Spelbeschrijving

In Empire Engine zal je jouw twee machines zo goed mogelijk moeten benutten. De tandwielkaarten zullen bepalen hoe je machine wordt geactiveerd en welke acties je zal kunnen uitvoeren. Vooruitplannen is dus de grootste boodschap. Stel de tandwielen in en maak ze gelijktijdig met die van je medespelers bekend, daarna kan je afhankelijk van de gekozen acties grondstoffen, soldaten of uitvindingen verzamelen. Of misschien heb jij er wel voor gekozen om je buren aan te vallen of om je actieblokjes in punten om te zetten?

Beginnend met de startspeler legt elke speler één machine gedekt voor zich neer, nadat iedereen ook het tweede machine (in omgekeerde volgorde) heeft gekozen maakt iedereen zijn/haar keuze gelijktijdig bekend. Meteen daarna worden alle acties die bovenaan de machines staan uitgevoerd. Alle ronde acties dienen om grondstoffen te verzamelen, afhankelijk van de kleur kan je twee rode of twee gele blokjes in je actiegebied leggen. Met de blauwe symbool kan je één blauw blokje nemen, dat gaat meteen naar je waarderingsgebied en is alvast één overwinningspunt. Met de driehoekige acties kan je je naburige medespelers aanvallen, met het aanvalssymbool op je linkse machine val je uiteraard je linker buur aan en met het rechtse machine je rechter buur. Om deze actie uit te voeren moet je een rood blokje – een zogenaamde soldaat – inleveren, in ruil daarvan kan je een blokje stelen uit het actiegebied van je slachtoffer, dat blokje gaat rechtstreeks naar jouw waarderingsgebied. Gelukkig kan je je ook beschermen tegen zo’n aanval, en dat door je machine in te stellen op het grijze verdedigings-driehoekje. Je bent deze ronde beschermd tegen maximaal één aanval, als de verdediging succesvol is krijg je er bovendien nog een punt voor ook! Tenslotte heb je de twee vierkante acties, belangrijk is dat je deze enkel kan uitvoeren wanneer je niet bent aangevallen (of succesvol verdedigd hebt). Met de ene actie kan je al jouw gele blokjes – je goederen – naar je waarderingsgebied transporteren, met de andere actie kan je van elke kleur één blokje uit de voorraad nemen om rechtstreeks in je waarderingsgebied te leggen. Nadat al de gekozen acties zijn uitgevoerd start de volgende startspeler met één van zijn tandwielen neer te leggen. Het tandwiel bepaalt of je jouw machine 1 of 2 keer zal draaien, je kan dus niet elke keer ‘zomaar’ een actie kiezen. Als je een geel blokje betaalt kan je ook de kleine waarden op je tandwielen (0 of 3) kiezen.

Het aantal blokjes is gelimiteerd, wanneer één bepaalde kleur uitgeput is moeten alle spelers even veel blokjes in die kleur inleveren totdat er terug voldoende blokjes zijn. Na 8/9 ronden – afhankelijk van het aantal spelers – eindigt het spel. Alle blokjes in je waarderingsgebied tellen voor één punt, daarbovenop krijgen de speler(s) met de meeste blokjes in een bepaalde kleur nog twee bonuspunten. De speler die daarna de meeste punten heeft wint het spel. Het spel voorziet ook een variant waarbij elke speler vanaf het begin een bepaalde eigenschap heeft waarmee hij/zij voordelen heeft bij één bepaalde actie.

Onze mening

Tijdens onze eerste speelsessies was vooral het fenomeen van de startspeler een groot vraagteken. We zagen het nut er niet van in om elk om beurt onze machines ‘gedekt’ in te stellen om ze dan toch gelijktijdig bekend te maken. We speelden het dan ook meestal zo dat iedereen gelijktijdig een keuze maakte. De startspeler is enkel van belang wanneer spelers gele blokjes zouden betalen, zo weet je dat die speler zijn machine 0 of 3 keren zal draaien in plaats van 1 of 2. Tijdens onze eerste sessie kozen alle spelers dezelfde beginpositie, toen we ook tijdens de tweede en derde beurt alledrie dezelfde keuze maakte werd het al snel saai. In de volgende beurten/speelsessies was dat gelukkig minder vaak het geval. Vooral de eigenschappen zijn daar van groot belang, je probeert je voordeel in dat geval zo goed mogelijk te benutten waardoor iedereen plots op een andere manier begint te spelen. Enerzijds wil je zelf zo veel mogelijk punten halen, anderzijds is het ook belangrijk om je tegenstanders goed in de gaten te houden. De doelloze en saaie filler van weleer krijgt door die variant plots meer perspectief. Toch is het geen tussendoortje dat eruit springt, het is wel oké om een keer op tafel te leggen, maar de kans dat het de tafel nog vaak zal bereiken is vrij klein. Niet omdat het slecht is, maar gewoon omdat het nét niet goed genoeg is. De herspeelbaarheid is beperkt, hoe je het ook draait of keert. Het aantal spelers heeft weinig invloed op het spel, al gaat de voorraad aan blokjes er met 3, maar vooral met 4 spelers, wel erg snel door. De regel waarbij iedereen dan een blokje moet inleveren is helemaal te gek voor woorden.

Conclusie: Empire Engine is een oké filler die er net niet genoeg uitspringt.

Met dank aan Pegasus Spiele!

Empire Engine

Auteurs: Chris Marling & Matthew Dunstan
Uitgever: Pegasus Spiele
Aantal spelers: 2 – 4
Tijdsduur: ± 20 min.
Vanaf 10 jaar