In juni 2014 verscheen op onze blog een preview van Waggle Dance. De spelbeschrijving en onze mening hoeven we niet nog een keer neer te schrijven want die is grotendeels hetzelfde gebleven t.o.v. het prototype. In dit korte verslag gaan we in op wat er wel/niet veranderd is, hoe onze mening over Waggle Dance geëvolueerd is in tussentijd en de kwaliteit van het uiteindelijke spel!

Aan de spelregels is nauwelijks iets veranderd, op één klein detail na: nu kan je aan het begin van een potje Waggle Dance kiezen voor een korte, standaard of lange variant van het spel. Terwijl je in een standaard variant speelt tot wanneer één speler 7 honingkamers heeft gemaakt kan je dus ook spelen tot er 5 of 9 honingkamers gevormd zijn. Zo kan iedereen het spel naar believen aanpassen. De standaardvariant, met 7 honingkamers, blijft toch onze favoriet, alles komt dan het beste tot zijn recht. De korte variant is een goede oplossing als je met vier speelt, anders kan het naar het einde toe wel gaan slepen.

Een leuke verrassing is de ‘We made it!’-poster in het spel, een poster met alle namen van de backers en illustraties van alle personen die in zekere zin meehielpen aan het spel. Wie heeft ons al gevonden tussen die illustraties? 🙂 (tip)

Het materiaal ziet er echt heel goed uit. De illustraties zijn heel mooi en kleurrijk geworden en passen bijgevolg erg goed bij het thema van de bijtjes. De custom dobbelsteentjes geven het spel nét dat tikkeltje extra.

Na de preview kwam het prototype nog enkele keren op tafel, ook het ‘echte’ spel hebben we ondertussen enkele keren gespeeld. Daaruit kunnen we besluiten dat 3 spelers voor ons het perfecte aantal is om Waggle Dance te spelen. Met vier spelers duurt het net iets te lang voor wat het is, met twee spelers komt het bieden voor stuifmeel niet echt tot zijn recht. Daarnaast blijft het gewoon dé ideale instapper, een familiespel met eenvoudige spelregels en toch dat vleugje tactiek zodat ook de gevorderde speler zich wel eens kan amuseren.