Kobe (4j.) speelt Dobble Kids

Dobble is één van de bekendste spelletjes, je hebt de bekende ronde blikken doosjes vast al eens in de winkel zien staan. Tegenwoordig vind je ze zelfs in allerlei versies en formaten, het principe is echter altijd hetzelfde: 55 ronde kaarten met op élke kaart 8 symbolen. Elke twee kaarten hebben altijd exact één symbool gemeen, aan jou om te zoeken wélk symbool.

Het spel kan op verschillende manieren gespeeld worden, maar in elke versie moet je eerst om ter snelste het identieke symbool tussen twee kaarten weten te vinden. Daarna mag je – afhankelijke van de variant – een kaart nemen, een kaart plaatsen of een kaart afleggen.

Kobe ontdekte Dobble 360° op een spellenbeurs, een versie waarbij een hand continu ronddraait en je terwijl op zoek gaat naar het symbool dat overeenkomt met je eigen kaart. Hij was zo enthousiast dat we Dobble ook thuis uit de kast haalden, sindsdien is Dobble zijn favoriete spel! Dobble is bovendien een goede oefening voor de woordenschat: van de volwassen versie kende hij enkele woorden nog niet (Ying-yang, solsleutel, schaakstuk, ..). Ook de versie met cijfers en dieren zijn voor jonge kinderen heel leerrijk.

Dobble Kids bevat minder kaarten (33 kaarten met elk 6 symbolen) en is daarmee iets gemakkelijker, soms verschilt de moeilijkheidsgraad doordat niet alle symbolen even groot staan afgebeeld. Wij vinden het best leuk om verschillende versies/thema’s in huis te hebben, kwestie van eens af te wisselen. Naast de gewone Dobble en de 360°, vind je ook een Dobble Harry Potter, Animals, Kids, 1 2 3, Beach, Fantasy & Food. En het zou mij niet verbazen als je er in slaagt om nog een andere versie te vinden!

Dobble (Kids), Asmodee, 10 min., vanaf 3 jaar (sommige versies vanaf 4, 5 of 6j.)

Kobe (4j.) speelt Oh My Gold!

Oh My Gold! is een spelletje dat meteen onze aandacht trok. Enerzijds door het thema (piraten), maar zeker ook door de mooie illustraties en het super leuke doosje met magneten. Deze keer heb je geen rekkertje nodig om te voorkomen dat je onderweg kaarten verliest, het doosje blijft altijd mooi toe. Zoals we van Blue Orange Games gewoon zijn vonden we ook nu weer een 8-tal spelregelboekjes, één in elke taal.

Kobe begon vol enthousiasme aan dit kleine dobbelspel. De bedoeling? Zo veel mogelijk schatten binnenhalen! Elke speler kiest een piratenschip en legt het voor zich neer, we vinden het wel jammer dat 2 van de 4 schepen bijna dezelfde kleur hebben. Vervolgens gaan we beurt om beurt dobbelen, schatkisten binnen halen en hopelijk zoveel mogelijk schatten in ons schip laden! Tijdens je beurt dobbel je de vier dobbelstenen, je kan één keer kiezen om ze allemaal opnieuw te werpen. Vervolgens plaats je de dobbelstenen op de kaarten die je wilt gebruiken. Sleutels kan je gebruiken om schatkisten te openen, diamanten en munten kan je gebruiken om de schatten uit de reeds gewonnen kisten aan boord te laden.

Kobe speelde het spel meteen enkele keren na elkaar, daarbij valt op dat het spel altijd anders evolueert. De ene keer laadt iedereen schatkist per schatkist meteen in zijn schip, de andere keer eindigt het spel terwijl iedereen nog enkele schatkisten open heeft liggen. Met vier spelers is het spelletje ook beduidend sneller gedaan dan met twee. Oh My Gold is een eenvoudig, leuk, spannend en snel dobbelspelletje dat volledig inspeelt op de interesse van jonge kinderen. Bovendien ideaal om mee te nemen op verplaatsing!

Oh My Gold!, Blue Orange Games, 2-4 spelers, vanaf 5 jaar

Kobe (4j.) speelt Li-La-Lawaai

Li La Lawaai, een veelzeggende speltitel met een geheimzinnig kantje. Wij waren heel benieuwd hoe dat lawaai zich zou uiten in een spel dat lijkt op een simpel kaartspelletje. Als je voorleest dat je in dit spel lawaai MOET maken wordt wellicht elke kleuter enthousiast. Onze auto rijdt rondjes rond een heleboel voorwerpen, hoe verder hij zich verplaatst, hoe meer lawaai dat maakt. De speler die aan de beurt is trekt een kaart om te zien naar welk figuur de auto moet rijden, daarbij ziet hij ook op welke manier hij geluid zal maken: door te roepen als een indiaan, op tafel te kloppen, in je handen te klappen of te sissen als een slang. De speler in kwestie maakt het geluid, waarna alle andere spelers gokken hoe ver de auto zal rijden. Het speelt in je voordeel om het geluid zo geloofwaardig mogelijk na te bootsen (hoe verder, hoe luider) want als je medespelers er in slagen om juist te raden, winnen niet enkel zij maar ook jij een punt!

Ik moet er geen tekeningetje bij maken, Li La Lawaai is een bijzonder groot succes bij Kobe. Het inschatten van de afstanden en geluiden is een leuke oefening. Ook bij dit spel zorgde White Goblin Games voor bijzonder dikke en vooral kleuter-vriendelijke speelkaarten. Het leuke spelletje maakte zelfs zoveel indruk op kleine broer Matteo dat we hem op een dag betrapten met de kaarten in zijn hand: hij maakte lawaai en verklapte daarna zelf wat er op de kaart stond; zo oefen je meteen ook de woordenschat van je peuter!

Li-La-Lawaai, White Goblin Games, 2-4 spelers, vanaf 5 jaar

Kobe (4j.) speelt Rudi Racer

Op SPIEL 2018 maakte Kobe voor het eerst kennis met de Duitse voorganger van Rudi Racer, waar Rudi en de drie dieren nog gewoon kartonnen fiches waren die je naast de racebaan moest leggen. Hoewel Kobe toen al voldoende kon tellen maakte het spel toch geen al te goede indruk op hem. Een jaar later herontdekt Kobe het spel onder de naam ‘Rudi Racer’.

Rudi, egel, hond en beer hebben inmiddels een houdertje gekregen, wat het voor jonge spelers veel overzichtelijker maakt. Het verhaal is klaar en duidelijk: Rudi Racer is bliksemsnel, maar een slim team laat zich niet kennen! Lukt het jullie om de juiste beslissingen te nemen zodat egel, hond of beer de wedstrijd kunnen winnen? Elk om beurt dobbelen de spelers de twee dobbelstenen, daarop staan de afbeeldingen van de vier spelfiguren. Rudi Racer staat er het meeste op, maar verplaatst zich echter maar één stapje per keer. Egel, hond en beer zijn dan wel minder vaak aanwezig op de dobbelstenen maar verplaatsen zich respectievelijk 1, 2 of 3 stappen per keer! Als je er in slaagt om twee egels te werpen mag je bovendien ook kiezen om de hond (2) of beer (3) vooruit te plaatsen, zo hebben jullie toch een woordje te zeggen in dit eenvoudige dobbelspel.

Vanaf ons eerste spel was Kobe dit jaar wél laaiend enthousiast over Rudi’s Race, het team moest en zou met de overwinning naar huis gaan! We wonnen ons eerste spel grandioos en twijfelden of het überhaupt spannend kon worden. Achteraf bleek dat een toevalstreffer want de volgende speelsessies waren heel meeslepend, één keer haalden we het zelfs nét niet. De bepalende factor in dit spelletje is zonder twijfel de dobbelsteen, maar toch is het verloop van de race altijd verschillend. Kobe haalt Rudi Racer graag uit de kast, het kleine doosje is bovendien ideaal om mee te nemen op verplaatsing. Tenslotte zijn de speelkaarten van een uitzonderlijk dikke kwaliteit, dat komt wel van pas bij kleutertjes.

Rudi Racer, White Goblin Games, 1 tot 4 spelers, 10 minuten, vanaf 4 jaar

Kobe (4j.) speelt Het Kleurenmonster

Het Kleurenmonster is een spel gebaseerd op een prentenboek van Anna Llenas. In dat verhaal is het kleurenmonster wat in de war: hij voelt zich blij, bang, verdrietig, boos en kalm tegelijk. Met de hulp van een meisje probeert hij al zijn emoties een eigen plek te geven. Dat is exact wat we ook in dit spelletje doen: emoties benoemen, herkennen en ordenen. Allemaal samen kruipen we in de huid van Het Kleurenmonster en willen we hem helpen om alles – letterlijk en figuurlijk – op een rij te zetten. Dat doen we door ons Kleurenmonster, met behulp van een dobbelsteen, over het bord te verplaatsen. Daarna proberen we iets over die bepaalde emotie met elkaar te delen. Je wordt uitgedaagd om te vertellen wanneer jij laatst blij, bang of verdrietig was en op die manier je gevoelens te delen met je gezinsleden. Bij jongere kinderen kan je eerder voorbeelden geven over wat boos/kalm/blij juist zijn, of kan je je afvragen waarom Het Kleurenmonster misschien verdrietig is. De leeftijd van de kinderen zal hier heel bepalend zijn over de manier waarop het vertellen verloopt, maar tegelijkertijd kan iedereen op zijn eigen niveau iets vertellen of vragen. Tenslotte draait de speler een pot om in de hoop daar de juiste emotie achter te vinden. Heb je geluk? Dan mag je de zonet besproken emotie in een potje steken en is er alvast één emotie onder controle. Op deze manier proberen we de 5 emoties elk hun eigen plaats te geven. Om het spel iets spannender te maken zijn er ook potten die alle gevoelens door elkaar bevatten, als je die alle vier omdraait hebben jullie het spel helaas verloren. Het is dus een kwestie om (samen) te onthouden welke emoties jullie al ontdekt hebben en welke niet.

Toen ik de spelregels las wist ik niet zo goed wat ik ervan moest verwachten. Qua spelprincipe zit er niet bepaald veel inhoud in: je draait een potje om en dan heb je ofwel pech, ofwel geluk. Dit spel draait natuurlijk niet om ‘het spel’ op zich, maar rond hetgeen er verteld wordt. Kobe is iemand die houdt van orde en structuur en zich zowaar heel erg kan inleven in een personage. Hij vond het dus gemeend erg dat het Kleurenmonstertje een probleem had met zijn gevoelens en wilde niets liever dan hem daarbij te helpen. Eens je aan het spelen bent besef je eens zo veel hoe moeilijk het is om alle gevoelens te benoemen. Vertelde jij al aan je kind wanneer je laatst bang, verdrietig of boos was? Ook andersom kwamen we dingen te weten die hij anders niet specifiek zou gezegd hebben, terwijl het er op dat moment gewoon uit floept.

Dit is niet het spel dat je elke dag op tafel gaat leggen, op den duur heb je niet meer zoveel te zeggen en gaat de magie en de kracht ervan verloren. Toch heeft het spel een indruk nagelaten op Kobe, een week later verteld hij er nog vol enthousiasme over. Laat je vooral niet afschrikken door de 3+ aanduiding. Met dit spel leer je (als ouder en als kind) al spelenderwijs over gevoelens te praten. Om deze reden kunnen wij Het Kleurenmonster alleen maar aanraden aan élk warm gezin met kleuters en/of jonge kinderen. Wij gaan het spel alvast koesteren.

Het Kleurenmonster, Purple Brain Games (Asmodee), 2-5 spelers, vanaf 3 jaar

Kobe (3,5j.) speelt De Betoverde Toren

De Betoverde Toren heeft niet alleen een aantrekkelijke cover, ook het spelbord – mét 3D toren – ziet er fantastisch uit. Eén speler kruipt in de huid van de tovenaar en verstopt de sleutel in het spelbord. De andere speler(s) vertegenwoordigen Robin. Vervolgens gaan alle spelers met behulp van de dobbelsteen op zoek naar de sleutel, waarbij Robin vanzelfsprekend een heuse voorsprong krijgt op de tovenaar. Van zodra één van de pionnen boven de sleutel beweegt hoor je hem vastklikken en kan deze speler één van de 6 sleutelgaten uitproberen. Lukt het jou om de prinses te bevrijden? Dan win je het spel! Zo niet, dan beginnen jullie aan de volgende ronde.

Toen Kobe het spel de eerste keer zag, wilde hij het meteen proberen. De enige hindernis was (voor ons alledrie) het feit dat Robin door meerdere spelers vertegenwoordigt wordt, we zijn persoonlijk niet zo’n fan van het ‘allen tegen één’-principe en beschouwden het spel dus liever als een 2-persoonsspel. Maar het kan dus ook met 3 of met 4. De Betoverde Toren bracht voor Kobe heel wat nieuwe spel-principes met zich mee: in het geheim een sleutel verstoppen (zonder te spieken!), het magnetisme waarbij de sleutel aan je pion kan klikken en een dobbelsteen waar zowel tovenaar als Robin mee vooruit kunnen bewegen. Als er één spel is waar je echt alles voor wilt doen om te winnen, is het dit wel: de prinses bevrijden en uit de toren zien springen is gewoon super leuk!

Het werd al snel een spel dat Kobe heel regelmatig uit de kast haalde. De eerste keren wilde hij steeds de rol van de tovenaar voor zijn rekening nemen, inmiddels zijn we een half jaar verder en wisselt hij de rollen graag af. Het is een spel dat je niet zomaar even tussendoor speelt: je wordt uitgedaagd om goed na te denken en als je een beetje pech hebt met de sleutelgaten ben je best een tijdje bezig. Een ‘groot’ spel onder de categorie kinderspelen dus, maar wat ons betreft één van de allerbeste.

De Betoverde Toren, 999 Games, 2-4 spelers, vanaf 5 jaar

Kobe (4j.) speelt Chicken Shuffle Junior op weg naar SPIEL 2019

Net voor de zomer werd speelgoedland weer een tikkeltje interessanter met de release van Chicken Shuffle Junior. Een ideale timing, want deze kleine schuifpuzzel van Smartgames past perfect in elke valies of in de auto. Kobe testte het een keer uit, daarna verdween het in de auto.

Kobe en smartgames zijn niet altijd de beste combinatie. Ten eerste speelt hij liefst van al ‘samen’ met iemand anders, ten tweede is hij nogal het type dat wel eens durft op te geven als hij het niet van de eerste keer ziet. Sommige smartgames speelt hij in één trek uit (Doornroosje) en andere lijken hem totaal niet te boeien. Een schuifpuzzel was helemaal nieuw voor Kobe en de eerste keren is het toch altijd wat zoeken om bepaalde basisprincipes onder de knie te krijgen.

Tijdens elke autorit werd Chicken Shuffle Junior standaard uitgehaald, het prikkelde hem en hij maakte er een wedstrijdje van om ons steeds sneller te laten verbazen met “ik heb het al gevondeeeuunn!”. Wat wij ook groot pluspunt vinden is het feit dat hij heel gemakkelijk zelf een nieuwe opgave kan klaarzetten: de puzzel openen, een nieuwe plaat naar voor steken en terug sluiten.

Kortom: Chicken Shuffle Junior is een groot succes. Inmiddels is de zomer voorbij en is ‘het nieuwe’ er af, maar toch haalt hij het zo nu en dan eens uit als we eens wat langer onderweg zijn. Hij heeft ondertussen ook al heel wat levels achter de rug waardoor het steeds moeilijker en uitdagender wordt. Als hij het eventjes niet vindt dan legt hij het weg en vindt hij de oplossing in 1 2 3 tijdens de volgende autorit! Deze smartgame heeft zijn liefde voor schuifpuzzels ontwaakt, want zo’n 4-tal maanden later is hij volledig in de ban van Asteroïd Escape!

Chicken Shuffle Jr., Smartgames, vanaf 4 jaar

Kobe telde er al maanden naar af, maar op 26 oktober was het eindelijk zover: we gingen naar DE grote spellenbeurs in Duitsland. ‘Groot’ kan je maar beter letterlijk nemen in dit geval: maar liefst 7 hallen die op vier dagen tijd gevuld werden met zo’n 209 000 spellen-liefhebbers! Wij waren er met vijf, want naast ons gezinnetje gaat Oma al jaren trouw met ons mee.

Toen Kobe vier jaar geleden voor de eerste keer mee ging lag hij in zijn draagmand rustig te snurken terwijl wij hopen nieuwe familie- en expertspellen onder de loep namen. Nu gaat het er lichtjes anders aan toe en valt ons voor het eerst op hoeveel (nieuwe) kinderspellen er op SPIEL worden voorgesteld. Met twee dagen hadden we allesbehalve de tijd om al die spelletjes te testen, daar gaan we de komende maanden gewoon mee verder van thuis uit.

Op een internationale spellenbeurs zoals SPIEL ontmoet je uitgevers uit de hele wereld, wees dus niet verbaasd als je binnenkort op onze website of Facebook-pagina plots een Spaans, Russisch of zelfs Koreaans spel ziet passeren. Akkoord, dat gaan jullie niet vinden in de speelgoedwinkel om de hoek, maar als het écht een goed spel is dan dragen we graag ons steentje bij om dat spel naar België te krijgen. Zie je iets verschijnen dat je écht aan je spellenkast wil toevoegen? Aarzel dan zeker niet om ons te contacteren, we helpen je graag verder!

Zoals altijd werd er ook deze keer weer veel tijd gespendeerd aan de HABA-stand, ook dit jaar brengen ze weer een berg aan verleidelijke speltitels op de markt. Vooral Sterrenzoeker loste onze hoge verwachtingen voorlopig in, maar ook Lucky Langhals liet een positieve indruk na op Kobe. Vallei der Vikingen werd dit jaar beloond met de prestigieuze prijs ‘Kinderspiel des Jahres 2019’ en stond in Essen dan ook in de spotlights. Terecht, want ook hier is Kobe dolenthousiast over. De vorige prijswinnaar, Fonkelschat, (Kinderspiel des Jahres 2018) kreeg er bovendien nog een klein broertje bijS. Je leest er binnenkort meer over op onze website!

Kobe speelt Kikkersprongen, Find the Code en Vallei der Vikingen van HABA

Ook het Nederlandse Sunnygames kwam met enkele nieuwe titels naar Duitsland. Zoomemo is dan wel geen nieuw spel maar werd wel in een nieuwe lay-out gestoken. De Familie Stapel kreeg net als Max de Kat en De Geheime Gang een wondermooie 3D-doos, deze keer gaan we opnieuw samen werken om als een echte familie de vier voorwerpen uit de boom te halen.

Kobe speelt De Familie Stapel met Dennis Merkx van Sunnygames

LOKI bracht – tot groot jolijt van Kobe – een reuze versie mee van Monsieur Carrousel en Smartgames zorgde voor een compleet gamma waar zowel Kobe als Matteo een tijdje zoet waren.

Kobe en Matteo testen enkele Smartgames

Tussen al het spelletjes-plezier door kan je eventjes uitrazen in de galeria. Een springkasteel, kinder-quads, trampolines, circusmateriaal, treinen en nog veel meer maken de beleving compleet. Kortom: SPIEL 2019 was ook voor ons weer een groot succes. We tellen alvast af naar oktober 2020!

Kobe en Matteo spelen in de galeria

Stef Stuntpiloot is inmiddels een klassieker. Het feit alleen al dat het in 1992 geïntroduceerd werd en vandaag de dag nog steeds zo populair is, zegt al genoeg. De bedoeling? Heel simpel, het vliegtuig van Stef omhoog wippen in een ultieme poging jouw kippen te beschermen. Stef vliegt namelijk zo laag dat hij de kippen uit de houders tikt. Dat zie je graag gebeuren, maar niet bij jezelf.

Kobe (4j.) speelt Stef Stuntpiloot

Wij kenden het spel al lang voor Kobe zijn geboorte, maar met zijn 4^e verjaardag kon ook hij kennismaken met deze topper. Wat blijkt? Liefde op het eerste gezicht. Stef Stuntpiloot is het type spel dat ieder kind graag speelt: je moet niet nadenken, het ‘beweegt’, het is spannend, het is kleurrijk en nog veel meer. Stiekem speelt zelfs Matteo (20 maand) al bijzonder graag mee met het spel, al durft hij wel eens vals te spelen en zijn wipper gewoon omhoog te houden. Van winnen of verliezen heeft hij nog geen besef, als die kippen maar snel genoeg weer in hun houder zitten want: meedoen is écht belangrijker dan winnen.

Eén rondje duurt hooguit 2 minuten, voor je het weet heb je het spel 5 keer na mekaar gespeeld. Aan dit spel gaan de jongens (en alle vriendjes die op bezoek komen) ongetwijfeld nog jarenlang plezier beleven!

Stef Stuntpiloot, Hasbro, 2-4 spelers, 5 min., vanaf 4 jaar

Kobe (3j.) speelt Wolfkracht 10

Kobe begon aan Wolfkracht 10 met bijzonder veel interesse. Terecht, thema “de drie biggetjes” was net achter de rug op school en zowel de doos als het materiaal (de wolf) zien er heel aantrekkelijk uit! De spelregels heb je snel onder de knie: je draait aan de schijf en bouwt vervolgens met stro, hout of steen aan je huis. Zoals in het verhaaltje is een muur van stro uiteraard veel gemakkelijker om te blazen dan de stenen muren. Stopt de draaischijf op de wolf? Dan is het tijd om te blazen! Nee, niet zelf, het spel bevat een echte Grote Boze Wolf die je door een krachtige duw naar een door jou gekozen huisje kan laten blazen. Vallen de muurtjes van het huis? Pech voor de eigenaar …

Het concept klinkt geweldig, de realiteit viel tegen. De kwaliteit van de draaischijf is al niet het van het, maar vooral het huisje en de onstabiele muren. Zelfs bij de volwassenen vallen de muren gewoon vanzelf van het huisje bij de minste ietwat onhandige beweging, en dan is de Grote Wolf nog niet eens aan bod gekomen. Wolfkracht 10 werd helaas niet op groot jolijt onthaald, het continu vallen van de muren zorgde niet alleen voor frustraties, maar ook de bijzonder kleine kans om iets op te bouwen (er werd vaker geblazen dan gebouwd) was niet echt motiverend. We konden Kobe achteraf niet meer motiveren om het spel nog een keer te spelen, dus houden we het voorlopig bij deze teleurstelling.

Wolfkracht 10, Megableu, 2-3 spelers, 15 min., vanaf 5 jaar