beschikbare plaats op je persoonlijke strand, waarbij je probeert minstens één handdoekkleur te laten overeenkomen met de vorige handdoektegel.
Wanneer zo’n kleur overeenstemt krijg je extra punten voor die handdoekkleur. Hoe beter de locatie, hoe meer punten! Je gaat dus niet louter op zoek naar handdoektegels die mooi passen, maar je probeert ze bovendien te laten passen op de meest uiterst gelegen gebieden van je strand om zo extra punten te sprokkelen! Leg je de handdoek echter één plaatsje te ver dan worden er minpunten afgetrokken. Door je handdoeken goed te schikken kan je af parasols vrijspelen, die leveren extra bonuspunten op. Het spel eindigt van zodra één speler de laatste handdoek op zijn spelersbord legt. De speler met de meeste punten wint het spel.
Maui heeft verrassend eenvoudige spelregels en kan je daardoor dus met iedereen op tafel leggen. In onze spelletjes werden de strandmunten zelden gebruikt en werd er vooral gezocht naar een manier om één van de gratis handdoektegels nuttig in te zetten. Je kiest op basis van de kleuren en zal moeten beslissen of je bepaalde richtingen uitgaat om de parasols te grijpen of niet. In de krab-variant worden die keuzes nog uitgebreider omdat je bepaalde spots wilt vermijden. Deze variant maakt het spel een tikkeltje interessanter maar het algemene gevoel blijft zeker behouden. Diepgaande strategieën komen er bij Maui niet aan de pas, maar de kleine beslissingen die je moet nemen zorgen ervoor dat het toch entertainend genoeg is om op tafel te leggen. Maui is een spel dat wij vooral aan families en gelegenheidsspelers zouden aanbevelen. Absoluut ééntje dat wij in de zomermaanden (kwestie om wat in de sfeer te komen) met veel plezier terug naar boven zullen halen!
Als onderzoeksteam reizen we met de boot naar Toko Island. Op dat eiland zijn een heleboel schatten bedolven, samen zullen we in de voetsporen treden van enkele wereldberoemde wetenschappers! De eerste opdracht is een missie van Jean-Baptist Lamarck, een bioloog uit de 18e eeuw met veel kennis over ongewervelden. De gedetailleerde informatie die je in het spelregelboek kan vinden (over de wetenschappers, maar ook over alle gebruikte voorwerpen) spraken Kobe en Matteo al meteen heel erg aan. Hoe meer ze kunnen bijleren, hoe liever ze dat hebben!
Tijdens het spelen wijk je weliswaar wat af van die wetenschappelijke achtergrond en krijgen we een geheugen- en deductiespel voorgeschoteld. Tijdens je beurt kies je een onderzoeksfiche van het schip en mag je (zoals aangegeven) 1, 2 of 3 fiches omdraaien binnen een bepaald gebied op het eiland. Samen proberen jullie de gevraagde schat te vinden. Om later in het spel vlot de volgende voorwerpen terug te vinden proberen jullie natuurlijk alles te onthouden. Hoewel dit spelprincipe wel doet denken aan memory voelde Toko Island toch heel anders aan, wij noemen het eerder een “geheugenspel” i.p.v. de zoveelste memory-variant.
Naast onthouden zit er in Toko Island ook een deeltje logisch denken verstopt. Op de overzichtskaart kan je zien welke schatten er zijn, hierdoor kan je deductie-gewijs redeneren naar welke grootte je op zoek moet gaan. Naar onze ervaring was dat in de eerste spelletjes weinig noodzakelijk, maar hoe meer missies je volbrengt, hoe belangrijker dit deel van het spel wordt.
Je wint het spel door de 10 verborgen schatten te vinden vooraleer jullie gereedschap is uitgeput. Een opdracht waar wij tijdens de eerste missies met gemak in slaagden. Door zo’n missie te voltooien behaal je een trofeekaart die je kan verzamelen in een mooie kaft. Prestigieuze overwinningen zorgen bovendien voor een glinsterende trofee. Kobe en Matteo waren dus meteen gemotiveerd om het onderste uit de kan te halen, en dat was net iets minder eenvoudig.
Het spel bevat 4 soorten missies, telkens in 3 verschillende moeilijkheidsgraden. Qua herspeelbaarheid kan dit natuurlijk tellen! Kobe en Matteo waren van in het begin dol enthousiast over Toko Island. Ze houden ervan om hun geheugen op de proef te stellen, ze houden van de wetenschappelijke achtergrond dat het spel met zich meebrengt en blijven bovendien getriggerd omdat het spel steeds uitdagender wordt. De kaft voor de oogverblindende trofee-kaarten is een bijzonder leuk extraatje en er is zélfs aan een stoffen zakje gedacht om alle fiches netjes op te bergen. De leeftijdsaanduiding (6+) geeft aan dat Toko Island voor kinderen bedoeld is, maar in dit geval toch ééntje die wat grotere kinderen ongetwijfeld ook nog kan bekoren. Stiekem zou ik het zelfs met volwassenen onderling op tafel durven leggen!
Toko Island, Helvetiq, 15 min., 2-4 spelers, vanaf 6 jaar
Akropolis is een spelletje dat wordt uitgegeven door het Franse Gigamic. Voor de beschikbaarheid in België moeten we nog even geduld hebben, maar wij konden het spel alvast uitproberen. We wanen ons in het oude Griekenland en streven naar de titel “Getalenteerd architect”. Alle spelers bouwen gelijktijdig een eigen stad uit, rekening houdend met de voorgeschreven bouwregels.
Om te beginnen krijgt elke speler een starttegel, vanaf dan liggen er voortdurend tegels open (die geregeld worden aangevuld) die je kan aankopen. De eerste in de rij is gratis, daarna worden ze steeds duurder. Op die tegels vind je 3 types: steengroeven, pleinen en districten. Steengroeven leveren je stenen op wanneer deze overbouwd worden, en dit maakt Akropolis meteen uniek in de categorie tegel-leg spellen. Hoger liggende tegels zullen bovendien zwaarder doorwegen in de puntentelling en leveren dus best wat op! Pleinen zijn van groot belang, want zij vormen de coëfficiënt voor de puntentelling in die bepaalde kleur. Als je geen enkel plein hebt is dat dus x 0, terwijl je mits wat opbouwen evenwel x 6 zou kunnen halen. Iets om zéker rekening mee te houden dus! Tenslotte zijn er de districten, die elk hun eigen bouwvoorschriften hebben. Huizen wil je namelijk in groep, terwijl winkels best gespreid worden en het leger aan de rand van je stad moeten waken. Tempels wil je omringen en tuinen wil je overal en vooral zoveel mogelijk!
De spelregels zijn relatief snel uitgelegd en er is een kaartje voorzien dat alles nog eens mooi (in het Engels) samenvat. Akropolis voelt als één grote puzzel, je probeert het beste te halen uit de tegels die je het goedkoopste kan krijgen. Voor pleinen geef je al eens wat meer uit, want die zijn toch wel cruciaal. De combinatie van spelregels maakt Akropolis voor ons heel innovatief binnen zijn categorie. Tegenspelers kunnen ook tactisch spelen door in de gaten te houden welke pleinen je nodig hebt, maar verder is Akropolis een spel met weinig interactie waar je toch hoofdzakelijk met je eigen werk bezig bent. Het speelt aangenaam en vlot. Hoewel het thema nog niet binnen Kobe’s leefwereld ligt vindt hij Akropolis alvast een heel leuk spel, en wij geven hem daar meer dan gelijk in. Akropolis is een licht familiespel dat wij zeker ook met alleen volwassenen op tafel zouden durven leggen! Als laatste nog een compliment voor de doos die netjes georganiseerd is en waar je alles netjes kan in opbergen.
Akropolis, Gigamic, 2-4 spelers, 25 min., vanaf 8 jaar
De recensie van Splendor is al geleden van 2014 (nog voor Kobe überhaupt bestond!), maar toch is Splendor nog stééds één van de meest gespeelde spellen in huis. In 2020 was ook Splendor Marvel een succes, en nu komen de makers met het nieuwe Splendor Duel. Het basisidee is hetzelfde: we gaan opnieuw edelstenen verzamelen waarmee we juweelkaarten kunnen aanschaffen. Die juweelkaarten heb je ook nu weer in verschillende niveaus waarbij je dus zal moeten opbouwen vooraleer je de meest waardevolle schatten kan aanschaffen.
De manier van edelstenen verzamelen is echter compléét verschillend dan in het basisspel. Dat doe je nu via een spelbord, daar kan je maximaal 3 fiches op één rij verzamelen. De andere acties (een kaart reserveren of een juweelkaart kopen) zijn identiek gebleven, maar met bepaalde juweelkaarten verdien je nu ook bepaalde eigenschappen. Dankzij deze eigenschappen kan je bijvoorbeeld een extra beurt verdienen, een edelsteen van je tegenstander stelen of nog veel meer. Hierdoor wordt Splendor Duel al meteen een pak pittiger dan het origineel! Dat is het nog meer als je weet dat je tegenstander wordt beloond als jij invloedrijke acties uitvoert. Als je er bijvoorbeeld voor kiest om tijdens je beurt 3 dezelfde (of de 2 gegeerde parel-fiches) te nemen ontvangt je tegenstander een privilege-rol. Ook als je als optionele actie het spelbord wilt bijvullen profiteert je tegenstander mee met zo’n rol, want die kan hij zomaar inzetten om een (extra) edelsteen van het bord te nemen, zonder dat het hem een actie kost!
Tenslotte is ook de eindoverwinning anders dan het origineel, er zijn nu maar liefst drie manieren om het spel te winnen! Splendor Duel is in alle opzichten nóg beter dan het gewone Splendor. Het is heel wat strategischer en de geluksfactor is bijzonder laag. Veel van wat je doet heeft een invloed op je tegenspeler, en als jullie mekaar niets gunnen wordt het hard tegen hard. Kobe vond Splendor Duel geweldig, maar kan hier op strategisch vlak nog enorm in groeien. Het is bijna jammer dat dit slechts met 2 spelers te spelen is, want het is zo leuk dat je het ongetwijfeld met iedereen wilt delen! Een absolute aanrader, zéker voor diegenen die Splendor al wisten te appreciëren.
Splendor Duel, Space Cowboys, 30 min., 2 spelers, vanaf 10 jaar
Yak heeft een kleurrijke cover, een cover waarbij we moeilijk konden inschatten welk type spel we mochten verwachten. De doos weegt opvallend zwaar, met een berg aan houten blokken en 4 prachtige yaks met hun handelskarren. We duiken het Himalaya gebergte in, waar de yaks af en toe het noorden kwijt zijn door de dichte mist. De dorpsoudste vroeg ons om een stenen toren te bouwen, dus we gaan snel aan de slag!
De komende dagen (= speelrondes) gaan we zorgvuldig aan die opdracht besteden. In de ochtend beslissen we wat te doen, in de namiddag voeren we onze plannen uit. Er staat telkens één yak voor ons klaar. Als je de actie bevoorraden koos kan je één voedselsoort uit de handelskar nemen, voor de actie bouwen moet je dan met die voedselfiches betalen. Op die manier koop je stenen om je piramide te bouwen. Elke kar heeft z’n eigen restricties van voedselfiches die niet aanvaard worden, wat het handelen er niet gemakkelijker op maakt! Tenslotte kan je ook naar de markt om maximaal 2 (verschillende) voedselfiches te halen.
In Yak probeer je continu vooruit te kijken. Je weet dat de yaks bij zonsondergang hun tocht verderzetten en welke mogelijkheden dat voor jouw volgende beurt zal meebrengen. Maar af en toe (op onvoorspelbare momenten!) brengt de opkomende mist alles in de war en lopen de yaks plots de andere richting uit. Kan jij snel schakelen, of zat je hier stiekem al op te wachten na jouw berekend risico? Het vormt zeker ook een kleine geluksfactor in het spel, hoewel je toch steeds het gevoel behoudt de touwtjes in handen te hebben. Bij het bouwen van die toren probeer je rekening te houden met de kleur van je bouwstenen; de grootte en het aantal kleuren van je bouwstenen zal bepalend zijn bij de eindscore.
Yak brengt interessante spelprincipes met zich mee, ideaal om kennis te maken met het betere spel. Wij beschouwen Yak dan ook als een licht familiespel, een leuke instapper (zoals bijvoorbeeld Ticket to Ride) en zeer geschikt voor jonge gezinnen! Yak verdient voor ons absoluut een prijs voor het prachtige materiaal: de yaks, de houten stenen, de spelersbordjes, de karren, zélfs het zakje is geweldig! Wij vonden Yak het leukst met 4 spelers, met 2/3 spelers ontbreekt er namelijk één kar waardoor de geluksfactor groter aanvoelde en het plannen vaak stroever verliep. Yak werd bij ons door iedereen positief onthaald en zal dus zeker nog vaker gespeeld worden!